Wpływ sposobu wytwarzania kompozytów na własności włókien zbrojących oraz charakter ich połączenia z osnową

Z E S Z Y T Y NAUKOWE POLI TE CH NI K I ŚLĄS KI EJ Seria: H U TN ICTWO z. 21

1980 Nr kol. 654

Izabella HYLA Maciej RUDA

S t a n i s ł a w WąGRZYNIAK

Instytut Inżyni er i i M at e riałowej P ol itechnika Śląska

W P Ł Y W S P O S O B U W Y T W A R Z A N I A K O M P O Z Y T Ó W NA WŁASNOŚCI W Ł Ó K I E N Z BR OO Ą C Y C H O R AZ C H A R AK TE R ICH POŁĄCZENIA Z OS NOWĄ

/

S t r e s z c z e n i e . W pracy p r z ed st a wi on o wyniki badań oraz w yn ik a j ą c e z nich w n io s ki odnośnie do rodzaju uzyskiwanego p oł ąc ze n ia pomiędzy k o m p on en ta m i w komp oz yc ja c h Al - stal-, wytwarzanych metodą z ciekłą osnową. P r z e a n a li zo wa n o także w p ł y w tej metody na w ł a s n o ś c i m e c h a ­ niczne w ł ó k ie n zbrojących.

\

1. W p r ow ad ze n ie

K o m p oz yt y o osnowie metalicznej mają szerokie po te n c j a l n e m o żl iw oś c i zast os o wa ni a do pracy w p o d w yż sz on y ch temperaturach. Z ak re s temper at ur e k s p lo at ac j i i p r z e w i d y w a n y czas pracy determinują do bó r komponentów. M u ­ szą one bowiem zap ew n ić stabilne charakterystyki m a t e r i a ł o w e przez cały p rz ew i d y w a n y czas pracy materiału. W większości o p r a c o w a ń literat ur ow y ch stabil no ść ta wiąz a na Jest ze s t a bi ln o śc ią granicy ro z dz ia łu faz w k o m p o ­ zycie. Przyjmuje się bowiem, Ze istotny w p ł y w na w ł a s n o ś c i m a t e r i ał u fi­

nalnego mają zm iany zachod zą ce w o b szarze powierzchni granicznych. R o z ­ różnia się mo żl iw o ść wy s tę p o w a n i a następujących zjawisk:

1 - ro z pu szczanie i wy dz ie l a n i e m at eriału zbrojenia, 2 - w z aj e m n e roz pu s zc za ni e faz składo wy ch kompozytów, 3 - reakcje na g r a n i c y rozdziału,

4 - d es t r u k c j a p se ud ostabllnej g r a ni cy rozdziału.

P ie rw sz y z w y m i e n i o n y c h pro ce s ów naruszających s ta bi l n o ś ć g r a n ic y r oz­

d zia ł u faz c h ar ak t e r y z u j e się tym. Ze w podwyższonej te mp e raturze może w y ­ stąpić wzrost gru bo śc i pewnych w ł ók ie n zbrojących kosztem innych oraz t wo­

rzenie się m o st kó w mi ędzy nimi. Procesowi temu sprzyja n i e r e gu l ar no ść kształtu w ł ó k ie n zbrojących. A t o m y materiału zbrojenia z w ł ó k i e n cieńszych d yf un d uj ą poprzez o snowę do w ł ók ie n grubszych, przy czym z m iana składu c hemic z ne go i udziału o bj ęt o śc io we g o faz składowych jest niewielka.

126 I. Hyla, M. Ruda, W. Węg rz yni ak

D rugie natomiast zjawisko,, p ol e ga ją ca na w z a j e m n y m rozpusz c za ni u kom­

ponentów, może stan ilości zb ro je ni a zn ac zn i e naruszyć. R o zp us z c z a n i e bo­

wiem w osnow ie w ł ó k i e n zb r oj ą c y c h pr owadzi do u t raty części lub nawet c a ­ łości fazy umacniającej. Z j a w is ko to może mieć miej sc e przy za l ew an iu zbro­

jenia ciek ły m m e t a le m lub przy d ł u g o t r w a ł y m w y g r z e w a n i u o t r zy ma ne g o kom­

pozytu.

