• Nie Znaleziono Wyników

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia EK student /ka:

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia EK student /ka:"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

OPIS MODUŁU ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU (SYLABUS)

I. Informacje ogólne

1. Nazwa modułu zajęć/przedmiotu – Seminarium magisterskie 2. Kod modułu zajęć/przedmiotu – 10-SEM-14-pj-s; 10-SEM-14-pj-n

3. Rodzaj modułu zajęć/przedmiotu (obowiązkowy lub fakultatywny) – obowiązkowy 4. Kierunek studiów – prawo

5. Poziom kształcenia (I lub II stopień, jednolite studia magisterskie) – Studia II stopnia 6. Profil kształcenia (ogólnoakademicki / praktyczny) –ogólnoakademicki

7. Rok studiów (jeśli obowiązuje) – IV i V rok studiów

8. Rodzaje zajęć i liczba godzin (np.: 15 h W, 30 h ĆW) – 60 h seminarium 9. Liczba punktów ECTS – 4

10. Imię, nazwisko, tytuł / stopień naukowy, adres e-mail wykładowcy (wykładowców*) / prowadzących zajęcia – Prof. dr hab. Paweł Wiliński

11. Język wykładowy – polski

12. Moduł zajęć / przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning) (tak [częściowo/w całości] / nie) tak

*proszę podkreślić koordynatora przedmiotu

II. Informacje szczegółowe

1. Cele modułu zajęć/przedmiotu

2. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych (jeśli obowiązują)

3. Efekty kształcenia (EK) dla modułu i odniesienie do efektów kształcenia (EK) dla kierunku studiów

Symbol EK dla modułu

zajęć/przedmiotu

Po zakończeniu modułu

i potwierdzeniu osiągnięcia EK student /ka:

Symbole EK dla kierunku studiów

SM_01

Zna podstawowe założenia teorii procesu karnego, najważniejsze

orzecznictwo z zakresu przedmiotowego seminarium K_W 01- 08; K_W10- 14; K_W18; K_U 01- 10

SM_02

Posiada umiejętności określenia istoty oraz definiowania problemu i

celów badawczych oraz przygotowania pracy dyplomowej K_W 01- 08; K_W10- 14; K_W18; K_U 01- 10

SM_03

Przedstawia, rozwija i stosuje podstawowe metody badań

naukowych z zakresu przedmiotowego seminarium, prowadzące do napisania pracy magisterskiej

K_W 01- 08; K_W10- 14; K_W18; K_U 01- 10

SM_04

Zna podstawowe bazy danych bibliograficznych i statystycznych

właściwe dla przedmiotowego seminarium K_W 01- 08; K_W10-

14; K_W18; K_U 01- 10

SM_05

Potrafi zdefiniować́ problem badawczy, zaprojektować́ i rozwinąć koncepcję badań oraz zastosować właściwą metodę badawczą,

umożliwiające napisania pracy magisterskiej K_W 01- 08; K_W10- 14; K_W18; K_U 01- 10

SM_06

Potrafi dokonać kwerendy i analizy zebranej literatury oraz w sposób twórczy dokonuje oceny pozyskanych informacji,

przybliżając się do rozwiązania postawionego w pracy magisterskiej problemu badawczego i napisania pracy magisterskiej

K_W 01- 08; K_W10- 14; K_W18; K_U 01- 10

SM_07 Potrafi rozwijać różne formy współpracy w zespole i prezentować na forum grupy wyniki swoich dociekań naukowych

K_W 01- 08; K_W10- 14; K_W18; K_U 01-

(2)

10

4. Treści kształcenia z odniesieniem do EK dla modułu zajęć/przedmiotu: Seminarium magisterskie

Opis treści kształcenia modułu zajęć/przedmiotu Seminarium magisterskie

Symbol/symbole EK dla modułu zajęć/przedmiotu Zasady przygotowania pracy magisterskiej. Wymogi formalne oraz merytoryczne.

SM_02 Metodyka badawcza w zakresie przedmiotowym seminarium – bazowa analiza podstawowych

kwestii dogmatycznych i teoretycznoprawnych wyodrębnianych na nauce procesu karnego i orzecznictwie. Korzystanie z form wypowiedzi ustnej oraz pisemnej, w tym redagowanie propozycji przepisów, glos do orzeczeń, analizy wybranych zagadnień dotyczących bieżącego rozwoju prawa

karnego procesowego. SM_01-03

Bazy danych bibliograficznych i statystycznych właściwe dla przedmiotowego seminarium.

Kwerenda ogólna oraz kwerendy zindywidualizowane poszczególnych uczestników seminarium.

Przygotowanie do badan empirycznych związanych z tematem pracy. SM_04

Opracowanie i dyskusja nad koncepcją pracy magisterskiej. Dyskusja nad koncepcją pracy wpisana jest w tematykę seminarium: Podstawowe problemy procesu karnego. Poszczególne zajęcia poświęcone są kwestią wspólnym dla tematów badawczych wybranych dal uczestników seminarium

oraz problemom zindywidualizowanym – współreferowanym przez uczestników seminarium. SM_05-06

Referowanie cząstkowych wyników badań w ramach przygotowywanej pracy magisterskiej.

SM_07

Przedstawienie I wersji pracy magisterskiej SM_01-07

Przedstawienie ostatecznej wersji pracy dyplomowej

SM_01-07

5. Zalecana literatura:

Artymiak G., Organy sądów powszechnych [w:] Z. Kwiatkowski (red.), Sądy i inne organy postępowania karnego. System prawa karnego procesowego, t. V, Warszawa 2015;

Bogucki O., Przeprowadzanie dowodów w postępowaniu cywilnym z perspektywy koncepcji czynności konwencjonalnych [w:] S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006;

Bogucki O., Teoretyczne aspekty zasady prawdy materialnej w nowym modelu postępowania cywilnego, RPEiS 2000, z. 1;

Bojańczyk A., Dowód prywatny w postępowaniu karnym w perspektywie prawnoporównawczej, Warszawa 2011;

Boratyńska K.T., Procesowe konsekwencje wyjścia organów poza granice legalności czynności w nim podejmowanych [w:] D. Gruszecka, J. Skorupka (red.), Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Warszawa 2015;

Boratyńska K.T., Sakowicz A., Elimination of illegally obtained evidence as guarantee of compliance of polish criminal proces with fair tral requirements [w:] C. Kulesza (red.), Criminal plea bargains in the English and the Polish administration of justice systems in the context of the fair trail guarantees, Białystok 2011;

Chojniak Ł. , Niezaskarżalność postanowienia o przedstawieniu zarzutów, Pr.iP. 2013, nr 4;

Cieślak M. [w:] M. Cieślak, K. Spett, A. Szymusik, W. Wolter, Psychiatria w procesie karnym, Warszawa 1991;

