• Nie Znaleziono Wyników

Metody teledetekcyjne w badaniach atmosfery i oceanów. Wykład 13. Teledetekcja Aktywna

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Metody teledetekcyjne w badaniach atmosfery i oceanów. Wykład 13. Teledetekcja Aktywna"

Copied!
36
0
0

Pełen tekst

(1)

Metody teledetekcyjne w

badaniach atmosfery i oceanów.

Wykład 13.

Teledetekcja Aktywna

Krzysztof Markowicz kmark@igf.fuw.edu.pl

(2)

TRMM – pierwszy radar na orbicie (1997)

• 138 GHz, rozdzielczość pionowa 250m, 4.3 footprint, cross track scaning, długość impulsu 1.67 s.

• 2004 CloudSat radar

(3)

Charakterystyka kątowa anteny

2 t

p

R 4 / P ) I

, (

G

Wzmocnienie anteny G

Ip radiancja w kierunku

maksymalnej emisji, Pt energia emitowane przez antenę.

Wartość energii powracającej do detektora często zapisuje się w [dB]

Pt

log P 10

) dB (

P

(4)

4 r2

Sinc GPt

Typowe wartość

wzmocnienie = 10,000 (40 db)

energia emitowana = 100,000 Watts target odległy o 100 km

gęstość strumienia energii = 8 x 10-3 Watts/m2 Apertura radaru = 1 m2

gęstość strumienia energii powracającej do anteny

(5)
(6)

Kąt bryłowy definiujemy jako:

4

HP HP

A P( , )d

jest szerokością połówkową anteny, HP- half power beam width

Efektywna apertura Ae

4 A G

2

A 2 e

Moc promieniowania

padającego na cząstki lub molekuły powietrza

2 1 t inc t

R 4

GA P P

z teorii anten

(7)
(8)

• Radiancja promieniowania rozproszonego

2 2 b sca inc

R 4

I I

b współczynnik rozpraszania do tylu

Całkowita moc promieniowania rozproszonego na elemencie objętości dV

2

r G dV

P

W przypadku radaru stacjonarnego R1=R2=R

2 b 2 e 2

1

r t dV

R 4

A R

4

G

P P

Równanie radaru

(9)

• Niech tp będzie długością trwania impulsu falowego wówczas

b HP HP 2

3 2

t r

h 2 R ) 4 (

G P

P

2 / t t t2 p )

2 / t 2 t(

R2 c p t( t /2)

2

R1 c p 2

/ 2 h

t c R

R1 2 p Rozdzielczość przestrzenna radaru Stąd element objętości można wyrazić wzorem:

2 / h R

dV 2HPHP

gdzie b r2Qbn(r)dr

(10)

• Typowe radary meteorologiczne pracują na długości fali 10 cm lub 3.21 cm. Dlatego nawet dla kropel deszczu stosowanie teorii rozpraszania Rayleigha jest uzasadnione. W tym

przypadku możemy zapisać:

3 1

c 3

r 4 V

N 1





 

2

1 4

3 3

128

2 2 2

4 2





m m Nc

scat

2 6

4 2

| 3 |

128 r K

scat

2 m

1 K m2

2

6 2

4 | | 2

) 3

( K D

P sca

sca

b

(11)

Przekrój czynny dla obiektów sferycznych

Rayleigh region: a < /2  /6

(12)

| k | n(D)D dD R

128 G h

P

P 2 6

2 2

HP 2 HP

2 t

r

Podstawiając do równania radaru

R Z

| k C|

P 2

2 r

gdzie wielkość Z jest odbiciowością i zdefiniowana jest jako:

n(D)D dD

Z 6

W przypadku ogólnym musimy brać pod uwagę fakt, że wiązka promieniowania jest usuwana w skutek absorpcji i rozpraszania co prowadzi do równania:





R

0 2 ext

2

r Zexp 2 (r')dr'

R

| k C| P

(13)

13

Problem pomiaru opadu przy pomocy radaru

• Nie wiemy jak związać mierzona odbiciowość „Z” z natężeniem opadu.

• Nie ma teorii rozstrzygającą ten problem

• Istnieje wiele empirycznych wzorów wiążących obie wartości jednak są one bardzo niedokładne (Z-R relation)

6 .

Rr1

200 Z

7 .

