POZNANSKIE STUOIA Z FILOZOFII HUMANISTYKI T' 4(17). Marksizm, liberalizm, prÓby wyjścia
Krzysztof Brzechczyn
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
ZAPAŚÓ
oBYWATELSKA
IABSORPCJA
ELIT
Pr
ba poszerzenia teorii ewoluciispolecze
stwa politycznego1. Problem
Klasyczna
droga rozwojowa spoleczelistwa politycznegoskłada
sięz
czterech faz:fazy
postępującejalienacji
obywatelskiej, rewolucjiI rodzaju, zniewolenia i cyklicznych rewolucji II rodzajut. Ten schemat rozwojowy zakłada, że każde idealne społecze stwo polityczne,,musi'' przejść przez fazę zniewoleni a, zna|azłszy się zaś w fazie zniewolenia, niechybnie ,,musi'' zostać wyzwolone, czyli przejść do fazy cyklicznych rewolucji I[ rodzajuz. Wychodząc konsekwentnie
z
założe
nie-Mar-ksowskiegomaterializmu
historycznego (wskr
cie: n-Mmh), można dojść np. do wniosku, żewalka marynarzy
i
robotnikw
rosyjskichw Kronsztadzie miała ,,reakc5{ny'' charakter, gdyż bdsuwała nadejście
stalinizmu3. Ten zaś był nieodzowny, by
p
źniej mogło nastąpić przej-I Por. Nowak (1991), s.87-105.2Zgodnie z zestawem przyjętych zalożeIi idealizujących, na ewolucję idealnego
spo-lecze stwa politycznego nie oddzialują czynniki typu ekonomicznego oraz światopoglą-dowego. W modelu podstawowym społeczeristwa politycznego pomija się ponadto wplyw instytucji, świadomości politycznej, innych społeczeristw itd' Zaklada się istnienie tylko dwoch klas politycznych: wladc w i obywateli.
! Aproksymacją okresu stalinizmu w ZSRR jest faza zniewolenia w modelu podsta-wowym społecze stwa politycznego; por.: Siegel (1993)' s. 375-392.
400
Krzysztol BrzechczynZapaść obywatelska i absorpcja elit 401
być
łatwiej
kontrolowanaprzez
władzę. Wszystko wskazuje na to, żew
stanie
zapaści ob-vwatelskiej znajduje się społecze stwop
łnocno-koreafiskie czy kubafiskie, w
kt
rych długotrwała martwota społecznawynika
z wszechwładzyPartii
i
prawie
doskonałejizolacji
od światazewnętrznego{. 3.
Absorpcja
elit
Rewolucje,,popychają'' proces rozwoju społecznego' zmuszając system
władzy do ewolucyjnych zmian. Powinny być to jednak rewolucje
prze-grane' gdyż zwycięskie rewolucje w
wyniku
mechanizmu pętliobywa-telskiej cofają proces wyzwolenia politycznego. Tak brzmi
jednaz
głow-nych tez
n-Mmh. Model
rozwoju politycznego w tej koncepcjiprzewi-duje zatem dwa
alternatywne rezultaty rewolucji:jej
zwycięstwo lubklęskę. Rozważmy więc od czego za\eży w naszJnn społeczefrstwie
moż-l iwo ść dwuwariantowego zakonczenia rewolucji. Zwycięstwo rewolucji
w modelu społecze stwa politycznego za|eży od stopnia masowości
wy-darze
rewolucyjnych. Rewolucja masowa to taka, w ktorej udział prze-ważającej częściklasy
obywatelskiej prowadzi do wyeliminowania sta_ rejklasy władc
wi
zastąpienia
jej przez elitę rewolucyjną. Rewolucjąlokalną
będę nazywaćtaką
rewolucję, w ktorej uczestniczy niewielkaczęść klasy obywatelskiej; konczy się więc ona przegTaną. Wśrod
wyroż-nionych
na
podstawie tegokryterium
typow rewolucji można jeszczewyodrębnić rewolucję
zr
wnoważoną, tojest taką, w
kt
rej
siły
obu Stron są mniej więcejwyr
wnane ikonflikt
społeczny nie może zakofi-czyć sięani klęską, ani
zwycięstwem jednej ze stron. Dochodziw
w-czas do
zjawiska
absorpcjielity
ruchu społecznego.Aby
zrozumieć tozjawisko, musimy głębiej wniknąć w
strukturę
ruchu obywatelskiego.Jednakże
wnaszych
rozważaniachnadal
będziemy pomijać rolętak-tyki i
strategii ruchu
rewolucyjnego, wpływ charyzmatycznych przy-wodcorv, stosowanychśrodk
rv przymusu itd. Są to'wszystko kwestieważne, Lecz z
punktu widzenia
rozwijanej koncepcji, w pierwszymuję-ciu nie najistotniejsze.
' Wszelkie znamiona zapaści obywatelskiej po likwidacji indywidualnego rolnictwa
i represji wobec prawoslawnego chrześcijaristwa wykazywalo społecze stwo radzieckie
w latach trzydziestych. Dopiero agresja hitlerowska wymusila na tym systemie społecz-nym pewną liberal izację, ktora pozwolila zapoczątkować odbudowywanie zniszczonych
przez wladzę więzi spolecznych. Ponowny wzrost regulacji wladczej po zakonczeniu
wojny wywołal op r społeczny, ktory doprowadzil między innymi do powsta w lagrach.
Tak więc do Iikwidacji stalinizmu przyczynil się nie tyle bunt najbardziej uciemiężo-nych w Gulagu, ile... Hitler.
ście-do
fa1l
clklicznych
deltlasacji
i
ograniczenia
poziomu r.egulacjiwładczej do pasma administracyjnego
optimum'
Każde
zniewolenicspołeczne
ma natomiast charakter
nieodmiennie przejściowyi
nieza_leżnie
odrozmiarow
zastosowanegoterroru
wobec'obylvateli, wspołe-czenstwie
takim
,,musi'' dojśćdo restauracji
autonomicznych relacai s_połecznych.omawiany
model rozwoju politycznegozaklada
'up.u*-dzie
.pewną-wielowariantowość
"*oiu.ji
.poł".""'n.twa:
możliwośćzwycięskich
lub prz
gTanych rcrvolucji. Żwycięskie rewolucje I rodza_ju .nie zmieniają
jednak
zasadniczo ścieżki-rozwojowej społecze stwapolityczneg9
-
od9uwąją onejedynic
fazę zniewolenia. Natomiast wy_grane rewolucje II
ro*aju
powodują powtorzenie sekwencjirozwojo-wych
społeczenstwa.
Oznacza totylko
cofnięcie w procesier"yr*oi"-nia
polityczrrega.2.
Zapaść
obywatelska
U
podstawtak
rozumianegofatalizmu
spolecznego rvteoni
rozwoJr.rpolitycznego
n-M1h
legły,jak
prz]'pu"rćru^,
błidne
założeniasta-tyczne
teorii polityki'
Auto'r tej koncepcjizakłada'
żc procesrewalory-zacji
więzi
społecznychzależny
jestjedynie
od czasu. Niezależnie ocl stopnia terroru, rv zniewo}onym społeczenstwie dochodzi do odnowynie-zależnych
więzi
społecznych.Tymczasem
możnarownież
założyć, że proces rewaloryzacji więzi społecznych za|eży od rozmiarorv terroru spo-łecznego zastosowanego przez władzę, a nie od czasu pozostar'ania da-nego spoleczenstwa w stanie zniewoleni a.W
zależności borrrem odska-li
zastosowanegoterroru
l'ożnie przebiegaw
czasie proccs odbudorł,_yautonomicznych
więzi
społecznych. [m1error
polityczny
zastosorva-ny
przez
władzęjest
większy,lym
proces ."*'nlo.'yźucjiautonomicz-nych
relacji
społecznychjest
dłuższy.
Im
zaś
"u.ięg
i
intensywnoścterroru
politycznego
są
słabsze,tym
rozu,ażanyp':J.". jest
krotszy.Można więc wyobrazić sobie
takic
społcczenstrv , iv ktorynl zakrcs rc_gulacji
życia społeczn_ego sięgagranic
ab_solutnych, w ktorym więc na mocysformułowanych
zależności dochodzi do bIokady procesu resty_tucji niezależnych
powiązari
społeczny'ch.Taki
stan
społe.r.,y
nu_zywam stanem zapaści obywatclskicj.
Historycz^e
społcczen"stwa,w ktorych możlirva !v'ł.au1.zapaść obywatelska,
i""'iuły[y
spe łnickil-ka
mocnych założenidealizujących. PowinnY
być on"*ięa'y
inl-rymido.skonale izolowane od wpływow zewnętrznych, intere.s władzy
joli-Łyczncj
zaś
musialby
dominowaćw nich
w sposob prawie abso-lutny.Zapaść
obywatelska
możliwajest bardzicj
rv społcczenstwach małych402
Krzysztot BrzechczynZapaść obywatelska i absorpcja elit 403
ukształtowanie się sieci niezależnych powiązari społecznych. W ruchu
społecznego protestu'
kt
ry w wyniku dalszej etatyzacji przeradza się w rewolucję, ponownie wyłania się nowaelita
społeczna. Wprzypad-ku zr
wnoważonej rewolucji,kt
ra
nie
możezakoiezyć się
zwycię-stwem żadnej ze stron, władcy stosują tę samą strategię. Absorpcja
elit
przez władzę pozwalawyhamowa
żywioł rewolucji,a
represje wobec pozostałej częściklasy
obywatelskiej ułatwiają ostateczną pa-cyfikację społecze stwa.odtąd
społecze stwo ewoluuje według wzo-ru: rewolucja-
absorpcja elit-
etatyzacja-
rewolucja-
absorpcjaelit
itd. Ten schemat rozwojowy trwa dop ty, dop kikt
raś z rewolucji niezako
czy się wygraną lub przegranąklasy
obywatelskiej' Przegranarewolucja grozi zniewoleniem klasy obywatelskiej, wygrana rewolucj a
zniewolenie społeczne jeno oddala, Edyż w wyniku mechanizmu pętli obywatelskiej nowa klasa władc w powiększa sferę wpływ w, tłumiąc
t5nnczasem op r klasy obywatelskiej.
Zwycięskie rewolucje
ko
czą się wymianą elit politycznych.Rewolu-cje przegrane
likwidują
konkurencyjneelity
społeczne. Natomiastw wyniku rewolucji
zr
wnoważonych dochodzi do uzupełnieniaistnie-jącej klasy władc w elitami pretendującymi do władzy. 4. Konkluzje
Społecze stwo polityczne może zatem ewoluować według
następują-cych ścieżek rozwojowych:
1) klasyczna(czterofazowa) ścieżka rozwojowa (z modelu I n-Mmh);
2) ścieżka rozwojowa zakonczona zapaścią obywatelską;
3) ścieżka absorpcji elit.
Natura proces w politycznych nie pozwala więc na całkowite wyeli_
minowanie elit politycznych,
kt
re decydują o antagonistycznym cha_rakterze momentu politycznego społeczeristwa. Niemożliwe jest
trwa-łe zredukowanie władzy do pasma administracji,.ewolucja społecze -stwa politycznego oscylować będzie zatem od rewolucji do etatyzacji. Przegrane rewolucje są optymalnym rozwiązaniem społecznym z
punk-tu widzenia
interes
w klasy obywatelskiej tylko na określonym odcin-ku rozwojowyrn społeczer1stwa-
po wyjściu zfazy zniewolenia. W pierw-szej fazie rozwojowej optymalnym rozwiązaniem jest rewolucjazr
w-noważona,
kt
ra nie prowadzi ani do pętli obywatelskiej, ani do znie-wolenia politycznego.'
U
podstawruch
w rewoluc5{nych, pomijając ich sztandary ideowei
szaty. i1stytqcJ9naln e, _tkwią m aleriajnesioati
" "-oo.gu.rizacj i
spo-łecznej. Są_to lokale, sale wykładowe' maszyny
drukarslłe,
nada;nikirarliowe
itd,-czyli
to wszystko, co umożliwianiezal"Ęr.o*"nikację
społeczną. W ruchu obywatelskim zawsze znajdą się tacy,
kt
rzy w]'1wierają
Yększy
niż pozostali wpływ na okreśIenieirł.iiL"r"nia
ma-terialnych środk w komunikacji
społecznej. Tworżąo"i
"ritę
-;h"
społecznego'Elita
ta,w
naszym rozumieniu,niajŃ
fr'Jzoi"rru
.ru poziomieinstytucjol?lnym
lzY
świadomościowym,i""riiż
napozio-mie materia-lnyryl
Elita
ru-chu spolecznego, decydująco
prr"rn^"r"-niu
materiąlnyghśrodk
w komunikacji_ sloiecznej,.'i"
tyiLo koordy-nuje, ale także kontroluje poczynaniaLta.v
"uy*li"l.n
:l
Może onape.Ęe-
inicjatywy
popiera ,inne
zaś blokować.I
tutaj,pi,a"l"*
i"[
w każdym masowym ruchu społecznym ,z,awszeznaidą śię
tacy,kt
rzy
z_echcą
wzmacniać.*oł
wpływy- Po-pewnym czasierywalizacja o
wła-dzę sprawia, iż_,,ideowi rewolr'c.1oniści" zostaną
""p."hrrię"i na
margi-nes
ruchu
społecznego, chyba żer
wnież
.'-"o.'ą-'ię
łL"e
o .*o]"
(materialne) interesy. PoniLważkażda
rewoluciaj"J*
.*"3
istocie procesemzawiązynłaTl
się sieci niezależnychielacji
obywaielskich,kieruje
9ię o_na przeciwkowszelkim
elitom,r
ilie; i-;i;
podziem-nym,
kt
re skupiają w swoich rękach monopol koordyna"c;i zyciaspo-łecznego'
. Ten nagły wzrost niez'ależnYch, po_wiąza społeczny ch zagr aża pozy -cjom,zawodowych rewolucjonisto-w". Bb oto nagle u ich boku pojawia_
ją się nowi animatotzy życi-aspołecznego, oni
za3z:eaŃcr'
reprezen-tant
w-społeczeristwaprzeobiażają.sii
w_jednv.n ź#.ri'.
_i"ay"ą
..-1|:rJ
"li!l_.i es! więc wyhamowa.'i u'zy*i oł'';";"l *ji.
_o.llłis"iu,
.,i"
clarmo' Iecz w zamian za koncesje udzierone przezwiad,c wl przeciwko
nim prz,:de wszys tkim
zwr
cona j est
przecie-Ł"e*ol,'c3 a. Ausorpcj a
eli-ty rewoluc$ nej ptz9z klasę władc
w'uzupełni;;
j;1;;ii!s5
a-i
*o-bec klasy obywatelskiej, a ściślej wobec
*vł""iają.y.r'
ffiJwych
elit.Po pewn5rm czasie odnowiona krasa
wiad.
;il
"o*
ru."yna
po-szerzać swoją sferę wpływ6w.
Etatyzacja
życia"poł"."''.g;powoduje
5G. Tomczak lokuje np. pojęcie.elity na poziomie instytucjonalnyrn:,,i tak, na przy-kJ1d w_m-od9lu podstawowym-ieorii wia<lzy'otl_woi":ą.y-'ię iyit"
i" ./
itow mate_rialnych L. Nowak posluguje siępojęciem -etita'. powstu:".i'ąipii*oje Jliy."ą.u
*tut,r_ su tego pojęcia w modelu nie zakladającyrn innej
't."ty u.ji'.p"
;;j'po'"podzia-ł".. l". dwie klasy polityczne, władc w
i
ouy*aieli. Można zasadnie podejrzewać, że użycie terminu .elita' oznacza wprowadzenie czynnika r^lyt...i"""r""'g"]od ktorego-jak deklaruje w zalożeniach ideaiizują-cych auto]
- w modelu podstawowym się abstra_ huje" (por. Tomczak (1987),
s
ztzl. ivyaa:e"i|;"arr"L, że można skonceptualizować
Krrysztot Brzechczyn
Llteratura
Nowak, L. (1991). U podstaw teorii socjalizrnu. T. III: Ęnamika wladzy. Poznali: Na-kom.
Siegel, A (1993). The Overrepression Cycle in the Soviet Union. An Operationalization of a lllreoretical Model. w: L. Nowak, M. paprzycki (Eds.), socioJ system, Rationality
ond Beuolutian (Pozna Studbs in the Philosophl of Sciłnce and the Humanitiei,
t. 88). Amst rdam-Atlanta, GA: Rodopi.
Tomczak, G. [G. Adamskil (1987). Czy wafto rłygryrvać rewolucje? Pnyjacicl Nauk.
studia z teorii i hlytyki społeenej, nr 3-4.
POZIYAN
STUDIES
BEYOND
ORIENTALISM
THE
WORK
OF
WILHELM
HALBFASS
AND
ITS
IMPACT
ON
INDIAN AND
CROSS-CULTURAL
STUDIES
Edited
by
Eli
Franco
and
Karin
Preisendanz
Among Others:E. Franco, K. Preisendanz, Introduction and Editorial Essay on Wilhelm
Flalbfass
F.
Dallmayr, Exit from Orientalism: Comments on Wilhelm Halbfass R. Sen (nće Mookerjee), Some Reflections on India and Europe:An Essay in Understanding
K. Karttunen, Greeks and Indian Wisdom
J. Nath MohanĘ, Between Indolory and Indian Philosophy
J.S. O'Leary, Heidegger and Indian Philosophy
S. Rao, "Subordinate" or "Supreme"? The Nafure of Reason in India and the West
T. M. Perry, Early Nyaya and lfindu Orthodory: anvil$iki and adhikara
A.O. Fort, Jivanmulcti and Social Sewice in Advaita and Neo-Vedanta
S. Ellanan,Religious Plurality and Swami Vivekananda
T. Grinshpon, Experience and Observation in Traditional and Modern
Patanjala Yoga
lł. Ha|bass,Resęarch and Reflection: Responses to my RÓĘondents
Edltor of thc rcrlcl: l,eszek NowaĘ Cybtllskiego |3,6o|-247PozraĄ Poland" Fax (06l) 847l_535, E-mail: epistemo'@ium.amu'edrr.pl. wwW Site: hĘ://orcr-ś.usrn.edu/poaansfudics
Publlshcr: R o D o P l.
USł
anada: Editiom Rodopi,20l5 South PrrtPtace' AtlanĘ GA30339' Telęhonc (770)933Ą02'7, ctll toll_free l_800-22'-398 (U.s.onlv)' Fax(77o)933-96u' And other Counlries: Editions Rodopi B.V.' Keizersgncbt 302-304, 10|6 EX Arr*erdarą The Nahcrlulds' Teląborre (020) 672' 75.07' Fu (020) 38. 09. 48' WWW Site: bĘ://www.rodopi.nl