• Nie Znaleziono Wyników

PODSTAWY PROCESU KARNEGO

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "PODSTAWY PROCESU KARNEGO"

Copied!
43
0
0

Pełen tekst

(1)

PODSTAWY PROCESU

KARNEGO

Kryminologia 2019/2020

mgr Edyta Chmura-Szczecińska

(2)

Strony postępowania

PP

pokrzywdzo ny

podejrzany

PS

oskarżyciel

oskarżony

(3)

Osoba podejrzanaOsoba

podejrzana PodejrzanyPodejrzany OskarżonyOskarżony

(4)

OSOBA PODEJRZANA =/

PODEJRZANY!

PODEJRZANY =/ OSKARŻONY!

(5)

Osoba podejrzana

Osoba podejrzana to tzw. faktycznie podejrzany, czyli:

osoba w stosunku do której podjęto w postępowaniu

przygotowawczym określone czynności procesowe (art.

219, 237 § 4, art. 243, 244, 308),

ale nie zostały jej przedstawione zarzuty.

(6)

Wobec osoby podejrzanej można stosować następujące czynności:

zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie na zarządzenie prokuratora (art. 247 § 1 k.p.k),

pobieranie odcisków daktyloskopijnych,

pobieranie wymazu ze śluzówki policzków, włosów, śliny, pobieranie próby pisma,

pobieranie zapachu,

wykonywanie fotografii lub utrwalenia głosu.

(7)

Osoba podejrzana

Art. 219 KPK

Przesłanki dokonania przeszukania

§ 1.

W celu wykrycia lub zatrzymania albo przymusowego doprowadzenia osoby

podejrzanej, a także w celu znalezienia rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających zajęciu w postępowaniu karnym, można dokonać przeszukania

pomieszczeń i innych miejsc, jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do

przypuszczenia, że osoba podejrzana lub wymienione rzeczy tam się znajdują.

§ 2.

W celu znalezienia rzeczy wymienionych w § 1 i pod warunkiem określonym w tym przepisie oraz z uwzględnieniem zasad i granic określonych w art. 227 zasady

dokonywania przeszukania i zatrzymania rzeczy można też dokonać przeszukania osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów.

(8)

Osoba podejrzana

Art. 237 § 4 kpk

Kontrola i utrwalanie treści rozmów telefonicznych są dopuszczalne w stosunku do osoby podejrzanej, oskarżonego oraz w stosunku do pokrzywdzonego lub innej osoby, z którą może się kontaktować oskarżony albo która może mieć

związek ze sprawcą lub z grożącym przestępstwem.

(9)

Osoba podejrzana

Art. 243. KPK

Ujęcie na gorącym uczynku

§ 1. Każdy ma prawo ująć osobę na gorącym uczynku przestępstwa lub w pościgu podjętym bezpośrednio po

popełnieniu przestępstwa, jeżeli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości.

§ 2. Osobę ujętą należy niezwłocznie oddać w ręce Policji.

(10)

Osoba podejrzana

Art. 244 § 1. Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można ustalić jej tożsamości albo istnieją przesłanki do

przeprowadzenia przeciwko tej osobie postępowania w trybie przyspieszonym.

(11)

Osoba podejrzana

Art. 244 § 1a. Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo z użyciem przemocy na szkodę osoby wspólnie zamieszkującej, a zachodzi

obawa, że ponownie popełni przestępstwo z użyciem przemocy

wobec tej osoby, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa grozi.

(12)

Osoba podejrzana

§ 1b. Policja zatrzymuje osobę podejrzaną, jeśli przestępstwo, o którym mowa w § 1a, zostało

popełnione przy użyciu broni palnej, noża lub innego niebezpiecznego przedmiotu,

a zachodzi obawa, że ponownie popełni

ona przestępstwo z użyciem

przemocy wobec osoby wspólnie zamieszkującej, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego

przestępstwa grozi.

(13)

Osoba podejrzana

Art. 308. KPK

Dochodzenie w niezbędnym zakresie

§ 1. W granicach koniecznych dla zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa przed ich utratą, zniekształceniem lub zniszczeniem, prokurator albo Policja może w każdej sprawie, w wypadkach nie cierpiących zwłoki, jeszcze przed wydaniem

postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, przeprowadzić w niezbędnym zakresie czynności

procesowe, a zwłaszcza dokonać oględzin, w razie potrzeby z udziałem biegłego, przeszukania lub

czynności wymienionych w art. 74 prawa i obowiązki oskarżonego § 2 pkt 1 w stosunku do osoby

podejrzanej, a także przedsięwziąć wobec niej inne niezbędne czynności, nie wyłączając pobrania krwi, włosów i wydzielin organizmu.

