ZESZYTY N A U K O W E POLITECHNIK I ŚLĄSKIEJ Seria: BUDO W N ICTW O z. 102
2004 N r kol. 1644
Witold BASIŃSKI*
Politechnika Śląska
OSZACOWANIE SZTYWNOŚCI OBROTOWEJ DOCZOŁOWYCH POŁĄCZEŃ ODKSZTAŁCALNYCH NA PODSTAWIE DYNAMIKI KONSTRUKCJI
Streszczenie. W pracy pokazano m ożliwość wyznaczania sztywności obrotowej doczołowych połączeń odkształcalnych na podstawie pom iaru am plitudy, prędkości kołowej i tłum ienia drgań harm onicznie wzbudzonych. Przedstawiono rów nież (ze względu na współczynnik dynam iczny) dynam iczne modele m ateriału H ooke’a, M axwella, Voigta- Kelvina oraz standardowy. N a podstaw ie tychże modeli m ożna w yznaczyć przem ieszczenia konstrukcji poddanej w pływ om dynam icznym , służące do określenia zw iązku M(q>).
ESTIMATE ROTARY RIGIDITY OF THE SEMIRIGID JOINTS BASED ON THE DYNAMIC CONSTRUCTION
Summary. This article has shown the m ethod o f calculation o f rotary rigidity o f the semirigid joints on the basis o f m easurem ents o f am plitude, circular speed and vibration damping. Dynam ic Hook, M axwell, V oigt-Kelvin and standard m odels have been analysed (in respect o f the dynam ic coefficient). On their basis we can calculate dislocation o f the construction necessary to define M(<p) connection.
1. Wprowadzenie
Z dotychczasowych opisyw anych w literaturze, np. [1], [2], [3], dośw iadczeń wiadom o, że w szystkie doczołow e połączenia śrubowane s ą odkształcalne. Ich właściwości m echaniczne w ykazują znaczne rozproszenie, zw łaszcza sztywność obrotow a i nośność graniczna.
Przyczyną znacznego rozproszenia sztywności połączeń są im perfekcje geom etryczne doczołow ych płaszczyzn styku, które generują w elem entach konstrukcji znaczące montażowe naprężenia własne.
‘ Opiekun naukowy: Prof. dr hab. inż. Zbigniew Kowal
76 W. Basiński
Do obliczeń num erycznych przem ieszczeń i sił przekrojow ych elementów konstrukcyjnych potrzebne s ą m atem atyczne modele sztywności obrotowej. Powinny być one zgodne z fizycznymi m odelam i statycznymi opisanymi za pom ocą w spółrzędnych pom iarowych M i <p (rys. 2a).
W pracy kierowano się tezą, iż możliwe jest wyznaczenie w spółrzędnych M(cp) połączenia odkształcalnego metodami dynamicznymi. Przedstawiono m etodę w yznaczania sztywności obrotowej doczołow ych połączeń odkształcalnych na podstawie pom iaru amplitudy, prędkości kołowej i tłum ienia drgań harmonicznie wzbudzonych. Przeanalizowano również (ze względu na w spółczynnik dynamiczny) dynam iczne m odele m ateriału H ooke’a, M axwella, V oigta-K elvina oraz standardowy. N a ich podstaw ie możemy wyznaczyć przem ieszczenia konstrukcji poddanej wpływom dynam icznym, służące do określenia związku M(<p).
2. Wyznaczanie sztywności obrotowej na podstawie drgań ustalonych
Do w yznaczenia sztywności obrotowej połączeń doczołowych w ybrano model układu dynamicznego o jednym stopniu swobody dynamicznej. W rachubę wzięto m odele fizyczne występujące w konstrukcjach stalowych: belkę w olnopodpartą oraz w spornik (ry s.l)
a)
_ Z X
R ys.l. Modele fizyczne: a) belka wolnopodparta, b) wspornik F ig.l. Physical models a) beam, b) bracket
N a tychże m odelach m ożem y testować ścieżkę równowagi statycznej M(<p) (rys.2b) stopniowo zw iększając m asow e obciążenie modelu generujące wstępne ugięcie elementu. W kolejnych etapach zw iększania obciążenia m asą mi wprow adzam y siłę w zbudzającą P(t), która powoduje pow stanie drgań harm onicznie wzbudzonych (rys. 2). W trakcie kolejnych etapów obciążeń dokonujem y pom iaru prędkości kołowych drgań oraz przemieszczeń.
