______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)
1. Nazwa przedmiotu/modułu w języku polskim PRAWO DOWODOWE
2. Nazwa przedmiotu/modułu w języku angielskim EVIDENCE LAW
3. Jednostka prowadząca przedmiot
Zakład Socjologii Grup Dyspozycyjnych w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego
4. Kod przedmiotu/modułu P.S.6
5. Rodzaj przedmiotu/modułu (obowiązkowy lub fakultatywny) Fakultatywny
6. Kierunek studiów
Socjologia Grup Dyspozycyjnych
7. Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) I stopnia
8. Rok studiów (jeśli obowiązuje) III
9. Semestr (zimowy lub letni) 6 (letni)
10. Forma zajęć i liczba godzin Wykład – 16 godzin
Konwersatoria – 14 godzin
11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia dr Dagmara Gruszecka
12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych
przedmiotów
Podstawowa wiedza dotycząca systemu bezpieczeństwa wewnętrznego państwa
13. Cele przedmiotu
Przedstawienie ewolucji prawa dowodowego i znaczenia dowodów
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego w postępowaniu karnym, a także uzupełniająco odniesienie się do wybranych aspektów problematyki dowodów w postępowaniu cywilnym i administracyjnym. Ukazanie współdziałania służb (grup dyspozycyjnych) w celu zebrania materiału dowodowego.
Zapoznanie studentów z węzłowymi pojęciami związanymi z dowodami w procesie karnym oraz zasadami postępowania dowodowego. Przedstawienie podstawowych problemów związanych z przeprowadzaniem dowodów w postępowaniu przygotowawczym oraz w postępowaniu przed sądem. Przybliżenie studentom głównych zagadnień dotyczących osobowych źródeł dowodowych, zwłaszcza świadków w kontekście obowiązków ciążących na organach nie tylko właściwego przeprowadzenia, zabezpieczenia i utrwalenia dowodów, ale i poszanowania praw tych osób oraz zapewnienia przysługującej im ochrony.
Uwrażliwienie studentów na kwestię legalności pozyskiwania materiału dowodowego i konsekwencje wprowadzenia do procesu dowodów uzyskanych w sposób sprzeczny z prawem.
14. Zakładane efekty kształcenia W zakresie wiedzy:
1. Student zna podstawowe pojęcia związane z prawem dowodowym, w tym zwłaszcza z dowodami w procesie karnym.
2. Student charakteryzuje przeprowadzanie dowodów w
postępowaniu przygotowawczym oraz postępowanie dowodowe przed sądem karnym.
3. Student zna podmioty (służby i organy) kompetentne w zakresie
przeprowadzania dowodów oraz charakteryzuje działania służb (grup dyspozycyjnych) podczas zbierania materiału dowodowego.
W zakresie umiejętności:
1. Student ocenia prawidłowość
przeprowadzania dowodów w prostych stanach faktycznych.
2. Student ocenia prawidłowość ustaleń faktycznych w świetle obowiązujących regulacji dotyczących prawa
dowodowego.
Symbole kierunkowyc h efektów kształcenia,
K1A_W03, K1A_W06,
K1A_U03 K1A_U04
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 3. Student rozpoznaje dylematy członków
grup dyspozycyjnych związane z legalnym i efektywnym zbieraniem materiału dowodowego
W zakresie kompetencji społecznych:
1. Student jest świadomy konieczności legalnego działania grup
dyspozycyjnych podczas zbierania materiału dowodowego.
2. Student ma świadomość zmian
zachodzących w prawie dowodowym i konieczności samodzielnego
poznawania nowych lub zmienionych regulacji prawnych oraz ciągłego podnoszenia wiedzy w tym zakresie.
K1A_K01 K1A_K06
15. Treści programowe
Znaczenie dowodów w procesie stosowania prawa. Prawne i społeczne uwarunkowania rekonstrukcji stanu faktycznego w sądowym stosowaniu prawa. Organy postępowania dowodowego. Miejsce i znaczenie postępowania dowodowego w procedurach: karnej, cywilnej i administracyjnej. Zarys rozwoju prawa dowodowego. Pojęcie dowodu i jego ewolucja. Pojęcia źródła dowodu, środka dowodowego, podstawy dowodowej i faktów dowodowych. Podziały dowodów i ich charakterystyka. Pojęcie powodu poszlakowego. Surogaty dowodzenia. Gromadzenie i ocena materiału dowodowego w świetle naczelnych zasad procesu karnego. Zasady procesu karnego związane z oceną dowodów. Zasady procesu karnego związane z przeprowadzaniem dowodów. Ograniczenia prawnej dopuszczalności przeprowadzania oraz wykorzystania dowodów. Zakazy dowodowe i ich funkcja gwarancyjna. Systematyka zakazów dowodowych Zakazy dowodowe dotyczące członków grup dyspozycyjnych. Zakazy dowodowe odnoszące się do warunków pozyskiwania informacji od członków grup dyspozycyjnych. Zakazy dowodowe odnoszące się do warunków pozyskiwania informacji przez członków grup dyspozycyjnych. Problematyka dowodów nielegalnych. Doktryna owoców zatrutego drzewa. Pojęcie i funkcje postępowania przygotowawczego. Organy postępowania
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego przygotowawczego. Rola Policji i innych służb w przeprowadzaniu dowodów.
