ANNALES
UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA LUBLIN —POLONIA
VOL. XXI, 10 SECTIO C 1966
Z Katedry Zoologii Ogólnej 1 Doświadczalnej Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMCS Kierownik: doc. dr Mirosław Chicewicz
Janusz STEC
Ichtiofauna zbiorników wodnych okolic Rejowca Ихтиофауна водоемов в районе местности Рейовец
Die Ichtiofauna der Umgegend von Rejowiec
Ichtiofauna województwa lubelskiego jest dotychczas mało znana.
Większość pozycji literatury omawiającej występowanie ryb w Polsce nie uwzględnia tego terenu, a prace traktujące o rozsiedleniu ryb (21), szczególnie gatunków nie mających większego znaczenia gospodarczego, są niedokładne i jeszcze obecnie opieramy się na spostrzeżeniach badaczy z ubiegłego stulecia (13). Ostatnio Prawocheński (18) w swych badaniach zmierza do opracowania ichtiofauny woj. lubelskiego. Praca niniejsza może być przyczynkiem do jej poznania.
Badany teren obejmuje część Wyżyny Lubelskiej zawartej w kwa
dracie określonym przez 23° i 23°30' długości geograficznej wschodniej, a 50°30' i 51° szerokości geograficznej północnej, leży w dorzeczu Wie
prza i zajmuje powierzchnię ponad 130 km2.
Podłoże geologiczne tego terenu stanowi wapień oraz piasek dylu- wialny. Gleby są na ogół jednakowe, bielice, szczerki i gleby torfowe.
Klimat typu kontynentalnego. Zima i lato zaczynają się stosunkowo wcześnie i trwają długo. Wiosna i jesień są krótkie. Zima klimatyczna rozpoczyna się z końcem listopada i trwa do końca marca. Śnieg leży od 95 do 106 dni. Pokrywa lodowa utrzymuje się przez 125 dni. Początek lata termicznego wypada na pierwsze dni czerwca i trwa od 98 do 104 dni, tj. do połowy września. Obserwuje się duże wahania temperatury z dnia na dzień, a maksymalnie na wiosnę. Średnia roczna temperatura po
wietrza na poziomie rzeczywistym wynosi 7°C. Opady nieduże, ich sumy roczne wynoszą od kilkudziesięciu do 7 000 mm. Tereny Krasnegostawu
Tab. 1. Wartości klimatyczne badanego terenu Klimatische Daten aus dem Untersuchungsgelande
Lp. Miejscowość Ortsehaft
Wys. Średnia temp. pow.
Durehschnittstemperatur d. Luft
Suma opadów Menge der Niederschlage Lage iib.
d. M.
w miesiącach
in den Monaten roczna im Jahr
w miesiącach
in den Monaten rocznie jahrlich
I VII I VII
1 Krasnystaw 190 — 3,9 18,5 7,4 2,7 90 579
2 Chełm 190 — 3,9 18,5 7,2 33,3 93 597
i Chełma ograniczone są izohetą o wartości 600 mm (tab. 1). Tabela po
ciaje wartości klimatyczne dla 2 miast, które leżą na krańcach badanego terenu (8, 25, 26, 27).
CZĘŚĆ SYSTEMATYCZNA
Esox lucius L. jest rybą charakterystyczną dla strefy litoralnej zbior
ników, zamieszkuje pas oczeretów w jeziorach (1, 2), w stawach wąski pas przybrzeżnej trzciny. Występuje prawie we wszystkich typach zbior
ników wodnych (21, 20), w których znajduje naturalne warunki ku temu (rozwinięta linia brzegowa oraz duży pas płytkiej wody z obfitą roślin
nością trawiastą).
Jak wynika z tab. 3, stosunkowo rzadko E. lucius występuje w tor- fiankach. Gruntowne przebadanie pod tym kątem 249 torfianek wykazało jego obecność tylko w 23; złowiono łącznie 36 osobników. Przeważnie był to narybek wielkości od 6 do 15 cm. Dorosłych osobników w tych torfiankach nie stwierdzono, prawdopodobnie ikra tej ryby została tu
„przywleczona” przez ptaki.
