Słów kilka o miłości – rzecz o Francesco Petrarce

Słów kilka o miłości – rzecz o Francesco Petrarce

1. Cele lekcji

zna biografię F. Petrarki,

zna wybrane utwory tego poety.

b) Umiejętności Uczeń:

− umie dokonać analizy i interpretacji wybranych utworów poetyckich włoskiego twórcy,

− umie wskazać i nazwać wybrane środki stylistyczne,

− umie scharakteryzować sonet jako gatunek literacki,

− umie scharakteryzować obraz miłości zawarty w wybranych utworach Petrarki,

− umie wykreować obraz kobiety i podmiotu lirycznego wpisany w utwory Petrarki.

2. Metoda i forma pracy

Elementy wykładu, metoda analizy i interpretacji, burza mózgów, akronim, krzyżówka, praca z całą klasą, praca w grupach.

3. Środki dydaktyczne

1. Karta pracy

2. Wybrane utwory F. Petrarki

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel zapoznaje uczniów z celami lekcji i jej tokiem. Następnie podaje podstawowe informacje o F. Petrarce – jego życiu i twórczości.

b) Faza realizacyjna

1. Nauczyciel prosi uczniów, by podali swoje skojarzenia do słowa miłość ( uczniowie mogą odpowiedzieć na pytania, jaka, ich zdaniem, jest miłość i co ją cechuje), warunkiem jest, by podawane słowa zaczynały się od liter tworzących słowo miłość( możemy zrobić wyjątek dla liter „ś” oraz „ć”, tu uczniowie mogą podać wyrazy zaczynające się od liter „c”, „cz”, „s” lub

„sz”). W tym miejscu nauczyciel wyjaśnia pojęcie akronimu.

2. Nauczyciel dokonuje krótkiego podsumowania. Z pewnością okaże się, że obraz miłości wyłaniający się z uczniowskich skojarzeń jest pozytywny.

3. Nauczyciel kolejno odczytuje utwory Petrarki i prosi uczniów, by na swoich kartach pracy wypisali z tekstu określenia charakteryzujące miłość, tak aby z tych określeń powstała krzyżówka, której rozwiązaniem jest słowo: miłość.

4. Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela charakteryzują obraz miłości wpisany w utwory włoskiego poety. Okaże się, że, zdaniem Petrarki, miłość przynosi tylko cierpienie i ból, a więc jest to koncepcja rozbieżna z tą, którą podali uczniowie na początku lekcji.

5. Następnie uczniowie odpowiadają na pytanie, kim jest podmiot liryczny. Ponownie poszukują określeń w tekście, które by charakteryzowały osobę mówiącą w utworach. Jednocześnie nazywają środki stylistyczne oraz określają ich funkcję w tekście poetyckim.

6. Uczniowie samodzielnie formułują wnioski – stwierdzają, że podmiot liryczny to osoba nieszczęśliwie zakochana, która cierpi z powodu nieodwzajemnionej miłości.

7. Ostatni etap tej fazy lekcji to charakterystyka bohaterki utworów. Po raz kolejny uczniowie wracają do tekstów poetyckich, tym razem po to, aby odnaleźć określenia nazywające tytułową Laurę.

c) Faza podsumowująca

W tej fazie lekcji nauczyciel prosi uczniów, by przyjrzeli się budowie tekstów, policzyli wersy i zwrócili uwagę na układ rymów. Uczniowie z pewnością zauważą regularną budowę utworów.

Nauczyciel prosi o zapisanie definicji sonetu, na koniec zadaje pracę domową.

5. Bibliografia

F. Petrarca, Sonety do Laury, Biblioteka Narodowa, Warszawa 1963.

6. Załączniki

Zaproponuj tytuły dla analizowanych sonetów. Postaraj się, by Twoje propozycje jak najcelniej oddawały treść wierszy.

7. Czas trwania lekcji

2 x 45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak