M otto: Argum entów nie natęży iiczyćj iecz ważyć.
Cyceron
POCZET CEOIIETÓW POLSKICH
Nauczyciele - Wychowawcy - Profesorowie Kazim ierz SAWICKI - G eodeta-H istoryk Polski (1 8 8 9 - 1 9 8 1 )
K a z im ie r z S AW IC KI u r o d z ił się w W a rs z a w ie d n ia 16 s ty c z n ia 1 8 8 9 r o k u , a le ju ż m a ją c n ie s p e łn a s ie d e m la t w y je c h a ł w ro k u 1 8 9 6 z ro d z ic a m i do M o s k w y . Tam te ż u k o ń c z y ł g im n a z ju m p r z y r o d n ic z e , a n a s tę p n ie w s tą p ił do K o n s ta n ty n o w s k ie g o In s ty tu tu G e o d e z ji. Po o d b y c iu s tu d ió w o tr z y m a ł d y p lo m in ż y n ie ra g e o d e ty w ro k u 1 9 1 6 .
W o k re s ie p ie rw s z e j w o jn y ś w ia to w e j, z a r a z p o u k o ń c z e n iu s tu d ió w , a ż d o ro k u 1 9 1 8 s łu ż y ł w o d d z ia ła c h in ż y n ie ry jn y c h w o js k ro s y js k ic h , o s ta tn io w s tre fie d z ia ła ń w o je n - ch fr o n tu z a c h o d n ie g o ja k o n a c z e ln ik o d d z ia łu . Po d e m o b iliz a c ji p o w ró c ił uo M o sk w y, s k ą d w ra z z ro d z ic a m i p o d k o n ie c 1 9 1 8 ro k u w y je ż d ż a n a s ta łe do P o lsk i.
Od te g o m o m e n tu K a z im ie rz SAW ICKI całe sw o je ż y c ie p o p rz e z o k re s II R z e c z y p o s p o lite j, d ru g ie j w o jn y ś w ia to w e j i w s z y s tk ie la ta sw e go d łu g ie g o ż yc ia w czasach po w y z w o le n iu p ra c o w a ł w z a w o a z ie g e o d e z y jn y m , ja k o in ż y n ie r z a ró w n o w p a ń s tw o w y c h ja k i p ry w a tn y c h in s ty tu c ja c h p o m ia ro w y c h . D a ł się p o z n a ć ja k o b a rd z o d o b r y p e d a g o g -n a u c z y c ie l w w y ż s z y m i ś re d n im s z k o ln ic tw ie te c h n ic z n y m , w y ró ż n ia ją c y się re d a k to r, z a a n g a ż o w a n y d z ia ła c z s p o łe c zn y i n a u k o w ie c , p o ś w ię c a ją c y się b a d a n io m h is to rii ro z w o ju g e o d e z ji.
K a z im ie rz SAW ICKI w la ta c h 1 9 1 9 -1 9 2 1 p ra c o w a ł w G łó w n y m U rz ę d z ie Z ie m s k im na s ta n o w is k u m ie rn ic z e g o n a to m ia s t w la ta c h 1 9 2 2 - 1 9 3 9 w y k o n u ją c w o ln y z a w ó d w e w ła s n y m p rz e d s ię b io rs tw ie p ro w a d z ił z u p o w a ż n ie n ia M in is te rs tw a R o ln ic tw a i R e fo rm R o ln yc n p ra ce s c a le n io w e na te re n ie ca łe j P o lsk i. N a to m ia s t w o k re s ie d ru g ie j w o jn y ś w ia to w e j p ro w a d z ił pra ce sca le n io w e ty lk o na te re n ie w o je w ó d z tw a w a rs z a w s k ie g o .
J u ż w o k re s ie s tu d ió w w In s ty tu c ie G e o d e z y jn y m w M o s k w ie K a z im ie rz SAW ICKI n a le ż a ł d o K o ła S tu d e n tó w G e o d e tó w P o lsk ic h , bę dą c je g o s e k re ta rz e m . K o ło to , p o d p rz e w o d n ic tw e m E d w a rd a W a rc h a ło w s k ie g o , o p ra c o w a ło m e m o ria ł w s p ra w ie o rg a m iz a c ji s łu ż b y g e o d e z y jn e j i s z k o ln ic t
w a w o d ro d z o n e j Polsce. M e m o ria ł te n z o s ta ł d o s ta rc z o n y p rz e z K a z im ie rz a S a w ic k ie g o p o ls k im w ła d z o m na p rz e ło m ie la t 1 9 1 8 - 1 9 1 9 , po p o w ro c ie do k ra ju i b y ł m . in . te m a te m o b ra d k o n fe re n c ji n a te m a t p ro b le m ó w i z a g a d n ie ń o rg a n iz a c ji p o m ia ró w k ra ju , z w o ła n e j w ro k u 1 9 2 0 p rz e z ó w c ze sn e g o
M in is tra R o b ó t P u b lic z n y c h -G a b rie la N a ru to w ic z a .
W ro k u 1 9 2 2 K a z im ie rz SAW ICKI z o s ta ł m ia n o w a n y p rz e z M in is tra R o b ó t P u b lic z n yc h c z ło n k ie m P a ń s tw o w e j R a d y M ie rn ic z e j. W la ta c h 1 9 2 6 - 1 9 31 n a le ż a ł d o Z w ią z k u M ie rn ic z y c h P rz y s ię g ły c h , zaś w ro k u 1 9 3 5 z o s ta ł c z ło n k ie m z a ło ż y c ie le m S to w a rz y s z e n ia M ie rn ic z y c h P rz y s ię g ły c h . W ro k u 1 9 3 9 , po K o n g re s ie In ż y n ie ró w M ie rn ic z y c h , w p rz y g o to w a n iu k tó re g o c z y n n ie i a k ty w n ie w s p ó łd z ia ła ł ja k o s e k re ta rz K o m ite tu O rg a n iz a c y jn e g o , b y ł c z ło n k ie m z a ło ż y c ie le m Z w ią z k u In ż y n ie r ó w M ie r n ic tw a a n a s tę p n ie c z ło n k ie m je g o Z a rz ą d u .
W la ta c h d ru g ie j w o jn y ś w ia to w e j p ra c o w a ł w k o n s p ira c ji m . in . p rz y tłu m a c z e n iu i p o w ie la n iu d la p o trz e b w o js k o w y c h , n ie m ie c k ic h in s tru k c ji o k u p a c y jn e j a r m ii o ra z o p is u ró ż n e g o r o d z a ju n ie m ie c k ie g o s p rz ę tu w o js k o w e g o . R ó w n o le g le w la ta c h ty c h ro z p o c z ą ł z a lą ż k o w e p ra ce h is to ry c z n e p rz y s tu d iu m n a d ro z w o je m k s z ta łtu g o s p o d a rs tw c h ło p s kic h o p ra co w u ją c te m a t „ 0 ro z ło g u z ie m i w p ro je k c ie s c a la n ia g ru n tó w c h ło p s k ic h ".
Po z a k o ń c z e n iu d r u g ie j w o jn y ś w ia to w e j, ju ż od ro k u 1 9 4 5 a k ty w n ie w s p ó łp ra c o w a ł p rz y o rg a n iz o w a n iu G łó w n e g o U rz ę d u P o m ia ró w K ra ju , w k tó r y m w la ta c h 1 9 4 5 - 1 9 4 8 K a z im ie rz SAW ICKI p ia s to w a ł s ta n o w is k o w ic e p re z e s a G UP K. N a s tę p n ie w la ta c h 1 9 4 9 - 1 9 5 2 b y ł s ta rs z y m in ż y n ie re m d o s p ra w ty p iz a c ji i s tu d ió w w C e n tra ln y m B iu rz e S tu d ió w i P ro je k tó w B u d o w n ic tw a P rz e m y s ło w e g o , za ś w la ta c h 1 9 5 3 - 1 9 5 5 p ra c o w a ł w C e n tra ln y m B iu rz e P ro je k tó w B u d o w n ic tw a K o m u n a ln e g o na s ta n o w is k u k ie ro w n ik a g a b in e tu p ro je k tó w .
D z ię k i r o z le g ły m z a in te r e s o w a n io m w z a k re s ie g e o d e z ji in ż y n ie r y jn e j o p ra c o w a ł w ro k u 1 9 5 6 n o w y „S p o s ó b p o m ia ru ró ż n e g o ro d z a ju o d k s z ta łc e ń z w ła s zc za d la b u d o w n ic tw a o ra z u rz ą d z e n ie do w y k o n y w a n ia te g o s p o s o b u ", za co u z y s k a ł p ie rw s z e ś w ia d e c tw o p a te n to w e na w y n a la z e k .
