• Nie Znaleziono Wyników

Kronika : z życia izb adwokackich

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kronika : z życia izb adwokackich"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Kronika : z życia izb adwokackich

Palestra 10/11(107), 84-87

(2)

84 Kronika Nr 11 (207)

p i ą t e j , części ogółu zespołów ” Z daniem A u to ra, p e rsp e k ty w a p o p raw y w aru n k ó w lo kalow ych zespołów n ie w y d a je się różow a, gdyż n a p ro w in cji „i spółdzielcza d ro g a do u zy sk a n ia lo k a lu b y w a n ajcz ęśc iej d la zespołu za m k n ię ta .”

P esy m isty cz n a ocena m ożliw ości u zy sk a n ia d o b ry ch lo k a li d la zespołów ad w o ­ kackich, ja k ą p rz e d sta w ił w a rty k u le R. O strow icz, n ie p o w in n a je d n a k zn iec h ę­ cać z a in te re so w an e o rg an y sam o rząd o w e i sa m y ch ad w o k ató w do po szu k iw an ia w sze.kich dróg, u m o ż liw ia jąc y ch p o p ra w ę sy tu a c ji w te j dziedzinie.

S. M. H W t n i M I K A

Z ŻYCIA IZB ADWOKACKICH

I z b a b i a ł o s t o c k a

N a r a d ą k s i ę g o w y c h z e s p o ł ó w a d w o k a c k i c h . W d n iu 9 p a ź ­ d z ie rn ik a 1966 r. o d b y ła się w B iały m sto k u n a ra d a księgow ych zespołów ad w o ­ k ack ich B iało sto ck iej Izby A dw okackiej z u d ziałe m P re zy d iu m R ady A d w o k ac­ k iej oraz n ie k tó ry c h w izy tato ró w .

N a ra d ę zagaił d ziekan R ady adw . B ro n isła w D aniszew ski, k tó ry stw ie rd z ił, że od p raw id ło w o ści p ra c y księgow ych zależy często ła d i p o rzą d ek w zespołach oraz praw id ło w o ść fu n k c jo n o w a n ia te j pod staw o w ej k o m ó rk i ad w o k a tu ry . W czasie k o n tro li i lu s tra c ji ustalono, że n a ogół księgow i n ależycie w y k o n u ją sw e obo­ w iązki, w o sta tn im je d n a k czasie stw ierd zo n o k ilk a w y p ad k ó w p ew n y ch n ie d o ­ ciągnięć.

W icedziekan R ady adw . M a rc eli B lad o w sk i zw rócił uw agę w sw ym w y stą p ie n iu n a za g ad n ien ie u je d n o lic en ia p ra c y księgow ych i n a konieczność w łaściw ej in te r ­ p re ta c ji re g u la m in u księgow ości.

K sięgow y R ady R om an K alinow ski om ów ił spraw ozdaw czość zespołów i zw rócił uw agę n a p rz e strz e g a n ie te rm in o w o ści je j n a d s y ła n ia . ,

R e fe ra t o p rac y księgow ego w a d w o k a tu rz e w ygłosił ob. Ja strz ę b sk i.

W to k u d y sk u sji w szyscy księgow i om ów ili sw o ją p rac ę w zespołach, k ła d ą c szczególny n ac isk n a k w estie w sp ó łp rac y z k ie ro w n ik a m i zespołów oraz n a sp raw y rozliczania k o n ta kosztów i sum depozytow ych.

O dpow iedzi i w y ja ś n ie ń u d ziela ł księgow ym członek R ady, se k re ta rz adw . Ja n D w orakow ski, b y ły n ac ze ln ik U rz ęd u S k arb o w e g o w A ugustow ie.

N a ra d a p rzy c zy n iła się do u je d n o lic en ia w ie lu zag ad n ień p ra k ty c z n y c h w p ro ­ w ad z en iu księgow ości zespołów Izby b iałostockiej.

I z b a o p o l s k a

1. R a d a A d w o k ack a w O polu d o k o n ała o sta tn io szczegółow ej analizy d z ia ła l­ ności w szy stk ich zespołów ad w o k ack ich Izby, o ce n ia jąc m . in. ich sy tu a c ję fin a n ­ sow ą, w a r u n k i lo k alo w e oraz p ra c ę k ie ro w n ik ó w zespołów .

