Stare Dobre Małżeństwo - Ballada majowa tekst piosenki

Jest tyle ciepła W twym głosie - miła Że nawet lodowiec Z torbami byś puściła Jest tyle wiary. W twej duszy - droga Że Ocean Spokojny Boso przejść byś mogła Jest

Hen, w krainy buczynowe Ze mną tam układa pieśni wiatr Hen, w krainy buczynowe Ze mną tam nikogo tylko wiatr Zmierzchy grają, a przestrzenie Własny mi podają dźwięk. Takie

Trawa na jedno kolanko klęka w podziwie o zmroku i łąka cicho się kładzie na swym zielonym boku. Jelenie gdzieś od Wetliny niebo chcą

Skrzywdzeni przez Ciebie ludzie domagają się wciąż rehabilitacji Już nawet nie ludzie, tylko ich cienie,. To była wtedy moja wina - mówisz w pustkę I masz nadzieje, że ktoś tam

Co wstajesz rano z trzęsawisk nocnych I w góre bieżysz, w niebo sam się wzbijasz I chmury czarne białym kłem przebijasz I to wszystko bezkrwawo - brawo, brawo I to

Tu króluje zeszłoroczny czas na posłaniu z liści buczynowych stąd do ziemi dalej niż do gwiazd zachwytu swego nie wysłowisz Rosną skrzydła u ramion. czas się w wieczność

Jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasemJak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatremJak wyciągnięte tam powyżej gwieździste ramiona waszeA tu są nasze, a tu są

Takie jest, chłopcy, takie jest piekło Na odgłos kroków po schodach Serce wciąż skacze do gardła, Że może jednak to ona,!. Ona - to: piękna