Commission européenne, B-1049 Bruxelles / Europese Commissie, B-1049 Brussel – Belgia.
Tel: (32-2) 299 11 11, Faks: (32-2) 295 01 28, e-mail: COMP-GREFFE-ANTITRUST@ec.europa.eu
KOMISJA EUROPEJSKA
SPRAWY COMP/AT.40562 – Polish biodiesel supplies
ANTITRUST PROCEDURE Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 i Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004
Art.7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) 773/2004 Data: 20/10/2020
Obecny tekst jest tylko dostępny w celach informacyjnych.
Części tekstu zredagowano tak, aby nie ujawniać informacji poufnych. Części te zostały zastąpione niepoufnym streszczeniem umieszczonym w nawiasach kwadratowych lub symbolem […].
2
KOMISJA EUROPEJSKA
Bruksela, 20/10/2020 C(2020)7347 final
WERSJA OGÓLNODOSTĘPNA
OLEO CHEMICAL, a.s.
Holušická 2221/3
148 00 Praha 4 – Chodov Czechy
Dotyczy: sprawy AT.40562 – Polish biodiesel supplies Decyzja Komisji o odrzuceniu skargi
(W korespondencji proszę zawsze podawać numer i nazwę sprawy)
Szanowni Państwo,
(1) Zwracam się do Państwa, aby poinformować, że Komisja Europejska („Komisja”) podjęła decyzję o odrzuceniu skargi przeciwko Polskiemu Koncernowi Naftowemu ORLEN S.A. (,,PKN Orlen”) na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 773/20041.
1. SKARGA
(2) W piśmie z dnia 27 czerwca 2016 roku, złożyli Państwo skargę (,,skarga”), wnosząc, aby Komisja wszczęła postępowanie w celu zbadania niektórych praktyk PKN Orlen w dziedzinie zakupu estrów metylowych kwasów tłuszczowych (ang. fatty acid methyl esters – ,,FAME”) używanych do produkcji biopaliw. Według Państwa te praktyki naruszyły art. 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (,,TFUE”).
(3) Państwa skarga dotyczy umowy zawartej pomiędzy Oleo Chemical a.s. („Oleo”) i PKN Orlen w dniu 22 września 2010 roku, na podstawie której Oleo zobowiązała się dostarczyć PKN Orlen estru metylowego oleju rzepakowego (ang. rapeseed oil methyl ester – ,,RME”), rodzaju FAME, w ilości 81.435 m3, w okresach miesięcznych w okresie od 1 października 2010 do 30 września 2011 roku2. Stwierdzają Państwo, iż przedmiotowa umowa nigdy nie została wykonana, ponieważ Oleo nigdy nie rozpoczęła realizacji dostaw z powodu zarzucanych praktyk antykonkurencyjnych PKN Orlen3.
1 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE, Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 18- 24.
2 Skarga, str. 3.
3 Skarga, str. 3; Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 37.
3
(4) Dnia 16 grudnia 2016 roku, za Państwa zgodą, Komisja przesłała do PKN Orlen jawną wersję skargi, a dnia 20 lutego 2017 roku, PKN Orlen przekazał swoją odpowiedź na nią (,,odpowiedź na skargę”).
(5) Dnia 25 sierpnia 2017 roku, przekazali Państwo dodatkowe oświadczenie pisemne („dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo”), zawierające spostrzeżenia dotyczące odpowiedzi na skargę przekazanej przez PKN Orlen oraz ponownie przedstawiające główne punkty Państwa skargi.
(6) Zasadniczo, utrzymują Państwo, iż:
a) Przedmiotowy rynek właściwy powinien być zdefiniowany jako rynek zakupu RME w szczegółowej specyfikacji produktu wskazanej przez PKN Orlen (tj. z użyciem dodatków, w szczególności antyutleniaczy), optymalnej w świetle uwarunkowań procesu produkcyjnego biopaliw przez PKN Orlen4. Europa Środkowa, a w szczególności terytorium Polski, Czech oraz Litwy stanowią rynek właściwy pod względem geograficznym5.
b) PKN Orlen posiada pozycję dominującą na rynku właściwym. Ta pozycja dominująca wynika z wysokich udziałów w rynku, barier wejścia oraz znacznej przewagi kontraktowej nad dostawcami6.
c) PKN Orlen nadużył swojej pozycji dominującej poprzez uzależnienie zawarcia i wykonania umowy zakupu RME od przyjęcia przez Państwa zobowiązań dodatkowych, tj. wymogu PKN Orlen odnośnie do stosowania w sprzedawanych przez Państwa produktach dodatków wybranych przez PKN Orlen oraz produkowanych przez podmiot trzeci […]7. PKN Orlen pośrednio narzucił cenę zakupu dodatków od […], co skutkowało niesłusznymi warunkami transakcji8.