W la ta c h 1 9 5 5 - 1 9 6 4 d o c h w ili p rz e jś c ia na e m e ry tu rę K a z im ie rz S AW IC KI p ra c o w a ł w P a ń s tw o w y m P rz e d s ię b io rs tw ie W y d a w n ic tw K a rto g ra fic z n y c h na s ta n o w is k u re d a k to r a n a u k o w e g o . O b o k b o g a te j i w s z e c h s tro n n e j n a u k o w e j d z ia ła ln o ś c i w y d a w n ic z e j, s p o łe c zn ie re d a g o w a ł B iu le ty n K o ła In ż y n ie ró w M ie rn ic z y c h w la ta c h 1 9 3 7 - 1 9 3 9 , a w o s ta tn im ro k u p rz e d w y b u c h e m II w o jn y ś w ia to w e j b y ł re d a k to re m m ie s ię c z n ik a „G e o d e ta "
o rg a n u Z w ią z k u In ż y n ie ró w M ie rn ic tw a .
Po w o jn ie w la ta c h 1 9 5 4 - 1 9 5 7 , p u b lik o w a ł w P rz e g lą d z ie G e o d e z y jn y m a r t y k u ły o c h a ra k te rz e p u b lic y s ty c z n y m , d o ty cz ą c e a k tu a ln y c h p ro b le m ó w w ż y c iu o rg a n iz a c y jn y m i z a w o d o w y m p o ls k ic h g e o d e tó w . Byt c z y n n y m i a k ty w n y m c z ło n k ie m lic z n y c h k o m is ji z w ią z k o w y c h , s p o łe czn ych , z a w o a o w y c h i n a u k o w y c h . W a rto p o d k re ś lić , że o d roK u 1 9 6 5 aż d o ś m ie rci b y ł je d n y m z c z ło n k ó w - z a ło ż y c ie li K o m is ji ds. M u z e u m i W y s ta w S to w a rz y s z e n ia G e o d e tó w P o lsk ic h . N a to m ia s t o d ro k u 1 9 5 5 b y ł c z ło n k ie m Z e sp o łu H is to rii N a u k i i T e c h n ik i PAN. B o g a tą d z ia ła ln o ś ć fa c h o w o -g e o - d e z y jn ą s k ru p u la tn ie w y k o r z y s ty w a ł d o lic z n y c h p u b lik a c ji na ła m a c h
1
ró ż n y c h czasop ism fa c h o w y c h .
Z s a ty s fa k c ją n a le ż y p o d k re ś lić d z ia ła ln o ś ć d y d a k ty c z n ą K a z im ie rz a S a w ic k ie g o . Z a ra z p o u k o ń c z e n iu s tu d ió w w y ż s z y c h , p o u z y s k a n iu d y p lo m u in ż y n ie ra g e o d e ty , p ro w a d z ił o b o k p ra c y z a w o d o w e j i s p o łe c z n e j ta k ż e d z ia ła ln o ś ć d y d a k ty c z n ą , w ró ż n y c h in s ty tu c ja c h n a u k o w y c h i n a ró ż n y m p o z io m ie , o c zy w iś cie w z a le ż n o ś c i o d p o trz e b . J u ż w r o k u 1 9 1 9 u y ł w y k ła d o w c ą z p rz e d m io tu m ie rn ic tw o n a trz y le tn ic h k u rs a c h p ro w a d z o n y c h p rz e z G łó w n y U rz ą d Z ie m s k i, g d z ie p e łn ił ró w n o c z e ś n ie fu n k c ję z a stę p c y k ie ro w n ik a ty c h k u rs ó w . W o k re s ie m ię d z y w o je n n y m b y ł w y k ła d o w c ą n a o f i
c e rs k im k u rs ie to p o g ra fó w w W o js k o w y m In s ty tu c ie G e o g ra fic z n y m (W IG ). W ro k u 1 9 2 4 b y ł a u to re m i w y k o n a w c ą d ru g ie g o w y d a n ia In s tru k c ji T e chn iczn ej M in is te rs tw a R o b ó t P u b lic z n y c h . W czasie d ru g ie j w o jn y ś w ia to w e j w y k ła d a j M ie rn ic tw o n a W y d z ia le M ie r n ic z y m P a ń s tw o w e j S z k o ły B u d o w n ic tw a L ą d o w e g o i W o d n e g o . B y ła to „s z k o ła z a w o d o w a II s to p n ia " n a o tw a rc ie k tó r e j u z y s k a n o z g o d ę w ła d z o k u p a c y jn y c h . U tw o rz o n a nie co p ó ź n ie j n a te re n ie P o lite c h n ik i W a rs z a w s k ie j, za z g o d ą w ła d z o k u p a c y jn y c h , ta k z w a n a W y żs za S z k o ła T e chn iczn a, b y ły w d u ż y m s to p n iu p r z y k r y w k ą d la p ro w a d z e n ia k s z ta łc e n ia in ż y n ie ró w w k o n s p ira c ji. W y k ła d y p ro w a d z iło ta m w ie lu p ra c o w n ik ó w n a u k o w y c h z W a rs z a w y a w ś ró d n ic h b y li p r o f. E d w a rd W a rc h a ło w s k i, S ta n is ła w K lu ź n ia k i K a z im ie rz S a w ic k i. U k o ro n o w a n ie m p ra c y p e d a g o g ic z n o - d y d a k ty c z n e j K a z im ie rz a S a w ic k ie g o p o u z y s k a n iu n ie p o d le g ło ści w ro k u 1 9 4 5 , b y ło p ro w a d z e n ie w y k ła d ó w i ćw iczeń z g e o d e z y jn y c h re g u la c ji ro ln y c h , p ra w ie d o p rz e jś c ia n a e m e r y tu r ę , n a W y d z ia le G e o d e z ji i K a r to g r a fii P o lite c h n ik i W a rs z a w s k ie j.
Z d z ia ła ln o ś c ią d y d a k ty c z n ą ściśle w ią ż e się d z ia ła ln o ś ć n a u k o w o p u b lik a c y jn a . D z ia ła ln o ś ć ta ro z p o c z ę ła się w p ie rw s z y c h la ta c h po u z y s k a n iu n ie p o d le g ło ś c i w 1 9 1 8 r. N a le ż a ły d o n ie j d z ia ła n ia w y d a w n ic z e w ie lu p u b lik a c ji o te m a ty c e g e o d e z y jn e j p u b lik o w a n e w P rz e g lą d z ie M ie rn ic z y m , z a k o ń c z o n e w y d a n ie m w ro k u 1 9 3 9 n a z le c e n ia M in is te rs tw a R e fo rm R oln ych o p ra c o w a n ia d o ty c z ą c e g o m e to d s z a c o w a n ia g ru n tó w s ca lo n yc h ..
W la ta c h od 1 9 6 5 ro k u ja k o je d e n z z a ło ż y c ie li K o m is ji ds. M u z e u m i W y s ta w SGP, a p o u tw o rz e n iu w s p ó łd z ia ła ją c e g o z n ią z e sp o łu ds. h is to rii g e o d e z ji p o ls k ie j p r z y M u z e u m T e c h n ik i NOT w W a rs z a w ie , d u ż ą cześć sw e j a k ty w n o ś c i p o ś w ię c ił p ra c o m z z a k re s u h is to rii g e o d e z ji z w ła s zc za p o ls k ie j. W te j d z ie d z in ie o p u b lik o w a ł w la ta c h p o w o je n n y c h lic z n e a r t y k u ły o ra z p r z y g o to w a ł lu b z a in ic jo w a ł p rz y g o to w a n ie w ie lu h is to ry c z n y c h w y s ta w o te m a ty c e g e o d e z y jn e j, e k s p o n o w a n y c h w M u z e u m T e c h n ik i w P ałacu K u ltu r y i N a u k i w W a rs z a w ie . Id e ą p rz e w o d n ią o rg a n iz o w a n ia p o w y ż s z y c h w y s ta w b y ło n ie ty lk o d ą ż e n ie do ro z s z e rz e n ia b a a a ń h is to ry c z n y c h z z a k re s u g e o d e z ji, a le ta k ż e s z e ro k a p o p u la ry z a c ja te j te m a ty k i i ro z b u d z e n ie z a in te re s o w a n ia s p o łe c zn e g o , w p ie rw s z y m rz ę d z ie m ło d z ie ż y s z k o ln e j i a k a d e m ic k -
iej.
