Realizacja funkcji logicznych przy użyciu elementów ferrytowych

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ S e r i a : AUTOMATYKA z . 19

________ 1971 N r k o l . 317

JERZY MIKULSKI

K a te d r a A u to m a ty z a c ji P ro ceaó w P rzem ysłow ych

REALIZACJA i u n k c j i lo gicznych p r z y uży ciu elementów ferrytowych

S t r e s z c z e n i e . R e a l i z a c j a f u n k c j i lo g ic z n y c h p r z y u ż y c iu elem entów f e r r y to w y c h . W a r t y k u l e omówio­

no z a sa d ę d z i a ł a n i a elem entów fe rry to w o - d io d o ­ w ych. Zwrócono uwagę n a p r o s t o t ę k o n s t r u k c j i i m o ż liw o śc i r e a l i z a c j i r ó ż n y c h f u n k c j i lo g ic z n y c h n a jednym e le m e n c ie w z a l e ż n o ś c i od i l o ś c i zwo­

jów u zw o jeń w ejścio w y ch i sp o so b u i c h n a w in ię c ia I s t o t n ą z a l e t ą t y c h elem entów j e s t ró w n ie ż moż­

liw o ś ć u ż y c ia i c h ja k o elem entów progow ych.

P r o j e k t u j ą c u k ła d y l o g ic z n e c o ra z c z ę ś c i e j w y k o rz y s tu je s i ę elem en­

t y wykonane z m a te r ia łó w fe rro m a g n e ty c z n y c h o p r o s t o k ą t n e j p ę t l i h i s t e - r e z y ja k o je d n e z n a j b a r d z i e j pewnych s p o ś ró d bezsty k o w y ch elem entów lo g ic z n y c h . M ożliw ość s to s o w a n ia i c h do r e a l i z a c j i f u n k c j i lo g ic z n y c h w y n ik a s t ą d , że p o s i a d a j ą o ne dwa s t a b i l n e s t a n y nam agnesow ania, a w ła ś c iw o ś c i pam ięciow e r d z e n i m agnetycznych p o l e g a j ą n a z d o ln o ś c i z a ­ ch o w a n ia s t a n u nam agnesow ania, b e z k o n ie c z n o ś c i p rz e p ły w u p r ą d u .

W z a le ż n o ś c i od k o n s t r u k c j i i z a sa d y d z i a ł a n i a p r z y u ż y c iu magne­

ty c z n y c h elem entów lo g ic z n y c h można r e a liz o w a ć ró ż n e f u n k c je p r z e ł ą ­ c z a j ą c e . I s t n i e j e k i l k a zestaw ów elem entów fe r r y to w y c h p o z w a la ją c y c h r e a liz o w a ć f u n k c jo n a ln ie p e łn e sy ste m y f u n k c j i lo g ic z n y c h .D o w o ln ą fu n k ­ c j ę l o g i c z n ą zazw yczaj r e a l i z u j e s i ę w ielopoziom ow o, p r z e s y ł a j ą c s y g ­ n a ł y p r z e z ła ń c u c h y p r o s t y c h u k ład ó w , t a k i c h j a k b ram k i " l u b " , " i " , n e ­ g a c j a i t p . lu b w y k o rz y s tu ją c u k ła d y w ie lo w e jś c io w e . D z ię k i tem u, że w z e s ta w ie ta k im z n a jd u je s i ę ró w n ie ż e lem e n t p a m ię c i - p r z e r z u t n i k , w o p a r c i u o t e c h n ik ę m ag n ety czn ą można p ro je k to w a ć dowolne je d n o i w ie - lo ta k to w e u k ła d y s t e r o w a n i a .

J e r z y M ikulski.

E lem enty fe r r y to w e p o s i a d a j ą w ie le z a l e t , Do n a jw a ż n ie js z y c h n a l e ­ ż ą : d u ża niezaw odność d z i a ł a n i a naw et w tr u d n y c h w arunkach p r a c y , m ałe w y m iary , p r o s t a k o n s t r u k c j a i n i s k i k o s z t p r o d u k c j i , stosunkow o d u ża s z y b k o ś ć d z i a ł a n i a i o d p o rn o ść n a z a k łó c e n ia e le k tr o - m a g n e ty o z n e .

