Drwęca 1939, R. 19, nr 7

Ow P w B « d a n KH) 084. P en« p o jed T ń cseg o c g n e in p l« » * 10 groszy.

m £ m \ L d m k m s m m

Z D O D A T K A M I: „ O P IE K U N M Ł O D Z IE Ż Y “, „N A S Z P R Z Y J A C I E L “ i „ R O L N IK “

„Drwęca* wychodź! 3 razy tygodm we wtorek, czwartek ł aobotę rano, — Przedpłata wynosi dla abonentów miesięcznie z doręczeniem 1,20 zł.

Kwartalnie wynosi z doręczeniem 3,59 tL Przyjmuje się ogłoszenia do wszystkich gazet

! 5 l l i j Cena ogłoszeń: Wiersz w wysokości 1 milimetra na stronie 6-łamowe] 15 gr, na stronie 3-łamowej 50 gr, na 1 stronie 60 gr. — Ogłoszenia drobne: Napisowe słowo (tłuste) 30 gr każde dalsze słowo 15 gr„ Ogłoszenia zagram 100% więcej.

V 3 § J Numer t e l e f o n u : N o w e m i a s t o 3.

Druk i wy&ęiui&wo „Spółka Wydawnicza* Sp. s o. cdp. w Nowemmieście. Adres lelegr** „spoina

ROK XIV NOWE MIASTO LU BA W SK IE, W TOREK, DNIA 17 STYCZNIA 1989 N — N r 7

Deklaracja Rady Społecznej przy Prymasie w sprawie gospodarki

narodowej.

R a d a S p o łe c z n a p rz y P ry m a s ie P o lsk i ogłosiła następującą deklarację w sprawie uwłasz- cstni.4 pracy :

P r o le ta r y z m .

I. Rozdział dochodu w polskim gospodarstwie narodowym nie czyni zadość w dostatecznej mierze zasadom sprawiedliwości społecznej, powodując przez to rozpowszechnienie się proietaryzmu.

II Zjawisko proietaryzmu polega na n ie d o s ­ ta te c z n y m z a s p o k o je n iu p o trz e b g o sp o d ar c zy c h oraz niepewności warunków życiowych pra cewnika i jego rodziny. Proletaryzm warstw pracujących stwarza z nich e le m e n t podatny dla wszelkich ruchów re w o lu c y jn o -s o c ja ln y c h , a zwłaszcza dla agitacji k o m u n is ty c z n e j.

Przyczyną proietaryzmu j e s t : t) z b y t n isk i

R o b o tn ic y ro ln i.

VI. Samodzielne warsztaty pracy dla robot­

ników r o ln y c h stanowi obecnie In w e n ­ ta r z żyw y oraz corocznie w y d z ie la n e d z ia łk i z iem i.

S p ó łd z ie lc zo ść .

VII. C elem zw ięk szen ia d r o b n e j w y tw ó r­

czości i poprawienia warunków jej rentowności należy rozwijać w tej dziedzinie organizację spół­

dzielczą w zakresie handlowym 1 kredytowym.

W alk a z e ta ty z m e m .

VIII. Nadmierna etatyzacja ubezpieczeń spo­

łecznych orowadzi do biurokratyzacji tt j insty­

tucji. Reforma ubezpieczeń społecznych winna iść w kierunku związania tej instytucji z samo­

rządem zorganizowanych zawodów. Należy rów-

| nieź zwrócić szczególną uwsgę w tym zakresie na

• kwestię u p o w sz e c h n ie n ia k a p ita liz o w a n ia r e n t .

K o rp o ra c jo n iz m .

IX. Z apew nienie k a ż d e m u p raco w n ik o w i d o s ta te c z n y c h ś ro d k ó w nie tylko dla zaspokoję- poziom niektórych grup płac, b) brak ro z p o w - \ nja „gonieczneśd życiowych i potrzeb pewnej j

I*? A At\i a *1

s z e c h n le n ia w łasn o ści d o c h o d o w e j (lub przy­

najmniej dóbr kapitałowych), c) niedostateczny j ogólny poziom rozwoju wytwórczości.

U pow szechnić w ła sn o ść .

III. W tym stanie rzeczy należy przypomnieć j k a to lic k ą n a u k ę s p o łe c z n ą , która jako wara- £ nek usunięcia proietaryzmu wskazuje zap ew n ie- | n ie p ra c o w n ik o m w nsjszczuplejszych choćby I granicach własnoś i. Należy dążyć do tego, „żeby J p ra c o w n icy p o m n o ż y li s w e m ie n ie przez | oszczędności, żeby nim rządząc, rozsądnie ułatwili | sol ie i z a b e z p ie c z y li z a s p o k o je n ie p o trz e b j

ro d z in n y c h , a wreszcie, żeby, wyzwoliwszy się i . . . . _ .

z niepewności warunków życia p ro le ta ria c k ie g o , | Warszawa. Komisja budżetowa Sejmu roż­

nie tylko mogli oprzeć się bieżącym trudnościom, I poczęła prace nad preliminarzem budżetowym na ale i p ew n o ść p o siąść, że umierając, zostawią \ przyszły. W^nb. środę rozpatrywano budżet swoich bliskich z odpowiednim zaopatrzeniem

godności”, ale umożliwienie mu także wzniesienia g się „na wyższy” stopień dobrobytu i kultury (Qaadr. A n m ) może nastąpić jedynie w u s tro ją k o r p o r a c y jn y m , którego główne zasady Pius XI wskazał w encyklice CJuadrsgesimo anno.

Z komisji budżetowej Sejmu.

O b ra d y n ad b u d ż e te m P rez y d iu m R a d y M in istró w .

(Quad. Anno).

S a m o d z ie ln e w a r s z ta ty .

IV. Celem stworzenia warunków dla uwłasz*

ezenia pracy najemnej należy zwłaszcza: a) two*

rzyć i popierać zw iązki z a w o d o w e p ra c o w n i­

k ó w ; b) popierać w granicach możliwości technicz­

nych organizacje samodzielnych w a rs z ta tó w rz e m ie ś ln ic z y c h oraz rozwój d ro b n e g o kuplec- tw a ; c) dążyć do u p o w s z e c h n ie n ia p ła c r o ­ dzinnych, jak również podniesienia skali zarob­

ków i o g ra n ic z e n ia c z a s u p ra c y odpowiednio do wymagań rentowności przedsiębiorstwa i zdol­

ności wytwórczej pracow nika; d) wyposażyć w miarę możności pracowników wielkich zakładów wytwórczych w p a rc e le g ru n to w e lub przynaj­

mniej o g ró d k i d z ia łk o w e i w ła sn e d o m y ; e) dążyć do zniesienia systemu koszarowego m ie sz ­ k a ń ro b o tn ic z y c h na rzecz jedno lub paroredzin, domów z ogródkami, w wypadkach, gdy po­

mieszczeń dostarcza pracodaw ca; dążyć do możli­

wie wielostronnego p rz y g o to w a n ia fa c h o w e g o pracow ników , celem zabezpieczenia ich przed niebezpieczeństwem bezrobocia branżow ego; g) podjąć starania w kierunku częściowego u sa m o d z ie ln ie n ia ro b o tn ik ó w przez' tworzenie dla nich d o d a tk o w y c h ź r ó d e ł z a ro b k o w y c h .

