Stefan Biskupski
Kodeks Prawa Kanonicznego
Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 5/3-4, 3-46
KODEKS PRAWA KANONICZNEGO
C A P U T I II
De p ro fessio n e religiosa Can. 572. - § 1. A d v a lid ita te m
cuiusvis relig io sae p rofessionis r e q u ir itu r u t:
1-o. Q ui eam em issu ru s est, le g itim am a e ta te m h a b e a t ad n o rm am can. 573;
2-0. E um ad p ro fessio n em a d m itta t le g itim u s S u p e rio r se cu n d u m c o n stitu tio n es ; 3-0. N o v itia tu s v alid u s ad n o rm am can. 555 p ra e c e s se rit; 4-0. P ro fessio sine vi a u t m e tu g ra v i a u t dolo e m itta tu r; 5-0. S it ex p re ssa ;
6-o. A le g itim o S u p e rio re se cu n d u m c o n stitu tio n es p e r se vel p e r alium re c ip ia tu r.
§ 2. A d v a lid ita te m v ero p ro fessionis p e rp e tu a e sive so llem nis sive sim plicis, r e q u ir itu r in su p e r u t p ra e c e s se rit professio sim p lex te m p o ra ria ad n o rm am can. 574.
Can. 573. - Q u ilib e t p ro fe ssio
n em relig io sam em issu ru s op o r te t u t decim um se x tu m ae ta tis a n n u m e x p le v e rit, si de te m p o -R O Z D Z I A Ł I II O p ro fe sji za k o n n e j К ап. 572. - § 1. Do w ażności k aż d ej p ro fe sji za k o n n ej w y m a ga się, żeby: 1-o. K a n d y d a t m ia ł w iek p r a w em p rzep isan y , stosow nie do kan . 573;
2-0. p rz y jm o w a ł go do p ro fe sji w łaściw y przełożony, zgodnie z k o n sty tu c ja m i;
3-0. pop rzed ził w ażny n o w i c jat, stosow nie do k an . 555;
4-0. p ro fe sja b y ła złożona bez przy m u su , ciężkiej bojaźn i, albo p o d stęp u ;
5-0. b y ła w y ra ź n a ;
6-o. by ła p rz y ję ta , zgodnie z k o n sty tu c ja m i, przez w ła śc iw e go przełożonego osobiście, albo przez pełnom ocnika.
§ 2. Do w ażności n a to m ia st p ro fe sji w ieczy stej, uroczystej bądź p ro ste j, w y m ag a się n ad to u p rz e d n ie j p ro fe sji p ro ste j czaso w ej, stosow nie do k an . 574.
K an. 573. - K ażdy, k to m a z a
m ia r złożyć p ro fe sję zakonną,
m usi ukończyć la t szesnaście,
r a r ia pro fessio n e a g a tu r; v ic e s i m u m p rim u m si de p e r p e tu a si ve sollem ni, sive sim plici.
Can. 574. - § 1. In q u o lib e t O rd in e ta m v iro ru m q u am m u lie ru m e t in q u a lib e t C on g reg a tio n e q u ae v o ta p e r p e tu a h ab e at, n o v itiu s p o st e x p le tu m n o v itia- tu m , in ip sa n o v itia tu s domo d e b e t votis p e rp e tu is, sive so lle m n ib u s sive sim plicibus, p r a e m it te re , salvo p ra e sc rip to can. 634, v o to ru m sim plicium p ro fe ssio n em ad trie n n iu m v a litu ra m , vel ad longius tem p u s, si a e ta s ad p e rp e tu a m professionem re q u is i ta longius distet, nisi c o n s titu tiones e x ig a n t a n n u a le s p ro fe s siones.
§ 2. Hoc te m p u s legitim us S u p e rio r po test, re n o v a ta a r e li gioso te m p o ra ria professione, p ro ro g a re , non ta m e n u ltr a aliud trie n n iu m .
Can. 575. - § 1. E xacto p r o fe
ssionis te m p o ra ria e tem p o re, r e ligiosus, ad n o rm am can. 637, vel e m itta t p e rp e tu a m professionem , sollem nem vel sim plicem se cu n dum c o n stitu tio n es, vel ad sa ec u lu m re d e a t; sed etiam , d u ra n te te m p o re professionis te m p o ra ria e , p o test, si dignus non h a b e a tu r qui v o ta p e rp e tu a n u n cu p e t, d im itti a leg itim o S u p e rio re ad n o rm am can. 647.
§ 2. S u ffra g iu m C onsilii seu C a p itu li p ro p rim a professione te m p o ra ria e s t d e lib e ra tiv u m ; p ro su b sé q u e n te pro fessio n e p e r p e tu a , sollem ni vel sim plici, est c o n su ltiv u m ta n tu m .
Can. 576. - § 1. In e m itte n d a p ro fe ssio n e relig io sa s e rv e tu r
dw adzieścia jeden, gdy o w ie czystą, u ro cz y stą bąd ź p ro stą.
K an. 574. - § 1. W każd y m za
konie, m ęskim ja k i żeńskim , oraz w k ażdym zgrom adzeniu o ślu b ach w ieczystych, po o d b y ciu n o w icjatu , now icjusz, w sa m ym dom u now icjackim , ślu b y w ieczyste, u roczyste b ąd ź pro ste, nie n a ru sz a ją c p rze p isu k an . 634, m usi poprzedzić p ro fe s ją ślubów p ro sty c h n a trz y la ta lub n a czas dłuższy, gdyby n ie m ia ł w y m a ganego jeszcze w iek u , ch y b a że k o n sty tu c je p rz e p isu ją p ro fe sje roczne.
§ 2. W łaściw y przełożony m o że czas te n przedłużyć, n a k a z u jąc odnow ienie czasow ej p r o fe sji, ale nie p o n ad dalsze trz e c h - lecie.
K an. 575 . - § 1. Po upły w ie czasu p ro fe sji czasow ej, za k o n nik, stosow nie do k an . 637, albo złoży p ro fe sję w ieczystą, u ro cz y s tą bądź p ro stą, zgodnie z k o n sty tu c ja m i, albo o dejdzie w św ia t; ró w n ież je d n a k podczas tr w a n ia p ro fe sji czasow ej, jeżeli się nie okazał godnym złożenia ślu b ó w w ieczystych, m oże być zw olniony przez p raw n eg o p rz e łożonego, zgodnie z kan . 647.
§ 2. Głos ra d y czy k a p itu ły przed p ie rw sz ą p ro fe sją czaso w ą je s t decy d u jący ; p rzed n a s tę p n ą p ro fe s ją w ieczystą, u ro czy stą bądź p ro stą, je s t ty lk o doradczy.
K an. 576. - § 1. P rz y s k ła d a
za-p ra e sc riza-p tu s in co n stitu tio n ib u s ritu s.
§ 2. D o cu m en tu m em issae professionis, ab ipso p ro fesso et sa lte m ab eo coram quo p ro fe s sio em issa est, su b sc rip tu m , s e r v e tu r in ta b u la rio relig io n is; et in su p e r, si a g a tu r de pro fessio n e sollem ni, S u p e rio r eam excipiens d e b e t p ro fite n tis p a ro c h u m b a p tism i de ead em ce rtio rem re d d e re, ad n o rm am can. 470, § 2.
Can. 577. - § 1. E lapso te m p o
r e ad quod v o ta s u n t n u n c u p a ta , re n o v a tio n i v o to ru m n u lla est in te rp o n e n d a m ora.
§ 2. S u p e rio rib u s ta m e n f a cu ltas est ex iu s ta ca u sa p e r m it te n d i u t re n o v a tio v o to ru m te m p o ra rio ru m p e r aliquod te m p u s, non ta m e n u ltr a m ensem , a n ti cip etu r.
Can. 578. - P ro fe ss i a votis te m p o ra riis, de q u ib u s in can. 574:
1-o. F r u u n tu r iisdem in d u l g entiis, p riv ile g iis e t s p iritu a lib u s g ra tiis, quibus g a u d e n t professi a votis sollem nibus a u t p ro fessi a votis sim plicibus p e rp e tu is ; et. si m o rte p ra e v e n ia n tu r, eadem su ffra g ia ius h a b e n t;
2-0. E adem o b ligatione te n e n tu r o b se rv a n d i re g u la s e t con stitu tio n e s, sed, ubi v ig e t ch o ri obligatio, d iv in i . officii p riv a tim re c ita n d i lege non o b strin g u n tu r, n isi s in t in sacris c o n s titu ti a u t aliu d c o n stitu tio n es ex p re sse p ra e sc rib a n t.
3-0. Voce ac tiv a e t p a s siv a c a re n t, nisi a liu d in c o n s titu tio n
i-chow ać cerem o n ie p rze p isan e w k o n sty tu c ja c h .
§ 2. D o k u m en t o złożeniu p ro fe sji, p o dpisany przez sam ego p ro fe sa i p rz y n a jm n ie j przez t e go, w obec k tó reg o została zło żona, należy zachow ać w a rc h i w u m zako n n y m ; jeżeli chodzi o p ro fe sję uroczystą, przełożony, k tó ry ją p rzy jm o w a ł, o b ow iąza ny je s t n ad to pow iadom ić o niej proboszcza c h rz tu profesa, s to sow nie do k an . 470 § 2.
K an. 577. - § 1. Po u p ły w ie czasu, n a k tó ry zostały złożone śluby, o d n aw ia n ie ich pow inno n a stą p ić bez żadnej zw łoki.
§ 2. P rz eło ż en i je d n a k m ogą d la słu szn ej przyczyny zezw olić n a przy śp ieszen ie o ja k iś czas o d n o w ien ia ślubów czasow ych; n ie w ięcej je d n a k , niż o m iesiąc.