S c e n a riu s z e w y s ta w o p ra c o w a n e o s o b iś c ie p rz e z K a z im ie rz a S a w ic k ie g o d o ty c z y ły m . in . p rz e k ro jo w o u ję ty c h te m a tó w , ta k ic h ja k np.
„ D z ie je g e o d e z y jn y c h p o m ia ró w k ą ta " , „O d s z n u ra m ie rn ic z e g o d o ra d a ru ", „ 0 p o c z ą tk a c h ro z w o ju g e o d e z ji w Polsce" itp .
D z ia ła ln o ś ć w y s ta w ie n n ic z a K a z im ie rz a S a w ic k ie g o , o ra z łą czą ca się d z ia ła ln o ś ć b a d a w c z o - p u b lik a c y jn a , tr w a ły p r a k ty c z n ie , z te n d e n c ją n a si
la ją c ą się w m ia rę u p ły w u czasu, p rz e z c a ły o k re s la t 1 9 5 0 - 1 9 8 0 . P ocząw szy od ro k u 1 9 5 3 p is y w a ł re g u la rn ie a r t y k u ły p o p u la rn e i p o p u la rn o -n a u k o w e w lic z n y c h c za s o p is m a c h ta k ic h ja k , n p . P rz e g lą d G e o d e z y jn y , P rz e g lą d Te chn iczn y, M ło d y T e ch n ik , M ó w ią W ie k i. P rz y g o to w y w a ł ta k ż e a r ty k u ły n a u k o w e p u b lik o w a n e w k w a r ta ln ik a c h PAŃ ta k ic h ja k „G e o d e z ja i K a rto g ra fia " czy „ K w a r ta ln ik H is to rii N a u k i i T e c h n ik i". Liczna ty c h a r ty k u łó w p rz e k ro c z y ła 7 0 .
U k o ro n o w a n ie J e g o b a d a ń h is to ry c z n y c h s ta n o w i w y d a n a w ro k u 1 9 6 0 k s ią ż k a p t. „P ię ć w ie k ó w g e o d e z ji p o ls k ie j" , k tó ra d o c z e k a ła się trz e c h w y d a ń : w la ta c h - 1 9 6 0 , 1 9 6 4 i 1 9 6 8 . Je st to p ra k ty c z n ie je d y n e ja k d o tą d w y d a w n ic tw o , o b e jm u ją c e d o ro b e k g e o d e z ji p o ls k ie j o d , XV a o X IX w ie k u . K s ią ż k a ta n a p is a n a le k k o , w fo r m ie , k tó r ą n a zw a ć b y m o ż n a fo r m ą esse jó w h is to ry c z n y c h , s ta n o w i w p o ls k ie j lite r a tu r z e te c h n ic z n e j p o z y c ję u n ik a ln ą .
M ia r ą o s ią g n ię ć i z a in te re s o w a ń o ra z ra n g i n a u k o w e j K a z im ie rz a S a w ic k ie g o b y ł ta k ż e J e g o u d z ia ł w lic z n y c h k o n fe re n c ja c h n a u k o w y c h ta k k ra jo w y c h ja k i m ię d z y n a r o d o w y c n . B r a ł a k ty w n y u d z ia ł w M ię d z y n a ro d o w y m K o n g re s ie H is to rii N a u k i, k t ó r y z o s ta ł z o rg a n iz o w a n y w ro k u 1 9 6 5 w W a rs z a w ie i K ra k o w ie . W ro k u 1 9 6 9 u c z e s tn ic z y ł w p o ls k o - ra d z ie c k im s y m p o z ju m na te m a t p o ls k o - ro s y js k ic h k o n ta k tó w n a u k o w y c h d z ie d z in ie g e o lo g ii i g e o g r a fii, z o rg a n iz o w a n y m w s p ó ln ie p rz e z A k a a e m iv, N a u k P o lsk i i ZSRR. Na ty m fo r u m w y g ło s ił b a rd z o c ie k a w y r e fe r a t n a te m a t:
„P o w ią z a n ia p o ls k o - ro s y js k ie w z a k re s ie g e o d e z ji i k a r to g r a fii w X IX i p ie r w sz e j p o ło w ie XX w ie k u " . U c z e s tn ic z y ł ta k ż e po ra z p ie rw s z y w ro k u 1 9 6 7 w III k ra jo w e j k o n fe re n c ji k a te d r g e o d e z ji n a w y d z ia ła c h n ie g e o d e z y jn y c h ., w y g ła s z a ją c r e f e r a t in a u g u r a c y jn y p t. „ 4 0 0 la t G e o m e trii S ta n is ła w a G rz e p s k ie g o ".
Za s w ą w y b itn ą d z ia ła ln o ś ć z a w o d o w ą , n a u k o w ą i sp o łe c zn ą K a z im ie rz SAW IKI z o s ta ł z o s ta ł u h o n o ro w a n y w ie lu o d z n a c z e n ia m i p a ń s t
w o w y m i z a w o d o w y m i i s p o łe c z n y m i w ty m K rz y ż e m K a w a le rs k i O rd e ru O d ro d z e n ia P o lsk i, Z ło ty m K rz y ż e m Z a s łu g i, B rą z o w ą , S re b rn ą i Z ło tą O d z n a k ą z a „Z a s łu g i w d z ie d z in ie G e o d e z ji i K a r to g r a fii" o ra z Z ło tą O d z n a k ą H o n o ro w ą S to w a rz y s z e n ia G e o d e tó w P o lskich .
M g r in ż . K a z im ie rz S a w ic k i z m a r ł 2 4 s ty c z n ia 1 9 81 ro k u . W o s ta t
n ie j J e g o d ro d z e n a m ie jsce w ie c z n e g o s p o c z y n k u na c m e n ta rz u w W a rs za w ie o d p ro w a d z a ło Go b a rd z o lic z n e g ro n o P rz y ja c ió ł o ra z K o le g ó w z p ra c y i S to w a rz y s z e n ia G e o d e tó w P o lsk ic h .
Prof. dr hab. inż. Stanisław Pacbuta L ite ra tu ra : S ta n is ła w W A LC ZA K - K a z im ie r z S a w ic k i 1 8 8 9 - 1 9 8 1 .
G e o d e ta -H is to ry k G e o d e z ji P o ls k ie j.
Komandor rez. Prof. dr Józef URBAŃSKI
DOKTOREM HONORIS CAUSA
AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ Im. Bohaterów W esterplatte w Gdyni
Uroczystość nadania profesorowi józefowi Urbańskiemu godności Doktora Honoris Causa odbyta się dnia 29 września 2000 r w czasie uroczystej inauguracji nowego roku akademickiego 2000/2001 w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. W tej doniosłej uroczystości brali udział Rektor i Senat Akademii, Rada Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego Uczelni, Pracownicy naukowi Koledzy i Wychowankowie AMW oraz liczne grono Przyjaciół z całego Kraju a nawet i z za granicy.
Recenzentami osiągnięć i dorobku dziś świę
tującego dr h. c. byli: prof dr hab. inż. płk w st. spocz.
Stanisław Pachuta z Akademii Inżynierskiej w Polsce,
prof. dr hab. inż. Janusz Śledziński z Wydziału Geodezji i Kartografii P W., oraz prof. dr hab.
inż., Janusz Zieliński z Centrum Badań Kosmicznych PAN w Warszawie. Promotorem był Komandor prof. dr hab. inż. Stanisław Kołaczyński - Dziekan Wydziału Nawigacji i Uzbrojenia Okrętowego Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni.
Komandor prof. dr Józef Urbański urodził się 16 marca 1929 r we wsi Czatolin w powiecie łowicz.
Do rozpoczęcia 11 wojny światowej ukończy! 3 klasy szkoły podstawowej a w czasie już wojennym ukończył szkołę powszechną i l-szą klasę gimnazjum. Po zakończeniu wojny uczęszczał do gimnazjum w Głownie, a następnie w łodzi, gdzie w 1947 roku ukończył 4 klasy gimnazjum uzyskując świadectwo tzw. małej matury.
W roku 1947 wstąpił do Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, którą ukończył w roku 1951 z trzecią lokatą. Od tego momentu pełnił kolejno służbę na okrętach Polskiej Marynarki Wojennej jako dowódca: kutra torpedowego, grupy kutrów, dywizjonu ścigaczy, i
2
niszczyciela „Burza". W roku 1954 ukończy! kurs doskonalenie oficerów broni podwodnej pełniąc w tym czosie również obowiązki dowódcze.