R o z d z ia ł dochodu.

V. R ozdział k a p ita łu od pracy, jaki ze szczególną jaskrawością występuje w wielkich zakładach wytwórczych, może być złagodzony przez d o p u szczen ie p ra co w n ik ó w do ud ziału w zarząd zie, w ła sn o śc i i zy sk a ch p r z ed się ­ b io r s tw a .

Spośród wszelkich form udziałn pracowników w własności przedsiębiorstwa za najbardziej ko­

rzystny należy uznać system p rz y m u s o w e j o szczęd n o ści na zakup akcji p rzed sięb io rstw a . Celem uniknięcia przedwczesnej sprzedaży winny być one umieszczone na zab lokow an ym rachnn- k u pracow nika i wydawane tylko zgodnie z pla­

nem oszczędnościowym pod kontrolą zorganizo­

wanego zawodu.

I Prezydium Rady Ministrów

Awanse urzędnicze, jakie przenrowadzone ( były w ciągu pierwszego kwartału 1938, objęły Ś 44 tysiące osób. Nie obejmują one nauczycieli, I których awans opiera się na zasadzie autom*tycz- 5 nej, a których awansowało w styczniu 1939 — 1.437. 1 kwietnia 1939 awansować będzie ponadto 35 tys. pracowników państwowych.

Akcja oddłużeniowa funkcjonariuszy państwo­

wych, rozpoczęta w r. 1936, została ukończona i objęła 17,637 osób. Użyczono im pożyczek w wysokości 14 milionów złotych. Niezależnie od tego pożyczek państwowych udzielftno na cele popierania motoryzacji, to jest ua zakup samo­

chodów, motocykli itp. Zezwolono również na korzystanie z zaliczek pracownikom kontraktowym.

Zaliczek udzielono na sumę 32 milionów zł.

Co do zatrudnienia młodzieży w urzędach i przedsiębiorstwach państwowy' h, to w r. 1939 kończy studia akademickie 5 876 osób. Roczny

zaś ubytek urzędników z wyższym wykształceniem

wynosi około 700. Studia średnie kończy około 22 ty s ią c e , a roczny ubytek urzędników ze śre­

dnim wykształceniem wynosi około 800 osób.

Społeczeństwo zatem musi się zdecydować na kierowanie młodzieży do życia g o s p o d a rc z e g o .

E m ery tó w , zatrudnionych w charakterze pra­

cowników kontraktowych było ua dzień 1.10. 1938

— 2 726, w tym 1.033 oficerów i 504 podofi­

cerów.

S p ra w y m n ie js z o ś c io w e w d y s k u s ji.

W dyskusji p. C e ie w ic z (Ukrainiec) pod­

kreślił, że do zakresu działań Prezydium Mini­

strów należy ustalenie ogólnych zasad polityki państwowej, a tymczasem sprawa ukraińska w Polsce utknęła na martwym punkcie. Obecnie po obu stronach istnieje zadrażnienie. Pierwszą więc zasadą musi być traktowanie narodu ukra­

ińskiego na wszystkich terytoriach ukraińskich w obrębie państwa polskiego (głosy: „Nie ma tery­

toriów ukraińskich w p a ń stw ie p o lsk im i" ) P. Ceiewicz: Mam na myśli ziemie, na któ­

rych U kraińcy sta n o w ią w ię k s z o ś ć i duży procent.

Drugi Ukrainiec pos. S k ry p n ik w niemni ' napastliwej co p. Ceiewicz farmie domagał si

„praw dla mniejsześ i ukraińskiej”.

Z y d M incberg.

Przedstawiciel mniejszości żydowskiej, p.

M incberg, u s k a r ż a ł s ię na rz ą d , ż e „ p o p iera o rg a n iz a c je , d ążące d o u su n ię c ia Ż y d ó w i o le r e t g n j e n a z s jś la ż y d o w sk ie n a w y ź ssy cb u c z e ln ia c h ”. W edług niego emigracja Żydów z Polski byłaby sklu&ina dopiero po uzyskaniu przez Polskę kolonii.

W kem u przedpołudniowego posiedzenia p. premier Składkowski, przeprosiwszy posłów, iż w „porze obiadowej częstuje ich mówką“, odpowie­

dział na różae kwestie podjęte w dyskusji. M. in.

stwierdził, że ńie może odpowiedzieć p. Ct łowi­

czowi i odpowie mu dopiero jutro (przy budżecie MSZ). Przygotuje się na to w ciągu nieprzespa­

nej nocy. Premier jednak zaznaczył, iż posłowie Ufcrsińcy szukają tam wszędzie Usraińców, gdzie ich nie ma.

Premier następnie obiecał, że w dodatkach filmowych PAT’<* ilość „meloników“ będzie ogra­

niczona do minimum. Na zakończenie zaś pod­

kreślił, że nie ma posiedzenia Sejmu, by nie wy­

płynęła kwestia Żydów. P. Mmcbergowi oświad­

czył, że co się tyczy rzekomego gnębienia Żydów w Polsce, odpiera ten zarzut nie słowem, lecz f ktem. Otóż Żydzi se wszystkich niemal państw ościennych, jak Czecho S !owacji, Węgier, Niemiec, usiłują dostać się do Polski.

j e ż e l i p y ta m , d la cz e g o chcą s ię d o s ta ć , odpow iadają: niech p an n a s w p u śc i na dwa, trzy tygodnie, my chcemy tylko w tej atmosferze polskiej odpocząć, odetchnąć i późn ej wyjedziemy ao Afryki, czy to do Brazylii, czy j.dzie pan chce.

Ci ludzie chcą dwa, trzy tygodnie pobyć w tej atmosferze porządku, gdzie^nie im nie grozi, chcą odoocząć i potem wyjecheć. To są f'k ty . Setkom ludzi odmawiam, bo nie mogę pozwolić, a je żeli ci ladzie biedni dążą do Polski, jak do Mekki, by choćby parę tygodni w niej przebyć, to dlaczego pan o tym nie mówi, dlaczego pan świadomie mówi co innego.

Czy zmiana ordynacji wyborczej do samorządów ?

Jak wiadomo, przy grudniowych wyborach do rad miejskich Ozon poniósł z d e c y d o w a n ą k lę sk ę . Widocznie pod wpływem tejże ostatnio nad debatą komisji budżet. Min. Spraw Wewn. poseł Browiń- ski — ozonowiec - - wystąpił z propozycją, aby zmienić ordynację wyborczą w tym sensie, by część radnych — zamiast ich wyboru — miano­

wały władze. W ten sposób — oczywiście Ozon mimo klęski mógłby w k a ż d e j r a d z ie u zy sk ać sztuczną w ię k sz o ść i decydującą odgrywać w sa ­ morządach rolę. Ale napewno uchwalenie takiej ordynacji wyborczej przez Ozon jeszcze bardziej pogłębiłoby przepaść między Ozonem a opozycją.