Układy» p r z e ł ą c z a j ą c e z elem en tam i m agnetycznym i mogą być r ó ż n o r o d ­ n i e w ykonane, gdyż r ó ż n a może być sam a k o n s t r u k c j a , j a k 1 sp o só b s t o ­ s o w a n ia ele m e n tu m a g n ety czn eg o , K onieczne j e s t p r z y tym p o s ia d a n ie do­

s t a t e c z n i e d u ż e j swobody ł ą c z e n i a t y c h elem entów , j a k i s p e ł n i e n i e wa­

runków k ie ru n k o w o śc i p r z e s y ł a n i a i n f o r m a c j i . R e a l i z a c j a te g o wymaga s to s o w a n ia k o m b in a c ji elem entów fe r r y to w y c h i p ó łp rzew o d n ik o w y ch ,

H lż e j omówione z o s ta n ą u k ła d y fę rry to w o -d io d o w e .

U k ład y te g o ty p u z o s t a ł y zap oczątkow ane p r z e z u k ła d w zm acniacza ma­

g n e ty c z n e g o Ramey’ a . P r z e a n a liz u jm y p r a c ę u k ła d u p rz e d s ta w io n e g o n a r y s , 1 , Ha r d z e n iu n a w in ię te s ą dwie ce w k i: u z w o je n ie w p is u ją c e (p o ­ s i a d a j ą c e n zwojów) i o d c z y tu ją c e (o H zw o ja c h , p r z y czym H > n ) . D z ię k i o b e c n o ś c i p ro sto w n ik ó w w u z w o je n iu w p isu jący m , p r ą d p ł y n i e pod­

c z a s je d n e g o p ó ło k r e s u s i n u s o i d a l n i e zm iennego n a p i ę c i a z a s i l a j ą c e g o , a w u z w o je n iu o d czy tu jący m p o d c z a s d r u g ie g o . I l o ś c i anęerozw ojów obu u z w o je ń d o b ie r a s i ę t a k , ab y k a ż d a z cewek m o g ła c a łk o w ic ie p rz e m a g n e - sowaó r d z e ń . Zatem p r z y p rz e p ły w ie p r ą d u p r z e z o b ie cew ki rd z e ń z o s t a ­ j e c y k l i o z n i e przem agnesow yw any, p r z y czym d z i ę k i d o b ra n iu odpow ied­

n i e j i l o ś c i zwojów w c z a s i e t a k t u o d c z y tu ją c e g o c a łk o w ite p rz e m a g n e so - w an ie r d z e n i a j e s t o s ią g a n e pod k o n ie c p ó ł o k r e s u , W zw iązk u z tym w u z w o je n iu o d c z y tu ją c y m p ł y n i e m ały p r ą d p rz e m a g n eso w u jący , d a l e j p r z y j ­ mowany z a ”0” l o g i c z n e . J e ż e l i w c z a s i e p ó ło k r e s u w p is u ją c e g o obwód cew ki w e jśc io w e j j e s t o tw a r ty (w sk u te k o tw a r c ia s ty k u X ), wówczas r d z e ń p o z o s t a j e nam agnesowany, gdyż p r ą d w obw odzie w p isującym n i e p ł y ­ n i e , W t r a k c i e n a s tę p n e g o p ó ło k r e s u , p r z e z u z w o je n ie o d c z y tu ją c e p o ­ p ł y n i e d uży p r ą d , n a s k u te k s t a ł o ś c i s t r u m i e n i a o g ra n ic z o n y t y l k o opo­

rem R g, Tak w ięc od s ta r tu obwodu w ejścio w eg o z a le ż y w a r to ś ć p rą d u wyj­

ścio w eg o :

- d l a X =■ 1 ( s t y k z w a r ty ) p r ą d w y jścio w y m ały (Y = 0 ) - d l a X « 0 ( s t y k r o z w a r ty ) dUży p r ą d w y jścio w y (Y = 1 ) ,

R e a l i z a c j a f u n k c j i l o g i c z n y c h . . . 69

X=»4 X-C>

R y s . 2 . P r z e b ie g sy g n ałó w w u k ł a d z i e j a k n a r y s . 1

7 0 J e r z y M ik u ls k i

R y s. 3 . Wzmacniacz o dwóch u z w o je n ia c h w e jśc io w y c h , sym bol lo g ic z n y