Rr1

31 Z

Rr2

2000 Z

Dla chmur stratus

Dla chmur orograficznych

Dla chmur dających opad śniegu Rr - natężenie opadu

(14)

• Historycznie duże znaczenie ma rozkład Palmera-Marshala n(D) , który ma 2 swobodne parametry: No oraz =1/Do

D oe

N )

D (

n

Odbiciowość w tym przypadku wyraża się wzorem

7 o

0

6 D

o e D dD N 6!

N

Z

Natężenie opadu definiujemy jako:

0

dD ) d ( v ) D ( n ) D ( 1 m

Rr

m(D) rozkład masy, zaś v(D) rozkład prędkości opadania

(15)

• Zakładając rozkład Palmera Marshala mamy:

7 o

0

b D

3

o D e aD dD N 6!

6 N

Rr

aDb

) D (

v

gdzie założyliśmy:

Całkowanie prowadzi do związku: o 4 b

) b 4 a (

6 N

Rr

Problemy pomiarów radarowych

1) Sztuczne echa – produkowane przez budynki, lasy, wzniesienia

2) Kat podniesienia rośnie z odległością od radaru

3) Rozpraszanie Bragga na fluktuacjach gęstości powietrza (fluktuacjach współczynnika refrakcji)

(16)





R

0 2 ext

2

' dr ) 'r ( 2

exp R Z

| k C| )

R ( P

Równanie radarowe zakłada, że pomiędzy kroplami deszczu czy kryształami a radarem promieniowanie przechodzi bez oddziaływania. Po uwzględnieniu tego otrzymujemy równanie

Współczynnik ekstynkcji w przypadku radaru definiuje się często jako:

ext D

ext 10loge

Dla kropel deszczu ma postać Dext 0.4343 6 w Im(k)



gdzie w jest wodnością

w Kc

D ext

Kc =|k|zależy silnie od temperatury i długości fali

(17)

Krople =0.9 cm =1.8 cm =3.2 cm

T=20 0.647 0.128 0.048

T=0 0.99 0.267 0.0858

T=-8 1.25 0.34 0.122

Kryształy =0.9 cm =1.8 cm =3.2 cm

T=0 8.74 4.36 2.46

T=-20 2.0 1.0 0.563

X10-3

Dla  rzędu 10 cm Kc jest zaniedbywalnie małe i może być pomijane.

(18)
(19)

19

Radary Typu DIAL

• Rozważmy 2 długości fali: krótszą S i dłuższą L dla której zaniedbujemy osłabienie wiązki





R

0 ext 2 e

2

S s Z exp 2 (r')dr'

R

| k C| ) R (

Z P

R

| k C| )

R (

P 2

2

L

Biorąc równanie radarowe dla fali krótszej dla dwóch rożnych odległości R1 oraz R2 po podzieleniu stronami mamy:





R ext

e S

e

S r dr

R R Z R P

R R Z R P

0 2

2 2 2

2 1 1

1 2 ( ') '

) ( ) (

) ( )

ln (

W przypadku gdy opad nie jest zbyt intensywny i krople

niezbyt duże wówczas Z=Z2 i możemy wykorzystać drugie z równań (dla fali dłuższej)

ext R

2 ext 2 1 1 e 1

S ( 'r)dr' 2

R R

2 R

) R ( Z ) R ( P

R ) R ( Z ) R ( ln P R R

1

(20)

• Wykorzystując rozkład Palmera Marshala mamy

) 1 n ( CN

dD D

) D ( Q 4 e

N n 1

o 0

2 ext

o D

ext





0

3 2

2 abs

ext n(r)r dr

2 m

1 Im m

8





m 2

1 Im m

x 4

Q 2

2

gdzie wykorzystaliśmy wzór abs

Na podstawie powyższego wzoru możemy wyznaczyć No oraz 

(21)

Radary polaryzacyjne (DUAL polarization method)

• Rozpatrzmy krople deszczu spadające w nieruchomym powietrzu.

• Kropla nie jest sferyczna i ustawia się tak iż najdłuższa oś znajduje się w płaszczyźnie horyzontalnej.

• Amplituda fali rozproszonej równolegle do tej osi jest znacząco większa niż rozproszona prostopadle.