(7) Dnia 23 stycznia 2018 roku, PKN Orlen przekazał dodatkowe informacje (,,Dodatkowe oświadczenie pisemne PKN Orlen”), zawierające komentarz dotyczący dodatkowego oświadczenia pisemnego Oleo.
(8) W swoich spostrzeżeniach, PKN Orlen utrzymywał, iż:
a) Definicja rynku właściwego przyjęta w skardze jest zbyt wąska. Najwęższa możliwa definicja rynku właściwego to rynek zakupu FAME9, który w wymiarze geograficznym obejmuje co najmniej Europejski Obszar Gospodarczy („EOG)”10. Udziały PKN Orlen w tak określonym rynku właściwym nie pozwalają na uznanie go dominującym11.
b) Warunki umowy, do których się Państwo odnoszą w skardze, były negocjowane w trakcie postępowania zakupowego. W trakcie tych negocjacji, zostali Państwo poinformowani o wymaganej szczegółowej specyfikacji
4 Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 3-22.
5 Skarga, str. 8; Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 22-28.
6 Skarga, str. 6; Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 33-37.
7 Skarga, str.3; Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 37.
8 Skarga, str. 6; Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 40.
9 Odpowiedź na skargę, str. 4-5; Dodatkowe oświadczenie pisemne PKN Orlen, str. 2-5.
10 Odpowiedź na skargę, str. 5-6; Dodatkowe oświadczenie pisemne PKN Orlen, str. 5-6.
11 Odpowiedź na skargę, str. 6-7; Dodatkowe oświadczenie pisemne PKN Orlen, str. 6.
4
produktu12. Fakt wskazania przez Państwa na okoliczności utrudniające wykonanie Państwa zobowiązań wynikających z umowy dopiero po jej podpisaniu może sugerować, iż zawarli Państwo tę umowę bez zamiaru wykonywania jej postanowień13.
c) Państwa spór z PKN Orlen ma charakter prywatny, a więc sąd krajowy jest wyłącznym organem właściwym do rozpoznania tego sporu (postępowanie cywilne dotyczące wykonania przedmiotowej umowy toczy się przed Sądem Okręgowym w Łodzi). Ponadto, Państwa zarzut dotyczący domniemanego naruszenia art. 102 TFUE może również zostać podniesiony przez sądem krajowym14.
(9) Pismem z dnia 19 grudnia 2019 roku („pismo na podstawie art. 7 ust. 1”), Komisja poinformowała Państwa zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 773/2004, że w oparciu o informacje znajdujące się w jej posiadaniu nie istnieją dostateczne podstawy do działań w sprawie skargi.
(10) W odpowiedzi na nie przekazali Państwo w piśmie z dnia 27 stycznia 2020 roku uwagi („uwagi dotyczące pisma na postawie art. 7 ust. 1”), kwestionując kompetencję sądu krajowego – Sądu Okręgowego w Łodzi – do rozpatrzenia Państwa zarzutów, a także jego uprawnienie do nakazania PKN Orlen zaniechania zarzucanego naruszenia oraz nałożenia na niego kar pieniężnych15. Podnosicie Państwo, że sprawa nie została w należyty sposób zbadana, ponieważ Komisja nie zwróciła się do Sądu Okręgowego w Łodzi o udzielenie informacji16. Ponadto, twierdzą Państwo, że biorąc pod uwagę jego transgraniczny charakter, poddanie Państwa sporu z PKN Orlen pod rozstrzygnięcie zewnętrznego, niezależnego organu, jakim jest Komisja byłoby w pełni uzasadnione, także w kontekście znaczących udziałów, które Skarb Państwa posiada w PKN Orlen17. (11) Ponadto, nie zgadzają się Państwo, iż przestały istnieć antykonkurencyjne skutki
domniemanych praktyk. Twierdzą Państwo, że wskazuje na to toczące się postępowanie przed Sądem Okręgowym w Łodzi, dotyczące kary umownej w związku z nieprawidłowym wykonaniem umowy. Zaznaczają Państwo, że aby ocenić, czy dalsze badanie sprawy leży w interesie Unii, zgodnie z orzecznictwem (sprawa T-574/14, EAEPC p. Komisji), Komisja powinna wziąć pod uwagę okoliczności faktyczne i prawne sprawy, w szczególności zaś te, które zostały jej przedstawione w złożonej do niej skardze18. W tym kontekście powtarzają Państwo swoje argumenty dotyczące zakresu produktowego i geograficznego rynku właściwego. Podnosicie Państwo, że Komisja nie zbadała rynku właściwego ani nie zajęła stanowiska odnośnie do zarzutu nadużycia przez PKN Orlen pozycji dominującej z naruszeniem art. 102 TFUE19.