2. W d n iu 18 czerw ca 1966 r. w R adzie A dw okackiej w O polu odbyło się s p o t­ k a n ie a k ty w u społecznego a d w o k a tu ry opolskiej z p rz e d staw ic ie lam i o rg an izacji

(3)

Nr 11 (107) Kronika 85

sp ołecznych i społeczno-politycznych d la za n alizo w an ia sta n u p ra c y społecznej a d ­ w o k ató w o raz potrzeb i k ie ru n k ó w je j p o g łę b ian ia i upow szechniania.

P ra c a społeczna ad w o k a tu ry Izby O polskiej sp o tk a ła się z życzliw ą oceną p rz e d ­ sta w ic ie li L ig i K obiet, ZMS, Z S L i Z P P .

I z b a p o z n a ń s k a

N a p o sied zen iu w d n iu 9 w rz e śn ia 1966 r. R a d a A dw o k ack a w P o zn an iu u tw o ­ rz y ła S ek cję rad c ó w p ra w n y c h d la n a w ią z a n ia p rzez n ią ściślejszej w ięzi z R ad ą A dw okacką.

I z b a w a r s z a w s k a

1. P o d n o s z e n i e k w a l i f i k a c j i z a w o d o w y c h a d w o k a t ó w . R e a ­ liz u ją c za d a n ia sam o rząd u adw okackiego o k reślo n e w a rt. 1 u. o u.a. oraz m a jąc n a u w ad z e w y ty czn e NRA z d n ia 25.IV.196S r., R a d a A dw o k ack a w W arszaw ie p o d ję ła w d n iu 8.IX.1966 r. u ch w a łę tre ś c i n a s tę p u ją c e j:

„1) P o w o łu je się K om isję p ro g ra m o w ą w składzie: p rzew odniczący — w ic e ­ d ziek an adw . J. E gierszdorff, w iceprzew odniczący — adw . Z. K rzem iń sk i, członkow ie — adw . T. B a rtcz ak , adw . W. B ayer, adw . T. de V irion i adw . W. Ż yw icki.

2) Z obow iązuje się K om isję p ro g ra m o w ą do o p raco w an ia p ro g ra m u szk o le­ n ia organizow anego przez R a d ę A d w o k ack ą w W arszaw ie i u sta le n ia listy w y kładow ców — z rozpoczęciem szkolenia w p aź d ziern ik u 1966 r.

3) Z obow iązuje się k ie ro w n ik ó w zespołów :

a) do organizow ania, p o czy n ając od p a ź d z ie rn ik a br., m iesięcznych zeb rań członków zespołu d la om ów ienia now ych przepisów p ra w n y c h i now ości w ydaw niczych, re fe ro w a n ia n a jb a rd z ie j istotnego orzecznictw a za ubiegły m iesiąc, w zajem nego p o d aw a n ia przez członków zespołu n ajcie k aw sz ej p ro b le m a ty k i p ra w n e j, z ja k ą się ze tk n ę li przy w y k o n y w an iu p ra k ty k i ja k rów n ież w y k o rz y sta n ia ty c h ze b ra ń do p o d aw a n ia w odpow iedniej fo rm ie niedociągnięć w p ra c y zaw odow ej członków zespołów,

b) do z a k ła d a n ia b ib lio te k zespołow ych i zap ew n ien ia w b u d ż e ta c h n a rok 1967 i la ta n a s tę p n e o dpow iednich k re d y tó w n a te n cel, a w szczegól­ ności do z a p ren u m e ro w an ia o rzecznictw a z zobow iązaniem , stosow nie do za in te re so w ań w ed łu g specjalności, odpow iednich ad w o k a tó w do p ro w a ­ d ze n ia bieżących skorow idzów lu b k a rto te k orzeczn ictw a oraz now ego u sta w o d a w stw a — w ed łu g poszczególnych działów p r a w a ”.

2. R a d a A dw o k ack a w W arszaw ie n a p osiedzeniu w d n iu 20.X.1966 r. p o sta ­ n o w iła pow ołać K o ł o A d w o k a t ó w R e n c i s t ó w , m a jąc e n a celu zajm ow ać się sp ra w a m i byto w y m i i k u ltu ra ln y m i a d w o k a tó w ren c istó w i ich ro d zin ora7 re p re z e n to w a n ie in teresó w ad w o k a tó w ren c istó w w obec R ad y A d w o k ack iej w W -w ie, ja k ró w n ież — z u p o w ażn ien ia R ady — w obec w ład z i urzędów .