Tinea tinea (L.) występuje we wszystkich zbiornikach wód stojących badanego terenu, zamieszkuje zbiorniki płytkie, zamulone, obficie po
rośnięte roślinnością. Najczęściej przebywa (20) wśród takich roślin jak:
Elodea, Myriophyllum, Potamogeton i Stratites. T. tinea jest rybą mało wybredną co do warunków bytowania, zamieszkuje zbiorniki cierpiące na „przyduchę” (okresowy brak tlenu), znosi duże wahania odczynu wody; łowiono ją w stawach o pH wody 9,2 i 4,1. Największą aktywność przejawia w temperaturze wody od 20 do 22°C. Latem w okresie wyso
kich temperatur schodzi do głębszych partii zbiornika, a w temperaturze wody 24°C przestaje żerować i przebywa bez ruchu wśród roślin przy dnie.
Ichtiofauna zbiorników wodnych okolic Rejowca 133
Tab.2.Wartościekologicznewybranychzbiornikówwodnychwystępującychnabadanymterenie Zusammenstellungókologischeru.a.DatenderuntersuchtenGewasser
T o ri ia n k i
TorfgewSsser>W
>»ft h
e
o
■oO OeJ
muliste warstwamułu do4Ccm 6,0
w
i
Roślinnośćbogata, obserwujesięjej pasowerozmiesz czenie;przeważają: Acorus,Junecus, Gluceria,Phragmt- tes,Potamogeton, Lemna,Stratiotes, Myriophyllum Brzegniski,bagni sty,porośnięty Zachowujecharak terstawu;powsta łyzpołączeniakil kunastumniejszych (wiekok.8lat)
ft>> s Irt55
•0O inei
muliste warstwamułu do40cm IO 3,8—5,6 Roślinność bardzouboga, rzadko: Bartochium, Callitriche iCeratophyllum Brzegwysoki Dużazawartość zw.org.(metan, siarkowodór, kwasyhumuso weorazzwiązki żelazaimanga nu)
TypII
s 64rH
*0O o
twarde silnieporośnięte roślinnością
o ’Г
to
Silnieporośnię teprzezAcorus, występ,także: Irys,Suim, Oenanthoe nierazCarex Brzegniski porośnięty turzycami Należądotor- fianekstarych (5—12-letnich)
TypI
S
§
•o0
1,5 muliste warstwamułu 20—30cm C4
i w
Przeważają glony,rzadko skrzyplub wywłucznik Brzegtwardy wysoki pHzmienne— wpływokolicz nychpól(po wysiewachna wozówszt. pH=9)
Stawkarpiowy przepływowy Karpfentelsch
Ift*4 co
muliste warstwamułu do30cm
IO
«D
C4
Carex, Phragmites, Acorus, Potamogeton, Elodea Brzegtwardy Odczynwody skłaniasiędo alkalicznego
Staw naturalny Naturteisch
«4* ift
muliste warstwamułu do60cm Ю to Phragmites, Acorus,Coli- tryche,Myrio phyllum, Ceratophyllum, Sphaerophloca Słaborozwinię ta,brzegbłot nisty Bogata(lora glonówifauna (owadywodne)
Jezioro BiałyRów SeeBiałyRów
s 2,5 piaszczyste teięśnroopoabsł roślinnością co
r-" ioto
3-5=* •
o tj < u - -Г
■<§B-sgh
„-g§
lah-stl
х: o £ - w ?
ft Oft ftWUS zwDtaięin,roerzbo brzegtwardy makynuelaasiZstr liłąhicskpbozimk
Powierzchnia wha WasserflSche Głębokośćwm Tiefe Dno Grund Średniatemp, rocznaw°C. Durchschnitts- temperatur imJahr ŚredniapH Durchschnitts pH Roślinność (rodzaj) Pflanzenwelt Liniabrzegowa Uferland Inne właściwości andere Eigenschaften
Tab. 3. Liczba złowionych sztuk oraz wiek w różnych typach zbiorników wodnych Alter und Zahl der Fische in verschiedenen Gewasserarten
L.
P-
Stanowisko Standort
Pow.
w ha Flachę
in ha
Liczba szt.
Zahl St.
Klasy wiekowe Alter klasse
I 11 III IV V VI
1 Jezioro — Biały Rów 36 48 — — 16 22 10 —
2 Staw karpiowy
Żulin 8 32 — 9 3 19 1 —
3 Staw karpiowy ponad ponad około
Kanie 17 3 000 2 500 600 — 11 4
4 Staw naturalny
Krupę 11 1 — — — 1 — —
5 Torfianki — 23 szt. 21 36 21 7 4 4 —•
T. tinea żyjący w różnych warunkach ekologicznych różni się stosun
kiem longitudo corporis (maksymalna długość do maksymalnej wysokości patrz tab. 4).
Tab. 4. Zmiana wygrzbiecenia ryb Tinea tinea w zależności od warunków biologicznych w różnych zbiornikach
Unterschiede im Hohenwuchs bei Tinea tinea in verschiedenen Gewassertypen Torfianki
Torfgewasser
Stawy karpiowe Karpfenteiche Wiek
Alter I II III I II III IV
Klasa długościowa
Langenklasse do 8 10 16 do 8 10 16 25
Stosunek 1. c.
Grossenverhaltnis 1:3,6 1:3,8 1:3,7 1:3,0 1:3,0 1:3,1 1:2,9 Należy zaznaczyć, że większe wygrzbiecenie może być odzwierciedle
niem lepszych warunków pokarmowych (22).
Gobio góbio L. występuje nielicznie. Podczas wielokrotnych połowów stanowiska jego stwierdzono w strumieniach okolicy Żdżanne i Żulin oraz rzeczce Rejkia na odcinku od oWli Żulińskiej do wsi Borowica. Woda tego odcinka charakteryzuje się szybkim prądem i dużym natlenieniem.
Występuje także w stawach karpiowych miejscowości Żulin. Dostał się tu ze strumieni zasilających stawy w wodę. Pomiary morfologiczne wy
kazały, że G. góbio żyjący w stawach różni się wielkością (maksymalna długość całkowita od 8 do 9 cm) od osobników tego samego gatunku, tej samej płci i klas wieku żyjących w strumieniach, które osiągają dłu
gość do 13 cm.
Ichtiofauna zbiorników wodnych okolic Rejowca 135 Cyprinus carpio L. jest podstawową rybą hodowlaną w stawach ba
danego terenu. Jako gatunek dziko żyjący nie występuje.
Carassiws carassius (L.), pospolity we wszystkich zbiornikach na ca
łym terenie. Jest rybą niewybredną co do warunków bytowania, żyje w wodach bardzo zanieczyszczonych o zmiennym pH i małym natlenieniu (15, 23), np. w torfiankach. Czas tarła zależy od temperatury wody.
W jeziorze Biały Rów obserwowano tarło od 27 do 29 V, w płytkim naturalnym stawie od 29 IV do 5 V, a w torfiankach 22 i 25 VI. Tempe
ratura wody wszędzie wynosiła od 16 do 18°C. Tarło powtarzane było 2- lub 3-krotnie co 2 tygodnie do końca czerwca. Miejsce tarliska za
znaczone jest charakterystycznym wzburzeniem wody przez wyskaku
jące ryby.
13,2
Ryc. 1. Zależność wygrzbiecenia ryb z gatunku Carassius carassius od środowiska;
A — staw, В — jezioro, C — strumień, D — torfianka
Der Hóhenwuchs von Carassius carassius in Abhangigkeit von Gewassertyps;
A —Teich, В — See, С— Bach, D — Torfgewasser
Stwierdzono dużą zmienność tego gatunku w zależności od zbiornika, w którym występuje. Dotyczy to zarówno ubarwienia, jak i pokroju ciała. Zmiana ubarwienia odpowiada ogólnie znanemu schematowi opi
sanemu w wynikach pracy. Natomiast zmiany morfologiczne (ryc. 1 i 2) zależą od charakteru zbiornika i wieku osobnika. Wartości te dla ryb tego gatunku, żyjących w jeziorach, stawach i strumieniach są do siebie podobne, natomiast C. carassius, żyjący w torfiankach odbiega od ogól
nego schematu. Posiada mniejsze wygrzbiecenie i bardziej wrzecionowaty kształt ciała. Prawdopodobnie wynika to ze specyficznego oddziaływania środowiska torfianki, która jest uboga w pożywienie i często bywa opano
wana przez jeden gatunek ryb, co wywołuje samokonkurencję pokar
mową, a przez to karłowacenie i pojawianie się form głodowych.