K an. 578. - P ro fesi o ślu b ach
czasow ych, o czym w k an . 574: 1-o. K o rz y sta ją z tych sam ych odpustów , p rzy w ile jó w i łask d u chow ych, k tó re p rz y słu g u ją p ro - fesom o ślu b a ch uroczystych, albo p rofesom o ślu b a ch p ro sty ch w ieczystych; u m a rli, m a ją
p ra w o do ta k ic h sam ych m o dłów.
2-0. T ak sam o obow iązani są do za ch o w an ia re g u ł i k o n s ty tu cji, lecz gdzie istn ie je o b o w ią zek chóru, nie są zw iązani p r a w em p ry w a tn e g o o d m a w ian ia b re w ia rz a , ch y b a że m a ją w y ż sze św ięcenia, albo k o n sty tu c je w y ra ź n ie to p rze p isu ją .
3-0. P o zb aw ie n i są p ra w a głosu czynnego i biernego, chyba
bus ex p re sse c a v e a tu r; te m p u s a u te m p ra e sc rip tu m ad fru e n - d u m voce ac tiv a e t passiva, si le n tib u s co n stitu tio n ib u s, com pu te tu r a p rim a professione.
Can. 579. - S im p lex professio,
te m p o ra ria s it v el p e rp e tu a , ac tu s votis co n tra rio s re d d it illici tos, sed non invalidos, nisi aliud ex p re sse c a u tu m fu e rit; p ro fe s sio au tem sollem nis, si sin t i r r i ta b ile s, etia m invalidos.
Can. 580. - § 1. Q u ilib et p ro
fessus a votis sim plicibus, sive p e rp e tu is sive te m p o ra riis, nisi aliu d in co n stitu tio n ib u s c a u tu m sit, co n se rv a t p ro p rie ta te m b o n o ru m su o ru m e t c a p ac ita tem alia b o n a a c q u iren d i, salvis q u ae in can. 569 p ra e s c rip ta sunt.
§ 2. Q u idquid au tem in d u s tria su a vel in tu itu religionis a c q u i r it, relig io n i ac q u irit.
§ 3. C essionem vel disp o si tio n em de q u a in can. 569, § 2, p ro fessu s m u ta re p o te st non q uidem p ro p rio a rb itrio , nisi co n stitu tio n es id sin a n t, sed de su p re m i M o d erato ris licen tia aut, si de m o n ialib u s ag a tu r, de lic e n tia O rd in a rii loci et, si m o n a s te riu m re g u la rib u s o bnoxium
sit, S u p erio ris re g u la ris, d u m m odo m u ta tio , sa lte m de n o ta b ili b o n o ru m p a rte , non f ia t in fav o rem relig io n is; p e r disces sum a u tem a relig io n e eiusm odi cessio ac dispositio h a b e re vim desinit.
że w k o n sty tu c ja c h w y ra źn ie inaczej zastrzeżono; czas n a to m ia st p rze p isan y do k o rz y sta n ia z głosu czynnego i biernego, je żeliby k o n sty tu c je o ty m m ilcza ły, należy liczyć od p ierw szej p rofesji.
K an. 579 - Jeżeli w y ra ź n ie in a
czej nie zastrzeżono, p ro fe sja zw ykła, czasow a bąd ź w ieczysta, sp raw ia , że czynności przeciw n e ślubom są niegodziw e, lecz w a ż n e; p ro fe sja u ro czy sta n ato m ia st, jeżeli (czynności) są u n ie w a ż n ia jące, sp raw ia , że są niew ażne.
K an. 580. - § 1. K ażdy profes
o ślu b ach pro sty ch , w ieczystych bąd ź czasowych, jeżeli w k o n sty tu c ja c h nie zastrzeżono in a czej, zach o w u je w łasność swego m a ją tk u i zdolność nab y w an ia innego, nie n a ru sz a ją c tego, co p rzep isan o w kan . 569.
■ § 2. C okolw iek je d n a k n a b y w a w łasn ą p ra c ą albo ze w zględu na zakon, n ab y w a dla zakonu.
§ 3. U stą p ien ie oraz ro z rz ą dzenie, o k tó ry c h w k an . 569 § 2, m oże profes zm ienić, w p r a w dzie nie z w łasn ej w oli, chyba że k o n sty tu c je ze zw a lają n a to, lecz za zgodą najw yższego p rz e łożonego, albo, gdyby chodziło o zakonnice, za zgodą m ie jsc o w ego o rd y n a riu sz a i, jeżeli k la sztor podlega zakonnikom re g u la rn y m , za zgodą przełożonego reg u la rn e g o , b yleby zm ian a p rz y n a jm n ie j w znacznej części m a ją tk u nie o b ra c a ła się na k o rzyść zak o n u ; przez w y stą p ien ie n a to m ia st z zakonu tego ro d za ju u stą p ie n ie i rozrząd zen ie tra c ą moc sw oją.
Can. 581. - § 1. P ro fessu s a votis sim p licib u s a n te a n e q u it valid e, sed in tr a se x a g in ta dies a n te p ro fessio n em sollem nem , salvis p ec u lia rib u s in d u itis a S a n c ta S ede concessis, d e b e t om nibus bonis q u a e ac tu h ab et, cui m a lu e rit, sub co n d itio n e se c u tu ra e pro fessio n is, r e n u n tia re .
§ 2. S ec u ta professione, ea o m nia s ta tim fia n t, q u ae neces s a ria s u n t u t re n u n tia tio etiam iu re civili effec tu m co n seq u a tu r.
Can. 582. - P o st so llem n em p ro
fessionem , salvis p a rite r p e c u lia rib u s A postolicae Sedis in d u itis, o m n ia b o n a q u ae quovis m odo o b v e n iu n t re g u la ri:
1-o. In O rd in e capaci po ssi dendi, ce d u n t O rd in i vel p r o v in c iae vel dom ui secu n d u m c o n stitu tio n es;
2-0. In O rd in e incapaci, a c q u ir u n tu r S a n c ta e S edi in p ro p rie ta te m .
Can. 583. - P ro fessis a votis sim p licib u s in C ongreg atio n ib u s religiosis no n licet:
1-o. P e r actu m in te r vivos do m in iu m b o n o ru m su o ru m t i t u lo g ratio so ab d ica re ;
2-0. T e sta m e n tu m conditum ad n o rm a m can. 569, § 3, m u ta re sine lic e n tia S a n c ta e Sedis, vel, si res u rg e a t nec te m p u s su p p e ta t ad eam re c u rre n d i, sin e li c e n tia S u p erio ris m aio ris au t, si nec ille a d iri possit, localis.
K an. 581. - § 1. P ro fes o ś lu
bach p ro sty c h n ie m oże w ażn ie w cześniej, ale w ciągu dni sześć dziesięciu p rze d złożeniem u r o czystej p ro fe sji m usi, nie n a r u szając poszczególnych in d u ltó w udzielonych przez Stolicę Ap., zrezygnow ać z całego m a ją tk u , ja k i a k tu a ln ie posiada, n a czy- ją k o lw iek korzyść, pod w a r u n kiem , że do p ro fe sji p rzy stą p i.
§ 2. P o złożeniu p ro fe sji, n a leży n a ty c h m ia st uczynić w szy st ko co p o trze b n e, żeby rez y g n acja osiągnęła sw o je s k u tk i ta k ż e w obec p ra w a św ieckiego.
K an. 582. - Po uroczystej p r o
fesji, nie n a ru sz a ją c ró w n ież p o szczególnych in d u ltó w S tolicy Ap., cały m a ją te k , k tó ry w j a k ik o lw ie k sposób p rzy p a d n ie z a k o nnikow i:
1-o. W zakonie zd a tn y m do p o siad an ia, p rz y p a d a zakonow i, p ro w in c ji lu b dom ow i zgodnie z k o n sty tu c ja m i;
2-0. w zakonie n iezd atn y m , p rz y p a d a ją n a w łasność S tolicy Ap.
K an. 583. - P ro feso m o ślu b ach
p ro sty c h w zgrom adzeniach za k o n n y ch n ie w olno:
l-o . Z rzek ać się m a ją tk u za życia sw ego b ez p ła tn y m ak tem d arow izny;
2-0. zm ieniać te sta m e n tu , spo rządzonego zgodnie z k an . 569 § 3, bez zgody S tolicy Ap., a, gdyby czas n ag lił i nie m ożna się było do niej odw ołać, bez
zgody w yższego przełożonego,
albo, gdyby i do niego nie było
dostępu, przełożonego m iejsco
Can. 584. - P o st an n u m ab em issa q u a lib e t pro fessio n e r e li giosa, v a c a n t b en eficia p a ro e c ia - lia ; p o st tr ie n n iu m cetera.
\
Can. 585. - P ro fessu s a votis p e rp e tu is, sive so llem n ib u s sive sim plicibus, a m ittit ipso iu re p ro p ria m q u am in saeculo h a b e b a t dioecesim .
Can. 586. - § 1. P ro fessio r e
ligiosa ir r i ta ob im p e d im e n tu m e x te rn u m non co n v alescit p e r su b sé q u en te s actu s, sed opus est u t a Sede A postolica sa n e tu r, vel denuo, cognita n u llita te e t im p ed im en to su b la to , le gitim e e m it ta tu r .
§ 2. Si au tem i r r i ta fu e rit ob consensus d efe ctu m m e re in te rn u m , hoc p ra e stito , c o n v a le scit, dum m odo ex p a r te relig io nis consensus n o n f u e r it re v o catus.
§ 3. Si c o n tra v a lid ita te m p r o fessionis relig io sae g ra v ia sin t a rg u m e n ta et religiosus r e n u a t ad ca u te lam sive professionem re n o v a re sive eiusdem sa n a tio nem p e te re , res ad S edem A po- stolicam d e fe ra tu r. T I T U L U S XI I D e r a t i o n e s t u d i o r u m i n r e l i g i o n i b u s c l e r i c a l i b u s Can. 587. - § 1. Q u ae lib e t c le
rica lis religio h a b e a t stu d io ru m sedes a C apitulo g e n e ra li vel a S u p erio rib u s ap p ro b a ta s, firm o p ra e sc rip to can. 354, § 3.
