Najważniejsze pojęcia i terminy
Co to jest dysleksja?
Dysleksja rozwojowa to zespół specyficznych trudności lub zaburzenia w nauce czytania, którym często towarzyszą trudności w pisaniu, rozpoznawany przy prawidłowym poziomie rozwoju umysłowego i braku zaniedbań
pedagogicznych.
Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń:
Dysleksja – rozumiana jest jako trudności w czytaniu, przejawiające się zaburzeniami tempa i techniki czytania, jak i stopnia rozumienia treści.
Dysortografia - trudności z opanowaniem poprawnej pisowni. Aby stwierdzić dysortografię trzeba sprawdzić, czy dziecko popełnia błędy ortograficzne mimo dobrej znajomości zasad pisowni. U dzieci popełniających błędy ortograficzne i nie znających zasad pisowni trudno mówić o dysortografii.
Dysgrafia - niski poziom graficzny pisma. Litery pisane przez dziecko są
koślawe, różnej wielkości i często lądują na niewłaściwej wysokości. Praktycznie wszystkie dzieci zaczynające pisać popełniają tego typu błędy, więc
występowanie ich w pierwszym zeszycie nie stanowi podstawy do obaw. Problem pojawia się, gdy błędy utrzymują się mimo upływu czasu.
Dyskalkulia - czyli problemy w matematyce. Dzieci z dyskalkulią mają zwykle kłopoty z pojęciem liczby, porównywaniem liczebności zbiorów, ocenianiem co jest większe a co mniejsze.
Jak należy rozumieć dostosowanie wymagań?
Dostosowanie wymagań w przeciwieństwie do obniżenia wymagań to
zastosowanie takich kryteriów egzekwowania wiedzy i umiejętności , które uwzględniają możliwości i ograniczenia , a więc dysfunkcje oraz mocne strony rozwoju i funkcjonowania dziecka. W praktyce sprowadza się to obniżenia wymagań jedynie w pewnych zakresach (np.ortografia), a w innych wymagania są zwiększone np.: znajomość zasad ortograficznych, systematyczna praca nad trudnościami, dokumentowanie jej w osobnym zeszycie.
Co to jest ryzyko dysleksji?
Ryzyko dysleksji to obecność symptomów dysharmonijnego rozwoju
psychoruchowego dziecka, które zapowiadają wystąpienie dysleksji rozwojowej.
Terminem tym można też określać pierwsze niepowodzenia w nauce czytania i pisania, występujące pomimo systematycznej pracy.
U W A G A !!!
TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU, DZIELIMY NA:
Niespecyficzne trudności: Specyficzne trudności:
Niepełnosprawność intelektualna Dysleksja rozwojowa
Wady zmysłu -dysleksja
Inteligencja niższa niż przeciętna -dysgrafia Zaniedbania środowiskowe -dysortografia Analizator wzrokowy
to układ dzięki , któremu możliwy jest odbiór liter,
sylab , słów, zdań i tekstów. Jest odpowiedzialny między innymi za
spostrzeganie tekstu, odróżnianie poszczególnych liter, dostrzeganie ich kształtu, wielkości, proporcji między małymi a wielkimi literami, odległości między wyrazami, trzymania się liniatury.
Analizator słuchowy
to układ, który służu do odbioru bodźców słuchowych, w tym dźwięków mowy ludzkiej , ich spostrzegania, odróżniania, zapamiętywania.
Analizator kinestetyczno – ruchowy
system lub układ, dzięki któremu następuje
odbiór , jak i wykonywanie różnorodnych czynności motorycznych, np.:
ruchów gałek ocznych, narządów mowy przy czytaniu, ruchów ręki przy pisaniu.
Koordynacja wzrokowo – ruchowa
czyli zharmonizowane, dobre współdziałanie funkcji wzrokowych i ruchowo- manipulacyjnych, w zakresie prawidłowej współpracy funkcji wzrokowych z funkcjami kinestetyczno-ruchowymi, które pozwala na precyzyjne
wykonywanie ruchów, zwłaszcza rąk, dokonywane pod kontrolą wzroku, tak, że dziecko potrafi sprawnie pisać.
Analiza i synteza
to ogół czynności polegających na rozłożeniu całości na poszczególne elementy składowe oraz ich synteza, czyli złożenie ich w całość.
Analiza głoskowa , sylabowa, wyrazowa
umiejętność rozłożenia słowa na poszczególne elementy składowe.
Synteza głoskowa, sylabowa, wyrazowa –
umiejętność prawidłowego łączenia głosek, sylab w słowa, wyrazów w zdania.
