• Nie Znaleziono Wyników

Lampy starożytne w zbiorach Uniwersytetu lwowskiego

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Lampy starożytne w zbiorach Uniwersytetu lwowskiego"

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

Wilhelmina Lepikówna

Lampy starożytne w zbiorach

Uniwersytetu lwowskiego

Collectanea Theologica 20/2, 199-208

(2)

N O T A N D A .

Lampy starożytne w zbiorach Uniwersytetu lwow skiego.

L am py staro ży tn e, zn ajdujące się n a U n iw ersy tecie lw ow ­ skim , p o ch o d zą z dw u źró d eł: ze zbiorów M uzeum B iblijnego (lam py nr. p orz. 1— 9, 12— 16, nr. inw . 3 0 —48) i ze zbiorów Z a ­ k ładu A rcheologii K lasycznej U. J. K. w e Lwowie (lam p a nr. porz.

10 i 11, nr. inw. IV, 14 i IV, 15). Inform acje o pocho dzen iu w zględnie m iejscu znalezienia kilku lam p zaw dzięczam O. prof. A tanazem u Ficow i (lam py nr. porz. 12, 13, 14, 16) !). W a rto ść b ad aw cza o m a­ w ianych lam p je st niew ielka, bo tylko kilka z nich p o siad a d e­ koracje i napisy.

W niniejszym o p raco w an iu om ów ię poszczególne zabytki w p o r z ą d k u c h r o n o l o g i c z n y m i — ab y uniknąć p o w tarzań — zaznaczam , że w szystkie om aw iane lam py sp o rząd zo n e są z gliny, z tym, że lam py nr. 1— 3 zo stały w ykonane n a kole g a rn c a r­ skim , re szta zaś przy za sto so w an iu glinianej form y lam pow ej.

1. Nr. inw en tarza 30 (zob. tabi. II).

S zero k o ść zbiornika 11,5 cm ., dług. lam py 11,5 cm ., w y ­ so k o ść lam py 4 cm. G lina n iestaran n ie oczyszczona koloru ce- g lasteg o ; o d b ita jest część zagięcia brzeżn ego o raz część b rzeg u czarki.

Lam pa, sp o rz ąd zo n a na kole g arn carsk im , m a k ształt o k rą ­ głej, otw artej, a m asyw nie w ykonanej czarki, której p o d sta w ą je s t o k rą g ła i sto su n k o w o w ysoka płytka, a jed n o razo w e zagięcie brz eg ó w czarki słu ży jak o o p arcie dla kno ta. N iepociągnięta farb ą, p o siad a ko lo r n aturaln y. Lam p tego rod zaju używ ano na w ielu tere n ach i przez długi o k res czasu . Z nano je w E g ip c ie 2), w Syrii i P a le s ty n ie 3), w reszcie w G recji w y spiarsk iej i lą d o w e j4). P o ch o d zi o n a p ra w d o p o d o b n ie z P alestyny, a ze w zględu n a to, że p o sia d a p ły tk ę p o d sta w k o w ą należy ją p ra w d o p o d o b n ie d a­

·) Na tym miejscu pragnę złożyć O. Doc. Dr. Atanazemu F i с o w i Z. K. serdeczne podziękowanie za łaskawe przekazanie mi do opracowania lamp starożytnych ze zbiorów Muzeum Biblijnego Uniwersytetu Lwowskiego oraz za informacje, dotyczące pochodzenia poszczególnych zabytków.

2) E b e r t , Reallexikon der Vorgeschichte I, str. 384.

3) T h o m s e n , Palästina und seine Kultur in fünf Jahrtausenden, str. 56, ryc. 23, 3, tab. 7; S e l l i n - W a t z i n g e r , Jericho, str. 141, ryc. 151, tab. 37, f. 62.

(3)

to w ać n a epokę w czesn o izraelską, t. j. n a czasy ok o ło połow y trzynastego stulecia przed narodzeniem C h ry s tu s a 1).

2. Nr. inw en tarza 40 (tabl. I).

Szerok. zbiornika 5,8 cm., dług. lam py 8 cm., w ysok. 3,4 cm. G lina ż ó łta ; uszk o d zo n a p ły tk a p o d staw k o w a i sp ó d zbiornika.