Tak zbudowany w zm acniacz r e a l i z u j e w ię c f u n k c ję l o g ic z n ą n e g a c j i . D l a zbudow ania f u n k c jo n a ln ie p e łn e g o sy ste m u f u n k c j i lo g ic z n y c h s t o s u ­

j e s i ę w zm acniacz R am ey'a o dwóch u z w o je n ia c h w p is u ją c y c h - je d n o n a ­ w i n i ę t e z g o d n ie , d r u g ie p r z e c i w n i e . P r z y z a ło ż e n iu d l a amperozwojów od s y g n a łu X znaku " ł " , a z n ak u d l a amperozwojów od s y g n a łu Y ( u z w o je n ie p r z e c iw n e ) p r ą d o d c z y tu ją c y p r a k ty c z n ie n i e p ł y n i e (w r z e ­ c z y w i s t o ś c i j e s t b a rd z o m a ły ) , j e ż e l i suma a l g e b r a i c z n a amperozwojów j e s t d o d a t n i a . Załóżm y, że am perozw oje od s y g n a łu w ejściow ego X s ą rów ­ n e k , a od s y g n a łu Y s ą rów ne 1 .

O trzym any w tedy n a s t ę p u j ą c ą t a b e l ę sum arycznych amperozwojów:

0 1

0 k

- 1 k -1

W z a le ż n o ś c i od w zajem nego s to s u n k u i l o ś c i amperozwojów e le m e n t t e n b ę d z ie r e a l i z o w a ł n a s t ę p u j ą c e f u n k c je :

1 ) k > 1 2 ) k < 1

Y o 1 0 Y

0 1 0

1 1 0 * * 1

R e a l i z a c j a f u n k c j i l o g i c z n y c h .. 71

P r z y z a m ia n ie w e jś ć , e le m e n t t e n r e a l i z u j e f u n k c je f^ = 5 lu b f^ =

= X + Y, a p r z y n a w in ię c iu obu u zw o jeń z g o d n ie r e a liz o w a ć b ę d z ie funk­

c j ę f 2 = 1 Y = X + Y.

E lem ent r e a l i z u j ą c y o p e r a c ję P i e r c e ’ a s ta n o w i sam w s o b ie f u n k c jo ­ n a l n i e p e ł n y s y s te m . N a w in ię c ie obu u zw o jeń p r z e c iw n ie spow oduje r e a ­ l i z a c j ę t r y w i a l n e j f u n k c j i - " s t a ł ą je d e n " .

Z pow yższych ro zw ażań w ynika je s z c z e je d n a m o żliw o ść: p o d a n ie je d y n ­ k i l o g i c z n e j s t a l e n a w e jś c ie n a w in ię te w p ro st p o z w o li nam n a r e a l i z a ­ c j ę f U n k c ji p o w tó rz e n ia z o p ó źn ien iem o je d e n t a k t . P r z y o p isy w a n iu d z i a ł a n i a układów lo g ic z n y c h o p ó ź n ia n ie sygnałów n i e ma z p u n k tu w id z e n ia wykony­

wanych o p e r a c j i z a s a d n ic z e g o z n a c z e n ia . Je d n a k w sk u te k te c h n ic z n y c h w ła s n o ś c i lo g ic z n y c h elem entów fe r ry to w y c h ( r e a l i - . a v i i _> z a c j a f u n k c j i z o p ó źn ien iem o p ó ł o k r e s u ) R y s . 4 . S y m b o l.lo g ic z n y d >

e le m e n tu p o w tó r z e n ia e le m e n t t e n d l a z sy n c h ro n iz o w a n ia wyko­

nywanych o p e r a c j i lo g ic z n y c h n a le ż y w łą­

c zy ć do f u n k c jo n a ln ie p e łn e g o z e s ta w u . Zastanówmy s i ę t e r a z n ad m o żliw o ściam i r e a l i z o w a n i a ró ż n y c h f u n k c j i lo g ic z n y c h , m ając do d y s p o z y c ji elem en t trz y w e jś c io w y (X, Y, Z o i l o -

O

ś c i zwojów odpow iednio k , 1 , m ), W ta k im wypadku i s t n i e j e 2 = 8 r ó ż ­ n y ch sposobów p o d ł ą c z e n i a w e jś ć :