Byłoby naprawdę wielce ciekawe, gdyby ten Sejm, który został obrany pod hasłem zmiany ordynacji wyborczej do Sejmu, rozpoczął od zmiany ordy­

nacji wyborczej do samorządów, która co dopiero przed kilka miesiącami została uchwalona, a która, jak udowadnia „Czas”, jest przecież d z ie łe m rz ą ­ d u . Nic bodaj bardziej nie dowodzi przyznania się O z o n u d o s w e j k lę s k i, jak ten pomysł posła ozonowego w sprawie ordynacji samorządowej.

W y b o ry g r o m a d z k ie w pow. le sz c z y ń s k im . Leszno. W dniu 9 bm. rozpisano wybory do rad gromadzkich na terenie powiatu leszczyńskie­

go. Wybory odbędą się w dniu 10 lutego rb.

W ybory g r o m a d z k ie w pow. g n ieźn ień sk im . Gniezno. Starosta powiatowy w Gnieźnie dnia 11 stycznia rb. zarządził wybory do rad gromadz­

kich oraz wybory delegatów do gminnych kole­

giów wyborczych w gromadach nie posiadających rad gromadzkich. Wybory we wszystkich groma­

dach powiatn gnieźnieńskiego odbędą się 12

lntego rb.

Z krwawej Hiszpanii.

J P ad ł ostatn i punkt oporu c z e r w o n e j H iszpanii pod Tarragoną.

Bilbao. Wojska powstańcze zajęły we czwar­

tek po południu miasto Falset, ostatni ośrodek oporu wojsk barcelońskich na drodze do Tarra- gony. Wojska gen. Franco znajdują się już tylko o 10 mii od wybrzeża morza Śródziemnego.

N ow e w y ło m y w c z e r w o n e j lin ii o p o ru w K atalon ii.

Ssragosa. Komunikat powstańczy potwierdza zdobycie miejscowości Fßlset, Agramunt oraz in.

» i douosi o wzięcia do niewoli około 1400 jeńców oraz znacznych zapasów sprzętu wojennego, m. in.

( jednej baterii dział, 10 i pół cm. czołga sowieckie go i magazynu amunuji. Podczas walk zestrzelono ośm czerwonych samolotów.

, W o jsk a p o w stań cze j u t w T a ra g o n le . Wojska powstańcza na froncie północnym stale prą naprzód. Codopiero zdobyli miasto

> Montblam hi i nadmorskie większe miasto Tortozę, a już przednie ich straże wkroczyły do Taragony.

O brady w R zy m ie p o dobno n ie d a ty ż a d n e g o w y n ik u .

Rzym. W kołach dyplomatycznych i praso­

wych twierdzą, źe obecna wizyta angielskich mę­

żów stanu w Rzymie nie przyniosła żadnych kon­

kretnych rezultatów.

P r e m ie r C h am b erlain u O jca św .

Rzym. 13 1. O godz. 1130 Chamberlain i oso­

by, towarzyszące im udały się do Watykanu na au­

diencję u Ojca św. Przed wejśdem do prywat­

nych apartamentów os pieski*, u Chamberlaina po­

witał mistrz Dworu Papieskiego, który następnie wprowadził go do biblioteki papieskiej, gdzie od­

była się audiencja, która trwała 20 minut. Po au­

diencji prem. przedstawił prem. Chamberlain Papieżowi min. H <1 f xa oraz członków swej świty.

Około godz. 1 odbyło się w poselstwie brytyjskim przy Watykanie śniadanie z udziałem kard. Pa- cellie’go, kard. Pozzardo, jako b. delegata na ko­

ronacji króla Jerzego VI i innych dostojników watykańskich.

A n g lia I F r a n c ja n ie d a d z ą g w a r a n c ji d la n o w y c h g ra n ic C zech o -S ło w acji, Paryż. Prasa paryska donosi, że w toku roz­

mowy Chamberlaina i Halifaxa z prem. Daladierero i min. Bonnetem poruszona została m. in. sprawa gwarancji francusko-angielskiej dla nowych granic Czecho-Słowacji.

Zdaniem dziennika „Oeuvre” udzielenie tego rodzaju gwarancji uznane zostało za czasowo nie­

aktualne.

W ęg ry p r z y s tą p iły do p a k tu a n ty k o m u n isty c zn e g o .

Węgry uchwaliły przystąpić razem z Niem­

cami, Włochami i Japonią do paktu antykomu­

nistycznego. Niemieckie pisma piszą, że jest jasnym, iż w ten sposób Węgry pośrednio zrezygnowały ze wspólnej graDicy z Polską.

Min. R lb b e n tro p w W arszaw ie.

Warszawa. Pan minister spraw zagranicznych, Józef B**ck zaprosił w czasie swego pobytu w Mo­

nachium ministra spraw zagranicznych Rzeszy von Ribbentropa do Warszawy. Minister von Ribben- trop zaproszenie przyjął.

Podróż ministra spraw zagranicznych Rzeszy do Warszawy, która stanowić będzie rewizytę na złożoną w swoim czasie przez ministra Becka wi­

zytę w Berlinie, nastąpi prawdopodobnie jeszcze w czasie bieżącej zimy. Dokładna data nie została jeszcze ustalona.

N ow y p o s e ł chiński n a Zamku*

Dnia 11 stycznia p. Wang KiDg Ky, poseł nad­

zwyczajny i minister pełnomocny Republiki Chin- sklej, złożył Panu Prezydentowi Rzeczypospolitej swe listy uwierzytelniające na uroczystej audiencji na Zamku Królewskim,

Kilka znamiennych faktów z życia śp. Romana Dmowskiego.

Oddał s ię s p ra w ie bez r e s z ty .

„Karier Poznański* przypomina:

„Dmowski niczego za życia nie robił, niczego nie przedsięwziął bez przemyślenia swojej decyzji.

Najbliższym przyjaciołom nieraz tłumaczył pobud­

ki, dli których pozostał w stanie bezżennym, choć praguąłoy ożenić się i mieć dzieci. „N ie m ógł­

b y m — tak mawiał — c a ły słu ż y ć S p ra w ie , g d y b y m p o ło w ę o d d a ł r o d z in ie ”.

Cięta odpow iedź.

Zmarły był wiernym synem Kościoła i wierzą­

cym katolikiem, Słynny pisarz ang elski Chester ton w swych pamiętnikach pisze, że gdy w jego obecności pewien polityk belgijski kpił sobie z an­

tysemityzmu Dmowskiego, mówiąc, że przecież i Jezus Chrystus był Żydem — Roman Dmowski odpowiedział mu z g o a n o ś ją : „ J e z u s C h ry s tu s b y ł B o g ie m , k tó r e g o Ż ydzi u k rz y ż o w a li”.

Nie m iał z czeg o żyć.

Na łamach „Sława Nar* d >wego” ks. W. Matus zamieszcza wspomnieule z 1935 r.