12 Odpowiedź na skargę, str. 2.
13 Odpowiedź na skargę, str. 2.
14 Odpowiedź na skargę, str. 3-4.
15 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, str. 3-4.
16 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, str. 4.
17 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, str. 5.
18 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, str. 6.
19 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, str. 7-9.
5
2. OCENA PAŃSTWA SKARGI
(12) W swoim piśmie na podstawie art. 7 ust. 1 Komisja wyjaśniła, że po dokładnej analizie przedstawionych przez Państwa elementów faktycznych i prawnych, stwierdziła, że nie istnieją dostateczne podstawy do działań w sprawie skargi.
(13) Komisja zwraca uwagę na fakt, że otrzymała Państwa uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1 po upływie wyznaczonego terminu20. Niemniej Komisja przeanalizowała Państwa uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1 i doszła do wniosku, że nie istnieją dostateczne podstawy do dalszego postępowania w przedmiocie domniemanego naruszenia, a zatem Państwa skarga powinna być odrzucona na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 773/2004.
(14) Komisja zauważa, że w uwagach dotyczących pisma na podstawie art. 7 ust. 1, jedynie powtarzają Państwo argumenty, które zostały już uprzednio przytoczone, i nie przedstawiają Państwo żadnych nowych okoliczności faktycznych lub dowodów, które prowadziłyby do odmiennej oceny skargi.
(15) Z podanych poniżej przyczyn Komisja odrzuca więc skargę i nie zamierza prowadzić dalszego postępowania w przedmiocie przedstawionych przez Państwa zarzutów.
2.1. Sądy krajowe wydają się właściwe do rozpatrywania podniesionych kwestii
(16) W piśmie na podstawie art. 7 ust. 1 Komisja wyjaśniła już, że sądy krajowe wydają się właściwe do stosowania w swoich postępowaniach unijnych przepisów prawa konkurencji. Zarzuty podnoszone w Państwa skardze odnoszą się głównie do sporu handlowego pomiędzy Państwem, a PKN Orlen, dotyczącego niewykonania umowy zakupu. Postępowanie dotyczące Państwa sporu z PKN Orlen toczy się przed Sądem Okręgowym w Łodzi.
(17) Zgodnie z orzecznictwem sądów unijnych21, strony skarżące mają możliwość wszczęcia przed sądami krajowymi postępowania o naprawienie szkód, które ich zdaniem zostały im wyrządzone w wyniku zachowań będących przedmiotem skargi. Pozwala im to na uzyskanie zgodności z art. 101 i 102 TFUE oraz dochodzenie swoich praw wynikających z tych przepisów przed sądem krajowym.
(18) W okolicznościach, w których w sądzie krajowym zawisły już podobne spory, racje związane z uniknięciem nazbyt rozbudowanej procedury i prawidłowym administrowaniem wymiarem sprawiedliwości przemawiają za tym, aby sprawa została zbadana przez sąd, który już wcześniej rozpatrywał podobne zagadnienia22. Sąd Okręgowy w Łodzi może rozpatrzyć Państwa zarzuty, że PKN Orlen nadużył swojej pozycji dominującej z naruszeniem art. 102 TFUE oraz, że wyrządziło to Państwu szkody. Zważywszy, że Oleo podniosła już zarzuty będące przedmiotem Państwa skargi przed Sądem Okręgowym w Łodzi, Komisja uznaje,
20 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, wysłane w wersji papierowej listem poleconym, Komisja otrzymała 5 lutego 2020 roku, podczas gdy termin wyznaczony przez Komisję upłynął 28 stycznia 2020 roku.