W roku 1956 został skierowany na studia wyższe do Akademii Marynarki Wojennej w Leningradzie, którą ukończył z wyróżnieniem złotym medalem.
Po powrocie zostaje skierowany na stanowisko Szefa Katedry Nawigacji w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej. Po 10-ciu latach pracy na tym stanowisku powierzono Mu stanowisko Komendanta Wydziału Dowódczego z jednoczesnym pełnieniem obowiązków szefa Katedry Nawigacji w WSMW w Gdyni.
W roku 1963 w Akademii Sztabu Generalnego w Warszawie obronił pracę doktorską pt. „Możliwości i sposoby zabezpieczenia nawigacyjno - hydrograficznego morskich desantów taktycznych" uzyskując stopień doktora nauk wojskowych.
W roku 1966 został powołany na stanowisko docenta w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, natomiast w roku 1969 został wyznaczony na stanowisko komendanta Wydziału Dowódczego, o czym już wyżej wspomniałem.
W roku 1973 zostaje nadany Komandorowi J. Urbańskiemu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk wojskowych.
W roku 1975 kmdr prof. dr Józef Urbański na własną prośbę, został zwolniony ze stanowiska komendanta Wydziału Dowódczego , pozostając jednak nadal Szefem Katedry Nawigacji.
W roku 1976 odbył z dużym pożytkiem 3 miesięczną praktykę w Służbie Hydrograficznej NRD w Rostoku.
Ze względu na stan zdrowia kmdr prof. Józef Urbański zostaje zwolniony w roku z zawodowej służby wojskowej, pozostając jednak nadal w pracy zawodowej w WSMW jako naukowy pracownik cywilny. Bezpośrednio po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej, zostaje wyznaczony na stanowisko profesora - Szefa Katedry Nawigacji a w roku 1981 na stanowisko komendanta Instytutu Nawigacji i Hydrografii Morskiej.
W latach 1984 - 1990 zostaje zatrudniony w Instytucie Nawigacji Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, gdzie w latach 1984 - 1987 był dyrektorem tegoż Instytutu.
W roku 1990 zostaje zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Nawigacji i Hydrografii Morskiej w Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni, gdzie pracuje do chwili obecnej.
Kmdr prof. dr Józef Urbański jest niezwykle aktywnym i zaangażowanym specjalistą w zakresie nawigacji i hydrografii morskiej. Do jego głównych kierunków badań naukowych zal
iczyć należy przede wszystkim:
A. Problemy nawigacyjne marynarki wojennej i gospodarki morskiej;
B. Zagadnienia hydrografii morskiej.
Ad. A. W rozwiązywaniu problemów nawigacyjnych Kandydat uważał, że szeroka działalność kwalifikacyjna powinna być prowadzona równolegle z rozwiązywaniem problemów nawigacyjnych marynarki wojennej i gospodarki morskiej. I tu należy podkreślić, że bardzo wyraźnie ujawniła się w nich zasada łączenia teorii z praktyką. Pierwsze Jego opracowania były wykonane w latach sześćdziesiątych z zakresu zabezpieczenia nawigacyjne hydrograficznego działań marynarki wojennej.
Duże zapotrzebowanie na tego rodzaju wiedzę doprowadziło później do powstania s,..urzonej przez profesora Urbańskiego teorii zabezpieczeń nawigacyjno - hydrograficznych i przeniesienie jej na inne rodzaje działalności ludzkiej na morzu. Teoria ta z biegiem czasu daleko wykroczyła poza zadania militarne i do dnia dzisiejszego znacząco kształtuje nawigację.
Do zapewnienia skutecznego realizowania tych problemów wraz z powstaniem możliwości formalno prawnych, już w latach siedemdziesiątych rozpoczęto prowadzenie prac na rzecz gospodarki morskiej. Efektem tych działań było zawarcie odpowiedniego porozumienia, zatwierdzonego następnie przez Dowódcę Marynarki Wojennej, na mocy którego nastąpiło połączenie w jeden organizm Instytutu Nawigacji i Hydrografii oraz Biura Hydrograficznego Marynarki Wojennej. Zrodzona więc przed wielu laty przez prof. J. Urbańskiego bliska współpraca tych organizacji trwa do dzisiaj z dobrymi rezultatami dla podejmowanych pro
blemów.
Opracowane i ustalone przez prof. J. Urbańskiego zasady jeszcze w latach siedemdziesiątych z niewielkimi rozszerzeniami stosowane są do dnia dzisiejszego z dobrymi skutkami tak dla Instytutu jak i nawigacji. Świadczy to o celności podejmowanych decyzji i dalekosiężnym przewidywaniu rozwoju nawigacji jako samodzielnej dyscypliny naukowej.
Ad. B. Prace naukowo badawcze i inicjatywa prof. Józefa Urbańskiego pozwoliły ustalić zasady sprawnego funkcjonowania Służby Hydrograficznej Marynarki Wojennej jak i dodatkowo jako niezmiernie ważnej dla środowiska morskiego instytucji, odpowiedzialnej za prowadzenie pomiarów hydrograficznych na morzu oraz wydawania map morskich i publikacji nautycznych.
W tym szeroko rozumianym zakresie działania Biura Hydrograficznego wniósł Kandydat niezmiernie istotne i ważne podbudowanie naukowe w rozwiązaniu następujących m.i. zagadnień:
1. organizacja i zadania Służby Hydrograficznej Marynarki Wojennej;- metodyka i
zasady organizacji przedsięwzięć zabezpieczenia nawigacyjno - hydrograficznego działalności sił Marynarki Wojennej;
2. zasady wykorzystania systemów radionawigacyjnych w Marynarce Wojennej;
3. zasady prowadzenia bezpiecznej nawigacji przez okręty w różnych rodzajach działań bojowych;
4. zakres i tematyka wyszkolenia hydrograficznego personelu Służby Hydrograficznej oraz oficerów nawigatorów floty;
5. zasady współdziałania Służby Hydrograficznej Marynarki Wojennej z instytucjami administracji morskiej państwa.
6. właściwe przygotowanie Służby Hydrograficznej MW do wykonywania jej bieżących zadań;
7. systematyczne wdrażanie na okrętach nowych systemów i technik nawigacji, oraz zasad zabezpieczenia nawigacyjno - hydrograficznego działań.
Podsumowując dorobek naukowy prof. dr Józefa Urbańskiego należy bardzo silnie podkreślić, że jest autorem względnie współautorem 158 opublikowanych artykułów. Publikacje naukowe prof. J. Urbańskiego były publikowane w Zeszytach Naukowych WSMW i AMW, Przeglądzie Morskim, Przeglądzie Geodezyjnym, Materiałach Ogólnopolskich Konferencji Naukowo - Technicznych.
Jego prace znalazły liczne i przede wszystkim efektywne zastosowania w praktyce.
Rezultaty i wyniki badań naukowych wymienione wyżej w dwóch dziedzinach działalności naukowo - badawczej znalazły powszechne wykorzystanie w opracowywanych instrukcjach i wytycznych technicznych, a koncepcje i programy dotyczące nawigacji, hydrografii morskiej i bezpiecznej żeglugi znalazły szerokie zastosowanie w inicjowaniu i planowaniu prac naukowo - badawczych w polskiej marynarce tak wojennej jak i cywilnej.
Profesor Urbański jest autorem względnie współautorem 36 skryptów i podręczników z zakresu nawigacji przygotowywanych dla słuchaczy tak macierzystej uczelni jak i pozostałych szkół morskich w kraju oraz recenzentem 5 podręczników akademickich i 7 skryptów.
Profesor dr Józef Urbański w swej długoletniej karierze oficera Marynarki Wojennej i Pracownika Naukowo - Badawczego w wyższym szkolnictwie morskim, kierował oraz brał akty
wny udział w realizacji 14 prac naukowo - badawczych w znakomitej większości wdrożonych do produkcji oraz uczestniczył z pozytywnym skutkiem w realizacji innych 10 prac naukowo - badawczych. Na szczególne podkreślenie zasługują prace dotyczące:
- Kompleksowego programu zapewnienia bezpieczeństwa nawigacji w polskiej strefie Bałtyku;
- Modelu elektronicznej mapy nawigacyjnej;
- Systemu kontroli kształtu dna morza dla potrzeb map cyfrowych.
Prof. Urbański, biegle władając trzema językami obcymi: angielskim, niemieckim i rosyjskim był tłumaczem dla potrzeb ONIW oraz TNHM 39 prac naukowo badawczych o obję
tości nawet do 100 stron. Z zadań tych wywiązywał się zawsze wzorowo.
