Nowe dane o rozmieszczeniu Wehrdickmanisa cervipedis (Wehr et Dickmans, 1935) Caballero, 1945 u Cervidae w Polsce

(1)

STEFAN TARCZYŃSKI, WIESŁAW ŚLUSARSKI (Warszawa) [65]

Katedra Parazytologii i Chorób Inwazyjnych SGGW i Zakład Parazytologii PAN

NOWE DANE O ROZMIESZCZENIU WEHRDICKMANSIA CERVIPEDIS

(WEHR ET DICKMANS, 1935) CABALLERO, 1945 U CERVIDAE

W POLSCE

W wyniku

badań

nad rozmieszczeniem w Polsce nicienia, rozpowszech-

nionego w Ameryce

Płn.

a stwierdzonego niedawno po raz. pierwszy

w Europie

(Tarczyński,

1954), ustalono nowe stanowiska

pasożyta

na

Śląsku. Jesienią

1955 odstrzelono cztery jelenie Cervus elaphus L. oraz

dwa daniele C. (D.) dama H. Smith w lasach nadl. Pszczyna i Kobiór

(RLP Rybnik),

pięć

jeleni C. elaphus L. i trzy sarny Capreolus (C.) ca-

preolus L. na teremie RLP

Bolesławiec.

U dwóch jeleni z lasów

pszC'zyń

skich oraz czterech z

bolesławieckich

stwierdzono W. cervipedis.

Ilość

gu-

zów

pasożytniczych,

stwierdzonych w tkance podskórnej okolicy grzbie-

towej, szyjnej,

pośladkowej

i pachwinowej,

wahała się

u poszczególnych

jeleni w granicach 1-8.

Do lasów

pszczyńskich

i

bolesławieckich

sprowadzane

były

w

końcu

XIX w. jelenie

amerykańskie

C. elaphus canadensis Er x 1.,

uważane dziś

za

zwierzęta,

które

zawlokły

nicienie W. cervipedis i

przywrę

Fasciola

magna do

łowisk

europejskich (T a r c z y

ń

s k i, 1954,

Ś

1 u s a r s k i,

1955). Stwierdzenie omawianego gatunku na tych terenach jest dalszym

potwierdzeniem tej hipotezy.

HOBbIE .r(AHHblE

no

PA3MEID;EH11IO 'WEHRDICKMANSIA CERVIPEDIS (WEHR ET DICKMANS, 1935) CABALLERO, 1945 Y CERVIDAE

B IIOJibIIIE

Pe3IOMe

B 11T0re l1CCJie,ll0Bam1:ii: no pa3MeL[(eHl1IO B IIO.TlhIIIe pacnpocrpaHeHH0M B AMe- p11Ke 11 He.n:aBH0 BrrepBbie o6Hapy:>KeHH0M B EBpone (Ta p q 11 Hb CK 11, 1954)

HeMaT0,łlbl 0TKPhITbl H0Bhie apeaJibl napa311Ta Ha CJieHCKe. OceHbIO 1955 ro.z:1a 6hIJia Bb!HBJieHa y ,n:nyx 0JieHe:ii: 113 Il1[(11HCKl1X JieC0B 11 y 0JieHe:ii: 113 BoJieCJia- BeLjKl1X JieC0B 11HBa311JI W. cervipedis. KoJil1'J:eCTBO napa3l1Tl1'IeCKl1X 6yropK0B Hai1.z:1eHHh!X B TI0.z:IKO:>KHOH TKaHl1 B o6JiaCTl1 xpe6ra, IIIe11, Rro.n:1111;, naxa KOJie6a- JI0Cb y 0T,lleJihHb!X 0JieHei1 B npe.n:eJiaX 1 - 8.

B Il1[(11HCKl1e 11 BoJieCJiaBeu;K11e Jieca 6b!Jil1 np11Be3eHbl B K0HD;e XIX B. aMe- p11KaHCK11e oJieH11 C. elaphus canadensis Er x K0T0Phie 3aHecJI11 HeMaro.n:y W.

cervipedis 11 cocaJib1[(11Ka Fasciola magna B eBponei1cK11e 0X0T'Ihl1 pafi0HbI (T ap- q 11 Hb C K 11, 1954, C Jl IO C ap CK 11, 1955). PacKpb!Tl1e yn0MRHyroro BbIIIIe m1.n:a B 03HatJ:eHHb!X pai1oHax JIBJIJieTCJI H0Bb!M Il0,llTBep:>K.n:em1eM 3T0i1 nmore3b!.

Wiadomości Parazytologiczne nr 5 - Supplementum

(2)

164 ^S.TARCZYŃSKI, W. 3LUSARSKI

A FURTHER NOTE ON THE DISTRIBUTION OF WEHRDICKMANSIA CERVI- PEDIS (WEHR ET DICKlVIANS, 1935) CABALLERO, 1945, A NElVIATODE

PARASITE OF CERVIDAE IN POLAND Summary

New stations of the pa.rasite were establó.shed in Silesia as a result of an exa- mination of the distribution in Poland of the nematode frequent in North America and recently found for the first time in Europe (Tarczyński, 1954). In autumn 1955 the -invas'ion of W. cervipedis was observed in two stags of the Pszczyna forests and four of the Bolesławiec forests. The number of parasitic nodules fou.nd in the subcutaneous tissue of the regions of the back, neck, buttocks, and groin in each of the stags varied from 1

to

8. Spec.imens of C. elaphus canadensis ET' x 1. were imported to the Pszczyna and Bolesławiec forests in the end of the 19th century.

They are now supposed to have brought the nematode W. cervipedis and the fluke Fasciola magna to Europe's huntin,g-grounds (Tarczyński, 1954, Ślusarski, 1955).

The discovery of the species d<iscussed in this ternitory is a further confirmation of the hypothesis.