• Nie Znaleziono Wyników

Dział Etnografii

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Dział Etnografii"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Barbara Erber, Janina Skotnicka

Dział Etnografii

Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach 16, 371-373

(2)

N ow e nabytki w latach 1 9 8 5 -1 9 8 6 371

u lo tk a K o m ite tu Z ie m i K ieleckiej z k w ietn ia 1916 r. w zyw ająca do u czczen ia rocznicy K o n s ty tu c ji 3 m aja, 86 n u m e r „ G a z e ty K ie le c k ie j” z 14 k w ietn ia 1916 r. z apelem tego sam ego k o m ite tu o p o d o b n e j treśc i o raz o kolicznościow a „ c e g ie łk a ” w y d an a p rz e z P o lsk ą M a c ie rz S zkolną z b iały m o rłe m w k o ro n ie w ta rc zy czerw onej i n a p ise m : D A R N A R O D O W Y 3 -G O M aja.

Z 1918 r. p o c h o d z ą dw a afisze T y m c zaso w e g o R z ąd u L u d o w e g o R e p u b lik i P o lsk iej, o b y d w a w y d an e w L u b lin ie 17 listo p a d a , p o d p isa n e p rze z m in istró w p racy 1 ro ln ic tw a . P ierw szy z n ic h zaw iera „ D e k re t o o śm io g o d z in n y m d n iu ro b o c z y m ” , d ru g i o d ezw ę „ D o lu d u w iejsk ieg o ” w zyw ającą do n ie ra b u n k o w ej g o sp o d a rk i leśnej.

Z a k u p io n o także zestaw 65 k a rt p o cz to w y ch z ró żn y c h m iejscow ości p o ło ż o n y ch w g ra n ic a c h daw nej g u b e rn i kieleckiej, a później w o jew ództw a kieleckiego, m .in . z B u s k a -Z d ro ju , S k a rż y sk a -K a m ie n n e j, P iń cz o w a , Ję d rz ejo w a , O p o c z n a , W ąch o ck a i K ielc. P rz ed sta w iają o n e p an o ra m y ty c h m iejscow ości, w idoki w ażniejszych obiektów , d e ta le a rc h ite k to n ic z n e , fra g m e n ty z a b u d o w y , w n ę trz a kościołów oraz zab y tk i ru c h o m e .

D o n ajcie k aw sy c h należy p o cz tó w k a z w id o k ie m ry n k u w Ję d rz ejo w ie , w y d an a p rz e d 1914 r. n ak ła d e m S tan isław a S aneckiego w K ielca ch , w y k o n an a w jego zak ład zie fo to g ra ficz n y m . N a zd jęciu w idać p o łu d n io w ą i z a ch o d n ią pie rz eję ry n k u , n a k tó ry m o d b y w a się ta rg . W id o cz n e są p o sta c ie h a n d lu ją c y c h Ż y d ó w w ch a ­ ra k te ry s ty c z n y c h u b io ra c h oraz zap rzęg i k o n n e , fu rm a n k i i strag a n y .

J e d n y m z o s ta tn ic h za k u p ó w D z ia łu H is to rii jest fo to g ra fia d o k u m e n tu ją c a p o b y t m a rsz ałk a Jó zefa P iłsu d sk ieg o w D ale sz y cac h w d n iu 7 sie rp n ia 1926 r. w y k o n an a w z a k ład zie fo to g ra fic z n y m „ R e m b r a n d t” w K ie lc a c h . O w y d a rz e n iu ty m d o n o siła „ G a z e ta K ie le c k a ” w n r 62 z 8 sie rp n ia 1926 r., p o d ając także szczegóły zw iązane z w izy tą P iłsu d sk ie g o w K ielca ch : „ W d n iu w czo rajszy m p rz y b y ł do K ielc M a rsz . Jó z e f P iłsu d sk i, M in is te r S p ra w W o jsk o w y ch , p o p rz e g lą d z ie o d b y ty m w obo zie le tn im 2 D y w iz ji P ie c h o ty L e g io n ó w w D ale sz y cac h M a rsz . P iłsu d sk i p rz y b y ł do K ielc na V Z ja z d L e g io n istó w i n a I I I M a rsz „ S z la k ie m K a d ró w k i” . M a rsz . P iłsu d sk i k w a te ru je w p ała c u p o b isk u p im (g m ach w o je w ó d z tw a )” .