P r oc es y d y f uz j i z achodzą główn ie w pr zy padku o s nowy i z br ojenia z m a ­ t eriałów o dużej z d ol no śc i w z a j e m n e g o ro zp us zc z an ia się. Przy c zęściowym tylko ro zp u sz cz an i u fazy zbrojącej zmianę w y m i a r ó w w ł ó ki e n z br oj ąc y ch re­

kompen su je w pewnym stopniu p owstały na g r a n i c y rozdziału roztwór stały, który posiada zw ykle zn acznie lepsze w ł a s n o ś c i me ch an i c z n e niż osnowa. 0 wiele bardziej w ł a s n o ś c i ko mp oz yt u może o b n iż yć reakcja na granicy roz­

dzia łu prowad zą ca do p o ws ta w an ia z w i ą zk ów międzym e ta li cz n yc h. Zwią z ki te tworzą bowiem na ogół w a r s t e w k i kruche o g ru b o ś c i a c h mogą c yc h ulegać po­

w i ę k s z a n i u pod w p ł y w e m o k re śl on y ch w a r u n k ó w p ra cy (obciążenie, t e m p er a tu ­ ra, czas). Reakc ji na g r a n i c y rozdziału towarz ys zą z w ykle takie zjawiska.

Jak zmiana i n t e n sy w no śc i pola n a p r ęż e ń własnych, t wo rzenie się porów oraz utrata p r zekroju noś ne go zbrojenia.

C z w a rt y z w y m i e n i o n y c h up rz e dn io p r z y p a d k ó w n i e s t ab il n oś ci wy st ęp u je w k om po z yt ac h zwan yc h p se ud ostabilnymi. Są to takie materiały, w których p r o ce s y w za j em n y c h o dd zi a ł y w a ń są pote nc ja ln i e możliwe, ale praktycznie nie zac ho dz ą jedynie d latego, że w ł ók na zbr oj ą ce osnowę, wp ro wa d z a n e do niej, pokryte są bardzo cienką powłoką filmu tlenk ow e go (powłoka n a t u r a l ­ na, nie n an oszona sztucznie). N a jd ro b n i e j s z e uszk od ze n ie tego filmu p r o ­ w ad zi j ednakże natych m ia st do w z a j e m n e g o o dd zi a ł y w a n i a k o mp o ne nt ów w od­

s ło ni ęt y ch p unktach styku. P rz y kł ad em takiego ma t er ia łu może być kompozyt A l - drut stalowy. P r z y p u s zc z al ni e p s e u d o s t a b i l n o ś ć tego ko mpozytu sp ow o­

dowała, że d an e lite r at ur ow e d ot yc zą c e reakcji z a c h o dz ąc yc h na granicy ro z działu jego ko mp o n e n t ó w c z ę st o nie są w pełni zbie ż ne [l, 2,, 4]. Ob­

s er wowane bowiem zja wi sk a z ac ho d z ą c e na g r a n i c y rozdziału, sz c zególnie w tej grupie ma teriałów, p oz ostają w ścisłym związku z p rz y jętym do badań mode le m i z a st o so wa ną t e chnologią w y t w a r z a n i a materiału.

Po n ie wa ż dane d o t y c z ą c e o d d z i a ły wa ni a na g r a ni c y rozdziału Al - stal, p odawane w literaturze, bazują w w i ę k s z o ś c i na ba da niach powłok a l u m i n i o ­ wych n an os z o n y c h na w y r o b y stalowe lub na b ad aniach bimetali, wynika ją ce z nich w n i o s k i nie mogą być w pełni w y k o r z y s t y w a n e w o d n ie si e ni u do k om­

pozytów. W w y ni k u k ontaktu c i e kł eg o Al (lub jego stopów) z Fe ot r zymywano p owłoki, w których można w y r ó ż n i ć w a r s t w y z ew n ęt rz ne o składzie kąpieli alum i ni ow ej , poś re dn i e - pr ze d s t a w i a j ą c e sobą zwią z ki Al z Fe (FeAl^, Fe2A l 5 ) i w r e s z c i e w a r s t w y stałe go r oztworu Al w Fe. A u t o r z y p rz ed s t a ­ wianej pracy podjęli próbę s pr a wdzenia, w j akim za k re si e zjawiska te w y ­ stępują również w ma te r ia le k o m p o z y t o w y m o an al o g i c z n y m zes ta wi e k ompo­

nentów, a więc Al - drut stalowy, o t r z y m a n y » jedną z te chnologii z ciekłą o s n o w ą .

Wp ły w sposobu w yt wa rz ani a kompozytów.. 127

2. Badania własn e

B adaniom poddano następ uj ąc e kompozyty: Al + H 25 N20S2, Al + D 7 0 A , AKII + H 25N20S2 i AKI I + D70A. Dane sz czegółowe dla u ż y ty ch d r u t ó w z b r o ­ jących zeb ra no w tablicy 1.