21 Sprawa T-480/15 Agria Polska sp. z o.o. i in. p. Komisji, EU:T:2017:339, pkt 81.
22 Sprawa T- 24/90 Automec II, EU:T:1992:97, pkt 88.
6
iż sąd ten jest właściwym organem do zbadania zarzutów postawionych w Państwa skardze.
(19) W uwagach do pisma na podstawie art. 7 ust. 1 potwierdzili Państwo, że zarzut dotyczący naruszenia unijnych przepisów prawa konkurencji stanowi jedną z kwestii będących przedmiotem postępowania przed Sądem Okręgowym w Łodzi dotyczącego Państwa sporu z PKN Orlen. Niemniej zarzucają Państwo, że polski sąd krajowy nie ma kompetencji do rozpatrzenia Państwa zarzutów, w szczególności do nakazania PKN Orlen zaniechania zarzucanego naruszenia oraz nałożenia na niego kar pieniężnych.
(20) W pierwszej kolejności, odnosząc się do Państwa argumentu, że polskie sądy nie są uprawnione do nałożenia na PKN Orlen kar pieniężnych, Komisja zauważa, że art. 7 rozporządzenia nr 1/2003 nie przyznaje składającemu skargę prawa do wymagania od Komisji wydania ostatecznego rozstrzygnięcia co do istnienia podnoszonego naruszenia albo jego braku23.W związku z tym, nie można także na tej podstawie żądać od Komisji, aby nałożyła na PKN Orlen karę pieniężną.
(21) Po drugie, sądy krajowe są w pełni właściwe do stosowania unijnych przepisów prawa konkurencji, w tym art. 102 TFUE, a także uprawnione do przyznania odszkodowania za naruszenie art. 102 TFUE24. W szczególności, Komisja zauważa, że polskie sądy krajowe są uprawnione do wystąpienia z wnioskiem o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczącym zgodności zachowania PKN Orlen z art. 102 TFUE25 do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej na podstawie art. 267 TFUE. W uwagach do pisma na podstawie art. 7 ust. 1, nie przedstawili Państwo żadnych argumentów na poparcie Państwa twierdzenia, że polskie organy i/lub sądy nie są w stanie należycie chronić Państwa praw wynikających z art. 102 TFUE.
(22) Odnośnie do rzekomego ponadnarodowego charakteru Państwa sporu z PKN Orlen, należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem sądów unijnych26, nawet jeśli kwestionowana praktyka wywiera wpływ na terytorium kilku państw członkowskich, nie wystarcza to, aby stwierdzić, że skarga dotyczy kwestii objętych interesem Unii. W przeciwnym razie, Komisja miałaby obowiązek nadania dalszego biegu każdej skardze dotyczącej potencjalnego naruszenia obejmującego co najmniej dwa państwa członkowskie. Oceny występowania interesu Unii dokonuje się jednak w oparciu o szereg kryteriów zależnych od okoliczności danej sprawy, takich jak fakt, że kwestia może zostać właściwie rozpatrzona przez sądy krajowe, że praktyki zostały zaniechane, że nie istnieją przesłanki wskazujące, iż ich niekorzystny wpływ na konkurencję się utrzymuje oraz że waga zarzucanych praktyk nie powoduje, iż skarga dotyczy kwestii objętych interesem Unii. Z powyższych przesłanek, rozpatrywanych łącznie lub
23 Sprawa C-373/17 P, Agria Polska i inni p. Komisji, EU:C:2018:756, pkt 97 i przytoczone tam orzecznictwo.
24 Sprawa T-119/09 Protégé International p. Komisji, EU:T:2012:412, pkt 79.
25 Sprawa T-24/90 Automec p. Komisji, EU:T:1992:97, pkt 92.
26 Sprawa T-60/05 UFEX i inni p. Komisji, EU:T:2007:269, pkt 158, sprawa T-119/09 Protégé International p. Komisji, EU:T:2012:421, pkt 77 i sprawa T-574/14 EAEPC p. Komisji, EU:T:2018:605, pkt 129.
