ANNALES
UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA
LUBLIN —POLONIA
VOL. XXV, 16 SECTIO C 1970
Z Katedry Botaniki Ogólnej Wydziału Biologii 1 Nauk o Ziemi UMCS Kierownik: prof. dr Jan Rydzak
Jan RYDZAK, Bogusław SAŁATA
Badania nad stanem ilościowym flory porostów nadrzewnych Puszczy Solskiej
JlCCJieflOBaHMH KOJIMHeCTBeHHOrO COCTOHHMH tpjiopbl flpeBeCHbIX jiMiuaiłHMKOB CojibCKOił nymu
Quantitative Studies of Epiphytic Lichen Flora in the Solska Forest
WSTĘP
Wyniki opracowania flory porostów na Roztoczu (4) wskazywały na potrzebę badań na terenie Puszczy Solskiej w celu porównania stanu ilościowego flory porostów na sąsiadujących ze sobą obszarach leśnych (ryc. 1). Puszcza zajmuje północno-wschodnią część Kotliny Sandomier
skiej w obrębie subregionu zwanego Równiną Puszczańską lub Rów
niną Biłgorajską (1). Przeciętna jej wysokość wynosi 200 m n.p.m. Od podnóża krawędzi Roztocza równina, lekko pochylona ku SW, jest po
kryta piaskami plejstoceńskimi, tworzącymi gdzieniegdzie wydmy.
Znaczne obszary zajmują rozległe bagna (Tałandy, Wielkie i in.). Około 50% powierzchni pokrywają bory sosnowe, przeważnie sadzone. Według stacji meteorologicznej w Biłgoraju średnie roczne temperatury i opa
dów wynoszą 7,5°C i 636,9 mm. Badania prowadzono w latach 1967 i 1968 w nadleśnictwach Tereszpol i Biłgoraj. Część wyników badań z lat po przednich z terenów Puszczy, przylegających do Roztocza, podano przy opisie nadleśnictw Józefów i Susiec (4).
METODA
Zbieranie materiałów i opracowanie wyników wykonano metodą stosowaną przy badaniach prowadzonych na Roztoczu i w Puszczy Białowieskiej (3, 4). W danej części lasu obserwowano i oceniano według skali 10-stopniowej ogólny stopień
160 Jan Rydzak, Bogusław Sałata
Ryc. 1. Położenie terenu badań Situation of investigated area
pokrycia wielu drzew przez porosty. Następnie na jednym lub kilku drzewach, na których porosty zajmowały największą powierzchnię pnia, oceniano stopień po
krycia przez poszczególne gatunki porostów. Metoda ta umożliwia przybliżoną ocenę stanu ilościowego flory porostów nadrzewnych w dużych lasach w różnych oko
licach.
WYNIKI
Stan flory porostów wyrażają w tab. 1 i 2 zestawy 84 gatunków zna
lezionych na 72 drzewach, reprezentujących w różnych oddziałach puszczy stanowiska o największym stopniu pokrycia pni przez porosty. W tabe
lach podano też gatunki występujące przy drogach (5) na drzewach nie należących do sąsiadujących zespołów leśnych (stanowiska nr 10, 11, 15, 19, 24—28, 35, 39, 72). Nie wykazano w tabelach następujących gatunków spotykanych często na ziemi w różnych oddziałach boru: Cetraria islan- dica (L.) Ach., Cladonia bacillaris Nyl., C. cenotea (Ach.) Schaer., C. chlorophaea (Fik.) Spreng., C. coniocraea (Fik.) V ai n., C. cor- nuta (L.) Schaer., C. cornutoradiata (C o e m.) Va in., C. crispata (Ach.) F1ot., C. deformis (L.) H o f f m., C. degenerans (F1 k.) Spreng., C. digitata (L.) Schaer., C. fimbriata (L.) F r. e m. V a i n., C. furcata (H u d s.) Schaer., C. gracilis (L.) W i 11 d., C. macilenla (Hoffm.) Nyl., C. mitis Sandst., C. ochrochlora Fik., C. pityrea (Fik.) Spreng., C. pyzidata (L.) Fr., C. syluatica (L.) Sandst., C. uncialis (L.) W e b., C. uerticillata Hoffm., C. rangiferina (L.) W e b.,
Badania nad stanem ilościowym flory porostów nadrzewnych Puszczy Sol. 161 Comicularia aculeata (S c h r eb.) Ach. Niektóre gatunki naziemne (tab. 1) znajdowano w szczelinach kory na dolnej części pni.
