JAK TRWOGA, TO DO BOGA! NARASTAJĄCE SĄDY BOŻE

„JAK TRWOGA, TO DO BOGA!”

NARASTAJĄCE SĄDY BOŻE

Ciemność wzmaga się

Bóg nie ma względu na osoby Różna miara błogosławieństwa Trzy podstawowe grupy ludzi Bóg jest z nami?

Jeżeli jesteśmy z Nim, to powinniśmy zachowywać Jego przykazania Dbałość o świętość i czystość

Mądrość w kościele

Wierzący pozostający w grzechu może podpadać pod sąd Prawdziwa wolność

Karcąca miłość Boża

Sądy Boga nad Izraelem - Kpł.26

Konkretne przykłady z biblii

Podsumowanie

 Ciemność wzmaga się

- Im bliżej znajdujemy się drugiego przyjścia Pana Jezusa, tym bardziej wzmaga się ciemność na świecie. Dzieje się wiele zła, którego źródłem jest diabeł, demony oraz ludzie, którzy stali się jego niewolnikami, poprzez grzeszny sposób myślenia i działania. Jednocześnie, im

ciemniej jest na świecie, tym bardziej widać wschodzące światło żywego kościoła, który coraz głośniej i odważniej świadczy o miłości Bożej, przebaczeniu grzechów w Jezusie Chrystusie i zbliżającym się Królestwie Bożym.

- TO DIABEŁ ZABIJA, KRADNIE, NISZCZY I ZARAŻA TYM LUDZI. NATOMIAST BÓG, KTÓRY JEST MIŁOŚCIĄ I DAWCĄ ŻYCIA, PRAGNIE ICH RATOWAĆ. Aby ludzie otrzymali zbawienie, czyli przywilej przebywania w Królestwie Boga na zawsze, muszą chcieć Go poznać oraz Mu wierzyć, a są istotami wolnymi. W większości jednak, ludzie nadal skupiają się na przeżywaniu życia tu na ziemi, nie zwracając uwagi na to, co będzie po śmierci. Prowadzą życie niezależne od Boga i nie myślą o Nim, zaspokajając grzeszne pragnienia, ambicje i namiętności.

- Pan Bóg, aby zwrócić na siebie uwagę, przemawia do ludzi w sferze duchowej poprzez myśli, sny, głoszenie Słowa Bożego przez kościół, pokazuje również swą chwałę w naturze.

GDY LUDZIE NIE SŁUCHAJĄ, Z MIŁOŚCI DO LUDZI, BY OSIĄGNĘLI ŻYCIE WIECZNE, BÓG MOŻE DOPUŚCIĆ RÓŻNEGO RODZAJU TRUDNE SYTUACJE ŻYCIOWE, DOŚWIADCZENIA, UCISKI, A TAKŻE BEZPOŚREDNIE DZIAŁANIE DIABŁA, na którego działanie oni się zgadzają, choć nie są tego świadomi

- Skrypt ten służy zrozumieniu zależności między ludzkimi wyborami a sądami Bożymi.

Ma to nas zmotywować do jeszcze bliższego przystąpienia do Boga, do właściwego

zachowania się podczas narastających sądów Bożych oraz odpowiedniej współpracy z Bogiem w celu zebrania jak największego żniwa dusz ludzkich, zanim Pan Jezus powróci

 Bóg nie ma względu na osoby

- BÓG, KTÓRY JEST SPRAWIEDLIWY, WIDZI WSZYSTKICH LUDZI JEDNAKOWO, BEZ WZGLĘDU NA TO, CZY SĄ WIERZĄCYMI, CZY NIEWIERZĄCYMI (Ga. 2:6)

BÓG OBCHODZI SIĘ Z NAMI ODPOWIEDNIO DO TEGO,

JAK TRAKTUJEMY SŁOWO BOŻE ORAZ DO WIELKOŚCI DANEGO NAM OBJAWIENIA, KTÓRE PRZYJĘLIŚMY LUB ODRZUCILIŚMY

POZNAJĄC BOGA MIŁOŚCI ZACZYNAMY ROZUMIEĆ SĄDY BOGA

- Wierzący, który dba o glebę swojego serca, otrzymuje błogosławieństwo, a człowiek uporczywie sprzeciwiający się Bogu, skazany jest na przekleństwo, a ostatecznie, jeśli się nie nawróci, na ogień wieczny:

Hbr. 6:7-8 - „Ziemia bowiem, która pije deszcz często na nią spadający i rodzi użyteczne rośliny dla tych, którzy ją uprawiają, OTRZYMUJE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO OD BOGA.

w.8 - A ta, która rodzi ciernie i osty, jest nieużyteczna, a KRESEM JEJ SPALENIE.”

 Różna miara błogosławieństwa

- Chociaż Bóg nie ma względu na osoby i kocha wszystkich ludzi, to jednak miara błogosławieństwa w życiu wierzącego, znacznie przewyższa błogosławieństwo osoby niewierzącej, bo wierzący ma przychylność Bożą, gdyż został usprawiedliwiony

w Chrystusie, grzechy jego zostały przebaczone, już nie grzeszy i ma wolny przystęp do Boga, aby zawsze otrzymać potrzebną łaskę (Hbr. 4:16). Niewierzący natomiast zanim znajdzie Boga, mniej lub bardziej jeszcze grzeszy, nie zna Ojca, nie wie o wolnym przystępie do Niego w Chrystusie.

Mt. 44:45 - „Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują.

w.45 - Tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie, ponieważ On sprawia, że słońce wschodzi NAD ZŁYMI I NAD DOBRYMI,

i On zsyła deszcz NA SPRAWIEDLIWYCH I NIESPRAWIEDLIWYCH.”

Pwt. 7:14 - (o Izraelu) „BŁOGOSŁAWIONYM BĘDZIESZ NAD WSZYSTKIE NARODY.”

Ef. 1:3 - „ (o wierzących) (BÓG) POBŁOGOSŁAWIŁ NAS KAŻDYM

BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM DUCHOWYM W NIEBIOSACH W CHRYSTUSIE.”

- Kto znajduje się w Chrystusie, jest pobłogosławiony każdym błogosławieństwem duchowym w niebiosach,

to znaczy, że czerpie siły i zdolności do życia, z obfitości duchowych łask, do których ma w niebie dostęp przez Chrystusa.

- W życiu takiej osoby, w miarę upływu czasu widać coraz obfitsze wydawanie owoców Ducha Świętego we wszystkim, co myśli, mówi i czyni

OKREŚLENIE „W CHRYSTUSIE” DOTYCZY LUDZI BĘDĄCYCH CZĘŚCIĄ CIAŁA JEZUSA CHRYSTUSA, CZYLI PRAWDZIWEGO KOŚCIOŁA,

KTÓRY JEST TYLKO JEDEN I KTÓRY UZNAJE BÓG.

- Określenie „w Chrystusie” nie oznacza wszystkich ludzi, którzy chodzą do ziemskich zgromadzeń nazywanych kościołami.