Z b iornik je st o k rąg ły i przykryty tylko w ypukłym grzbietem, na którego w ierzchu znajduje się do ść dużych ro zm iaró w otw ór w lew ow y, o p asa n y w okół szerokim , słab y m pierścieniem pla­ stycznym . N a końcu długiej szyjki, lekko spłaszczonej od strony górnej, znajduje się o k rąg ło zakończony pyszczek z otworem knotow ym w e śro d k u . P o d sta w ę lam py tw orzy niezbyt wysoka, o k rą g ła płytka. Z biornik z o sta ł sp o rz ąd zo n y n a kole g arn car­ skim , pyszczek n ato m iast w raz z szyjką w yko nano ręcznie i na­ stęp n ie dolepiono do zbiornika.

3. Nr. inw en tarza 33.

S zerokość zb io rn ik a 5,4 cm ., d łu g . lam py 7,3 cm., w y so ­ kość lam py 2,8 cm. G lina brązow a, tw ard o w ypalona, pyszczek odbity.

K ształt om aw ianej lam py jest p o d o b n y do lam py nr. 2 z tą różnicą, że p ierścień plastyczny, otaczający o tw ó r w lew ow y, jest bardziej w ypukły.

Lam p teg o rod zaju używ ano głów nie w G recji i na w ys­ p ac h M orza E gejskiego z końcem IV i w III w ieku p rz ed C h r .2).

4. Nr. in w en tarza 42.

Szerokość zb io rn ik a 6,4 cm., dług. lam py 8,7 cm ., w ysokość 2.2 cm . N iepo ciąg n ięta farbą, glina ja sn o -ż ó łta , część pyszczka odbita.

D oskonale o k rą g ły zbiornik lam py m a za p o d staw ę sp ła­ szczenie denka. N akryw ę tw orzy słab o w ypukły grzbiet. Dość duży o tw ó r w lew ow y o p asa n y je st w ąskim pierścieniem plastycz­ nym . Szyjka o d stro n y górnej p ła sk a kończy się pyszczkiem o zary sie p rzy pom inającym p o d sta w ę kow ad ła i stą d zwanym kow adełkow ym .

5. Nr. in w en tarza 34 (tabl. I).

S zerokość zbiornika 7 cm., dług. lam py 9,7 cm., w ysokość 2.3 cm . G lina koloru ceglastego silnie w ypalona, k ształt an alo ­ giczny do poprzedniej.

Lam p w ro d z aju dw u o statn ich używ ano w G recji, w Azji M niejszej i w Italii o d w ieku II przed C hr. przez długi okres czasu, bo aż do pierw szego w ieku po narodzeniu C h ry s tu s a 3).

9 E b e r t , str. 388; T h o m s e n , str. 56.

2) B r o n e e r , The Terracotta-lamps, Corinth IV, part II, str. 45 —46, tab. III, 120, 126; B r a n t s , Antike Terracotta-lampen, tab. I 28.

3) W a l t e r s , Catalogue of the Greek and Roman lamps in the Bri­ tish M useum ,tab,X L ,form a42; B r o n e e r , str.5 6 ,tab. V ,285; W a l d h a u e r , Antycznyje świetylnyki, tab. Ill, 40.

(4)

6. N r. in w en tarza 38.

S zero k o ść zb iornika 6,8 cm., dług. lam p y 9,3 cm ., w ysok. lam py 3 cm ., niegdyś p o ciąg n ię ta farb ą brązo w ą. Z biornik lam py od stro n y p o d staw y i n a grzbiecie silnie uszkodzony.

P o d s ta w ą zb io rnika je st sp łaszczen ie denka. D o ść duży o tw ó r w lew ow y, um ieszczony n a w ierzchu grzbietu, jest o p asa n y d w om a słabym i pierścieniam i plastycznym i. N iezbyt w ypukły grzbiet, p o d o b n ie jak i spłaszczo n a od stro n y górnej d o ść d łu g a szyjka, s ą o zd o bione orn am entem prom ieniow ym . Pyszczek k o ń ­ czy się p raw ie p ro sto .