Rozmieszczenie stanowisk podanych w tab. 1, warunki ekologiczne ich środowisk i przeciętne pokrycie pni przez porosty w procentach przedstawiają się następująco:
1. Sosna przy drodze z Józefowa w kierunku Hamerni w borze 80-letnim w oddz. 169, znajdującym się na wschodnim zboczu krawędzi Roztocza. Pień porośnięty tylko do wysokości 1 m w 50%. W głębi lasu pokrycie do 30%.
2. Natomiast w oddz. 206, u podnóża zachodniego stoku krawędzi, na sosnach tego samego wieku pokrycie dochodziło tylko do 30% i do wys. 50 cm od ziemi.
3. Brzoza w oddz. 207. W młodniku sosnowym pokrycie 5°/o.
4. Bór 80-letni, oddz. 208 (20“/o).
5. 6. Oddz. 224 — sosna i jodła nad Sopotem na szczycie wysokiego brzegu.
Na zboczach bliżej rzeki, w ocienieniu, prócz Lepraria brak porostów na jodłach i olszach.
7. Olsza obok mostu na rzece, cienisto. Sosny i olsze o pokryciu do 20%.
W oddz. 262/263 w borze sosnowym pokrycie 10%.
8, 9. W oddz. 266/267, nieznaczne obniżenie terenu, brzoza w borze 50—50-let- nim porośnięta w 20% aż do gałęzi, a sosny tylko w 10%.
10, 11. Bory 20-letnie, słabo porośnięte, chociaż w pobliżu są tereny bagniste nad Sopotem. Osika przy drodze, dalej kruszyna.
12. Dąb w borze suchym. Na sosnach pokrycie do 5%.
13. Na W od rezerwatu Czartowe Pole w obniżeniu bory porośnięte w 20%.
Na jednej brzozie 2 małe okazy Usnea dasypoga. Bory w I i III klasie wieku na N i W od Sopotu, w pobliżu Fryszarki, porośnięte tylko w 10%.
14. Na NW od Górecka w borach pokrycie 2—5%, tylko na sosnach przy drodze często spotykamy Parmeliopsis, dający pokrycie do 10%.
15. W pobliżu wsi Tarnowola, oddz. 23, na olszy 30%, ale w borach 15—20%, a w lasach chłopskich 5%.
16. Na W od Górecka w oddz. 28 — bór jodłowy, w pobliżu Szumu.
17. 18. W oddz. 29 na brzozach i sosnach pokrycie większe (do 20%).
19. Oddz. 35. Olsza przy szosie do Józefowa.
20. W widnym borze 60-letnim, oddz. 55, Usnea hirta 5%.
21. 22. Oddz. 140. Olsza przy borze średnio porośniętym. Rzadko U. hirta.
23. Oddz. 164, brzoza w leśnictwie Fryszarka. Sosny słabo porośnięte, chociaż teren nie jest zbyt suchy. Rzadko spotyka się Usnea.
24. Robinia za mostem na Sopocie.
25. 26, 27. Dąb, osika i wierzba w pobliżu, na której rosła bujnie Parmelia sulcata z owocnikami.
28. Przy szosie z Kozaków do Józefowa wierzba (Salix fragilis) pokryta w 70%.
W leśnictwie Fryszarka jest dużo terenów podmokłych. W borach sosnowych mło
dych pokrycie przez P. physodes do 30%, a w starszych 15 do 20%. Na niektórych olszach pokrycie 30—70%. Wzdłuż szosy z Panasówki do Biłgoraja rozciągają się bory sosnowe. Dorodne drzewostany II—IV klasy wieku o bardzo niskim pokryciu od 0 do 3%. Natomiast drzewa przy drodze, odlegle od skraju lasu o 3 m, były pokryte w 30—50%. Przy szosie rosną różne gatunki drzew, a za rowem — sosny.
Inne warunki środowiska są te same.
29. W borze odległym o 1 km od bagna Tałandy na sosnach pokrycie 30%.
162 Jan Rydzak, Bogusław Sałata
Natomiast na kruszynie pokrycie przez P. physodes 60%, a przez Parmelia sulcata
— 10%.
30. Sosna na bagnie Tałandy pokryta tylko w 20%.
31. Oddz. 25. Jodła na skraju boru jodłowego, porośnięta w 50% przez Par
melia physodes.
32—34. W okolicy kamieniołomu w Hedwiżynie na gałęziach jodeł i świerków, rzadziej na pniach, było dość dużo okazów gatunków krzaczastych. Stan flory poro
stów na garbie Hedwiżyna jest podobny do flory na Roztoczu w okolicy Obroczv Na świerkach i sosnach w tej okolicy flora uboga.
