O TYM JAK DUCH ŚWIĘTY PRZYSZEDŁ DO MARYI I APOSTOŁÓW propozycje domowych zajęć z religii
dla dzieci 5 - 6 letnich
Szanowni Państwo!
Już jutro bardzo ważne dla chrześcijan święto, Zesłanie Ducha Świętego. Wcześniej już trochę o Nim mówiliśmy, kim On jest i w jaki sposób przychodzi, a także poznaliśmy Jego symbole, takie jak gołąbek i wiatr. Dlatego do tego święta, dzieci są już trochę przygotowane. Żeby pomóc im bardziej je przeżyć, wysyłam opowiadanie o tym, w jaki sposób, właśnie w dzień Pięćdziesiątnicy przyszedł On do Maryi i Apostołów. Można je przeczytać dzieciom dziś, lub właśnie jutro np.
organizując w domu czuwanie na wzór tych, które będą odbywać się będą w Kościołach; modląc się do Ducha Świętego i przypominając sobie jak wyglądał ten dzień ponad dwa tysiące lat temu.
Wyjaśniam także kolejny Jego symbol: ogień. To opowiadanie można oczywiście przeczytać z jakiejkolwiek Biblii dla dzieci, jaką Państwo mają, jeśli jest ono tam ujęte.
1. KROK PIERWSZY- MODLITWA
Rozpocznijcie od krótkiej modlitwy znanej dziecku np. Zdrowaś Mario, Ojcze nasz, Aniele Boży.
2. KROK DRUGI- OPOWIADANIE
O TYM JAK DUCH ŚWIĘTY PRZYSZEDŁ DO MARYI I APOSTOŁÓW
Drogie dzieci, czy pamiętacie jak opowiadaliśmy sobie jakiś czas temu o Duchu Świętym?
Mówiliśmy o tym, że nie wiemy, jak On wygląda, ale wiemy jaki jest: delikatny i trochę jak wiatr, którego nie widać, ale wiemy, że jest. Mówiliśmy też o tym, że ludzie którzy przyjaźnią się z Duchem Świętym są radośni, pomocni, spokojni, uprzejmi, są dobrymi przyjaciółmi i sam Duch Święty jest też wspaniałym przyjacielem, który gdy do nas przychodzi, pociesza nas i pomaga nam być dobrymi ludźmi.
Żeby się z kimś zaprzyjaźnić, trzeba tego kogoś najpierw spotkać, ktoś musi do nas przyjść i pobyć z nami, porozmawiać, pobawić się z nami, lub kiedy indziej to my idziemy odwiedzić przyjaciela. Dzisiaj opowiemy sobie właśnie o tym, jak to się stało, że Duch Święty przyszedł do pierwszych uczniów Jezusa i Jego mamy Maryi i jak już na zawsze został ich wspaniałym Przyjacielem.
Pamiętacie ten smutny dzień, kiedy Pan Jezus został ukrzyżowany? Chociaż Jezus był bardzo dobry, wszystkim pomagał i opowiadał o swoim Ojcu w niebie, który kocha wszystkich ludzi, nawet tych złych, to jednak byli też tacy, którzy Go nie lubili i którym nie podobało się to, że Pan Jezus uzdrawia chorych i opowiada te wszystkie historie o swoim Ojcu. Oni właśnie postanowili pozbyć się Pana Jezusa i zrobili to w pewien bardzo smutny i ciemny dzień, był to piątek.
Ale wiecie też, że na tym się ta historia nie skończyła. Mówiliśmy kiedyś o tym, że Pan Jezus dosłownie ożył! W Kościele mówimy na to: zmartwychwstanie, że Pan Jezus zmartwychwstał.
A polegało to dosłownie na tym, że Pan Jezus wstał z grobu i i był znowu żywy, spotykał się ze swoimi przyjaciółmi, którzy byli zdumieni, że coś takiego w ogóle jest możliwe. Ale tak było.
To niesamowite, bo nikomu wcześniej nigdy się to nie udało. Ale Pan Jezus pomimo tego, że źli ludzie się Go pozbyli, powrócił i naprawdę żyje!
Jego uczniowie i przyjaciele bardzo się cieszyli z tego powodu, wyobraźcie sobie, że wraca do was ktoś o kim myśleliście, że już nigdy go nie zobaczycie. Tak szczęśliwi byli właśnie Apostołowie.
Ale nie trwało to bardzo długo, ponieważ po jakimś czasie Pan Jezus powiedział im, że czas już, żeby wrócił do swojego Ojca, który jest w niebie. Apostołowie znów stali się smutni. Dlatego Pan Jezus obiecał im, że kiedy będzie już w niebie, przyśle im Kogoś, kto ich pocieszy.
Kiedy Pan Jezus poszedł do nieba, Apostołowie poczuli, że znowu są sami. Bali się, ponieważ wiedzieli, że wokół nich są cały czas ci sami źli ludzie, którzy chcieli pozbyć się raz na zawsze Jezusa. Obawiali się, że ci ludzie będą chcieli pozbyć się także ich, dlatego, razem z mamą Jezusa, Maryją, zamknęli się w domu i nie wychodzili z niego, jeżeli nie musieli. Zupełnie tak jak my, kiedy się czegoś boimy i zamykamy się w pokoju, albo mamy ochotę schować się gdzieś pod łóżko lub za szafę. Oni właśnie siedzieli w domu, w takim pokoju na górze, który nazywał się Wieczernik.