Cieślak M., Bezwzględne przyczyny rewizyjne według obowiązującego k.p.k., NP 1960, nr 12;

(3)

Cieślak M., Nieważność orzeczeń w procesie karnym PRL, Warszawa 1965;

Cieślak M., Normy celowościowe i ich rola w procesie prawnym [w:] Zagadnienia prawa karnego i teorii prawa. Księga Pamiątkowa ku czci Profesora Władysława Woltera. Warszawa 1959 [w:] S. Watoś (red.), Marian Cieślak. Dzieła wybrane, t. IV, Kraków 2011;

Cieślak M., Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne [w:] S. Waltoś (red), M. Cieślak, Działa wybrane, t. II, Kraków 2011;

Cieślak W., Problem uprzedzenia uczestnika procesu karnego o przysługującym mu uprawnieniu lub obowiązku (przyczynek do zagadnienia związków prawa ze sferą moralności), NP 1964, nr 6;

Cora Ł., Zatrzymanie osoby w polskim procesie karnym. Analiza dogmatyczno-prawna, Warszawa 2015;

Czepita S.(red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006;

Czepita S., Czynności konwencjonalne i formalne w prawie w prawie a proces prawotwórczy i rola Trybunału Konstytucyjnego, PiP 2014, z. 12;

Czepita S., Formalizacja a konwencjonalizacja działań w prawie [w:] S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006;

Czepita S., J. Wieczorkiewicz-Kita, Wybrane problemy teoretyczne wymogów uczciwego procesu karnego [w:] W. Staśkiewicz, T. Stawecki (red.), Dyskrecjonalność w prawie, Warszawa 2010;

Czepita S., O koncepcji czynności konwencjonalnych w prawie [w:] M. Smolak (red), Wykładnia Konstytucji. Aktualne problemy i tendencje, Warszawa 2016;

Czepita S., O możliwości zastosowania koncepcji reguł konstytutywnych do analizy wybranych zagadnień szczegółowych nauk prawnych [w:] M. Zirk-Sadowski (red.), Filozoficzno-teoretyczne problemy stosowania prawa, Łódź 1997;

Czepita S., Reguły konstytutywne a zagadnienia prawoznawstawa, Uniwersytet Szczeciński, Studia i Rozprawy T. (CCXCVII) 223, Szczecin 1996;

Czepita S., Szacoń G., Teoretyczne i praktyczne aspekty zagadnienia tak zwanych wyroków nieistniejących w procesie cywilnym [w:] P. Grzegorczyk, K. Knoppek, M. Walasik (red.), Proces cywilny. Nauka-kodyfikacja-praktyka. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Feliksowi Zedlerowi, Warszawa 2012;

Daniluk P. Kuczyńska H., Granice legalności przesłuchania – wybrane zagadnienia [w:] P. Hofmański (red.), Węzłowe problemy procesu karnego, Warszawa 2010;

Daszkiewicz W. Glosa do wyroku z 5 stycznia 1973, III KR 192/72, PiP 1973, z. 8-9;

Daszkiewicz W., Sukcesja procesowych praw pokrzywdzonego w postępowaniu karnym [w:] A. Marek (red.), Współczesne problemy procesu karnego i jego efektywności. Księga Pamiątkowa Profesora Andrzeja Bulsiewicza, Toruń 2004;

Daszkiewicz W., Pokrzywdzony przestępstwem. Nowa kodyfikacja karna. Kodeks postępowania karnego.

Krótkie komentarze, Warszawa 1998;

Daszkiewicz W., Prawo karne procesowe. Zagadnienia ogólne, t. I, Poznań-Bydgoszcz 2000;

Daszkiewicz W., Prawo karne procesowe. Zagadnienia ogólne, t. II, Poznań-Bydgoszcz 2001;

Daszkiewicz W., Prekluzja czy przedawnienie, ZN UMK 1966, Prawo VI, Daszkiewicz W., Proces karny. Część ogólna, Poznań 1996;

Daszkiewicz W., Refleksje nad pojęciem pokrzywdzonego przestępstwem [w:] J. Białocerkiewicz (red.), Księga jubileuszowa Profesora Tadeusza Jasudowicza, Toruń 2004;

Daszkiewicz W., Swoboda wypowiedzi jako przesłanka ważności dowodu w procesie karnym, PiP 1979, z.

8-9;

Daszkiewicz W., Ściganie na wniosek w polskim procesie karnym, PiP 1948, z. 9-10

Daszkiewicz W., Taktyka kryminalistyczna a procesowe gwarancje jednostki i prawa obywatelskie, PiP 1985, z. 5;

Daszkiewicz, Podstawy przywrócenia terminu zawitego w procesie karnym, PiP 1968, z. 3,

Dąbrowska-Kardas M., Analiza dyrektywalna przepisów części ogólnej Kodeksu karnego, Warszawa 2012;

Eichstaedt K., Czynności sądu w postępowaniu przygotowawczym w polskim prawie karnym, Kraków 2008;

Gaberle A., Dowody w sądowym procesie karnym, Kraków 2007;

Gaberle A., Umorzenie postępowania przygotowawczego w polskim procesie karnym, Warszawa 1972;

Gizbert-Studnicki T., Normy celowościowe a reguły konstytutywne w prawie [w:] A. Bodnar, J.J. Wiatr, J.

Wróblewski (red.) Prawo a polityka. Księga pamiątkowa ku czci K. Opałka, Warszawa 1988;

Gostyński Z. [w:] Z. Gostyński (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t., 1, Warszawa 1998;

(4)

Gostyński Z., Nowe podstawy zawieszenia postępowania karnego [w:] T. Nowak (red.), Nowe prawo karne procesowe. Zagadnienia wybrane. Księga ku czci Profesora Wiesława Daszkiewicza, Poznań 1999;

Gostyński Z., Zabłockiego S. [w:] Z. Gostyński, S. Zabłocki, R.A. Stefański (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz., t. I, Warszawa 2003;

Grajewski J. [w:] J. Grajewski (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. II, Warszawa 2006;

Grajewski J. [w:] J. Grajewski (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. I, Warszawa 2006;

Grajewski J., S. Steinborn [w:] L.K. Paprzycki i inni (red.), Kodeks postępowania karnego.Komentarz, t.

II, Warszawa 2013;

Grajewski J., S. Steinborn, Komentarz aktualizowany do art. 45 k.p.k. [w:] L. K. Paprzycki i inni (red.), Komentarz do art. 1-425 k.p.k., lex el. 2015, Nr 470651;

Grajewski J., Ściganie na wniosek w polskim procesie karnym, Gdańsk 1982;

Grzegorczyk T. [w:] J. Tylman, T. Grzegorczyk, Polskie postępowanie karne, Warszawa 2014;

Grzegorczyk T. Dowody w procesie karnym, Warszawa 1998;

Grzegorczyk T., Czynności procesowe w postępowaniu karnym, Warszawa 1998;

Grzegorczyk T., Kilka refleksji na temat sugestii wprowadzenia instytucji sędziego śledczego [w:] P.