35. Dąb przy drodze k. Hedwiżyna. Na W od kamieniołomu ciągną się bory sosnowe (oddz. 33) porośnięte miejscami przez P. physodes do 40%. Im dalej na W, tym bardziej pokrycie się zmniejsza.
36—38. W okolicy oddz. 102 w niektórych częściach lasu flora do 50%, a w in
nych — do 20%.
39. Osika w oddz. 203 przy drodze przez bór bagienny. W oddz. 137 bór o po
kryciu do 40%, zwłaszcza na brzozach, ale tylko bardzo rzadko można znaleźć okazy Usnea. Mimo podobnego środowiska w różnych częściach oddziałów stan flory porostów zmienia się od 0 do 40%.
40—44. W oddz. 97 i 98 brzozy, sosny i olsze nad potokiem bujnie porośnięte.
45. Jałowiec w lasach chłopskich w okolicy oddz. 106/107.
46. Oddz. 106. Robinia obficie porośnięta.
47—52. Oddz. 218/181 i inne. Niektóre olsze pokryte przez Parmelia caperata do 70%, a jodły, buki i graby do 50%. W oddz. 124/105 w pięknym borze jodłowym nie znaleziono ani Alectoria, ani Usnea.
Nadleśnictwo Biłgoraj
53. Wzdłuż drogi z Hedwiżyna do Żelebska bory tylko miejscami o pokryciu do 30%, a przeważnie — do 5%.
54—67. W uroczysku Żelebsko (oddz. 1) wzgórki wapienne (Roztocze) z jodłą i bukiem. Stąd w kierunku SW w oddz. 8—15 pokrycie do 60%, zwłaszcza na drze
wach liściastych. Dalej na S, w okolicy kolejki wąskotorowej, bory w bardzo ma
łym stopniu pokryte przez porosty.
69—72. Oddziały na S od Korytkowa i na E od Andrzejówki i Bukowej. Różno- wiekowe bory sosnowe o zmiennym pokryciu przez porosty — od 0 do 20%. Nawet w borach bagiennych flora uboga. Tylko na olszach i brzozach pokrycie osiągało gdzieniegdzie 50%. Gatunków z rodzajów Usnea i Alectoria nie znaleziono.
Bory sosnowe, pokrywające większą część Puszczy Solskiej, odzna czają się mało zróżnicowanym i bardzo ubogim stanem flory epifitycznej.
Ogólny stopień pokrycia pni przez wszystkie gatunki porostów był niski i przeciętnie w wielu oddziałach nie osiągał 10%. Nawet często spotykane gatunki, jak Parmelia (Hypogymnia) physodes bardzo rzadko pokrywały więcej niż 50%, a Parmelia furfuracea nie więcej niż 20% powierzchni pni sosen, rosnących w dobrym oświetleniu, na skraju lasu lub przy liniach oddziałowych i enklawach śródleśnych. W głębi oddziałów pokry cie było znacznie niższe i zmniejszało się stopniowo od podstawy pnia do wysokości średnio 150 cm. Na drzewach przydrożnych i innych do brze oświetlonych pokrycie było dość równomierne do wysokości pierw-
Badania nad stanem ilościowym flory porostów nadrzewnych Puszczy Sol.
163
szych gałęzi. Na badanym terenie spotykano tylko wyjątkowo okazy gatunków krzaczastych z rodzajów Alectoria i Usnea, rosnących na wyż
szych poziomach pnia — przeważnie powyżej 180 cm. Średnia częstość występowania innych gatunków była również mała, mimo włączenia do wykazu stanowisk drzew przydrożnych, przeważnie obficie porośnię tych przez wiele- gatunków porostów (tab. 1). W nielicznych zniekształ
conych zbiorowiskach Fagetum carpaticum i Abietetum polonicum znaj dowano też słabo rozwiniętą florę porostów.
DYSKUSJA I WNIOSKI
Zbiorowiska leśne w Puszczy Solskiej mają florę porostów znacznie uboższą w porównaniu z odpowiednimi zbiorowiskami na Roztoczu.
Prawdopodobnie lokalną przyczyną jest większa wilgotność zalesionych terenów na Roztoczu oraz częściowe zatrzymywanie się wilgotnych wia
trów zachodnich na wzgórzach Roztocza, zwłaszcza Środkowego. Jednak w niektórych miejscach i na Roztoczu stwierdzono słabo rozwiniętą florę porostów (4). Natomiast w Puszczy Solskiej tylko wyjątkowo znaj
dowano drzewostany o bogatszej florze. Bez pomiarów mikroklimatycz- nych nie jest możliwe uzasadnienie tych lokalnych różnic.
