• Nie Znaleziono Wyników

Zakres materiału

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Zakres materiału"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Zofia Zieli ´nska-Kolasi ´nska Analiza matematyczna – rachunek całkowy – całka oznaczona Instytut Matematyki

Wydział Nauk ´Scisłych i Przyrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

CWICZENIA ´

rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej, całka oznaczona

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore-˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c na pami˛e´c.

Zakres materiału

1. Poj ˛ecia:

(a) całka oznaczona o górnej granicy zmiennej, (b) całka oznaczona w granicach od a do b,

(c) granice całkowania, (d) przedział całkowania,

(e) całka niewła´sciwa.

2. Własno´sci całek oznaczonych.

Oznaczenia, terminologia i twierdzenia

1. Całka oznaczona o górnej granicy zmiennej T˛e całk ˛e funkcji f(x), która zeruje si ˛e dla x = a, oznaczamy

Z x

a

f(x)dx lub

Z x

a

f(u)du i nazywamy całk ˛a oznaczon ˛a o górnej granicy zmiennej. Mamy

Z x

a f(x)dx= F(x) −F(a), gdzie F(x)jest dowoln ˛a funkcj ˛a pierwotn ˛a dla funkcji f(x), tzn.

F0(x) = f(x).

2. Całka oznaczona funkcji f(x)w granicach od a do bLiczb ˛e, która jest warto´sci ˛a całki Z x

a f(x)dx=F(x) −F(a) dla x= b, oznaczamy

Z b

a f(x)dx

i nazywamy całk ˛a oznaczon ˛a funkcji f(x)w granicach od a do b.

(2)

3. Granice całkowania Liczby a i b nazywamy granicami całkowania.

4. Przedział całkowania Przedział domkni ˛ety o ko ´ncach a, b nazywamy przedziałem całkowania.

5. Mamy oczywi´scie:Rb

a f(x)dx=F(b) −F(a).

6. Przyrost funkcji F(x)Ró ˙znic ˛e F(b) −F(a) nazywamy przyrostem funkcji F(x) w granicach od a do b i notujemy w postaci

 F(x)b

a =F(b) −F(a),

co wypowiadamy krótko: Całka oznaczona jest równa przyrostowi dowolnej całki nieoznaczonej w gra- nicach całkowania.

7. Całka niewła´sciwa Cz ˛esto w zastosowaniach spotykamy si ˛e z całk ˛a niewła´sciw ˛a, tj.

Z

a f(x)dx, któr ˛a definiujemy jako nast ˛epuj ˛ac ˛a granic ˛e:

Z

a f(x)dx= lim

β Z β

a f(x)dx= lim

β[F(β) −F(a)].

Je ˙zeli granica po prawej stronie nie istnieje, to mówimy, ˙ze całka niewła´sciwa nie istnieje.

Podobnie okre´slamy całk ˛e niewła´sciw ˛a Z b

f(x)dx= lim

α→− Z b

α

f(x)dx= lim

α→−[F(b) −F(α)].

8. Z innym rodzajem całki niewła´sciwej spotykamy si ˛e w przypadku, gdy funkcja podcałkowa nie jest ograniczona w otoczeniu jednego z ko ´nców przedziału całkowania. Całk ˛e okre´slamy wtedy w nast ˛epuj ˛acy sposób:

Z b

a f(x)dx= lim

βb a<β<b

Z β

a f(x)dx= lim

βb a<β<b

[F(β) −F(a)],

gdy f(x)nie jest ograniczona w otoczeniu punktu x= b i analogicznie Z b

a f(x)dx= lim

αa a<α<b

Z b

α

f(x)dx= lim

αa a<α<b

[F(b) −F(α)],

gdy f(x)nie jest ograniczona w otoczeniu punktu x= a.

9. Własno´sci całek oznaczonych

(a) Warto´s´c całki oznaczonej nie zale ˙zy od oznaczenia zmiennej podcałkowej:

Z b

a f(x)dx=

Z b

a f(t)dt=

Z b

a f(u)du itp.

i tak ˙ze

Z x

a f(x)dx=

Z x

a f(u)du.

(3)

(b) Gdy granica górna równa jest dolnej, to całka oznaczona jest równa zeru Z a

a f(x)dx= F(a) −F(a) =0.

(c) Przestawianie granic całkowania zmienia znak całki Z a

b f(x)dx= F(a) −F(b) = − F(b) −F(a)= −

Z b

a f(x)dx.

(d) Pochodna całki oznaczonej wzgl ˛edem zmiennej górnej granicy jest równa warto´sci funkcji podcałkowej dla tej granicy

d dt

Z t

a

f(x)dx= f(t).

(e) Pochodna całki wzgl ˛edem dolnej granicy jest równa warto´sci funkcji podcałkowej dla tej granicy ze znakiem przeciwnym

d dt

Z b

t f(x)dx= −f(t).

(f) Dla trzech dowolnych liczb a, b, c le ˙zacych w przedziale ci ˛agło´sci f(x)zachodzi zwi ˛azek Z c

a f(x)dx+

Z b

c f(x)dx=

Z b

a f(x)dx.

(g) Stał ˛a mo ˙zna wył ˛aczy´c przed znak całki oznaczonej Z b

a m·f(x)dx=m Z b

a f(x)dx.

(h) Całka oznaczona sumy funkcji jest równa sumie całek składników Z b

a

[f(x) +g(x)]dx=

Z b

a

f(x)dx+

Z b

a

g(x)dx.

Pomocne wzory

1. alogab=b, 2. logabc =c logab,

3. lim

x0+xx= lim

x0+eln xx = lim

x0+ex ln x = lim

x0+e

ln x 1x H

= lim

x0+e

1x

1

x2 = lim

x0+ex =e0=1.

Zadania

1. Obliczy´c całki (a) R3

1xdx, (b) R2

1 dx x , (c) R

3

0 dx

x2+3,

(d) Rπ/2

π/2sin xdx, (e) R1

0 x21

x2+1dx, (f) R0

π/4tg xdx,

(g) R0

π/4tg udu, (h) R1

0 xndx, n6=1, (i) Ra

0 x2 x3+a3dx.

(4)

2. Obliczy´c całki niewła´sciwe (a) R

1 dx x4, (b) R1

dxx4, (c) R

1 dx 1+x2,

(d) R 0 exdx, (e) Ra

0 dx

x, a>0, (f) R1

0 ln xdx,

(g) R1

1dx 1x2, (h) R0

1

x

1+xdx.

Bibliografia

1. Matematyka cz˛e´s´c I W. Wrona

2. Analiza matematyczna w zadaniach cz. I W. Krysicki, L. Włodarski

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c

Zeby w jak najwi˛ekszym stopniu skorzysta´c z ´cwicze ´n, wszystko to, co jest w cz˛e´sci teore- ˙ tycznej (oznaczenia, terminologia, twierdzenia, wzory) trzeba rozumie´c i zna´c