Hofmański (red.), Węzłowe problemy procesu karnego, Warszawa 2010;

Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. I, Warszawa 2014;

Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2005;

Grzegorczyk T., Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Zakamycze 1998;

Grzegorczyk T., Recenzja S. Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 1995, Wydawnictwo Prawnicze PWN, ss. 540, PiP 1996, z. 8-9;

Grzegorczyk T., Strony, ich przedstawiciele procesowi i inni uczestnicy postępowania karnego, Warszawa 1998;

Grzegorczyk T., Wnioskowy tryb ścigania czynów karalnych, Łódź 1986;

Grzybowski S., O rzekomej konwalidacji nieważnej czynności prawnej, RPEiS 1974, z. 3;

Haber J., Problem wyroków względnie nieważnych, ich konwalidacji i prawomocności w prawie procesowym karnym, PiP 1963, z. 7;

Hayduk-Hawrylak I., Szałucha S., Wybrane zagadnienia prawy do odmowy składania zeznań [w:] P.

Hofmański (red.) Węzłowe problemy procesu karnego, Warszawa 2010;

Hochberg L., A. Murzynowski, L. Schaff, Komentarz do Kodeksu postepowania karnego, Warszawa 1959;

Hofmański P. (red.), Kodeks postępowania karnego, t. I, Warszawa 2004;

Hofmański P. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. I, Warszawa 2011;

Hofmański P. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. II, Warszawa 2011;

Hofmański P. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. III, Warszawa 2012;

Hofmański P., Konwencja Europejska a prawo karne, Toruń 1995;

Hofmański P., M. Jeż-Ludwichowska, Wzajemny stosunek warunków dopuszczalności procesu i pojęcia przesłanek procesu [w:] M. Jeż-Ludwichowska, A. Lach (red.), Dopuszczalność procesu. System Prawa Karnego Procesowego, t. IV, Warszawa 2015;

Hofmański P., Zabłocki S., Elementy metodyki pracy sędziego w sprawach karnych, Warszawa 2011;

Hofmański P., Zabłocki S., Meandry wykładni art. 9 § 2 k.p.k. czyli jak postępować z <wnioskami>

składanymi na podstawie tego przepisu [w:] E. Skrętowicz i inni (red.), W kręgu teorii i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, Lublin 2005;

Janusz-Pohl B. O odwołalności postulatywnego oświadczenia woli w procesie karnym, RPEiS 2014, z. 1;

Janusz-Pohl B., Immunitety w polskim postępowaniu karnym, Warszawa 2009;

Janusz-Pohl B., M. Kusak, P. Karlik, A. Orfin, Relacje pomiędzy zasadą legalizmu i kontradyktoryjności w świetle ostatnich nowelizacji k.p.k. [w:] I. Nowikowski, B. Dudzik, J. Kosowski, (red.), Zasada legalizmu w procesie karnym, t. I, Lublin 2015;

Janusz-Pohl B., O konstrukcji niedopuszczalności czynności karnoprocesowej, RPEiS 2014, z. 4;

Janusz-Pohl B., O wyroku nieistniejącym w postępowaniu karnym, PiP 2013, nr 12;

Janusz-Pohl B., Przyczynek do rozważań o formalnym i konwencjonalnym charakterze procesu karnego, Ius Novum 2014, z. 4;

Janusz-Pohl B., Teoretycznoprawne aspekty relacji pomiędzy zasadą kontradyktoryjności i zasadą legalizmu [w:] I. Nowikowski, B. Dudzik, J. Kosowski (red.), Zasada legalizmu w procesie karnym, t. I, Warszawa 2015;

Janusz-Pohl B., Ustrój organów ochrony prawnokarnej. Zarys wykładu, Poznań 2011;

(5)

Janusz-Pohl B., Zakazy dowodowe w ujęciu dyrektywalnym [w:] J. Skorupka, A. Drozd (red.), Nowe spojrzenie na model zakazów dowodowych w procesie karnym, Warszawa 2015;

Janusz-Pohl B., Formalizacja i konwencjonalizacja jako instrumenty analizy czynności karnoprocesowych w prawie polskim, Poznań 2017;

Jasiński W., Bestronność sądu i jej gwarancje w polskim procesie karnym, Warszawa 2009;

Jasiński W., Karnoprocesowa dopuszczalność dowodów uzyskanych w wyniku tortur (standardy strasburskie), PiP 2011, z. 5;

Jasiński W., Uprawnienia pokrzywdzonego do zaskarżania wyroku sądu pierwszej instancji [w:] A.

Przyborowska-Klimczak, A. Taracha (red.), Iudicium et Scientia. Księga jubileuszowa Profesora Romualda Kmiecika, Warszawa 2011;

Jaśkiewicz J, Poznanie faktów w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2013;

Jaśkiewicz J., Prawda jako przypadek praktyki uwagi na marginesie dogmatycznej koncepcji prawdy obiektywnej, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica” 2014, nr 73;

Jodłowski J.; Zasada prawdy materialnej w postępowaniu karnym. Analiza w perspektywie funkcji prawa karnego, Warszawa 2015.

Kaftal A., Niektóre zagadnienia nieważności czynności procesowej, PiP 1967, z. 7;

Kaftal A., Niektóre zagadnienia prawa dowodowego w świetle k.p.k. z 1969, PiP 1970, z. 1;

Kaftal A., O nieważności wyroków sądowych z mocy samego prawa, NP 1961, nr 9;

Kaftal A., Problem „nie wyroku” (sententia non existens) w prawie karnym procesowych, PiP 1961, z. 11;

Kaftal A., Przyczynek do problematyki konwalidacji prawomocnych wyroków sądowych, Pal. 1961, z. 9;

Kalinowski S. [w:] J. Bafia, J. Bednarzak, M. Flemming, S. Kalinowski, H. Kempisty, M. Siewierski, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 1976;

Kalinowski S., Polski proces karny w zarysie, Warszawa 1981;

Kalinowski S., Postępowanie karne. Zarys części ogólnej, Warszawa 1966;

Kalinowski S.[w:] M. Mazur (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 1976;

Karczmarska D., Bezwzględne przyczyny odwoławcze a dopuszczalność konwalidacji orzeczenia [w:] W.

Cieślak, S. Steinborn (red.), Profesor Marian Cieślak. Osoba, dzieło, kontynuacje, Warszawa 2013;

Karczmarska D., Z problematyki zakazów dowodowych i konwalidacji dowodów wadliwych [w:] T.