Zastosowana metoda badań stanu ilościowego flory porostów nadrzew nych w Białowieskim Parku Narodowym, w Puszczy Białowieskiej, na Roztoczu, w Puszczy Ladzkiej i w Puszczy Solskiej (2, 3, 4) umożliwia przybliżoną ogólną ocenę stanu tej flory. Przyjmując stan flory porostów w Białowieskim Parku Narodowym za 100, oceniamy stosunki ilościowe w wymienionych okolicach jak 100:50:20:10:5. Szczególniewyraźnie uwy
datniają się te stosunki przy ocenie częstości i obfitości występowania nadrzewnych gatunków porostów krzaczastych.
PIŚMIENNICTWO
1. Maruszczak H.: Wycieczka na Roztocze, [w:] VIII Ogólnopolski Zjazd Polskiego Towarzystwa Geograficznego. Pol. Tow. Geogr., Lublin 1964, 45—80.
2. Rydzak J.: Tree Lichens in the Forest Communities of the Białowieża National Park. Ann. Univ. Mariae Curie-Sklodowska, sectio C, 17, 17—47 (1961), Lublin 1962.
3. Rydzak J.: Badania nad stanem ilościowym flory porostów nadrzewnych Puszczy Białowieskiej i Puszczy Ladzkiej. Ann. Univ. Mariae Curie-Sklodowska, sectio C, 24, 65—72 '(1969).
4. Rydzak J.: Badania nad stanem ilościowym flory porostów nadrzewnych na Roztoczu. Ann. Univ. Mariae Curie-Sklodowska, sectio C, 24, 41—63 (1969).
5. Rydzak J.: Flora i ekologia porostów drzew przydrożnych. Ann. Univ.
Mariae Curie-Sklodowska, sectio C, 25, (1970).
164 Jan Rydzak, Bogusław Sałata PE3IOME
MccjieflOBajiocb cocTOHHne <J>jiopB.i flpeBecHbix jimnaiiHHKOB Tepec- nojibCKoro u BmiropaiłcKoro HafljiecHHnecTB b npe^ejiax CojibCKoii ny-
irm, rpaHMHameii c 3ana.ua co cpe^HUM Po3ToneM (puc. 1). OGmyio cTe- neHb noKpbiTMH n noKpbirae KajK^biM bh^om jinnianHHKa ^epeBbeB ope- HMBajin no .ąecHTHHHon niKaaie. Pe3yjibTaTbi nccjie^oBaHnfi HanSojiee xapaxTepHbix MecT npe^CTaBjieHbi b Ta6ji. 1, 2 (3, 4). Eojibinyio nacTb noBepxHOCTH CojibCKoii nymn 3aHMMaiOT cocHOBbie Sopbi c oneHb cjia- 6opa3BMToił n MajioflncJJC^epeHRnpoBaHHon cj)jiopon jininanHiiKOB. Cpe/j- HflH cTeneHb noKpbiTHH He npeBbimaeT 10%. TojibKO eflUHHHHbie /jepeBbH Ha Kpaio Jieca m b HanGojiee ocBemeHHbix MecTax, a TaKJKe npw^opojK- Hbie flepeBba hmcjim HanGojibinyio CTeneHb noKpbiTMH pa3HMMn Bn^aMn jiHinańHnKOB. Pe^KO BCTpenajiKCb OT^ejibHbie 3K3eMnji«pbi KycTncTbix BHflOB. 3tot BHfl MCCJieflOBaHHH flaeT BO3MO3KHOCTb npoBe^eHMH npnGjin- 3HTejIbHOrO CpaBHeHMH KOJIHHeCTBeHHOrO COCTOHHHH 4>JI0pbI JIHIHaHHH- KOB B pa3HbIX OKpeCTHOCTflX. OGu^MM KOJIHHeCTBeHHblH COCTaB 3TOH 4)JIO- pbi b EfljioBeMCKOM HapoflHOM napxe, EfuioBeiłcKoit nyme, Ha Po3Tone, B JlHfl3K0M M COJIbCKOM nyiU,aX On,eHHBaJIM npH6jIH3MTejIbHO KaK 100 : 50 :20 :10: 5. 3th cooTHOineHMH ocoGeHHO Bbipa3HTejibH0 bh^hh npn oi^eHKe nacTOTbi m oGhjihh noHBjieHMH bm^ob KycTMCTbix Jininan- hhkob, pacTymnx Ha ^epeBbHX.
