Z A P I S K I
4 0 1
T r a d y c j a i i n n o w a c j a . M a t e r i a ł y S e s j i S t o w a r z y s z e n i a H i s t o r y k ó w S z t u k i. Ł ó d ź, li s t o p a d 1979, P a ń stw o w e W y d a w n ictw o N a u k o w e, W ar
sza w a 1981, s. 319, 3 nlb.
S to w a r z y sz e n ie H isto ry k ó w S ztu k i coroczne s e s je p o św ięca , z r eg u ły , o k reślo n e m u w y c in k o w i ch roh ologiczn em u , rzadziej — ja k sp o tk a n ie o d b y te je s ie n ią 1979 ro k u w Ł odzi, k o n k retn em u p ro b lem o w i, k tó ry o m a w ia się w szerok ich r a m a ch c za so w y ch ; u m o żliw ia to u d z ia ł bad aczom p racu jącym n ad r ó żn y m i epokam i. P re z e n to w a n y tom za w ie r a 19 a r ty k u łó w . D w a z n ich o ch a ra k terze te o rety cz n y m w p ro w a d za ją w złożon e za g a d n ien ia tra d y cji i in n o w a cji, ta k że tra d y cjo n a liz m u i n o w a to r stw a (J. B i a ł o s t o c k i , W. J u s z c z a k ) . P o zo sta łe za jm u ją się k o n k retn y m m a teria łem . D o ty czą one sztu k i eu ro p ejsk iej. N ieja k o n a m a rg in esie g łó w n y c h za in tereso w a ń u c z e stn ik ó w obrad z n a la zły s ię a r ty k u ły B. D ą b - K a l i - n o w s k i e j i J. R e d u c h - S a m k o w e j o tra d y cjo n a lizm ie sztu k i p r a w o sła w nej i ży d o w sk iej. W ięk szość r e fe r a tó w do ty czy ła k ręgu sztu k i za ch o d n iej, z d om i n a n tą n a zja w isk a ch zach od zących na ziem ia ch polsk ich .
R efe r e n c i za jm o w a li s ię częściej p rob lem am i tra d y cji n iż in n o w a cji, która p rzecież z is to ty sw ej sta n o w i p o d sta w o w e p o le z a in tereso w a ń h isto r y k ó w sztu k i. Z resztą w y w o ła w c z e hasło s e sji, op o zy cja tra d y cji i in n o w a cji, n ie p rzez w s z y s t k ic h jej u czestn ik ó w u zn an e z o sta ło jak o p r ecy zy jn e ro zró żn ien ie d y ch o to m iczn e i b u d ziło p rzez to zastrzeżen ia.
Sąd zę, że za ło że n iem pro g ra m o w y m sp otk an ia b y ło u k a za n ie, n a ile trad ycje k o n k retn ej ep o k i w ią żą się z d o k o n a n ia m i a rty sty czn y m i c z a só w i tw ó r c ó w , k tórzy s ię n im i p o siłk u ją i p rzetw a rza ją c je w zb o g a ca ją jed n o cześn ie. N ie n a śla d o w n ictw o w ię c , a le o d w o ła n ie się do za sta n y ch w zo ró w , czasem p o sia d a ją cy ch o d leg łą m etry k ę, p rzez tw ó rcze ich s p o ży tk o w a n ie d aje w e fe k c ie ro zw ią za n ie, k tó re o k r e ślili b y śm y jak o in n o w a cję.
M oże ta k ie m ilczą ce za ło że n ie sp o w o d o w a ło , że w ię c e j z a sta n a w ia n o się nad tra d y cją i tra d y cjo n a lizm em niż in n o w a c ją i n o w a to rstw em . W ięk szo ść r e fera tó w d o ty czy ła sztu k i X I X w . — k tórej u w ik ła n ie w tra d y cję je s t szc z e g ó ln ie c z y teln e — i X X w . W y stą p ien ia p o św ię c o n e arch itek tu rze, w dalszej k o le jn o śc i m a la rstw u , p rz e w y ż sz a ły lic z e b n ie te, k tó re z a jm o w a ły s ię in n ym i d zied zin a m i tw ó rczo ści » a rty sty czn ej.
S ąd zę, że b ardziej in te r d y sc y p lin a r n y ch arak ter s e s ji p r z y c z y n iłb y się do p e łn ie jsz e g o zob razow an ia d y sk u to w a n y c h p rob lem ów . C iek a w e b y ło b y np. p o r ó w n a n ie ja k tra d y cja i in n o w a cja k sz ta łto w a ły s ię w literaturze.
T en in te r e su ją c y tom , w k tó ry m oprócz a u torów w y m ie n io n y c h r e fe r a ty sw e w y d r u k o w a li: J. S a m e k , E. C h o j e c k a , A. J. B a r a n o w s k i , K. G u t t m e - j e r , D. F o l g a - J a n u s z e w s k a , S. M i c h a l s k i , A. L e w i c k.a, T. S. J a - r o s z e w s k i (jed n o cześn ie red ak tor k sią żk i), J. B r e n d e l z B u d a p esztu , J. D o- b e s z , J. S k u r a t o w i c z , M. S o b i e r a j , J. A. M r o z e k , J. Z a g r o d z k i i W. B a r a n i e w s k i w y d ru k o w a n o n a p ap ierze k la sy V. P r a w ie ż e p rob le m a ty czn e stało s ię w ię c d ru k o w a n ie fo to g r a fii, n ie k ie d y z u p e łn ie n ieczy teln y ch , a sta n o w ią c y c h d o w o d o w y m a te r ia ł dla tek stu .
R . K .
J erzy G a d o m s k i , G o t y c k i e m a l a r s t w o t a b l i c o w e M a ł o p o ls k i 1420— 1470, P a ń stw o w e W y d a w n ictw o N a u k o w e, W arszaw a 1981, s. 165 +
alb u m 311 ilu stracji.
A u to r za ją ł się w czesn ą fa zą (1420— 1470) śred n io w ieczn eg o cech o w eg o m a la r s tw a ta b lico w eg o M ałop olsk i, k tó reg o sc h y łe k w y zn a cza się n a ok oło 1530 r. P o