7. N r. in w en tarza 45 (tab l. 1).

S zero ko ść zbio rn ik a 6,6 cm., dług. lam py 9,2 cm., w ysok. 2,8 cm . G lina żółta. N iegdyś p o ciąg n ię ta fa rb ą b rązo w ą. C ało ść

n a o g ó ł d o b rz e zachow ana.

P o d sta w a om aw ianej lam py, k sz ta łt zbiorn ik a i ornam ent prom ienio w y są p o d o b n e lam pie p oprzed nio om ów ionej, choć p ierścień p lasty czny, otaczający o tw ó r w lew ow y, jest o d sun ięty zn acznie o d teg o ostatn ieg o , bard ziej plasty czn y i w yższy. P rze­ d łużenie p ierścien ia p lasty czn eg o do ch o d zi jednym pasm em aż d o otw o ru k n o tow ego, k tó ry m ieści się w o k rą g ło zakończonym pyszczku.

8. N r. in w en tarza 35.

S zero k o ść zbio rn ik a 6,4 cm ., d łu g . lam p y 8 cm ., w y so k o ść 3 cm. G lin a ja sn o żółta, pyszczek w raz z częścią szyjki odbity. N iegdyś p o ciąg n ięta farb ą koloru ceg lastego.

K ształty om aw ianej lam py są na o g ó ł p o d o b n e d o lam p nr. 6 i 7. P o d s ta w ę tw orzy rów nież sp łaszc zen ie zb io rn ika, ale w sk u tek tego, że zo stało ono o b ry so w a n e, sp ra w ia w rażenie niskiej płytki po d staw k o w ej. G rzbiet u k ształto w an y je st d w u ­ dzielnie w taki sp o só b , że część g rzb ietu b liższa otw o ru w le­ w ow ego, który, jak zazw yczaj, o p a sa n y je s t pierścieniem p la ­ stycznym , u form ow an a je st zu p ełn ie poziom o, a d o p iero p o zo ­ stała, zew nętrzn a część grzb ietu p o sia d a zw ykły sp adek. C ały g rzbiet je s t ozd o b io n y o rnam entem prom ieniow ym .

L am p w rodzaju trzech o statn io om ów ionych używ ano głów nie w G recji, P alesty n ie i Afryce w czasie od po ło w y II i przez w iek 1 p rz ed n aro dzeniem C h ry s tu s a J)·

9. N r. in w en tarza 37 (tab l. 1).

S zerok ość zb iornika 6,3 cm ., dług. lam py 7,6 cm ., w ysok. 3,7 cm . G lina żółta, pyszczek odbity. Ś lady farby ciem nobrązow ej.

Z b io rn ik p o sia d a z lewej stro n y w ystęp w kształcie guza, dzięki czem u a rów n ież w skutek znacznej szerokości szyjki lam pa

0 K a u f m a n n , Ägyptische T errakotten, rye. 127 ; D e o η n a, Les lam­ pes antiques trouvées à D élos, В. C. H. 1908, 32, str. 156; S e l l i n - W a t - z i n g e r , tab. 40 J 9, str. 148; T h o m s e n , str. 56, ryc. 22, 5.

(5)

p rzy p o m in a kształtem delfina. W y stęp b oczny zaakcentow ano i uw ydatniono przez p ręg i i nacięcia, um ieszczone u jego n asady i szczytu. G rzbiet lam py ozd ob io ny je st ornam entem prom ienio­ wym. T rzy łu k o w e nacięcia o dd zielają szyjkę od zbiornika. P o d ­ staw ę lam py tw orzy sp łaszczenie zb io rnika obw iedzione w okół linią. N iezachow any pyszczek lam py kończył się n a jp ra w d o p o ­ dobniej trójkątn ie. Lam p w rodzaju om ów ionej używ ano głów nie w G recji, Afryce i Italii o d poło w y II i przez cały w iek I przed C hrystusem 4).

10. Nr. in w en tarza IV, 14 (tab l. III).

S zerok ość zb io rn ik a 7 cm., dług. lam py 10 cm., w ysokość 3,2 cm. G lina żółta, część dysku w o k ó ł o tw oru w lew ow ego o dbita.