Bojarski (red.), Rozwój nauk penalnych w sześćdziesięciolecie Wydziału Prawa i Administracji UMCS, Lublin 2009;

Kardas P., Etyczne i proceduralne determinanty pełnienia funkcji sędziego, obrońcy i oskarżyciela w procesie karnym, Pal. 2014, z. 3-4.

Kardas P., Kilka uwag o funkcji i znaczeniu etycznych i deontologicznych standardów wykonywania zawodów prawniczych, Pal. 2014, z. 1-2;

Kardas P., P. Hofmański, Elementy składowe systemu prawnego [w:] P. Hofmański (red.) Zagadnienia ogólne. System prawa karnego procesowego, Warszawa 2014;

Kardas P., Podstawy i ograniczenia przeprowadzania oraz wykorzystywania w procesie karnym tzw.

dowodów prywatnych, Pal. 2015, z. 1-2;

Kardas P., Problem granic legalności czynności uczestników postępowania karnego i konsekwencji ich przekroczenia [w:] D. Gruszecka, J. Skorupka (red.), Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Warszawa 2015;

Kardas P., Rola i miejsce prokuratury w systemie organów demokratycznego państwa prawnego, Pr.iP.

2012, nr 9;

Kardas P., Zasada prawdy materialnej a kontradyktoryjność postępowania dowodowego. Przeciwstawne czy komplementarne zasady procesu karnego? [w:] J. Giezek, A. Malicki (red.), Adwokatura jako uczestnik procesu legislacyjnego, Warszawa 2012;

Kasperkiewicz K., S.M. Przyjemski, Dowód procesowy z wypowiedzi osoby przesłuchiwanej (na kanwie art. 157 § 2 k.p.k.), WPP 1997, nr 1;

Klejnowska M., Karnoprocesowa konsekwencja nieważności dowodu [w:] T. Bojarski (red.), Rozwój nauk penalnych w sześćdziesięciolecie Wydziału Prawa i Administracji UMCS, Lublin 2009;

Klejnowska M., Ograniczenia sądu odwoławczego orzekającego w sprawie karnej po wniesieniu środka zaskarżania, Rzeszów 2008;

Kmiecik R. [w:] E. Skrętowicz, R. Kmiecik, Proces karny. Część ogólna, Warszawa 2006;

Kmiecik R., Recenzja S. Waltoś, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 1985, NP 1986, nr 11-12;

Kmiecik R., Akt oskarżenia jako pisemna forma skargi oskarżyciela publicznego, Pr.iP. 2010, nr 1-2;

Kmiecik R., Dowód ścisły w postępowaniu karnym, Lublin 1983;

(6)

Kmiecik R., Kontrowersyjne unormowania w nowym Kodeksie postępowania karnego, Pr.iP. 2015, nr 1-2;

Kmiecik R., Konwalidacja i konwersja wadliwych dowodów, PiP 1989, z. 5;

Kmiecik R., O reasumpcji wadliwych decyzji nie kończących postępowania karnego, NP 1980, nr 7-8;

Kmiecik R., Pokrzywdzony w postępowaniu karnym przeciwko osobie niepoczytalnej (art. 31 § 1) [w:] Z.

Ćwiąkalski, G. Artymiak (red.), Współzależność prawa karnego materialnego i procesowego, Warszawa 2009;

Kmiecik R., Posiedzenia sądu w procesie karnym. Prawnodowodowa problematyka orzekania poza rozprawą, Lublin 1993;

Kmiecik R., Prawomocność postanowień prokuratora w świetle k.p.k. z 1997 [w:] Nowa kodyfikacja karna. Kodeks postępowania karnego. Zagadnienia węzłowe, Warszawa 1997;

Kmita J., Nowak L., Studia nad teoretycznoprawnymi podstawami humanistyki, Poznań 1968;

Koper R., Samoistność pozycji obrońcy w procesie karnym [w:] W. Cieślak, S. Steinborn (red.), Profesor Marian Cieślak - osoba, dzieło kontynuacje, Warszawa 2013;

Kordela M., Zasady prawa jako normatywna postać wartości, RPEiS 2006, z. 1;

Kosowski J., Zasada informacji prawnej w świetle art. 16 k.p.k. w polskim procesie karnym, Warszawa 2011;

Kruszyński P., Stanowisko prawne obrońcy w procesie karnym, Białystok 1991;

Kruszyński P., Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa 1983;

Kulesza C. [w:] P. Kruszyński (red), Wykład prawa karnego procesowego, Białystok 2012;

Kulesza C., Efektywność udziału obrońcy w procesie karnym w perspektywie prawnoporównawczej, Kraków 2005;

Kulesza C., P. Starzyński, Postępowanie karne, Warszawa 2017;

Kulesza C., Sędzia śledczy na tle zmian europejskich modeli postępowania przygotowawczego [w:] P.

Lach A., Dopuszczalność dowodów uzyskanych z naruszeniem prawa w postępowaniu karnym, PiP 2014, z. 10;

Lang W., A. Mrózek, Proces stosowania prawa jako proces przetwarzania informacji, PiP 1970, z. 7;

Lang W., Instrumentalne pojmowanie prawa a państwo prawne, PiP 1991, z. 13;

Lang W., Zarys analitycznej teorii uprawnienia, SP 1983, z. 3-4;

Lipczyńska M., Polski proces karny. Zagadnienia ogólne, cz. I, Warszawa-Wrocław 1971;

Lipczyńska M., Polski proces karny. Zagadnienia ogólne, t. I, Warszawa 1986;

Lipczyńska M., Zasada swobody wypowiedzi a problem stosowania podstępu przy przesłuchaniu, ZNASW 1983, nr 33;

Łyczywek R., Wypowiedzi w warunkach wyłączających ich swobodę (art. 157 § 2 k.p.k.), PiP 1974, z. 4;

Makowski M. (red), Encyklopedia prawa karnego, Warszawa 1938;

Marszał K., J. Zagrodnik (red.), Proces karny, Warszawa 2017;

Marszał K., Prawo karne procesowe, Warszawa 1988;

Marszał K., Proces karny, Katowice 1997;

Marszał K., Proces karny. Zagadnienia ogólne, Katowice 2013;

Marszał K., Zagadnienia ogólne procesu karnego, t. II, Katowice 1985;

Morawski L., Główne problemy współczesnej filozofii prawa. Prawo w toku przemian, Warszawa 2000;

Municzewski A., Wykładnia oświadczeń woli stron składanych w postępowaniu cywilnym i postępowaniu karnym [w:] S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006;

Murzynowski A., Istota i zasady procesu karnego, Warszawa 1989;

Murzynowski A., Krótki komentarz do nowych przepisów o zatrzymaniu, NP. 1989, nr 9;

