• Nie Znaleziono Wyników

„PRAWDA W ŻYCIU MORALNYM I DUCHOWYM” IV OGÓLNOPOLSKIE FORUM ETYCZNE

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "„PRAWDA W ŻYCIU MORALNYM I DUCHOWYM” IV OGÓLNOPOLSKIE FORUM ETYCZNE"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Publikacja objęta prawem autorskimi. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozpowszechnianie zabronione.

Publikacja przeznaczone jedynie dla klientów indywidualnych. Zakaz rozpowszechniania i udostępniania w serwisach bibliotecznych.

Estetyka i Krytyka 15/16 (2/2008–1/2009) DIALOGI I DIAGNOZY

PAULINA TENDERA

„PRAWDA W ŻYCIU MORALNYM I DUCHOWYM”

IV OGÓLNOPOLSKIE FORUM ETYCZNE

W czerwcu 2008 roku już po raz czwarty odbyło się Ogólnopolskie Fo- rum Etyczne, którego corocznym organizatorem jest Instytut Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Między 25 i 27 czerwca blisko pięćdziesięciu gości, reprezentujących krajowe i zagra- niczne uczelnie wyższe, zabrało głos w dyskusji nad problematyką roli prawdy w życiu moralnym i duchowym człowieka.

Różnorodność poruszanej tematyki i wachlarz perspektyw filozoficz- nych oscylujących w bardziej lub mniej swobodny sposób wokół statu- su prawdy w życiu człowieka stworzyły barwną i fascynującą mozaikę współczesnego dyskursu na osi relatywizm–absolutyzm, naturalizm–an- tynaturalizm czy intuicjonizm versus proces dyferencjacji nauk kognityw- nych.

Heteronomiczny charakter prawdy jaskrawo ukazały dziedziny ak- tywności człowieka korzystające z niej jako zbioru wskazówek i dyrek- tyw postępowania. Pośród dziedzin owych wymienić można: ekonomię i marketing, psychoterapię i poradnictwo duchowe, wychowanie i życie rodzinne, etykę dziennikarską, mistycyzm i religie świata i wiele, wiele innych…

Dwie pierwsze sesje zdominowała tematyka ściśle nawiązująca do najbardziej elementarnych płaszczyzn przejawiania się prawdy. Można pośród nich wymienić: funkcjonowanie prawdy a nauki o moralności i duchowość, problem roli prawdy w etyce czy w naukach formalnych.

Pokazano prawdę jako świadomy wybór człowieka, różnice i podobień- stwa między prawdą a prawdomównością, duchowym i zmysłowym kontekstem prawdy, czy wreszcie rozumienie prawdy na gruncie nauk prawnych. W nurcie tym utrzymany był między innymi referat dr Kata- rzyny Haremskiej, która scharakteryzowała i zreinterpretowała Arysto- telesowskie pojęcie „człowieka słusznie dumnego”. Nieco inną kwestią zajęła się mgr Katarzyna Liszka (UWr), której udało się w bardzo subtel-

(2)

Publikacja objęta prawem autorskimi. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozpowszechnianie zabronione.

Publikacja przeznaczone jedynie dla klientów indywidualnych. Zakaz rozpowszechniania i udostępniania w serwisach bibliotecznych.

„Prawda w życiu moralnym i duchowym”... 341

ny sposób przywołać doświadczenia ofiar Holocaustu oraz byłych więź- niów obozów koncentracyjnych. Całość wystąpienia dopełniły rozważa- nia nad psychologią zeznań świadków.

Drugi dzień Forum to napięty program, ale też zmiana treści polemik i dyskusji, pojawiło się wiele odwołań do klasyków filozofii, wskazano na prawdę jako fundament rozwoju każdej jednostki ludzkiej. W tym miejscu przywołano myśl Brentany oraz przedstawiono refleksję nad dokonaniami rosyjskiego filozofa Bierdiajewa, którą skontrastowano ze współczesną filozofią europejską. Z kolei sesja popołudniowa zo- stała zdominowana przez dyskusję nad wartością prawdy w świecie konsumpcji, konkurencji rynkowej oraz różnorakich strategiach marke- tingowych. Ten zestaw kontrowersyjnych tematów wywołał ożywioną dyskusję, swoje referaty wygłosili między innymi prof. Lech Hostyński, dr Maria Bielawka czy dr Mirosław Tryczyk.

Trzeci blok tematyczny wyrażał dylematy z dziedziny psychoterapii zorientowanej na klienta według koncepcji C. Rogera oraz problem zja- wiska nieświadomości. Kwestia ta, bardzo istotna dla terapeutów i ka- płanów, stanowi centralną kategorię współczesnego poradnictwa psy- chologicznego i duchowego. Prawda rozumiana jest tu jako kategoria podstawowa dla budowania osobowości jednostki. Tematykę tę poruszył ks. prof. Zenon Uchnast, a następnie rozwinął dr Andrzej Warmiński, powołując się na klasyczną psychoanalizę. Całość panelu ubarwiła obec- ność wątków twórczości elżbietańskiego poety Williama Shakespeare’a i kwestia wpływu prawdy na fikcyjne przecież życie duńskiego księcia Hamleta. Tej tematyce poświęcił swój referat dr Piotr Bartula.

