Rysowanie figur o zadanych kątach
1. Cele lekcji
a) Wiadomości
Uczeń zna:1. pojęcie kąta ostrego, prostego, rozwartego, wklęsłego, wypukłego,
2. intuicyjne pojęcie wielokąta.
b) Umiejętności
Uczeń potrafi:1. narysować wielokąt o zadanych kątach: prostych, ostrych, rozwartych, wklęsłych;
2. rozpoznawać kąty;
3. rozpoznawać wielokąty.
2. Metoda i forma pracy
1. Elementy zabawy.
2. Zabawa w parach.
3. Praca samodzielna.
3. Środki dydaktyczne
1. Patyczki – mogą być do szaszłyków, wykałaczki…
2. Kolorowe kartki prostokątne i kwadratowe.
3. Kartki w kropki.
4. Przybory geometryczne.
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Sprawdzenie listy obecności, pracy domowej.
Uczniowie samodzielnie układają kąty: prosty, rozwarty, ostry, dowolny wklęsły, dowolny wypukły.
Sprawdzamy tym samym czy potrafią rozpoznać kąty.
Metodami składania takimi jak w origami otrzymujemy z prostokątnej kartki trójkąt równoboczny, następnie sześciokąt. Z prostokątnych kartek romb, równoległobok, trapez oraz deltoid.
Po złożeniu każdej figury nazywamy każdą z figur oraz omawiamy jej własności: Czy posiada osie symetrii?
Ile? Jakie kąty występują w tych figurach?
Zapisanie tematu lekcji.
b) Faza realizacyjna
1. Zabawa w parach – loteryjka.
Do zabawy potrzebne są kartoniki: część kartoników zawiera opisy figur, na pozostałych znajdują się rysunki figur. Rozkładamy kartoniki z figurami tak, aby figury były widoczne. Kartoniki z opisami leżą na stosie opisem w dół. Losujemy kolejność. Pierwszy uczestnik zabawy losuje kartonik ze stosu i wyszukuje na stole odpowiednia figurę. Następny robi to samo, a potem znów na zmianę. Każdą właściwie dobraną parę uczeń układa obok siebie. Jeśli uczeń nie potrafi dobrać karty, odkłada ją na bok.
Wśród opisów znajdują się takie, których nie da się narysować, więc nie da się dobrać do nich pary np.:
trójkąt, który ma dokładnie dwa kąty proste. Niektóre rysunki mogą pasować do różnych opisów. Ten losowy element pozwala czasem wygrać uczniowi słabszemu, a to buduje wiarę w jego możliwości i nadaje mu pewności siebie.
Wygrywa ten, kto zbierze więcej par kart.
Przykładowe opisy na kartach:
Trójkąt, który ma jeden kąt rozwarty
Czworokąt, który ma dwa nie sąsiednie kąty rozwarte
Czworokąt, który ma dwie pary boków prostopadłych i dwa kąty rozwarte Czworokąt, który ma dokładnie dwa kąty rozwarte
Pięciokąt, który ma trzy kąty ostre
Pięciokąt, który ma parę boków prostopadłych i dwa kąty rozwarte Sześciokąt, który ma dwa kąty wklęsłe
Sześciokąt, który ma dokładnie jeden kąt prosty
Przykładowe rysunki na kartach:
2. Ćwiczenie w parach.
Jeden z uczniów podaje warunek, jaki ma spełniać wielokąt, a drugi układa zadaną figurę z patyczków.
3. Ćwiczenie indywidualne.
Każdy uczeń otrzymuje od nauczyciela papier w kropki. Następnie losuje spośród kartoników z loteryjki opis jednej figury i rysuje jąa kartoniku. Zadanie powtarzamy kilkakrotnie.
4. Karta pracy – Uzupełnianka.
Zadaniem uczniów jest uzupełnienie rysunków w ten sposób, aby otrzymać opisane figury. Do wykonania zadania wystarcza, jeśli uczniowie potrafią rozróżniać kąty ostre, proste i rozwarte.
Przyjrzyj się uważnie rysunkom. Następnie dorysuj takie elementy, by otrzymać figurę opisaną pod rysunkiem.
c) Faza podsumowująca
Ćwiczenie A3, A4, A5 str. 34 zeszyt ćwiczeń.
Zebranie ćwiczeń do oceny.
Omówienie i zapisanie pracy domowej: Zadanie 9, 10, 11 str. 39 podręcznik.
5. Bibliografia
1. Matematyka 2001. Podręcznik dla klasy 5 oraz zeszyt ćwiczeń, wyd. WSiP, Warszawa 2006.
6. Załączniki
a) Loteryjka
c) Karta pracy - Uzupełnianka
Uzupełnianie rysunków tak, aby powstały figury opisane.