(14)

Podejrzany

osoba, co do której wydano postanowienie o

przedstawieniu zarzutów albo bez wydania takiego postanowienia przesłuchano w charakterze

podejrzanego (art. 71 § 1 kpk)

(15)

Podejrzany

Art. 313. KPK

Postanowienie o przedstawieniu zarzutów

§ 1.

Jeżeli dane istniejące w chwili wszczęcia śledztwa lub

zebrane w jego toku uzasadniają dostatecznie podejrzenie, że czyn popełniła określona osoba, sporządza się

postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza je

niezwłocznie podejrzanemu i przesłuchuje się go, chyba że ogłoszenie postanowienia lub przesłuchanie podejrzanego nie jest możliwe z powodu jego ukrywania się lub

nieobecności w kraju.

§ 2.

Postanowienie o przedstawieniu zarzutów zawiera

wskazanie podejrzanego, dokładne określenie zarzucanego mu czynu i jego kwalifikacji prawnej.

(16)

Podejrzany

Art. 313. KPK

Postanowienie o przedstawieniu zarzutów

§ 3.

Podejrzany może do czasu zawiadomienia go o terminie zaznajomienia z materiałami śledztwa żądać podania mu ustnie podstaw zarzutów, a także sporządzenia uzasadnienia na piśmie, o czym należy go pouczyć. Uzasadnienie doręcza się podejrzanemu i ustanowionemu obrońcy w terminie 14 dni.

§ 4.

W uzasadnieniu należy w szczególności wskazać, jakie fakty i dowody zostały przyjęte za

podstawę zarzutów.

(17)

Oskarżony

osoba, przeciwko której wniesiono akt oskarżenia do sądu, a także osoba, co do której prokurator złożył wniosek o warunkowe

umorzenie postępowania lub skierował wniosek z art. 335 § 1 (wniosek o skazanie bez rozprawy)

(18)

podejrza

ny oskarżon

y

Wniosek z art. 335

§1 kpk Wniosek o warunkowe

umorzenie postępowania

Akt oskarżenia

Przesłuchanie w charakterze podejrzanego Postanowienie o

przedstawieniu zarzutów

(19)

Prawa

oskarżonego

Prawo do obrony

Domniemanie

niewinności

(20)

Zasada domniemania niewinności

Oskarżonego uznaje się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem.

(21)

Art. 5

§ 1.Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie

udowodniona

i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.

• §2.Wątpliwości, których nie usunięto w

postępowaniu dowodowym, rozstrzyga się

na korzyść oskarżonego.

(22)

Koncepcje domniemania niewinności

subiektywistyczna

organ procesowy musi być

subiektywnie (wewnętrznie) przekonany, że oskarżony jest niewinny

obiektywistyczna

• nakaz uznawania oskarżonego za niewinnego

niezależnie od

własnych przekonań

Humanitarnego sceptyzmu

oskarżonego traktuje się jak niewinnego – niedopuszczalne jest odnoszenie się do niego, jakby jego wina została

udowodniona zanim postępowanie

zostanie zakończone

(23)

Obowiązki dowodowe oskarżonego

art. 74 § 1 k.p.k. – oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swej niewinności ani dostarczania dowodów na swoją niekorzyść

(zasada nemo se ipsum accusare tenetur)

(24)

Konsekwencje zasady

domniemania niewinności

To winę należy udowodni

ć, a nie to, że

oskarżony jest

niewinny!

oskarżyciTo el ma obowiąze udowodnik

ć winę.

(25)

Obowiązki procesowe oskarżonego

Zawiadomienie o

każdej zmianie miejsca swojego zamieszkania lub pobytu trwającego dłużej niż

7 dni, w tym także z powodu pozbawienia wolności w innej sprawie,

Zawiadomienie o każdej zmianie danych

umożliwiających kontaktowanie się, wskazanych w art. 213

§ 1,

stawianie się na każde wezwanie w

toku postępowania karnego

(26)

może odmówić składania wyjaśnień, odpowiedzi na pytanie (art. 175 § 1 k.p.k.) bez podania przyczyny

o uprawnieniach z art. 74 § 1 i 175 § 1 k.p.k. należy go pouczyć przed pierwszym przesłuchaniem

- art. 300 § 1 k.p.k.

Nie można zmusić

oskarżonego dostarczanido

a dowodów dla niego niekorzystny

ch

(27)

Oskarżony ma jednak obowiązek

„znoszenia”

niektórych czynności, które mogą dostarczyć

organom procesowym dowodów go obciążających.