I tam się modlili, żeby Pan Bóg pomógł im się nie bać.
I wtedy właśnie stało się coś niesamowitego. Coś, co już na zawsze ich zmieniło.
Nagle usłyszeli jakby uderzenie, szum gwałtownego wiatru. Pamiętacie, Kto jest jak wiatr?
Zaraz potem zobaczyli coś, co wyglądało jak płomyki ognia, które unosiły się nad nimi, nad
każdym z nich unosił się jeden taki ognisty płomyczek. Na początku uczniowie nie rozumieli co się stało, ale po chwili zdali sobie sprawę z tego, że to Duch Święty, którego Pan Jezus im obiecał, właśnie do nich przyszedł!
I nagle poczuli w swoich sercach, jak ich smutek i strach znika, zupełnie tak, jak śnieg znika, kiedy zaczynają do niego docierać pierwsze promienie słońca. Topi się, zamienia w wodę, wyparowuje i...znika. Dlaczego znika? Ponieważ śnieg jest zimny, a promienie słońca są ciepłe. Tak samo ciepły jest ogień. Możemy też podgrzać lód i wtedy on zacznie się topić. Właśnie w ten sposób z
przestraszonych uczniów Jezusa „wyparował” smutek i strach. Nagle poczuli, że wszystko będzie dobrze i stali się odważni.
Co jeszcze robi ogień? Oświetla nam drogę kiedy jest ciemno. Czy zdarzyło Wam się kiedyś, że zabrakło prądu wieczorem, albo była jakaś awaria, gdy już było ciemno? Wszyscy szukają wtedy czegoś, co oświetli ciemność. Może to być latarka, komórka, dopóki są naładowane, ale dawniej ludzie wtedy zapalali świece, bo nie mieli jeszcze latarek i komórek i wtedy płomyki oświetlały mrok.
Kiedy Duch Święty przychodzi, wszystko co w nas smutne, czyli ciemne, staje się jasne i wraca radość. On nas też ogrzewa swoim ciepłem. Ludzie, którzy bardzo zmarzli i trzęsą się z zimna, czasami zapalają ogniska i grzeją się przy ogniu i od razu czują się lepiej. Tak jak ogień pomaga im wtedy poczuć się lepiej, tak nam Duch Święty pomaga nie trząść się ze strachu i pociesza nas.
Dlatego mówimy, że On jest jak ogień.
Ale pewnie zastanawiacie się co stało się dalej z Apostołami, kiedy już poczuli się odważni, weseli i pocieszeni przez Ducha Świętego, który do nich przyszedł? Wtedy, postanowili oni już więcej się nie chować w domu, tylko opowiedzieć wszystkich ludziom o tym, co ich spotkało.
O tym jak poznali Pana Jezusa i jak cudowny i kochany jest Jego Ojciec w niebie. I o tym, że chociaż źli ludzie chcieli się pozbyć Pana Jezusa, On ożył i nadal żyje!
Otworzyli drzwi, wyszli przed dom i zaczęli mówić o tym napotkanym ludziom. W tych dniach przyjechali akurat do tego miasta ludzie z różnych stron świata. I wiecie co się okazało? Że
Apostołowie potrafili mówić w ich językach. Tak po prostu, chociaż nigdy się ich nie uczyli. To był kolejny prezent od Ducha Świętego, który dostali tego niezwykłego dnia.
Wy uczycie się języka angielskiego w przedszkolu prawda? Wyobraźcie sobie, że spotykacie kogoś kto jest z Anglii i mówi w tym języku i wy nagle, chociaż nigdy się tego nie uczyliście, potraficie opowiadać temu człowiekowi o Panu Jezusie po angielsku!
Właśnie takie niesamowite rzeczy dzieją się czasem wtedy, kiedy zaczynamy przyjaźnić się z Duchem Świętym.
3. KROK TRZECI- PIOSENKA
Tradycyjnie zostawiam tutaj Państwu link do piosenki o Duchu Świętym, jeszcze innej niż te, które już o Nim proponowałam, słowa będą wyświetlane podczas słuchania:
https://www.youtube.com/watch?v=-v5tJIDA4-c
4. KROK CZWARTY- PRACA PLASTYCZNA
Tak jak zawsze, przesyłam Państwu link do strony z kolorowanką, którą można wydrukować, lub kolorować online.
Poniżej link:
http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/dzien-piecdziesiatnicy?tag=58368
Dodatkowo w książeczkach dla pięciolatków znajdziecie Państwo kolorowankę z płomyczkami ognia nad Apostołami i Maryją do pokolorowania na str. 74.
Z sześciolatkami warto dokończyć katechezę nr 44. Na ostatniej stronie książki znajdą Państwo wycinankę przedstawiającą scenę zesłania Ducha Świętego, którą trzeba ułożyć i wkleić na str. 92.
pozdrawiam serdecznie Magdalena Dobranowska