SUMMARY
Quantitative investigations of the epiphytic lichen flora were carried out in the forest districts of Terespol and Biłgoraj within the Solska Forest bordering from westupon Central Roztocze. Total coverage degree and coverage by individual lichen species were estimated according to the 10-degree scalę on the trees (stations) with the most intensive coverage of trunk by lichens. The results of investigations of the most characteristic stations were presented in tables 1 and 2 (3, 4). The most extensive area in the Solska Forest is covered with pine forests of poorly developed and differenciated lichen flora. The average coverage degree does not exceed 10%. Only single stations on the edge of forest or in the places with morę light and the roadside trees had a higher degree of coverage by different lichen species. The specimens of fruitcose species were rarely found. This kind of investigations permits to com- pare approximately the quantitative state of lichen flora in various
Quantitative studies of epiphytic lichen flora in the Solska Forest 165 regions. The total quantitative state of this flora in the Białowieża National Park, in the Białowieża Forest, in Roztocze and the Ladzka and Solska Forests is estimated respectively as follows: 100:50:20:10:5.
These proportions are particularly seen in the evaluation of freąuency and abundance in the occurrence ofepiphytic species of fruitcose lichenś.
Papier druk. sat. III kl. 80 g Format 70 X 100
Annales UMCS Lublin 1969 Lub. Zakł. Graf. Lublin, Unicka 4 1100 + 25 egz. Z-6 Manuskrypt otrzymano 18.III.70
Druku str. 7+2 zal.
Zam. 820. 18.III.70 Data ukończenia 30.XII.70
Tab. 1. Stanowiska porostów w Puszczy Solskiej Lichen stations in the Solska Forest
1 1 2 3 4 3 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 +0 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 5.3 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 6A 65 66 67 68 69 70 71 72 L.p. Gatunek 2 P P B P P A Al B P Pt Pr <3 B P Al A B P Al P Al p B R Q Pt 3 S P P A A Pi A Q Al B Al Pt PUB B P Ju R Al Pa A Co Ca A P P A Pa P B A Al P P Al p Pt Q Al P P B P Al No. Speoies 3 35 35 15 30 40 45 30 25 20 30 5 30 25 25 40 40 25 30 25 35 30 25 30 25 80 35 50 40 15 10 40 40 30 40 30 30 25 30 30 25 35 25 30 25 5 20 35 90 40 3 20 40 25 25 30 35 20 15 35 20 25 20 35 25 15 15 15 25 20 25 25 30 4 50 30 20 20 20 10 20 20 10 40 20 30 10 30 30 30 40 20 50 20 30 20 30 40 30 50 70 70 30 20 50 30 20 20 40 80 50 40 50 40 60 20 70 10 5 60 70 50 30 20 50 30 30 20 30 20 30 60 15 50 10 20 30 20 5 15 10 10 20 50 20 50