„ B y ło t o p tz e d tr z e m « la ty . Z Kosowa, z lecznicy dr Tarnawskiego, wracał śp. Roman — w towarzystwie ks. red. Chudzińskiego i obecnego prezesa Zirządu Głównego S.N. mec. Kowalskiego.

Przerwa między pociągami pozwalała na krótki wypoczynek i posiłek, którym miaiem szczęście służyć u siebie. W drodze na dworze**, opierająe się o mnie, przyznaje się śp. Roman Dmowski do tego, że u le m a z czeg o żyć.

Tak żył w ostatnich latach Roman Dmowski, który życie swe poświęcił dla Polski, wyrzekając się ciepła rodzinnego i odmawiając sobie ws*y- stkiego, tak żył mą?, którego podpis widnieje na traktacie wersalskim, otwierającym narodowi pol­

skiemu niepodległość i własne państwo”.

Stosunek do P iłsu d sk ie g o .

B. minister pełnomocny, hr Adam Tarnowski, opowiada w „Clasie”, jak próbował doprowadzić do porozumienia miedzy Dmowskim 1 Piłsudskim...

Było to w roku 1920. 'Hr. Tarnowski zapropono­

wał Dmowskiemu p* średnictwo w stosunku do Piłsudskiego. Dmowski mimo wahania w końcu zgodził się na nie.

„Oświadczył — pisze hr Tarnowski — przy tym, że, jeżeli przyniosę mu odpowiedź, iż Na­

czelnik Państwa go przyjmie, zgłosi się zaraz do Belwederu*.

Hr. Tarnowski udał się do Naczelnika Państwa.

„Naczelnik Państwa — opowiada hr T. — wy­

słuchał cierpliwie i uprzejmie podziękował za moją interwencję, upoważnienia jednak do za­

proszenia Dmowskiego nie udzielił. Stanowiska odmownego, które zajął, nie wytłumaczył i o Dmowskim ani słowa nie powiedział.

Dziś, gdy obaj mężowie stanu nie żyją — sądzę, źe prawdy historycznej, którą każdy Polak znać ma prawo — przed nikim ukrywać i nikogo w błędnym pojęciu utrzymy­

wać — skoro to prawda — mi nie wolno”.

Z a p o w ie d ź Ż y d ó w ; „ P a n rz ą d z ić n ie b ę d z ie ”.

W czasie wielkiej wojny zetknął się Dmowski w Stanach Zjednoczonych z przedstawicielami ży- dostwa, którzy go poczęli nakłaniać do kompromi­

su. Dmowski nie ustąpił ani na krok. Wtedy to jeden z nich odezwał się w ten sposób:

— Panie Dmowski I Pańska polityka odbudu­

je państwo, ale pan w nim rządzić nie będzie...

Na wspomnienie tych słów uśmiechał się:

„Już wtedy mnie uprzedzili,..”

I tak, niestety, było.

Rzeczy, a których zbyt ciężko pisać.

Prof. Wład. Konopczyński kreśli na łśmach

„Warszawskiego Dziennika Naród.” postać Roma na Dmowskiego w ramach Jego miejsca w dziejach Polski. Artykuł ten kończy w sposób następujący:

„Dmowski dożył chwili po podpisaniu pokoju, kiedy mówił o sobie przyjacielowi historykow i:

„Osiągnąłem swój cel w 90 procentach".

„Mówił, prawda, kiedy indziej o swych ponu­

rych przeczuciach, że przewiduje jeszcze ciężką

wojnę z Niemcami. Zapatrzony w swój główny front bojowy, mniej może myślał wtedy o zawieru­

chach Wschodu, a nie uprzytomniał sobie przejść, jakie go czekały w kraju — ze swoimi. Trzeba było dopiero wyzwalać Polskę z pęt zależąc ś ;l cielesnej i duchowej od Żydów, od masonerii, od międzynarodówek kapitalistów i marksistów, aby naprawdę zasiadła jako gospodarz na swojej ziemi i mogła własny wyłaniać rząd.

aI zaczęły się rzeczy nieprawdopodobne, o których zbyt ciężko pisać...

„Mąż stanu, który po wojnie światowej wpro­

wadził swój naród między zwycięzców, wywalczył dlań Pomorze, Wielkopolskę i Śląsk, wygrał spór 0 Lwów, rozstrzygnął na rzecz Polski sprawę wi­

leńską, wyzwolił miliony, milionom dał miliardy, został z dalszego państwowego żyeia Rzplitej wy­

kreślony.

Jego hasło umiłowane — Naród Polski — wy­

mazane z kontytucji, aby po latach wrócić na afi­

sza wyborczym — przy właszczyciell.

Jego twór ostatni — Obóz Wielkiej Polski — rozwiązany.

Jego symbol — miecz Chrobrego, zdzierany z piersi bojowników, jako antypaństwowy.

Jego przyjaciele — znieważani.

Jego słowo — konfiskowane.

A wszystko to dla stłumienia tej Id e o lo g ii n a ­ ro d o w e j, która jednocześnie na oczach wszystkich podnosiła Włochy i Niemcy do niebywałej potęgi...

„To już są rze sy, urągające wszelkim zesta-

» leniom historycznym. Tego u nas kiedy indziej, ani na świeeie gdzie indziej nie było. A zresztą

— może mu się to należało. Pewno dał państwu za mało. Więc pochowano go za miastem wśród najuboższych — na Bródnie*. Wł. Konopczyński.

Ks. biskup Przeździecki o Romanie Dmowskim.

Z m a rły nie d la s ie b ie ni© p ra g n ą ł.

W katedrze siedleckiej ks. bisk. dr H. Przeź­

dziecki, ordynariusz diecezji podlaskiej, odprawił w licznej asyście mszę św. żałobną za duszę Roma­

na Dmowskiego.

Po mszy św. ks. biskup przemówił z ambony, charakteryzując życie i działalność Romana Dmow­

skiego. Pasterz podlaski w szczególny sposób pod­

kreślił stosunek Zmarłego do Kościoła katolickiego 1 pobożny budujący koniec jego wędrówki ziemskiej.

„Roman Dmowski — zakończył biskup — nie dla siebie nie pragnął, nia szukał ani honorów, ani dostatków. Nie pozostało po nim żadnego majątku. Umarł nie u siebie i chociaż u przyja- siół, lecz w obcym domu. O ile ktoś mniej dla ciebie wymaga, czy to majątku,. czy honorów za pracę dla ojczyzny, o tjla jest większym patriotą.

Zycie takie jest dowodem, że człowiek ten, bez żadnych myśli ukrytych, jest całkowicie oddany sprawom narodu sw8go. Oby tacy jak najliczniejsi wśród nas b y li!

„Odszedł od nas Roman Dmowski, wyznawca Chrystusa, z pokorą kajający się, z radością, z uwielbieniem przyjmujący Chrystusa w Sakra­

mencie Ołtarza i to nie raz tylko, rozmodlony, mi­

łujący Boga, a w Nim wszystkich ludzi, całkowicie oddany Ojczyźnie. Nie zapomnę nigdy mych roz­

mów z Romanem Dmowskim o Bogu i o Polsce ! Romanie Dmowski, wodzu du< ha narodowego, Podlasiaku! My Podlasiacy zawsze o Tobie pa­

miętać będziemy i nie tylko dzisiaj, lecz jak naj-

P ra c « k o b ie t 1 m ło d o c ia n y c h .