1 ) ^X+, *+ . Z+ ( w s z y s tk ie z g o d n ie ) 2 ) ^X+, Y+, ^{z -} ( j edno p rz e c iw n ie ) 3 ) X+, Y -, z+ (je d n o p r z e c iw n ie ) 4 ) ^{X - ,} Y+, ^z+ (je d n o p r z e c iw n ie ) 5 ) ^{x+ ,} Y -, Z— (dwa p r z e c iw n ie ) 6 ) ^{X - ,} Y+, ^{z -} (dwa p r z e c iw n ie ) 7 ) ^{X - ,} Y -, Z¥ ( dwa p r z e c i w n i e ) 8 ) ^{X - ,} Y -, z - (w s z y s tk ie p r z e c i w n i e )

W sz y stk ie t e m o ż liw o śc i ro z p a trz y m y k o le jn o , u z a l e ż n i a j ą c otrzym ane w y n ik i od wzajemnego s to s u n k u i l o ś c i zwojów p o s z c z e g ó ln y c h w e jść w od­

n i e s i e n i u do l i c z b y zwojów k u z w o je n ia w ejścio w eg o X, Z a ło ż e n ie t o

72 J e r z y M ikulskL

u p r o ś c i k o l o s a l n i e p rz e p ro w a d z e n ie t e j a n a l i z y . W y starczający m o k aże s i ę p r z e a n a liz o w a n ie c z t e r e c h przypadków ( 1 , 4 , 5 i 8 ) , a o trzy m an e ró w n a n ia lo g ic z n e s ą ważne d l a p o z o s ta ły c h przypadków (4 odpow iada 2 i 3» 5 odpow iada 6 i 7 ) pod w arunkiem zam iany w e jś ć m ie js c a m i.

a d 1 ) H a w in ię c ie w s z y s tk ic h u z w o jeń z g o d n ie p o z w o li nam n a z r e a liz o w a ­ n i e f u n k c j i

XX XY

00 01 11 10 00 01 11 10

0 0 1 k+1 k Z 0

1 0 0 0

1 m 1+m k+l+m k+m 1 0 0 0 0

ad 4) W tym przypadku otrzymamy następujące kombinacje

2 7 2

XX

00 01 11 10

Y __ /

z

* f A -

1 m 1+m -k+l+m -k+m

a ) k > 1 XX

k > m 00 01 11 10

k > 1+m Z o 1 0 1 1

1 0 0 1 1 f «

x

k > l

XY

00 01 11 11

k > m Z 0 k < l + m 1

k = m

1 - ° Z o

1

1 0 1 1

0 0 0 1 f » x ? + 2 ( Y + x

XY

00 01 11 10

1 1 1 1

0 0 1 1 f = X + Z

k = 1

XY

00 01 11 10

m a 0 Z 0 1

1 0 1 1

1 0 1 1 f = X + ?

k < 1

XY

00 01 11 10

k < m Z 0 k < 1+ffl 1

k $ s 1

1 0 0 1

0 0 0 0 f n H

XY

00 01 11 10

k < m z o 1 0 1 1

k < 1+m 1 0 0 0 0 f - 2 (X + ? )

74 J e r z y M ik u ls k i

k

XX

00 01 11 10

k d z 0 1 0 0 1

k < 1+m 1 0 0 0 1 f =

2

h ) k =. O 1 a O

i ) k o 0 m =* 0

3 ) 1 = 0 m ■= 0

XY

00 01 11 10

1 1 1 1

0 0 0 0

XY

00 01 11 10

1 0 0 1

1 0 0 1

try w ia ln a , f u n k c j a " s t a ł a je d e n "

a d 5 ) N a w in ię c ie u z w o je n ia X z g o d n ie , a u z w o jeń Y i Z sp o w o d u je o trz y m a n ie n a s tę p u ją c y c h k o m b in a c jit