- JEŻELI JESTEŚMY W CHRYSTUSIE, TO POWINNIŚMY W SWOIM ŻYCIU WYKONYWAĆ WOLĘ BOŻĄ

 Trzy podstawowe grupy ludzi

- Celem nadrzędnym Boga jest zbawienie wszystkich ludzi. Dlatego postępuje On z ludźmi bardzo różnie, w sposób indywidualny lub zespołowy, w zależności od poznania Boga, jakie było już naszym udziałem

1) NIEWIERZĄCY W ŚWIECIE

- ludzie, którzy nigdy nie słyszeli Ewangelii o Jezusie Chrystusie - ludzie, którzy słyszeli Ewangelię, ale jeszcze nie uwierzyli - ludzie, którzy słyszeli Ewangelię, a nie uwierzyli

2) WIERZĄCY W KOŚCIELE

–> PRAWIDŁOWY OBRAZ KOŚCIOŁA JEZUSA CHRYSTUSA

- uwierzyli w Ewangelię, czyli Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie - odwrócili się od starego życia i chcą pełnić wolę Boga

- przyjęli chrzest i posiadają Ducha Świętego

- poddają się uświęcaniu i prowadzeniu Ducha Świętego (uświęcają się starając się nie ulegać cielesności)

Ga. 5:24 - „A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa,

UKRZYŻOWALI CIAŁO SWOJE z jego namiętnościami i pożądliwościami.”

Rz. 8:9 - Wy zaś NIE JESTEŚCIE W CIELE (nie żyjecie według ciała), ALE W DUCHU, SKORO DUCH BOGA W WAS MIESZKA.

Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusa (Ducha Świętego), ten do Niego nie należy.”

- Ostatni fragment mówi, że jeżeli pragniemy Boga, to z pewnością chcemy chodzić Jego drogami z pomocą Ducha Świętego,

czyli żyć w duchu, a nie według grzesznych pożądliwości ciała (1J. 3:9) - Fragment ten nie mówi, co niektórzy źle interpretują, że jeśli mamy Ducha Świętego, to nie możemy w ogóle żyć według ciała (grzeszyć) - Duch Święty nie opuści wierzącego, gdy ten ulegając pokusom, których tak naprawdę nie chce, wchodzi w cielesny sposób życia, ale będzie chciał go z tego wyprowadzić. Natomiast wierzący, decydując się na grzech, zasmuca Ducha Świętego (Ef. 4:30).

- Chrześcijanie jako ludzie, którzy mają wolną wolę, mogą również być cielesnymi, wrócić do świata, a nawet całkowicie odpaść od Boga (1Kor. 3:1+3, 2Tm. 4:10, Jk. 4:1-4, 2P. 2:20-22)

KTO STARA SIĘ ŻYĆ W DUCHU, CZYLI PODĄŻAĆ ZA DUCHEM ŚWIĘTYM, TEN ŻYJE WEDŁUG DUCHA

3) CIELEŚNI WIERZĄCY I NIEWIERZĄCY W KOŚCIELE

–> WYPACZENIA W KOŚCIELE WYMAGAJĄCE INTERWENCJI PASTERZY 1) WIERZĄCY, KTÓRZY NOTORYCZNIE ULEGAJĄ CIELESNOŚCI

–> są zmienni, bardzo powoli uświęcają się albo wcale JEŚLI WIERZĄCY NIE WYKONUJE WOLI BOŻEJ,

TO DUCH ŚWIĘTY SPRZECIWIA MU SIĘ W JEGO LUDZKICH DZIAŁANIACH I STARA SIĘ SPROWADZIĆ GO NA BOŻĄ DROGĘ

Rz. 8:12-13 - „Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała.

w.13 - Bo JEŻELI ŻYJECIE WEDŁUG CIAŁA - MACIE UMRZEĆ.

JEŻELI ZAŚ DUCHEM UŚMIERCACIE CZYNY CIAŁA - BĘDZIECIE ŻYLI.”

- Paweł zwraca się do wierzących, aby świadomie żyli duchem a nie ciałem, co jest oczywiście naturalne dla wierzących, którzy chcą pełnić wolę Boga.

Jeśli jednak wybraliby życie według ciała, oddalając się od Boga, czyli w świadomym grzechu, to czeka ich śmierć wieczna (J. 15:6, Pwt. 29:17-19)

Jk. 1:14-15 - „To własna pożądliwość doświadcza każdego odciągając (wabiąc) i nęcąc.”

w.15 - „Następnie POŻĄDLIWOŚĆ, gdy zajdzie w ciążę, RODZI GRZECH, a SKORO GRZECH DOJRZEJE, PŁODZI ŚMIERĆ.”

- Mamy postępować według ducha, a nie według ciała, a wtedy nie spełnimy grzesznych zachcianek ciała (Ga. 5:16)

Jk. 5:19-20 - „Bracia moi, JEŻELI KTOKOLWIEK Z WAS ZSZEDŁ Z DROGI PRAWDY, a drugi go zawrócił

w.20 - niech wie, że KTO ZAWRÓCIŁ GRZESZNIKA Z JEGO BŁĘDNEJ DROGI, ZBAWI DUSZĘ JEGO OD ŚMIERCI i zasłoni liczne grzechy.”

- Wierzący, który schodzi z drogi Prawdy i zmierza do śmierci, nazwany został tu grzesznikiem (tytuł zarezerwowany dla ludzi nie znających Boga), bo zdecydował się na grzech, choć nie powinien był grzeszyć (czyli żyć w ciele), wiedząc, co dla niego uczynił Jezus (1J. 3:9, Rz. 6:2)

2) ODPADAJĄ OD WIARY

–> poprzez zwiedzenie fałszywą nauką lub świadome trwanie w grzechu Ga. 3:3 - „Czyż jesteście aż tak nierozumni,

że ZACZĄWSZY DUCHEM, (CHCECIE) TERAZ KOŃCZYĆ CIAŁEM?”

Ga. 5:4 - „ZOSTALIŚCIE ODŁĄCZENI OD CHRYSTUSA

(zerwaliście więzy z Chrystusem), którzy w Prawie uznajecie się za sprawiedliwych, WYPADLIŚCIE Z ŁASKI.”

Ga. 4:19 - „Dzieci moje, oto PONOWNIE RODZĘ WAS W BÓLACH, AŻ CHRYSTUS W WAS SIĘ UKSZTAŁTUJE.”