• W rezultacie moc promieniowania rozproszonego do tyłu o składowej polaryzacyjnej horyzontalnej jest większą niż dla składowej pionowej

• Umożliwia to pomiar stosunku dłuższej do krótszej osi kropli oraz natężenie opadu.

(22)

• Wprowadzamy wektor:





V U

H / V , V

H / V , H

H / V , r

P P P P P~

Opisujący stan polaryzacji

promieniowania. Pierwszy indeks w pierwszych dwóch składowych

odpowiada polaryzacji

promieniowania odbitego zaś drugi promieniowania emitowanego

Promieniowanie emitowane o składowej horyzontalnej ma postać:





0 0

1 1 P

P~

H H

, t

Promieniowanie emitowane o składowej poziomej ma postać:





0 0 1 1 P

P~

V V

, t

(23)

23

• Macierz współczynnika

rozproszenia wstecznego ma postać





34 44 34 33

22 12

12 11

b 2

S S

0 0

S S

0 0

0 0

S S

0 0

S S

K C 1

Odbiciowośćć zaś definiowana jest jako:

n(r)C dr ZV/H,V/H b,V/H,V/H













H , H V

, H

H , V V

, V H

v 2

2

V , V

H , H

Z Z

Z Z

C 0

0 C

R

| K

| P

P

ZV,V i ZH/H są odbiciowosciami związanymi z odpowiednimi składowymi promieniowania, CV i CH są stałymi

radarowymi.

Definiujemy wielkość

n(r)(S 2S S )dr

dr ) S S

2 S

)(

r ( log n

Z 10 log Z 10 Z

22 12

11

22 12

11

V , V

H , H R

, D

(24)

• W obrębie chmury ZDR jest dodatnie i największe dla dużych kropel (które są najbardziej asferyczne)

• Dla gradu ZDR jest bliskie zero

• Zakładając rozkład Palmera Marshala

D (S 2S S )e dD

dD e

) S S

2 S

( log D

Z 10 log Z 10

Z D

22 12

11 6

D 22

12 11

6

V , V

H , H R

, D

Z równania tego można wyznaczyć współczynnik  a następnie z pomiaru np. ZH,H koncentracje No.

Kolejno wyznacza się natężenie opadu

Seliga i Bringi używali następującego wzoru empirycznego:

(25)

Hydrometeory Z ZDR

Deszcz Wysoki Wysoki

Mżawka, mgła Niski Niski

Suche płatki śniegu Średni/Niski Średni/Niski

Śnieg z deszczem Wysoki Wysoki

Mokry grad Wysoki Zmienny

Suchy grad Średni Niski

(26)

Radar Dopplerowski

• Rozważmy detektor fali elektromagnetycznej poruszający się względem nadajnika z prędkością v. Częstotliwość

rejestrowanej fali wynosi:

2 2 /c v 1

c / v ' 1

W przypadku, gdy v2/c2 <<1 mamy: ' (1 v/c)

Jeśli względny ruch nie jest na prostej łączącej detektor i nadajnik to

D ' v/

) c / cos v

1 (

'

(27)

Przykładowe wartości przesunięcia Dopplera

Częstotliwość fali emitowanej X band C band S band 9.37 GHz 5.62 GHz 3.0 GHz Prędkość radialna

1 m/s 10 m/s 50 m/s

62.5 Hz 37.5 Hz 20.0 Hz 625 Hz 375 Hz 200 Hz 3125 Hz 1876 Hz 1000 Hz

Wartości przesunięcia dopplerowskiego są bardzo małe dlatego też radary dopplerowskie muszą posiadać bardzo stabilne nadajniki i odbiorniki fali elektromagnetycznej.

(28)

Przypadek atmosferyczny

1) Pomiary naziemne - nadajnik oraz detektor są nieruchome ale fale elektromagnetyczne są rozpraszane przez

poruszający się ośrodek.

2) Pomiary samolotowe – zarówno nadajnik , odbiornik jak i ośrodek poruszają się.