Ja n G łó w k a

D Z IA Ł E T N O G R A F II

L A T A 1 9 8 5 -1 9 8 6

W 1985 r. zb io ry D z ia łu E tn o g ra fii pow ięk szy ły się o 32 pozycje m u z ea ln e ( M N K i/E /5 0 2 8 -5 0 5 9 ) oraz arc h iw alia (n r 1 3 2 8 -1 3 2 9 ), k tó re za k u p io n o z b u d ż e tu M u z e u m N a ro d o w e g o w K ielca ch . N a b y tk i te m o ż n a p o d zielić na n a stę p u ją c e k ateg o rie: rz e ź b a w d re w n ie (12), m a larstw o (2), rze źb a w glin ie (8), g a rn c a rstw o (7), h a ft (2), o le o d ru k (1). D o k u m e n to w a n o g łó w n ie d ziała ln o ść rz e źb ia rz y lu d o w y ch . O p ró c z z n a n y c h ju ż tw ó rcó w w y p o w iad a jąc y ch się w d re w n ie , jak: S tan isław D e n k ie w ic z , J ó z e f Z g an iacz , F elik s R ak, M a ria n B rzeziń sk i i Z b ig n ie w Ł a b u d a , p o zy sk a n o p ra c e sn y c erzy p o cz ątk u jąc y ch — M a ria n a W d o w ia k a z S ułkow a, B o g d an a M ichałkiew icza z R ad o m ia oraz B ogdana G ębskiego z N ow ego O drow ążka. P rz ed m io ­ te m z a in te re so w a n ia b y ły rze źb y n a g ro d z o n e n a k o n k u rsie w spółczesnej ludow ej sz tu k i sa k ra ln e j, z o rg a n iz o w a n y m w 1984 r. p rz e z O d d z ia ł S to w arzy sz en ia P A X w K ie lc a c h .

(3)

372 N ow e n abytki w latach 1 9 8 5 -1 9 8 6

W 1986 r. do zb io ró w w p ły n ęło 178 o b ie k tó w (M N K i/E /5 0 6 0 -5 3 2 7 ), w ty m 27 z z a k u p u o raz 151 z p rze k azu i d aró w . P o zy sk an o także 32 pozycje a rc h iw aln e (n r 1330- 1361). O b ra z y E u g e n iu sz a B ro żk a (1) i Józefa F irm a n te g o (5) z a k u p io n o z fu n d u sz u M in iste rstw a K u ltu r y i S ztu k i. N a b y tk i dzieliły się n astęp u jąco : rzeźb a w d rew n ie (13), sn y cerk a (1), m a la rstw o (6), rze źb a w glinie (30), g arn c a rstw o (34), w ycinanki (17), h a ft (22), kow alstw o (3), zabaw ki (5), tk a n in a (1).

In te re s u ją c y m p rze k aze m b y ł zespół n a rz ę d z i i p rz y rz ą d ó w z w a rsz ta tu n ie ­ żyjącego ju ż , zn a n eg o rze ź b ia rz a lu d o w eg o Józefa P iłata (1 9 0 0 -1 9 7 1 ), o b ejm u ją cy 46 pozycji oraz k o re sp o n d e n c ja k ie ro w a n a d o a rty sty w latach 1959-1971 przez k o lekcjonerów . Z esp ó ł u z u p e łn iły : z a k u p io n y od M a rii Bisagi z D ęb sk iej W oli b arw n y o le o d ru k Ś w . R o d zin a i d a ro w an y p rze z F eliksę G ajd ę m etalow y k ru cy fik s, stan o w iące in sp ira cję do realizacji ty c h te m a tó w p rze z J. P iłata w r z e ź b ie 1.