L am pa ta w yró żnia się b a rd z o stara n n y m opracow aniem . Z bio rnik jej je st do sk o n ale okrąg ły i o d p o w iad a półkuli o p ro ­ m ieniu 2,5 cm. N akryw ę jego tw orzy silnie do w nętrza zb iornika zaklęsły dysk, o p a sa n y w o k ó ł trzem a pierścieniam i. D ysk jest ozdo b io n y nagim , skrzyd laty m A m orkiem , kroczącym z p raw a n a lew o po zaznaczonym linią falistą pod jego stopam i gruncie. N iesie on p rzed s o b ą w p o d niesio ny ch nieco do g óry rękach jak iś przedm iot, przypom inający w yglądem kosz lub ró g obfi­ to ści 2). P o lew ej stro n ie A m orka znajd uje się o tw ór w lew ow y, w stan ie obecnym pow iększony i zniekształcony w sk u tek odbicia. K rótka szyjka od stro n y górnej zupełnie p ła sk a ozd ob ion a jest p o obu b o kach stara n n ie w ym odelow anym i i sym etrycznie ro z­ m ieszczonym i, plastyczny m i w o lutkam i. N a szyjce tuż za o sta t­ nim pierścieniem , okalającym dysk, w ido czn a je st po dłużna, m ała szp ark a. Jedni uw ażają, że słu ży ła o na do regu lo w an ia knota, inni, że u łatw iała d o p ły w do w n ętrza zb iornika p ow ietrza p o ­ trzebnego p rzy s p a la n iu 3).

P o d sta w ę lam py tw orzy nisk a płytka, na której w idoczne s ą litery PA, zapew ne sk ró t n azw isk a w ytw órcy, w ypisane ryl­ cem na w ilgotnej jeszcze glinie płytki po dstaw k o w ej, a więc p rz ed w ypaleniem la m p y 4). O m aw iana lam pa b y ła dw ukrotnie p o ciąg a n a fa rb ą, pierw szy raz fa rb ą k o lo ru terako ty , drugi raz fa rb ą b rązo w ą. Lam py o an alog icznych kształtach, dekoracjach i n ap isac h były w użyciu począw szy o d epoki augustow skiej przez cały I w iek po C hr. w całym b ase n ie M orza Śródziem - nego, g łó w n ie jed n ak w jego zachodniej części, choć d otarły

1) B r o n e e r , str. 61—66, typ XVII i XVIII; D e o n n a , str. 164, ryc. 25; W a l t e r s , str. 44 i nast., tab. XL, forma 50; B r a n t s , tab. I, 116, 121, 12 2 -1 2 8 .

2) Por. I v â n y i, Pannonische Lampen, tab. IV, 7. 3) F r e m e r s d o r f , Römische Bildlampen, str. 35 i n.

*)

Corpus Inscriptionum XV, I, cz.II, str.794, nr, 6267 a, e ; B r o n e e r , str. 171, nr. 412, tab. XXX.

(6)

one rów nież i do odległych części E uro p y Ś rodkow ej, jak np. do naszego P o d o la 1).

11. Nr. in w entarza IV, 15 (tabl. 1).

S zerok ość zbiornika 6,3 cm ., dług. lam py 9,5 cm ., w ysok. 3,2 cm. G lin a ce g lasta, n ied o k ład n ie oczyszczona, p raw ie cały dysk odbity. C ało ść n iepociągn ięta farbą, p o sia d a n a tu ra ln y ce g la sty k o lo r po w ypaleniu.

O k rą g ły zbiornik lam py, z lew ego bok u nieco uszkodzony, p o s ia d a n ak ryw ę zło żo n ą z niew ielkiego dysku oraz z grzbietu. G rzbiet oddzielony je st od dysku silnym , w ypukłym pierścieniem plastycznym , który przech odzi dw om a p asm am i przez d łu g ą szyjkę lam py, tw o rząc n a niej kanalik i o p asuje o tw ó r knotow y. N a grzbiecie s ą rozm ieszczone trzy plastyczne guzy, jeden n a­ przeciw pyszczka, d w a p o z o sta łe sym etrycznie po o b u stro n ac h zb io rn ik a bliżej szyjki. N a p o d staw ie lam py znajduje się koliste w głębienie, na którego pow ierzchni um ieszczony je st stem pel z nazw iskiem w ytw órcy VIBIANI, w yciśnięty odrazu z form y lam ­ pow ej w p o staci p lastycznych liter.