Iodpektor Pracy 8 Obwodu w Mławie przypomina, i e wedłu g ustawy z dnia 2 lipcn 1924 r. w przedmiocie pracy kobiet i młodocianych (DzU.R*?, Nr 65 24 poz 636) i par.

8 go Rozp* Ministra Pr, i Op Społecz w porozumieniu z Mi­

nistrem Wyzn Rellg. 1 0 . S. z dn. 31—12. 1924 (Dz. U, Nr.

4—25 poz, 40) o w ykonaniu obowiązku szkolnego przez m ło­

docianych — pracodawcy zatrudniający młodocianych w wie­

k u do ukończonych la t 18 w zagładach p rac y ; p rz e m y sło ­ wych, rzemieślniczych, w handlu, komunikacji, przewozie oraz in nych za k ła d ac h pracy, choćby na zysk nie obliczo­

nych, a prowadzonych w sposób przemysłowy niezależnie od tego, czy te zakłady są własnością prywatną, p a ń s tw o ­ wą czy też samorządową, obowiązani są w ciągu miesiąca stycznia każdego roku przesłać właściwemu Inspekto rowi P racy wykaz w spom nianych wyżej m łodocianych wg. obo­

wiązującego wzoru.

Winni niedokonanie obowiązku n ad e sła n ia wykazu m ło­

docianych ulegną karze aresztu do miesiąca lub grzywny do 1000 zł.

N I E G O D N Y .

--- 58

(Ciąg dalszy).

— Wiera dobrze, i i nigdy nie będziesz zdol­

nym mi przebaczyć, bo w twoich oczach kłam­

stwo i podstęp zasługują na najwyższą pogardę, a ja nie tylko ciebie, ale was wszystkich '.oszukałam.

Nie chcę teraz dokończyć złego dzieła, które roz­

poczęłam. Pragnę być szczerą 1 wyznam cl otwar­

cie całą prawdę. Nie jestem Beatą de Silvo. Je­

stem tylko Edytą Frinksley, biedną, zbłąkaną dziewczyną, którą namówiono gwałtem do przy­

właszczenia sobie stanowiska, jakie nigdy do niej nie należało I

Franciszek spojrzał na nią w osłapieniu, ale nie mógł wątpić o szczerości jej słów, tak były one nacechowane prawdą. Edyta stała przed nim jak przed swoim sędzią i nie kłam ała w tej chwili.

Zaciemniło ma się w oczach; mlmowoll od­

wrócił się od niej, Cios był zbyt silny. On że to mógł się zawieść tak okrutaie ? Najlepsze, naj- i piękniejsze uczucie swojej duszy mógł ie zwró­

cić ku tak niegodnej istocie ? Ta piękna maska dziecięcej niewinności złudziła go do tego stopnia, że ją poczytał za zwierciadło pięknej i silnej du­

szy ! Zaiste, w tej chwili był bardziej oburzonym na samego siebie, aniżeli na tę nieszczęśliwą isto­

tę. Błagała dalej:

— Idź za popędem twego szlachetnego serca i nie dołamnj słabej trzciny, lecz zdobądź się na chwilę cierpliwości, ażebym mogła dokońezyć mo­

jego wyznania. Wszakże mogę jeszcze naprawie zło, jakie wyrządziłam, a do tego potrzebuję two­

jej pomocy. Jeżeli mniÓ kochałeś, to pozostań przynajmniej moim przyjacielem i chciej posłu­

chać mojej historii.

Franciszek w milczeniu skinął głową.

—- Moi rodzice należeli do uczciwej, lecz nie­

zamożnej irlandzkiej szlachty, którą niedola wy­

pędziła z ojczystego krają, a młodzieńcze złudze­

nia zawiodły do Filadelfii. Nie znaleźli oni tam tego, czego szukali i tu się spotkali z dawną nędzą. Mój ojciec, piękny mężczyzna, coraz sta­

wał się smutniejszym, a matka coraz obfitsze łzy wylewała. Pewnego dnia popłynęły one z roz­

dzierającą siłą, bo mój biedny ojciec padł w koń­

cu ofiarą fizycznych i moralnych cierpień, odnie­

siono go na wieczny spoczynek. To, co nastąpiło po jego śmierci, już jest wyraźniejszym dla mej pamięci. Mieskałam sama jedna z moją matką w nędznej3 izdeba na poddasza. Szyła ona po całych dniacih, a obraz jej szlachetnej, zgiętej bo­

leścią postaci, pozostał na zawsze wyryty w mo­

jej dnszy Dotąd widzę ją jeszcze, jak z twarzą, zwróconą "ustawicznie na robotę, pracowała od rana do nocy, niekiedy tylko spoglądając na mnie z miłością 1 rozrzewnieniem. Najbardziej lubi­

łam wówczas tak zwaną szarą godzinę, wtedy bo­

wiem, korzystając z chwilowej przerwy w zajęcia, brała mnie na kolana, opowiadała zajmujące ba­

jeczki, a nakonlec, i składając moje ręce, uczyła

modlić się do Boga. tC. d. n.)

W I A D O M O Ś C I

Nowa Miasto Lubawskie, dała 16 stycznia 1939 i . Kalendarzyk. 16 stocznia, poniedziałek, Marcelego.

17 stycznia, wtorek, Antoniego.

Wschód słońca g 7 — 37 m. Zachód słońca g. 15 — m 53, Wschód księżyca g. 4 — 32 m Zachód is ię iy c a g. 1 3 — m 08.

Z miasta i powiatu

Klub Narodowy opuścił na znak protestu salę Rady Miejskiej.

R a d n i „o zo n o w i” i s o c ja lis ty c z n i przeciw ko n a g ło śc i w n io sk u c przem ianow ani«* p ark u

n * „ P a r k R jm a n a D m o w sk ie g o “.

N o w e M iasto* W sobotę, dn. 14 boa., odbyło się pod przewodnictwem p. burrn. Wachowiaka pierwsze posiedzenie nowej R*dy Miejskiej, wy­

b ra n e j— jak wiadomo — dn. 18 grudnia ub. r. W posiedzeniu brali udział wszyscy radni w liczbie 12 oraz jeden obok p. burmistrze, członek Z-uządu Miejskiego p. Jabłoński. Należy podkreślić, iż członkowie Eiubu Narodowego przybyli na posit»

clsenśe zgodnie z poleceniem władz S. N. z czar­

nymi o p a sk a m i n a ra m io n a c h w związku z ża­

łobą po śp. Romanie Dmowskim.

P. burmistrz, otwierając inauguracyjne posie­

dzenie, wyraził nadzieję, iż radni miejscy będą się kierowali w swej pracy dobrem miasta i obywateli, po czym odebrał od każdego radnego przyrzecze­

nie za pomocą podania ręki.

