• Nie Znaleziono Wyników

Algebra 2 dla MSEM , 2019/2020 ćwiczenia 17. – z dystansu

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Algebra 2 dla MSEM , 2019/2020 ćwiczenia 17. – z dystansu"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Algebra 2 dla MSEM , 2019/2020 ćwiczenia 17. – z dystansu

24 kwietnia 2020

Zadania

1. Niech f ∶ R3 → R4 będzie przekształceniem afi- nicznym takim, że f ((1, 1, 1)) = (2, 0, 1, 0), f ((2, 1, 1)) = (0, 1, 3, 3), f ((1, 2, 1)) = (0, 0, 1, 3) oraz f ((1, 1, 2)) = (0, 1, 0, 1). Znajdź wzór na f . 2. Udowodnij, że dla dowolnych przekształceń afi-

nicznych f, g∶ H → M , (f + g)/2 też jest prze- kształceniem afinicznym, oraz ((f +g)/2)=f/2+

g/2.

3. Niech H ⊆ R3będzie płaszczyzną opisaną równa- niem x+2y−z = 1. Znajdź wzór na przekształcenie afiniczne f ∶ R3 →R3 takie, że f [H] = {(1, 1, 4)}

oraz f ((1, 1, 1)) = (0, 0, 1).

4. Niech f ∶ R4 → R4 będzie rzutem na M ∶ x1+ x23x3 + 2x4 = 2 wzdłuż L = (1, 1, 1, 0) + lin((2, 0, 3, 0)) i niech g∶ R4→R4będzie symetrią względem M wzdłuż L. Niech ponadto H będzie przestrzenią rozwiązań układu równań:

⎧⎪

⎪⎪

x1+x2+x3x4=1 3x1+4x2+x3+x4=1 Znaleźć

a) f ((2, 0, 1, 1)) oraz g((2, 0, 1, 1)), b) parametryzację przestrzeni f [H],

c) układ równań opisujący przestrzeń g−1[H].

5. Niech f ∶ R3→R3 będzie jednokładnością o środ- ku (1, 1, 1) i skali 3, a g∶ R3 → R3 będzie prze- sunięciem o wektor (3, 2, 1), zaś h∶ R3 → R3 bę- dzie rzutem na L = (0, 1, 0) + lin((1, 1, 2)) wzdłuż H ∶ x + 4y + 3z = 2. Znaleźć wzory na:

a) f ○ g ○ h, b) g ○ h ○ h ○ f ,

6. Niech p; v1, . . . , vn będzie układem bazowym przestrzeni afinicznej H nad ciałem K oraz niech f, g∶ H → H będą przekształceniami afi- nicznymi i niech A, B ∈ Mn×n(K) oraz A, B

Mn×1(K) będą takimi macierzami, że dla każ- dych x1, . . . , xnK

f (p0+x1v1+. . . + xnvn) =p0+y1v1+. . . + ynvn oraz

g(p0+x1v1+. . . + xnvn) =p0+z1v1+. . . + znvn, gdzie y1, . . . , yn, z1, . . . , zn są takie, że

A

⎡⎢

x1 . . . xn

⎤⎥

⎦ +A=

⎡⎢

y1 . . . yn

⎤⎥

⎦ oraz

B

⎢⎢

x1

. . . xn

⎥⎥

⎦ +B=

⎢⎢

z1

. . . zn

⎥⎥

.

Niech C = BA oraz C=BA+B. Wykaż, że dla każdych x1, . . . , xnK

(g ○ f )(p0+x1v1+. . . + xnvn) =

=p0+w1v1+. . . + wnvn, gdzie w1, . . . , wnK spełniają

C

⎢⎢

x1 . . . xn

⎥⎥

⎦ +C=

⎢⎢

w1 . . . wn

⎥⎥

.

7. Środkiem ciągu punktów p1, . . . , pn nazwiemy punkt

1

np1+. . . +1 npn,

o ile charakterystyka ciała nie jest równa n. Udo- wodnij, że dla każdego ciągu punktów p1, . . . , pn

w przestrzeni afinicznej nad ciałem o charak- terystyce różnej od n i od n − 1, proste Li

przechodzące przez punkt pi oraz środek ciągu p1, . . . , pi−1, pi+1, . . . pn przecinają się w jednym punkcie. Sformułuj to twierdzenie w języku geo- metrycznym dla przestrzeni Rn−1.

1

(2)

Praca domowa

1. Niech A będzie macierzą 2 × 2 o wielomianie charakterystycznym λ25λ + 2 = 0. Przedstaw macierze A4 oraz A−1 jako kombinacje macierzy A oraz macierzy jednostkowej. Wskazówka: tw. Cayleya-Hamiltona.

2. W R3 znaleźć prostą L przechodzącą przez punkt (0, 1, 1) i przecinającą proste L1 = (1, 0, 0) + t(0, 2, 1) oraz L2= (0, 0, 0) + t(−1, 0, 1).

3. Znajdź układ równań, parametryzację oraz bazę punktową prostej znalezionej w poprzednim zadaniu.

4. Znajdź bazę punktową przestrzeni K4 złożoną z punktów leżących na prostej L1= (0, 0, 0, 0) + t(1, 1, 0, 0) oraz płaszczyźnie L2= (1, 0, 1, 0) + t(0, 1, 1, 0) + u(0, 0, 0, 1).

5. Niech H ⊆ R3 będzie płaszczyzną opisaną równaniem x + y − 3z = −2. Znajdź wzór na przekształcenie afiniczne f ∶ R3→R3takie, że f [H] = {(1, 0, 0)} oraz f ((1, 1, 1)) = (1, 0, 1).

2

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Wykazać, że wielomian charakterystyczny ψ dzieli wielomian charakterystyczny

Wtedy wielomian charakterystyczny ψ jest czynnikiem w wielomianie charakterystycznym całości ze względu na postać blokową macierzy.. Ten wielomian ma

Czy istnieje działanie grupy 21-elementowej na zbiorze 11-elementowym bez punktów stałych..

Udowodnij, że jeśli H ≤ G oraz pewne dwa elementy wśród x, y, xy należą do H, to trzeci

[r]

Podać przykład takich H, G, że H ≤ G, ale ta własność nie

Zauważamy, że transpozycja ma wyznacznik −1, a zatem skoro złożenie przekształceń to mnożenie macierzy, permutacja jest parzysta wtedy i tylko wtedy, gdy jej wyznacznik to 1,