Lam py rodzaju om aw ianej były w użyciu głów nie w p ó ł­ nocnej Italii oraz w pó łn o cn y ch p row in cjach p a ń stw a rzym skiego, rzadziej w y stęp u ją w G recji, Azji M niejszej i A fry ce2). L oeschcke d atu je p o w stan ie tego typu lam p n a o statn ie d w ud ziesto pięcio - lecie I w ieku po C hr. oraz n a w iek II i III po narodzeniu C h r .3). W odległych jed n ak o w o ż częściach im perium rzym skiego, jak np. w P annonii b yły one w użyciu jeszcze w IV w ieku po C h r.4). Z asłu g u je też n a w zm iankę fakt, że stem pel Vibiani w y stępu je jedynie na lam pach w rodzaju o m a w ia n e j3).

12. N r. in w en tarz 48 (tabl. III).

L am pa z T h a s o s , szerok. zbiór. 7,5 cm ., dług. lam py 10,1 cm., w ysok. 3,1 cm. G lina ciem no-żółta, część d y sku w raz otw orem w lew ow ym o d b ita. N iegdyś p o ciągnięta fa rb ą k o lo ru b ord o w eg o .

O krągły zbiornik lam py p o siad a nakryw ę złożo ną z dysku oraz z grzbietu. O bydw ie części nakryw y są o dd zielon e o d siebie pierścieniem plastycznym . L am pa p o sia d a im adło w p o staci m a­ syw nej, od stro n y górnej p o ro w ko w anej, o krągłej p ły tk i z o tw o ­ rem . P o d sta w ą lam py je st płytka, o g ran iczo n a od zew nątrz i w e­

J) L o e s c h c k e , Lampen aus Vindonissa, str. 225, tab. I, typ IV; D e o n n a , st. 169 i n. rye. 35; I v a n y i, tab. XV; B r a n t s , tab. III, B r o n - n e e r , tab. X rząd pierwszy; W i e g a n d - S c h r a d e r , Priene, str. 453, rye. 189 i 190.

2) L o e s c h c k e , str. 255 i n., tab. I, typ. IX i X; I v a n y i , tab. XLVIII— LII, str. 15—19; B r o e n e e r , tab. XI rząd pierwszy, str. 87, С. I. L. tab. Ill, 5, 6, nr. 6737.

3) 1. c. str. 270. 4) I v a n y i , str. 19. 5) I v a n y i , str. 32.

(7)

w n ątrz d w o m a pierścieniam i i z a o p a trz o n a n a śro d k u w p la­ styczny punkt. M alutki, p ó ło k rąg ły pyszczek przylega w p ro st do zbiornika, od k tórego oddziela go linia, k tó ra w raz z linią k on ­ tu ro w ą pyszczka n a ślad u je kształtem serce. G rzbiet ozdobiony je st kym ationem , a d y sk biustem Ateny, z g ło w ą w id oczną z le­ w ego profilu, a p o z o s t a ł ą c z ę ś c i ą b i u s t u w w i d o k u t r z e c h c z w a r t y c h en fa ce. A tena u b ra n a jest w p ep lo s spięty na ram ion ach w tak i sp o só b , że ra m io n a i ręce p o zo stają nie- zakryte, na p iersi m a zaw ieszoną egidę. N a długie i opuszczone w olno w łosy m a nało żo n y koryncki hełm z d łu g ą kitą.

Lam py pod obnych k ształtów , a nierzadko i dekoracyj, były w użyciu przez cały w iek II i III p o n aro d zen iu C h ry stu sa i to w całym b asen ie M orza Ś ródziem nego, głów n ie jed n ak w G recji i n a teren ach , p o zo stający ch p o d w pływ am i greckim i >)· Jako najbliższą analogię p od aję lam py z ateńskieg o K e ram eik o su 2) oraz z K o ry n tu 3).

13. Nr. inw entarza 47 (tabl. I).

L am pa z Rzymu, szerok. zbiór. 6,8 cm., dług. lam py 8,8 cm., w ysok. 4 cm. G lin a ciem no-żółta, zb io rn ik z praw ej stro n y lekko uszkodzony. P o ciąg n ięta fa rb ą brązow ą.