Poszczególne czynności dowodowe. Czynności dowodowe zastrzeżone dla prokuratora. Zabezpieczenie i utrwalenie dowodów. Postępowanie dowodowe przed sądem. Pojęcie postępowania sądowego. Wprowadzenie dowodów do procesu karnego. Wniosek dowodowy i inicjatywa dowodowa.
Problem tzw. dowodów prywatnych. Opinie biegłych i ich ocena. Osobowe źródła dowodu. Pojęcie świadka i szczególne kategorie świadków (świadek małoletni, świadek anonimowy, świadek koronny). Podstawowe obowiązki świadków. Instytucje i standardy ochrony świadków. Przesłuchanie jako czynność dowodowa. Zasady przeprowadzania przesłuchania. Oskarżony jako źródło dowodowe. Obowiązki dowodowe oskarżonego. Przesłuchanie oskarżonego. Zeznania oskarżonego a granice prawa do obrony. Prawo dowodowe – podsumowanie.
16. Zalecana literatura (podręczniki)
T. Grzegorczyk, J. Tylman (red.), Polskie postępowanie karne, wydanie 9, LexisNexis Polska, Warszawa 2014.
J. Skorupka (red.), Postępowanie karne. Część ogólna, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
J. Skorupka (red.), Postępowanie karne. Część szczególna, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2013.
A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2.
wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, wydanie XI, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
J. Grajewski, Przebieg procesu karnego, wydanie 5, Wydawnictwo C.H.
Beck, Warszawa 2012.
R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008.
K. Marszał, Proces karny. Zagadnienia ogólne, wydanie 2, Volumen, Warszawa 2013.
K.J. Pawelec, Dowody w sprawach przestępstw i wykroczeń drogowych, Lexis Nexis, Warszawa 2011.
K.J. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, Lexis Nexis, Warszawa 2010.
D. Szumiło-Kulczycka, Czynności operacyjno-rozpoznawcze i ich relacje do procesu karnego, Lexis Nexis, Warszawa 2012.
K.T. Boratyńska, Ł. Chojniak, W. Jasiński, Postępowanie karne, wydanie 2, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów
przedmiotu/modułu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia:
wykład: praca pisemna (problemowa) pisana na zajęciach konwersatorium: praca pisemna – studium przypadku
18. Język wykładowy Polski
19. Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta Średnia liczba
godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z
nauczycielem:
- wykład:
- inne: konwersatoria
16 h 14 h
Praca własna studenta np.:
- przygotowanie do zajęć:
- opracowanie wyników:
- czytanie wskazanej literatury:
- napisanie raportu z zajęć:
- przygotowanie do egzaminu (zaliczenia):
10 h 0 20 h 0 30 h
Suma godzin 90
Liczba punktów ECTS 3
Prawo dowodowe Wykłady (16 godzin):
1. Zagadnienia wstępne – 2 godziny
Pojęcie stosowania prawa. Organy stosujące prawo. Znaczenie dowodów w procesie stosowania prawa. Prawne i społeczne uwarunkowania rekonstrukcji stanu faktycznego w sądowym stosowaniu prawa. Miejsce i znaczenie postępowania dowodowego w procedurach:
karnej, cywilnej i administracyjnej.
Literatura:
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
1) J. Wróblewski, Sądowe stosowanie prawa, PWN, Warszawa 1972.
2) L. Morawski, Wstęp do prawoznawstwa, wydanie XIV, Toruń 2012.
3) E. Samborski, Zarys metodyki pracy sędziego w sprawach karnych, wydanie 6, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
4) B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne i sądowo administracyjne, wydanie 11, Warszawa 2013.
5) W. Broniewicz, A. Marciniak, I. Kunicki, Postępowanie cywilne w zarysie, wydanie 11, Lexis Nexis, Warszawa 2014.
6) R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008.