- Paweł walczył o wiarę niektórych Galacjan, którzy byli zwodzeni nauką fałszywych braci, że usprawiedliwienie z grzechów otrzymuje się na drodze wypełniania Prawa Mojżeszowego, a nie z wiary w Jezusa Chrystusa i Jego przelaną krew. Poprzez głoszenie tej fałszywej „ewangelii”, Galacjanie byli

„zmuszani” do obrzezania i wypełniania Prawa Mojżeszowego (Ga. 1:8-9, 3:1-5, 5:1-12, 6:12-13)

- „wypadnięcie z łaski” powoduje między innymi zatrzymanie przepływu mocy Ducha Świętego, wspomagającej człowieka, by nie grzeszył (Rz. 6:14) Hbr. 3:12-14 - „UWAŻAJCIE BRACIA, ABY NIE BYŁO W KIMŚ Z WAS ZŁEGO SERCA NIEWIARY W ODSTĄPIENIU OD BOGA ŻYWEGO,

w.13 - lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co „dziś” się zwie, ABY ŻADEN Z WAS NIE DAŁ SIĘ UCZYNIĆ TWARDYM PRZEZ OSZUSTWO GRZECHU.

w.14 - JESTEŚMY BOWIEM UCZESTNIKAMI CHRYSTUSA, JEŚLI POCZĄTKOWY FUNDAMENT DO KOŃCA ZACHOWAMY SILNY.”

- Wierzący nie powinien dać się oszukiwać poprzez pozostawanie

w jakimkolwiek grzechu, gdyż w końcowym efekcie, może to doprowadzić do takiego zatwardzenia serca, że będąc oszukanym, odstąpi od

fundamentu, którym jest Chrystus i odrzuci Go (Kol. 1:23)

3) JUŻ ODPADLI OD WIARY

–> grzeszny sposób życia już doprowadził do odpadnięcia od wiary

Hbr. 10:26-27+29 - „JEŚLI BOWIEM DOBROWOLNIE GRZESZYMY (OCHOCZO) po otrzymaniu poznania prawdy, TO JUŻ NIE MA OFIARY ZA GRZECHY, w.27 - ale jakieś przerażające OCZEKIWANIE SĄDU I ŻAR OGNIA, który MA TRAWIĆ PRZECIWNIKÓW..

w.29 - Pomyślcie, o ileż surowszej kary stanie się winien ten, KTO BY PODEPTAŁ SYNA BOŻEGO I KREW PRZYMIERZA UZNAŁ ZA NIEŚWIĘTĄ, PRZEZ KTÓRĄ ZOSTAŁ UŚWIĘCONY i ZNIEWAŻYŁ DUCHA ŁASKI.”

- Wierzący, który w pełni świadomie zdecydował się na grzech i chętnie w nim trwa, lekceważąc wielokrotne napomnienia Ducha Świętego, znieważa Go, grzesząc przeciwko Niemu. W którymś momencie Duch Święty opuści go, pozwalając mu żyć jak chce (1Sm. 16:14). W ten sposób

„depcze Syna Bożego” i „świętą krew Jezusa”, dzięki której otrzymał przebaczenie grzechów. Teraz już nie ma dla niego nawrócenia, a jedynie oczekiwanie na sąd Boży i przeznaczony ogień wieczny (Hbr. 6:4-8, 1J. 5:16) 2P. 2:20-22 - „Jeżeli bowiem UCIEKAJĄ OD ZGNILIZNY ŚWIATA PRZEZ POZNANIE PANA I ZBAWCY, JEZUSA CHRYSTUSA, a POTEM ODDAJĄC SIĘ JEJ PONOWNIE ZOSTAJĄ POKONANI, to koniec ich jest gorszy od początków.

w.21 - Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli

POZNAWSZY JĄ ODWRÓCIĆ SIĘ OD PODANEGO IM ŚWIĘTEGO PRZYKAZANIA.

w.22 - Spełniło się na nich to, o czym słusznie mówi przysłowie: „PIES POWRÓCIŁ DO TEGO, CO SAM ZWYMIOTOWAŁ, A ŚWINIA UMYTA DO KAŁUŻY BŁOTA.””

- Tu człowiek, który poznał Jezusa, został oczyszczony, jednak potem odwrócił się od świętych przykazań i powrócił do grzechu

4) NIGDY NIE BYLI CZĘŚCIĄ KOŚCIOŁA

–> chociaż przychodzili na spotkania czy nabożeństwa kościelne

Jud. 4 - „WŚLIZNĘLI SIĘ bowiem pomiędzy was JACYŚ LUDZIE, którzy dawno już są ZAPISANI NA ten SĄD, BEZBOŻNI, którzy ŁASKĘ Boga naszego ZAMIENIAJĄ NA ROZPASANIE i WYPIERAJĄ SIĘ jedynego Władcy i Pana naszego

JEZUSA CHRYSTUSA.”

Jud. 18-19 - „(Przypomnijcie sobie słowa apostołów), gdy mówili do was, że w ostatnich czasach pojawią się SZYDERCY (w.4), KTÓRZY BĘDĄ POSTĘPOWALI WEDŁUG WŁASNYCH BEZBOŻNYCH POŻĄDAŃ.

w.19 - Oni to powodują rozłamy (podziały), ZMYSŁOWI (duszewni, cieleśni), DUCHA NIE MAJĄ.”

- Są to ludzie grzechu, bez Ducha Świętego, którzy pojawili się w kościele dla własnych korzyści i nie chcą Jezusa. Bezpardonowo, egoistycznie wykorzystują innych wierzących, raniąc, gorsząc, niszcząc w ten sposób kościół Boga. Pasterze muszą szybko ich zneutralizować i koniecznie pozbyć się ich, bo „odrobina kwasu całe ciasto zakwasza” (1Kor. 5:6)

1J. 2:19-20 - „WYSZLI ONI Z NAS (antychryści, przeciwnie namaszczeni), LECZ NIE BYLI Z NAS, bo gdyby z nas byli, pozostaliby z nami.

A to stało się po to, aby wyszło na jaw, że oni wszyscy nie są z nas.

w.20 - WY NATOMIAST MACIE NAMASZCZENIE OD ŚWIĘTEGO…”

- Ten przykład jest podobny do poprzedniego. Ludzie ci nie mają Ducha Świętego, są przeciwnie namaszczeni i świadomie lub nieświadomie służą szatanowi niszcząc kościół Boga. Gdy nie mają osobistych korzyści lub zostają odkryci, odchodzą

- Zwróćmy jednak uwagę, że w obecnych czasach nie każdy, kto zmienia kościół, jest od razu antychrystem. Wierzący, jak i poszukujący Boga jeszcze niewierzący, też zmieniają kościoły z właściwych, a czasem z niewłaściwych motywacji. Antychryst to osoba, która nie ma Ducha Świętego i jest

przeciwnikiem Boga. Jest wielu antychrystów na świecie i w niektórych dzisiejszych kościołach (1J. 2:18)

 Bóg jest z nami?

- Przyjęcie Jezusa do serca, chrzest, uczestniczenie w nabożeństwach oraz wszelka aktywność religijna, nie zwalnia nas od odpowiedzialności za to, co robimy

- To, że wierzącemu zdarzy się podczas uświęcania wejść w cielesność (zgrzeszyć) nie jest problemem (1J. 1:9). Problem pojawia się, gdy wierzący za długo nie słucha Ducha Świętego i pozostaje w grzechu.