K an. 584. - P o u p ły w ie ro k u
od złożenia ja k ie jk o lw ie k p ro fe sji za k o n n ej, b e n e fic ja p a ra fia ln e s ta ją się w olne, po trze ch la tac h , w szystkie inne.
K an. 585. - P ro fes o ślu b ach
w ieczystych, u roczystych bądź
prostych, n a m ocy sam ego p ra w a tra c i w łasn ą, ja k ą m ia ł - w św ię cie, diecezję.
K an. 586. - § 1. P ro fe sja z a
k o n n a n ie w a żn a z pow odu p rz e szkody z e w n ętrzn e j nie s ta je się w aż n a przez n a stę p n e czynności, lecz p o trz e b a albo a k tu uw aż- n ie n ia przez S tolicę Ap., albo po stw ie rd z e n iu niew ażności i
usu n ięciu przeszkody, now ego
je j złożenia na sposób p raw n y . § 2. G dyby je d n a k b y ła n ie w aż n a ze w zględu n a w e w n ę trz ny b ra k zgody, u w aż n ia się przez je j w y ra że n ie, b yleby z a kon sw ej zgody nie odw ołał.
§ 3. Je że lib y p rze ciw w aż n o ści p ro fe sji za k o n n ej były w ażne dow ody, a zak o n n ik odm aw iał p o w tó rze n ia je j dla pew ności albo zw ró cen ia się o je j u w aż- nienie, sp ra w ę należy p rz e d s ta w ić S tolicy Ap.
T Y T Y Ł XI I
O s t u d i a c h w z a k o n a c h k l e r y c k i c h
K an. 587. - § 1. K ażdy zakon
k le ry c k i p o w in ie n m ieć dom y studiów , za tw ie rd z o n e przez k a p itu łę g e n e ra ln ą lu b przełożo nych, z zachow aniem przepisów kan . 554 § 3.
§ 2. In stu d io ru m dom o v i g e a t p e rfe c ta v ita com m unis; secus stu d e n te s ad o rd in es p r o m o v eri n eq u e u n t.
§ 3. Si religio a u t p ro v in cia stu d io ru m dom os r ite in stru c ta s h a b e re n eq u e a t, a u t si quas h a bet, adire, S u p e rio ru m iudicio, difficile sit, relig io si alu m n i m it ta n tu r vel ad re c te o rd in a ta m stu d io ru m sedem alius p ro v in ciae a u t relig io n is, vel ad scho las S em in a rii episcopalis, v el ad p u b licu m cath o licu m ath en a eu m .
§ 4. Religiosis, q u i stu d io ru m cau sa longe a p ro p ria dom o m it tu n tu r , non lic e t in p riv a tis do m ibus h a b ita re , sed opus est u t in aliq u am suae relig io n is do m u m se re c ip ia n t, vel, si id fieri non possit, a p u d relig io su m a li quod in s titu tu m v iro ru m , vel S e m in a riu m aliam v e p ia m dom um , cui sa cri o rd in is v iri p ra e sin t, qu ae q u e ab ecclesiastica a u c to r ita te a p p ro b a ta sit.
Can. 588. - § 1. Toto stu d io ru m cu rricu lo religiosi c o m m ita n tu r speciali c u ra e P ra e fe c ti seu M a g is tri s p iritu s qui eorum a n i mos ad v ita m relig io sam in fo r m e t o p p o rtu n is m onitis, in s tru c tio n ib u s a tq u e e x h o rta tio n ib u s. § 2. P ra e fe c tu s vel M agister sp iritu s iis q u a lita tib u s p ra e d i tu s sit o p o rte t, q u ae in M agistro n o v itio ru m r e q u ir u n tu r ad n o r m am can. 559, §§ 2, 3.
§ 3, S u p erio re s v ero sedulo in v ig ile n t u t ea qu ae can, 595 p ro om nibus religiosis p ra e sc
ri-§ 2. W dom u stu d ió w p o w in no " p an o w a ć d oskonałe życie w spólne; w p rze ciw n y m raz ie stu d iu ją c y nie m ogą być do puszczeni do św ięceń.
§ 3. Jeżelib y zakon albo p r o w in c ja nie m ogły m ieć dom ów stu d ió w należy cie urządzonych, albo zd an iem przełożonych t r u dny był do nich dostęp, alum ni zak o n n i p o w in n i uczęszczać na s tu d ia u rząd zo n e należycie in n ej p ro w in c ji albo zakonu lu b też do se m in a riu m biskupiego, albo do publicznego u n iw e rs y te tu k a tolickiego.
§ 4. Z akonnikom , k tó ry c h się z ra c ji stu d ió w w y sy ła d alek o
od w łasnego dom u, n ie w olno
m ieszkać w d om ach p ry w a tn y c h , lecz p o w in n i być oni przy jęci przez je d e n z dom ów w łasn y ch zakonu, albo, gdyby to było n ie m ożliw e, przez ja k iś zak o n n y in s ty tu t m ęski, se m in a riu m lu b in n y za k ła d pro w ad zo n y przez k sięży i zatw ierd zo n y przez w ła dzę kościelną.
K an. 588. - § 1. W to k u s tu
diów zakonnicy p o w inni być p o w ierz en i sp e cja ln ej pieczy p r e
fe k ta czyli ojca duchow nego,
k tó ry dusze ich pow inien fo r m ow ać do życia zakonnego od p o w ied n im i u p o m n ien iam i, w s k a zów kam i i n au k a m i.
§ 2. P re fe k t lu b ojciec d u chow ny p o w in ien być obdarzony p rzy m io tam i, k tó ry c h w y m ag a się od m a g is tra now icjuszów , zgodnie z k an . 599 §§ 2, 3.
§ 3. P rz eło ż en i n a to m ia st po w in n i czuw ać pilnie, żeby to, co k a n . 595 n a k a z u je dla w szy
st-b u n tu r, in stu d io ru m dom o p e r fectissim e o b se rv e n tu r.
Can. 589. - § 1. R eligiosi in in fe rio rib u s disciplinis r ite in s tru c ti, in p h ilo so p h iae stu d ia sa lte m p e r b ie n n iu m e t sa c ra e th e o lo giae sa lte m p e r q u ad rie n n iu m , d o c trin a e D. T hom ae in h a e re n te s ad n o rm am can. 1366, § 2, d ilig e n te r in c u m b an t, secundum in stru c tio n e s A postolicae Sedis.
§ 2. S tu d io ru m te m p o re m a g istris e t alu m n is officia ne im p o n a n tu r q u ae a stu d io eos av o c e n t vel scholam quoquo m odo im p e d ia n t; su p rem u s au tem M o d e ra to r e t in casibus p a r ti c u la rib u s alii q uoque S u p erio res p o ssu n t p ro su a p r u d e n tia eos a n o n n u llis c o m m u n ita tis a c ti bus, etiam a choro, p ra e s e rtim n o c tu rn is horis, exim ere, quo ties id stu d iis excolendis n ecessariu m v id e a tu r.
Can. 590. - R eligiosi sa ce rd o
tes, iis ta n tu m exceptis qui a S u p erio rib u s m a io rib u s g r a vem ob causam f u e rin t exem pti, a u t q u i vel sa cram theologiam , vel ius canonicum vel p h iloso p h ia m scholasticam doceant, p o st ab so lu tu m stu d io ru m cu rricu lu m , q u o ta n n is, sa lte m p er q u in q u en n iu m , a doctis g rav ib u sq u e p a trib u s e x a m in e n tu r in v ariis d o c trin a e sa c ra e disciplinis a n te a o p p o rtu n e designatis.
Can. 591. - In q u a lib e t saltem
fo rm a ta domo, m in im u m sem el in m ense, h a b e a tu r solutio casus m o ralis e t litu rg ici, cui, si S u p e rio r o p o rtu n u m e x istim a v e rit,
kich zakonników , w dom u s tu diów było ja k najściślej p rz e strzegane.
K an. 589. - § 1. Z akonnicy w
n a u k a c h ogólnych należycie
przygotow ani, m a ją w edług in s tru k c ji S tolicy Ap. studiow ać p iln ie p rz y n a jm n ie j przez dw a la ta n a u k i filozoficzne i przez cztery la ta teologię, trz y m a ją c się stosow nie do kan . 1366 § 2 n a u k i św. Tom asza.
§ 2. Podczas stu d ió w nie w o l no na p ro fe so ró w i alu m n ó w n a k ła d ać obow iązków , k tó re by ich m ogły odw odzić od stu d ió w albo w ja k ik o lw ie k sposób u tr u d
niać n au k ę ; n ajw yższy zaś
przełożony i w poszczególnych w y p ad k a ch in n i ta k ż e przełożeni m ogą stosow nie do sw ej ro z tro p ności zw olnić ich od n ie k tó ry ch w spólnych zajęć, n a w e t z chó ru , zw łaszcza w godzinach noc nych, jeżeli to do p o stę p u w stu d iac h w y d a je się konieczne.
K an. 590. -.K a p ła n i zakonni,
z w y ją tk ie m tych, k tó rz y z w a ż nych p rzyczyn przez w yższych przełożonych byli zw olnieni albo uczą teologii, p ra w a k a n o n icz n e
go lu b filozofii scholastycznej, p o w in n i po skończonych stu d iac h poddać się co ro k u , p rz y n a jm n ie j przez pięć la t, egzam inow i z ró ż nych dziedzin n a u k i teologicznej u przed n io w yznaczonych, w obec
uczonych i pow ażnych ojców.
