WYKORZYSTANIE MEDIÓW SPOŁECZNOŚCIOWYCH JAKO NARZĘDZIA MARKETINGU TURYSTYCZNEGO PRZEZ GMINY LEŻĄCE NA TERENACH PARKÓW NARODOWYCH W POLSCE

(1)

Adam Pawlicz

WYKORZYSTANIE MEDIÓW

SPOŁECZNOŚCIOWYCH JAKO NARZĘDZIA MARKETINGU TURYSTYCZNEGO

PRZEZ GMINY LEŻĄCE NA TERENACH PARKÓW NARODOWYCH W POLSCE

THE USE OF SOCIAL MEDIA AS A TOURIST MARKETING TOOL BY COMMUNES BELONGING TO THE AREAS OF THE NATIONAL PARKS IN POLAND

SUMMARY: Social media are playing an increasingly signifi cant role as information source for holidaymakers.

Although there is an abundance of research concerning good practices in its usage in marketing of destinations, little is known about implementation of social media in protected areas. The objective of this study is to examine the degree which particular social media appear on webpages of Polish communes (commune is the principal unit of administrative division of Poland) which are located in Polish National Parks (n=119 communes out of 2479 communes in Poland). Those communes are characterised by lower population number and lower per capita income than Polish average.

Results showed that 41,18% (49) communes have at least one offi cial profi le in social media. The most common used social media were Facebook (45) and Youtube (16). Communes that were using social media have on average 35% higher income per capita and 68% more citizens than those that do not use social media. Hence commune’s economy and its population determine its propensity to use social media. The analysis of the results showed that social media are still underutilised in marketing of Polish communes in protected areas.

KEYWORDS: social media, tourism marketing, national park, commune

Adam Pawlicz, dr – Uniwersytet Szczeciński

adres korespondencyjny:

Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług ul. Cukrowa 8, 71-004 Szczecin e-mail: adam.pawlicz@wzieu.pl

(2)

Wstęp

Współcześnie media społecznościowe w znaczący sposób zmieniają sposób wykorzystania Internetu w komunikacji marketingowej. Na początku XXI wieku większość przedsiębiorstw oraz organizacji non-pro it i jednostek samorządu terytorialnego wykorzystywało Internet do jednostronnej komunikacji porów- nywalnej do tradycyjnych narzędzi promocji takich, jak na przykład reklama.

Klienci mogli naturalnie wysłać wiadomość e-mail do organizacji, niemniej jednak w przeważającej większości przypadków przyjmowali postawę pasywną.

Pojawienie się narzędzi tak zwanych Web 2.0 (blogi, media społecznościowe, strony www umożliwiające użytkownikom ocenę produktów) w fundamentalny sposób zmieniło sposób komunikacji, pozwalając użytkownikom na znacznie większą partycypację w treściach zamieszczanych w sieci. Wpisy tworzone przez użytkowników współcześnie w znacznym stopniu determinują wizerunek organizacji anawet mają wpływ na jej przychody i w rezultacie przetrwanie. Nowe możliwości komunikacji z użytkownikami są dostępne również dla organizacji w branży turystycznej, która od momentu powstania pierwszych systemów rezerwacyjnych w latach sześćdziesiątych XX wieku zawsze należała do obsza- rów intensywnego zastosowania technologii informatycznych. Pojawienie się mediów społecznościowych stanowi szansę, jednak ze względu na dwustronny model komunikacji ich nieumiejętne wykorzystanie może spowodować straty wizerunkowe iwkonsekwencji również materialne. Media społecznościowe są coraz częściej wykorzystywane w marketingu obszarowego produktu turystycznego. Podobnie jak w przypadku innych instrumentów marketingu, jednostki samorządu terytorialnego starają się wykorzystać media społecznościowe jako instrument przewagi konkurencyjnej, który pozwoli na usprawnienie kanałów komunikacji między potencjalnymi turystami a na przykład informacją tury- styczną lub bezpośrednio jednostką odpowiedzialną za marketing regionu.