STANIE SIĘ NOWYM STWORZENIEM

NIE ZWALNIA NAS OD ODPOWIEDZIALNOŚCI ZA TO, CO ROBIMY

- Bóg biblii, zarówno na początku dziejów ludzkości, obecnie, jak i na końcu, traktował, traktuje i będzie traktował wszystkich ludzi jednakowo

- Gdy Izrael grzeszył, Bóg stawał przeciwko Izraelowi, używając do tego okoliczne narody podburzone przez diabła, podczas gdy równocześnie w Izraelu wielu fałszywych proroków ogłaszało, że „Bóg jest z nami” zwodząc lud

- Dziś jest podobnie. Wielu twierdzi w dzisiejszych kościołach, że „Bóg jest z nimi”, ponieważ są Nowymi Stworzeniami w Chrystusie (2Kor. 5:17), jednakże w różnym stopniu nie żyją tym, co nauczał Pan Jezus i doświadczają frustracji (Jk. 4:4) JEŻELI CHRZEŚCIJANIN NIE CHODZI DROGAMI BOGA, TO BÓG OBRACA SIĘ PRZECIWKO NIEMU, ALE NIE DLATEGO, ŻE CHCE GO POTĘPIĆ, ALE ZBAWIĆ

- Pamiętajmy, że najwyższym priorytetem Bożego działania nie jest obecne życie na Ziemi, lecz doprowadzenie wszystkich ludzi do zbawienia, czyli by uznali Go jako Jedynego Boga,

bo tylko wiara w Niego (Jego Słowu) usprawiedliwia człowieka i zezwala mu przebywać w życiu po śmierci w obecności Boga w Jego Królestwie na zawsze

BÓG NIE CHCE ŚMIERCI GRZESZNIKA, ALE TEŻ NIE BĘDZIE NIESPRAWIEDLIWY!

Rdz. 18:25 - (Abraham)„O, NIE DOPUŚĆ DO TEGO, ABY ZGINĘLI SPRAWIEDLIWI Z BEZBOŻNYMI, ABY STAŁO SIĘ SPRAWIEDLIWEMU TO SAMO, CO BEZBOŻNEMU!

O, nie dopuść do tego! CZYŻ TEN, KTÓRY JEST SĘDZIĄ NAD CAŁĄ ZIEMIĄ, MÓGŁBY POSTĄPIĆ NIESPRAWIEDLIWIE?”

- Abraham znał Boga i wiedział, że Bóg zawsze postępuje sprawiedliwie Ez. 18:23 - „Czyż tak bardzo mi zależy na śmierci bezbożnego - mówi Pan Bóg, a nie raczej na tym, by się nawrócił i żył?”

Ez. 33:11 - „POWIEDZ IM: Jak żyję! - mówi Pan Bóg. JA NIE PRAGNĘ ŚMIERCI BEZBOŻNEGO, ALE ABY BEZBOŻNY ZAWRÓCIŁ ZE SWEJ DROGI I ŻYŁ.”

 Jeżeli jesteśmy z Nim, to powinniśmy zachowywać Jego przykazania

1J. 2:3-4 - „Po tym poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania.

w.4 - Kto mówi: „Znam Go”, a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy.”

JEŚLI KTOŚ TWIERDZI, ŻE ZNA BOGA, A NIE ZACHOWUJE JEGO PRZYKAZAŃ, TEN JEST KŁAMCĄ I NIE MA W NIM PRAWDY

JEŚLI KTOŚ NIE STARA SIĘ ŻYĆ WEDŁUG PRAWDY, TO JAK MOŻE MIEĆ DUCHA PRAWDY (J. 15:26)?

- UPODABNIAMY SIĘ DO BOGA, GDY ZNAMY GO:

1J. 2:6 - „Kto twierdzi, że w Nim trwa,

jest winny również SAM POSTĘPOWAĆ JAK ON POSTĘPOWAŁ.”

1J. 3:7 - „Dzieci, niech nikt was nie zwodzi,

czyniący sprawiedliwość JEST SPRAWIEDLIWY JAK ON JEST SPRAWIEDLIWY.”

1J. 3:3 - „Każdy, kto pokłada w Nim tę nadzieję, OCZYSZCZA SIĘ PODOBNIE JAK ON JEST CZYSTY.”

1J. 1:7 -„Jeżeli zaś chodzimy W ŚWIATŁOŚCI JAK ON JEST W ŚWIATŁOŚCI, wtedy mamy jedni z drugimi wspólnotę, a krew Jezusa, Syna Jego, oczyszcza nas z wszelkiego grzechu.”

1J. 4:17 - „W tym miłość osiągnęła w nas pełnię, że mamy śmiałość na dzień sądu, ponieważ JAK ON JEST I MY JESTEŚMY NA TYM ŚWIECIE.”

 Dbałość o świętość i czystość

1J. 2:4 - „Kto mówi: „Znam Go”, a nie zachowuje Jego przykazań, ten JEST KŁAMCĄ i nie ma w nim prawdy.”

- Kościół powinien być budowany w sposób prosty i zdrowy, przez powołanych do tego wierzących, znających Boga i Jego Słowo, którzy kładą solidne fundamenty wiary (Ef. 2:20 +4:11), podobnie jak apostoł Jan

- Dzięki zapisom biblijnym, widzimy, jak przygotowany do służby Jan, apostoł miłości, nie miał problemu, aby nazywać niektórych ludzi w kościele „kłamcami”,

„antychrystami” (1J. 2:18-19), czy „zabójcami” (1J. 3:15), bo rzeczywiście takimi byli.

- Jeśli kościół nie będzie reagował na niewłaściwe postawy członków, zgadzał się na ich letniość, aprobował grzech, usprawiedliwiał złe zachowania miłością bliźniego, brakiem poznania, potrzebą cierpliwości, to straci swą ostrość widzenia oraz misyjne znaczenie i czarne już nie będzie czarne, ale szare, a może nawet białe

Mt. 5:37 - „NIECH WASZA MOWA BĘDZIE: „TAK, TAK”, „NIE, NIE”.

A CO NADTO JEST, OD ZŁEGO POCHODZI.”

- Oczywiście w poważniejszych sprawach, rozsądzać w kościele powinni starsi we wierze, czyli wierzący dojrzali w Chrystusie, którzy znają Pana i służą z właściwych motywacji, aby reagowano w sposób właściwy i niepotrzebnie nie raniono innych członków Ciała (Łk. 6:41-42). Nie muszą to być starsi z nominacji, jak to jest w niektórych kościołach

- Z drugiej strony, kościoły muszą wrócić do właściwego, zgodnego z Prawdą słownictwa i rozsądzania, aby zostały przygotowane, oczyszczone i uświęcone na drugie przyjście Pana

KOŚCIÓŁ MUSI BYĆ ŚWIATŁEM ŚWIATA I NAZYWAĆ RZECZY TAKIMI, JAKIMI SĄ

 Mądrość w kościele

Jk. 3:13+17 - „Kto spośród was jest mądry i wiedzący? Niech pokaże dobrym postępowaniem swoje uczynki, (dokonane) z łagodnością (właściwą) mądrości.”

w.17 - „Mądrość z góry zaś jest przede wszystkim czysta, następnie pokojowa, łagodna, uległa, pełna miłosierdzia (litości) i dobrych owoców, bezstronna i nieobłudna.”