Zgodnie z art. 74 § 2 k.p.k. ma on obowiązek poddać się:

oględzinom zewnętrznym ciała oraz innym badaniom niepołączonym z naruszeniem

integralności ciała; np.

pobranie odcisków palców, fotografowanie;

badaniom psychologicznym i

psychiatrycznym oraz badaniom połączonym z dokonaniem zabiegów na jego ciele, z

wyjątkiem chirurgicznych, pod warunkiem, że są wykonywane przez uprawnionego

pracownika służby zdrowia i nie zagrażają jego zdrowiu; np. pobranie krwi

pobraniu przez funkcjonariusza Policji

wymazu ze śluzówki policzków, jeżeli jest to nieodzowne i nie zachodzi obawa, że

zagrażałoby to zdrowiu oskarżonego

(28)

Organ procesowy wzywa do poddania się powyższym obowiązkom

dobrowolnie.

W razie odmowy oskarżonego można zatrzymać i przymusowo doprowadzić albo stosować środki przymusu

bezpośredniego.

(29)

• PRAWO DO OBRONY

Art. 6 kpk – Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, w tym prawo do korzystania z pomocy obrońcy,

o czym należy go pouczyć.

Art. 42 ust. 2 Konstytucji – Każdy przeciwko komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie

korzystać z obrońcy z urzędu

(30)

Prawo do obrony –

znaczenie materialne i formalne

podejmowanie wszelkich

czynności

procesowych w celu ochrony interesów

oskarżonego w procesie

prawo do

korzystania z pomocy obrońcy

Znaczenie materialne Znaczenie formalne

(31)

Obrońca

z wyboru Obrońca z

urzędu

(32)

Obrońca z urzędu –

zarządzenie prezesa sądu (referendarza sądowego)

§ 1. Oskarżony, który nie ma obrońcy z wyboru, może żądać, aby

mu wyznaczono obrońcę z urzędu, jeżeli w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla

niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.

§1a.Przepis § 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli oskarżony żąda wyznaczenia obrońcy z urzędu w celu dokonania określonej czynności procesowej.

§ 2. Sąd może cofnąć wyznaczenie obrońcy, jeżeli okaże się, że nie istnieją okoliczności, na podstawie których go wyznaczono.

Na postanowienie o cofnięciu wyznaczenia obrońcy przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu tego sądu.

(33)

Obrona obligatoryj

na Obrona

fakultatywna

(34)

Obrona obligatoryjna

oskarżony musi mieć obrońcę, a gdy nie ma obrońcy z wyboru, wyznacza się mu obrońcę z urzędu

Obrona fakultatywna

od woli oskarżonego zależy, czy chce korzystać z pomocy obrońcy w toku postępowania

(35)

Art. 79 § 1. W postępowaniu karnym oskarżony musi mieć obrońcę, jeżeli:

nie ukończył 18 lat,

jest głuchy, niemy lub niewidomy,

zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy jego zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania swoim postępowaniem nie była w czasie popełnienia tego czynu wyłączona lub w znacznym stopniu ograniczona,

zachodzi uzasadniona wątpliwość, czy stan jego zdrowia psychicznego pozwala na udział w postępowaniu lub prowadzenie obrony w sposób samodzielny oraz

rozsądny.

§ 2. Oskarżony musi mieć obrońcę również wtedy, gdy sąd uzna to za niezbędne ze względu na inne okoliczności utrudniające obronę.

Oskarżony musi mieć obrońcę w postępowaniu przed sądem okręgowym, jeżeli zarzucono mu zbrodnię.

W takim wypadku udział obrońcy w rozprawie głównej jest obowiązkowy.

(36)

Obrońcą może być jedynie adwokat lub radca prawny (art. 82).

Oskarżony może mieć max. 3 obrońców

Jeden obrońca może bronić

dowolnej liczby oskarżonych, o ile interesy tych oskarżonych nie są sprzeczne (art. 85 § 1)

Obrońca może przedsiębrać czynności procesowe jedynie na korzyść

oskarżonego.

Udział obrońcy w postępowaniu nie wyłącza osobistego działania

w nim oskarżonego.

(czynności niekorzystne – bezskuteczne!)

(37)

Upoważnienie do obrony

Do czasu ustanowienia obrońcy przez oskarżonego

pozbawionego wolności, obrońcę może ustanowić inna osoba, o czym niezwłocznie zawiadamia się oskarżonego

(pełnomocnictwo tymczasowe).

Upoważnienie do obrony może być udzielone na piśmie albo przez oświadczenie do protokołu organu prowadzącego

postępowanie karne.

(38)

Realizacja prawa do obrony

prawo do udziału w czynnościach pp (gdy podejrzany wnosił o ich dokonanie);

prawo do przeglądania akt sprawy – art. 156 kpk;

prawo do udziału w czynnościach niepowtarzalnych w toku postępowania przygotowawczego (nie można

powtórzyć na rozprawie głównej – np. oględziny miejsca zdarzenia, przeszukanie);

prawo do udziału w rozprawie i posiedzeniu przed sądem

i udziału we wszystkich czynnościach postępowania dowodowego

(39)

prawo do składania wyjaśnień/ bądź odmowy składania wyjaśnień lub odmowy odpowiedzi na pytania – art. 175 k.p.k.

prawo do zadawania pytań osobom

przesłuchiwanym oraz składania wyjaśnień co do każdego dowodu;

prawo zaskarżania decyzji procesowych (w drodze zażalenia/ apelacji)

(40)

Prawo do obrony – prawo do kłamstwa?