Murzynowski A., Przyczynek do zagadnienia nieważności czynności procesowych wykonanych w niedopuszczalnym postępowaniu karnym, NP 1962 nr 7-8;

Murzynowski A., Ułaskawienie w Polsce Ludowej, Warszawa 1965;

Nowak L., Interpretacja prawnicza. Studium z metodologii prawoznawstwa, Warszawa 1973;

Nowak L., Performatywy a język prawny i etyczny, „Etyka” 1968, nr 3;

Nowak L., S. Wronkowska, M. Zieliński, Z. Ziembiński, Czynności konwencjonalne w prawie, SP 1972, z. 33;

Nowikowski I., Odwołalność czynności procesowych stron w polskim procesie karnym , Lublin 2001;

Nowikowski I., Terminy w kodeksie postępowania karnego, Lublin 1988;

Nowikowski I., Uwagi o zasadzie rzetelnego procesu karnego (kwestie wybrane) [w:] J. Skorupka (red.), Rzetelny proces karny. Księga jubileuszowa Profesor Zofii Świdy, Warszawa 2009;

(7)

Nowikowski I., Wyjaśnienia oskarżonego jako czynność procesowa (kwestie wybrane) [w:] M. Rogacka- Rzewnicka, H. Gajewska-Kraczkowska, B.T. Bieńkowska (red.), Wokół gwarancji współczesnego procesu karnego. Księga Jubileuszowa Profesora Piotra Kruszyńskiego, Warszawa 2015;

Olszewski R., Kumulacja procesowych ról uczestników polskiego postępowania karnego, Łódź 2013;

Opałek K., Problemy „wewnętrznej” i „zewnętrznej” integracji nauk prawnych, „Krakowskie Studia Prawnicze” 1968, z. 1-2;

Opałek K., W. Wróblewski, Prawo. Metodologia-filozofia-teoria prawa, Warszawa 1991;

Opałek K., Z teorii dyrektyw i norm, Warszawa 1974;

Orkiszewska D., Charakter prawny przepisów karnoprocesowych normujących szczególne formy

przesłuchania [w:] W. Cieślak, S. Steinborn (red.), Profesor Marian Cieślak – osoba, dzieło, kontynuacje, Warszawa 2013;

Papke-Olszauskas K., Wyłączenie uczestników procesu karnego, Gdańsk 2007;

Paprzycki L.K., Komentarz do art. 396 k.p.k. [w:] J. Grajewski, L.K. Paprzycki, S. Steinborn (red.), Komentarz aktualizowany do art. 1–424 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, lex/el. 2016,

Paprzycki L.K., S. Steinborn, J. Grajewski (red), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2013 [aktualizowana awersja on-line].

Patryas W., Definicje a reguły sensu i reguły konstytutywne, „Zeszyty Naukowe WSB w Poznaniu” 2000, nr 1;

Pohl Ł., Prawo karne. Wykład części ogólnej, Warszawa 2018;

Radwański Z., M. Gutowski, O regułach dokonywania czynności prawnych, PiP 2010, z. 8;

Rogacka-Rzewnicka M., O dewaluacji instytucji prawnych na przykładzie sędziego śledczego [w:] I.

Nowikowski, A. Michalska-Warias, J. Piórkowska-Fligier (red.), Teoretyczne i praktyczne problemy współczesnego prawa karnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Bojarskiemu, Lublin 2011;

Rogacka-Rzewnicka M., Oportunizm i legalizm ścigania przestępstw w świetle współczesnych przeobrażeń procesu karnego, Warszawa 2007;

Rogacka-Rzewnicka M., Znaczenie niepisanych reguł postępowania dla tworzenia podstaw rzetelnego procesu karnego [w:] J. Skorupka (red.), Rzetelny proces karny. Księga jubileuszowa Profesor Zofii Świdy, Warszawa 2009;

Rogoziński P., Instytucja ułaskawienia w prawie polskim, Warszawa 2009;

Rogoziński P., Kwestia dopuszczalności stosowania podstępu wobec uczestników procesu a względna postać zasady informacji prawnej (art. 16 § 2 k.p.k.) [w:] W. Cieślak, S. Steinborn (red.), Profesor Marian Cieślak – osoba, dzieło, kontynuacje, Warszawa 2013;

Rogoziński P., Zarządzenie na tle innych oświadczeń woli organów w procesie karnym, PiP 2016, z. 2;

Ross A., Directives and Norms, London 1968;

Rychlewska A., O przepisie art. 168a k.p.k. jako przyzwoleniu na korzystanie w ramach procesu karnego z dowodów zdobytych w sposób nielegalny, Pal. 2016, nr 5;

Sakowicz A. (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2018.

Sarkowicz R., Akty mowy a czyny zabronione, PiP 1984, z. 4;

Sarkowicz R., Wyrażanie przyczynowości w tekście prawnym (na przykładzie Kodeksu karnego z 1969 r), ZNUJ CMLVI. Prace z nauk politycznych, zeszyt 37;

Schaff L., Proces karny Polski Ludowej, Warszawa 1953;

Searle J. R., Czynności mowy. Rozważania z filozofii języka, Warszawa 1987;

Searle J.R., Speech Acts. An Essay in the Philosophy of Language, London 1977, Skorupka J. (red), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2017;

Skorupka J. (red), Proces karny, Warszawa 2018;

Skorupka J. , Czynności legalne warunkowo w postępowaniu karnym, Pr.iP. 2015, nr 1-2;

Skorupka J. [w:] J. Skorupka (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa 2015;

Skorupka J., Cele procesu karnego [w:] P. Hofmański (red.), System prawa karnego procesowego.

Zagadnienia ogólne, t. I, cz. I, Warszawa 2013;

Skorupka J., Eliminowanie z procesu karnego dowodu zebranego w sposób sprzeczny z ustawą, PiP 2011, z. 3;

Skorupka J., Funkcja gwarancyjna przepisów prawa karnego procesowego [w:] M. Rogacka-Rzewnicka, H. Gajewska-Kraczkowska, B. T. Bieńkowska (red.), Wokół gwarancji współczesnego procesu karnego.

Księga Jubileuszowa Profesora Piotra Kruszyńskiego, Warszawa 2015;

(8)

Skorupka J., Granice procesu karnego z perspektywy dogmatyki prawa karnego procesowego [w:] J.

Skorupka J., Gruszecka D. (red.), Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Warszawa 2015;

Skorupka J., Istnienie stron procesowych [w:] M. Jeż-Ludwichowska, A. Lach (red.), Dopuszczalność procesu. System Prawa Karnego Procesowego, t. IV, Warszawa 2015;

Skorupka J., Krytycznie o stanowisku Sądu Najwyższego w kwestii legalności kontroli rozmów telefonicznych, Pr.iP. 2011, nr 4;

Skorupka J., Paradygmat współczesnego polskiego procesu karnego – próba ujęcia, [w:] J. Skorupka, I.