O m aw ian a lam pa zo stała w y k o n an a b ard zo n iestarann ie, tak np. uszko w kształcie m asyw nej, trójkątnej płytki posiad a w m iejscu zw ykłego otw oru tylko d w a w głębienia. N akryw ę lam py tw orzy m ały dysk z dużym otw orem w lew ow ym oraz w y ­ p u k ły g rzb iet o w iększych od d y sku rozm iarach. G rzbiet ozdo­ biony je st plastycznym o rn am entem b rod aw ko w ym . P ó ło k rąg ły pyszczek lam py p o łączo n y jest b ez p o śred n io ze zbiornikiem w taki sp o só b , że aż o tw ó r knotow y w chodzi w zarys grzbietu. P o d ­ staw ę lam py tw orzy silny pierścień plastyczny. N a pow ierzchni p o d staw y w idoczne są w yciśnięte litery AS, niew ątp liw ie skrót nazw iska w ytw órcy. Jako n ajbliższą an a lo g ię do om aw ianej lam py p o d aję id entyczną z n ią zarów n o p o d w zględem k ształtó w jak i dekoracyj i n ap isu , a zarazem m iejsca p o ch o d zen ia lam pę z R zy m u 4). Lam p tego rodzaju używ ano i p ro d u k o w a n o je w w ieku II i ,111 p o n aro d zen iu C h ry stu sa w całym niem al b a ­ senie M orza Ś ró d z ie m n e g o 5).

14. Nr. inw en tarza 32 (tabl. II).

L am pa z P alesty n y z A bu-G hosz, szerok. zbiór. 6,9 cm., dług. lam py 10,1 cm., w yso ko ść 3,5 cm. G lina koloru p ia sk o ­ w ego, sta n zach o w an ia do bry.

9 B r o n e er, str. 190, tab. XII, 582; W a l d h a u e r , tab. XLV, 476; W a l t e r s , nr. 1207—1209, tab. XXXV, 1207; B r a n t s , tab. V, 695.

2) Arch. Jahrb. 1915. 30, Anzeiger 121 i п., rye. 8.

3) B a s s e t , The Cave at Vari, Terracota-lamps, Ąmer. Journ. 1903, 7 str. 343

’ 4) C. I. L. str. 859, nr. 6762, tab. Ill, forma 30.

(8)

O w alny zbiornik lam py jest silnie w ydłużo ny . N a szczycie w ypukłego g rzb ietu znajduje się duży o tw ó r w lew ow y, otoczony trzem a pierścieniam i plastycznym i. O statn i z p ierścieni prze­ chodzi jak o p lasty cz n a p rę g a przez g rz b ie t i o p asu je rów nież o tw ó r knotow y, um ieszczony n a w ęższym i bardziej w ydłużonym końcu ow alnego zb io rnika. P lasty czn e pręgi o zd ab iają grzbiet, rozbieg ając się po o bu jeg o stro n ac h od plastyczneg o punktu, um ieszczonego na grzbiecie nap rzeciw pyszczka. P o d sta w ę lam py tw orzy podw ójny, plasty czn y pierścień. L am pa je s t o d stro n y dolnej n iep ociągnięta fa rb ą, grzbiet m a pow leczony rozczynem z jaśniejszej gliny. L am p tego ro d zaju używ ano głów nie w P a ­ lestynie i Syrii w IV i V w ieku po n aro d zen iu C h ry s tu s a !).

15. Nr. in w en tarza 31 (tabl. II).

S zerok ość zbiór. 5,7 cm ., dług. lam py 7,8 cm., w ysokość lam py 2,5 cm . G lina żó łta, zbiornik po lewej stro n ie lekko u szk o ­ dzony przez odbicie. Ślady farb y terakoto w ej.