7
osobno, wynika, że sam w sobie ponadnarodowy zasięg kwestionowanego zachowania nie wystarcza, aby stwierdzić występowanie interesu Unii27.
(23) Po wnikliwej analizie uwag do pisma na podstawie art. 7 ust. 1, Komisja stwierdza, że nie przedstawili Państwo nowych okoliczności, które mogłyby wpłynąć na wniosek, że Sąd Okręgowy w Łodzi jest szczególnie właściwy do rozpatrzenia podniesionych w Państwa skardze kwestii dotyczących art. 102 TFUE oraz zdolny należycie chronić Państwa prawa.
2.2. Domniemane zachowanie ustało
(24) W piśmie na podstawie art. 7 ust. 1 Komisja wyjaśniła już, że, zgodnie z orzecznictwem sądów unijnych28, Komisja może uznać, iż nie jest uzasadnione dalsze badanie skargi, jeżeli stwierdzi, że praktyki, których ona dotyczy, zostały zaniechane; ich niekorzystny wpływ na konkurencję nie utrzymuje się; oraz, gdzie stosowne, że waga zarzucanych praktyk lub długotrwałość ich skutków nie powoduje, że skarga dotyczy kwestii objętych interesem Unii.
(25) Po pierwsze, Komisja odnotowuje, iż złożyli Państwo swoją skargę w czerwcu 2016 roku, kiedy to zarzucane praktyki zdążyły już ustać. W rzeczywistości, Państwa skarga dotyczy umowy zawartej w 2010 roku na czas określony od 1 października 2010 do 30 września 2011 roku. Komisja zatem wnioskuje, iż Państwa relacja biznesowa z PKN Orlen przestała istnieć kilka lat wcześniej29. W związku z powyższym, wydaje się, iż praktyki zarzucane w Państwa skardze ustały.
(26) Po drugie, zważywszy na okres, jaki upłynął odkąd zarzucane praktyki miały miejsce, jak również w szczególności na okoliczność, że umowa nigdy nie została wykonana, nie wykazali Państwo, aby niekorzystny wpływ zarzucanych praktyk na konkurencję utrzymywał się. W rzeczy samej, nie przedstawiliście Państwo dowodów, a w aktach postępowania Komisji brak jakichkolwiek informacji sugerujących, iż wystąpiły jakiekolwiek potencjalnie szkodliwe skutki w odniesieniu do Oleo lub innych przedsiębiorstw30, które uczestniczyły z Oleo w postępowaniu zakupowym.
(27) Po trzecie, Państwa skarga dotyczy pojedynczej umowy, o krótkim okresie obowiązywania, na dostawy względnie małej ilości RME (81.435 m3, czyli ok.
71.000 ton), jeśli porównać zarówno do ogólnej konsumpcji FAME w Polsce w tym samym okresie (ok. 900.000 ton w 2010 roku31) jak i do zapotrzebowania PKN Orlen zadeklarowanego w postępowaniu zakupowym w 2010 roku (505.000 ton32).
(28) Wreszcie, nie przedstawiliście Państwo dowodów, które wskazywałyby, iż zarzucane praktyki już po ich ustaniu nadal wpływały na Państwa sytuację konkurencyjną ani też, że skutkowały one trwałą zmianą struktury rynku.
27 Cf. sprawa T-480/15 Agria Polska p. Komisji, EU:T:2017:339, pkt. 63-64.
28 Sprawa C-119/97 P UFEX i in. p. Komisji, ECLI:EU:C:1999:116, pkt 95.
29 Skarga, str. 2.
30 Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 26-27.
31 Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 24.
32 Dodatkowe oświadczenie pisemne Oleo, str. 33.
8
(29) W uwagach do pisma na podstawie art. 7 ust. 1, twierdzą Państwo, że dokonane przez Komisję zestawienie wolumenów RME objętych Państwa umową opiera się na błędnych założeniach odnośnie do rynku właściwego w aspekcie produktowym i geograficznym. W szczególności wskazują Państwo, że rynku właściwego nie można określić szerzej, jako rynku zakupu FAME lub RME33. Podnosicie Państwo, że Komisja nie zbadała rynku właściwego ani nie zajęła stanowiska odnośnie do zarzutu, iż PKN Orlen nadużył pozycji dominującej z naruszeniem art. 102 TFUE.
