www.wuw.pl Filozofia nie żywi się starymi książkami, lecz zagadką istnienia i wy- zwaniem, jakie jej niesie duch czasu. Stare księgi bywają pomocne, ale są jak światła odblaskowe: świecą tylko wtedy, gdy je oświetla myśl nowa.
Albo jeszcze inaczej, i już bez żadnej metafory: uprawianie filozofii nie polega na k o m e n t o w a n i u filozoficznych t e k s t ó w, lecz na r o z - s t r z y g a n i u filozoficznych z a g a d n i e ń.
Bogusław Wolniewicz (O sytuacji we współczesnej filozofii) […] porusza się tu sprawy nader różne, od bardzo konkretnych po całkiem abstrakcyjne. W tej rozmaitości dochodzi pośrednio do głosu przeświad- czenie autora, że filozofia jest uniwersalna. Nie ma w niej specjalizacji:
można mówić o wszystkim – jak za Sokratesa. Tym, między innymi, różni się od nauki.
Ze Wstępu
BOGUSŁAW WOLNIEWICZFILOZOFIA I WARTOŚCI II
BOGUSŁAW WOLNIEWICZ
FILOZOFIA I WARTOŚCI
II
Książki
Propedeutyka filozofii, 1961 (z J. Grudniem)
Rzeczy i fakty, 1968 Ontologia sytuacji, 1985 Filozofia i wartości, 1993, 1998 Logic and Metaphysics, 1999 Filozofia i wartości II, 1999 Filozofia i wartości III, 2003 Ksenofobia i wspólnota, 2003, 2010 (z Z. Musiałem)
Trzy nurty, 2006
(z Z. Musiałem i J. Skarbkiem) Wolniewicz. Zdanie własne, 2010 (z T. Sommerem)
Dydaktyka szkoły wyższej, 2010 (praca zbiorowa, red. U. Schrade) O Polsce i życiu, 2011
Rozmowy z profesorem, 2013 (z Ł. Kramkiem)
W stronę rozumu, 2015
Przekłady
J. Wach, Socjologia religii, 1961 (z Z. Poniatowskim)
A. Cornu, Karol Marks i Fryderyk Engels 1845–1846, 1969
L. Wittgenstein, Tractatus logico-philosophicus, 1970, 1997, 2000, 2002, 2004
L. Wittgenstein, Dociekania filozoficzne, 1972, 2000, 2004, 2005
G. Frege, Pisma semantyczne, 1977, 2014 Bogusław Wolniewicz, ur. 1927 w Toruniu,
zm. 2017 w Warszawie; 1947–1951 studia na UMK pod kierunkiem Tadeusza Czeżow- skiego i Henryka Elzenberga; do 1953 asystent w Katedrze Logiki UMK; 1954–1955 robotnik, bibliotekarz, tłumacz; od 1956 wykładowca logiki i filozofii w Wyższej Szkole Pedago- gicznej w Gdańsku; 1962 doktorat na UMK;
1963 z inicjatywy Adama Schaffa przeniesiony na Uniwersytet Warszawski, tam 1967 – docent, 1982 – profesor nadzwyczajny, 1990 – profesor zwyczajny; 1969–1972 kierownik Zakładu Fi- lozofii UW, 1991–1999 kierownik Zakładu Filozofii Religii UW; od 1997 na emeryturze;
w czerwcu 1999 usunięty z uczelni przez radę Wydziału Filozofii i Socjologii UW; 1956–1981 członek PZPR, do 1970 aktywny; 1967 wykła- dy na University of Chicago, 1972 – na Temple University w Filadelfii; 2004–2009 współpra- ca z Radiem Maryja; po 1989 liczne wystą- pienia prasowe i telewizyjne.
WolniewiczFilozofiaWartosci II g19.indd All Pages 08/01/19 09:14