1 Alectoria cana 4
2 Aleotoria iwpleia 4 . « • . . . . • • . ... ... ... . • •
3 Alectoria aetaoea 4 4
4 Alectoria subcana . 4 4 4 • • • •
5 Anaptyohia ciliaris 4
6 Baoidia chlorococoa 4 4 . 4 4 4 4 ... 4 . 4 4 4 . . .
7 Buellia griseoviren8
8 Buellia punotata 4 4 4
9 Caloplaoa oerina 4 4
10 Caloplaoa pyraoea 4 4 •
11 Candelaria concolor 4
12 Candelariella xanthostigma 4- . . . . •
13 Cetraria ohlorophylla 4 . 1 4 . 4 .
14 Cetraria glauoa 4
15 Cetraria islandlca
16 Cetraria plnastrl 4 4 4- 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 4 a
17 Cetraria sepincola 4 4 4 *
18 Chaenothaeca melanophaea 4 4
19 Cladonia bacillaris 4
20 Cladonia ohlorophaea 1 4 1 4 4 1.4.
21 Cladonia coniocraea 4 4- 4- 1 4 4 4 4 4 4 4 1 4 1 . 4 4 ,4 «
22 Cladonia deformis 4
23 Cladonia digitata 4- 4- - 1 4
24 Cladonia fimbriata 4. 4.
25 Cladonia furcata + 4-
26 Cladonia macilenta 4
27 Evernia divaricata 4 4
28 Evernia mesomorpha 4 4 . 4 4
29 Evernia prunastri 4 4 4 * 4 4 4. 4 4 4 4. 4 4 1 1 1 4 .444 ♦ 4 4 .
30 Graphls scripta 4 4 1
31 Lecanora oarplnea 4- 1 1 4- 4. 4 4 4 1 4 . . i
32 Lecanora chlarona 4 4- 1 4 4- 1 • 1 . . . 4 1 1 1 1 ... 1
33 Leoanora ohlarona v.pinastri 4 4- 4 4 1 4 4 4 . + 4
34 Lecanora chlarotera 4 1 , 4
35 Leoanora expallens . 4
36 Lecanora maculata 1 4. i 1 ... 1 4 4 4 4
37 Lecanora saligna 4-
38 Lecanora sarcopis
39 Leoanora symictera 4. 4 . • *
40 Leoanora varia 4- 4-
41 Lecidea glomerulosa 42 Leoidea humosa
43 Lecidea olivacea 1 1 4 1 1 4 4 i i
44 Leoidea scalaris * 4- 4- 4 4- 1 . 1 4. 1 1 1 1 . . .
45 Lepraria aeruginosa 1 4- 1 1 4 1 1 1 1 1 1 1 1 4 ... 1 . . . 1 1
46 Ochroleohla arborea 4
47 Parmelia aspera 4.
48 Parmelia caperata . 4- 4 i
49 Parmelia cetrarioides
50 Parmelia dubia 4-
51 Parmelia eiasperatula 4 4. 4
52 Parmelia fuliglnosa 4 i
1 4 4 1 1 4 1 1
53 Parmelia furfuraoea 1 4 4- 4- 1 1 1 1 * 4 1 4 1 . 4 1 1 4 2 4 1 4 1 11 1 4 4 4 . 4 1 4 4
54 Parmelia physodes 4 2 1 1 1 1 4- 1 1 1 1 1 2 1 3 2 2 + 1 1 1 4 1 4 1 4 •4 2 1 1 3 4 2 4 2 4 4 3 1 1 2 2 2 4 1 1 2 12 12 5 1 1 1 1 1 4 4 4 2 4 2 3
55 Parmelia retioulata 4
56 Parmelia revoluta 4
57 Parmelia 3axatilis 4- 1
58 Parmelia subaurifera 4 4- 4. 4 4 4 4 1 4 1 1 4 4 • • *
59 Parmelia suloata 1 1 4 1 1 1 1 2 1 4 1 1 4 2 4 4 3 2 1 i 2 3 1 1 4 i . 1 . 3 1 4 1 1 4 1
60 Parmelia tubulosa 4 4- 4 4 4 4 4 4 4. 4 4 . 1 1 4 ... 4 . 4 4 .
61 Parmelia verruoulifera 1
62 Parmeliopsis aleurites 4 1 4- 4- 4- 1 4 + 4
4 -i
4 4 4 1 . 4 4 4 4 4 4 4 . . 4 4
63 Parmeliopsis 3mbigua + 4- 4- 4 4. 4 4 4 4 4 4 . 4 ... 4 . .
64 Pertusaria amara . 4- i 1 1 4 1 1 1 2 1 1 2 1 1 1 1
65 Pertusaria cocoodes 4- 1 4 .... 4
66 Phlyctis argena . 4- 4- 4 1 4 4 1 1
67 Physoia aipolia 4 1 1
68 Physcia asoendens • 4 1 4. 1 1 4 1 4 4
69 Physcia detersa • 1 4. 1
70 Physcia nigrioans 4 4 4
71 Physoia orbloularis ■ 4 1 . 4
72 Physoia pulyerulenta 4 4 • • 1 4. 1 1 1 . 1
73 Physoia stellaris Physoia tenella
4 1 4 ».
74 • 4 4
75 Ramalina farinaoea • • • • • 4- • . 4 . 4 4 4 4 4 .4 4
76 Ramalina fastigiata 4
77 Ramalina pollinaria • • • • • 4-
Usnea comósa 4
79 Usnea oomosa ssp. glauclna 81 Usnea dasypoga
Usnea hirta 4- 4 4- 4- * 1
* i 1 4 . 4 4 4 . 4 • . 4 1
8J 84
U3nea wasmuthii
Kanthoria parietind 3 1 4 2 5 1 •
. 1 1 • • . ♦
Kanthoria polyoarpa 4 4
Objaśnienia: 1 — numery stanowisk; 2 — gatunki drzew: A — Abies alba Mili., Al — Alnus glutinosa (L.) Gaertn., B — Betula uerrucosa Ehrh., Ca — Carpinus betulus L., Co — Corylus auellana L„ Fa — Fagus silvatica L., Fr — Frangula alnus Mili., Ju — Juniperus communis L., P — Pinus siluestris L., Pi — Picea excelsa (Lam.) Lk., Pt — Populus tremula L., Q — Quercus robur L., R — Robinia pseudacacia L., S — Salix sp.; 3 — średnica pnia; 4 — ogólny stopień pokrycia pnia przez porosty w procentach. Pokrycie pni przez gatunki porostów wyrażano w skali 10-stopniowej: + = pokrycie mniejsze niż l’/o, 1 = 1—lO°/o, 2 = 11—2O°/o, 9 = 81—90%.