K an. 591. - W każdym p r z y
n a jm n ie j u fo rm o w an y m dom u, co n a jm n ie j ra z w m iesiącu, p o w in n y być ro zw iązy w an e z a g ad n ie n ia m o raln e i litu rg iczn e , do
addi p o te st serm o de re dogm a tic a coniu n ctisv e d o ctrin is; et om nes c lerici p ro fe ssi q u i studio sa c ra e th eologiae o p era m n a v a n t a u t illu d e x p le v e ru n t e t in domo d eg u n t, a s siste re te n e n tu r, nisi' aliud in co n stitu tio n ib u s c a v e a tu r. T I T U L U S X III D e o b l i g a t i o n i b u s e t p r i v i 1 e g i i s r e l i g i o s o r u m C A P U T I De o b ligationibus Can. 592. - O blig atio n ib u s com
m u n ib u s clerico ru m , de quibus in can. 124— 142, etiam religiosi om nes te n e n tu r, nisi ex c o n te x tu serm o n is vel ex re i n a tu r a aliud constet.
Can. 593. - O m nes e t singuli
religiosi, S u p erio re s aeque ac su b d iti, d ebent, non solum quae n u n c u p a ru n t v o ta fid e lite r in te - g re q u e se rv a re , sed etiam se c u n d u m reg u la s et c o n stitu tio n es p ro p ria e relig io n is v ita m com po n e re a tq u e ita ad p erfec tio n e m su i sta tu s contendere.
Can. 594. - § 1. In q u av is r e li
gio n e v ita com m unis a c c u ra te ab om nibus se rv e tu r etia m in iis q u ae ad victu m , ad v e s titu m et ad su p e lle ctilem p e rtin e n t.
§ 2. Q u idquid a religiosis,
e tia m a S u p erio rib u s, a c q u iritu r
k tó ry c h jeżeli przełożony u zn ał za p o trze b n e, m ożna dodać n au k ę z z a k re su d o g m aty k i i n a u k p o k re w n y c h ; w szyscy duchow ni profesi, k tó rz y s tu d iu ją teologię albo ją ukończyli i p rz e b y w a ją w dom u, o bow iązani są być obec
ni, ch y b a że w k o n sty tu c ja c h zastrzeżono inaczej. T Y T Y Ł X III 0 o b o w i ą z k a c h 1 p r z y w i l e j a c h z a k o n n y c h R O Z D Z I A Ł I O obow iązkach
K an. 592. - Jeżeli z k o n te k stu
albo z n a tu ry rzeczy nie w y n ik a inaczej, ta k że w szyscy zakonnicy zw iązan i są ogólnym i obow iąz k am i duchow nych, o k tó ry ch w kan. 124— 142.
K an. 593. - W szyscy i poszcze
gólni zakonnicy, p rzełożeni z a rów no ja k i p odw ładni, pow inni zachow ać w iern ie i w całości nie ty lk o złożone śluby, ale ta k że dostosow ać życie do re g u ł i k o n s ty tu c ji i w te n sposób dążyć do d oskonałości sw ojego sta n u .
K an. 594. - § 1. W każdym z a
k onie pow inno być przez w szy st k ich d o k ła d n ie zachow ane życie w spólne, ta k ż e w tym , co dotyczy w yżyw ienia, u b ra n ia i sp rz ę tu dom ow ego.
§ 2. C okolw iek zakonnicy, ta k że przełożeni, zd o b y w a ją zgodnie
ad n o rm am can. 580, § 2, e t can. 582, η. I. bonis dom us, p ro v in ciae vel relig io n is a d m isc eatu r, e t p ec u n ia q u a e lib e t om nesque titu li in capsa com m uni d epo n a n tu r.
§ 3. R eligiosorum su p e lle x p a u p e r ta ti co n v e n ia t q u am p ro fessi su n t.
Can, 595.- § 1 . C u re n t S u p e
rio re s u t om nes religiosi:
l - o . Q u o tan n is s p iritu a lib u s ex e rcitiis v ac en t;
2 - 0 . L eg itim e non im p e d iti quotidie S acro in te rsin t, o ra tio n i m e n ta li v ac en t, e t in alia p ie ta tis officia, q u ae a reg u lis e t con stitu tio n ib u s p ra e s c rip ta sint, se dulo in c u m b a n t; 3 - 0 . A d p o e n ite n tia e s a c ra m e n tu m sem el sa lte m in h eb d o m a d a accedant. § 2. S u p erio re s suos in te r su b ditos p ro m o v e a n t fre q u e n te m ,
etia m q u o tid ian a m , sa n ctissim i C orporis C h risti rec ep tio n e m ; fre q u e n s autem , im o etiam q u o
tid ia n u s accessus ad s a n c tis s i m am E u c h a ristia m religiosis r ite dispositis lib e re p a te a t.
§ 3. Si au tem p o st u ltim a m s a c ra m e n ta le m confessionem r e ligiosus co m m u n ita ti g ra v i sc a n dalo fu e r it a u t g rav e m e t e x te r n am culpam p a tra v e r it, donec ad p o e n ite n tia e sa c ra m e n tu m denuo acceserit, S u p erio r p o te st eum , n e ad sa cram co m m u n io nem accedat, p ro h ib ere.
§ 4. Si q u ae sin t religiones v o to ru m sive sollem nium sive sim plicium , q u a ru m in reg u lis
z k an . 580 § 2 i k an . 582 η. 1, n a leży dołączyć do m a ją tk u dom u, p ro w in c ji lub zakonu, a w szy st k ie p ien iąd ze i p a p ie ry w a r to ściow e złożyć do w spólnej kasy. § 3. S p rz ęt dom ow y zak o n n i
k ó w m a odpow iadać duchow i
u bóstw a, k tó re ślubow ali.
K an. 595. - § 1. P rz eło ż en i p o
w in n i czuw ać, żeby w szyscy z a k onnicy:
1 - o . O d p ra w iali co ro k u r e k olekcje;
2 - 0 . Jeżeli n ie m a p ra w n e j przeszkody, byli obecni codzien nie n a m szy, o d p ra w ia li ro zm y śla n ia i p iln ie sp e łn ia li in n e p o bożne ćw iczenia, k tó re p rz e p isu ją reg u ły i k o n sty tu c je ;
3 - 0 . p rz y n a jm n ie j co tydzień p rzy stę p o w ali do s a k ra m e n tu p o k u ty .
§ 2. P rzeło żen i p o w in n i zach ę cać sw oich p o d w ład n y ch do czę stej, n a w e t codziennej k o m u n ii św .; częste n ato m ia st, n a w e t co dzienne p rzy stę p o w an ie do k o m u n ii św. zakonników , n a le ż y cie do tego p rzygotow anych, p o w in n o być zostaw ione do ich woli.
§ 3. Jeżelib y je d n a k po o s ta t niej spow iedzi zak o n n ik dał w ielk ie zgorszenie albo popełnił ciężką w in ę ze w n ętrzn ą , p rze ło żony m oże m u zabronić p r z y j m o w an ia k o m u n ii św., dopóki nie w y sp o w iad a się ponow nie.
§ 4. Jeżelib y n ie k tó re zakony o ślubach u roczystych bądź p ro sty ch p o sia d ały w reg u łach , k o n
-a u t co n stitu tio n ib u s vel eti-am c a le n d a riis com m uniones a liq u i b u s diebus a ffix ae a u t iussae re p e ria n tu r , hae n o rm a e vim d u m ta x a t d ire c tiv a m h ab e n t.
Can. 596. - R eligiosi om nes p ro p riu m su a e religionis h a b i tu m d e fe ra n t tu m in tr a tu m e x t r a dom um , nisi g rav is cau sa ex c u se t, iudicio S u p re rio ris m a io ris au t, u rg e n te necessitate, e tia m localis.
Can. 597. - § 1. In dom ibus r e
g u la riu m siv e v iro ru m sive m u lie ru m canonice co n stitu tis, etiam n o n fo rm a tis, se rv e tu r c la u su ra p apalis.
§ 2. L ege c la u su ra e p ap a lis o ffic itu r to ta dom us qu am com m u n ita s re g u la ris in h a b ita t, cum h o rtis et v irid a riis accessui r e lig io so ru m re s e rv a tis ; excluso, p r a e te r p u b lic u m te m p lu m cum c o n tin e n te sa crario , etia m h o sp i tio p ro advenis, si ad sit, e t col- locutorio, quod, q u a n tu m fie ri p o te st, p ro p e ia n u a m dom us con s titu i debet.
§ 3. P a rte s c la u su ra e legi o b n o x ia e p a te n te r in d ic e n tu r; S u p e rio ris vero m a io ris vel C a p itu li g en e ralis se cu n d u m c o n s titu tio n es, au t, si a g a tu r de m o n a s te rio m onialium , E piscopi e r it c la u su ra e fines a c c u ra te p r a e s c rib e re a u t legitim is de causis m u ta re . Can. 598. - § 1. I n tr a r e g u la r iu m v iro ru m c la u su ra m ne ad -s ty tu c ja c h lu b k a le n d a rz a c h -s ta łe lu b n ak a z a n e d n i k o m u n ii św., m a ją one je d y n ie znaczenie zalecające.
K an. 596. - W szyscy zakonnicy
p o w in n i nosić szaty w łaściw e z a konow i w e w n ą trz ja k i n a z e w n ą trz dom u, chyba że u w a ln ia od tego w ażn a przyczyna, w edług z d a n ia przełożonego w yższego, a w w y p ad k u koniecznym , p rz e łożonego m iejscow ego.
K an. 597. - § 1. W dom ach z a
k o nów ścisłych p o w sta ły ch k a nonicznie, m ęskich ja k i że ń skich, n a w e t nieu fo rm o w an y ch , należy zachow ać k la u z u rę p a pieską.
§ 2. P ra w o k la u z u ry p a p ie s kiej o b e jm u je cały dom zam iesz k ały przez społeczność zakonną z o g rodam i i w iry d a rz a m i, do k tó ry c h dostęp je st zastrzeżony d la za k o n n ik ó w ; w y ją te k s ta n o wi, oprócz publicznego kościoła z p rz y le g a ją c ą z a k ry stią , ta k że ho sp icju m dla gości, gdyby is t niało, i rozm ów nica, k tó r a o ile to m ożliw e p o w in n a być u m iesz czona w pobliżu b ra m y dom o w ej.