1J. 3:18 - „Dzieci, nie miłujemy słowem i językiem, ale czynem i prawdą.”

KOŚCIÓŁ POWINIEN ROZSTRZYGAĆ WEWNĘTRZNE SPRAWY WEDŁUG PRAWDY I MĄDROŚCI BOŻEJ

- Mądrość ziemska, zmysłowa, demoniczna, jest kłótliwa, pełna zazdrości, podjudzania, powoduje podziały i zniszczenie (Jk. 3:14-15). W ten sposób szatan próbuje osłabić kościół, aby nie był jednością i ostatecznie nie wypełnił swej misji głoszenia Ewangelii. Jego celem jest również tak przeniknąć do środka kościoła, aby przejąć jego prowadzenie i pod flagą

Chrystusa zwodzić, wprowadzając fałszywe nauki (1Tm. 4:1-3) lub wprost prowadząc do grzechu (Ap. 2:14-16 +20)

1Kor. 4:21 - „Cóż chcecie?

Z RÓZGĄ MAM DO WAS PRZYBYĆ, CZY Z MIŁOŚCIĄ I ŁAGODNOŚCIĄ DUCHA?”

- Prawdziwi słudzy Boga nie ulegają presji innych wierzących, świata czy demonów, ale dbają należycie o powierzoną im posługę Ewangelii, przyjmując postawę łagodnych albo surowych sług Bożych, w zależności od sytuacji

- Jeżeli niektórzy w kościele przez swój upór odchodzą od Prawdy, apostoł Paweł, będąc prowadzonym przez Ducha Świętego, gotowy jest użyć przysłowiowej rózgi,

a nie łagodności, której do tej pory używał, przez co nie niszczy Ciała Jezusa Chrystusa, ale je jedynie oczyszcza i wzmacnia

 Wierzący pozostający w grzechu może podpadać pod sąd Złe rozsądzanie

Jk. 5:8-9 - „Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie.

w.9 - Nie uskarżajcie się (wzdychajcie) bracia, jeden na drugiego,

BYŚCIE NIE PODPADLI POD SĄD (nie zostali osądzeni). Oto sędzia stoi przed drzwiami.”

- Podpadanie pod sąd ma tu miejsce wtedy, gdy wierzący na skutek pewnego ucisku, pochopnie, bez głębszego zastanowienia, w sposób cielesny osądza relacje,

w których jest i w tym pozostaje, ponieważ nie pilnuje należycie swego serca.

Jeżeli pozostanie w tym stanie za długo, Bóg może dopuścić trudne okoliczności w tym życiu, dla sprowadzenia wierzącego na właściwą drogę, aby po śmierci nie był z tego powodu sądzony. Biblia mówi o takich ludziach, że „mają belkę w oku” (Łk. 6:42) Jk. 4:11-12 - „Bracia, nie szkalujcie jeden drugiego.

Kto szkaluje brata swego lub sądzi go, szkaluje Prawo i osądza Prawo.

Skoro zaś sądzisz Prawo, jesteś nie wykonawcą Prawa, lecz sędzią.

w.12 - Jeden jest Prawodawca i Sędzia, w którego mocy jest zbawić i zgubić.

A TY KIMŻE JESTEŚ, BYŚ SĄDZIŁ BLIŹNIEGO?”

- Oskarżające wypowiadanie się przeciwko bratu, gdy ten nie czyni nic złego, jest oczernianiem lub szkalowaniem. Takie negatywne wypowiedzi w skrytości, ze złych motywacji, nazywają się też plotkowaniem. Słowo Boże jasno mówi o tym.

Kto czyni to jednak, wiedząc, że taka postawa jest zła, daje do zrozumienia, że nie zgadza się z Prawem i Prawodawcą i sam podpada pod sąd

- Takie osądzanie braci, w sposób zmysłowy, demoniczny, bez Bożego Ducha,

może ludzi niesprawiedliwie potępiać, a w skrajności, decydować o ich losie przed czasem, kto jest zbawiony, a kto nie (w.12)

Prawidłowe rozsądzanie

Mt. 18:15-18 - „Gdy brat zgrzeszy, idź i upomnij go W CZTERY OCZY.

Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata.

w.16 - Jeśli zaś nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch (świadków), żeby NA USTACH DWÓCH ALBO TRZECH ŚWIADKÓW oparła się cała sprawa.

w.17 - Jeśli i tych nie usłucha, donieś zgromadzeniu. A JEŚLI NAWET ZGROMADZENIA NIE USŁUCHA, NIECH CI BĘDZIE JAK POGANIN I CELNIK!

w.18 - Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.”

- KOŚCIÓŁ MA OBOWIĄZEK PRAWIDŁOWO OSĄDZAĆ WIERZĄCYCH i pilnować świętości, właśnie z powodu pojawiających się grzechów i wypaczeń

1Kor. 5:11-13 - „Dlatego pisałem wam wówczas, byście nie przestawali z takim (nie utrzymywali bliskich kontaktów), który NAZYWAJĄC SIĘ BRATEM (w rzeczywistości) jest nierządnym,

chciwcem, bałwochwalcą, znieważającym, pijakiem lub zachłannym (domagającym się dla siebie). Z TAKIM NAWET NIE SIADAJCIE WSPÓLNIE DO POSIŁKU.

w.12 - Bo czy do mnie należy sądzić tych, którzy są na zewnątrz? CZYŻ NIE SĄDZICIE TYCH, KTÓRZY SĄ WEWNĄTRZ?

w.13 - Tych, którzy są na zewnątrz będzie sądził Bóg, USUŃCIE ZŁEGO SPOŚRÓD WAS SAMYCH.”

KOŚCIÓŁ MA OBOWIĄZEK USUWAĆ GRZECH SPOŚRÓD SIEBIE ORAZ TYCH, KTÓRZY NIE CHCĄ SIĘ OD NIEGO ODWRÓCIĆ

 Prawdziwa wolność

J. 8:31 - „Wtedy powiedział do Żydów, którzy Mu uwierzyli:

„JEŻELI BĘDZIECIE TRWALI W SŁOWIE MOIM, BĘDZIECIE W PRAWDZIE MOIMI UCZNIAMI I POZNACIE PRAWDĘ, A PRAWDA WAS WYZWOLI.””

POZNANIE I TRWANIE W SŁOWIE PROWADZI DO PRAWDY, KTÓRA UWALNIA

Mt. 3:7-9 - „A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów mówił im: „Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

w.8 - WYDAJCIE WIĘC GODNY OWOC NAWRÓCENIA,

w.9 - A NIECH WAM SIĘ NIE WYDAJE, ŻE MOŻECIE SOBIE MÓWIĆ „ABRAHAMA MAMY ZA OJCA”, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.””