L am pa, p o d o b n ie jak lam p a poprzednio o m ów iona, p o siad a kształt ow alny. N a szczycie grzb ietu znajd u je się duży o tw ó r w lew ow y, o p asa n y pojedyńczym pierścieniem plastycznym . P o d ­ staw ę lam py tw orzy pierścień podstaw kow y. N a śro d k u p o d staw y znajduje się m ała, k olista w ypu kłość. G rzbiet ozdobiony jest o rn a ­ m entem geom etrycznym , złożonym z p o tró jn y ch , koncentrycznie ułożonych rom bó w , które, stykając się ze so b ą, o k alają otw ór w lew ow y. C zw orokąt, leżący n ap rzeciw pyszczka m a w śro d ek w p isa n e koło. O b ok pyszczk a są um ieszczone dw ie sp irale. C ały o rn am en t je st silnie starty. Lam p tego rodzaju używ ano w w ieku IV i V p o C h ry stu sie na tych sam ych terenach co lam p w ro ­ dzaju p o p rzed n io o m ó w io n e j2).

16. Nr. inw entarza 41 (tabl. II).

L am pa z E giptu, szerok. zbiór. 6,9 cm ., dług. lam py 8,7 cm., w ysok. 3,4 cm. G lina koloru b ru n a tn e g o , b ard zo tłu s ta i tw ardo w y palona.

O m aw iana lam p a m a zbiornik ow alny, je st jed n ak od obu po przednich znacznie m asyw niejsza i b ardziej tw ard o w ypalona. G rzbiet lam py, będący jej nakryw ą, p o sia d a dekorację p lasty czn ą w postaci żaby. O tw ó r w lew ow y m ieści się n a grzbiecie żaby, nato m iast o tw ó r knotow y, uform ow any jako jakiś bliżej n ieokre­ ślony ow ad, chw ytany przez żabę, znajduje się na końcu w y­ dłużenia lam py m iędzy łap am i żaby a jej łebkiem . Z tyłu żab y um ieszczone są w szereg u trzy ko ła, z k tó ry ch każde sk ła d a się z trzech k ó ł w sp ó łśro d k o w y c h . P o d sta w ę lam py tw orzy s p ła ­ szczenie zbiornika k ształtu ow alnego. N a p o sta w ie w yciśnięty

‘) M i l t n e r , Die antiken Lampen inEisenstadt-Öster. JahreshefteXXIV; B e i b l a t t , str. 174, ryc. 74 z prawej; B r a n t s , tab. VU, 1056 i 1057.

2) S c h u m a c h e r , str. 189, ryc. 292; T h o m s e n , tab. Vil rząd drugi, lampa piąta.

(9)

je st stem pel w po staci m onogram u C h ry stu sa, um ieszczonego na kotw icy.

Lam p o tego rodzaju kształtach i dek oracjach u żyw a n o głów nie w Egipcie '), gdzie żabę uw ażano za sym bol ży w o t­ ności i o d ra d zan ia się przyrody, a z czasem przez chrześcijan za sym bol z m a rtw y c h w sta n ia 2). L am pa ta pochodzi p ra w d o p o ­ dobnie z w ieku IV po n arodzeniu C h ry stusa, gdyż w edłu g Schul- tz e g o 3) dop iero po roku 323 m onogram C h ry stu sa w takiej formie i zestaw ieniu p o jaw ił się na lam pach chrześcijańskich.

Lwów W ilhelm ina Lepikówna.

S U M M A R I U M .

G. Lepik, D e l a m p a d i b u s v e t e r i b u s i n c o l l e c t i o n e U n i v e r s i t a t i s J o a n n e o - C a s i m i r i a n a L e o p o l i c o n s e r v a t i s .

In Universitatis Leopoliensis collectionibus, scii, in Musaeo Biblico atque in Instituto Archaeologiae Classicae inveniuntur plures lampades an­ tiquae, quarum origo, descriptio et valor hisce exponitur. Praedictae lam­ pades praesertim in Palaestina sunt inventae; antiquissima earum ad sa e­ culum XIII ante Christum u. pertinet, non desunt autem quarum ortus vestigiis saec. IV post Christum 11. indicatur.

0 K a u f m a n n , ryc. 130 rząd trzeci i czwarty; B r a n t s , tab. VII, 1071, 1073.

2) P e r d r i z e t , Bronzes grecs d’Égypte de la collection Fouquet, str. 81.

(10)
(11)

Cytaty

Powiązane dokumenty