Hayduk-Hawrylak (red.), Współczesne tendencje w rozwoju procesu karnego. Z perspektywy dogmatyki oraz teorii prawa, Warszawa 2011;

Skorupka J., Sprawiedliwość proceduralna jako cel procesu [w:] J. Skorupka (red.), Rzetelny proces karny. Księga Jubileuszowa Profesor Zofii Świdy, Warszawa 2009;

Skorupka J., Wykorzystywanie w postępowaniu karnym dowodów bezpośrednio i pośrednio nielegalnych [w:] J. Godyń, M. Hudzk, L.K. Paprzycki (red.), Zagadnienia prawa dowodowego, Warszawa 2011;

Skorupka J., Zatrzymanie procesowe osoby podejrzanej, Pr.iP. 2007, nr 11;

Skorupka J., Zgodność z prawem dowodów z podsłuchu telefonicznego na postaw. 237 k.p.k. [w:] A.

Taracha, A. Przyborowska-Klimczak (red.), Iudicium et Scientia. Księga jubileuszowa Prof. R. Kmiecika, Warszawa 2011;

Sobolewski Z., Dowód nielegalny w projekcie kodeksu postępowania karnego [w:], T. Bojarski, E.

Skrętowicz (red.), Problemy reformy prawa karnego, Lublin 1993;

Sobolewski Z., Samooskarżenie w świetle prawa karnego (Nemo se ipsum accusare tenetur), Warszawa 1982;

Sobolewski Z., Wartość nielegalnie uzyskanego dowodu w postępowaniu karnym, „Annales UMCS”

sectio G, 1976, vol. XXIII;

Stachowiak S., Czynności sądu w fazie poprzedzającej rozprawę główną w ujęciu nowego k.p.k. [w:]

Nowa kodyfikacja. Krótkie komentarze, Warszawa 1997;

Stachowiak S., P. Wiliński, H. Paluszkiewicz A. Gereck-Żołyńska, B. Janusz-Pohl, P. Mazur, I. Zając, Prawa i obowiązki obywatela UE jako uczestnika w postępowaniu karnym [w:] P. Hofmański (red.), Węzłowe problemy prawa i procesu karnego, Warszawa 2010;

Stachowiak S., Rozpoczęcie przewodu sądowego na rozprawie jako czas wygaśnięcia niektórych uprawnień procesowych, Pr.iP. 2005, nr 11;

Stefański R.A., Czynność przedstawienia zarzutów, Pr.iP. 2013, nr 7-8;

Stefański R.A., Skuteczność przedstawienia zarzutów, Pr.iP. 2013, nr 6;

Stefański R.A., Właściwość prokuratora w sprawach karnych, „Ius Novum” 2009, z. 2;

Stefański R.A., Zasady organizacyjne prokuratury [w:] Z. Kwiatkowski (red.), Sądy i inne organy postępowania karnego. System prawa karnego procesowego, t. V, Warszawa 2015;

Steinborn S., Konwalidacja wadliwej rozprawy oraz częściowe uchylenie wyroku w świetle bezwzględnych przyczyn odwoławczych z art. 439 § 1 k.p.k. (na marginesie wyroku SN z dnia 21 listopada 2001 r., III KKN 81/01, Pal. 2005, z. 5-6;

Steinborn S., M. Wąsek-Wiaderek, Moment uzyskania statusu biernej strony postępowania karnego z perspektywy konstytucyjnej i międzynarodowej [w:] M. Rogacka-Rzewnicka, H. Gajewska-Kraczkowska, B. T. Bieńkowska (red.), Wokół gwarancji współczesnego procesu karnego. Księga Jubileuszowa

Profesora Piotra Kruszyńskiego, Warszawa 2015;

Steinborn S., Prawomocność części orzeczenia w procesie karnym, Warszawa 2011;

Steinborn S., Status osoby podejrzanej w procesie karnym z perspektywy Konstytucji RP (uwagi de lege lata i de lege ferenda) [w:] P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel (red.), Państwo prawa i prawo karne. Księga jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla, t. 2, Warszawa 2012;

Szacoń K., Proces cywilny na tle koncepcji czynności konwencjonalnych – formalizacja czynności faktycznych i konwencjonalnych [w:] S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006;

Szumiło-Kulczycka D., Czynności operacyjno-rozpoznawcze i ich relacja do procesu karnego, Warszawa 2012;

Śliwiński S., Polski proces karny przed sądem powszechnym. Zasady ogólne, Warszawa 1948;

Śliwiński S., Polski proces karny przed sądem powszechnym. Zasady ogólne, Warszawa 1959;

Światłowski R.A., Osoby uprawnione do orzekania [w:] Z. Kwiatkowski (red.), Sądy i inne organy postępowania karnego. System Prawa Karnego Porcesowego, t. V, Warszawa 2015;

(9)

Świecki D., Czynności procesowe obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych, Warszawa 2011;

Świecki D., Postępowanie odwoławcze w sprawach karnych. Komentarz. Orzecznictwo, Warszawa 2013;

Świecki D., Zarzut jako składnik środka odwoławczego [w:] P. Hofmański (red.), Fiat iustitia pereat mundus. Księga jubileuszowa poświęcona Sędziemu Staniwławowi Zabłockiemu z okazji 40-lecia pracy zawodowej, Warszawa 2014;

Świrydowicz K., S. Wronkowska, M. Zieliński, Z. Ziembiński, O nieporozumieniach dotyczących tzw.

„norm zezwalających”, PiP 1975, z. 7;

Tęcza-Paciorek A.M., Zasada domniemania niewinności w polskim procesie karnym, Warszawa 2012;

Tobor T., Teoretyczne podstawy legalności, Katowice 1998;

Tuleja P., Konstytucyjnoprawne uwarunkowania granic legalności procesu karnego [w:] J. Skorupka, D.

Gruszecka (red.), Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Warszawa 2015;

Tuleja P., Zastane pojęcie państwa prawnego [w:] S. Wronkowska (red.), Klauzula demokratycznego państwa prawnego w Konstytucji RP, Warszawa 2006;

Twardowski K., O czynnościach i ich wytworach [w:] Wybrane pisma filozoficzne, Warszawa 1965;

Waltoś S., Konwalidacja w procesie karnym, NP 1960, nr 4;

Waltoś S., Nieważność ipso iure, czyli przyczynek do hipertrofii środków zaskarżania [w:] A. Gaberle, S.