Profesor Jerzy Urbański jest zasłużonym i doświadczonym nauczycielem aka
demickim. Dydaktyce poświęcił się już w roku 1959 podejmując pracę od razu na stanowisku szefa Katedry Nawigacji w WSMW w Gdyni. Stanowisko to objął po ukończeniu z wyróżnieniem Akademii Marynarki Wojennej w Leningradzie. Mimo piastowania wysokich stanowisk w dwóch Wyższych Uczelniach Morskich w Gdyni, stale kontynuował działalność dydaktycznąSzczególnie należy podkreślić dorobek profesora Urbańskiego w kształceniu i podnoszeniu kwalifikacji naukowych kadry naukowej w polskiej Marynarce. W ciągu swej pracy dydaktycznej był kierownikiem kilkudziesięciu prac dyplomowych w tym wielu wyróżnionych w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej i Akademii Marynarki Wojennej.
Prof. Józef Urbański był promotorem w 12 zakończonych przewodach doktorskich.
Pięciu spośród wypromowanych przez niego doktorów uzyskało już tytuły profesorskie.
W czasie swej działalności naukowej Kandydat opracował kilkadziesiąt opinii związanych z awansami pracowników nauki. W 22 przypadkach były to opinie prac doktorskich, 11 opinii rozpraw habilitacyjnych.
Na szczególne podkreślenie zasługuje sporządzenie 29 opinii o dorobku naukowym w tym 12 dla kandydatów do uzyskania tytułu profesora a pozostałe w sprawie uzyskania stopnia docenta.
Niezmiernie ważną i budującą rolę posiada profesor Urbański w zakresie organizacji nauki. On właśnie aktywnie uczestniczył w przekształceniu Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Akademię Marynarki Wojennej oraz organizację Wydziału Nawigacji Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni.
Na wyraźne uznanie zasługuje Jego aktywna praca społeczna w ramach Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Utworzono z Jego inicjatywy najpierw Zespół a następnie Sekcję Nawigacji w Komitecie Geodezji PAN, którym przez 12 lat przewodniczył. Był organiza
torem względnie współorganizatorem wielu konferencji naukowo - technicznych organi
zowanych przez Komitet Geodezji PAN i Stowarzyszenie Geodetów Polskich. Przez 15 lat był członkiem Komitetu Badań Morza PAN oraz przez 14 lat członkiem Komitetu Geodezji PAN.
Prof. Urbański jest laureatem licznych nagród resortowych i uczelnianych za
3
i i
szczególne osiągnięcia w dziedzinie wychowawczo - dydaktycznej oraz w zakresie kształcenia kadry naukowej.
Kandydat został odznaczony wielu odznaczeniami państwowymi oraz resortowymi.
Należy wymienić Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Z odznaczeń resortowych należy wymienić m.i. Brązowy, Srebrny i Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju. Za wybitny wkład w rozwój nawigacji morskiej został wyróżniony Złotą Odznaką „Zasłużony Pracownik Morza".
Z Jego dążeń, działań wyłonił się polski model oficera nawigatora, zasługujący na światowe uznanie, a wprowadzone metody badawcze na powszechne stosowanie. Rzadko zdarza się aby jeden człowiek zgromadził tyle zalet i tyle dokonał. Wykształcił tysiące nawiga
torów, , kadrę naukową o unikalnej specjalności, a także w praktycznym działaniu znakomicie dowodził okrętami i perfekcyjnie opanował wojenno-inorską sztukę taktyczna i operacyjną.
Sukcesom na tych polach towarzyszyła Mu zawsze solidność, uczciwość oraz gotowość niesienia pomocy, kto jej potrzebował.
Biorąc pod uwagę wszystko to co powiedziałem, stwierdzam, że kmdr prof. dr Józef
Urbański:
1. wniósł trwały wkład do nauki w skali przede wszystkim krajowej ale również i międzynarodowej;
2. jest od wielu lat efektywnym animatorem i kierownikiem zespołów badawczych;
3. wywarł pozytywny i bezsprzecznie istotny wpływ na rozwój krajowego a zwłaszcza wojskowego środowiska naukowego;
4. jest cenionym nie tylko w kraju ale poza jego granicami ekspertem, partnerem naukowym i efektywnym działaczem ciał naukowych;
5. godnie i z pożytkiem oraz wysoką odpowiedzialnością reprezentuje naukę polską na forum międzynarodowym;
6. przyczyni! się walnie do wykształcenia co najmniej trzech pokoleń polskich naw
igatorów wykazując dużą troskę o poziom ich kształcenia;
7. wniósł i może być z tego dumny nowe kierunki w rozwoju polskiej nawigacji oraz hydrografii morskiej;
Stanisław PACHUTA
Z prac Prezydium Zarządu Głównego SGP
Zebranie w dniu 1 0 .1 1 .2 0 0 0 r.
- Zatw ierdzono p re lim in a rz w yd a tk ó w zw iązanych z org anizacją XXXIV Zjazdu Dele
ga tów SGP.Preliminarz opiewa na kw otę 8 8 .9 0 0 złotych.
- Rada Krajowa Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT,na posiedzeniu w dniu 3 0 .0 6 .2 0 0 0 r ustaliła w oparciu o S tatut FSNT-NOT, liczbę delegatów do Rady K rajow ej z poszczególnych stow arzyszeń członkow skich oraz przysługującym im liczbę głosów. Zdecydow ano że każdem u stow arzyszeniu przysłu guje jeden delegat na rozpoczętą liczbę 5 5 0 0 członków oraz jeden głos na rozpoczętą liczbę 1000 członków danego stow arzyszenia. Ilość głosów przysługujących SNT jest potrzebna p rz y głosow aniu nad:
= rozw iązan iem FSNT-NOT
= przyjm o w a nie m i w yklu czaniem członków,
= uchw alaniem k ieru ko w ych zasad finansow ania działalności oraz przechodzenia skła d n ikó w m a ją tko w ych do m a ją tku własnego TJO.
W głosow an iach nad in n y m i sp ra w a m i k a ż d y d e le g a t posiada jeden głos.
Stowarzyszenie nasze posiada 2 delegatów i 7 głosów.
P rezydium Z arządu Głównego do ko na ło podziału om aw ianych głosów pom iędzy na
szych delegatów . Kol. K azim ierz Carnecki, Prezes SGP - dysponuje pięciom a głosam i a Kol. Stanisław Cegielski-dwom a głosam i.
- Postanowiono podobnie ja k w latach ubiegłych opracować i rozesłać do Oddziałów SGP, ro zd zie ln ik O dznak Honorow ych SGP i NOT.
- Postanowiono delegować w dniach 2 4 -2 5 .1 1 .2000r.K olegów :S tanisław a Cegielskiego Stanisława Kluskę i M a ria na Ryczka, do Brna na sem ina rium „D ig ita liza cja map kata stra lnych w te o rii i p ra kty c e ". Delegacja nasza w eźm ie rów nież u d ział w 6 Zjeździe Stowarzyszenia Geodetów Czeskich.
- Na w niosek K om isji d /s specjalizacji zaw odow ej in żyn ie ró w i techników ,zatw ierdzo
no następujące k ie ru n k i specjalizacji zaw odow ej inżynierów : 8 .1 . Fotogram etria i teledetekcja.
8 .2 . Geodezyjne p o m ia ry podstawowe.
8 .3 . Geodezja in ży n ie ryjn a i m iejska.
8 .4 . Geodezyjne urząd za nie te renó w rolnych i leśnych.
8 .5. Geodezja górnicza.
8 i . K artogra fia .
8 .7 . Geodezja m orska i nawigacja.
8 .8. System y in fo rm a c ji przestrzennej.
- Zdecydow ano że zebranie Z arządu Głównego SGP odbędzie się w dniu 23 .01 .20 01 r. w W arszawie.
Zebranie w dniu 4 .1 2 .2 0 0 0 r.
