Zasady terapii logopedycznej:
1. Zasada wczesnego rozpoczynania terapii.
Jak najszybciej rozpoczęta terapia logopedyczna skraca czas i zwiększa efektywność podejmowanych działań terapeutycznych.
2. Zasada indywidualizacji.
Każde dziecko ma inną sferę intelektualną, osobowość. Inaczej reaguje w trudnych dla siebie sytuacjach, w różnym tempie się uczy. Program terapii logopedycznej jest zawsze opracowany dla konkretnego dziecka i pod kątem jego problemu z uwzględnieniem indywidualnego tempa pracy, metod i środków dydaktycznych.
3. Zasada wykorzystywania wszelkich możliwości dziecka.
W procesie terapii logopedycznej zaangażowana jest maksymalna liczba zmysłów i wykorzystywane są wszystkie posiadane przez dziecko umiejętności.
4. Zasada kompleksowego oddziaływania.
Zaburzeniom mowy towarzyszą często inne zaburzenia. Wówczas są prowadzenia równolegle do terapii logopedycznej również terapie zaburzeń emocjonalnych, zaburzeń zachowania, terapia pedagogiczna.
5. Zasada aktywnego i świadomego udziału.
Dziecko czuje potrzebę ćwiczeń i rozumie konieczność udziału w zajęciach. Należy pobudzać jego zainteresowanie i motywację do pracy.
6. Zasada współpracy z najbliższym otoczeniem.
Rodzicom udzielana jestinformacja dotycząca zdiagnozowanych zaburzeń, programu i sposobu terapii oraz przewidywanych efektów terapii logopedycznej.
7. Zasada systematyczności.
Zajęcia są prowadzone systematycznie. Rytmiczność i systematyczność ćwiczeń na zajęciach logopedycznych podwyższa poziom aktywizacji, motywacji i mobilizacji dziecka do pracy.
8. Zasada stopniowania trudności.
Terapia rozpoczyna się od ćwiczeń najłatwiejszych dla dziecka i kolejno realizuje się coraz trudniejsze ćwiczenia, przechodząc od elementów znanych do mniej znanych i nowych dla dziecka. Przystąpienie do ćwiczeń nowego etapu może nastąpić dopiero po opanowaniu przez dziecko etapu poprzedniego.
Opracowanie:
Joanna Kozłowska, Logopeda Szkoła Podstawowa nr 84 w Warszawie