Waltoś (red.), Środki zaskarżania w procesie karnym. Księga pamiątkowa ku czci Prof. Zbigniewa Dody, Kraków 2000;

Waltoś S., P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2018;

Waltoś S., Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 1985;

Waltoś S., Swoboda wypowiedzi osoby przesłuchiwanej PiP 1974, z. 10;

Wąsek-Wiaderek M., O dopuszczalności dowodowego wykorzystania wyjaśnień podejrzanego złożonych pod nieobecność obrońcy [w:] A. Błachnio-Parzych, J. Konarska-Wrzosek, J. Jakubowska-Hara, J.

Kosonoga, H. Kuczyńska (red.), Problemy wymiaru sprawiedliwości karnej. Księga Jubileuszowa Profesora Jana Skupińskiego, Warszawa 2013;

Wieczorkiewicz-Kita J., B. Kanarek, Semiotyczne aspekty dyskusji o państwie prawa, RPEiS 1998, z. 3-4;

Wieczorkiewicz-Kita J., O konwencjonalnych i formalnych aspektach procesu karnego [w:] A. Choduń, S.

Czepita (red.), W poszukiwaniu dobra wspólnego. Księga jubileuszowa Prof. Macieja Zielińskiego, Szczecin 2010;

Wieczorkiewicz-Kita J., Zagadnienie wyrokowania w polskim procesie karnym w świetle koncepcji czynności konwencjonalnych, [w:] S. Czepita (red.), Konwencjonalne i formalne aspekty prawa, Szczecin 2006;

Wiliński P., Proces karny w świetle Konstytucji, Warszawa 2011;

Wiliński P., Przesłuchanie świadka na odległość w postępowaniu karnym, PS 2005, nr 6;

Wiliński P., Rzetelny proces karny w świetle Konstytucji i orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego [w:]

P. Wiliński (red.), Rzetelny proces karny, Warszawa 2009;

Wiliński P., Sprawiedliwość proceduralna a proces karny [w:] J. Skorupka (red.), Rzetelny proces karny.

Księga jubileuszowa Profesor Zofii Świdy, Warszawa 2009;

Wiliński P., red., Polski proces karny, Warszawa 2020;

Woźniewski K., Konwalidacja czynności procesowych w orzecznictwie SN w latach 1970-2004, GSP 2005, t. 14;

Woźniewski K., Polecenia sądu jako forma ingerencji w postępowanie przygotowawcze (aspekty

formalne) [w:] J. Kudrelek (red.), Czynności dochodzeniowo-śledcze i działania operacyjne Policji a rola sądu w postępowaniu przygotowawczym, Szczytno 2008;

Woźniewski K., Prawidłowości czynności procesowych w polskim procesie karnym, Gdańsk 2010;

Woźniewski K., Terminy dowodowe w procesie karnym a zasada prawdy materialnej w k.p.k. z 1997 r.

[w:] Z. Sobolewski, G. Artymiak (red.), Zasada prawdy materialnej, Kraków 2006;

Woźniewski K., Zagadnienia kryteriów legalności czynności organów procesowych [w:] J. Skorupka, D.

Gruszecka (red.), Granice procesu karnego, Warszawa 2015;

Woźniewski K., Zasada praworządności w procesie karnym, GSP 2010, Tom XXIV;

Woźniewski K., Zdolność procesowa uczestników procesu karnego [w:] W. Cieślak, S. Steinborn (red.), Profesor Marian Cieślak - osoba, dzieło kontynuacje, Warszawa 2013;

Wronkowska S., M. Zieliński, Z. Ziembiński, Zasady prawa. Zagadnienia podstawowe, Warszawa 1974;

Wronkowska S., Prawodawca racjonalny jako wzór dla prawodawcy faktycznego [w:] S. Wronkowska (red.), Szkice z teorii prawa i szczegółowych nauk prawnych, Poznań 1990;

(10)

Wronkowska S., Zarys koncepcji państwa prawnego w polskiej literaturze politycznej i prawnej [w:] S.

Wronkowska (red.), Polskie dyskusje o państwie prawa, Warszawa 1995;

Wróblewski J., Recenzja H.L.A. Hart, The concept of law, RPEiS 1963, z. 1;

Wróblewski J., Z zagadnień pojęcia i ideologii państwa prawnego (analiza teoretyczna), PiP 1990, z. 6;

Zabłocki S., Postępowanie odwoławcze w kodeksie postępowania karnego po nowelizacji. Komentarz praktyczny, Warszawa 2003;

Zagrodnik J., Model interakcji postępowania przygotowawczego oraz postępowania głównego w procesie karnym, Warszawa 2013;

Zieliński M., Dwa nurty pojmowania „kompetencji” [w:] H. Olszewski, B. Popowska (red.), Gospodarka.

Administracja. Samorząd. Księga Jubileuszowa ku czci Profesor Teresy Rabskiej, Poznań 1997;

Zieliński M., O. Bogucki, Zasady prawa z perspektywy ogólnej teorii prawa [w:] P. Wiliński (red.), Zasady procesu karnego. System Prawa Karnego Procesowego, t. III, cz. I, Warszawa 2014;

Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki, Warszawa 20017;

Ziembiński Z., Kompetencja i norma kompetencyjna, RPEiS 1969, z. 4;

Ziembiński Z., Logika praktyczna, Warszawa 1995;

Ziembiński Z., M. Zieliński, Dyrektywy i sposób ich wypowiadania, Warszawa 1992;

Ziembiński Z., M. Zieliński, Uzasadnienie twierdzeń, ocen i norm w prawoznawstwie, Warszawa 1988;

Ziembiński Z., Metodologiczne zagadnienia prawoznawstwa, Warszawa 1974;

Ziembiński Z., O metodzie analizowania „stosunku prawnego”, PiP 1967, z. 2;

Ziembiński Z., O miejsce problematyki metodologicznej w naukach prawnych, PiP 1978, z. 1;

Ziembiński Z., O zawiłościach związanych z pojmowaniem kompetencji, PiP 1991, z. 4;

Ziembiński Z., Problemy podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980;

Ziembiński Z., Przepis prawny a norma prawna, RPEiS 1960, z. 1;

Ziembiński Z., Szkice z metodologii szczegółowych nauk prawnych, Warszawa-Poznań 1983;

Ziembiński Z., W sprawie czynności konwencjonalnych, PiP 1986, z. 8;

Żbikowska M., Zasada lojalności w procesie karnym (odniesiona do pokrzywdzonego), Toruń 2015;

Każdy z uczestników seminarium indywidualnie pod kierunkiem prowadzącego przygotowuje kwerendę biblioteczną czasopism, m.in.:

„Państwo i Prawo”, „Palestra”, „Prokuratura i Prawo”, „Ruch Prawniczy Ekonomiczna i Socjologiczny”, „Forum Prawnicze”, „Ius Novum”, „Prawo w Działaniu”, „Przegląd Sądowy”, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk

Penalnych”, ZNUJ, „Prawo i Medycyna”

6. Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć, instrukcjami do laboratorium, itp.: materiały przekazywane przez prowadzącego przed zajęciami

(11)

Informacja podawana na I spotkaniu seminaryjnym

III. Informacje dodatkowe

1. Metody i formy prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK (proszę wskazać z proponowanych metod właściwe dla opisywanego modułu lub/i zaproponować inne)

Metody i formy prowadzenia zajęć

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień

Wykład konwersatoryjny +

Wykład problemowy

Dyskusja +

Praca z tekstem +

Metoda analizy przypadków +

Uczenie problemowe (Problem-based learning) +

Gra dydaktyczna/symulacyjna

Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych) Metoda ćwiczeniowa

Metoda laboratoryjna

Metoda badawcza (dociekania naukowego) +

Metoda warsztatowa

Metoda projektu +

Pokaz i obserwacja +

Demonstracje dźwiękowe i/lub video

Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka

decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”) +

Praca w grupach +

Inne (jakie?) -

2. Sposoby oceniania stopnia osiągnięcia EK (proszę wskazać z proponowanych sposobów właściwe dla danego EK lub/i zaproponować inne)

Sposoby oceniania

Symbole

EK dla modułu zajęć/przedmiotu

Egzamin pisemny Egzamin ustny

Egzamin z „otwartą książką”

Kolokwium pisemne Kolokwium ustne Test

Projekt przepisów

Esej SM_

01

SM_

02- 03

SM_

04

SM_

05

SM_

06

SM_

07 Raport

Prezentacja multimedialna

Egzamin praktyczny (obserwacja wykonawstwa)

(12)

Portfolio

Inne (jakie?) – ocena systematycznej pracy na seminarium oparta na realizacji wyznaczonych zadań cząstkowych oraz zadania głównego dotyczącego przygotowywanej pracy

SM- 1

SM_

02 SM_

03 SM_

04 SM_

05

SM_

06

3. Nakład pracy studenta i punkty ECTS

Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 60 h

Praca własna studenta*

Przygotowanie do zajęć 30 h

Czytanie wskazanej literatury 30 h Przygotowanie pracy pisemnej, raportu,

prezentacji, demonstracji, itp.

Przygotowanie projektu

Przygotowanie pracy semestralnej 60 h Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia

Inne (jakie?) -

SUMA GODZIN 180 h

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA MODUŁU

ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 4 ETCS

* proszę wskazać z proponowanych przykładów pracy własnej studenta właściwe dla opisywanego modułu lub/i zaproponować inne

4. Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

bardzo dobry (bdb; 5,0): Ocenę tę otrzymuje student, który regularnie przygotowuje się do seminarium i regularnie przedstawia wyniki pracy. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach seminaryjnych. Bardzo rzetelnie, wnikliwie i w pełni samodzielnie wykonał kwerendę biblioteczną, jego praca dyplomowa powstawała regularnie stanowiąc rzetelne i oryginalne rozwiązanie problemu badawczego. Postępy pracy studenta w toku kolejnych semestrów seminaryjnych są znaczące.

dobry plus (+db; 4,5): Ocenę tę otrzymuje student, który regularnie przygotowuje się do seminarium i regularnie przedstawia wyniki pracy. Aktywnie uczestniczy w dyskusjach seminaryjnych. Rzetelnie, wnikliwie i samodzielnie wykonał kwerendę biblioteczną, jego praca dyplomowa powstawała regularnie stanowiąc rzetelne i oryginalne rozwiązanie problemu badawczego. Postępy pracy studenta w toku kolejnych semestrów seminaryjnych są znaczące.

dobry (db; 4,0): Ocenę tę otrzymuje student, który regularnie przygotowuje się do seminarium i regularnie przedstawia wyniki pracy. Uczestniczy w dyskusjach seminaryjnych. Rzetelnie i wnikliwie wykonał kwerendę biblioteczną, jego praca dyplomowa powstawała regularnie stanowiąc rzetelne i oryginalne opisanie problemu badawczego. Postępy pracy studenta w toku kolejnych semestrów seminaryjnych są wyraźnie dostrzegalne.

(13)

dostateczny plus (+dst; 3,5): Ocenę tę otrzymuje student, który przygotowuje się do seminarium i przedstawia wyniki pracy. Uczestniczy w dyskusjach seminaryjnych. Rzetelnie wykonał kwerendę biblioteczną, jego praca dyplomowa stanowi rzetelne i oryginalne opisanie problemu badawczego. Postępy pracy studenta w toku kolejnych semestrów seminaryjnych są dostrzegalne.

dostateczny (dst; 3,0): Ocenę tę otrzymuje student, który przygotowuje się do seminarium i przedstawia wyniki pracy. Uczestniczy dyskusjach seminaryjnych. Wykonał kwerendę biblioteczną, jego praca dyplomowa stanowi rzetelne i samodzielne opisanie problemu badawczego. Postępy pracy studenta w toku kolejnych semestrów seminaryjnych są nieregularne, ale dostrzegalne.

niedostateczny (ndst; 2,0): Ocenę tę otrzymuje student, który nie przygotowuje się do seminarium i nie przedstawia wyników pracy lub też nie uczestniczy dyskusjach seminaryjnych albo jego praca dyplomowa nie jest samodzielnym opisaniem problemu badawczego. Postępy pracy studenta w toku kolejnych semestrów seminaryjnych są niedostateczne.

Cytaty

Powiązane dokumenty

 Zakaz przesłuchania świadka, który skorzystał z prawa do odmowy zeznań (art. 182 k.p.k.)..  Zakaz przesłuchania świadka, którego organ zwolnił

Prokuraturę stanowią Prokurator Generalny, Prokurator Krajowy, pozostali zastępcy Prokuratora Generalnego oraz prokuratorzy powszechnych jednostek organizacyjnych

 Zasada bezpośredniości to dyrektywa, w myśl której organ procesowy powinien zetknąć się ze środkiem i źródłem dowodowym osobiście, a środkiem dowodowym, na

Tylman, Polskie postępowanie karne, Warszawa 2014..  System Prawa

Prof.. Zasady procesu karnego charakteryzuje różna doniosłość. Niektóre z nich wyrażają wartości kardynalne dla całego systemu prawa, np. zasada domniemania

przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej

• takie stany prawne, które warunkują dopuszczalność procesu przeciwko określonej osobie tylko w pewnym układzie. procesowym, co nie wyłącza dopuszczalności procesu o ten sam

 Oskarżyciel posiłkowy uboczny- pokrzywdzony, który w toku postępowania sądowego występuje jako strona obok oskarżyciela publicznego (art. 53 k.p.k.).  Oskarżyciel