Dotychczasowe badania dotyczące wykorzystania mediów społecznościowych w marketingu turystycznym regionów w Polsce dotyczą najczęściej dużych miast i mają charakter przede wszystkim jakościowy. Celem niniejszej pracy jest osza- cowanie stopnia wykorzystania mediów społecznościowych w 119 gminach leżących na terenach parków narodowych w Polsce. Zbadany został również sto- pień aktywności wykorzystania dwóch najpopularniejszych mediów społeczno- ściowych: Facebook i Youtube.

Media społecznościowe jako narzędzie marketingu

Media społecznościowe (ang. social media) de iniowane są jako „witryny będące internetowym miejscem spotkań ludzi poszukujących nowych znajomo-

(3)

ści, w których uczestnicy wymieniają się wszelkimi informacjami w oparciu oswoje indywidualne pro ile, wykorzystując do tego specjalny interfejs¹. Innym pojęciem, często kojarzonym z serwisami społecznościowymi, jest UGC (user- -generated content), który na język polski można przetłumaczyć jako „treść gene- rowana przez końcowego użytkownika”. Jeśli Web 2.0 potraktować jako techno- logiczną i ideologiczną podstawę, to UGC prezentuje sumę sposobów korzystania z portali społecznościowych. Potocznie pojęcie to odnosi się do różnych treści, form zawartości multimedialnej, które są publicznie dostępne i, co ważne, tworzone przez końcowych użytkowników (czyli nie jak w przypadku tradycyjnych mediów przez profesjonalnych twórców)². Można wyróżnić 4 podstawowe kate- gorie stron społecznościowych:

• horyzontalne – nazywane najczęściej serwisami społecznościowymi, zazwy- czaj mające najliczniejsze grono użytkowników, umożliwiające tworzenie pro ili, komunikację użytkowników;

• wertykalne – skupiające osoby o podobnych zainteresowaniach;

• lokalne – skupiające osoby z tego samego obszaru;

• profesjonalne – przeznaczone do podtrzymywania biznesowych kontaktów ido celów zawodowych.

W niniejszej pracy autor zajmować się będzie jedynie stronami pierwszego typu. Z perspektywy użytkownika największą wartością użytkowania mediów społecznościowych jest możliwość poznania opinii innych użytkowników na temat produktu. Media społecznościowe są zatem do pewnego stopnia przenie- sieniem marketingu szeptanego na poziom wirtualny³.

Za pomocą mediów społecznościowych organizacja może utrzymywać kontakt z zainteresowanymi nie tylko przez publikację treści, ale również przez sze- reg innych działań takich, jak⁴:

• przygotowanie ciekawego pro ilu,

• zapraszanie na wydarzenia,

• wykorzystywanie tak zwanych pytań,

• udostępnianie użytkownikom ekskluzywnych materiałów,

• zapraszanie fanów do oznaczania siebie na publikowanych zdjęciach,

• wykorzystanie konkursów zewnętrznych,

• wykorzystanie reklamy na serwisie społecznościowym,

• wykorzystanie kuponów promocyjnych,

1 M. Laskowski, Problematyka budowy serwisu społecznościowego na przykładzie projektu lokal- nego portalu kulturalnego-studium przypadku, „Scienti ic Bulletin of Chełm. Section of Mathe- matics and Computer Science” 2008 nr 1, s. 185-192.

2 M. Grzegory, Serwisy społecznościowe jako narzędzie marketingowe, „Zeszyty Naukowe Uni- wersytetu Szczecińskiego. Studia Informatica” 2011 nr 656(28), s. 35-49.

3 J. Ayeh, D. Leung, N. Au, R. Law, Perceptions and strategies of hospitality and tourism practitio- ners on social media: an exploratory study, “Information and Communication Technologies in Tourism” 2012, s. 1–12.

4 B. Rak, 21 sposobów na pozyskanie fanów w serwisie Facebook, „Marketer+” 2012 nr 3, s. 62-67, cyt. za: J. Krawiec, J. Wyrwisz, Facebook.com jako efektywne narzędzie komunikacji marketingo- wej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania i Marketingu”

2013 nr 32, s. 375-388.

(4)

• pay with a tweet – udostępnianie wartościowych treści w zamian za udostęp- nienie informacji znajomym,

• pozyskiwanie partnerów do działań – wykorzystanie cross promocji, czyli promocji z partnerami biznesowymi,

• integracja z innymi kanałami serwisami społecznościowymi.