Po odczytaniu przez przewodniczącego po­

rządku obrsd, który przewidywał wybór kilku ko­

misji miejskich, zabrał głos radny p. mee.;Pruski, który stawił n a g ły w n io s e k o u czczen ie p a ­ m ię c i śp. R o m a n s D m o w sk ieg o przez p o w sta­

n ie z m ie jsc i z a c h o w a ń e c h w ili ciszy , p rz e ­ m ianow anie p a r k u m ie jsk ie g o na „ P a rk R o m a n a D m o w sk ieg o ” o ra z zaw ieszen ie p o r t r e t u W ielkiego Z m a rłe g o w s a li posiedzeń R ad y M iejsk ie j.

W ciągu przemówienia wnioskodawcy wszyscy radni oraz członkowie Zarządu Miejsk. wstali i uczcili ciszą pamięć Wskrzesiciela Państwa.

Następnie moc. Pruski umotywował swój wnio­

sek. Podkreślił, iż c ała p r a s a k r a jo w a i w ie le d z ien n ik ó w z a g ra n ic z n y c h o d d a ło h o łd p a ­ m ięci W ielkiego P olak a. On był Tym, który p o d p is a ł t r a k t a t w e rsa lsk i, s a n k c jo n u ją c y w s k rz e s z e n ie P a ń s tw a P olsk ieg o , On b y ł p ie rw szy m u z n a n y m p rz e d sta w ic ie le m P o lsk i.

O n b y ł w re sz c ie c zło w ie k ie m , który szczegól­

nie zasłużył się d l? z ie m za hodnlch. J e m u b.

d z ie ln ic a p ru s k a i P o m o rz e z a w d z ię c z a ją w łą c z e n ie w o b rę b P ań stw a, któremu wywal czył wolny d o s tę p d o m orza. Jego Osób a i za­

b ieg i p r z e jd ą d o h is to rii.

Następnie mówca złożył umotywowany w n io ­ sek , podpisany przez członków Klubu Narodowego, na ręce przewodniczącego, który otwiera dyskusję nad nagłością wniosku.

Głos zabiera p. r. M uchlldski („Ozon“). Za­

znacza on, iż, aczkolwiek popiera wniosek,® to jednakże radzi go odłożyć do następnego posie­

dzenia po rozważeniu całokształtu sprawy. Dziś bowiem mówca jest zaskoczony (?!) postawieniem tej sprawy na porządek obrad. (Jak gdyby gaze­

ty nie podawały codziennie o całych tuzinach takich wniosków i ich uchwaleniu).

Polemizuje z przedmówcą, p. r. G ę stw lc k l, który dowodzi, że osoba Dmowskiego jest zbyt dostatecznie znana, a rola Jego szeroko omawiana, by namyślać się jeszcze nad formą Jego uczczenia.

Odbywa się głosowania nad nagłością wniosku.

Wniosek popiera 6 członków Klubu Narodowego, 3 członków klubu „Ozonu” i 3 socjalistów głosuje przeciw nagłości wniosku. Nazwiska głosujących przeciw nagłości wniosku s ą : Z .Ozonu”:" o. B.

Chełkowski, kupiec, p. Jankowski, dyr. K. K O., p. Muchlińsbi, sekretarz sądowy. Z PPS,: p. Wa- syluk, kierownik szkoły, Kudełka, robotnik i Tes- mer, robotnik.

P. burm. Wachowiak odczytał na wniosek p. r. Wasyiuka odnośne punkty ustawy, ’ określa­

jącej kompetencje przewodniczącego Rady w wy­

padku równej ilości głosów, padających za każdym wnioskiem. Następnie przewodniczący oświadcza, lż wniosek o uchwalenie nagłości upadł, gdyż sam także opowiedział się za przełożeniem załat­

wienia sprawy przemianowania parku do przyszłe­

go posiedzenia Rady. (P, burmistrz wybrany został przed przeszło 3 laty również głosami radnych na­

rodowych, którzy aanowiwliw niej większość.) J Wobec takiego oświadczenia radni narodowi podnoszą się z miejsc i o p u s z c z a ją s a lę p o sie ­ d z e ń . Z powodu braku quorum radni socjali­

styczni i „ozonowi* nie są zdolni do powzięcia uchwał.

P. burmistrz, zamykając posiedzenie, oświadcza, iż przyłączając się do wniosku o odłożenie jego załatwienia, kierował się zasadą sprawiedliwości, gdyż przed 4 laty również nie uchwalono w R a­

dzie Miejskiej wniosku o przemianowanie jednej z ulic na ul. marsz. Piłsudskiego, ehoć był osobą oficjalną.

(W Nowym Mieście Lub. istnieje już boisko imienia marsz. Piłsudskiego. Jeżeli zaś chodzi o meritum sprawy, godzi się zaznaczyć, że takie same wnioski stawiane są jeden po drugim w ra-

daeh miejskich w Polsce i nie znomy wypadka, by wniosek taki został tak potraktowany jak w No­

wym Mieście. Nawet w tak zaiydzonym Białym­

stoku nagłość walonka o pr'eminnowanie jednej z ulic imieniem Romana Dmowskiego została przyjęta).

Oświadczanie.

J a k wyalka z powyżej załączonego spraw ozdania, p. borna WachowiaK umotywował swa o d m o * a a stanowisko w s jr a wie nagłego wniosku klubu narodowego zasa dą sprawiedli­

wości, ponieważ »przed 4 laty również ofe nchwMooo rów«

n e t p p em ian o w a n ia jednej z ulic na ul. marsz. Piłsudskie go*. Chodzić tu może jedynie o uroczyste żałobne posiedze­

nie Rad? Miejskiej ku czci marsz. Piłsudskiego w dniu 14 maja 1935 r. Wówczas żaden wniosek o przemianowanie ulicy Im. Piłsudskiego nie wpłynął, a jedynie krótko przed samym posiedzeniem przybył radny z klubu BB AR. p, dr Ko massa do ranie 1 zapytał mnie, jakby klub naród, ustosunkował się do propozycji Klubu BBWR przemianowania ulicy Łukow­

skiej na ul marsz. Piłsudskiego. Oświadczyłem mu wówczas, że, jeżeli chodzi o tę właśnie ulicę, to klub narodowy byłby jej przemianowaniu prawdopodobnie przeciwny, gdyż wiąże się ona z klasztorem Łąkowskim k tó ry na Pomorzu 1 Ma­

zowszu stanowił drugą Częstochowę i pamięć o nim utrzy mana być winna. Zaznaczyłem jednak wyraźnie, że o ile wpły nie wniosek przemianowania Jakiejkolwiek innej ulicy w mie­

ście Klub Narodowy ustosunkuje się pozytywnie do tego wniosku* — Na rzeczonym uroczystym posiedzeniu, ani na żadnym dalszym odnośny wniosek ?e strony BBWR ule wpłynął

Twierdzenie więc p* Burmistrza o nieucbwalaniu przez Radę Miejską w n i o s k u o przemianowanie jednej z ulic Imie­

niem mersz. Piłsudskiego i oparcie na tym swej zasady sp ra­

wiedliwości nie od owtada istotnem u stanowi rzeczy.