- O m awiano in icjatyw ę O ddziału w rocław skiego w spraw ie pow ołania Fundacji „DLA GEODETY". Problem ten om aw iano z udziałem jednego z in icjatorów tego przed
sięwzięcia Kol. W. Św italskiego z W rocław ia. Zapoznano się z p ro je kte m Statutu Fun
dacji i uznano że w ym ag a on w prow adzenia popraw ek i ponownego przedłożenia Prezydium . O m awiano rów nież sprawę uzyskania przez O ddział SGP we W rocło'*'!u osobowości praw nej, któ ra jest potrzebna dla pow ołania Fundacji. Prezydium s tv dziło że w tej spraw ie nie może podjąć żadnych ustaleń,poniew aż potrzebne jest do tego o ficjalne w ystąpienie O ddziału i przeprow adzenie rozm ów z W ładzam i Oddziału - Przyznano O dznaki H onorow e SGP (nazw iska odznaczonych podane są obok) - D yskutow ano nad rea lizacją Uchwały XXXIII Zjazdu Delegatów SGP. Uznano że w ię k
szość w niosków została zre alizo w a n a ,n ie któ re są n ie a k tu a ln e j n iektóre szczególnie w zakresie organizacji służby geodezyjnej został zrealizow ane przez władze ale nie w myśl Uchwały.
- Om ówiono spraw y w spółpracy zagranicznej:
= postanow iono zaprosić na Zjazd Delegatów po dw ie osoby ze Stowarzyszenia Geo
detów Czeskich i Stowarzyszenia G eodetów Słowackich.
= postanow iono podpisać porozum ien ie o w spółpracy ze Stowarzyszeniem Geode
tó w Niem ieckich.
- Po rozm owach z m łod zie żą aka d e m icką zdecydow ano powołać w stow arzyszeniu
„K lu b Geodezyjnej M łodzieży A ka d e m ickie j".
Zebranie w dniu 5 .0 1 .2 0 0 1 r.
- P rzyjęto po rządek obrad zebra nia Z arządu Głównego SGP któ re odbędzie się w dniu 2 3 .0 1 .2 0 0 2 r. w W arszawie.
- Przyjęto p ro to k ó ł z zebrania Zarządu Głównego z dnia 2 4 .1 0 .2 0 0 0 r.
- Na w niosek Zespołu d /s Odznaczeń, po zytyw n ie zaopiniow ano w nioski o nadanie przez Zarząd G łów ny Godności „ZASŁUŻONY SENIOR SGP". (Nazwiska tych osób zostaną zamieszczone w „W iadom ościach" po decyzji Zarządu Głównego SGP).
-R o z p a trzo n o prośbę K om itetu O rganizacyjnego Targów, Sam orządu Studenckiego W ydziału Geodezji i G ospodarki Przestrzennej UWM w Olsztynie o objęcie przez SGP pa tron atu nad I O gólnopolskim i Targam i Geodezji, Szacowania Nieruchomości i Systemów In fo rm a cji Przestrzennej. Prezydium uznało że jest to bardzo cenna inicja
tyw a i postanow iła objąć p a tro n a t nad Targam i oraz udzielić wsparcia finansowego.
- R ozpatrzono w niosek Prezesa Koła SGP p rz y Technikum G eodezyjnym w W arszawie Kol. S ylw ii M iku lskie j o w prow adzenia do Statutu SGP nowej fo rm y członkowstwa, a m ianow icie „k a n d y d a ta ". 0 tę fo rm ę członkow stwa m o gli by się ubiegać studenci ostatniego ro k u studiów i uczniowie ostatnich klas techników geodezyjnych i policeal
nych szkół geodezyjnych. P rezydium nie podjęło decyzji, postanow iono zaprosić na zebranie Prezydium Prezesa Koła i ponow nie om ówić ten problem .
- Na w niosek Zespołu d /s Odznaczeń, zatw ie rdzion o ro zd zie ln ik O dznak Honorowych SGJP i NOT.
- Z a tw ierdzono plan im pre z organizow anych przez nasze stow arzyszenie w 2001 roku.
Tadeusz Kuźnicki
4
ODZNACZENIA
Prezydium Z a rządu Głównego $GP,na w niosek Zarządów O dziatów ,nadało K oleżankom i Kolegom z O ddziałów: białostockiego,w rocław skiego i zielonogórskiego O dznaki H onorow e SGP.
Złote O dznaki Honorowe o trz y m a li Koleżanki i Koledzy
1. Czesław Bartoszewicz B iałystok 8. M ieczysław K urzynoga W rocław 15. S. Zofia W asilewska W rocław
2. Tadeusz Jastrzębski u 9. Helena M ilanow ska n 16. Zo fia W ięckowicz n
3. Tadeusz W ilczewski n łO . M a rek O palińsk n 17. M aria W iśniewska n
4 . Joanna Bac-Bronowicz W rocław 11. M aria Rosiak n 18. S. Stefan Zarem ba n
5. Franciszek Herda n 12. Saturnin Semenowicz n 19. Czesław Kacprzyk Zielona Góra
6. Jan Janus ii 13. Zbigniew Starościak n 20. W anda Rem bowiecka ll
7. A ndrzej Klim czak ii 14. Wojciech Traczewski ll
Srebrne O dznaki H onorow e o trz y m a li K oleżanki i Koledzy: 21. G rzegorz Bińczycki Zielona Góra
1. K rystyna Czajkowska Białystok 11. M a rek Derkus W rocław 2 2 . S ław om ir Czermiński ll
2. Ryszard Grabowski n 12. M a ria Kozioł „ 2 3 . R om uald K rólczyk ll
3. Stanisław H ołubowski n 13. Tadeusz Łaba n 2 4 . Stefan M łot II
4. A natol Iw an iu k n 14. H. M a ria M arczyńska li 25. Lechosław Pospieszny II
nd rze j Ignatow icz li 15. Robert P ajkert n 26. Franciszek Rynkal II
6. Stanisław Kozikow ski n 16. Anna Skowrońska n 27. Józef Roszkowski ll
7. T. Je rzy Krajew ski n 17. Elżbieta W ieczorek ii 2 8 . K azim ierz Sasin ll
8. Jarosław Łapiński n 18. Elżbieta W łodarczyk n 29. W iesław Wojtaś II
9. W iesław Jan Łukaszuk n 19. Lidia W ysocka n 3 0 . Ryszard Zbroja II
1 0 . A lina Turowska li 20. Elżbieta B uganik Zielona Góra 31. Zdzisław Żyta II
VI Zjazd Czeskiego Związku Geodetów i Kartografów
W dniach 23-25 listopada 2000 r. przebywała w Brnie na zaproszenie czeskich kolegów, trzyosobowa delegacja SGP w składzie: Stanisław Cegielski, Marian Ryczek i niżej podpisany.
Zaproszono nas na VI Zjazd ich Związku, który miał miejsce właśnie w tym pięknym mieście na Morawach. Zjazdowi towarzyszyło seminarium „Digitalizacja map katastralnych w teorii i prak
tyce". Niewątpliwie najwięcej z udziału w seminarium skorzystali Koledzy St. Cegielski i M.
Ryczek jako fachowcy z tej dziedziny. Jak wielkie zainteresowanie budził ten temat może świadczyć fakt, że mimo iż organizatorzy przyjęli tylko 230 zgłoszeń, to na seminarium przy- Wo ponad 250 osób i były kłopoty z ich usadowieniem.
0 ile tematyka seminarium budziła tak wielkie zainteresowanie to o obradach Zjazdu tego powiedzieć nie można. Zgromadzenie sprawozdawczo-wyborcze odbywa się co dwa lata i-inaczej niż u nas-w Zjeżdzie nie biorą udziału delegaci lecz każdy z członków Związku, kto ma na to ochotę. No nasze pytanie w przeddzień Zjazdu, czy nie boją się, że sala nie pomieści przy
byłych odpowiedzieli nam organizatorzy, że nie ma takiej obawy i rzeczywiście zmieścili się z dużym powodzeniem i członkowie i licznie przybyli goście. Powiedziałbym nawet, że to goście bardziej dopisali.
Niestety, nie dotrwaliśmy do wyborów gdyż zaczął padać deszcz i musieliśmy wcześniej wyjechać. Na szczęście, a ku naszej wielkiej zazdrości, Czesi mają wspaniałe drogi i powrót do domu był wielką przyjemnością. Zresztą Marian okazał się również dobrym kierowcą jak jego Toyota świetnym samochodem.
Już po powrocie dowiedziałem się, że ponownie przewodniczącym Związku wybrano naszego serdecznego, wieloletniego przyjaciela inż. Petera Polaka. Cieszymy się z tego i życzymy Mu Wszystkiego najlepszego!
Stanisław Kluska
Gratulacje
W Polsce działa Stowarzyszenie Bochniaków i M iło śnikó w Ziem i Bochnieńskiej. Przez w iele la t Prezesem te j organ iza cji b y ł nasz Kolega Członek H onorow y SGP Stanisław Pachuta.