(30) Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, Komisja nie musi zajmować stanowiska w sprawie wszystkich argumentów podniesionych przez zainteresowane podmioty na poparcie ich skargi. Wystarczy bowiem, aby przedstawiła fakty oraz odpowiednie rozważania prawne o zasadniczym znaczeniu dla treści decyzji34. (31) Komisja uważnie zbadała okoliczności faktyczne i prawne podniesione w
Państwa skardze, w tym także przystąpiła do nieformalnej wymiany poglądów z Państwa przedstawicielami prawnymi oraz zapoznała się z informacjami przekazanymi przy tej okazji35.
(32) Nawet gdyby Komisja oparła swoją ocenę na najwęższej z definicji rynku właściwego w aspekcie produktowym i geograficznym, które Państwo zaproponowali, zarzuty nadal dotyczyłyby pojedynczej umowy o krótkim okresie obowiązywania, na dostawy względnie małej ilości RME. Zważywszy, że przedmiotowa umowa wygasła w 2011 roku, zdaje się, że waga zarzucanych w Państwa skardze praktyk lub długotrwałość ich skutków nie powodują, że skarga dotyczy kwestii objętych interesem Unii.
(33) Wobec co najwyżej ograniczonego wpływu na funkcjonowanie rynku wewnętrznego, Komisja uważa, iż nie ma przesłanek, aby stwierdzić, że waga zarzucanych praktyk lub długotrwałość ich skutków powoduje, że skarga dotyczy kwestii objętych interesem Unii. W związku z powyższym, nie wydaje się, aby praktyki zarzucane PKN Orlen miały obecnie wpływ na konkurencję na rynku wewnętrznym.
3. PODSUMOWANIE
(34) Mając na uwadze powyższe rozważania, Komisja – mając prawo ustalania priorytetów – doszła do wniosku, że powody, które uzasadniałyby dalsze badanie domniemanego naruszenia, są niewystarczające, i w konsekwencji odrzuca Państwa skargę na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 773/2004.
4. PROCEDURA
4.1. Możliwość zaskarżenia niniejszej decyzji
(35) Przeciwko niniejszej decyzji można wnieść skargę do Sądu Unii Europejskiej zgodnie z art. 263 TFUE.
33 Uwagi dotyczące pisma na podstawie art. 7 ust. 1, str. 7.
34 Połączone sprawy 43/82 i 63/82 VBVB i VBBB p. Komisji, EU:C:1984:9, pkt 22, sprawa T-229/05 AEPI p. Komisji, EU:T:2007, pkt 61 i sprawa T-574/14 EAEPC p. Komisji, EU:T:2018:605, pkt. 142- 143.
35 Sprawa T-24/90 Automec p. Komisji, EU:T:2007:224, pkt 82.
9
4.2. Poufność
(36) Komisja zastrzega sobie prawo do przesłania kopii niniejszej decyzji do PKN Orlen. Ponadto Komisja może zadecydować o podaniu niniejszej decyzji lub jej streszczenia do wiadomości publicznej na swojej stronie internetowej36. Jeśli Państwa zdaniem niektóre fragmenty niniejszej decyzji zawierają informacje poufne, będę wdzięczna za poinformowanie […] w terminie dwóch tygodni od daty otrzymania niniejszego pisma. Proszę o dokładne wskazanie informacji mających według Państwa charakter poufny oraz o uzasadnienie, dlaczego należy je traktować jako poufne. W przypadku braku otrzymania w podanym terminie odpowiedzi, Komisja będzie uważać, że nie uważają Państwo, iż decyzja zawiera informacje poufne i może być opublikowana na stronie internetowej Komisji lub wysyłana do PKN Orlen.
(37) Opublikowana wersja decyzji może ukrywać Państwa tożsamość na wniosek z Państwa strony i tylko wtedy, gdy jest to niezbędne do ochrony Państwa uzasadnionych interesów.
W imieniu Komisji Signed
Margrethe VESTAGER
Wiceprzewodnicząca wykonawcza
36 Zob. ust. 150 Zawiadomienia Komisji w sprawie najlepszych praktyk w zakresie prowadzenia postępowań w związku z art. 101 i 102 TFUE, Dz.U. C 308 z 2011, str. 6.