XX

00 01 11 10

z 0 0 - 1 k -1 k

1 -m -1-m k -l-m k-m

Z)

p r z e c iw n ie

R e a l i z a c j a f u n k c j i l o g i c z n y c h . . 75

XY

¿ > 1 00 01 11 10

k > m Z 1 1 0 0

0

k > 1+m 1 1 1 0 0

p<u

w tym ró w n ie ż H n o m = 0

XY

k > 1 00 01 11 10

k > m Z

0 1 1 0 0

k 1+m 1 1 1 1 0 f = 2

X I

k > 1 00 01 11 10

k < m Z

0 1 1 0 0

k < 1+m '1 . 1 1 1 1 f = 1

w tym ró w n ie ż 1 = 0

XY

k < 1 00 01 11 10

k > m Z 1 1 1 0

0

k < l + m 1 1 1 1 0 f = 1

w tym ró w n ie ż m = 0

XY

k < 1 00 01 11 10

k ^ m

Z o 1 1 1 0

k < 1+m 1 1 1 1 1 t m l

+ Z

X + Y + Z

76 J e r z y M ik u ls k i

f ) k = O k = O i

1 = 0 m = O

i t r y w i a l n a f u n k c j a " s t a ł a je d e n "

a d 8 ) P rz e c iw n e n a w in ię c ie w s z y s tk ic h u zw o jeń w e jścio w y ch d a je ró w n ie ż r o z w ią z a n ie t r y w ia ln e - f u n k c ję " s t a ł a je d e n "

O c z y w iśc ie d l a t a k i c h samych f u n k c j i r e a liz o w a n y c h p r z y pomocy e l e ­ m en tu f e r r ytow ego o ró ż n y c h i l o ś c i a c h zwojów i n t e r e s u j ą n as ro z w ią z a ­ n i a o w a r to ś c ia c h k , l i m c a łk o w ity c h i m in im a ln y c h . Z pow yższego w arunku w ynika r ó w n ie ż , że pewne f u n k c je tró ja rg u m e n to w e można r e a l i ­

zować p r z y u ż y c iu e le m e n tu dwu lu b je d n o w e jśc io w e g o . I n t e r e s u j ą c e kom­

b i n a c j e d a j e podaw anie s t a ł e g o s y g n a łu o d p o w iad ająceg o s ta n o w i " je d y n ­ k i l o g i c z n e j " n a je d n o z w e jś ć . I t a k w p rz y p a d k u 4 b ) n a w e jś c ie Y l u b Z

J e s t t o d o ść c z ę s to w ykorzy sty w an a f u n k c j a z a k a z u . 'J e j r e a l i z a c j a j e s t s p e ł n i o n a d l a ró w n ej i l o ś c i zwojów k = 1 = m j&- 0 .

W wypadku p o d a n ia w tym e le m e n c ie " je d y n k i" n a w e jś c ie X otrzy m an y

f = ? + Z = YZ

u n iw e r s a ln ą f u n k c ję " o p e r a c ja S h a e f f e r a " , tw o rz ą c ą f u n k c jo n a ln ie p e łn y s y s te m . Również d l a k = 1 = m 4 0 .

R e a l i z a c j a f u n k c j i l o g i c z n y c h . . 77

P r z y p o d a n iu " je d y n k i." w p rz y p a d k u 5 b ) n a w e j ś c i e X d l a m in im a l- n e j i l o ś c i zwojów ró w n ej 1 = m, k = 1+1 otrzym am y e le m e n t r e a l i z u ­

j ą c y f u n k c ję lo g ic z n ą i l o c z y n u . I l o c z y n lo g ic z n y można z r e a liz o w a ć w ram ach iim e j k o n s t r u k c j i e le m e n tu fe rr y to w e g o :

d l a k ■ 1 * m f » X Z

Schematem równoważnym powyższemu j e s t sc h e m a t, p r z y czym z n a k (§) n a ­ l e ż y ro zu m ie ć ja k o p o d a n ie s t a ł e g o s y g n a łu " je d e n " p o p rz e z dwa r a z y m n ie js z y o p ó r ( p a t r z r y s . 3 - ■■ — )R1

E lem ent r e a l i z u j ą c y f u n k c j ę l o g ic z n ą su n y o trzy m an y p o d a ją c w p r z y ­ p a d k u 5 e ) je d y n k ę n a w e j ś c i e X ( k - 1 ■ m)

78 J e r z y M ik u ls k i

P r z y k ła d 1

Z re a liz o w a ć n a e le m e n ta c h f e rr y to w y c h f u n k c ję f = a + b e . C y fry n a w e jś c ia c h w sk a z u ją wzajem ny s to s u n e k i l o ś c i zwojów.