W literaturze powszechnie przyjęta jest teza, iż media społecznościowe nie zastąpią tradycyjnych instrumentów marketingu, a jedynie pozwolą na ich lepsze wykorzystanie. Podobne podejście dominowało w literaturze dotyczącej marketingu w Internecie w pierwszej dekadzie XXI wieku. Podobnie jak w przypadku Inter- netu należy się spodziewać, że najwięcej zyskają organizacje, które z jednej strony jako pierwsze będą implementować narzędzia jakie dają serwisy społecznościowe a z drugiej unikną błędów związanych z niewłaściwym ich wykorzystaniem.

Według portalu statista.com najpopularniejszym serwisem społecznościo- wym na świecie jest Facebook, który posiada prawie półtora miliarda użytkowni- ków⁵. Kolejnymi portalami są QQ (832 miliony – najbardziej popularny w Chinach) oraz również mało znany w Polsce portal WhatsApp. W Polsce według serwisu SMMeasure.com w styczniu 2015 w Polsce z Internetu korzystało 25,7 mln Pola- ków, z których 13 milionów posiadało konta na serwisach społecznościowych.

Aż9,2 miliona korzystało z serwisów społecznościowych za pomocą telefonów komórkowych. Najpopularniejszym serwisem jest Facebook oraz Google+ (rysunek 1).

5 www.statista.com [02-09-2015].

35%

19%

10%

7%

6%

5%

0% 5% 10% 15% 20% 25% 30% 35% 40%

Facebook Google+

NK.pl Twitter Skype Facebook messenger LinkedIn Badoo Instagram Pinterest

Rysunek 1 Najpopularniejsze serwisy społecznościowe oraz komunikatory w Polsce (odsetek populacji kraju korzystającej z serwisów społecznościowych) [%]

Źródło: www.smmeasure.eu [08-09-2015].

(5)

Według portalu SMMeasure.eu przeciętny polski użytkownik serwisów spo- łecznościowych korzysta z nich przez 2,1 godziny. Media społecznościowe stano- wią zatem olbrzymi potencjał, który może być wykorzystany nie tylko przez przedsiębiorstwa, ale również jednostki samorządu terytorialnego. Powyższe dane nie uwzględniają serwisu Youtube, który nie przez wszystkie źródła jest traktowany jako medium społecznościowe. Według danych irmy Gemius z serwisu Youtube korzysta 75,53% polskich użytkowników Internetu (dane z listo- pada 2014). Z tego względu zostanie on uwzględniony w prezentowanych badaniach.

Wykorzystanie mediów społecznościowych w marketingu terytorialnym

Wykorzystanie mediów społecznościowych przez administrację publiczną zasadniczo podlega podobnym regułom jak w przypadku organizacji for-pro it.

Należy podkreślić jednak, że jedną z kluczowych zalet mediów społecznościo- wych jest możliwość wpływania na wizerunek organizacji, który z punktu widze- nia marketingu terytorialnego ma kluczowe znaczenie⁶. Odpowiednio zarządza- ne media społecznościowe pozwalają również samorządowi terytorialnemu na zajęcie miejsca lidera w zakresie marketingu terytorialnego w regionie⁷. Dotyczy to zarówno marketingu skierowanego do turystów wypoczynkowych jak i biznesowych⁸.

Różnice pomiędzy komunikacją w tradycyjnym kanale elektronicznym nie dotyczą jedynie dwukierunkowej komunikacji oraz możliwości bezpośredniego wpływania na komunikat przez użytkowników. Różnice między oboma kanałami w odniesieniu do komunikacji między administracją publiczną a mieszkańcami iturystami przedstawia tabela 1.

Badania naukowe w zakresie wykorzystania serwisów społecznościowych przeprowadzone do tej pory wykazały, że media społecznościowe są najinten- sywniej wykorzystywane w dużych aglomeracjach. Sułkowski i Kaczorowska- -Spychalska⁹ wskazują jednak, że nawet w dużych ośrodkach nakłady na komuni-

6 J. Krawiec, J. Wyrwisz, op. cit.; K. Or in, Kreowanie wizerunku turystycznego za pomocą interne- tu na przykładzie wybranych miast Polski, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Pro- blemy Zarządzania, Finansów i Marketingu” 2012 nr 27, s. 325-334; K. Or in, J. Krala, Kreowanie wizerunku produktu turystycznego -obiekt za pomocą stron internetowych na przykładzie Szcze- cińskiej Bazyliki Metropolitalnej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomic- zne Problemy Usług” 2011 nr 65, s. 351-360.

7 P. Zmyślony, Identi ication of leadership in emerging tourist destinations, “Tourism Review”

2014 nr 69(3), s. 173-186.

8 A. Kalinowska-Żeleźnik, M. Sidorkiewicz, Produkty turystyki biznesowej narzędziem komunika- cji marketingowej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług” 2009 nr 42, s. 632-638.

9 Ł. Sułkowski, D. Kaczorowska-Spychalska, Communication of Polish Cities in Social Media,

“International Journal of Contemporary Management” 2014 nr 13(4), s. 39-52.

(6)

kację z wykorzystaniem tego narzędzia są symboliczne i w większości dużych miast nie przekroczyły 10 000 zł rocznie. Dotychczasowe badania przeprowadzone w Polsce wskazywały na liczne dobre praktyki związane z wykorzystaniem mediów społecznościowych w komunikacji z mieszkańcami i turystami, niemniej jednak nie odpowiadały na pytanie jakie czynniki determinują wykorzystanie mediów społecznościowych.

Tabela 1 Różnice między wykorzystaniem mediów tradycyjnych i mediów społecznościowych w administracji publicznej

Wyszczególnienie Tradycyjne media elektroniczne Media społecznościowe

Przekaz informacyjny jednolity dla wszystkich spersonalizowany Komunikowanie z obywatelem jednostronne lub dwustronne sieciowe

Propagator informacji urząd urząd i społeczności

w Internecie Forma obsługi obywatela uwierzytelniane kanały

transakcyjne

kontakty bezpośrednie z rozpoznawalnym użytkownikiem Grupa do testowania nowych

rozwiązań

wybrana próba badawcza społeczność internetowa

Źródło: J. Papińska-Kacperek, K. Polańska, Obecność administracji publicznej w mediach społecznościowych, „Rocz- niki Kolegium Analiz Ekonomicznych” 2014 nr 33, s. 437-453.

Metodyka badań

Większość polskich badań nad marketingiem turystycznym samorządu terytorialnego opiera się na poziomie gminy, co jest skutkiem decyzji z 2001 roku o włączeniu spraw związanych z turystyką do zadań własnych samorządów gminnych¹⁰. Z tego względu badając potencjał wykorzystania mediów społeczno- ściowych w marketingu turystycznym jednostek samorządu terytorialnego, badania zrealizowano na poziomie gmin.

Dotychczasowe badania wykorzystania serwisów społecznościowych przez jednostki terytorialne w Polsce ma charakter przede wszystkim jakościowy.

10 Porównaj: W. Kuźniar, Aktywność marketingowa gmin i jej oddziaływanie na rozwój turystyki wiejskiej, „Prace Naukowe Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Monogra ie i Opracowania” 2013 nr 16, s. 301; A. Panasiuk, Ocena zaangażowania gmin w pozyskiwanie środków Unii Europejskiej w zakresie gospodarki turystycznej, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu” 2013 nr 303, s. 214-223; A. Panasiuk, (red.), Informacja tury- styczna, Warszawa 2010.

(7)

Przykładowo, Brzeziński i Jasiński¹¹ przebadali strony serwisów społecznościo- wych w 11 dużych polskich miastach. Autorzy wskazali na liczbę polubień na portalu Facebook oraz wymienili inne portale społecznościowe miast, które mia- ły założone o icjalne pro ile. W pracy dokonano również jakościowej analizy tre- ści zamieszczanych na pro ilach. Koszembar-Wiklik¹² omawiając wykorzystanie mediów społecznościowych w strategiach PR polskich miast zbadała celowo wybrane 12 polskich miast, a przedmiotem badania była liczba osób, które lubią pro il na Facebooku miasta, które „o tym mówią” oraz wskazała na najczęstszą grupę wiekową osób lubiących pro il. Turek¹³ przeprowadził podobną analizę w pięciu średniej wielkości polskich miastach. Wykorzystał on wskaźnik liczby polubień do liczby mieszkańców miasta, niemniej jednak jego analiza miała charakter przede wszystkim jakościowy. Sułkowski i Kaczorowska-Spychalska¹⁴ wykorzystali ankietę internetową, za pomocą której zbadano wykorzystanie ser- wisów społecznościowych. Ankieta została wysłana do 120 największych polskich miast spośród których autorzy uzyskali 38 (31,6%) odpowiedzi. Zestawie- nie dotychczasowych badań związanych z wykorzystaniem serwisów społeczno- ściowych w marketingu terytorialnym w Polsce przedstawia tabela 2.