I z b a w r o c ł a w s k a

1. W d n iu 15 lip c a 1946 ro k u u k o n sty tu o w a ła się p ie rw sz a R a d a A d w o k ack a w e W rocław iu. W zw iązku z ty m R a d a A d w o k ack a w e W rocław iu zo rganizow ała w d n iu 19 listo p a d a 1966 ro k u uroczystość X X -le c ia A d w o k a tu ry D olnośląskiej.

W u ro czy stej sesji, k tó ra odb y ła się w sa li T e a tru K am eraln eg o , w zięli u dział: W icem inister S p raw ied liw o ści K azim ierz Z aw adzki, P rezes N aczelnej R ad y A dw o­ k a c k ie j d r S ta n is ła w G odlew ski, W iceprzew odniczący P re zy d iu m R ad y N arodow ej m . W ro cław ia inż. J a n M ichalski, K iero w n ik W ydziału A d m in istra cy jn eg o KW

(4)

86 K ro n ika N r 11 (107)

P Z P R tow . J a c e k C ieślak , p rze d sta w ic ie l W K SD prof. d r E d w ard Z ubik, p r z e d ­ staw iciel W K Z SL F ra n cisz ek N ow acki, p rzew odniczący W ojew ódzkiego K o m ite tu F JN prof. S ta n is ła w D aw ski, p ierw szy D ziekan R ady A dw okackiej prof. d r W itold .Św ida, P ro k u ra to r W ojew ódzki m g r Z dzisław F ilip ia k , W iceprezes S ą d u W ojew ódzkiego m g r Jó z ef C a g a ra oraz licznie z e b ra n i K oleżanki i K oledzy ad w o ­ kaci i ap lik a n c i adw okaccy.

S e sja rozpoczęła się od o d eg ra n ia poloneza As d u r C ho p in a przez p ro fe so ra W yższej Szkoły M uzycznej w e W ro cław iu Jan k o w sk ieg o .

N astęp n ie po z a g ajen iu sesji, p o w ita n iu zeb ran y ch i uczczeniu m in u tą ciszy p am ięci zm arły c h w ok resie X X -le cia k o le ża n ek i kolegów ad w o k ató w i a p lik a n ­ tó w ad w o k a ck ic h oraz po u k o n sty tu o w a n iu się P re zy d iu m , za b rał głos kol. adw . d r A n d rz ej K i s z ą , członek R ady A dw ok ack iej, k tó ry p rze d staw ił zebranym zary s dziejów a d w o k a tu ry n a D olnym Ś ląsku.

N a p o d sta w ie źródłow ych m a te ria łó w h istorycznych, p oczynając od A n n a le s J a n a Długosza, w y n ik a, że w e W rocław iu ju ż w 1016 ro k u B olesław C h robry, „u sp o ­ koiw szy w o jn y zew n ętrzn e, a n ie p rz y jac ió ł p o stro n n y ch stłu m iw szy ”, zaczął się troszczyć o „sp ra w y p o kojow e” i n ależ y ty w y m ia r spraw iedliw ości, przy czym „w szystkim w dow om , m a ło le tn im sierotom i ludziom w iejskiego sta n u i u b o ­ giego w yznaczał obrońców , syndyków i oskarżycieli, p ła tn y c h ze s k a rb u p a ń s tw a , surow o ich n a p im n a ją c i zalecając, aby z n a jw ię k sz ą pilnością i sk ru p u la tn o śc ią pod ejm o w ali się obrony i p o p ie ra li sp raw y w dów , sie ro t i ubogich” . Z pow yższego w yn ik a, że ju ż w po czątk ach X I w iek u u k sz ta łto w a n a b y ła n a D olnym Ś lą sk u a d w o k a tu ra polsk a. T ra d y c je zatem a d w o k a tu ry polskiej n a D olnym Ś ląsk u są p ra w ie ta k d aw n e ja k P ań stw o P olskie.

W dalszych w yw odach, kol. K iszą om ów ił ro lę ad w o k ató w P olaków n a D olnym Ś lą sk u aż do p o w ro tu do M acierzy.