E lem ent p o w tó rz e n ia u ż y to d l a z s y n c h ro n iz o w a n ia sygnałów w c z a s i e . P r z y innym p o d e j ś c i u , równoważne p o s t a c i e s ta n o w ią sch em aty :

a i

C a + b )+ (a + c ) = a-t-bc

R e a l i z a c j a f u n k c j i l o g i c z n y c h . . . 79

F u n k c ję t ę można z r e a liz o w a ć ró w n ie ż n a jednym r d z e n iu

ab ab

00 01 11 1 0 00 01 11 10

2 1 -1 0

.1 0 -2 -1

f = a + bc

P r z y k ła d 2

Z re a liz o w a ć f u n k c ję f = I Y + W Ź n a e le m e n ta c h fe rry to w y c h

8 0 J e r z y M ikuła k i

Za pomocą m agnetycznych elem entów lo g ic z n y c h można ró w n ie ż zbudo­

wać p r z e r z u t n i k - s p e ł n i a j ą c y r o l ę e le m e n tu p a m ię c i w u k ła d a c h w ie lo - ta k to w y c h .

ab

h )

00 01 11 10

a — 1 0

U

b — 1 ₁ 1 0 0 1

ab

00 01 11 10

a — 1 1- Y

~ y 0 0 0 1 1

b — 1 1 1 0 1 1

Y = b (a + y )

Y =■ (y + a ) (a + b )

=> a + yb

P r z e r z u t n i k z p rio ry te to w y m w e jśc ie m z e ru ją c y m można z r e a liz o w a ć za­

chow ując c a łk o w ite p o d o b ie ń stw o do sch em atu p r z e r z u t n i k a budowanego n a t r a n z y s t o r a c h

Y = a+y+b =» b '( a + y )

T fy k o rz y stu ją c e le m e n ty f e r r y to w e o u z w o je n ia c h w ejścio w y ch n a w in ię ­ t y c h p r z e c iw n ie otrzymamy p r z e r z u t n i k z p rio ry te to w y m w e jśc ie m w p isu ­ jący m .

Yst y+b+a = a+ by

R e a l i z a c j a f u n k c j i l o g i c z n y c h .. 81

E lem en ty m agnetyczne mogą być w y k o rz y sta n e ja k o progowe e le m e n ty p r z e ł ą c z a j ą c e . P r z y ta k im z a s to s o w a n iu s y g n a ł w y jśc io w y Y p rz y jm u je

n n

w a r to ś ć rćw ną je d e n j e ż e l i f i rów ną z e r u gdy ^ X^W1< T i - 1

g d z ie : T - p ró g

W± ( i o 1 , 2 , . . . , n ) w agi X , - p o s z c z e g ó ln e w e j ś c i a .

P r z y k ła d 3

Z re a liz o w a ć n a e le m e n ta c h f e rry to w y c h f u n k c ję progow ą 1-1

1 gdy E \ \ > 3

, 0 £ d y . C 2i \ < 3

Y - X4 (X1 + X2 + X3 ) + X1X2X3

P r z y k ła d 4

T r a n s p o r t w sadu w ie lk o p ie c o w e g o odbywa s i ę p r z e n o ś ni kami taśm owym i.

I l o ś ć p r a c u ją c y c h p rz e n o śn ik ó w z a le ż y od w y d a jn o ś c i a k t u a l n i e p r a c u j ą ­ c y c h w ie l k i c h pieoów i w aha s i ę w g r a n ic a c h od 2 do 8 . Z ap ro jek to w ać

82 J e r z y M ik u ls k i

u k ła d s y g n a l i z a c j i i l o ś c i p r a c u ją c y c h p rz e n o śn ik ó w - ś w ie c e n ie w skaź­

n i k a cyfro w eg o z c y f r ą " i " o z n a c z a p ra c ę " i " dow olnych taśm o ciąg ó w . I l o ś ć m o ż liw o śc i o k r e ś l a w zór C = —rj—'■XI ^—r r co np* dla. 4 p r z e n o ś n i -

m m !(,n-m ;i

ków w y n o si C. = —r r = 7 0 , 8! czemu odoow iada 70 sk ła d n ik ó w n o rm a ln e j

4 4! 4!

