Ćwiczenie VB0_Środowisko projektowe VB2008 Tworzenie nowego projektu

(1)

Ć wiczenie VB0_Środowisko projektowe VB2008

Tworzenie nowego projektu

Po wywołaniu Visual Basic 2008 Express Edition wybieramy z menu: File -> New Project, co otwiera okno dialogowe New Project tworzenia nowego projektu, rys. 1.

Rys. 1. Okno dialogowe zakładania nowego projektu

W oknie tym zaznaczamy, w pozycji zainstalowanych wzorców Templates szablonów Visual Studio installed templates szablon aplikacji dla środowiska Windows z formularzami

Windows Forms Application i w pozycji Nazwa Name wpisujemy proponowaną nazwę np.

VB1. Po zatwierdzeniu decyzji przyciskiem OK zgłosi się środowisko programistyczne, jak na rys. 2.

Rys. 2. Środowisko programistyczne

(2)

Omówienie okna środowiska

W środkowej, głównej części okna znajduje się projekt formularza. Na formularzu możemy rozmieszczać obiekty znajdujące się na pasku Narzędzi Toobox, po lewej stronie okna, takie jak przycisk Button, etykieta Label, okno tekstowe TextBox itp. Dokonujemy tego

przeciągając obiekt z Toolboxu na formularz. Po prawej stronie znajdują się dwa okna: Okno przeglądania rozwiązania/projektu Solution Explorer ukazujące pliki wchodzące w skład rozwiązania, a pod nim Okno właściwości Properties. Okno Properies składa się z dwóch kolumn, w pierwszej kolumnie widoczne są nazwa właściwości, a w drugiej wartości tych właściwości. Podczas procesu projektowania zmieniamy wartości właściwości wpisując je z klawiatury lub wybierając z list rozwijalnych.

W oknie projektu, pod jego nazwą Solution Explorer, widnieje ciąg pięciu ikon. Dwie ostatnie to Pokaż kod View code i Pokaż projektanta View Designer. Rys. 2 pokazuje stan głównego okna przy wybranej ikonie Pokaż projektanta View Designer – w tym stanie aplikacji

projektujemy jej formularz. Gdy klikniemy ikonę Pokaż kod View Code – w głównym oknie wyświetlony zostanie edytor kodu aplikacji, rys. 3.

Rys. 3. Postać środowiska przy otwartym edytorze kodu

W górnej części okna edytora kodu znajdują się dwie listy rozwijalne. Lista po lewej stronie, rys. 3, z widocznym tekstem Form1, zawiera nazwy formularza i wszystkich obiektów utworzonych na tym formularzu. Lista po prawej stronie, z napisem (Declarations) zawiera spis zdarzeń, które wybrany z pierwszej listy obiekt potrafi obsłużyć.

Rozpoczynając pisanie kodu obsługującego jakieś zdarzenie wybieramy najpierw z listy po lewej stronie nazwę obiektu, potem z listy po prawej stronie nazwę zdarzenia, którego obsługę zamierzamy zaprogramować - wtedy środowisko wygeneruje szkielet procedury, który wypełniamy kodem

Np. - Jeśli zamierzamy napisać kod obsługujący zdarzenie: „Załadowanie formularza” co ma miejsce podczas uruchamiania aplikacji - środowisko wygeneruje szkielet procedury o nazwie Form1_Load wraz z jej parametrami, rys. 4. Edytor koloruje kod. Słowa kluczowe

wyświetlane są na niebiesko, a komentarze, jeśli je dopiszemy - na zielono.

Stanowczo nie poleca się samodzielnego wpisywania z klawiatury kodu szkieletu procedury!

(3)

Rys. 4. Okno kodu ze szkieletem procedury

Zapisywanie aplikacji

Jeśli z menu Plik File wybierzemy Zapisz wszystko Save All - zgłosi się okno, rys. 5, pozwalające na zapisanie całego rozwiązania (projektu) w zaplanowanej lokalizacji.

Rys. 5. Okno zapisywania tworzonej aplikacji

Uwaga.

Pojęciem nadrzędnym zbudowanej aplikacji jest Rozwiązanie. Rozwiązanie może składać się z kilku projektów (Jest to bardziej zaawansowany sposób programowania. Na zajęciach LTK II traktowanych jako wstęp do programowania nie będziemy stosować takiej złożoności aplikacji i pojęcie Rozwiązania będziemy traktować równorzędnie z pojęciem Projektu).

Projekt składa się z rozbudowanej struktury katalogów i plików. Plik projektu ( a ściśle mówiąc jedno-projektowego rozwiązania) ma rozszerzenie sln (skrót od solution - rozwiązanie) i to ten plik wskazujemy, gdy zamierzamy kontynuować pracę z tworzoną aplikacją.

Jeśli podczas zapisu projektu, patrz rys. 5, zaznaczona będzie kratka Create directory for solution Utwórz katalog dla rozwiązania - utworzona zostanie struktura katalogów i plików z dodatkowym, nadrzędnym katalogiem zawierającym wszystkie wymagane pliki i folder, na zewnątrz którego będzie znajdował się jedynie plik rozwiązania *.sln. Jeśli kratka nie będzie zaznaczona to pliki i foldery zebrane zostaną bezpośrednio w katalogu wskazanym do zapisu rozwiązania. Fakt zaznaczenia lub nie zaznaczenia tej kratki ma funkcję przede wszystkim porządkującą. Zaleca się zaznaczanie tej kratki. Utworzoną strukturę katalogów dla

pojedynczej aplikacji Visual Basic 2008 Express Edition pokazuje rys. 6.

(4)

Rys. 6. Struktura katalogów rozwiązania