- Dzisiaj wielu ludzi uważa siebie za prawdziwie wierzących, ponieważ uważają, że wierzą we właściwą teologię, we właściwych ludzi, którzy ich prowadzą, ale tak naprawdę nie mają osobistej relacji z Bogiem, nie zbliżają się do Niego, by Go znać (J. 5:39-40).

Bez zrozumienia wykonują pewne rytuały, które nakazuje im się wykonać, a oszukani, że są we właściwej wierze, bronią jej zajadle. A przecież jest tylko jeden Kościół Jezusa Chrystusa - Jest tu wyraźne ostrzeżenie dla wszystkich, którzy nie posiadają owoców nawrócenia, a mówią, że „są we właściwym miejscu”

- Kiedyś na sądzie Bożym może okazać się, że jakiś człowiek, dziś wzgardzony, nie uczęszczający do żadnego kościoła, ostatecznie będzie bliżej Boga, bo w końcu Bóg mu się suwerennie objawi i będzie sądził grzeszącego „chrześcijanina z prawdziwego kościoła”, który całe życie twierdził, że wierzy i ma poznanie Prawdy (Mt. 12:41-42)

 Karcąca miłość Boża Łk. 15:11-24

- Ojciec, który reprezentuje Boga, ma dwóch synów. Młodszy syn przedstawia osobę jeszcze nie znającą Boga, starszy zaś już znającą. Na wniosek młodszego syna, ojciec przekazuje mu jego część majątku, ponieważ młodszy syn chce uniezależnić się od ojca, opuścić jego dom, pójść w świat i żyć całkowicie według własnej woli, nie pozostając więcej zależnym od zasad domu ojcowskiego. Natomiast starszy syn decyduje się pozostać przy

ojcu i nie chce go opuścić, bo rozumie, pewnie z racji wieku, że przy ojcu ma wszystko. Nie potrafi jednak na razie w pełni z tego wszystkiego korzystać, jak widzimy po jego reakcjach i słowach. Musi się jeszcze wiele nauczyć. Dobrze, że wybrał pozostanie przy ojcu.

- ZŁY WYBÓR MŁODSZEGO SYNA MA KONSEKWENCJE:

- Opuszczenie domu Ojca reprezentuje:

- Chęć uniezależnienia się od Ojca, czyli opuszczenie słowa Bożego, w celu korzystania w nieskrępowany sposób z przyjemności, jakie daje świat

- Grzeszny styl życia według sposobu świata, prowadzący do roztrwonienia majątku, a w ostateczności do skrajnej nędzy i głodu

- Na linii czasowej było z nim coraz gorzej:

- Im bardziej oddalał się od Ojca, tym bardziej przystępowała do niego ciemność i demony

- W miarę upływu czasu, utracił świadomość swego królewskiego pochodzenia, prawie zapomniał, kim był

- Powoli, stał się całkowicie zależnym od otaczających go ludzi, praktycznie stając się ich niewolnikiem

- Cierpi niedostatek, głód

- DOPIERO DOŚWIADCZENIE ZŁA PRZYMUSIŁO GO DO REFLEKSJI i przypomniało mu o jego królewskim pochodzeniu i o spokojnym domu ojca

JAK TRWOGA TO DO BOGA!

- Chęć powrotu i pokuta:

- Uznaje swój grzech przeciw Bogu i ojcu

- Uznaje, że złym było oddzielenie się od ojca, dla zaspokojenia swego grzesznego pragnienia niezależności

- Przyznaje, że nie jest godzien więcej nazywać się synem, bo gdy był w grzechu, słuchał wtedy innego ojca - diabła, a prawowitemu ojcu przyniósł hańbę przez grzeszny styl życia

- TAK JAK SAM ODSZEDŁ, TAK TEŻ I SAM POWRÓCIŁ, ZGODNIE Z PRAWEM WOLNEGO WYBORU CZŁOWIEKA

PRAWDZIWE NAWRÓCENIE JEST, GDY CZŁOWIEK SAM Z WŁASNEJ NIEPRZYMUSZONEJ WOLI PODEJMUJE DECYZJĘ PÓJŚCIA ZA BOGIEM BÓG DOPUŚCIŁ DO UPADKU SYNA, ABY SYN MÓGŁ SIĘ NAWRÓCIĆ!

- Bóg miłości czeka na powrót każdego grzesznika:

Łk. 15:20 - „Gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko.

Wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go.”

- Bóg, choć był oddalony, i tak miał na oku życie syna, cały czas próbując zawrócić go ze złej drogi

1Kor. 5:4-5 - „Przeto wy, zebrawszy się w imieniu Pana naszego Jezusa, z duchem moim i z mocą Pana naszego Jezusa,

w.5 - (POWINNIŚCIE) WYDAĆ TAKIEGO SZATANOWI NA ZATRACENIE CIAŁA, LECZ KU RATUNKOWI JEGO DUCHA w dzień Pana Jezusa.”

 Sądy Boga nad Izraelem - Kpł.26

- Izrael jest przykładem narodu, który posiadając Słowo Boże, miał szansę być posłusznym synem, podobnie do starszego syna z Łk. 15, który choć był wielce jeszcze niedoskonały, jednak miał dostęp do wszelkich błogosławieństw nieba, ponieważ był zawsze przy ojcu:

Łk. 15:31 - „Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy.”

Starszy syn - posłuszny ojcu:

Kpł. 26:1-13 –> Sielankowy opis błogosławionego życia - dobre obietnice

w.2 - Spośród wielu „naturalnych cudów” opieki Bożej opisanych w tym fragmencie

widzimy chociażby cud szabatu, gdzie Izraelici, aby w 7 roku ziemia mogła odpoczywać (w 7 roku Izraelici mieli nie pracować na ziemi), w 6 roku mieli zebrać 3 razy większy plon niż normalnie, dla zabezpieczenia plonów na 3 lata (Kpł. 25:3-7), (Kpł. 25:20-22)

w.4 - Bóg da deszcz w swoim czasie, ziemia będzie przynosić plony, drzewo wyda owoc w.5 - Młocka przeciągnie się aż do winobrania, a winobranie aż do siewu. Będą jeść chleb do sytości. Będą mieszkać bezpiecznie w swoim kraju.

w.6 - Bóg udzieli krajowi pokoju, spać będą spokojnie. Dzikie zwierzęta znikną z kraju.