W m a la rstw ie E. B rożka za ry so w u ją się w y ra źn ie dw ie o d m ie n n e te n d en c je te m aty cz n e. O b ra z G d zie jesteś B o że (n r inw . M N K i/E /5 0 5 9 ) jest reakcją a rty sty na p ro b le m y w spó łczesn eg o św iata, w yrażającą się w złożonej z o śm iu scen kom pozycji. W jej c e n tru m w y o lb rzy m io n a p o sta ć C h ry s tu s a z księgą N o w eg o T e s ta m e n tu i krzyżem w ysiada z p o ja z d u U F O w g ro n ie a p o sto łó w , try u m fu ją c n a d um ieszczo n ą niżej sceną ra ju sy m b o lizu jącą g enezę g rz e c h u . P o zo sta łe , m n ie jsz e sceny, stanow iące o b ra m ie n ie , w y o b rażają akty z b ro d n i i ro z g rze sze n ia, p rze k azu jąc niepokój m alarza śledzącego losy nie ró w n e j w alki d o b ra ze złem . N a s tę p n e m alo w id ła niosą n astró j w y tch n ien ia . W ieś kielecka u k az u je sw ojski k rajo b raz w iosną z ch a rak te ry sty cz n ą sylw etą kościoła p ara fia ln e g o w M sty czo w ie. M alo w n icz o p o tra k to w a n y T arg s u ­ g esty w n ie o d d aje k lim at m a ło m iasteczk o w eg o p la cu targ o w eg o w y p ełn io n eg o gęsto tłu m e m k u p u ją c y c h i sp rze d aw có w , w ozam i z k a p u s tą , w o rk am i zboża, zw ierzętam i i ro z m a ity m i to w ara m i. O b ra z y : G d zie jesteś B o że oraz W ieś kielecka uzyskały I n a g ro d ę na o g ó ln o p o lsk im k o n k u rsie „ M o ja O jc z y z n a ” o g ło szo n y m w 1984 r. przez S to w arzy sz en ie T w ó rc ó w L u d o w y c h .

T w ó rc z o ść J. F irm a n te g o ze w si K o ry tn ic a koło S taszow a, zn an eg o już dziś tw ó rcy ch ło p sk ie g o u r. 1913 r., została u d o k u m e n to w a n a p ięcio m a o b ra z a m i z lat 1974-1975. Są one p rz y k ła d e m p o d e jm o w a n y c h sp o n ta n ic z n ie kilku cykli te ­ m a ty cz n y ch : o k u p ac y jn e g o — op o w iad ająceg o o p a rty z a n c k ic h p o ty c zk a ch w n a j­ bliższej o kolicy, cyklu ilu stru ją c e g o zw yczaje i o b rz ę d y (n p . Przebierance, gdzie p rz e d sta w ia g ru p ę „ H e r o d ó w ” w scen erii zim ow ego pejzażu w iejskiego). W kolejn y m cyklu o b ra z Legenda o św. B ern a rd zie w sk azu je, jak d alece a u to r in sp iro w ał się p o sły szan ą w rad io opow ieścią o życiu św. H u b e rta . W o sta tn im cy k lu , m o ­ ra liz a to rsk im , p o p rze z m a lo w id ło M a r n y ich ży c ia los F irm a n ty ro z p ra w ia się z n ało g iem p ija ń stw a .

W d z ie d z in ie g a rn c a rstw a lu d o w eg o w 1985 r. z a k u p em sie d m iu n aczy ń (d zb a n ek , g arn k i na b arsz cz i m lek o , d w o jak i, m isa) ro zp o c zęto d o k u m e n ta c ję tw ó rczo ści S tefan a S ow ińskiego ze w si C h a łu p k i k. K ielc. Są to śred n ie j w ielkości sta ra n n ie w y k o n an e n ac zy n ia p o k ry te szkliw em , o zd o b io n e w g órnej p a rtii b rzu śc a o rn a m e n te m w p o sta ci d o o k o ln y c h linii p ro s ty c h w y k o n an y c h ry te m . S tefan S ow iński zn a n y jest g łów nie jako a u to r rzeźb y w glinie i jako taki p o sia d a b o g atą d o k u m e n ta c ję w zb io ra c h m u z eu m .