Tablica 1 Druty zbrojące użyte do w y k o n a n i a próbek

Lp. M a t e ri a ł Średnica

p (mm)

Wytrzymałość na rozciąganie

Rm (Pa)

W y d ł u ż e n i e w z g l ę d n e po z e r w an i u

A 50 ^

S t o s ow a ne udzi ał y o bj ęt o ś c i o w e

(X)

1 H 2 5N20S2 0,40 1790 . 106 4 ,3 5; 10; 15; 20;

2 D70A 0,45 1850 . 106 5,3 5; 10; 15; 20;

Udzi ał ob jętościowy, dla którego prezentowany jest m a t e ri a ł i l u s t r a c y j ­ ny (wykresy i zdjęcia).

Z k o mp oz yt ó w tych w yk on a n o próbki w kształcie w a l c ó w o w y m i a r a c h p 10 mm i 1 = 110 mm, posiadaj ą cy ch różne udziały o b j ę t o ś c i o w e zbrojenia. K o m p o ­ zyty w y t w a r z a n o metodą infiltracji ciekłego m e ts lu w w i ą z k i d r u t ó w z b r o ­ jących. zwaną również często metodą odlewania c i ś n i e n i o w o- p ró żn io w eg o.

Z uwagi na to, ż e wz aj e mn e oddziaływanie k o m p o n e n t ó w zale ży w d użym stopniu od t em peratury i czasu wzajemnego k o n t ak tu (typu ci ec z - c i a ł o s ta­

łe), w cyklu t ec hn ologicznym zastosowano trzy różne t em pe r a t u r y p o d g r z e ­ wania formy: = 723 K, T ^ = 773 K, = 823 K, z a c h o w u j ą c w każdym p rz ypadku stałą temperaturę ciekłego metalu, w y n o s z ą c ą Tm » 1053 K.

O tr zymane próbki podzi el o no na trzy grupy:

grupa 1 - próbki nie poddano żadnej obróbce cieplnej po odlaniu,

grupa 2 - próbki poddano wyżarzaniu w te mp e r a t u r z e 6 73 K przez okres 96 g o d z i n ,

grupa 3 - próbki poddano wyżarzaniu w t e m p e ra tu rz e 6 73 K przez okres 144 godzin.

Program badań w p os zczególnych grupach p r z e w i d y w a ł próbę rozciągania zaró wn o próbek kompozytowych, jak i w y e k s t r a h o w a n y c h z nich drutów, bad a­

nia mikr os ko p ow e um oż li w ia ją ce ocenę c h a r a k t e r u i d o b ro ci u z y s ki wa n eg o po­

łączenia komponentów, a także ewentualne z m i a n y z a c h o d z ą c e na p ow ierzchni d r u t ó w zbrojących, wz gl ę dn ie zmniejszanie się ich średnicy.

Próbę rozciągania przeprowadzono Wg P N - 7 2 / H - 0 4 3 1 6 na masz yn i e w y t r z y ­ małościowej typu ZN-400. Na podstawie w y n i k ó w u zy sk a n y c h z próby r ozcią­

gania s porządzono wykresy, których poszczególne p u nk t y po mi arowe re pr e­

zentują wa r to śc i średnie z pięciu kolejnych pomiarów. Na w y k r e s a c h nie z aznaczano war to śc i skrajnych, aby nie z m n i e j s z a ć ich czytelności.

128 I. Hyla, M. Ruda, S. Wę grz yn ia k

Rys. 1. Zgład w y k o n a n y dla k o m p o z y ­ tu Al + D 7 0 A p o d d a n e g o w y ż a r z a n i u w temp. 4 0 0 ° C p rzez okres 144 h i l u ­ s t r u j ą c y c h a r a k t e r po łą cz e n i a drutu

z b r o j ą c e g o z osnową. Pow. 100 x

Rys. 2. Fragment g r a n ic y rozdziału faz w k om p oz yc ie Al + H 2 5 N2 0S 2 w y ­ ż ar za ne g o w w a r u n k a c h jak na rys.l.

Pow. 500 x

A S Í ’ áf fr s .4

• . .% .xft. * ...

Rys. 3. P oł ą cz e n i e d r u t ó w z b r o j ą ­ c yc h z o sn o wą w k om po z y c i e AKI I + + D 7 0 A po w y ż a r z a n i u pr óbki w temp.