Ryc 2. Zależność wygrzbiecenia ryb z gatunku Carassius carassius w zależności od wieku w różnych zbiornikach wodnych; oznaczenia А, В, C, D, patrz ryc. 1 Der Hóhenwuchs von Carassium carassiuminverschiedenenGewassern je nach Alter
der Fische; die Bezeichnungen А, В, C, D wie auf Ab. 1
Carassius auratus gibellio (Bloch) występuje w wodach okolicy Żdżannego, Krupego i Rejowca. Bytuje w podobnych warunkach jak Carassius carassius. Nie występuje w wodach bieżących. W zbiornikach, w których znajdzie dostateczne warunki do rozwoju, rozmnaża się bardzo szybko stając się konkurentem pokarmowym dla innych gatunków ryb.
Tam, gdzie występuje masowo, rzadko można spotkać inne gatunki ryb z tej samej klasy żywieniowej. W ciągu ostatnich lat obserwuje się roz
przestrzenianie się tego gatunku. Przed 7 laty nie był łowiony na tym terenie, pojawił się w stawach miejscowości Żdżanne, prawdopodobnie przywieziony z narybkiem karpia z terenu woj. krakowskiego (6). Stąd w ten sam sposób dostał się do stawów miejscowości Krupę, gdzie obec
nie występuje masowo. Ostatnio łowiony w zbiornikach okolicy Rejowca.
C. auratus gibellio odbywa tarło przy temperaturze wody ok. 23°C.
Samica składa ok. 2 000 szt. jaj, koloru jasnożółtego, o dużej lepkości.
Po 10 lub 12 dniach zaczyna się wylęg. Dojrzałość płciową osiąga między pierwszym a drugim rokiem życia. U osobników dorosłych tuż przed tarłem stwierdzono występowanie gruczołu barwy żółtawej, położonego w części głowowej na stronie brzusznej, między zakończeniami wieczka skrzelowego. Zanika on tuż po wytarciu i zjawia się przed następnym tarłem. Badania histologiczne potwierdziły występowanie w tym miejscu tkanki typu tłuszczowego. Być może jest to tylko nagromadzenie się tu
Ichtiofauna zbiorników wodnych okolic Rejowca 137 tkanki tego typu. Na zbadanych 625 okazów wszystkie były płci żeńskiej, co wykazały również badania histologiczne, wykluczające możliwość obojnactwa. Potwierdza to hipotezę rozwoju jaj na drodze gynogenezy (7).
Z pomiarów morfologicznych stałymi wskaźnikami dla tego gatunku wszystkich klas wiekowych okazały się: longitudo corporis, który waha się od 2,4 do 2,5 (przebadano 679 szt.), oraz stosunek długości głowy do długości ciała u osobników jednorocznych, wynoszący od 3,1 do 3,2, poza tą klasą u wszystkich innych od 3,3 do 3,5.
Rhodeus sericeus amarus (Bloch) występuje bardzo rzadko, stwier
dzono 2 stanowiska jej bytowania: w jeziorze Biały Rów i torfiance. Zło
wiono łącznie 11 okazów.
Leucaspius delineatus (H e с к e 1) występuje we wszystkich prawie typach wód stojących. Przebywa w górnej warstwie wody, żeruje na pełnym plosie w stadach złożonych z kilkudziesięciu sztuk. Znosi duże wahania odczynu wody, stwierdzono jej obecność w zbiornikach o pH wody od 5,6 do 9. Późną jesienią zbiera się przy brzegu zbiornika, prze
staje żerować, a gdy temperatura wody spadnie poniżej 8°C zakopuje się w muł, zapadając w sen zimowy. Ze snu budzi się w końcu marca.