§ 3. M iejsca, k tó re p o d le g ają p ra w u k la u zu ry , p ow inny być w sposób w idoczny oznaczone; do przełożonego wyższego n a to m ia st lub k a p itu ły g en e ra ln e j, zgodnie z k o n sty tu c ja m i, albo, jeżeli ch o dzi o k la sz to r zakonnic, do b i s k u p a należy o kreślić d okładnie
g ran ic e k la u z u ry lub zm ienić je d la p ra w n y c h przyczyn.
K an. 598. - § 1. P oza k la u z u rę
m itta n tu r m u lie re s cuiusvis ae ta tis, generis a u t conditionis sub quovis p ra e te x tu .
§ 2. E x im u n tu r ab hac lege u x o res eo ru m qui su p re m u m a c tu te n e n t p o p u lo ru m p rin c ip a tu m , cum com itatu.
Can. 599. - § 1. Si dom us r e
g u la riu m v iro ru m a d n e x u m h a b e a t convictum pro alu m n is in te rn is vel alia o p era religionis p ro p ria , s e p a ra ta sa lte m aedis p ars, si fie ri possit, relig io so ru m h a b ita tio n i re s e rv e tu r, clau su rae legi subiecta.
§ 2. E tia m in loca e x tr a c la u su ra m alu m n is e x te rn is a u t i n te rn is vel o p erib u s religionis p ro p riis re s e rv a ta , p e rso n a e a l te riu s sexus, nisi a e q u a de cau sa e t de S u p erio ris licen tia, ne ad m itta n tu r.
Can. 600. - I n tra m o n ialiu m cla u su ra m nem o, cuiusvis g en e ris, conditionis, sexus, a e ta tis a d m itta tu r sin e S an c ta e Sedis li ce n tia , ex c ep tis p erso n is qu ae se q u u n tu r:
1-o. O rd in ario loci a u t S u p e rio ri re g u la ri, m o n a ste riu m m o n ia liu m v isita n tib u s vel aliis V isitato rib u s ab ipsis deleg atis licet cla u su ra m in g re d i d u m ta x a t in sp ectio n is causa, ca u to q u e u t u nus sa lte m clericus vel re lig io sus v ir m a tu ra e a e ta tis eos co m ite tu r;
2-0. C onfessarius vel q u i eius vices g erit, p o test, cum debitis ca u te lis, in g red i c la u su ra m ad m in is tra n d a S a c ra m e n tu in f ir m is a u t ad assiste n d u m m o rie n - tib u s ;
pod żadnym pozorem w puszczać nie w iast ja k ieg o k o lw iek w iek u , pochodzenia lu b sta n u .
§ 2. W y jęte są od tego p r a w a żony tych, co s p ra w u ją n a jw y ż szą w ładzę w p a ń s tw ie oraz ich św ita.
K an. 599. - § 1. Je że li dom z a
k o n n ik ó w ścisłych posiad a k o n w ik t dla in te rn is tó w lub in n e zakłady w łaściw e zakonow i, p o w in n a być, jeżeli to m ożliw e, w y dzielona p rz y n a jm n ie j część b u d y n k u n a m ie sz k an ia za k o n ników , p o d d a n a p ra w u klauzury.. § 2. N aw et do m iejsc leżących poza k la u z u rą , przeznaczonych d la ek ste rn istó w , czy in te rn is tó w albo do za k ła d ó w w łaściw y ch zakonow i, n ie w olno w puszczać osób płci odm iennej, bez słu s z nej p rzyczyny i bez zezw olenia przełożonego.
K an. 600. - P oza k la u z u rę m n i
szek nie m oże być w puszczony n ik t, bez w zględu n a pochodze nie, stanow isko, płeć, w iek, bez zgody S tolicy Ap. i z w y ją tk ie m n a stę p u ją c y c h osób:
1-o. M iejscow ego o rd y n a r iu sza albo przełożonego re g u la rn e - go podczas w iz y ta c ji k la sz to ru lu b innych w iz y ta to ró w z d e le gac ji ta m ty c h ; w olno im p rz e kroczyć k la u z u rę w y łącznie dla inspekcji, w to w arz y stw ie p rz y n a jm n ie j jednego duchow nego lu b zak o n n ik a w sta rszy m w iek u ;
2-0. sp o w ie d n ik a lu b jego za stępcy, k tó rzy z zachow aniem koniecznych ostrożności p rz e k ra czają k la u z u rę w celu u d z ie le n ia chorym sa k ra m e n tó w św. alb o obecności p rzy u m ie ra ją c y c h ;
3-0. P o ssu n t c la u su ra m in g re d i q u i su p re m u m ac tu te n e n t p o p u lo ru m p rin c ip a tu m e o ru m - que u x o re s cum c o m ita tu ; ite m - que S.R.E. C a rd in ale s;
4-0. A n tis tita e est, ad h ib itis d eb itis cau telis, in g ressu m p e r m itte re m edicis, ch iru rg is, a liis- que q u o ru m o p e ra s it n ecessaria, im p e tr a ta p riu s sa lte m h a b itu a li ap p ro b a tio n e ab O rd in ario loci; si v ero n ecessitas u rg e a t nec te m p u s su p p e ta t a p p ro b a tio n em p eten d i, h aec iu re p ra e s u m itu r.
Can. 601. - § 1. N em ini m o n ia -
liu m lic ea t p o st pro fessio n em e x ire e m o n a ste rio , etiam ad b re v e tem p u s, quovis p ra e te x tu , sin e speciali S an ctae Sedis in du ito , ex cep to casu im m in en tis p e ric u li m o rtis vel alius g ra v i ssim i m ali.
§ 2. Hoc p eric u lu m , si te m p u s s u p p e ta t, sc rip to reco g n o scen d um e s t a loci O rdinario.
Can. 602. - C la u su ra m o n a ste
r ii m o n ia liu m ita c irc u m se p ta esse d eb e t u t, quoad fieri p o test, n u llu s sit in eam v el ab ea p ro sp e ctu s e x te rn a ru m p erso n a ru m .
Can. 603. - § 1. C la u su ra m o
n ialiu m , etsi re g u la rib u s su b ie - c ta ru m , sub v ig ila n tia est O rd i n a rii loci, qui p o te st d e lin q u e n tes, re g u la rib u s viris non e x c e p tis, poenis q uoque ac cen su ris c o rrig e re e t coercere.
3-0. osób, k tó re a k tu a ln ie s p ra w u ją w p a ń s tw ie n ajw y ższą w ładzę oraz ich żon w ra z ze św itą ; ró w n ież i k ard y n a łó w ;
4-0. zad an iem przełożonej je s t zezw olić, p rzy użyciu o d pow ied n ich ostrożności, n a p rz e k ro c z e n ie k la u z u ry lekarzom , c h ir u r gom i ty m , k tó ry c h pom oc je s t konieczna, po u p rze d n iej p rz y n a jm n ie j h a b itu a ln e j zgodzie m iejscow ego o rd y n a riu sz a ; gd y by je d n a k n ag liła konieczność, a nie było czasu p rosić o zgodę, należy ją n a m ocy p ra w a p rz y puszczać.
K an. 601. - § 1. Ż ad n ej z m n i
szek po p ro fe sji n ie w olno opusz czać k la szto ru , n a w e t n a czas k ró tk i i pod ja k im k o lw ie k p o zorem , bez sp ecjalnego in d u ltu S tolicy A p.; w y ją te k sta n o w i w y p a d e k grożącego n ie b ez p ie czeń stw a śm ierci lu b innego zła b ard z o ciężkiego.
§ 2. To niebezpieczeństw o, j e
żeliby czas pozw alał, p ow inno
być stw ie rd z o n e n a p iśm ie przez o rd y n ariu sz a.
K an. 602. - K la u z u ra k la s z to ru m niszek m usi być ta k og ro dzona, żeby, o ile to m ożliw e, nie było żadnego w id o k u poza nią, ani z n ie j, n a osoby z ze w n ątrz.
K an. 603. - § 1. K la u z u ra m n i szek, chociażby podległych z a k o n n ik o m ścisłym , z n a jd u je się pod pieczą m iejscow ego o rd y n a riusza, k tó r y w y k ra cz ają cy c h , nie w y łąc za ją c za k o n n ik ó w ścisłych, m oże ró w n ież k a ra m i i c e n z u ra m i stro fo w a ć i k a ra ć .
§ 2. E tia m S u p e rio ri re g u la ri cu sto d ia c la u su ra e m o n ia liu m s i b i su b ie c ta ru m com m issa est, qui m oniales a u t alios suos su b ditos, si quid* hac in re d e liq u e r in t, poenis quoque p u n ire p o te st.
Can. 604. - § 1. In dom ibus e tia m C ong reg atio n u m relig io sa r u m sive p o n tific ii sive dioece- sa n i iu ris c la u su ra s e rv e tu r, in qu am nem o a lte riu s sexus a d m itta tu r, nisi ii de q u ib u s in can. 598, § 2 e t can. 600, aliiq u e quos ex iu stis ac ra tio n a b ilib u s causis S u p erio re s a d m itti posse c e n su e rin t.
§ 2. P ra e s c rip tu m can. 599 e tia m dom ibus C o n gregationum re lig io sa ru m sive v iro ru m sive m u lie ru m ap p lice tu r.
§ 3. E piscopus in adiunctis p ec u lia rib u s, g ra v ib u sq u e in te r ce d en tib u s causis, p o te st han c c lau su ram , nisi a g a tu r de r e li gione clerica li ex e m p ta , censuris m u n ire ; se m p er a u te m c u re t u t ea d em r ite s e rv e n tu r e t q u id q u id in eam ir r e p a t v itii c o rrig a tu r.
Can. 605. - O m nes, q u ib u s est
c la u su ra e custodia, sedulo a d v i g ile n t ne, alienis in v isen tib u s, in u tili collocutione discip lin a p e r tu r b e tu r e t sp iritu s religiosus d e trim e n tu m p a tia tu r.
