R E C E N Z J E
M YRC H A M arian A lfons ks.: EKSKOMUNIKA, W arszawa 1959 (Odb. z „Polonia sacra” i „Praw o kanoniczne” z la t 1957—1959) 8 ss. 348.
—, INTERDYKT, W arszawa 1960 (Odb. z „Praw o kanon.” R. 1939, N r 1—2) 8 ss. 228.
—, DEPOZYCJA I DEGRADACJA, W arszawa 1961 (Odb. z „Praw o kanon.” R. 1959, N r 3—4) 8 ss. 10,8.
A utor przytoczonych trzech rozpraw znany jest w polskiej lite ra turze kanonistycznej jako badacz praw a karnego. P isał już o niektó rych ogólnych zagadnieniach praw a karnego (por. Skutki nieznajomości praw a w karnym ustaw odaw stw ie kanonicznym i polskim. — Collect, theol. A. 23: 1952 s. 115—163; Nieświadomość bezprawności a w ina w karnym ustaw odaw stw ie kanonicznym i polskim. — Pol. sacra R. 7: 1955 s. 276—374 i R. 8:1956 s. 29—124 oraz odb. W arszawa 1956 ss. 195; Zbiorowa odpowied_ia ln 'ś ć w kornym ustaw odaw stw ie kanonicznym, polskim i międzynarodowym. — Rocz-i teol.-kan. T. 1:1949 s. 133—181) a także o w ym ierzaniu k a r kościelnych (por. W ym iar k a r , latae senten tiae” w praw ie kanonicznym. — Pol. sacra R. 8:1936 s. 349—380; A dm i nistracyjny w ym iar k a r w Kościele. — Pol. sacra R. 8:1956 s. 125—149) Polska lite ra tu ra kanonistyczna nie cbfituje w poważniejsze roz praw y z zakresu praw a karnego (zob. Bar-Zm arz, Polska bibliografia praw a kan. t. II n r 2279—2292 i 5152—5302), należy się więc szczególne uznanie Autorowi, iż zabrał się do gruntownego opracow ania tej czę ści praw a.
Rozpraw a o e k s k o m u n i c e jest pierw szym monograficznym opracow aniem tej kary w języku polskim po w ydaniu kodeksu praw a kanonicznego.
Zasadniczy przedm iot rozpraw y jest ujęty w ośmiu paragrafach (rozdziałach), mianowicie pojęcie i podział ekskom uniki, podmiot eksko m uniki, rodzaje ekskom unikow anych, w ym ierzanie ekskom uniki, skut ki, zwolnienie z ekskom uniki. W § 9 jest mowa o ekskom unice w daw nym polskim ustaw odaw stw ie synodalnym.
Przy w yjaśnieniu poszczególnych zagadnień jest streszczone dawne praw o kanoniczne, a następnie szczegółowy kom entarz przepisów ko
32]
R E C E N Z J E397
Oparcie się n a obszernej literatu rze przedm iotu pozwala Autorowi uniknąć zdań skrajnych i jasno przedstaw ić sens obowiązującego p ra wa.
Odnośnie metody mógłby ktcś kwestionow ać celowość zbyt obszer nych przytoczeń ze źródeł (w przypiskach), ale biorąc pod uwagę de w astację naszych bibliotek i utrudniony dostęp do źródeł, nie można A utorow i czynić z tego ty tu łu zarzutu.
M onografia o i n t e r d y k c i e m a układ bardziej zw arty. Po w y jaśnieniu pojęć (§ 1), podaje A utor rozwój historyczny tej k ary (§ 2), dalej jest mowa o w ym ierzaniu in terdyktu (§ 3) i o poszczególnych in- terdyktach ( § 4 — § 8). W § 9 omawia A utor instytucję dawnego p ra wa, pom iniętą w kodeksie, o zakazie odpraw iania nabożeństw w pew nym miejscu. Z am ykający rozpraw ę § 10 mówi o interdykcie w daw nym ustaw odaw stw ie polskim.
H istoryczny rozwój in terd y k tu jest wprow adzeniem do zrozumienia obecnego praw a i dobrze się stało, że A utor w yodrębnił to zagadnie nie. P raca zyskałaby jeszcze, gdyby § 9 (o zakazie odpraw iania n :b o - żeństw w pew nym miejscu) był włączony do historycznego rozwoju interdyktu, gdyż dzisiaj m a dla nas znaczenie jedynie historyczne.
W interpretacji K odeksu A utor nie daje się porw ać fantazji, waży dokładnie tek st ustawy, stąd całość w ypada gruntow nie uzasadniona.
Tem atem trzeciej rozpraw y są dwie kary stosowane wobec duchow nych: depozycja i degradacja. Są to k a ry różne, ale w daw nym praw ie nie zawsze je odróżniano od siebie, dlatego A utor zajął się obydwie ma, aby grutow niej wyłożyć całość zagadnienia.
Po przedstaw ieniu rozw oju historycznego kary depozycji (i degra dacji), oddzielnie omawia k arę depozycji i oddzielnie karę degradacji, biorąc pod uwagę obecne prawo. Przy każdej w ażniejszej kw es.ii przy tacza też daw ne prawo, aby lepiej zaznaczyć rozwój praw a, oraz uła tw ić jego w ykładnię.
Rozpraw a o karze depozycji i degradacji jest pierw szą w języku pol skim pokodeks;w ą m onografią w tej m aterii.
W ymienione prace staw iają A utora pośród najlepszych badaczy praw a karnego i życzyć by należało, żeby i dalsze p artie księgi piątej K odeksu praw a kanonicznego zostały opracowane i podane do użytku polskich czytelników.
O. Joachim Bar OFMConv.
Ks. M arian M YRC H A, EKSKOMUNIKA, INTERDYKT, DEPOZYCJA i DEGRADACJA. W arszawa 1959 — 1961.
A utor, profesor praw a karnego w A kadem ii Teologii Katolickiej i na Katolickim U niw ersytecie Lubelskim oraz Dziekan W ydziału P ra wa Kanonicznego na A kadem ii Teologii Katol. w W arszawie, opubliko