Tarło zaczyna w maju na pełnej wodzie w miejscach porośniętych roślin
nością o liściach pływających, do których przytwierdza ikrę.
Albumus alburnus (L.) zamieszkuje zbiorniki o czystej i dobrze na
tlenionej wodzie, unika wód kwaśnych i zanieczyszczonych. Tarło od
bywa w lipcu w temperaturze wody od 16 do 18°C, ikrę przytwierdza do przedmiotów na linii poziomu wody. Powoduje to częste wysychanie jaj, w innym wypadku umożliwia im wystarczające natlenienie. Po 6—9 dniach zaczyna się wylęg, narybek spływa na głębszą wodę, a po 4—5 zaczyna żerować samodzielnie.
Tab. 5. Stosunki ilościowe złowionych osobników z gatunku Rutilus rutilus (L) w poszczególnych zbiornikach
Altersklassen und Zahl der in verschiedenen Wassers gefangenen Fische der Art Rutilus rutilus (L.)
Miejscowość Standort
Liczba zbiorników, w których występuje
płoć Zahl der Gewasser in welchen die Plótze
verkoramt
Liczba złowionych okazów Zahl der gefangenen
Exemplare
Przeważająca klasa wiekowa
Vorwiegende Altersklasse
Rejowiec 9 49 III i IV
Żul in 4 32 II i III
Krupę 3 26 II i IV
Kanie 11 23 III i IV
Zdżanne 4 67 IIi III, IV
Rutilus rutilus (L.) jest pospolitym gatunkiem w wodach badanego terenu, choć występuje bardzo nielicznie.
Płoć unika wód zanieczyszczonych o charakterze kwaśnym (4). Jej mała liczebność może być tłumaczona konkurencją pokarmową ze strony innych ryb.
Misgurnus fossilis (L.) zamieszkuje przede wszystkim oparzeliska, doły potorfowe, zbiorniki zanieczyszczone, bagniste i bardzo zarośnięte (5), żyje także w stawach i jeziorach.
Tab. 6. Miejsce występowania M. fossilis w zbiornikach badanego terenu Erscheinungsort M. fossilis im Gewassern des Untersuchungraumes Miejscowość
Ortschaft
Typ zbiornika Gewassertyp
Liczba złowionych osobników Zahl der gefangenen
Żulin Oparzeliska
Moorgewasser 187
Żulin Stawy karpiowe
Karpfenteiche 32
Kanie Stawy karpiowe
Karpfenteiche 17
Kanie Stawy naturalne
Naturteiche 27
Wólka Rejowiec Torfianki
Torfgewasser 66
Liczne występowanie tego gatunku w takich zbiornikach, jak opa
rzeliska i torfianki, można uzasadnić tym, że w takich warunkach nie posiada żadnych wrogów naturalnych (brak ryb drapieżnych) ze względu na małe natlenienie oraz wysoką kwasowość wody (pH do 3,6).
Cobitis taenia (L.) na badanym terenie występuje sporadycznie.
Stwierdzono 1 stanowisko tego gatunku w stawie przepływowym miej
scowości Krupę. Złowiono 6 osobników w części stawu o płytkiej wodzie i piaskowym dnie.
Ictalurus nebulosus (L e Sueur) pospolity we wszystkich wodach badanego terenu. Żyje w stawach, strumieniach, jeziorze, torfiankach, a nawet w rowach odwadniających. Dobrze znosi okresowy brak tlenu i duże wahania odczynu wody od pH 3,4 do 9,1. Tarło przypada na pierw
sze dni lipca, ale można też spotkać wycierające się osobniki we wrześ
niu (obserwowano tarło 11 IX 1963 r. w stawie Żulin, temp, wody pod
czas tarła wynosiła od 19 do 21 °C). Na teren ściągają najpierw samce, które oczyszczają wybrane miejsce dna z roślin i mułu. Na oczyszczonym placu samica składa jaja koloru brunatnozielonego, które są ułożone
Ichtiofauna zbiorników wodnych okolic Rejowca 139 w kształt „piramidki” po 160—200 jaj w każdej. Spotkano „gniazda”
zawierające do 24 takich piramidek. Po 7—16 dniach z jaj wylęgają się larwy, które w ciągu następnych 10 dni przybierają postać podobną do dojrzałej. Wtedy rodzice opuszczają teren gniazda, młode pozostają tu jeszcze do 8 dni, a następnie przenoszą się do innych partii zbiornika.