Can. 606. - § 1. C u re n t S u p e
rio re s religiosi u t a c c u ra te ob s e rv e n tu r qu ae sive circ a e g re ssum su b d ito ru m e clau stris,
si-§ 2. T akże przełożony re g u la rn y m a po w ierzo n ą ochronę k la u z u ry m niszek sobie p o d le głych; m oże on k a ra ć m niszki i in n y c h p o dw ładnych, jeżeli pod tym w zględem w czymś z a w inili.
K an. 604. - § 1. T akże w do
m ach zgrom adzeń zakonnych,
n a p ra w ie p ap iesk im b ąd ź też diecezjalnym , p o w in n a być z a ch o w a n a k la u z u ra , poza k tó rą nie w olno w puszczać osób płci odm iennej, z w y ją tk ie m tych, o k tó ry c h w k an . 598 § 2 i kan . 600, oraz innych, k tó ry c h p rz e łożeni dla słusznych i ro z u m nych p rzyczyn uznali, że w p u ś cić m ożna.
§ 2. P rzep is kan. 599 m a za sto so w an ie ta k ż e w dom ach zgrom adzeń zakonnych, żeńskich bąd ź m ęskich.
§ 3. W w a ru n k a c h szczegól nych i d la w ażn y ch przyczyn, m oże b iskup, z w y ją tk ie m w y ję tego zak o n u kleryckiego, o b w a ro w ać k la u z u rę cen zu ram i; zaw sze n a to m ia st p o w in ien czu w ać, żeby zach o w an a b y ła n a
leżycie i strofow ać, gdyby
w k ra d ły się do niej ja k ie ś n a d użycia.
K an. 605. - W szyscy, do k tó
ry ch należy o ch ro n a k la u zu ry , p o w in n i p iln ie czuw ać, żeby przez n ie p o trzeb n e rozm ow y z n a w ie d za ją cy m i nie zo stała n a ru szo n a k a rn o ść i nie u cierp iał na ty m duch zakonny.
K an. 606. - § 1. P rz eło ż en i za
k o n n i p o w in n i czuw ać, żeby w sp ra w ie opuszczania k la u z u ry przez po d w ład n y ch , czy też
ve circ a ex cip ien d o s v e l a d e undos e x tra n e o s, in p ro p riis con s titu tio n ib u s p r a e s c r ip ta su n t.
§ 2. S u p erio rib u s fas non est, salvis p ra e s c rip tis in can. 621— 624, p e r m itte r e u t su b d iti e x tra dom um p ro p ria e relig io n is d e g an t, n isi g ra v i e t iu s ta de cau sa a tq u e ad te m p u s quo fie ri p o te st b re v iu s se cu n d u m co n stitu tio n e s; p ro a b s e n tia v e ro q u ae sex m e n ses excedat, n isi ca u sa stu d io ru m in te rc e d a t, se m p er A posto- licae Sedis v e n ia re q u iritu r.
Can. 607. - A n tis tita e e t O rd i n a rii lo co ru m serio ad v ig ile n t ne religiosae, c itr a casum n ec essi ta tis, sin g u lae e x tr a dom um p e r g an t.
Can. 608. - § 1. C u re n t S u p e rio re s u t religiosi su b d iti, a se designati, p ra e s e rtim in dioe cesi in q u a d eg u n t, cum a lo corum O rd in a riis vel paro ch is eo ru m m in iste riu m r e q u ir itu r ad co n su len d u m p o p u li n ecessitati, tu m in tr a tu m e x tr a p ro p ria s ecclesias a u t o ra to ria pub lica, illud, sa lv a relig io sa disciplina, lib e n te r p ra e ste n t.
§ 2. V icissim locorum O rd i n a r ii ac p a ro c h i lib e n te r u ta n tu r o p e ra relig io so ru m , p ra e se rtim in dioecesi d eg e n tiu m , in sacro m in iste rio e t m a x im e in a d m i n istra n d o sa c ra m e n to p o e n ite n tiae. Can. 609. - § 1. Si ecclesia, a p u d q u am re s id e t co m m u n ita s p rz y jm o w a n ia w izy t i n aw ie d za n ia osób p o stro n n y ch , p rz e s trz e gan e b y ły należy cie p rze p isy w łasn y ch k o n sty tu cji.
§ 2. N ie n a ru sz a ją c p rz e p i sów k a n . 621—624, przełożonym nie w olno zezw alać n a p rz e b y w a n ie p o d w ład n y c h poza d o m em w łasnego zakonu, ch y b a że d la w ażn ej i słusznej p rzyczyny i n a czas m ożliw ie n ajk ró tsz y , zgodnie z k o n sty tu c ja m i; n a n ie obecność n a to m ia st d łu ższą niż sześć m iesiący, jeżeli p rzy c zy n ą n ie są stu d ia , p o trz e b a zaw sze zgody S tolicy A postolskiej.
K an. 607. - P rzeło żo n e i m ie j
scow i o rd y n a riu sz e p o w in n i p il nie czuw ać, żeby zakonnice sa m e bez k oniecznej p otrzeby, nie p rz e b y w a ły poza dom em .
K an. 608. - § 1. P rzeło żen i p o
w in n i czuw ać, żeby p o d w ład n i
zakonnicy, w y znaczeni p rze z
siebie, zw łaszcza w diecezji, w k tó re j p rz e b y w a ją , bez n a r u szen ia za k o n n ej dyscypliny, c h ę t n ie -ok azy w ali pom oc w e w ła snych k ościołach i poza nim i, oraz w publiczn y ch k ap licach , gdy m iejscow i o rd y n a riu sz e lub proboszczow ie p ro szą o posługę re lig ijn ą d la za ra d z e n ia p o trz e bom w iern y c h .
§ 2. W zajem nie, m iejscow i
o rd y n a riu sz e i proboszczow ie p o w in n i ch ę tn ie k o rzy sta ć z p o m ocy zakonników , p rz e b y w a ją cych zw łaszcza w diecezji, p rzy św ię ty ch czynnościach, a głów nie p rz y szafo w an iu sa k ra m e n tu poku ty .
K an. 609. - § 1. Je że li kościół,
p rzy k tó ry m z n a jd u je się
relig io sa, sit sim ul paroecialis, s e rv e tu r, c o n g ru a congruis r e f e ren d o , p ra e sc rip tu m can. 415.
§ 2. In ecclesia re lig io saru m a v otis sive so llem n ib u s sive sim p licib u s p a ro e cia erig i n e q u it.
§ 3. A d v ig ile n t S u p erio re s ne d iv in o ru m o fficiorum in p ro p riis ecclesiis c e le b ra tio ca te c h e tic a e in s tru c tio n i a u t E v an g elii e x p la n a tio n i in ecclesia p aro eciali tra d e n d a e n o cu m en tu m a ffe ra t; iu d ic iu m au tem u tru m n o c u m e n tu m a ffe ra t, necne ad loci O r d in a riu m p e rtin e t.
Can. 610. - § 1. In re lig io n i
bus siv e v iro ru m siv e m u lieru m , q u ib u s est ch o ri obligatio, in singulis dom ibus u b i q u a tu o r sa lte m sin t relig io si choro ob lig a ti e t actu le g itim e non im p ed iti, e t etiam pauciores, si ita f e r a n t co n stitu tio n es, d e b e t ad n o rm a m c o n stitu tio n u m q u o tid ie d iv in u m officium c o m m u n ite r perso lv i.
§ 2. M issa q u oque officio diei resp o n d e n s secu n d u m ru b ric a s q u o tid ie c e le b ra ri d eb et in r e li g io n ib u s v iro ru m e t etia m quoad fie ri possit, in re lig io n ib u s m u lie ru m .
§ 3. In eisdem religionibus siv e v iro ru m sive m u lieru m , so lle m n ite r p ro fe ssi q u i a choro a b fu e ru n t, d eb en t, exceptis con v ersis, h o ras canonicas p riv a tim re c ita re .
Can. 611. - O m n e s religiosi si
ve v iri sive m u lieres, lib e re p os su n t m itte re litte ra s , n u lii o b n o x ia s in sp ectio n i, ad S an c ta m
łeczność zakonna, je s t jed n o cze śnie p a ra fia ln y m , należy odpo w ied n io zachow ać przepis kan . 415.
§ 2. P rz y kościele zakonnic, o ślu b ach u roczystych b ąd ź p r o stych, p a r a fia nie m oż być e r y gow ana.
§ 3. P rz eło ż en i p o w in n i u w a żać, żeby sp ra w o w a n ie służby Bożej w e w łasn y ch kościołach nie przyniosło u sz cz erb k u n a u czaniu k a te c h iz m u albo w y k ła dow i E w an g elii w kościele p a r a fia ln y m ; sąd o tym , czy przy n o si uszczerb ek lu b nie, należy do m iejscow ego o rd y n ariu sz a.
K an. 610. - § 1. W zakonach
m ęskich lu b żeńskich, w k tó ry c h istn ie je obow iązek chóru, w p o szczególnych dom ach, gdzie je s t p rz y n a jm n ie j czterech z a k o n n i k ó w obow iązanych do ch ó ru i nie m a a k tu a ln ie przeszkody, a n a w e t m n ie j, jeżeli ta k p o s ta n a w ia ją k o n sty tu c je , należy zgod n ie z. k o n sty tu c ja m i odm aw iać codziennie w sp ó ln e oficjum .
§ 2. O d p o w iad a jąc a ta k ż e oficjum d n ia M sza zgodnie z r u b ry k a m i m u si być o d p ra w ia n a codziennie w zakonach m ęskich, ja k rów nież, o ile to m ożliw e, w zakonach żeńskich.
§ 3. W tych że zakonach, m ę skich zarów no ja k i żeńskich, po uroczystej p ro fe sji, jeśli k to nie uczestniczy w chórze, m usi, z w y ją tk ie m b ra c i laików , od m ów ić b re w ia rz p ry w a tn ie .