Explanation: 1 — numbers of stations; 2 — species of trees: A — Abies alba Mili., Al — Alnus glutinosa (L.) Gaertn., B — Betula uerrucosa Ehrh., Ca — Carpinus betulus L., Co — Corylus auellana Ł, Fa — Fagus siluatica L., Fr — Frangula alnus Mili., Ju — Juniperus communis L., P — Pinus siluestris L., Pi — Picea excelsa (Lam.) Lk., Pt — Populus tremula L., Q — Quercus robur L., R — Robinia pseudacacia L., S — Salix sp.; 3 — the diameter of trunk; 4 — total trunk coverage by lichens in percentage. Trunk coverage by lichen species on the 10-degree scalę: + = coverage less than 1%, 1 = 1—10°/o, 2 = 11—2O’/o, 9 = 81—90%.
Ann. Univ. Mariae Curie-Sklodowska, sectio C, vol. XXV, 16 Jan Rydzak, Bogusław Sałata
*' I • « ■ ■
■
■
; i; r.
_____________________
Tab. 2. Zestawienie ilościowe stanowisk porostów w Puszczy Solskiej według tab. 1 Quantitative list of lichen stations in the Solska Forest acc. to table 1
---p---54• OW Gatunek
Speoles
Gatunek drzewa
Speoies of tree A Al B Ca Co Pa Pr Ju P Pi Pt Q R 3 Suma Sum Liczba drzew
Number of trees 9 12 10 1 1 2 1 1 .22 1 4 4 2 2 72 Liczba porostów
Number of lichens 26 35 25 6 10 10 2 4 31 8 26 22 21 20 84
1 Alectoria oana (Ach. )Leight. Liczba stanowisk . 2 2
2. Alectoria implexa (Hóf.^Rohl. Number of Statiom 1 1
3 Alectoria setacea (Ach.) Mot. 2 1 3
4 Alectoria subcana (Nyl.)Gyel. 1 1 1 3
5 Anaptychia eiliaris (L.)Koerb. • • 1 1
6 Bacidia chlorococca (Graeve )Lett. 1 1 3 1 4 10
7 Buellia griseovirens (Turn.et Born.) Almb. • 1 1
8 Buellia punctata (Hoffm.)Mass. • 1 2 1 4
9 Caloplaca cerina (Ehrh.^Th.Pr. • 1 1 2
10 Caloplaca pyracea (Ach.) Th.Pr. • 1 1 1 3
11 Candelaria concolor (Dicks.) Steiner • • 2 1 3
12 Candelariella xanthostigraa (Pers . )Lett. . 1 1
13 Cetraria chlorophylla (Willd.)Vain. 3 3 1 7
14 Cetraria glauca (L.)Aoh. 1 • 1 2
15 Cetraria islandioa (L.) Ach. • 1 1
16 Cetraria pinastri (Śoop.) Gray • 4 6 9 19
17 Cetraria sepincola (Ehrh.) Ach. • 4 1 5
18 Chaenothaeca melanophaea (Aoh.) Zwaokh • • 2 2
19 Cladonia baoillaris Nyl. • 2 • 2
20 Cladonia chlorophaea (Pik.)Spreng. • 5 4 9
21 Cladonia coniocraea (Pik. ) Vain. • 1 6 10 1 18
22 Cladonia deformis (L. ) Hoffm. • • 1 1
23 Cladonia digitata (L.) Sohaer. • • 6 6
24 Cladonia fimbriata (L.) Pr. 1 1 • 2
25 Cladonia furoata (Huds.) Sohrad. • • 2 2
26 Cladonia macilenta (Hoffm.) Nyl. • • • 1 1
27 Evernia divarioata (L.) Ach. 2 • • 2
28 Bvemia mesomorpha Nyl. • 1 3 4
29 Bvemia prunastri (L.) Ach. 1 7 5 1 1 • 1 3 3 2 1 25
30 Graphis soripta (L.) Aoh. 1 1 • 1 • • 3
31 Leoanora oarpinea (L.) 7ain. • 3 ■ • 3 3 2 1 12
32 Lecanora chlarona (Aoh.) Nyl. • 7 3 1 1 1 1 14