R z eź b a w glinie w zbogaciła się w 1985 i 1986 r. o p rac e zn a n y ch a rty stó w lu d o w y ch ta k ic h , jak: w .w . S tefan S o w iń sk i, K ry s ty n a M o łd a w a , E lż b ieta K lim c za k ,

1 B. Erber O leodruki i inne p rzedstaw ien ia kultowe ja k o źró d ła inspiracji w p lastyce ludowej

(4)

N ow e n abytki w latach 1985—1986 373

T a d e u s z P o łete k i C zesław S ew eryński. Są to w w iększości p rac e n ag ro d z o n e i w y ró ż n io n e n a o g ó ln o p o lsk im k o n k u rsie og ło szo n y m p rze z Z a rz ą d G łó w n y S T L w L u b lin ie w 40. ro czn icę p o w sta n ia P R L . P ra ce n ag ro d z o n e (S. S ow iński — I n a g ro d a , K . M o łd a w a — I I I n a g ro d a ) i w y ró ż n io n e (E . K lim czak ) p re z e n to w a n e b yły n a p o k o n k u rso w ej w ystaw ie p t. „P o lsk a — nasz d o m ” , zorganizow anej w L u b lin ie w 1984 r. W szy stk ie zak u p io n e do zb io ró w te m a ty , p rz e d sta w io n e z w łaściw ą d la arty sty lu d o w eg o szczerością i p ro sto tą , o d zw ie rcie d lają dzieje P olski ze szczególnym u w z g lę d n ie n ie m o k resu I I w ojny św iatow ej. P re z e n tu ją zatem in te resu ją cą te m aty k ę, d o ty c h cz as słabo u d o k u m e n to w a n ą w zb io ra c h . N a uw agę zasługują rze źb y S. S o w iń sk ieg o , treśc io w o b a rd z o zró ż n ico w an e , p o k ry te p ię k n y m w ton acji szkliw em . Są to z a ró w n o b a rd z o ek sp re sy jn e rze źb y o te m a ty c e św ieckiej, jak i p ełn e liryki p rac e o te m a ty c e sakralnej.

K o n ty n u a to re m tra d y c ji ro d z in n y c h S tan isław a S ew eryńskiego jest jego w n u k — C zesław S ew ery ń sk i ze w si O d ro w ą ż. W szy stk ie jego rzeźb y — la p id a rn e w fo rm ie — p e łn e są e k sp re sji i d y n am izm u .

W 1986 r. z b io ry D z ia łu E tn o g ra fii p o w iększyły się także o zespół o b ie k tó w z z a k resu g a rn c a rstw a p rze k aza n y p rze z W y d z ia ł K u ltu ry U rz ę d u W o jew ódzkiego w K ie lc a c h , a p o ch o d z ąc y z k o n k u rsó w o rg a n iz o w an y ch w latach 1947-1951 i p ó ź n ie j­ szych p rz e z te n ż e W y d ział K u ltu ry . Z esp ó ł tw o rz ą n ac zy n ia u ży tk o w e i d ek o ra cy jn e (m isy, d z b a n y , dw ojaki, w azony oraz m in ia tu ry n aczyń) p o ch o d z ąc e z ta k ich sta ry c h o śro d k ó w g a rn c a rsk ic h , jak: S zczekociny, S k a lb m ie rz , C h a łu p k i i O stro w iec Ś w ięto ­ k rzy sk i.