V

Nadajnik

Odbiornik rozpraszanie

1 2

) cos v (cos

2 1

D

v

Dla układu z kolokacją nadajnika i odbiornika mamy: 1= 2= 

(29)

• Częstość repetycji (PRF) definiuje maksimum przesunięcia dopplerowskiego jakie możemy mierzyć

• PRF=1/T, gdzie T jest czasem repetycji (częstotliwość wysyłanych sygnałów)

• Maksimum przesuniecie dopplerowskiego wynosi:

2 PDF

max ,

D

wynika z aliasingu –

częstość Nyquist’a

Rozważmy przeszkodę w odległości R od radaru

dopplerowskiego poruszającą się z prędkością radialna Vr. Jeśli o jest wysyłaną fazą to rejestrowana faza wynosi:

2

R

o 2

(30)

PROBLEM

More than one Doppler frequency (radial velocity) will always exist that can fit a finite sample of phase values.

(31)

2

R

o 2

Vr

4 dt

dR 4

dt d

Vr

2 4 dt

d



2Vr

Maksymalne przesuniecie dopplerowskie definiuje maksymalna prędkość jaka może być mierzona

PDF 4 Vmax

Maksymalny zasięg

c R T 2

PDF T 1

PDF 2

Rmax c

8 V c

Rmax max „Dylemat” radaru dopplerowskiego

(32)

• PRF powinno być możliwie małe aby mierzyć prędkości na dużych odległościach

• PDF powinno być możliwie duże aby mierzyć wysokie prędkości radialne

• Ograniczenie na prędkość maksymalna wynika z faktu iż układ dopplerowski nie jest w stanie jednoznacznie mierzyć prędkość radialna gdy ośrodek rozpraszający pokonuje drogę większa niż  w czasie jednego pulsu fali elektromagnetycznej

• Dla przykładu dla =10 m oraz PDF=8000 Hz, vmax=200 m/s, Rmax=18.7 km.

• Ograniczenie na zasięg wynika z niejednoznaczności

prędkości radialnej dla dużych odległości skąd odbieramy kolejno wysłane wcześniej impulsy falowe.

(33)

NET RESULT: A series of pulses will measure a spectrum of velocities (Doppler frequencies)

Power per unit velocity interval (db)

(34)

The Doppler Dilema

(35)

35

Typy radarow dopplerowskich

Radary dla długości fali z przedziału (3-10 cm), używane do detekcji ruchu kropel deszczu, śniegu. Nie można nimi mierzyć prędkości w czystym powietrzu

Radary dla długości fali z przedziału 30cm-6m 1) UHF – Ultra High

2) VHR - Very High

Używa się równania opisującego zmienność współ. refrakcji w zależności od temperatury ciśnienia powierza i pary wodnej

Detekcja dla fluktuacji współczynnika refrakcji wynikające z turbulencyjnego mieszania.

Lidary dopplerowskie (długości fali mniejsza od 10 m, używane do detekcji ruchu aerozolu





p

4810 e T p

6 . 10 77

) 1 m

( 6

(36)

Cytaty

Powiązane dokumenty

• Z tego powodu oraz ze względu na silną zmienność zdolności emisyjnej powierzchni lądowych teledetekcja mikrofalowa jest bardzo trudna i ograniczymy się jedynie do

• Zdecydowanie najprostsze pomiary radarowe związane są z pomiarami wysokości oceanu gdyż poziom oceanu mierzony jest na podstawie różnicy czasu pomiędzy.. wysyłanym i

gdzie B jest stosunkiem całkowitego współczynnika rozpraszania wstecznego do współczynnika rozpraszania wstecznego dla molekuł powietrza,  ray określa depolaryzację

Przyrodzie ciała doskonale czarne nie występują, dlatego często definiuje się pojęcie ciała doskonale szarego, przez które rozumie się ciało, dla którego zdolność

• W najprostszych odbiornikach odbierana jest tylko jedna długość fali w której zawarta jest poprawka atmosferyczna.. Jest ona przybliżona i odgranicza dokładność lokalizacji

Warm Tropical Areas Cold Land Ocean, Sea Cold Snow. Jochen Kerkmann (EUMETSAT) Jochen

najlepsze oszacowanie parametrów funkcji do przodu f, zaś c jest wektorem parametrów nie występujących podobnie jak wektor informacji a priori x a w funkcji f, które jednak mogą

i promieniowanie jest silnie absorbowane przez ozon. Promieniowanie rozproszone z kierunku zenitalnego ma masę optyczna równa 1. Dlatego warstwa efektywna musi być powyżej