W dniach 2 3 -2 4 w rześnia 2 0 0 0 r. o d b y ł się XX W alny Zjazd Delegatów om aw ianego Stowarzyszenia pod
czas k tóreg o nadano Kol. St. Pachucie Godność Członka H onorow ego. W ręczenie dyplom u od było się podczas spotkania koleżeńskiego w Kopalni Soli w Bochni.
W dniu 26 w rześnia 2 0 0 0 r. od była się w Kopalni Soli w Bochni uroczystość z oka zji podpisania przez Prezydenta R.P. d o ku m e ntu uznającego podziem ne w yro bisko K opalni Soli za po m n ik histo rii. W tra k cie uroczystości w obecności Prezydenta R.P. Kol. Stanisław Pachuta o trz y m a ł p a m ią tko w y m edal w y k o na ny z o k a z ji 7 5 0 la t Kopalni Soli Bochnia.
Serdecznie g ra tu lu je m y Koledze Stanisławow i Pachucie uzyskania ta k zaszczytnych w yró żn ień . Redakcja „W iadom ości"
Na zdjęciu: Zarządca Komisaryczny mgr inż. Marek Kędzior wręcza prof. S. Pachucie pamiątkowy medal
5
N A R A D A
w ykład o w có w przedm iotów geodezyjnych na W ydziałach Budownictwa Lądowego wyższych uczelni technicznych i rolniczych.
W dniach 3 i 4 listopada 2000 r odbyła się narada pracowników naukowo dydaktycznych Instytutów, Katedr i Zakładów o profilu geodezyjnym na wydziałach budown
ictwa lądowego politechnik i wyższych uczelni rolniczych w Polsce. Naradę zorganizowała Politechnika Śląska - Zakład Geodezji i Ochrony Infrastrutury Komunalnej w Gliwicach, Sekcja Geodezji Inżynieryjnej Stowarzyszenia Geodetów Polskich oraz Oddział Wojewódzki Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Katowicach.
Naradę zorganizowano w przepięknym, tak pod względem architektonicznym jak i krajobrazowym, Ośrodku Szkoleniowo Wypoczynkowym „CIS" Politechniki Śląskiej w Szczyrku, pod patronatem Sekcji Geodezji Przemysłowej Komitetu Geodezji PAN oraz Gremium N-T ds. Geodezji, Kartografii, Katastru i Nawigacji Akademii Inżynierskiej w Polsce.
Inicjatorem zorganizowania narady i głównym jej wykonawcą był przewodniczący Sekcji Geodezji Inżynieryjnej SGP kol. dr inż. Kazimierz JUZWA z Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Celem narady była wymiana poglądów na szczegółowe treści wykładów i ćwiczeń oraz możliwości dostosowania ich do:
• aktualnych potrzeb znajomości zagadnień geodezyjnych przez absolwentów wydziałów budownictwa;
• nowych instrumentów i narzędzi oraz technologii pomiarowych;
• minimum programowego;
• uwarunkowań prawnych.
Organizatorom konkretnie chodziło m. in. o formalne ustalenie:
• co przekazuje się studentom z bogatej treści licznie ostatnio wydawanych podręczników geodezji przeznaczonych dla wydziałów niegeodezyjnych;
• oraz jaki zakres wiadomości ogólnych i szczegółowych z przedmiotów geo
dezyjnych wymagany jest do zaliczenia przedmiotu
Oficjalnego otwarcia narady dokonał Kol. dr inż. Kazimierz JUZWA, który w pier
wszym rzędzie serdecznie powitał wszystkich przybyłych na spotkanie nauczycieli akademic
kich, przedstawicieli 19 wyższych uczelni oraz Komitetu Geodezji PAN, Akademii Inżynier
skiej w Polsce, Zarządu Oddziału SGP w Katowicach, Przedsiębiorstwa Usług Mierniczych w Katowicach, oraz Biura Projektowego Budownictwa Przemysłowego w Gliwicach.
Szczególnie serdecznie zostali powitani przez kol. dr inż. Kazimierza JUZWĘ:
Przewodniczący Sekcji Geodezji Przemysłowej Komitetu Geodezji PAN oraz przewodniczący Gremium N-T ds. Geodezji Kartografii Katastru i Nawigacji Akademii inżynierskiej w Polsce, w jednej osobie - kol. prof dr hab. inż. Stanisława Pachuta, Przewodniczący obrad dzisiejszej narady prof. dr hab. inż. Edward Kujawski - Szef Katedry Geodezji Akademii Techniczno Rolniczej w Bydgoszczy oraz Dziekan Wydziału Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach prof. dr hab. inż. Stanisław Majewski, który na otwarcie narady wygłosił jedno godzinny, naprawdę wspaniały, wykład dotyczący przedstawienia i scharakteryzowania współczesnej sylwetki absolwenta wydziału budownictwa.
W czasie dwudniowych obrad w dyskusji wzięli udział prawie wszyscy uczestnicy spotkania a niektórzy nawet kilkakrotnie. Do najaktywniejszych zaliczyłbym prof. dr hab inż.
Jerzego Wysockiego z SGGW w Warszawie, prof dr hab inż Andrzeja Majdego zPolitechniki Śląskiej, prof dr hab. inż. Bogdana Wolskiego z Politechniki Krakowskiej, Dr inż. Zofię Laskowską z Politechniki Koszalińskiej, prof. dr inż. Stefana Mercika z Politechniki Śląskiej, dr inż. Wiesława Pawłowskiego z Politechniki Łódzkiej, prof. dr hab. inż. Józefa Gila z Politechniki Zielonogórskiej mgr inż. Jadwigę Łazewska-Będkowską z Politechniki Częstochowskiej, prof. dr hab Wojciecha Anigacza z Politechniki Opolskiej oraz dr inż.
Andrzeja Kożuchowskiego z Politechniki Wrocławskiej.
Spotkanie to zostało podyktowane pilną potrzebą skoordynowania działań w tym zakresie co wcześniej już było sygnalizowane na konferencjach N-T Katedr i Zakładów geo
dezji na wydziałach nie geodezyjnych oraz na spotkaniach w łonie geodezyjnych środowisk zawodowych z Zarządem Głównym SGP na czele.
Dyskusja na naradzie była bardzo żywa i zaangażowana. Zgłoszono wiele propozy
cji, dezyderatów i wniosków, które należało uporządkować i opracować końcowy program nauczania przedmiotów geodezyjnych na wydziałach budownictwa, który można byłoby uznać za niezbędny zarówno z punktu widzenia dyscypliny naukowej z geodezji juk i budowlanej oraz drogowej.
W pierwszym dniu dyskusji przewodniczył obradom prof. dr hab. inż Edward Kujawski a w drugim dniu prof. dr hab. inż. Bogdan Wolski.
Aby ułatwić uczestnikom spotkania zajęcia odpowiedniego stanowiska, prof.
Edward Kujawski wraz z dr Kazimierzem Juzwą przygotowali odpowiednią ankietę, którą zainteresowani powinni wypełnić i przesłać do 3D listopada br. na adres organizatorów.
JUBILEUSZ
W dniu 15 listopada 2 0 0 0 r. Prezydium Zarządu Oddziału Stow arzyszenia G eodetów Polskich w ło d z i zorga
nizow ało specjalne spotkanie. Powodem spotkania była p rzy
padająca w tym dniu 50-rocznica w s tąp ie n ia do S tow arzyszenia G eodetów Polskich
Kol. Stanisław o KLUSKI ®
Osoba kolegi Stanisława wybieranego 3-krotnie na Przewodniczącego Zarządu Głównego jest chyba wszystkim Kolegom bardzo dobrze znana, nie od rzeczy będzie jednak przypomnienie Jego dotychczasowych osiągnięć.
Do Stowarzyszenia Geodetów Polskich wstąpił w dniu 15 listopada 1950r,zaraz po ukończeniu Państwowego Liceum Mierniczego w Łodzi. Do władz SGP został wybrany już w roku 1958. W latach 1963-1972 był wiceprzewodniczącym Zarządu Oddziału w Łodzi. W roku 1972 został z wyboru imiennego Członkiem Zarządu Głównego SGP. W latach 1977-1983 pełnił funkcję Przewodniczącego Zarządu Oddziału w Łodzi. Od 1983 roku nieprzerwanie do chwili obecnej pracuje w Prezydium Zarządu Głównego SGP. Najpierw do roku 1989 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego a następnie w latach 1989-1998 był Przewodniczącym Zarządu Głównego SGP. W chwili obecnej jest wiceprezesem Stowarzyszenia Geodetów Polskich.