Miecz nie będzie przechodził przez kraj.

w.7 - Będą ścigać nieprzyjaciół, a wrogowie zginą kompletnie rozbici.

w.8 - „5” będzie ścigać całą „100” (1/20), a „100” całe „10000” wrogów (1/100) w.9 - Bóg da płodność, rozmnoży lud

w.10 - Z nadmiaru, gdy przyjdą nowe zbiory, stare będą musiały być usunięte

w.11 - Bóg uczyni wśród nich swój Przybytek, będzie ich Bogiem, a oni będą Jego ludem

Młodszy syn - nieposłuszny ojcu:

Kpł. 26:14-46 –> Przekleństwo - kierowanie się bezbożnymi wyborami w życiu w.14 - „Jeżeli nie będziecie mnie słuchać.”

w.15 - „Jeśli będziecie gardzić moimi ustawami.”

- „Jeżeli będziecie brzydzić się moimi wyrokami, tak, że nie będziecie wykonywać moich nakazów.”

- „ZŁAMIECIE PRZYMIERZE.”

w.16 - „JA TAKŻE WAM TO UCZYNIĘ.”

w.17 - „ZWRÓCĘ OBLICZE PRZECIWKO WAM.”

- Obraz pierwszej serii przekleństw (w.16-17):

–> Strach, wycieńczenie, gorączka, ślepota, odczucie boleści w duszy, ziarno wysiane zjedzą nieprzyjaciele, będą pobici przez nieprzyjaciół (przegrana wojna),

nienawidzący wrogowie będą nimi rządzili (niewola), będą uciekać ze strachu, nawet, gdy nikt nie będzie ich ścigał (paniczna ucieczka przed wrogami) 2Krn. 15:2 - „PAN JEST Z WAMI, GDY WY JESTEŚCIE Z NIM. Jeśli Go będziecie szukać, znajdziecie, a JEŚLI GO OPUŚCICIE, I ON WAS OPUŚCI.”

- Bóg jest z ludźmi, którzy pragną Boga i Jego Słowa, ponieważ w ten sposób, uzyskuje legalne prawo oparte na wolnej woli człowieka, by udzielić takim ludziom życia wiecznego,

czego bardzo pragnie, bo jest Miłością.

- Bóg wie, że poza Nim nie ma Życia, więc widząc człowieka oddalającego się od Niego lub pragnącego ciemności, Z MIŁOŚCI DOPUSZCZA STOPNIOWO I W SPOSÓB NARASTAJĄCY ZŁE OKOLICZNOŚCI w życiu, aby przez nie doprowadzić grzesznika z powrotem do siebie, aby nie umarł, ale żył wiecznie

7x - w.18 - „Jeżeli i wtedy nie będziecie Mnie słuchać, będę karał was siedem razy więcej za wasze grzechy.”

- Obraz drugiej serii przekleństw (w.19-20):

–> Bóg rozbije pyszną potęgę narodu, gdy niebo będzie z żelaza, a ziemia z brązu (rujnująca susza), i ziemia nie wyda żadnego plonu, a drzewo owocu

7x - w.21 - „Jeżeli będziecie postępować Mnie na przekór i nie zechcecie Mnie słuchać, ześlę na was siedmiokrotne kary za wasze grzechy.”

- Obraz trzeciej serii przekleństw (w.22):

–> Bóg ześle dzikie zwierzęta, które zmniejszą zaludnienie, tak, że drogi opustoszeją (wymiana handlowa ustanie)

w.23 - „A JEŚLI PRZEZ TO NIE ZOSTANIECIE POUCZENI i będziecie postępować Mnie na przekór,

7x - w.24 - to i Ja postąpię z wami na przekór i będę was karał siedmiokrotnie za wasze grzechy.”

- Obraz czwartej serii przekleństw (w.22):

–> Bóg ześle miecz, a na tych, co ujdą do miast zarazę, będą wydani w ręce nieprzyjaciół, będzie panował głód ( 10 kobiet będzie piec chleb w 1 piecu), a chleb będzie racjonowany na wagę

w.27 - „Jeżeli i wtedy nie będziecie Mi posłuszni i będziecie Mi postępować na przekór, 7x - w.28 - to i Ja z gniewem wystąpię przeciwko wam i ześlę na was siedmiokrotne kary za

wasze grzechy.”

- Obraz piątej serii przekleństw (w.29-34):

–> kanibalizm (jedzenie ciał synów i córek), zniszczenie miast, fałszywych kultów, miejsc świętych, miecz będzie ich ścigał, rozproszenie między narodami, niewola, ziemia spustoszona zacznie obchodzić swoje szabaty

BÓG NIE CHCE, ABY NAM SIĘ ŹLE WIODŁO, ALE ZE WZGLĘDU NA ZBAWIENIE, KTÓRE MA PRIORYTET, BÓG Z MIŁOŚCI, PRZEZ UCISK, CHCE NAS DOPROWADZIĆ DO SIEBIE.

w.40 –> Miejsce nawrócenia: „WTEDY UZNAJĄ SWOJE PRZESTĘPSTWO…”

 Konkretne przykłady z biblii

Rozpad Królestwa na dwa z powodu grzechu Salomona 1Krl. 11:29-33 - proroctwo Achiasza z Szilo:

- Jeroboam jest królem Izraela (ma 10 pokoleń)

- Roboam jest królem Judzkim (ma 2 pokolenia: Beniamin + Juda) 1Krl. 11:38 - obietnica dla Jeroboama:

- Obietnica zbudowania przez Boga trwałego domu na tronie Izraela, JEŚLI BĘDZIE SŁUCHAŁ BOGA

Bóg nie ma względu na osoby - czy to jest Roboam, Jeroboam, faraon, Dawid.

BÓG CHCE W KAŻDEJ POZYCJI SPOŁECZNEJ NAM BŁOGOSŁAWIĆ, JEŚLI BĘDZIEMY GO SŁUCHAĆ

Roboam był chwiejnym królem - ostatecznie czynił zło

2Krn. 12:1 - „Gdy się utwierdziło i umocniło panowanie Roboama, OPUŚCIŁ ON PRAWO PAŃSKIE, A Z NIM CAŁY IZRAEL.”

2Krn. 12:5 - „WYŚCIE MNIE OPUŚCILI I JA TAKŻE WAS OPUSZCZAM (oddając) w ręce Sziszaka.”

2Krn. 12:6 - „UPOKORZYLI SIĘ WTEDY KSIĄŻĘTA IZRAELA WRAZ Z KRÓLEM i rzekli: „Sprawiedliwy jest Pan.””

Bóg zostawia ucisk, aby Izrael czegoś się nauczył

Wysłanie szpiegów do Ziemi Kanaan

Bóg przebacza,

ale chce Lb. 14:34 - „Poznaliście kraj w przeciągu czterdziestu dni.

doświadczyć, Każdy dzień teraz zamieni się w rok i PRZEZ 40 LAT

by poznali, POKUTOWAĆ BĘDZIECIE ZA WINY I

co to znaczy, POZNACIE, CO TO ZNACZY, GDY JA SIĘ ODDALĘ.”

gdy Bóg się oddali

Pan Lb. 14:18-23

przebaczył, - Pan przebacza, ale karze grzechy ojców na synach

ale przez 40 lat - Lud już 10 x wystawił Boga na próbę

poniosą karę - CI GARDZĄCY NIE ZOBACZĄ KRAJU

2Krn. 12:7-8 - „Ponieważ upokorzyli się, nie zniszczę ich i ześlę im ocalenie…STANĄ SIĘ JEDNAK JEGO SŁUGAMI, ABY POZNALI RÓŻNICĘ MIĘDZY SŁUŻBĄ U MNIE, A SŁUŻBĄ KRÓLESTWOM INNYCH ZIEM.”