I n n y zespół o b ie k tó w z tego p rz e k a z u p o c h o d z i z b a d a ń te re n o w y ch , p ro w a d z o ­ n y c h n a o b sz arze w oj. kieleckiego p rze z M u z e u m N a ro d o w e w K ielca ch po d k ie ru n k ie m p ro f. R o m an a R e in fu ssa w la tac h 1972-1974. D o najciekaw szych naczy ń zaliczyć tu należy dw a g arn k i p ra w d o p o d o b n ie z n ie istn iejąceg o już o śro d k a w Ł ag o w ie . Są to n ac zy n ia o ch a rak te ry sty cz n ej daw nej fo rm ie w y k o n an e p rz e d ro k iem 1939, p o d o b n ie jak zasłu g u jący n a w zm ian k ę g arn e k — siw ak, w y konany p rze z P. G u ld z iń sk ie g o ze w si S kąpe.

W fo rm ie d a ru p rze k aza n o do zb io ró w fig u rk i g lin ian e o u p ro sz c z o n y m , n aiw n y m m o d e lu n k u , tzw . fip k i, w yob rażające kap elę w iejską, w y k o n an e w 1960 r. p rze z o śm io le tn ią J u s ty n ę B ąbel.

S tró j lu d o w y u z u p e łn io n o za k u p e m d w ó c h ln ia n y c h , h a fto w a n y ch koszul ko ­ b ie cy c h sp rz e d ro k u 1939 (koszula z k a rc zk ie m i k oszula o k ro ju p rzy ram k o w y m ) a u to rs tw a A n n y G ra le c ze w si M a ły szy n G ó rn y . O b ie k ty te u zu p e łn ia ją d o ty c h c z a so ­ w ą kolekcję h a ftó w z okolic M irc a , b ęd ą cą p rz e d m io te m o m ó w ie n ia w t. 15 „R o c z n ik a M u z e u m N a ro d o w e g o ” .

D o a rc h iw u m n a u k o w e g o D z ia łu E tn o g ra fii z a k u p io n o ręk o p isy nieżyjącego już g a rn c a rz a Ja n a P u rsk ie g o (1 8 9 2 -1 9 6 0 ) ze w si S o b ó tk a, gm . B liżyn. Są to teksty za ty tu ło w a n e „ L o s życia lu d z k ie g o ” oraz „ O te rm in a to r a c h ” n ap isa n e w fo rm ie p a m ię tn ik a tu ż p rz e d śm iercią au to ra . M a te ria ły te b ęd ą w y k o rz y sta n e w p rz y g o to ­ w yw anej m o n o g ra fii tego in te resu ją ce g o a rty sty .

B a rb a ra E rb e r Ja n in a S kotn ick a

Cytaty

Powiązane dokumenty

Rozpoznanie zjawisk jest pierwszym osiągnięciem, a także jakby rodzajem przywłaszczenia: przestrzeń kopalni jest od tej pory, mimo że nie objawia się to

Аналіз даних виявив, що концепції психологічного благополуччя формувалися на основі досліджень, спрямованих на вивчення суб’єктивного переживання

Спеціальна мета діяльності органів внутрішнього аудиту ДКС визна- чена в Положеннях про Управління, сектори та відділи внутрішнього аудиту

Nie ulega ll/ątpliwości, że autor naszej apokalipsy, mówiąc o mądrości Abrahama, miał na myśli mądrość pochodzącą od Boga, której podstawą jest Prawo Boże,

Wydaje lię, że Paweł posługując się- językiem żydowskiej apokaliptyki pragnie jednak co najmniej przekazać istotę Jezusowej nauki dotyczącej swojego drugiego

„Za czasów kapłana P.A. Juliusz Apellas, Idryjczyk z Mylasy, zostałem wezwany przez boga, ponieważ często zapadałem na choroby i miewałem zaburzenia w trawieniu. Podczas drogi

Зіма («Бажання міфу. Барта, Пруст створив епопею сучасного письма, здійснив докорінний переворот: замість того, щоб описати в романі своє життя,

Також перелічено підстави втрати громадянства міста-держави Ватикан, а саме: - кардинали, якщо вони більше не проживають у Ватикані або Римі;