4 0 0 ° C i 144 h. Pow. 500 x

Rys. 4. Połąc ze n ie fazy zbrojącej z osnową w kompo zy ci e AK II + H 25N20S2 po w y ż a r z e n i u próbki w temp. 400°C

przez 144 h. Pow. 500 x

Wp ły w sposobu w yt w ar z a ni a kompozytów. 129

B ad an ie p r z e ło m ów p r z e p r ow ad zo n o na mikroskopie s k a n i n g o w y m firmy O E O L oraz na m ik ro s k o p i e świetlnym firmy REICHERT. P rz yk ł a d o w e z d j ę c i a z p r z e ­ pr o wa d z o n y c h badań m i k r o s k op ow yc h przedstawiono na rys u nk ac h 1, 2, 3, 4 i 5.

Z uwagi na w y m a g a n ę o g ra n ic zo nę o b j ęt oś ć opracowania z a ł ę c z o n e na rys.

6 i 7 w y k r e s y s t anowię również Jedynie pewien fragment obs z er ne j d o k u m e n ­ tacji uzyskanej w czas ie p r z e p r o w ad zo ny c h badań.

3. A n a li z a u zy s ka n y c h w y n i k ó w i w n i o s k i końcowe

Po p r z e p r o w a d z e n i u statycznej próby rozcięgania p o d d a n o b a d a n i o m m e t a ­ l o g ra f ic zn ym z g ł a d y p r z e ło mó w takich próbek, które p o m i m o identycznego c y ­ klu t e c h n o l o g i c z n e g o przy w y t w a r z a n i u materiału i i d e n t y c z n e g o udz ia ł u o b j ę t o ś c i o w e g o d r u t ó w z br oj ę c y c h ( V = i0%) wy k az y w a ł y z n ac z ne różnice w ł a s n o ś c i w y t r z y m a ł o śc io w yc h. Próbki te różniły się m i ę d z y sobę j e dy ni e g a t u n k i e m z a s t o s o w a n e g o drutu zbrojęcego.

Bak w i d a ć z rys. 1, 2, 3 i 4 ch ar a kt er połęczenia p o m i ę d z y k o m p o n e n t a ­ mi w p o s z c z e g ó l n y c h p róbkach jest analogiczny i w ż a dn ym z tych p r z y p a d ­ ków nie o b s e r w u j e m y powst a wa ni a w a r s t w dyfuzyjnych. P r z y t o c z o n e z d j ęc i a w y k o n a n o dla próbek o t rz ym a ny ch przy najdłuższych c z a s a c h k o n t a kt u d r u t ó w s t a l ow y ch z ciekł y m m e t a le m i n a j d łu ż sz yc h czasach w y g r z e w a n i a próbek (l44h, 6 73 K).

Rys. 5. Przełom próbki z ma te riału kompozytowego A K I I + 2 5 % D 7 0A po p r ó ­ bie rozcięgania. Pow. 3 0 x

O b s e r w a c j e p r z e ło mó w na m ik ro s ko pi e skaningowym (rys. 5) p o t w i e r d z i ł y d ob re p oł ęc z en ie ko mp o n e n t ó w ze sobę pomimo braku w a r s t w dy fu z y j n y c h , p o ­ n i e w a ż nie z a o b s e r w o w a n o z jawiska w ycięgania d r u t ó w z b r o j ę c y c h z osnowy.

Bada n ia w ł a s n o ś c i m ec h a n i c z n y c h ma te r i a ł ó w k o m p o zy to wy c h w y k a z y w a ł y j e d ­

130 I. Hyla, M. Ruda. S. Węgrzyn ia k

nak, że próbki zb ro jo n e d r u t am i D70A, w p r z e c i w ie ńs tw i e do próbek z b r o j o ­ nych d r u ta m i H 2 5 N 2 0 S 2 , nie osią ga ją w y t r z y m a ł o ś c i wynik a ją ce j z udziału o b j ę t o ś c i o w e g o w p r o w a d z o n e g o zbr o je ni a oraz że w ł a s n o ś c i te w p o d w y ż s z o ­ nych t e m pe ra t ur ac h ulegają dal sz em u z n a c z ne mu obniżaniu.