33 Leoanora ohlarona v.pinastri (Sohaer.) Cromb. • • • 1 9 • 10
34 Leoanora chlarotera Nyl. • • • • 3 3
35 Leoanora expallens Ach. • • • • 1 1
36 Leoanora maculata Eriohs. • 6 • 1 • 1 1 9
37 Leoanora saligna (Sehrad.) Zahlbr. • 1 • • 1
38 Lecanora saroopis (Wahl.) Aoh. • • • • 1 1
39 Lecanora symiotera Nyl. • 2 • 1 1 1 5
40 Leoanora varia(Ehrh.) Ach. . • 2 • 1 3
41 Lecidea glomerulosa (DC) Stend. • • • 1 1
42 Lecidea humosa(Ehrh.) Nyl. • • 1 1 2
43 Leoidea olivacea (Hoffm.) Mass. • 3 • 1 • 3 1 2 11
44 Lecidea scalaris (Ach.) Ach. • • 1 12 13
45 Lepraria aeruginosa (Weiss.) Sm. 7 2 1 1 6 17
46 Ochroleohia arborea (Krey.) Almb. • 1 • • 1
47 Parmelia aspera Mass. • • • • 1 1 2
48 Parmelia caperata (L.) Aoh. • 4 • • 1 5
49 Parmelia oetrarioides (Duby) Nyl • • • 1 • 1
50 Parmelia dubia (Wulf.) Schaer. • 1 • • 1
51 Parmelia erasperatula Nyl. • • • • 1 2 1 4
52 Parmelia fuliginosa (Wib. ) Nyl. 2 4 • 1 1 2 1 1 12
53 Parmelia furfuracea (L.) Ach. 4 3 7 • 1 17 1 1 34
54 Parmelia (hypogymnia) physodes i X.) Aoh. 9 13 8 1 1 1 1 22 2 2 3 2 65
55 Parmelia reticulata T. Tayl. • • • 1 • • 1
56 Parmelia revoluta Plórke • 1 • • • 1
57 Parmelia saxatilis (L.) Ach. 1 • 1 • • 2
58 Parmelia subaurifera Nyl. 1 5 1 • 1 2 2 1 1 14
59 Parmelia sulcata T. Tayl. 3 11 5 1 1 2 • 1 4 3 2 1 34
60 Parmelia tubulosa (Schaer. ) Bill 2 3 5 4 1 2 17
61 Parmelia verruculifera Nyl. • • • • 1 1
62 Parmeliopsis aleurites (Ach.) Lett. 1 3 3 20 26
63 Parmeliopsis ambigua (Wulf.) Nyl • 1 1 11 13
64 Pertusaria amara (Ach.) Nyl. 10 1 1 1 2 • 1 16
65 Pertusaria coccodes (Ach.) Nyl. 3 • 1 • 4
66 Phlyotis argena (Aoh.) Plot. 1 4 1 1 • 1 8
67 Physcia aipolia (Ehrh.) Vain. • 1 1 1 3
68 Physcia ascendens 01iv. era. Bitt . • 3 2 2 2 9
69 Physcia detersa (Nyl.) Nyl. • • 1 1 1 3
70 Physcia nigrioans (Pik. ) Sti?.. • 1 1 • 1 3
71 Physcia orbicularis (Neck.) Pcetsch. • 2 1 • • 3
72 Physcia pulverulenta (Schreb.) Sands. 1 • 3 1 1 2 8
73 Physcia stellaris (L.) Nyl. era. Harm. • 3 • 1 4
74 Physcia tenella (Scop. ) DC em. Bitt. • 1 1 2
75 Ramalina farinacea (L.) Ach. 2 3 1 • 1 3 1 11
76 Ramalina fastigiata (Pers.) Ach. 1 1
77 Ramalina pollinaria (West.) Ach. 1 • • 1
78 Usnea comosa (Ach.) Rohl. 1 • 1
79 Usnea comosa ssp. glaucina Mot. 1 • • 1
80 Usnea dasypoga (Ach.) Rohl. 1 2 1 • 4
81 Usnea hirta (L. ) Wigg. 2 1 4 1 13 2 23
82 Usnea rasmuthii Ras. 1 . 1
83 Xanthoria parietina (L.) Th.Pr. . 1 . 4 1 2 2 10
84 Xanthoria polyoarpa (Ehrh.) Rieb. • 1 • 1 • • • 2
Objaśnienia w tab. 1.
Explanation in table 1.
Ann. Univ. Mariae Curie-Skłodowska, sectio C, vol. XXV, 16. Jan Rydzak, Bogusław Sałata
