B. Falkiewicz
150 lał Izby Adwokackiej w Paryżu
Palestra 5/1(37), 79-80
K H O H I I K A Z A G R A N I C Z N A
150 lał Izby Adwokackiej w Paryżu
W dniu 14 grudnia 1960 r. adw okatura paryska, a wraz z nią c ała
adw okatura francuska obchodziła 150-lecie wskrzeszenia i utw orzenia
w obecnej postaci Izby Adwokackiej w Paryżu.
Główny obchód rocznicy odbył się w dniu 10 grudnia 1960 r. w P a łacu Sprawiedliwości w Paryżu i połączony był z uroczystym otwarciem: kursów dla aplikantów adwokackich. W dniu tym nie wyznaczono roz praw w sądach paryskich, a w jednej z głównych sal (tzw. salle des Pas-Perdus) odbyło się uroczyste zebranie z udziałem prem iera Debre* wielu ministrów, przewodniczących obu izb parlam entarnych i wielu de legatów zarówno z Francji, jak i z zagranicy. Przemówienia wygłosili z ram ienia adw okatury paryskiej dziekan Rady Adwokackiej w P a ry żu mec. P aul A rrighi oraz dw aj młodzi sekretarze tzw. konferencji apli kantów. Wieczorem w tejże sali odbył się bal urządzony przez Radę Adwokacką. Izba Adwokacka została wskrzeszona dekretem cesarza N a poleona z dnia 14 grudnia i810 r. po dw udziestu latach od chwili znie sien ia—'n a mocy uchwały K onstytuanty z dnia 1 września 1790 r. — zarówno stan u adwokackiego, jak i naw et praw a obrońców do nosze nia togi. Wkrótce po tej uchwale K onstytuanta proklamowała zasadę, że podsądny może się bronić sam lub korzystać z obrony jakiejkolwiek osoby dopuszczonej przez władze do obrony.
Z okazji obchodu 150 rocznicy Izby Adwokackiej w P aryżu dziekan
A rrighi udzielił w ywiadu przedstawicielowi dziennika „Le M onde”.
W wywiadzie tym dziekan A rrighi podkreślił, że adw okatura paryska jest w gruncie rzeczy najstarszą organizacją adwokacką na świecie, gdyż uformowana została 700 lat tem u za panowania króla Ludw ika Święte
go, a przysięga zawodowa została ostatecznie wprowadzona (niektó
rzy historycy twierdzą, iż została wprowadzona ponownie po pew nej
przerwie) w r. 1274 za króla Filipa Śmiałego. Rada Adwokacka posiada w swych archiwach m. i. biografie wszystkich dziekanów od 1602 r. Po nakreśleniu ew olucji organizacji adw okatury od r. 1810 do czasów M onarchii Lipcowej, kiedy to adw okatura odzyskała praw o w yboru dziekana i w łasne sądownictwo dyscyplinarne, oraz po omówieniu roli,
B . F A Ł iJC ieW łC Z
jaką odegrał n a , przełomie- XVIII i XIX w ieku adw okat Tronchet, jeden z autorów Kodeksu '‘Napoleona,1 dziekan A rrighi poświęcił szereg uwag szybkiej ew olucji zawodu adwokackiego w ciągu ostatnich 30 lat. Po wiedział on na ten tem at, między innymi, co następuje:
„W okresie tym adw okatura przeszła głębsze przem iany niż w ciągu poprzednich wieków swego istnienia. Adwokaci zrozumieli bowiem ko nieczność przystosowania się do tej roli społecznej, jaka przypadła im poza dawną rolą obrony jednostki. Adwokat nie może już dzisiaj, tak jak było to daw niej, żyć zam knięty w swej »wieży z kości słoniowej«. Bierze on dzisiaj udział w życiu ekonomicznym swego k raju , udzielając stałej i regularnej pomocy praw nej przedsiębiorstwom, oraz uczestni cząc, jeżeli tylko jest to pożyteczne i właściwe, w posiedzeniach zarządów i ogólnych zgromadzeń. Adwokat obecny coraz więcej stara się udzielać takiej pomocy praw nej, k tó ra by przyczyniła się do zapobiegania spo rom. Z rosnącego znaczenia spraw gospodarczych w ynika także to, że rola adw okata m usi być coraz bardziej międzynarodowa. Adwokat m u si utrzym yw ać stosunki ze swymi kolegami z zagranicy, a terenem je go aktywności zawodowej nie może być już tylko F rancja.”
Dziekan A rrighi zakończył swój wywiad, stw ierdzając, że adwokat
„może w ypełnić swą rolę obrońcy jednostki i rolę, jaka przypada mu w życiu społecznym, jeżeli zachowa swą niezależność tak wobec klien ta, jak i wobec sądów oraz władz publicznych”.