N ależy zaznacz y ć, że w ł a s n o ś c i w y t r z y m a ł o ś c i o w e użyt yc h do z br ojenia d r u t ó w w stanie d o s t a w y nie różni ły się m i ęd z y sobą (tablica l). Dr ut y zb ro j ąc e zosta ły z atem z próbek w y e k s t r a h o w a n e i podd a ne ob s er w a c j o m pod mikroskopem, a n as t ęp ni e próbie rozciągania. Badania mi kr o s k o p o w e zarówno p ow ie r zc hn i ko nt aktowej, jak i ś r e d ni cy d r u t ó w nie w y k a z y w a ł y z a u w a ż a l ­ nych zmian, na tomiast próba rozci ąg an i a w y k a z a ł a du że z m ia n y w ła sn o ś c i w y t r z y m a ł o ś c i o w y c h d r u t ó w z br oj ą c y c h - D70A. Oak w id ać z w y k r e s ó w na rys.

6 i 7, s tw ie r d z o n e z m i an y w y t r z y m a ł o ś c i d r u t ó w nie zależą od użytej o s n o ­ wy, pon i ew aż ich w i e l k o ś c i są p o ró wn y wa ln e dla czy st eg o Al oraz dla jego stopu AKII.

Podczas procesu w y t wa r za ni a, w którym d r u t y zbr oj ąc e p oz ostają przez o k r e ś l o n y czas z c i e kł y m metalem, d r u t y ze stali H25 N2 0S 2 nie tracą swo­

ich w y j ś c i o w y c h w ł a s n o ś c i w y t r z y m a ł o ś c i o w y c h i za ch ow uj ą je również p o d ­ czas pr a cy m a t e ri ał u w p o dw yższonej temperaturze. Natomiast d r u t y D70A, jak wi da ć z w y k r e s ó w na rys. 6 i 7, w y k a z u j ą z n a cz n y spadek w y t r z y m a ł o ś c i zarówno b e z po ś re dn io po zalan i u ciek ły m aluminium, jak również dalej p o d ­ czas p ra c y w p od w yższonej temperaturze.

Stwierdzono, że spadek ten jest tym w i ę k s z y , i m w yż sz a Jest tempe r at ur a formy. Po 144 go dz i n a c h w y ża rz a n i a w y t r z y m a ł o ś ć drutu D70 A e k s t r a h o w a n e g o z o d lewu w y k o n a n e g o do formy podgrzanej do t e mp er at u ry 823 K w yn os i z a l e ­ dwie ok. 2 0 % w y t r z y m a ł o ś c i d ru t u w stanie dostawy, natomiast d la o d l e w ó w o t e m pe r at ur ze formy 773 K c zy też 723 K mieśc i się ona w g ra ni ca c h około 4 0 % w y t r z y m a ł o ś c i wy jściowej. P r a wi dł ow o ść taką z a ob se r w o w a n o zar ów n o dla o sn ow y z c z y s te go aluminium, jak i d la jego stopu. Z a l e ż n o ś ć zm ia n w y ­ trzyma ło ś ci dr ut u od tempe ra tu r y formy ob se rw u je się również dla d r u t ó w H25N20S2. Podobnie Jak dla d r u t ó w D70A, z m i a ny te są tym wię ks ze , im w y ż ­ sza jest tempe ra tu r a formy ale w żadnym pr z yp ad ku (w obs za rz e stos ow an yc h pa r ametrów) nie pro wa d zą do li cz ących się spad kó w w yt rz y m a ł o ś c i , poniżej w a r t o ś c i stanu w y j ś c i o w e g o drutu.

P rz ep r o w a d z o n e badania s kł aniają d o s f o r m uł o wa ni a n a s t ę p u j ą c y c h w n i o s ­ ków;

1. T e ch no l o g i a o dl ew an i a c i ś n i e n i o w o - p r ó ż n i o w e g o , zastosowana do o t r z y ­ mywa ni a ko mp ozytu typu Al - drut s t al o wy nie d o p r o w a d z i ł a do p ow s tania w a r s t w y dyfuzy j ne j wyst ę pu ją ce j w p r z y p a dk u n ak ła d an ia w a r s t w a l u m i n i o ­ w y c h na podłoże stalowe.

2. Proces d y f u z j i nie z a c h o dz ił w tych m at e r i a ł a c h równ ie ż po d ł u g o ­ trwałym w y t r z y m y w a n i u ma te ri a łu w podwyższonej temperaturze.

3. W y t r z y m a ł o ś ć u zy s ki w a n e g o p oł ąc ze n ia Jest bardzo d o b r a , ponieważ nie z a o b s e r w o w a n o w y c i ą g a n i a d r u t ó w z osnowy, c h a r a k t e r y s t y c z n e g o d l a poł ą­

cz eń słabych.