Nowe Miasto Lab., dnia 16 I 1939 r.

(—) Ks. Józef Dembieńskf.

Czemu to?

N o w e M iasto* J a k p o d a j e m y , w s o b o t ę , d a la 14 b m , o d b y ło s i ę p ie r w s r e p o s ie d z e n i e n o w o o b r a n e j R a d y M ie js k ie j. T r a d y c y jn y m z w y c z a j e m o d w y ­ z w o le n ia m ia s t a z J a rz m a n ie w o li k a ż d o r a z o w e p o ­ s i e d z e n i e n o w e j R ad y p o p r z e d z iło n a b o ż e ń s t w o k o ­ ś c i e l n e . T y m e z o b e c n ie o n o s i ę n ie o d b y ło D la c z e ­ g o ? C z y i m o ż e w ła ś n ie d l a t e g o p o c z ą t e k b y t ta k n i e s z c z e g ń l y ?

W g ru d z ią d z k ie j ra d z ie m ie js k ie j uczczono ja m ię ć R o m an a D m ow skiego.

Grudziądz. We czwartek odbyło się posiedze­

nie rady miejskiej przy udziiło 24 radnych. Prze­

wodniczący p. prezydent Włodek, otwierając posie­

dzenie, wygłosił przemówienie, w którym uczcił zasługi śp. ks. kard. Kokowskiego i Romana Dmowskiego. Przemówienia tego wysłuchali radni

— stojąc.

Jak się dowiadujemy, Grudziądz uczci zasługi R. Dmowskiego także w ten sposób, że jedna z uiie (prawdopodobnie ul. Ogrodowa) w śródmieściu na­

zwaną będzie Jego imieniem.

K u rs w yszkolen ia p r z e d w p o ia r n lc z e g o .

N o w e M i a s t o . W dniach od 16—30 bm. odbyw a się w Nowym Mieście kurs wyszkolenia przecSwpotarolczego 1, 2 l 3 stopnia, organizowany przez Oddział Powiatowy Zw.

S traży Pożarniczych RP. Kura odbywa się w lokalu, udzie­

lonym przez p. Bronisław a Jentkiewieza, prezesa Oddzia łu Powiatowego.

G w iazdka Cbóru K ościelnego,

N o w e M i a s t o . W dn, 11 bm. odbyła się w sel! p. To*

masza Rogowskiego gwiazdka członków Chór»” Kościelnego św. Cecylii i ich rodzin.

Uroczystość rozpoczęła się odpraw ieniem kolędy przez I ks. Wilamowskiego Następnie prezes p.

Bonifacy

Gęstwlckl powitał zaproszonych księży, wśród których znajdowali się również ks, pref Turulsiki i ks. Jasiński, prezesów stow arzy­

szeń Akcji Katolickiej i rodziców członków. Z kolei prze mówił ks. Wiiamowskl, po czym podzielił się z obecnymi opłatkiem. N astępnie zasiedli wszy a y do suto zastawionych stołów, racząc się kaw ką J zakąskami. Chór odśpiewał 2 utw ory

p.

Smukały. Obecnych było 96 członków i gości.

Urządzono też po gwiazdce tańce, urozmaicone w y stę p a ­

mi chóru. |

Należy podkreślić, iż nowy zarząd z p, GęatwJcklm jako ] prezesem I dyrygentem p. Smukałą po zreorganizowaniu Chóru czyni wysiłki podciągnięcia chóru na coraz w?*szy poziom.

N a k ilk a k r o tn e z a p y ta n ie

donoszę m oj.j Szanowne] Klienteli, że trad y c y jn e 2 n a jt a ń s * e t y g o d n ie urządzam również I w ty m roku l to o d 22 bm .

Bliższe szczegóły, dotyczące korzystnego zak u p u ! nade r nlskleh cen, będą uwidocznione w n a s tę p n y c h reklam ach w prasie oraz 1 w moich oknach wystawowych,

.BŁAWAT* właśc B. Gęstwlckl Nowe Miasto Lubaw skie — Rynek 17

O dosw a d o m ie sz k a ń c ó w m ia sta i okolicy L u b a w y .

Lubawa. W czwartek, dnia 19 stycznia 1939 r. przypa' da 19 ta rocznica wkroczenia wojsk polskich do Lubawy i objęcia rządów przez zm artwychwstałą Rzeczpospolita

P oiskj|t

Dla upamiątntenia tego dnia — Zarząd Miejski organi- żuje o godz. 9-t^j w kościele parafialnym nabożeństwo dzlęk*

czynne, na które uprzejmie zaprasza Władze, Urzędy, Or­

ganizacje or z ogół Społeczeństwa

Organizacje uprasza się o wzięcie udziału w naboźeń- stw ie możliwie ze sztandarami. Równocześnie Zarząd Miej- ski prosi o w ywieszenie chorągwi narodowych możliwie już od południa dnia uprzedniego

Chcąc nczclć tan dzień rocznicy — K oło Polskiego Związku Zachodniego w Lubawie organizuje wieczorem dnia 19 stycznia 1939 r. o godz. 20 tej w aall p. Kowalskiego wie- czornlcę publiczną, na którą rów nież ogół obywateli nprzej.

mie zaprasza * i

Wstęp na salę Jest bezpłatny. W programie przewiduje wygłoszenie odpowiedniego referatu oraz w ystępy ar­

tystyczne. '

* pocztów sztandarowych na wieczornicy jest rów­

nież pożądany. 1

Zarząd miasta Lubawy 1 koło Polskiego Zw. Zachodniego Lubawa.

L ó d s ię z a ła m a ł I c h ło p ie c u to n ą ł.

L u b a w a . W niedzielę, dn. 15 bm. w godz. popoł k!Jk<\? ^ 0 PCÓ^ nie sw afaJ*c n* t0* *<5d w tut. łazienkach miejskich jest już częścowo w ycięty, a nowa powłoka lodu Jest cienka, udawali śmiałków t chodzili po lodzie, który nagle się załam ał ! trzech chłopców wpadło do wody. Dwóch

B ezap elacy jn e zw y cięstw o O bozu N aro d o w eg o w w ybo­

r a c h do R ady M iejskiej w L id zb ark u .

Lldzberk (tel. wł.) Wynik wyborów do Redy Miejskiej aa. Lidzbarka, odbytych w niedzielę, dn.

15 bm. przedstawia się następująco :

Lteta nr 1 (ozonowe rob tatcza) otrzymała 10 012 głosów, lista nr 2 (Samorządowy Obóz Na­

rodowy, 11797 głosów.

Lista nr 1 uzyskała 5 mandatów, naro­

dowcy zaś 7, a zatem bezwzględną większość.

U v M U » I I K A T Y _{T B . P .} K u rsy z d z ied z in y h o d o w li ow iec w K o łach

H id o w có w O w iec.