Kolejne dwa dni charakteryzowała wysoka specjalizacja problema- tyki. Prawda została potraktowana jako uniwersalne narzędzie (samo-) poznania i budowania wspólnoty życia rodzinnego. Przywołano kon- cepcję L. Szestowa, dotyczącą prawdy duchowej. Przyczyną do długiej i ciekawej dyskusji stało się wystąpienie prof. Zbigniewa Rudnickiego (UE), jego referat „Prawda jako przesłanka w pokojowym rozwiązywa- niu sporów” pozwolił przenieść rozważania na płaszczyznę polityczno- -militarną i pokazać funkcję prawdy w walce ideologiczno-zbrojnej na arenie światowej.

Forma konferencji jest z założenia otwarta dla gości reprezentujących różne dziedziny naukowe, co sprzyja podnoszeniu się jakości dysku- sji, akcentuje interdyscyplinarność rozlicznych kwestii etycznych, które służą działalności praktycznej człowieka i rozwiązywać mają konkretne życiowe dylematy. Wśród uczestników, oprócz mnogości zainteresowań, dało się zauważyć różne postawy wobec zmagania się z problemami naukowymi. Odwaga intelektualna starła się ze sceptycyzmem i z pewną

(3)

Publikacja objęta prawem autorskimi. Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie i rozpowszechnianie zabronione.

Publikacja przeznaczone jedynie dla klientów indywidualnych. Zakaz rozpowszechniania i udostępniania w serwisach bibliotecznych.

342 Paulina Tendera

dozą zachowawczości, byliśmy świadkami tworzenia się nowych, ale i reprodukowania mniej lub bardziej znanych w tym kręgu, poglądów.

Jedynym poważnym ograniczeniem, z jakim przyszło się zmierzyć uczestnikom, były limity czasowe, które pozwoliły każdemu z nich jedy- nie w sposób krótki i pobieżny zaprezentować dorobek nawet kilku lat własnej pracy. Panel dyskusyjny stanowi w tym przypadku przyczynek do poważniejszych rozważań, które przeważnie odbywają się za kulisa- mi konferencji.

Uczestnictwo w konferencji wymaga akceptacji pewnego kontrolo- wanego chaosu, który stanowi zaczyn głębszych rozważań. Uczestnicy nie tylko wielokrotnie pokazali, że są w stanie łamać formalne prze- szkody w imię wspólnie uznanych wartości, ale też – czego doświadcza często filozofia – pozwolili zrozumieć słuchaczom nierozstrzygalność niektórych kwestii zasadniczych.

Autorka niniejszego sprawozdania, która sama miała przyjemność i zaszczyt być uczestnikiem i organizatorem Forum chciałaby w tym miejscu złożyć serdecznie podziękowania Dyrektorowi Instytutu Filozo- fii i Socjologii prof. Romanowi Padołowi, dr Dorocie Probuckiej (głów- nej organizatorce Forum) oraz wszystkim studentom, którzy swoją pracą przyczynili się do sukcesu konferencji.

Paulina Tendera – e-mail: paulafiloz@op.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

W tej opisowej definicji zjednoczenia nadprzyrodzonego wyraźnie zazna­ czają się trzy zasadnicze elementy, do których należą: udzielanie się Boga przez łaskę i

Czas pracy rozpatrywać można także w szerszym – rocznym – ujęciu. Na tak pojęty czas pracy – obok uwarunkowań dotyczących maksymalnego dobowego oraz tygodniowego czasu

Sicherheit und Sicher- heitsgefühle stellen sich allerdings auch angesichts von Risiken und Gefahren ein, wenn Vertrauen darauf besteht, dass sich die Risiken wegen

- What are preconditions & restrictions for effectively using ICT and social media in self-organisation, participatory planning, governance. - To what extent do new

Deze hoeveelheid moet nog door het aantal polen gedeeld worden en verder nog door twee omdat hier alleen een wild<elingszijde bekeken wordt.. Verder dient nog

W kontekście znaczenia wiary, którą dowar- tościował Benedykt XVI w dokumencie Porta fidei, rodzi się niezwy- kle istotne zagadnienie dotyczące inicjatywy Boga, który przez wia-

cego samego korzenia rozumnie wolnego „ja”12. Człowiek stwierdzając bowiem swoim aktem poznania to, co stwierdza, zauważa, iż posiada moc zaprzeczenia temu, co sam stwierdza, i

Tyle tylko, że miarą dla tego stawania się sobą nie jest już jakiekolwiek „co” wyboru, „co” stanowienia, lecz jego „jak”, rozumiane jako „mojość”; a zatem