Lota lota L. Stwierdzono 1 stanowisko występowania tego gatunku.
Obejmuje ono 2 przepływowe stawy karpiowe i sąsiadujące z nimi ocze- rety w miejscowości Kanie.
Badacze (20, 21, 28) nie podają stawu jako miejsca występowania tej ryby. Powyższe stawy nie mają żadnego połączenia z rzeką, z której mogłaby się tu przedostać.
Gasterosteus aculeatus L. jest typową rybą, która przystosowała się do życia w płytkich i zanieczyszczonych ściekami wodach. Na omawia
nym terenie żyje w zbiornikach okolicy Żulina, Rejowca, Żdżannego i Krupego. Najliczniejsza w rzeczce Rejka i rowach przepływowych miej
scowości Żdżanne. Unika wód kwaśnych i zarośniętych.
Perea fluviatilis L. znany z 2 stanowisk, staw w miejscowości Żdżanne i jezioro Biały Rów. Tak niewielka liczba stanowisk jest trudna do wy
tłumaczenia, ponieważ wielu autorów (2, 28) podaje, że P. fluviatilis jest rybą dobrze aklimatyzującą się we wszystkich rodzajach zbiorników wodnych.
PIŚMIENNICTWO
1. Bernatowicz S.: Szczupak w wodach otwartych. Przegląd Rybacki, z. 4, 1938.
2. Berg L. S.: Ubersicht der Verbreitung der Sasswasserfische Europas. Zoo- geographica, Bd I, 1932.
3. Berg L. S.: Ryby priesnych wod USSR i sopriedielnych stran. T. II. Mo skwa 1949.
4. Chrzanowski P.: Płotka. Wiadomości Wędkarskie, z. 5, 1948.
5. Cza pik A.: Piskorz. Wszechświat, z. 2, 1961.
6. Gąsowska M.: Karaś srebrzysty jako nowy składnik ichtiofauny wód pol
skich. Przegląd Rybacki, z. 2, 1936.
7. Gąsowska M.: Klucze do oznaczania kręgowców Polski. Cz. I. Kręgouste i ryby. PWN, Warszawa 1962.
8. G u mi ń s к i R.: Ważniejsze elementy klimatu rolniczego Polski. Wiad. Sł.
Hydrolog, i Meteorolog., t. III, z. 1, Warszawa 1950.
9. Inlew W. S. i Protozow A. A.: Sumik amerykański w jeziorach Woły
nia. Przegląd Rybacki, z. 3, 1938.
10. Kisterski B.: Lin. Przegląd Rybacki, z. 2, 1934.
11. Kos tro wieki J.: Środowisko geograficzne Polski. PWN, Warszawa 1957.
12. Kulmatycki W.: Przyczynek do znajomości ichtiofauny i karcynofauny południowej Wielkopolski. Przegląd Rybacki, z. 1, 1948.
13. Nowicki M.: Nasze ryby, ich nazwy krajowe, pora i miejsce tarła. War
szawa 1879.
14. N a um ow N. P.: Ekologia zwierząt. Warszawa 1962.
15. Lenkiewicz K.: Kilka przykładów wpływu temperatury i natlenienia wody na biologię ryb. Przegląd Rybacki, z. 3, 1936.
16. P incher C.: A Study of Fishes. London 1948.
17. P ro w d in A.: Płoć z jeziora Perty na Suwalszczyźnie. Archiwum Hydrobio logii i Rybactwa, t. III, z. 1 i 2, Suwałki 1928.