K an. 611. - W szyscy z a k o n n i
cy, m ężczyźni ja k i k o biety, m o g ą sw obodnie w ysyłać listy bez żadnej ich k o n tro li do Stolicy
S edem eiu sq u e in n a tio n e le g a tu m , ad C a rd in a le m P ro te c to rem , ad p ro p rio s S u p erio re s m a iores, ad S u p e rio re m dom us fo rte ab sen te m , ad O rd in a riu m loci cui su b ie cti s in t et, si ag a t u r de m o n ia lib u s q u ae su b r e g u la riu m iu risd ic tio n e su n t, etiam ad S u p erio re s m a io res O r d in is; e t ab istis om nibus p r a e dic ti relig io si v iri a u t m u lieres, litte r a s ite m n em in i in sp ic ie n d as rec ip ere.
Can. 612. - P r a e te r p ra e s c rip
tu m can. 1345, si loci O rd in a r iu s ob causam p u b lic am so n i tu m c a m p a n a ru m , prec es a li q uas v el sa c ra so llem n ia in d i cat, relig io si om nes, etiam e x e m p ti, o b ed ire d eb e n t, salvis con stitu tio n ib u s e t p riv ile g iis su a e cu iu sq u e religionis.
Ap. i je j le g a ta w p a ń stw ie , do k a rd y n a ła p ro te k to ra , do sw oich w yższych przełożonych, do p rz e łożonego dom u, gdyby p rz y p a d k ie m był nieobecny, do m ie jsc o w ego o rd y n ariu sz a, k tó re m u p o d le g a ją i, je śli m ow a o z a k o n n i cach, k tó re p o d le g ają ju r y s d y k cji zak o n n ik ó w re g u la rn y c h , ta k
że do w yższych przełożonych
zak o n u ; od ty c h w szy stk ich w sp o m n ia n i zakonnicy, m ężczy źni i k o b iety , m ogą ta k ż e o trz y m yw ać listy bez n iczyjej k o n tro li.
K a n . 612. - N iezależnie od p rz e
p isu k an . 1345, jeżeli m iejscow y o rd y n a riu sz n a k a z a ł z przyczyn publiczn y ch bicie w dzw ony, j a k ieś m odły, czy u ro czy ste n a b o żeń stw a, w szyscy zakonnicy, n a w e t w yjęci, m uszą usłuchać, n ie n a ru sz a ją c k o n sty tu c ji i p rz y w ile jó w każdego z zakonów .
C A P U T II De p riv ile g iis
Can. 613. - § 1. Q u a e lib e t r e
ligio iis ta n tu m p riv ile g iis g a u d et, q u a e vel hoc in Codice con tin e n tu r, v el a S ede A postolica d ire c te eidem concessa fu e rin t, ex c lu sa in p o ste ru m q u a lib e t com m unicatione.
§ 2. P riv ile g ia q u ib u s g a u d e t O rdo re g u la ris, c o m p etu n t q u o q u e m o n ia lib u s eiu sd em O rdinis, q u a te n u s eo ru m s in t capaces.
Can. 614. - Religiosi, etiam la ici ac n o v itii, f r u u n tu r
cleri-R O Z D Z I A Ł II O p rzy w ile ja c h
К ап. 613. - § 1. K ażdy zakon
k o rz y sta z tych ty lk o p rz y w ile jów , k tó re z a w a rte są w n in ie j szym kod ek sie lu b zostały m u udzielo n e bezp o śred n io przez S tolicę Ap., z w yłączen iem n a przyszłość w szelkiego w spółucze stn ictw a .
§ 2. P rz y w ileje, z k tó ry c h k o r z y s ta zakon ścisły, p rz y słu g u ją ta k ż e m niszkom tegoż zakonu, o ile są do ich p rz y ję c ia zdatne.
K a n . 614. - Z akonnicy, n a w e t
laicy i now icjusze, k o rz y s ta ją
cor um priv ileg iis, de q u ib u s in can. 119—123.
Сап. 615. - R eg u lares, no v itiis
no n exclusis, sive v iri sive m u lieres, cum eo ru m dom ibus e t ecclesiis, ex cep tis iis m o n ia li- bus q u ae S u p erio rib u s re g u la rib u s non su b su n t, ab O rd in a r ii loci iu risd ic tio n e ex e m p ti su n t, p ra e te rq u a m in casibus a iu r e expressis.
Сап. 616. - § 1. R egulares e x
t r a dom um illeg itim e degentes, e tia m sub p r a e te x tu accedendi ad S u p erio re s, ex e m p tio n is p r i vilegio non g au d e n t.
§ 2. Si e x tr a dom um d elictu m c o m m ise rin t nec a p ro p rio S u p e rio re p ra e m o n ito p u n ia n tu r, a loci O rd in ario p u n iri po ssu n t, e tsi e domo leg itim e e x ie r in t e t dom um re v e rs i fu e rin t.
Сап. 617. - § 1. Si in r e g u la
riu m alio ru m v e relig io so ru m e x e m p to ru m dom ibus eo ru m v e ecclesiis ab u su s irre p s e rin t, e t S u p e rio r m o n itu s p ro sp ice re n e g le x e rit, O rd in a riu s loci o b lig a tio n e te n e tu r re m ad Sedem A postolicam s ta tim deferen d i.
§ 2. D om us a u te m n o n fo rm a t a m a n e t sub p e c u lia ri v ig ila n tia O rd in a rii loci q u i si ab u su s ir r e p s e r in t e t fid elib u s scandalo fu e rin t, ip se p e r se p o te st in te rim p ro v id ere.
Сап. 618. - § 1. R eligiones vo
to ru m sim plicium ex em p tio n is p riv ile g io non g au d e n t, n isi sp e c ia lite r eisdem f u e r it conces sum .
z p rzy w ile jó w dla osób d u ch o w nych, o k tó ry c h w к ап . 119— 123.
К ап. 615. - Z akonnicy r e g u la r
ni, n ie w y łączając now icjuszów , m ężczyźni ja k i k obiety, z ich dom am i i kościołam i, z w y ją t k iem m niszek, k tó re n ie p o d le g a ją przełożonym re g u la rn y m , są w y jęc i spod ju ry sd y k c ji m ie j scowego o rd y n a riu sz a , z w y ją t k iem w y p ad k ó w w y m ienionych przez praw o. К ап. 616. - § 1. Z akonnicy r e g u la rn i p rz e b y w a ją c y n ie p ra w n ie poza dom em , n a w e t pod pozo re m u d a n ia się do przełożonych, n ie k o rz y s ta ją z p rz y w ile ju eg- zem pcji.
§ 2. Jeżeli dopuścili się p rz e stę p stw a poza dom em , a w łasn y przełożony, po u w iad o m ien iu go o ty m , nie u k a r a ł ich, m ogą być u k a r a n i p rzez m iejscow ego o r d y n ariu sz a, choćby dom opuścili leg aln ie i do niego pow rócili.
К ап. 617. - § 1. Jeżelib y w do
m ach i k ościołach za k o n n ik ó w re g u la rn y c h i innych w y jęty ch p o w sta ły nadużycia, a p rzeło żo n y u w iadom iony o ty m z a n ie
dbał im zapobiec, m iejscow y
o rd y n a riu sz je s t obow iązany p rze d staw ić sp ra w ę S tolicy Ap.
§ 2. Dom n a to m ia st n ie u fo r- m ow any pozostaje pod szczegól n ą o p iek ą m iejscow ego o rd y n a riu sza, k tó ry , gdyby p o w stały n ad u ży cia i g orszyły w iern y ch , m oże sam tym czasow o zaradzić.
К ап. 618. - § 1. Z ak o n y o ś lu
b ach p ro sty c h n ie k o rz y s ta ją z p rz y w ile ju egzem pcji, ch y b a że został im sp e cja ln ie udzielony.
§ 2. In re lig io n ib u s ta m e n iu ris p o n tific ii O rd in a rio loci non licet:
1-o. C o n stitu tio n es u lla te n u s im m u ta re a u t de r e oeconom ica cognoscere, salvo p ra e sc rip to can. 533—535;
2-0. Sese in g e re re in reg im en in te rn u m ac discip lin am , e x c e p tis casibus in iu re e x p re ssis; n i hilo m in u s in relig io n ib u s la ic a li- bus ipse p o te st ac d e b e t in q u ir e re n u m d iscip lin a ad c o n s titu tio n u m n o rm a m v ig e at, n u m q u id sa n a d o c trin a m o ru m v e p ro b ita s d e tre m e n ti ce p erit, n u m c o n tra c la u su ra m p ec ca tu m sit, num S a c ra m e n ta a e q u a s ta ta q u e f r e q u e n tia su sc ip ia n tu r; et, si S u p e rio re s de g rav ib u s fo rte a b u s i bus a d m o n iti o p p o rtu n e non p ro v id e rin t, ipse p e r se co n su lat; si q u a ta m e n m a io ris m o m en ti o c c u rra n t, q u a e m o ram non p a tia n tu r , d e c e rn a t sta tim : d e c re tu m v ero ad S an c ta m S edem d e fe ra t.
Can. 619. - I n om nibus in q u i
bus religiosi su b su n t O rd in ario loci, p o ssu n t ab eodem etiam poenis coerceri.
Can. 620. - P e r in d u ltu m ab O rd in a rio loci le g itim e conce ssum , o bligatio legis com m unis cessat q u o q u e p ro religiosis om nibus in dioecesi co m m o ran tib u s, salvis v o tis e t c o n s titu tio nibus p ro p riis cuiusvis religionis.