2. Miejsce i znaczenie postępowania dowodowego w procedurach: karnej, cywilnej i administracyjnej – 2 godziny
Postępowanie dowodowe w procedurze karnej. Postępowanie dowodowe w procedurze cywilnej. Postępowanie dowodowe w postępowaniu administracyjnym.
Literatura:
1) J. Wróblewski, Sądowe stosowanie prawa, PWN, Warszawa 1972.
2) L. Morawski, Wstęp do prawoznawstwa, wydanie XIV, Toruń 2012.
3) E. Samborski, Zarys metodyki pracy sędziego w sprawach karnych, wydanie 6, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
4) B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne i sądowo administracyjne, wydanie 11, Warszawa 2013.
5) W. Broniewicz, A. Marciniak, I. Kunicki, Postępowanie cywilne w zarysie, wydanie 11, Lexis Nexis, Warszawa 2014.
6) R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008.
7) J. Skorupka, O sprawiedliwości procesu karnego, Wolters Kluwer, Warszawa 2013.
8) P. Starzyński, M. Nowacki, Prawo karne materialne w nauce o bezpieczeństwie, Difin, Warszawa 2013.
3. Prawo dowodowe – część ogólna – 2 godziny
Dowody jako środki poznania procesowego. Pojęcie dowodu. Pojęcia źródła dowodu, środka dowodowego, podstawy dowodowej i faktów dowodowych. Podziały dowodów i ich charakterystyka. Surogaty dowodzenia.
Literatura:
1) R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Warszawa 2008.
2) A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2. wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
3) T. Grzegorczyk, J. Tylman (red.), Polskie postępowanie karne, wydanie 9, LexisNexis
Polska, Warszawa 2014.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
4) J. Skorupka (red.), Postępowanie karne. Część ogólna, Wolters Kluwer, Warszawa 2012.
5) S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, wydanie XI, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
6) K. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, LexisNexis, Warszawa 2010.
7) K.T. Boratyńska, Ł. Chojniak, W. Jasiński, Postępowanie karne, wydanie 2, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
8) M. Cieślak, Zagadnienia dowodowe w procesie karnym, Warszawa 1955.
4. Gromadzenie i ocena materiału dowodowego w świetle zasad procesu karnego – 2 godziny
Ogólna problematyka zasad procesowych i ich podziały. Zasady związane z oceną dowodów:
zasada swobodnej oceny dowodów, zasada samodzielności jurysdykcyjnej sądu, zasada domniemania niewinności, in dubio pro reo. Zasady związane z przeprowadzaniem dowodów: zasada bezpośredniości, zasada koncentracji materiału dowodowego.
Literatura:
1) A. Murzynowski, Istota i zasady procesu karnego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1976.
2) A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2. wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
3) R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Warszawa 2008.
4) G. Artymiak, M. Rogalski (red.), Proces karny. Część ogólna, wydanie 2, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
5) S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, wydanie XI, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
6) J. Skorupka (red.), Postępowanie karne. Część ogólna, Wolters Kluwer, Warszawa 2012.
7) K. Kremens, J. Skorupka (red.), Pojęcie, miejsce i znaczenie prawdy w polskim procesie karnym, Oficyna Prawnicza, Wrocław 2013.
8) P. Wiliński (red.), System Prawa Karnego Procesowego, Tom III. Zasady Procesu Karnego, LexisNexis, Warszawa 2014
5. Ograniczenia prawnej dopuszczalności przeprowadzania oraz wykorzystania dowodów – 2 godziny
Zakazy dowodowe i ich funkcja gwarancyjna. Systematyka zakazów dowodowych. Zakazy dowodowe dotyczące członków grup dyspozycyjnych. Zakazy dowodowe odnoszące się do warunków pozyskiwania informacji od członków grup dyspozycyjnych. Zakazy dowodowe odnoszące się do warunków pozyskiwania informacji przez członków grup dyspozycyjnych.
Literatura:
1) R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Warszawa 2008.
2) Z. Kwiatkowski, Zakazy dowodowe w procesie karnym, Zakamycze, Kraków 2005.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
3) M. Rusinek, Tajemnica zawodowa i jej ochrona w polskim procesie karnym, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.
4) G. Artymiak, M. Rogalski (red.), Proces karny. Część ogólna, wydanie 2, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
5) S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, wydanie XI, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
6) J. Maciejewski, O. Nowaczyk (red.), Bezpieczeństwo narodowe a grupy dyspozycyjne, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005.
7) A. Misiuk, Instytucjonalny system bezpieczeństwa wewnętrznego, Wyd. Difin, Warszawa 2013.