Zdecydowana większość dotychczasowych badań poświęconych wykorzystaniu mediów społecznościowych w marketingu terytorialnym obejmowała duże i średnie miasta, podczas gdy brak jest badań nad ich wykorzystaniem przez samorządy położone w obszarach przyrodniczo cennych.

Głównym celem pracy jest ocena wykorzystania mediów społecznościowych przez gminy położone w Parkach Narodowych w Polsce. Obszarem badawczym były gminy, których część obszaru leżało na terenie jednego z 23 parków narodowych w Polsce. Na podstawie analizy o icjalnych stron internetowych parków narodowych oraz wywiadów telefonicznych i mailowych zidenty ikowano 119 takich gmin. Ze względu na problemy związane z dużą liczbą nieo icjalnych stron na serwisach społecznościowych wskazywaną przez Brzezińskiego i Jasińskie- go¹⁵ zdecydowano się, podobnie jak Adamczuk¹⁶ na metodę analizy zawartości o icjalnych stron internetowych badanych gmin. Badania, które przeprowadzono 7 września 2015 roku obejmowały:

• identy ikację o icjalnej strony na serwisach społecznościowych,

• liczbę polubień na Facebooku,

• aktywność w miesiącu sierpniu 2015 na portalu Facebook,

• liczbę subskrypcji na kanale Youtube,

11 S. Brzeziński, M. Jasiński, Media społecznościowe w marketingu terytorialnym polskich miast,

„Marketing i Rynek” 2014 nr 3, s. 9-17.

12 M. Koszembar-Wiklik, Media społecznościowe w strategii public relations miast, „Polityki Europejskie, Finanse i Marketing” 2013 nr 10(59), s. 361-370.

13 T. Turek, Analiza wykorzystania portali społecznościowych w promocji wybranych miast Polski,

„Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług” 2014 nr 113(2), s. 131-140.

14 Ł. Sułkowski, D. Kaczorowska-Spychalska, op. cit.

15 S. Brzeziński, M. Jasiński, op. cit.

16 J. Adamczuk, op. cit., s. 189-199.

(8)

• liczbę ilmów na o icjalnym pro ilu na Youtube.

Analiza danych została przeprowadzona przy wykorzystaniu standardowego arkusza kalkulacyjnego Excel.

Wyniki badań

W 49 gminach (41,18%) na stronach internetowych znalazły się linki do o i- cjalnych stron na serwisach społecznościowych badanych gmin. W większości przypadków gminy posiadały jedynie jedno o icjalne konto na najpopularniejszym serwisie Facebook, podczas gdy pozostałe serwisy były zdecydowanie mniej popularne (rysunek 2).

Tabela 2 Zestawienie publikowanych badań nad wykorzystaniem serwisów społecznościowych w marketingu terytorialnym w Polsce

Badacze Próba Charakterystyka próby Główne narzędzia badawcze Analiza

jakościowa

Badane media społecznościowe Brzeziński

i Jasiński (2014) 11 Duże miasta Analiza treści mediów

społecznościowych Tak Wszystkie

Koszembar-Wiklik

(2013) 12

Dobór celowy (zarówno duże miasta jak i małe)

Analiza treści mediów

Stopczyńska

(2014) 1 Case study –

miasto Łódź

Sułkowski i Kaczo- rowska-Spychalska (2014)