§ 2. W zakonach je d n a k n a p ra w ie p ap iesk im , m iejsco w em u o rd y n ariu sz o w i nie w olno;
1-o. N ie n a ru sz a ją c p rze p isu k a n . 533—535, zm ieniać w ja k i k o lw ie k sposób k o n sty tu c ji albo b ad ać s p ra w gospodarczych;
2-0. m ieszać się do za rząd u w ew n ętrz n eg o i k arn o śc i, z w y ją tk ie m w y p ad k ó w w sk azan y ch p rze z p ra w o ; n ie m n ie j je d n a k w zak o n ach laick ich m oże on i p ow inien w glądać, czy p a n u je k arn o ść zgodnie z k o n s ty tu c ja m i, czy zd ro w a n a u k a i d obre obyczaje n ie ponoszą uszczerbku, czy nie w y k ra c z a się p rze ciw k la u z u rz e , czy p rz y stę p u je się odpow iednio i sta le do s a k ra m e n tó w ; gdyby przełożeni p o w iad o m ien i o ciężkich n a d u ż y ciach n ależycie nie zarad zili, sam p o w in ie n za rad zić; gdyby je d n a k w y d arzy ło się coś w ażnego, a s p ra w a nie c ie rp ia ła zw łoki, p ow inien ro zstrz y g n ąć n a ty c h m ia st, a d e k re t' p rze słać do S to licy A postolskiej.
K an. 619. - W e w szy stk ich sp raw ac h , w k tó ry c h zakonnicy p o d le g a ją m iejsco w em u o rd y n a riuszow i, m ogą być przez niego ta k ż e k a ra n i.
K an. 620. - N a sk u te k in d u ltu
w y danego p ra w n ie przez o rd y n a riu sza, zw olnieni są od zach o w a n ia p ra w a pow szechnego, nie n a ru sz a ją c ślu b ó w i k o n sty tu c ji w łaściw y ch k aż d em u zakonow i, ta k ż e w szyscy zakonnicy, k tó rzy p rz e b y w a ją w diecezji.
Can. 621. - § 1. R egulares, qui
ex in s titu to m e d ica n te s v o c a n tu r e t su n t, eleem osynas in dioecesi, u b i eo ru m relig io sa dom us est c o n stitu ta , q u a e re re v a le n t de sola S u p e rio ru m su o ru m lic e n tia ; e x tr a diocesim v ero in d ig e n t p r a e te r e a lic e n tia sc rip to d a ta ab O rd in ario loci in quo eleem osy nas colligere cu p iu n t.
§ 2. H an c lic e n tia m O rd in a rii locorum , p ra e c ip u e dioecesium fin itim a ru m , n isi g rav ib u s e t u rg e n tib u s de causis, ne d en e g en t n ev e rev o c en t, si relig io sa dom us ex m e n d ica tio n e in sola dioecesi, in q u a e s t c o n stitu ta , v iv e re n u l lo m odo possit.
Can. 622. - § 1. A lii om nes r e
ligiosi C ong reg atio n u m iu ris p o n tificii, sine p e c u lia ri S an ctae S e dis p rivilegio, stip e m p e te re p ro h ib e n tu r; q uibus, si hoc p riv ile gium im p e tra v e rin t, opus e rit p r a e te r e a lic e n tia sc rip to d a ta ab O rd in ario loci, n isi a lite r in ipso p riv ileg io ca u tu m fu e rit.
§ 2. R eligiosi C o ngregationum iu ris dioecesani stip em q u a e r ita re n eq u a q u a m p o ssu n t sine lic e n tia sc rip to d a ta tu m ab O rd in a rio loci in quo s ita e s t eorum dom us, tu m ab O rd in ario loci in quo stip em q u a e re re cu p iu n t.
§ 3. R eligiosis, de q u ib u s in §§ 1 e t 2 h u iu s canonis, O rd i n a rii locorum lic en tiam q u a e r i ta n d a e stip is ne concedant, p r a e se rtim ubi s u n t co n v e n tu s r e g u la riu m n om ine e t r e m e n d ic a n tiu m , nisi sib i c o n stet de v e ra dom us v el p ii operis n ecessitate,
K an. 621. - § 1. Z akonnicy r e
g u la rn i, k tó rzy z założenia swego n a z y w a ją się i są żebrzącym i, w diecezji, w k tó re j założony
je s t ich dom zakonny, m ogą
k w esto w a ć za zgodą sw oich
ty lk o p rzełożonych; poza diece z ją m u szą m ieć n ad to zezw olenie n a p iśm ie o rd y n a riu sz a m iejsca, gdzie p ra g n ą zb ierać jałm u żn ę.
§ 2. M iejscow i o rd y n ariu sz e, zw łaszcza diecezji sąsiednich, bez w ażn y ch i piln y ch przy czy n nie p o w in n i odm aw iać an i odw oły w ać tego zezw olenia, jeżeli dom zakonny, u trz y m u ją c y się z ja ł m użny je d n ej diecezji, w k tó re j je s t założony, nie m ógłby w ża den sposób w yżyć.
K an. 622. - § 1. W szystkim in
nym za konnikom zgrom adzeń n a p ra w ie pap iesk im , bez sp e c ja ln e go p rzy w ile ju S tolicy Ap., zbie ra ć o fia r n ie w olno; gdyby im ta k i p rzy w ile j został udzielony, m uszą m ieć n ad to zezw olenie m iejscow ego o rd y n a riu sz a n a piśm ie, ch y b a że w sam ym p rz y w ile ju inaczej zastrzeżono.
§ 2. Z akonnicy zgrom adzeń na p ra w ie diecezjaln y m nie m ogą nigdzie k w esto w a ć bez zgody n a p iśm ie o rd y n a riu sz a m iejsca, gdzie dom istn ieje, oraz m iejsca, gdzie p ra g n ą zb ierać jałm użnę.
§ 3. M iejscow i o rd y n ariu sz e n ie p o w in n i udzielać p isem nej zgody n a z b ieran ie ja łm u ż n y z a konnikom , o k tó ry c h w §§ 1 i 2 niniejszego k an o n u , zw łaszcza gdzie są ju ż dom y zakonne z n a zw y i w rzeczyw istości żebrzące, jeżeli się nie p rz e k o n a ją o p ra w
-cui alio m odo o cc u rri n e q u e a t; quod si n e c e ssita ti p ro v id e ri p o ssit stip e q u a e re n d a in tr a locum seu d istric tu m vel dioecesim in q u a iidem c o m m o ra n tu r a m p lio re m lic e n tia m ne la rg ia n tu r.
§ 4. S ine a u th e n tic o e t re c e n ti re sc rip to S a c ra e C o n g reg atio nis p ro E cclesia O rien ta li, O rd i n a rii la tin i nec s in a n t o rie n ta lem u llu m cuiusvis o rdinis et d ig n ita tis in p ro p rio te rrito rio p ec u n ia m colligere, nec suum su b d itu m in o rie n ta le s dioeceses ad eu n d e m fin em m itta n t.
Can. 623. N on lic e t S u p e rio
rib u s stip em co lligendam com m i tte re , nisi p ro fessis a e ta te an i- m o q u e m a tu ris , m a x im e si de m u lie rib u s a g a tu r, n u n q u a m a u te m iis qui in s tu d ia adhuc in c u m b u n t.
Can. 624. - Q uod v ero a ttin e t
ad m odum in q u a e rita n d a stip e se rv a n d u m e t ad d isciplinam a q u a e stu a n tib u s custodiendam , relig io si u triu s q u e sexus s ta re d e b e n t in stru c tio n ib u s a Sede A postolica h a c de r e datis.
Can. 625. - A b b ate s re g u la re s
de reg im in e, le g itim e electi, d e b e n t in tr a tre s m enses ab elec tio n e b en ed ictio n em accipere ab E piscopo dioecesis in q u a m o n a s te riu m situ m e st; p o stq u am v e ro b en e d ic tio n e m re c e p e rin t, p r a e te rq u a m p o te s ta te co n fe re n
di o rdines ad n o rm am can. 964, n. 1, f r u u n tu r p riv ile g iis de qu ib u s in can. 325, excepto p i leolo violaceo.
dziw ej p o trz e b ie dom u lu b zboż nego dzieła, k tó ry m w in n y
sposób nie m ożna dopom óc;
g d y b y ich p o trze b o m dało się z a ra d z ić przez k w e stę w m iejscu, o k ręg u lu b diecezji gdzie p rz e b y w ają , nie w olno udzielać sz e r szych zezw oleń.
§ 4. Bez au ten ty czn eg o i ś w ie żej d a ty re s k ry p tu K o n g re g ac ji d la K ościoła W schodniego, ła c iń scy o rd y n a riu sz e nie m ogą zez w ala ć ża d n em u w schodniakow i ja k ieg o k o lw iek zakonu, czy go d ności n a z b ie ra n ie pien ięd zy na sw oim te ry to riu m , an i sw oich p o d w ład n y c h w ysyłać w ty m c e lu do diecezji w schodnich.
K an. 623. - P rzeło żo n y m w olno p o w ierzać z b ie ra n ie ja łm u ż n y ty lk o p rofesom d o jrza ły m pod w zględem w iek u i ducha, zw ła sz cza gdyby chodziło o n iew iasty , nigdy n a to m ia st tym , k tó rz y jeszcze stu d iu ją .
K an. 624. - Co się tyczy sposo b u k w e sto w a n ia i k arn o śc i k w e -
sta rz y , zakonnicy płci obojga
m u sz ą trz y m a ć się in s tru k c ji w y d an y c h w te j sp ra w ie przez S tolicę Ap. K an. 625. - O paci sp ra w u ją c y w ładzę, po p ra w n y m w yborze, m u sz ą w ciągu trz e c h m iesięcy od ich w y b o ru o trzy m ać błogo sła w ień stw o od b isk u p a diecezji, w k tó re j z n a jd u je się k la szto r; po o trz y m a n iu zaś b ło g o sław ień stw a , oprócz w ład zy u d ziela n ia św ięceń, stosow nie do k an . 964, n. 1, k o rz y s ta ją z p rzy w ilejó w , o k tó ry c h w k an . 325, z w y ją t k iem fio le to w ej piu sk i.