8) K. Grosicka, L. Grosicki, P. Grosicki, Organizacja i kierowanie instytucjami bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, Wyd. Aspra, Warszawa 2013.
9) M. Paździor, B. Szmulik (red.), Instytucje bezpieczeństwa narodowego, C.H. Beck, Warszawa 2012.
10) K.J. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, Lexis Nexis, Warszawa 2010.
11) D. Gruszecka, J. Skorupka, Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015
6. Znaczenie dowodowe postępowania przygotowawczego – 2 godziny
Pojęcie i funkcje postępowania przygotowawczego. Organy postępowania przygotowawczego i ich rola w przeprowadzaniu dowodów. Pozycja techników i specjalistów. Poszczególne czynności dowodowe (eksperyment procesowy, oględziny miejsca, osoby lub rzeczy, oględziny i otwarcie zwłok). Czynności dowodowe zastrzeżone dla prokuratora.
Zabezpieczenie i utrwalenie dowodów.
Literatura:
1) T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, wydanie 8, Lexis Nexis, Warszawa 2011.
2) J. Grajewski, Przebieg procesu karnego, wydanie 5, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012.
3) J. Skorupka (red.), Postępowanie karne. Część szczególna, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2013.
4) A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2. wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
5) K.J. Pawelec, Dowody w sprawach przestępstw i wykroczeń drogowych, Lexis Nexis, Warszawa 2011.
6) K.J. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, Lexis Nexis, Warszawa 2010.
7) M. Żołna, Eksperyment procesowo-kryminalistyczny. Istota i dowodowa rola, Difin, Warszawa 2011.
8) K.T. Boratyńska, Ł. Chojniak, W. Jasiński, Postępowanie karne, wydanie 2, Wydawnictwo
C.H. Beck, Warszawa 2013.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
7. Postępowanie dowodowe przed sądem – 2 godziny
Pojęcie postępowania sądowego. Wprowadzenie dowodów do procesu. Wniosek dowodowy i inicjatywa dowodowa. Oddalenie wniosku dowodowego. Problem tzw. dowodów prywatnych. Opinie biegłych i ich ocena.
Literatura:
1) T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, wydanie 8, Lexis Nexis, Warszawa 2011.
2) J. Grajewski, Przebieg procesu karnego, wydanie 5, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012.
3) A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2. wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
4) A. Bojańczyk, Dowód prywatny w postępowaniu karnym w perspektywie prawno porównawczej, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2011.
5) G. Kopczyński, Konfrontacja biegłych w polskim procesie karnym, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008.
6) K.J. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, Lexis Nexis, Warszawa 2010.
7) K. Woźniewski, Inicjatywa dowodowa w polskim prawie karnym procesowym, wyd.
Fundacja Gospodarcza, Gdynia 2001.
8) J. Skorupka (red.), Postępowanie karne. Część szczególna, Wolters Kluwer, Warszawa 2013.
8. Osoby jako źródła dowodu – 2 godziny
Pojęcie świadka. Szczególne kategorie świadków (świadek małoletni, świadek anonimowy, świadek koronny). Instytucje ochronne świadków (prawo do odmowy zeznań, prawo do odmowy odpowiedzi na pytania, utajnienie danych osobowych oraz danych adresowych świadka) Przesłuchanie jako czynność dowodowa. Zasady przeprowadzania przesłuchania.
Szczególne tryby przesłuchań. Oskarżony jako źródło dowodowe. Zeznania oskarżonego a granice prawa do obrony.
Literatura:
1) T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, wydanie 8, Lexis Nexis, Warszawa 2011.
2) R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Warszawa 2008.
3) A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2. wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
4) K.J. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, Lexis Nexis, Warszawa 2010.
5) V. Kwiatkowska-Darul, Przesłuchanie małoletniego świadka w polskim procesie karnym, TNOiK, Toruń 2007.
6) M. Klejnowska, Oskarżony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Zakamycze, Kraków 2004.
7) A. Lach, Granice badań oskarżonego w celach dowodowych, TNOiK, Toruń 2011.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
8) M. Błoński, Wyjaśnienia oskarżonego w polskim procesie karnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2011.
9) P. Hofmański, Świadek anonimowy w procesie karnym, Zakamycze, Kraków 1998.
10) M. Gabriel-Węglowski, Ustawa o świadku koronnym. Komentarz. Zarys Instytucji w Europie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2011.
Konwersatoria (14 godzin):
1. Zagadnienia wstępne – 2 godziny
Pojęcie i ewolucja prawa dowodowego. Rola dowodów w rekonstrukcji stanu faktycznego – zagadnienia dyskusyjne.
2. Zasada prawdy – 2 godziny
Realizacja zasady prawdy (materialnej) jako cel procesu karnego – dyskusja. Prawda materialna a prawda formalna i prawda sądowa. Dążenie do prawdy w kontradyktoryjnym postępowaniu karnym, a postępowaniu cywilnym i administracyjnym – zagadnienia problemowe
3. Zakazy dowodowe – zagadnienia dyskusyjne – 2 godziny
Zakazy dowodowe a bezpieczeństwo publiczne. Tajemnice zawodowe i tajemnice szczególnie chronione. Problematyka wykorzystania w procesie karnym informacji niejawnych – case study
4. Dowodowe czynności poszukiwawcze – 2 godziny
Problematyka dopuszczalności przeszukania i zatrzymania rzeczy. Przesłanki i standard przeprowadzania dowodowych czynności poszukiwawczych.
5. Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej – zagadnienia problemowe – 2 godziny Udział stron w postępowaniu dowodowym w świetle zasady kontradyktoryjności. Opinia biegłego i prywatna opinia biegłego. Wzrastająca rola ekspertów w procesie karnym i dowodów naukowych?
6. Świadkowie w procesie – zagadnienia problemowe – 2 godziny
Szczególne kategorie świadków i potrzeba ich ochrony. Kontrowersje związane z instytucją świadka koronnego w postępowaniu karnym - dyskusja.
7. Sprawdzenie wiedzy i umiejętności studentów – 2 godziny
Literatura podstawowa:
G. Artymiak, M. Rogalski (red.), Proces karny. Część ogólna, wydanie 2, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2012.
K.T. Boratyńska, Ł. Chojniak, W. Jasiński, Postępowanie karne, wydanie 2, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
A. Gaberle, Dowody w sądowym procesie karnym. Teoria i praktyka, 2. wydanie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010.
J. Grajewski, Przebieg procesu karnego, wydanie 5, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa
2012.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie karne, wydanie 9, Lexis Nexis, Warszawa 2014.
D. Gruszecka, J. Skorupka, Granice procesu karnego. Legalność działań uczestników postępowania, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2015
G. Jaworski, A. Sołtysińska, Postępowanie w sprawach karnych ze stosunków międzynarodowych. Komentarz, wydanie 1, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010
R. Kmiecik (red.), Prawo dowodowe. Zarys wykładu, wydanie 3, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2008.
K. Marszał, Proces karny. Zagadnienia ogólne, wydanie 2, Volumen, Warszawa 2013.
K.J. Pawelec, Dowody w sprawach przestępstw i wykroczeń drogowych, Lexis Nexis, Warszawa 2011.
K.J. Pawelec, Proces dowodzenia w postępowaniu karnym, Lexis Nexis, Warszawa 2010.
M. Rusinek, Tajemnica zawodowa i jej ochrona w polskim procesie karnym, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2007.
D. Szumiło-Kulczycka, Czynności operacyjno-rozpoznawcze i ich relacje do procesu karnego, Lexis Nexis, Warszawa 2012.
J. Skorupka (red.), Postepowanie karne. Część szczególna, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2013.
S. Waltoś, P. Hofmański, Proces karny. Zarys systemu, wydanie XI, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
Literatura uzupełniająca:
B. Adamiak, J. Borkowski, Postępowanie administracyjne i sądowo administracyjne, wydanie 11, Warszawa 2013.
M. Błoński, Wyjaśnienia oskarżonego w polskim procesie karnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2011.
A. Bojańczyk, Dowód prywatny w postępowaniu karnym w perspektywie prawno porównawczej, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2011.
W. Broniewicz, A. Marciniak, I. Kunicki, Postępowanie cywilne w zarysie, wydanie 11, Lexis Nexis, Warszawa 2014.
K. Dudka, Kontrola korespondencji i podsłuch w polskim procesie karnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1998.
M. Gabriel-Węglowski, Ustawa o świadku koronnym. Komentarz. Zarys Instytucji w Europie, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2011.
K. Grosicka, L. Grosicki, P. Grosicki, Organizacja i kierowanie instytucjami bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, Wyd. Aspra, Warszawa 2013.
P. Hofmański, Świadek anonimowy w procesie karnym, Zakamycze, Kraków 1998.
M. Klejnowska, Oskarżony jako osobowe źródło informacji o przestępstwie, Zakamycze, Kraków 2004.
G. Kopczyński, Konfrontacja biegłych w polskim procesie karnym, Wolters Kluwer Polska,
Warszawa 2008.
______________________________________________________________________________________
Projekt „Kształcenie wysoko wykwalifikowanych specjalistów dla sfery publicznej w wymiarze transeuropejskim”
współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