A lgorytm oszacow ania sztywności obrotowej połączenia pokażem y na przykładzie belki wolnopodpartej (rys.3). N a podstaw ie pomierzonych: am plitudy y, przem ieszczeń oraz
Oszacowanie sztyw ności obrotowej doczołowych.. 77
prędkości kołowej drgań ustalonych m ożem y wyznaczyć z rów nania (1) przem ieszczenie yp.
N a bazie yp wyznaczym y sztyw ność liniow ą połączenia Cp, a następnie jego sztywność obrotow ą C r
a)
Rys.2 a) Współrzędne M i cp, b ) testowanie M(cp) za pośrednictwem pomiaru drgań ustalonych Fig.2 a) Co-ordinates M and cp, b) testing M(cp) trough measurement o f set vibration
Łączne przem ieszczenie y należy wyznaczyć biorąc pod uw agę zarówno zredukowaną m asę belki m z, ja k i obciążenie m a są skupioną m.
/vjru-m z£
% yQ
Rys.3. Składowe yM, yQ, yp przemieszczenia y Fig.3. Components yM, yę, yP o f dislocation y
(1) gdzie:
y = yM + vq + yp
yM - przem ieszczenie od zginania, y<j- przem ieszczenie od siły poprzecznej,
yP= cp*L/2 - przem ieszczenie w ywołane obrotem połączenia cp.
N a podstawie sum y przem ieszczeń m ożem y oszacować sztywność łączną ze w zoru (2):
l i i i (2)
"m c q
+ —1
gdzie:
C = P/y - sztywność łączna, CM= P / y M - sztywność giętna, C Q = P/ yQ - sztywność postaciowa, Cp = P/ yp - sztywność liniow a połączenia, C,p = M*L/2*yp - sztyw ność obrotowa połączenia.
Z równania (2) w yznaczam y sztywność liniow ą połączenia Cp. N astępnie przyrównując do siebie przem ieszczenie yp zw iązane ze sztyw nością obrotow ą C,p oraz liniow ą Cp
78 W. Basiński
uzyskamy sztywność obrotow ą C<p połączenia doczołowego. D la belki swobodnie podpartej sztywność obrotow ą C , wyznaczym y ze wzoru:
v * <3)
c * = —T " '
2.1. Redukcja m asy w łasnej belki
W yelim inowanie m asy rozłożonej belki poprzez wyznaczenie m asy zredukowanej zlokalizowanej w środku rozpiętości m odelu pozwala na operacje zgodne z modelem o 1 stopniu swobody dynam icznej. Redukcję m asy przeprowadzono z w arunku równości przem ieszczeń belki i modelu.
yM + yQ=yMz+yQz ■ ^
D la belki swobodnie podpartej zastępcza masa skupiona w y n o s i:
5-q L (5)
8g
3. Dynamiczne modele materiału
W celu oszacow ania w pływ u tłum ienia na dynam ikę konstrukcji rozpatrzym y cztery podstawowe dynam iczne m odele materiału: H ooke’a, M axwella, Voigta-K elvina oraz standardowy (rys. 4 a,b,c,d), um ożliwiające wyznaczenie przem ieszczeń dla układów o 1 ssd.
W pływ tłum ienia m ożem y oszacować porównując współczynniki dynamiczne.
b)
Rys.4. Dynamiczne modele materiału: a) H ooke’a, b) Maxwella, cjVoigta-Kelvina, djstandardowy Fig.4. Dynamics models o f materiał: a) Hook, b) Maxwell, c)Voigt-Kelvin, djstandard
3.1. W spółczynnik dynam iczny w g modelu H ooke’a
Jest to najprostszy m odel odpow iadający układowi o 1 ssd. W m odelu tym nie uwzględnia się tłum ienia konstrukcji ( rys.4a).
Oszacowanie sztyw ności obrotowej doczołow ych.. 79
Równanie różniczkow e [4] nietłum ionego ruchu drgającego w ym uszonego siłą P0 sinciot m a postać:
my" + C-y = P0 sin(a0 t) , (6 )
Całka ogólna [6] rów nania (6) daje nam poszukiw ane przem ieszczenie m asy m:
p o a2 (7)
C 2 2
a - a o
s in (a Q- t ) - s i n ( a t )
Z rów nania (7) w yznaczam y współczynnik dynam iczny przem ieszczeń:
y = ~ r P r o a2
C 2 2 V
a ~ a o
s in (a Q- t j ° s i n ( a - t ) j ,
(8)
gdzie:
a - prędkość kołow a drgań w łasnych w rad/s, C - sztywność,
m - masa,
do - prędkość kołow a drgań w zbudzonych w rad/s, ii - w spółczynnik lepkości.
3.2. W spółczynnik dynam iczny w g modelu M axwella
Szeregowe pow iązanie sztyw ności i tłum ienia daje w tym m odelu m ożliw ość generowania wstępnego ugięcia elem entu przy jednoczesnym uw zględnieniu tłum ienia (rys. 4b)
Równanie różniczkow e [6] ruchu harm onicznie wzbudzonego m a postać:
m C . C C
rj m
Przem ieszczenie w ruchu ustalonym [6] w y n o s i:
m C C C . / \
y" + y* + - - y = — P0 s in la 0 -tj ,
r| m m m ' '
( Aa a «
2 4 4 2
4' P M “ + a -<x0
(9)
( 10 )
2 4 2 4 f 2 2V
Pm ■“ '“ o +<x I “ - “ o j
■sin(a0 -t - X - p j ,
gdzie:
tan(x) = 2oto P M
2 2
a - a „
tan(p) = ■ 2-PM
*o o
Z kolei tłum ienie w m odelu M axw ella opisuje zależność:
(U)
(12) P M : 2-r\
Zatem współczynnik dynam iczny [6] odnoszący się do przem ieszczenia m asy m w m odelu M axwella obliczam y ze wzoru:
80 W. Basiński
a2 v « - -
, , , ■ , --- <13)
4 p M a + a a Q
2 4 2 A ( 2 2 \ 2
4 p M -a ■% + a ( a - a Q J
3.3. W spółczynnik dynam iczny w g modelu Voigta -K elvin a
Model ten (rys. 4c) powszechnie stosowany w dynam ice konstrukcji nie zezwala na generowanie natychm iastow ego ugięcia elementu. Ponadto, występuje opóźnienie przemieszczenia w zględem obciążenia, a am plituda drgań je st niniejsza niż w modelach H ooke’a i Maxwella.
Równanie różniczkow e [4] ruchu drgającego wymuszonego siłą P0 sinctot m a postać:
m y" + n y' + C-y = P0-sin(a0 -t) .
Całka ogólna [6] po uwzględnieniu wartości początkowych w yznaczona przy użyciu transformacji L aplace'a daje nam wartość przem ieszczenia m asy m:
(15)
y =
c[4.pvV + ( a 2- a 02) 2]
[ ( “ 2 - a o2) sin(a o ‘) " 2 P <V c o ,(“ o t)] -
1 - P . , t __________
[ ż p a sin^t j a 2 - p v2 + + ( 4 p y2 + a 02 - a 2) s in (t j a 2 - p v2) ]
2 1
[
-P vTłumienie w m odelu V oigta opisuje zależność:
ą (16)
P v " 2-m ’
W spółczynnik dynam iczny [6] przem ieszczenia masy m dla ruchu ustalonego wynosi:
2 (17)
a
2 2
+ 4 P V a o J ( “ 2 - a o2) 2
Porównując współczynniki dynam iczne dla m odelu M axw ella i V oigta-K elvina dla belki swobodnie podpartej z przykładu liczbowego wg pkt. 3.5. przy zm iennym ciężarze podwieszonej m asy m: 1000, 2000 i 3000 kg otrzym amy wartości:
v M/vv = (0 .1 7 9 ,0 .5 3 4 ,0 .6 7 6 ). (18) 3.4. M odel standardowy
Jest to model łączący w sobie cechy modeli M axwella i H ooke’a (rys. 4d). Um ożliwia on ujęcie natychm iastowego przem ieszczenia konstrukcji przy jednoczesnym poprawniejszym ' określeniu tłumienia.
Równanie różniczkow e [6] ruchu drgającego w ymuszonego s iłą P 0sinoot m a postać:
Oszacowanie sztywności obrotowej doczołowych.. 81
r , ( g i2 + a22) ...