W n astęp n y m re fe ra c ie kol. dziekan J a n C h m i e l n i k o w s k i p rze d staw ił, ze­ b ra n y m k sz ta łto w a n ie się a d w o k a tu ry n a D olnym Ś lą sk u poczynając od m a ja 1945 roku. R e fe re n t n aw ią z a ł do pierw szego o k re su pioniersk ieg o zasied lan ia D ol­ nego Ś ląsk a i o rg an iz o w an ia ad w o k a tu ry . W spom niał o ro li p ierw szej R ad y A d ­ w okack iej i jej d ziek a n a prof. d ra Swidy, w o rg an iz o w an iu ad w o k a tu ry a n a s tę p ­ n ie o roli R ad y A dw okackiej dru g iej k ad e n c ji i je j zasługach d la zo rganizow ania zespołów a d w o k a ck ic h n a D olnym Ś ląsku, p o d k re śla ją c w szczególności jej dbałość 0 p raw id ło w e rozm ieszczenie ad w o k ató w w zespołach, s ta ra n ia o lo k a le położone w b u d y n k a c h sądów lub w pobliżu, u tw o rze n ie zespołu lu stra to ró w , dążenie do rów n o m iern o ści zarobków i zorganizow anie a k c ji so cjaln ej. W spom niał też, że w'i d n iu 22 lip c a 1952 ro k u R a d a A dw o k ack a w e W rocław iu złożyła meHdunek M in istro w i S praw iedliw ości, że ju ż w e w szy stk ich m ia sta c h p ow iatow ych p o ło ­ żonych n a te re n ie Izby w ro c ła w sk iej zostały zo rganizow ane i d zia ła ją zespoły adw okackie. O k re s k a d e n c ji ra d ad w o k ack ich trzeciej i czw artej k ad e n c ji s c h a ­ ra k te ry z o w a ł d ziek an ja k o okres ro zw oju w sp ó łp racy zespołow ej i b u d o w n ictw a w łasn y ch lo k a li w Je le n ie j G órze i W rocław iu, dokończony potem przez R ad ę A dw o k ack ą obecnej k ad e n cji. R ada A dw okacka obecnej k a d e n c ji p ra c u je n ad w c ie ­ la n iem w życie p o sta n o w ień u sta w y o u stro ju a d w o k a tu ry z d n ia 19.XII.1963 ro k u 1 k o n ty n u u je działalność sw oich poprzedniczek. D ziekan p o d k reślił, że osiągnięcia Izby są w y n ik ie m zarów no działalności p o p rzed n ich ra d , ja k i w szy stk ich członków Izby, któ rzy stw o rzy li n ależ y tą atm o sferę pracy.

N astęp n ie W iceprzew odniczący P re zy d iu m RN M i c h a l s k i u d ek o ro w ał kol- adw . D a n u tę G ó ra lsk ą K rzyżem K aw alersk im O rd e ru O drodzenia P olski, a cz te re ch kolegów — O dzn ak ą B udow niczego W rocław ia

(5)

N r 11 (107) K ronika 87 Z kolei P rzew odniczący W K F JN prof. D a w s k i u d ek o ro w ał 19 k o leżan ek i k o ­ leg ó w ad w o k ató w O d zn ak am i T ysiąclecia P a ń s tw a Polskiego.

P o przem ó w ien iach W ice m in istra S p raw ied liw o ści K azim ierza Z a w a d z k i e g o i P re z e s a iNRA d ra S ta n is ła w a G o d l e w s k i e g o , w k tó ry c h m ów cy złożyli ży­ czen ia A d w o k atu rze D olnośląskiej oraz w y ra z ili u zn a n ie za je j dotychczasow y dorobek, oraz po o d czytaniu depesz i listó w z życzeniam i z o kazji X X -le e ia przez I S e k re ta rz a P O P P Z P R przy R adzie A dw okackiej tow . adw . Je rz eg o Sobczaka, d ziek a n z a m k n ą ł sesję, d zięk u ją c gorąco ze b ran y m za udział o raz życzenia.

N astęp n ie odbył się w sp ó ln y obiad uczestn ik ó w se sji w sa lac h re sta u ra c y jn y c h H o telu „M onopol” . W czasie o biadu d ziek an J a n C h m i e l n i k o w s k i w ygłosił to a s t okolicznościow y, w k tó ry m p o d k re ślił rolę zw ykłego a d w o k a ta w k s z ta łto w a ­ n iu się sto su n k ó w w Izbie. W szczególności p o d k reślił on w pływ , ja k i m ie li n a o siąg n ięcia Izby n a js ta rs i je j członkow ie.