sumy i b a rd z o skcsnplikow any u k ł a d . P r o s t ą r e a l i z a c j ę u m o ż liw ia z a s t o ­ so w a n ie fe rry to w e g o e le m e n tu progow ego, n p . d l a w sk a ź n ik a i - t e g o

*6

Ten k r ó t k i p r z e g l ą d w ła s n o ś c i elem entów lo g ic z n y c h f e r r y to w o - d io d o - wych można podsumować n a s tę p u ją c y m i w nioskam i:

- lo g ic z n e u k ła d y s te r o w a n ia i k o n t r o l i l u b i c h c z ę ś c i od k t ó r e j wyma­

g a s i ę d u ż e j n ie z a w o d n o śc i i o d p o rn o ś c i n a z a k łó c e n ia w inny hyć bu­

dowane w o p a r c iu o t e e le m e n ty ,

R e a l i z a c j a f u tik c ^ l lo g ic z n y c h « . . 83

- i s t n i e j e m ożliw ość budowy s i e c i lo g ic z n y c h z ło ż o n y c h z p r o s t y c h e l e ­ mentów j a k i elem entów p a m ię c i co po zw ala n a s z e r o k i e z a s to s o w a n ie , - r e a l i z a c j a f u n k c j i lo g ic z n y c h w o p a r c iu o f e r r y to w e e le m e n ty progow e

b a rd z o k o r z y s t n i e u p r a s z c z a sch em aty i z m n ie js z a i l o ś ć u ż y ty c h e l e ­ mentów.

LITERATURA

[ i j K i l i ń s k i A. i i n n i - M aszyny cyfrow e c z . I . U k ład y e l e k t r o n i c z n e m aszyn cy fro w y c h . Wydawnictwo P o l . W a rs z a w s k ie j, W-wa 1965 r . [2J N a s l i n P , - C i r c u i t s lo g iq u e s e t au to m a tism e s a * s e q u e n c e s , Dunod,

P a ry ż 1965 r .

[3] S iw iń s k i J . - U k ład y p r z e ł ą c z a j ą c e w a u to m a ty c e . Y/NT, Y/arszawa L 1968 r .

[4] S t u p i e l P .A . - M a g n itn y je ł o g i c z e s k i j e e le m e n ty a v to m a tik L . E n er­

g i a , Moskwa 1965 r .

[5] R o z e n b la t M.A. - M a g n e to n ik a . N auka. Moskwa 1967 r .

REALIZATION OP LOGICAL JUNCTIONS USING PERRIT ELEMENTS

S u m m a r y

I n t h e a r t i c l e t h e g ro u n d o f o p e r a t i o n o f d io d - f e r r i t e le m e n ts i s p r e s e n t e d . The a t t e n t i o n i s p a id on t h e s im p le c o n s t r u c t i o n o f e lem e n t an d p o s s i b i l i t y o f r e a l i z a t i o n o f d i f f e r e n t l o g i c a l f u n c t i o n s by means o f e le m e n ts w ith d i f f e r e n t num ber and d i r e c t i o n o f c o i l s . The s i g n i f i ­ c a n t a d v a n ta g e o f t h e s e e le m e n ts i s t h e a p p l i c a t i o n o f them a s t h e t h r e s h o l d s e le m e n ts .

84 J e r z y M ik u ls k i

PEAJflr*3AlłHH JIOniHEOKlJC »yilK U M . HA V ŁPPKTHiOC UJlŁuiHTAX

P e 3 u u e

n p e f l C T a B j i e H n p H H H u n x e k c T B W i i j p e p p H T H o - A K O A H Ł n c S B e u e H T O B . O e p o m e a o b h k -

U a H K e H a . n p o C T O T y K O H C T p y K M H H K B 0 3 M 0 J C H 0 C T Ł p e a a H a a l ł H H p a a H i D C A O r H < t e C K M X

$ y H K U H H H a O A H O M 3 J i e V t ! H T e B 3 a B H C H M 0 C T K T a K O T K O B H H e C T B a oómotok bxoxhux

K a T y a i o K , J t a * h c n o c o C o B h i K a a i i B a H H a . J t e f t c T B H T e n b H Ł i M a o c t o h u c t b o h b t h x ^{3 -}

x e a e H T o a a a i H e n c K r o s c e b o 3M o h h o c t ł n p n u e H e H H H k ż k o k n o p o r o B m s a b m b h to b