Oskarżony ma prawo odmówić złożenia

wyjaśnień, nie ma obowiązku mówienia prawdy, gdyż odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 KK podlegają jedynie osoby składające fałszywe zeznania, a więc świadkowie.

Oskarżony nie ma też obowiązku współpracy z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości.

Jeżeli nie chce podjąć obrony czynnej – milczy.

Jeżeli kłamstwo nie godzi w inne dobra prawne, oskarżony za kłamstwo nie zostanie pociągnięty do odpowiedzialności.

Prawo do obrony nie jest prawem

nieograniczonym, jeżeli oskarżony fałszywie

oskarża inną osobę to art. 234 KK, może ponieść odpowiedzialność karną.

Odpowiedzialności karnej podlega również kiedy podstępnie kieruje przeciwko innej osobie

ściganie (art. 235 kk).

(41)

Kazus 1

W dniu 20 grudnia 2019 r. Anna B. stawiła się osobiście w Komisariacie Policji Wrocław - Stare Miasto i zgłosiła, iż miesiąc temu poprzez portal olx.pl zamówiła

lokówkę o wartości 300 zł. Zapłaciła przelewem, potwierdzenie transakcji niezwłocznie wysłała

sprzedającemu, który to podziękował za wpłatę i

zapewnił ją, że następnego dnia rano wyśle paczkę.

Była to ostatnia wiadomość od sprzedawcy –

zamówiony i opłacony towar do Anny B. nigdy nie dotarł, a wszelkie próby kontaktu ze sprzedawcą kończyły się niepowodzeniem.

(42)

Wskaż, jaką rolę procesową pełni Anna B. Czy jest stroną postępowania?

Organy ścigania ustaliły, że właścicielem rachunku bankowego, na który wpłynęły pieniądze Anny B., jest Jan S. Jakie uprawnienia przysługują Janowi S. od momentu przedstawienia mu zarzutów?

Okazało się, że Jan S. jest osobą aktualnie bezrobotną i bez majątku.

Czy może ubiegać się o ustanowienie obrońcy?

Jakie czynności musi podjąć?

Jakie obowiązki ma Jan S. względem organu

procesowego? Czy posiadanie obrońcy zwalnia go z tych obowiązków?

W trakcie przesłuchania Jan S. wskazał, że będzie

składał wyjaśnienia, a następnie podał, że faktycznie to jego kolega – Adam J. założył konto na olx, a on tylko dał mu dostęp do swojego rachunku bankowego. Ustalenia organów ścigania nie potwierdziły udziału Adama J. w przestępczym procederze. Przesłuchany ponownie Jan S.

zaśmiał się jedynie, twierdząc, iż odmawia teraz

odpowiedzi na pytania dotyczące udziału Adama J., a poza tym jako podejrzany ma prawo „mówić, co chce”, bo nie ponosi odpowiedzialności za składanie fałszywych zeznań. Oceń stanowisko Jana S.

(43)

PYTANIA EGZAMINACYJNE

7. Oskarżony, podejrzany, osoba podejrzana. Obowiązki

dowodowe oskarżonego i osoby podejrzanej. Zasada prawa do obrony.

8. Obrońca w postępowaniu karnym – pojęcie i zakres uprawnień.

21. Uprawnienia podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Prokuraturę stanowią Prokurator Generalny, Prokurator Krajowy, pozostali zastępcy Prokuratora Generalnego oraz prokuratorzy powszechnych jednostek organizacyjnych

 Zasada bezpośredniości to dyrektywa, w myśl której organ procesowy powinien zetknąć się ze środkiem i źródłem dowodowym osobiście, a środkiem dowodowym, na

§  2. Cofnięcie aktu oskarżenia przez oskarżyciela publicznego nie pozbawia uprawnień oskarżyciela posiłkowego. Pokrzywdzony, który uprzednio nie korzystał z

Tylman, Polskie postępowanie karne, Warszawa 2014..  System Prawa

Konstytucja jako źródło prawa karnego procesowego..  Prakseologiczna- ukształtowanie procesu karnego w sposób pozwalający na osiągnięcie jego celów.  Gwarancyjna- prawo

Prof.. Zasady procesu karnego charakteryzuje różna doniosłość. Niektóre z nich wyrażają wartości kardynalne dla całego systemu prawa, np. zasada domniemania

przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej

• takie stany prawne, które warunkują dopuszczalność procesu przeciwko określonej osobie tylko w pewnym układzie. procesowym, co nie wyłącza dopuszczalności procesu o ten sam