W godzinach w ieczornych odbył się w re s ta u ra c ji „M onopol” w ieczór to w a ­ rzy sk i, w k tó ry m w zięli u d ział zaproszeni goście oraz członkow ie Izby. S p o tk an ie to w arz y sk ie u płynęło w m iłej atm osferze.

W p rz e d e d n iu sesji, w sa li k lu b o w ej R ady A dw okackiej, n a s tą p iła ekspozycja w y k o n an eg o n a sp e cja ln e zam ów ienie R ady p rzez znanego p la sty k a w rocław skiego p. Z im ę o b raz u ilu stru ją c e g o p o d an y w yżej te k s t k ro n ik i J a n a D ługosza, oraz sz ereg re p ro d u k c ji o te m aty ce h isto ry c zn e j, w sk az u ją cej n a polskość Dolnego Ś lą sk a w w iek a ch daw nych. R a d a A d w o k ack a p o sta n o w iła zgrom adzone m a te ria ły i ilu s tra c je o b raz u jąc e d zieje A d w o k atu ry D olnośląskiej od 1016 ro k u do chw ili obecnej w ydać w fo rm ie specjalnego w y d aw n ic tw a.

2. R ad a A dw o k ack a w e W rocław iu zo rganizow ała pom oc le k a rsk ą d la a d w o k a tó w - -czło n k ó w Izby w przy ch o d n i przy Sądzie W ojew ódzkim w e W rocław iu.

S P R O S T O W A N I E

W zw iązku z o publikow aniem n a ła m ac h „ P a le s try ” (nr 8 z 1966 r.) a r ty k u łu M ichała B ereżnickiego p t.: U w agi n a te m a t are sztu ty m czaso ­ w ego, p ro stu je się n in iejszy m (na p ro śb ę A u to ra) b łą d n a str. 37 (w iersz 14 od dołu) w te n sposób, że za m ia st zw rotu:

„D aje te m u w y raz Sąd N ajw yższy w n a stę p u ją c y m stw ie rd z en iu : „A reszt tym czasow y m a znaczenie w ychow aw cze”

pow inno być:

„D aje te m u w y ra z R. Ł yczyw ek (op. cit., s. 91) w n astęp u jący m stw ie rd z en iu : »Stosow nie do jednego z orzeczeń S ąd u N ajw yższego (NP 1952 n r 11 — dopisek m ój — M .B.) p rz y jm u je się, że a re sz t tym czasow y — t a k j a k k a r a — m a znaczenie w y c h o ­

w a w c z e nie ty lk o dla sp raw cy , lecz i d la innych, m a on n a

celu wdrożyć n ie uświadom ionych jeszcze o b y w ateli do p oszano­ w a n ia w łasności socjalisty czn ej oraz p raw o rz ąd n o ści ludow ej« (po d k reślen ie m oje — M.B.).

Cytaty

Powiązane dokumenty

zwolnienia akcji serca i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Patomechanizm omdleń do końca nie jest poznany. Dlatego też zastosowanie odpowiedniego testu diagnostycznego jest

Wartość zabytkowa obiektu nie pozwala przem ilczeć faktu jego bezpowrotnej utraty i zmusza do w yrażenia ostrzeżeń przed m ożliwością dalszych

Jego zaletami, w porównaniu ze znieczuleniem ogólnym, są: mniejszy wpływ na czynność układu krążenia, oddechowego i supresję immunologiczną, co przyczynia się do ich lepszej

Oszklono okna, uło­ żono posadzkę betonową, otynkowano ściany zostawiając żebra i służki w suro­ wej cegle.. W roku 1951 zaszła konieczność rozebrania

Pomimo to problemem związanym z brakiem skuteczności leczenia jest nie tylko pobieranie leków przez chorych starszych, ale zjawisko niepodawania im preparatów koniecznych

W innych badaniach, w których ranelinian strontu podawano w dawce 2g/24h przez 3 lata w podobnej grupie chorych, wzrost BMD w zakresie szyjki kości udowej oraz całego stawu

— Krót­ ka historia rozwoju miasta oraz om ów ie­ nie w ytycznych i realizacji odbudowy za­ bytkowego ośrodka starom iejskiego (G. Jacka i kam ienic

W Polsce telemedycyna jest integralną częścią systemu opieki zdrowotnej, umożliwiającą pełniejsze wykorzystanie zasobów za pomocą technologii