Siadem la t ubiegłych arządza Pomorska Izba Rolnicza w uorozumieoiu z Pomorskim Związkiem Włościańskich Kół Hodowców Owiec w celo podniesienia hodowli owiec, n a s tę ­ pujące kursy połączone z walnymi dorocznymi zebraniami kół hodowców ow ec z następującym program em :

1, Zagajenie,

2. Sprawozdanie z działalności K oła (prezesa Koła), S. Dyskusja nad sprawozdaniem,

4. Referat na te m a t aktu aln y c h zagadnień z hodowli owiec ( nap. hod. owiec Izby),

5. D*sku*ja nad referatem, 6 Wolne głosy,

7 Zamknięcie zebranie.

K ursy te odbędą się w n a stępującyc h miejscowościach 1 term inach w pcw. l u b a w s k i m . ^

w Nowym Mieście, w p ią te j, 20. I. 1939 r. o godz. 9,30;

w Zwiniarzo, w piątek, 20 I. 1939 r. o godz. 12,30;

w Roźeotału, w piątek, 20. I 1939 r. o godz. 15,30.

Pomorska Izba Rolnicza prosi o ja k najliczniejszy udział

Rolników w kursach. T. R, P.

Wojsko kupi 4 —6 koni do taborów 4 la ta i starsze oraz parę koni wyjazdowych. Zgłoszenia prosimy kierować n ie­

zwłocznie do naszego biura.

T. R, P. — Nowe Miasto Lub.

z nieb, synów robotnika Górzyńskiego, zamieszkałego przy ui. Pomorskiej la t 13 i 9 wyratow ał syn szczotkarza p, Bene­

dyk 1 18, a trzeciego zaś chłopca, syna robotnika miejsk. p.

Strzeleckiego, zamieszkałego przy ul. Pomorskiej, la t 13, w y ­ ratować nie zdołał i chłopiec utonął. Do akcji ratown. zaalarm o­

wano syreną tut. O h. Str, P o ź , której członkowie n a t y c h ­ miast p ospie szni na m i e l c e w y p a d k u ze sprzętami r a to w n i­

czymi I wydobyli Strzeleckiego bosa kami spod lodu, lec*

niestety, już tylko m artwe jego zwłoki. * Oby wyżej podany nieszczęśliwy w ypadek był przestrogą dla wszystkich dzieci, które nie zdają sobie spraw ę z gro-ą^ego niebezpieczeń­

stw a przy obecnych roztopach, by na iód nie wchodziły.

Jaszcze w s p ra w ie uleuzASMd.aionego z a k a z u .

S k a r l i c . Dla u a i k a lę - i a alaporozataleń podajatDy, żo owym .gorliwym* poll-j-nta m , klóry d o r a d ę } atę u s u n i ę t a chorągwi o barwach narodowych, wywiesz, w dn. 7 bm. z oka- zjl pogrzebu śp. Romaną Dmowskiego, byi post. Michalski,

S p ro sto w a n ie .

W związkn z umieszczeniem w nr 4 .Drwęcy* * dnia 10 stycznia rb. o ta tki pt, „Gorszące w ystępy p ropsgatorów seaty* oroszę »godnie z art. 27 i 28 praw a prasowego ( Dz D RP nr 89 poz. 608) o umieszczenie następu ją ce go sprostowania- Nieprawdą jest, Jakobym w Nowy Rok podczas zabaw y OSP usiłował robić a w a n tu r ę na równi z p, P ękala, n a t o ­ m iast praw dą jest, że a w a n tu r a była, ale robił ją niejaki

p.

fekrente, który jest z na ny ze swych wojowniczych wystę pów 1 który otrzym ał tylko należytą odprawę.

Nieprawdą Jest, Jakobym kiedykolw iek zaczepiał sp o k o j­

nych przechodniów, lu b był chociażby uczniem fryzjerskim n ato m ia st p r a w d ą Jeet, że p. S kre nta swym zachowaniem I wyzwiskami n a p r a w d ę zaczepiał spokojnie bawiących sle

gości. Y

Dalej nie praw dą jest, jakobym wspólnie z p. Pękałą zaczepił gdzieś jakiegoś gościa z Prątnicy, jakoteż nie wiemy n a w e t czy coś podobnego się działo, n ato m ia st może praw da być, że jeżeli a u to r — w yiej wymienionej n o ta tk i — tw terdii, ża coś takiego było, to tylk o on, a nie kto in n y mógł bvć s p r a w ­ cą tego, jako najwięcej wiedzący,

Ja nkow ski Kazimierz.

R U C H T O W A R Z Y S T W

L u b a w a . Tow. Gfmo. »Sokół* męski podaje do wiado­

mości, iź; w sio* zebranie odbędzie się w środę, dnia 25 bm.

0 godz. 20 (8 wlecz.) w lokalu g, Plotrowlczowej

Porządek b rad : 1) Zagajenie; uczczenie zmarłych człon­

ków Sokolstwa, 2) Wybór przewodniczącego zebrania. 3) Stwierdzenie obecnych i uprawnionych do głosowania. 4) Od­

czytanie protokółu z cst&tn. walnego zebrania. 5) Sprawo­

zdania członków Zarządu. 6) Dyskusje nad sprawozdaniami.

1) Sprawozdanie Komisji Rew. sprzętów i k*.sy. 8) Udziele­

nie pokwitowania, 9) Wybór uzupełniający 4 członków Zarządu, 10) Wybór Komisji Rew. kasy i sprzętów. 11) Wy­

bór sądu honorowego. 12) Wybór ch^rątego. 13) Wybór delegatów do Rady Okręgowej i Rady Dzielnicowej, 14) Za­

twierdzenie preliminarza budżetowego na r. 1939. 15) Uchwa­

le , dotycząca oddania strzelnicy garnizonowi lubawskiem u.

Ib) Rozpatrzenie regulaminowo zgłoszonych wniosków. 17) Wolne głosy i wnioski bez uchwal. 18) Zakończenie.

Zarząd.

N o w e M ia s to . Przypomina się członkom Tow. Restau­

ratorów, że ponowne walne zebranie odbędzie *ię w środę, dnia 18 bm. o 7 30 wiecz. w lokalu p. B. Jankowskiego * na- stępującym porządkiem obrad»

1. podanie do wiadomości sprawy hurtowni piwa, 2. w y­

bór marszałka celem przeprowadzenia wyboru 3. prezesa 1 wiceprezesa, 4. sekretarza i zastępcy, 5. skarbnika, 6. 2 członków zarządu, 7, 3 członków komisji rewizyjnej, 8. 3.

członków sądu honorowego.

W razie nie przybycia odpowiedniej ilości członków od­

będzie się za pół godz ponowne w alne zebranie. Zarząd.

W sio© «©brania K ó łe k R olniczych

odbędą się»

w B r a t ia n le , dnia 21. I. 1939 r. o godz. 17 w ask ol.

w J a m ie l n ik n , dnia 22. I. 1939 r. o godz. 18, w M a r z ę c ic a c b , dnia 23. I. 1939 r. o godz. 17, w B o le a z y n lt s , dnia 25. L 1939 r o godz. 17.

Z powoda przybycia referenta prosi się o liczny odział.

T. ^{R. P.}