2-P,
2 2
2 , “ 1 “ 2 P0
•y + a , y’ + ---y = —
2 p v m
a , + o u
2’Pv
•sin(a o-i) + a 0 c o s ( a 0 t)
(19)
gdzie:
a l 2 = C l/m , a2 2 = C2/m.
Rozw iązania dla m odelu standardowego będą przedm iotem dalszych rozważań.
3.5. Przykład liczbowy
(20)
Obliczyć sztyw ność obrotow ą doczołowego połączenia kalenicowego w środku rozpiętości belki sw obodnie podpartej W TA500 (z falistym środnikiem gr.2 mm) o rozpiętości 6 m. Skorzystać z m odelu H ooke’a. Ciężar belki gb=80.1 kg/m , Ix=59692.5 cm4 , p= l 1.76 . Do belki podw ieszono masę m=1000 kg.
|P(t) EJ
^
I
6000
Rys.5. Schemat belki Fig.5. Diagram o fbeam
Silę w ym uszającą generuje silnik o częstości technicznej n=1200 obr/s. Daje to wartość siły wzbudzającej P ow=19 kN i częstości kołowej w ym uszenia oto=125 l/s.
Obliczamy ugięcie od m om entów zginających i sił poprzecznych yMQ> uwzględniające zredukowany ciężar belki (w g w zoru 5). N astępnie w yznaczam y sztywność belki oraz częstość kołow ą drgań w łasnych a.
i
(po
+ rcys)'^byMQ" 48’ BIx
1 + 12-n-G A L ,2E1x = 0.75 mm Cj^q =P0 k g
— — = 16997363—“ a =
yMQ. s 2
'MQj i
i = 1 14.3-
nij s
W kolejnym kroku obliczam y współczynnik dynam iczny dla m odelu H ooke’a wg (8), a na jego podstawie przem ieszczenie całkow ite oraz sztywność układu C.
3 / C.T N Vj j= 5.641 y = v j_j- 1 Po w V
4 8 ' E-Ijj
1 + 12g- E I x
GAVJ_
Pq "P *^¿8 kg
= 6.414m m C = --- = 1988170-^
Ostatecznie korzystając z zależności (2) i (3) w yznaczam y sztywność liniow ą Cp oraz obrotow ą Cv połączenia dla m odelu H ooke’a:
Cp = 2 2 5 1 5 3 0 -^ 10132kNm
82 W. Basiński
N atom iast w yliczona w g [1] sztywność obrotowa połączenia wynosi 12782 kNm. Model H ooke’a ze w zględu n a brak uw zględnienia tłum ienia zaw yża przem ieszczenia, czyli daje lekko zaniżone w artości sztywności obrotowej połączenia.
4. Wnioski
Przedstaw iona m etoda m oże posłużyć do sprawdzania sztywności obrotowej doczołowych połączeń odkształcalnych w konstrukcjach ju ż zrealizow anych,jak również do weryfikacji algorytmów szacowania sztywności połączeń odkształcalnych w yznaczanych na modelach statycznych.
D ynamiczne m odele m ateriału, na bazie których istnieje m ożliwość określenia związku M(<p), m ają swoje ograniczenia. N a podstawie m odelu M axw ella należy oczekiwać zbyt dużych przem ieszczeń, w przypadku zaś modelu Voigta przem ieszczeń o wartościach zaniżonych. Gdy w ystępują znaczne tłum ienia w ywołane połączeniam i odkształcalnymi, trzeba spodziewać się lepszych efektów num erycznych na podstaw ie analizy modelu standardowego.
LITERATURA
1. EUROCODE 3
2. Bródka J., K ozłow ski A.: Sztywność i nośność w ęzłów podatnych. Białystok 1996.
3. Bródka J.: Kierunki rozw oju konstrukcji stalowych o w ęzłach podatnych.
Międzynarodowe Sym pozjum W arszawa 2000: „W ęzły podatne w konstrukcjach metalowych i zespolonych.”
4. Langer J.: D ynam ika budowli. W rocław 1980.
5. Chmielewski T., Zem baty Z.: Podstawy dynamiki budowli. „A rkady” , W arszawa 1998.
6. Kowal Z.: D ynam ika nieważkiej belki na podporach lepkosprężystych. Archiwum Inżynierii Lądowej, tom XII, 1/1966.
Recenzent: Prof. dr inż. Rom an Jankowiak