38 Duże i średnie miasta

Ankieta internetowa dla osób odpowiedzialnych za publikację treści

Tak -

Turek (2014) 5

Miasta o potencjale zbliżonym do Częstochowy

Adamczuk (2014) 11 Gminy powiatu jeleniogórskiego

Ślusarski (2010) 12 Miasta wojewódzkie Analiza treści przez eks-

pertów Tak wszystkie

Źródło: opracowanie własne na podstawie: S. Brzeziński, M. Jasiński, Media społecznościowe w marketingu terytorialnym polskich miast, „Marketing i Rynek” 2014 nr 3; M. Koszembar-Wiklik, Media społecznościowe w strategii public relations miast, „Polityki Euro- pejskie, Finanse i Marketing” 2013 nr 10(59); K. Stopczyńska, Rola social media w kreowaniu wizerunku miasta na przykładzie miasta Łodzi, „Handel Wewnętrzny” 2014 nr 5(352); Ł. Sułkowski, D. Kaczorowska-Spychalska, op. cit.; T. Turek, op. cit.; J. Adamczuk, Media społecznościowe jako narzędzie kreowania wizerunku jednostek samorządowych na przykładzie samorządów lokalnych powiatu jele- niogórskiego, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu” 2014 nr 332; P. Ślusarski, Ranking miast w social mediach, „Press” 2010 nr 11, s. 72–74.

(9)

Serwisy takie jak NK, Pinterest, Vimeo i Goldenline były wykorzystywane jedynie przez jedną gminę. Gminy korzystające z mediów społecznościowych najczęściej korzystały jedynie z jednego serwisu (34). Z dwóch serwisów spo- łecznościowych korzystało 8 gmin, z trzech 4 gminy. Więcej serwisów społeczno- ściowych znaleziono jedynie na stronach gmin Łapsze Niżne (4) i Wielka Wieś (Ojcowski Park Narodowy), która to swój pro il posiadała aż na 7 portalach spo- łecznościowych.

Liczba osób lubiących strony serwisu Facebook wahała się między 168 a33 160 (Zakopane). Mediana liczby osób lubiących wyniosła jedynie 1048 osób.

Liczbę fanów w gminach przedstawia rysunek 3.

Należy podkreślić, że założone przez samorządy strony na Facebooku są wwiększości bardzo aktywne. Spośród 45 dostępnych stron jedynie w dwóch przypadkach brak było jakiegokolwiek wpisu w miesiącu sierpniu. Znacznie mniejszą popularnością cieszył się drugi badany serwis społecznościowy Youtu- be. Również jego wykorzystanie było znacznie mniej intensywne, spośród 16 o icjalnych pro ili gmin więcej niż 10 ilmów (ogółem) znajdowało się jedynie na 5 stronach a mediana osób subskrybujących kanał wyniosła zaledwie 8,5. Należy podkreślić, że znaczna część samorządów zamieszczała ilmy na swoim pro ilu wserwisie Facebook.

Różnice w zakresie dochodów na jednego mieszkańca oraz liczby ludności pomiędzy gminami korzystającymi z serwisów społecznościowych oraz pozosta- łymi gminami przedstawia tabela 3.

4 5

16

45

0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50

Twitter Google+

Youtube Facebook

Rysunek 2

Wykorzystanie poszczególnych serwisów społecznościowych przez gminy leżące w polskich parkach narodowych w 2015 roku (n=119)

(10)

Jak wynika z tabeli 3 gminy wykorzystujące media społecznościowe mają statystycznie znacznie więcej mieszkańców oraz wyższe dochody na 1 mieszkań- ca. Należy podkreślić, że gminy leżące na terenach parków narodowych są znacznie mniej ludne niż wszystkie gminy w Polsce (średnia populacja gminy w Polsce to około 15 500 osób, podczas gdy w gminach leżących w parkach narodowych średnia populacja wyniosła 9900) oraz osiągają niższe dochody na mieszkańca (średnia dla Polski to 1 358,98 zł, a w gminach leżących w granicach parków narodowych jedynie 1207 zł).