2Krn. 12:14 - „I CZYNIŁ ZŁO (ROBOAM), ALBOWIEM NIE PRZYGOTOWAŁ SWEGO SERCA, ABY SZUKAĆ PANA.”

Z NATURY, GDY LUDZKIE SERCA NIE SZUKAJĄ BOGA, LUDZIE MAJĄ TENDENCJE DO OPUSZCZANIA SPRAWIEDLIWYCH DRÓG BOŻYCH.

KIERUJĄ SIĘ WTEDY EGOIZMEM, A NIE SPRAWIEDLIWOŚCIĄ.

Abiasz - syn Roboama

- Abiasz chciał zjednoczyć Królestwa, dlatego zaczyna wojnę z Jeroboamem - Wie, że Joroboam opuścił kult Boga Jahwe, dlatego wierzył, że Bóg jest z nim 2Krn. 13:15 - „Wtedy wszyscy z Judy podnieśli okrzyk bojowy i gdy oni krzyczeli, BÓG POBIŁ JEROBOAMA I CAŁEGO IZRAELA wobec Abiasza i pokolenia Judy.”

w.18 - „Upokorzyli się więc Izraelici, NATOMIAST SILNYMI I ODWAŻNYMI POCZULI SIĘ POTOMKOWIE JUDY, PONIEWAŻ OPARLI SIĘ NA PANU, Bogu swych ojców.”

Asa - syn Abiasza 2Krn. 14:1-4

- Asa czynił co dobre i słuszne w oczach Pana

- Usunął ołtarze obcych bogów, wyżyny, pokruszył stele, wyciął aszery - Nakazał mieszkańcom Judy szukać Pana

2Krn. 14:6 - „„PONIEWAŻ SZUKALIŚMY PANA, BOGA NASZEGO, ON TAKŻE SZUKAŁ NAS I UDZIELIŁ NAM ZEWSZĄD POKOJU”. Budowali zatem i POWODZIŁO SIĘ IM.”

- Podczas najazdu Zeracha Kuszyty, Bóg jest z Judą:

2Krn. 14:10 - „Wesprzyj nas Panie, Boże nasz, bo Tobie ufamy i w Twoim imieniu wystąpiliśmy przeciwko temu mnóstwu. PANIE, TY JESTEŚ NASZYM BOGIEM.

NIE DAJ SIĘ ZWYCIĘŻYĆ NIKOMU.”

w.11 - „POBIŁ WIĘC PAN KUSZYTÓW wobec Asy i wobec Judy, wskutek czego Kuszyci uciekli.”

w.12 - „Zdobyto bardzo wielki łup.”

2Krn. 15:1-18

- POMYŚLNE I ZACHĘCAJĄCE PROROCTWO AZARIASZA oraz kolejne dobre czyny króla Asy:

w.8 - Usunął obrzydliwość z całej ziemi i miast oraz odnowił ołtarz Pański w.12 - Odnowił przymierze ludu z Bogiem:

- Lud przysięgał wśród okrzyków radości, dźwięków trąb i rogów - Wszyscy cieszyli się z przysięgi złożonej Bogu z serca

IDENTYFIKACJA Z BOGIEM LUDZI, KTÓRZY MU UFAJĄ:

Gdy jesteś blisko Boga, to identyfikujesz się z Nim. Po tym poznajesz, że Go miłujesz i chodzisz Jego drogami.

„NIE DAJ SIĘ ZWYCIĘŻYĆ NIKOMU!” - zwycięstwo Asy jest zwycięstwem Boga, a zwycięstwo Boga jest zwycięstwem Asy.

- Matkę swą Maakę pozbawił godności za sporządzenie obrzydliwości ku czci Aszery, którą ściął, porąbał i spalił

- W świątyni złożył sprzęty ofiarowane przez ojca i przez siebie, srebro i złoto - WSKUTEK POWODZENIA KRÓL ASA TRACI CZUJNOŚĆ I POPEŁNIA BŁĘDY, Z KTÓRYCH SIĘ NIE NAWRACA, co sprawia, że przedwcześnie kończy życie:

2Krn. 16:1-13

- Król Izraela Basza zaczął wzmacniać Rama, by nikt nie przechodził z Izraela do Judy

- Asa wchodzi w przymierze z pogańskim Aramem, by uderzyć na Izraela - dzięki złotu ze Świątyni i Pałacu, które nie dawno ofiarował Bogu

2Krn. 16:7-9 - Prorok Chanani napomina króla Asę:

w.7 - Asa teraz NIE OPARŁ SIĘ NA PANU, lecz na królu Aramu w.9 - Wyrok Boży: „OD TERAZ BĘDZIESZ MIAŁ WALKI.”

w.10 - Rozgniewany niepomyślnym proroctwem, król Asa WTRĄCA PROROKA CHANANIEGO DO WIĘZIENIA oraz UCISKA NIEKTÓRYCH Z LUDU

2Krn. 16:12 - „Rozchorował się Asa na nogi i cierpiał bardzo, jednakże nawet W SWEJ CHOROBIE SZUKAŁ NIE PANA, LECZ LEKARZY.”

- WNIOSEK:

- Bóg dał czas do nawrócenia królowi Asie, który zachorował dopiero po 3 latach od rozpoczęcia wojny z Izraelem i wejścia w przymierze z bezbożnym Aramem

- Nie posłuchał napomnienia proroka Chananiego, wręcz przeciwnie, walcząc z prorokiem walczył z Bogiem uciskając również innych z ludu

- Zamiast szukać Pana w chorobie, szukał on nie Pana, lecz ziemskich lekarzy.

Po następnych 2 latach umarł

 Podsumowanie

- Pokora jest podstawą życia chrześcijańskiego

- KAŻDE SŁOWO OD PANA JEST DOBRE, NAWET, GDY JEST NAPOMNIENIEM!

- Cielesny sposób życia zamyka nas na prowadzenie Ducha Świętego, a otwiera na doświadczenie

„wydania ciała szatanowi ku ratunkowi ducha”, w celu nawrócenia się

- Bóg używa trudnych, niewygodnych wydarzeń i okoliczności, aby nas do siebie przyprowadzić, wierzących i niewierzących, abyśmy otrzymali zbawienie i mogli żyć z Nim wiecznie

2Krn. 16:9 - „ALBOWIEM OCZY PANA, OBIEGAJĄ CAŁĄ ZIEMIĘ, BY WZMACNIAĆ TYCH, KTÓRZY MAJĄ WOBEC NIEGO SERCE SZCZERE.”