Z ramienia naszej organizacji był członkiem wielu zespołów i komisji opracowujących bądź opiniujących akty prawne obowiązujące w geodezji, między innymi Ustawę P Geodezyjne i Kartograficzne. Był współorganizatorem wielu imprez naukowo-technicznym, ogólnopolskich i międzynarodowych.
Przez wiele lat był również nauczycielem w Technikum Geodezyjnym ucząc i wycho
wując liczne pokolenia geodetów.
Oprócz pracy w SGP, bardzo aktywnie działał w Radzie Wojewódzkiej oraz Radzie Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej.
W czasie spotkania poza kwiatami wręczono kol. Stanisławowi list gratulacyjny z ży
czeniami dalszej równie owocnej pracy i wielu lat zdrowia i pełnej kondycji fizycznej. Przy lam
pce wina i kawie wspomnieniom nie było końca. Jerzy Górski Ankieta ta zawiera aktualne orientacyjne dane o istniejących programach z geodezji, oraz miejsce na udzielenie odpowiedzi obejmujących propozycje programowe takie jak:
1 - Zagadnienia, których znajomość jest niezbędna do zaliczenia przedmiotu (tem
aty, wykładów, ćwiczeń i pytań egzaminacyjnych);
2 - realizacja zadań (podstawy teoretyczne - oparte na przykładach;
3 - Zalecana literatura (z bliższym uszczegółowieniem);
4 - Liczba godzin z rozbiciem na liczbę godzin wykładów i ćwiczeń;
5 - Praca własna;
6 - Uwagi.
Po otrzymaniu odpowiedzi od wszystkich uczestników spotkania - narad) Szczyrku, Zespół pod kierunkiem prof. dr hab. inż. Edwarda Kujawskiego opracuje końcowy elaborat zawierający również wnioski, a uwzględniający dwudniową dyskusję i odpowiedzi zawarte w ankiecie.
Przy pożegnaniu na zakończenie narady koi. St. Pachuta przekazał uczestnikom spotkania informacje, że w dniu 11 stycznia 2001 r. w sali konferencyjnej Muzeum Techniki w Warszawie odbędzie się doroczne zebranie sprawozdawczo-organizacyjne Gremium N-T ds.
Geodezji, Kartografii, Katastru i Nawigacji Akademii Inżynierskiej w Polsce, a w dniu 12 sty
cznia 2001 r. podobne spotkanie w Muzeum Techniki, dla członków Sekcji Geodezji Przemysłowej Komitetu Geodezji PAN. Programy szczegółowe tych spotkań wraz z zaprosze
niem zostaną przesłane jeszcze w grudniu 2000 r. Kol. St. Pachuta przypomniał również, że w dniach 29-30 marca 2001 r, odbędzie się V Konferencja Naukowo Techniczna pt.
„Problemy automatyzacji w geodezji inżynieryjnej". Komunikaty i odpowiednie informacje zostały przesłane zainteresowanym w kwietniu i wrześniu br. 15 listopada mija termin nadsyłania opracowanych referatów i zgłoszenia uczestnictwa w konferencji.
Na zakończenie sprawozdania z narady należy podkreślić wspaniałe przygotowanie tego spotkania przez przewodniczącego Komisji Geodezji Inżynieryjnej SGP, kol. mgr inż.
Kazimierza JUZWĘ, za co składam Mu w imieniu wszystkich uczestników narady serdeczne podziękowanie. Takie same podziękowania a może nawet i lepsze należą się całemu zespołowi Ośrodka Szkoleniowo Wypoczynkowego Politechniki Śląskiej w Szczyrku kierowanego przez przemiłą Kierowniczkę Ośrodka panią Helenę PRZYBYŁA, za stworzenie niezapomnianej rodzinnej atmosfery w czasie dwudniowego pobytu w Szczyrku.
Prof. dr hab. inż. Stanisław PACHUTA Zdjęcia kol. K. Juzwa
6
W OBIEKTYWIE GEODETÓW
EOTOIMEORMACJE
Tak bawili sia wszyscy,; a od Igwej G « J P Kol. Bogda«Marczyński - W ic e p re z « n t Jarach i Wicedyrektor Wydziału CSóswcI.
Ewa Warzyńska - F
ruch. i Geodezji
¿ECH PREMIUM
TRZEBNICA 2 000
Dziewiątego września 2000 roku na zaproszenie Samorządów Ziemi Trzebnickiej odbyt się VI Trzebnicki Zjazd Geodetów pod patronatem Stowarzyszenia Geodetów Polskich.
Zaczęto się to wszystko w 1995 r., gdy po roz pierwszy w Trzebnicy odbyto się uroczyste posiedzenie wyjazdowe członków naszego Kola, tj. Kota Terenowego przy Urzędach Wojewódzkim i Miejskim we Wrocławiu.
Coroczne wyjazdy połączone były ze zwiedzaniem ciekawych miejsc i poznawaniem ich historii. W ubiegłych latach zwiedziliśmy: w Trzebnicy bazylikę i klasztor sióstr boromeuszek - cenne zabytki Europy, Oborniki Śląskie znane ze wspaniałego klimatu, w Lubiążu największy w Europie Środkowej poklasztorny zespół opactwa cystersów - zabytek klasy 0, w Oleśnicy starówkę, Bazylikę Mniejszą i zamek, w Trzebnicy -nowe inwestycje: obwodnicę i oczyszczalnię ścieków.
W tym roku wybór padł na Żmigród i jego okolice. Przewodnikiem był kolega Grzegorz Kowalczyk - geodeta gminny. Podziwialiśmy zabytki miasta: kościół pw. św. Trójcy, poewangelicki kościół pw. św. Stanisława Kostki oraz ruiny barokowego zamku Hatzfelda. Zamek położony na lewym brzegu Baryczy, otoczony jest pięknym parkiem z cennym drzewostanem; okazałymi dęba
mi, platanami i mniej znaną katalpą.
Pełni wrażeń i w oczekiwaniu na nowe, z radością przyjęliśmy propozycję wypoczynku w pobliskim Dębnie, gdzie nad wodą posilaliśmy się karpiem i rogalikami z makiem.
Z nowymi siłami wybraliśmy się do rezerwatu przyrody „Stawy Milickie". Z zachwytem podziwialiśmy jego piękno; bogactwo ryb, rzadkie gatunki ptactwa wodnego, zieleń.
Rozkoszowaliśmy się ciszą i wszechogarniającym spokojem.
Tak wyciszeni i uduchowieni ruszyliśmy do celu naszej wyprawy, której ukoronowaniem było spotkanie na malowniczej wyspie Ośrodka Sportu i Rekreacji w Trzebnicy.
Witani serdecznie przez władze Ziemi Trzebnickiej: burmistrza Jerzego Hołdanowicza i starostę Marka Kolińskiego oraz inicjatora trzebnickich spotkań geodetę Zbyszka Śródkę, od pier
wszej chwili poczuliśmy się mile widzianymi gośćmi. Radość z kolejnego spotkania oraz gorące podziękowania za gościnność przekazała gospodarzom koleżanka Zofia Wysocka - Puchała. Zjazd nasz zaszczycił swoją obecnością pan Andrzej Jaroch - Wiceprezydent Wrocławia.
Do późnych godzin obradowaliśmy przy obficie zastawionych stołach. Nie zabrakło nawet pieczonych prosiaków ufundowanych przez burmistrza Trzebnicy. Muzyka i śpiew w wyko
naniu miejscowych artystów umilały nam wieczór i porywały do tańca. Zabrakło tylko czasu na tradycyjne biesiadne śpiewy.
My, organizatorzy, staramy się by wszystkie nasze imprezy nie tylko integrowały środowisko, podnosiły kwalifikacje lecz żeby również wzbogacały nas duchowo, dodawały energii i zapału do dalszej pracy. Udaje się to dzięki zaangażowaniu członków naszego Koła oraz jego zarządu w składzie: Ewa Gabryszewska, Zofia Wysocka - Puchała, Maria Grzegorczyk, Halina Żak, Marek Kończak, Bogdan Marczyński i Zenon Salamon.
Kończąc te wspomnienia zachęcamy do zwiedzania Wrocławia, który pięknieje z każdym dniem, posiada taką moc zabytków i atrakcji, że nie sposób napisać o tym w kilku zdaniach. A gdyby ktoś znalazł się na trasie Wrocław - Poznań radzimy zatrzymać się w Trzebnicy bodaj u grobu Świętej Jadwigi, który do dziś jest miejscem licznych pielgrzymek.
Z koleżeńskim pozdrowieniem Ewa Gabryszewska Maria Grzegorczyk