Rys. 6. W y t r z y m a ł o ś ć d r utów zb r oj ę c y c h os nowę a lu mi n io wę w z a le żn o ś c i od p a r a m e t r ó w t ec hn o l o g i c z n y c h odle wania ko m pozytu (zróżni co wa ne t em pe ra t ur y formy) oraz obrób ki cieplnej gotowej prób.ki

Rys. 7. W p ł y w w a r u n k ó w t e c h n o l o g i c z n y c h o d l e w a n i a (różne t e m p e r a t u r y p od gr z e w a n i a formy) oraz obr ób ki ci eplnej k o m p oz yt u o o s n o w i e ze st op u AKI I na w ł a s n o ś c i w y t r z y m a ł o ś c i o w e d r u t ó w z br oj ą c y c h

132I.Hyla, M.Ruda, S.Węgrzyniak

Wp ły w sposobu wytwarzania kompozytów. 133

4. S t a bi ln oś ć charakterystyk m e c h a n i c z n y c h k o m p o z y t ó w w b a rdzo istotny sposób zależ y nie tylko od s ta bi l n o ś c i w a r s t w grani c zn yc h, ale również od st a bilności charakterystyk w ł ó k i e n zb r ojących. W z w ią zk u z tym o p r z yd a t­

ności w ł ók ie n zbrojących nie m ożna w n i o s k o w a ć jedy n ie na p o d s t aw ie ich d anych wyjściowych.

5. W ł a s n o ś c i finalne ma te r i a ł u k o m p o z y t o w e g o w i s t o tn y s po só b zależą od przyjętej technologii w y t w a r z a n i a tego m a t e r i a ł u i za st os o w a n y c h w niej parametrów.

L IT ER AT U RA

M R OSEN B.W.: Stiffness of fibre c o m p o s i t e m a te ri a ls . Comp os i te s, 1973', 4, N, 1.

[2]] G E BH A R O T E. , OBRAKOSKI W.Z. : R e a k t i o n e n v o n festem E isen mit S c h m e l ­ zen aus Aluminium und A l u m i n i u m l e g i e r u n g e n , Z. M e t a ll ku nd e , 1963, 44.

[3j M O R T O N 0. , GROVES G.W. : The c r a ck in g of c o m p o s i t e s c on s is ti ng of dis- c on tinous ductile fibres in a brittle m a t r i x e ffect of fibre o r i e n t a ­ tion, 0. Mater. Sei., 1974, 9, N 10.

M PERK A S M . D . , KARD0NSKI3 W . M . : W y s o k o p r o c z n y j e martenzitnostarejuszczi- je stali, Moskwa, " M e t a ł ł u r g i j a " , 1970.

[

5

] KRA SU LI N 0., SORSOROV M.H.: 0 m i e c h a n l z m i e o br az o w e n i j a s o j e di ni e ni ja raznorodnych materiałów w twio rd o m s os tojanii, Fizika i chimi ja obra- botki materiałów, 1967, N. 1.

[6j H YL A I. i inni: Ma te r ia ły k om p oz y t o w e z o snową a l uminiową. S p r a w o z d a ­ nie z p racy badawczej 1-21 (praca nie pu blikowana).

BJIHHHHE

CnOCOEA

OEPA30BAHHH

COCTABA CMECEii

HA

CBOflCTBA A P M H P m t H X B0JI0K0H H CHOCOEH HX COEflHHEHHfl C OCHOBO0

P e a s ■ e

C t a t M o o x e p z H T pe3yju>TaTu HOCxexoBaHHtt a butsKazmina H3 b h x b h b o x h o t h o -

CHteikHo poxa nojyqeHHoro c o e x B B e B M Mezxy K O M n o H e H t a m

b

coctaae

Al - cia x b , o O p a s o B a n u x M 9 T O X O M c TeKyneft o c h o b o I . IIpoH3Bexeso x o x e a s a x x a b j b - a a a a s ioro u e T o x a Ha iiexaHHqecicHe CBOttoiBa apnHpyx>HHX boxokoh.

THE IMPAC T O F COMPOSITE PR O DU C T I O N ON R E I N F O R C I N G FIBRE PROPERT IE S AND T HEIR MODE O F CONNECTION W I T H THE BASE

S u m m a r y

The paper presents both the e x p e r i m e n t a l results and the c on cl u si on s concerning the obtained c o n n e c t i o n among the c o m p o n e n t s in the A l - s t e e l - c ompos it e s formed by the liquid, base-method. The impact of the method on the mechani ca l properties of r ei n fo rc in g fibre is also analised.