18. PrawocheńskiZ.: Brzanka (Barbus meridionalis petenyi (Heck.) w do pływie Wolica w górnym biegu rzeki Wieprz pod Krasnymstawem. Przegląd Zoologiczny, t. VII, z. 2, 1963.
19. Sawa nie w A. A.: Żyźń i łowią priesnowodnych ryb. USSR, 1911.
20. S a wa n i e w A. A.: Żyźń i łowią priesnowodnych ryb. Kijów 1930.
21. Staff F.: Ryby słodkowodne Polski i krajów ościennych. Warszawa 1950.
22. Starmach K.: Chów linów w stawach. Olsztyn 1951.
23. Stangenberg M.: Karaś. Przegląd Rybacki, z. 5, 1934.
24. Stangenberg M.: Wzrost płoci. Polskie Arch. Hydrob., t. 1, 1953.
25. W i 1 ga t T.: Problemy hydrograficzne Wyżyny Lubelskiej. Czasopismo Geo graficzne, t. XXIX, 1958.
26. Wilgatowie K. i T., Gawarecki M.: Województwo lubelskie (przewod nik). Sport i Turystyka, Warszawa 1957.
27. Wiszniewski W.: Atlas opadów atmosferycznych w Polsce 1891—1930. Wyd.
Komunikacyjne, Warszawa 1953.
28. Dyk Vaclaw: Naśe ryby. 1946.
РЕЗЮМЕ
В настоящей работе изложены результаты исследований состава ихтиофауны в районе местности Рейовец Люблинского воеводства.
Исследуемый район включает площадь свыше 100 км2, в том числе площадь водоемов составляет 10 км2.
Автор обнаружил представителей 16-ти видов рыб принадлежа
щих к 5 отрядам (в последнее время найден еще один вид — Phoxi- nus percnurus). В работе приведены морфологические свойства не
которых видов и рассмотрена их зависимость от экологических усло
вий (рис. 1, 2). Следует указать на то, что имеются различия в окраске рыб одного и того же вида в различных водоемах. Это свойство объясняется приспособляемостью рыб к условиям среды.
Рыбы из загрязненных водоемов с обильной растительностью харак
теризуются темной окраской. Виды обитающие в чистых водоемах с большой солнечной иррадиацией имеют светлую окраску с нечетки
ми переходами одной окраски в другую.
Die Ichtiofauna der Umgegend von Rejowiec 141 ZUSAMMENFASSUNG
Die Arbeit enthalt Angaben uber die Ichtiofauna der Umgebung von Rejowiec in der Wojewodschaft Lublin. Das untersuchte Areal betrifft eine Flachę von 100 Km2. Auf Gewasser entfallen ca 10 Km2.
In den Gewasser dieses Gebietes wurde das Verkommen von 16 Fischarten, zugehórig zu 5 Ordnungen der Klasse Pisces, festgestellt;
unglangst wurde ausserdem noch eine siebzehnte Art; Phoxinus percnu- rus (Pallas) aufgefunden. Es wurden ausserdem bei einigen Arten morphologische Unterschiede, begriindet in den Eigenschaften der Ge
wasser, nachgewiesen Abb. 1, 2.
Je nach den Eigenschaften der Gewasser andert sich die Farbung der einzelnen Arten. Regular ist eine dunkele Farbung verschiedener Arten in Gewasser auf dunkelem Untergrunde, wie auch mit starken Pflanzen- wuchs, was als eine Anpassungserscheinung zu deuten ist. In klaren, schattenlosen Gewassern besitzen sie eine hellere Farbung, wobei die einzelnen Farben ohne scharfe Grenzen ineinander iibergehen.
Papier druk. sat. 1П kl. 80 g. Format 70 X 100 Druku str. 11 Annales UMCS Lublin 1966 LZGraf. im. PKWN, Lublin, Unicka 4 Zam. 2489. 12.VII.66 1.100 + 125 egz. P-4 Manuskrypt otrzymano 12.VII.66 Data ukończenia 8.IV.67
-