Rysunek 3 Liczba osób lubiących strony badanych gmin leżących w polskich parkach narodowych na serwisie

Facebook w 2015 roku

8

14

10 10

3

0 2 4 6 8 10 12 14 16

do 500 501-1000 1001-2000 2001-5000 pow. 5000

Tabela 3 Porównanie średniej liczby ludności oraz średniego dochodu na 1 mieszkańca w gminach korzystających z serwisów społecznościowych i pozostałych gminach

Wyszczególnienie Gminy korzystające z serwisów społecznościowych

Pozostałe gminy

Wszystkie gminy leżące w parkach narodowych

Wszystkie gminy w Polsce

n 49 70 119 2478

Średnia ludność gmin 13 046 7748 9929,5 15 500

Średni dochód na 1 mieszkańca 1369 zł 1015 zł 1207 zł 1 358,98 zł

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych GUS z 2014 roku.

(11)

Wyniki badań powinny być interpretowane z ostrożnością ze względu na trzy czynniki:

(1) W badaniach nie rozróżniano wykorzystania mediów społecznościowych wkomunikacji z turystami i mieszkańcami. Część gmin zamieszczała na swo- ich pro ilach praktycznie wszystkie te informacje, które pojawiały się na stronach internetowych (na przykład na temat przetargów, wywozu śmieci) aczęść jedynie te informacje, które dotyczyły szerszego grona zainteresowa- nych. Przykładowo serwis Youtube był wykorzystywany przez część gmin do zamieszczania kilkugodzinnych ilmów z obrad rad gminnych. W tym zakresie niewątpliwie zwiększało to transparentność podejmowania decyzji, niemniej jednak nie miało związku z marketingiem turystycznym. Wypracowa- nie metodologii badań służącej identy ikacji odsetka przekazu marketingo- wego skierowanego do turystów i mieszkańców mógłby stać się dalszym istotnym kierunkiem badań, które w lepszy sposób pozwoli zrozumieć deter- minanty wykorzystania mediów społecznościowych przez samorządy gminne.

(2) Badania nie obejmowały również wykorzystania mediów społecznościo- wych na poziomie zarówno powiatów jak i samych parków narodowych.

Ztego powodu część samorządów mogła nie podejmować działań związa- nych z promocją gminy, niemniej jednak nie tłumaczy to braku zaangażowa- nia w zakresie komunikacji z mieszkańcami.

(3) Ponadto, w badaniach uwzględniono gminy, których przynajmniej fragment obszaru znajdował się na terenie parku narodowego, tymczasem wpływ parku na produkt turystyczny gminy mógł się znacząco różnić ze względu na między innymi możliwości komunikacyjne z najważniejszymi atrakcjami parku.

Podsumowanie

Media społecznościowe stanowią niewątpliwie przyszłość komunikacji mię- dzy jednostkami samorządu terytorialnego a mieszkańcami i turystami. Ichumie- jętne wykorzystanie może skutkować nie tylko lepszą komunikacją z mieszkań- cami (zwłaszcza młodszymi), ale również przyczynić się do wzrostu wielkości ruchu turystycznego a nawet bezpośredniej komunikacji z turystami. Uwzględ- niając peryferyjne położenie większości gmin będących przedmiotem badania, należy podkreślić, że poziom wykorzystania mediów społecznościowych jest stosunkowo wysoki. Mimo wszystko w zakresie zarówno jakościowym jak i ilo- ściowym istnieje jeszcze duży potencjał wzrostu ich wykorzystania w marketingu terytorialnym gmin leżących na terenach parków narodowych.

(12)

Literatura

Adamczuk J., Media społecznościowe jako narzędzie kreowania wizerunku jednostek samorzą- dowych na przykładzie samorządów lokalnych powiatu jeleniogórskiego, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu” 2014 nr 332

Ayeh J., Leung D., Au N., Law R., Perceptions and strategies of hospitality and tourism practitio- ners on social media: an exploratory study, “Information and Communication Technolo- gies in Tourism” 2012

Brzeziński S., Jasiński M., Media społecznościowe w marketingu terytorialnym polskich miast,

„Marketing i Rynek” 2014 nr 3

Grzegory M., Serwisy społecznościowe jako narzędzie marketingowe, „Zeszyty Naukowe Uni- wersytetu Szczecińskiego. Studia Informatica” 2011 nr 656(28)

Kalinowska-Żeleźnik A., Sidorkiewicz M., Produkty turystyki biznesowej narzędziem komunika- cji marketingowej, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Proble- my Usług” 2009 nr 42

Koszembar-Wiklik M., