Układanie kształtów, rysowanie, tworzenie figur na geoplanie

Układanie kształtów, rysowanie, tworzenie figur na geoplanie

1. Cel lekcji

Uczeń nazywa poszczególne wielokąty w zależności od liczby ich boków, kątów itp.

2. Przygotowanie uczniów – wiedza i umiejętności

Uczeń:

• Rozróżnia trójkąty od innych wielokątów.

• Sprawnie posługuje się nożyczkami.

3. Osiągnięcia uczniów – wiedza i umiejętności

Uczeń:

• poprawnie nazywa wielokąty w zależności od liczby ich boków, kątów, wierzchołków.

• wyróżnia części figury.

• umie przeczytać instrukcję.

4. Metody pracy:

• wykład nauczyciela;

• sterowane przez nauczyciela eksperymenty uczniów;

• praca indywidualna;

• dyskusja.

5. Środki realizacji, pomoce dydaktyczne.

Materiały:

.

• Prostokątna kartka (najlepiej kolorowa – z obydwu stron jednakowa).

• Nożyczki.

• Instrukcja.

• Duży model (rozciętej) figury do zawieszenia na tablicy.

6. Matematyczne treści lekcji, czynności ucznia :

• Nazwanie figur;

• Wskazanie w figurze boków, kątów, wierzchołków.

7. Przebieg lekcji

Faza wstępna – witam uczniów, sprawdzam listę obecności, zapisuję numer i temat lekcji na tablicy.

Faza realizacyjna

1. Lekcję rozpoczynamy od rozdania uczniom wcześniej przygotowanych prostokątnych kartek i instrukcji (zał.1), (nie kwadratu).

Dobrze jest, jeśli nauczyciel posiada swój prostokąt, który jest już rozcięty, przytwierdzony do tablicy jako cały prostokąt.

2. Gdy uczniowie wykonają kilka układanek z instrukcji, warto poprosić ich, aby opowiedzieli, co zrobili. Ta prośba jest podstępna, gdyż bardzo szybko okaże się, iż trudno jest mówić, np. o jakiejś figurze, gdy nie posługujemy się jednakowymi pojęciami przypisanymi pewnym elementom.

3. Teraz powinna nastąpić krótka informacja o tym, jak matematycy rozwiązują taki problem, a następnie wymieniamy kilka przykładów: dodawanie nazywamy sumą, wtedy wszyscy wiedzą o czym mówimy. Gdy powiemy trójkąt, to też nikt nie ma wątpliwości o jaką figurę nam chodzi.

4. Wprowadzamy pojęcie wierzchołka, kąta.

5. Treść matematyczna

6. Teraz uczniowie układają własne kształty, ale zgodnie z zadaniem.

• Każdy rząd ma do ułożenia inną figurę, np. taką, która ma pięć wierzchołków.

• Otrzymane kształty rysują w zeszycie.

14. Uczniowie znowu opowiadają o tym, co zrobili, ale teraz posługują się nowymi pojęciami.

Na rysunku trójkąta zaznaczony jest punkt, w którym łączą się dwa boki figury. Nazywamy go wierzchołkiem.

Wierzchołki

Kąty

8. Praca domowa

Przetnij prostokąt jednym cięciem, tak aby cięcie przechodziło przez dokładnie jeden wierzchołek.

Opisz otrzymane figury i zbuduj z nich możliwie największy wielokąt. Następnie wklej go do zeszytu.

9. Możliwe rozszerzenia tematu

• Bardzo ciekawym uzupełnieniem tematu może okazać się lekcja oparta na

klasycznym, chińskim tangramie. Uczniowie układają różne kształty zgodnie z tą samą zasadą: wszystkie części wykorzystujemy, ale nie nakładamy elementów na siebie.

10. Uwagi metodyczne

• Pkt. 1. - dobrze jest, gdy dzieci nie przetną kartki na dwa mniejsze prostokąty.

• W pkt. 7 zwracamy szczególną uwagę na to, o ile łatwiej jest mówić o kształcie figury przez siebie skonstruowanej, stosując jednakowe słownictwo.

11. Uwagi

• Praca zbiorowa, „Matematyka 2001 - kl.4”, pod red. J. Chodnickiego, WSiP, Warszawa 2006, moduł 19.

• załącznik nr 1.

1. Zanim zrobisz cokolwiek, przeczytaj instrukcję do końca.

2. Weź prostokątną kartkę.

3. Za pomocą nożyczek rozetnij prostokąt jednym cięciem.

4. Cięcie nie może przechodzić przez żaden wierzchołek figury.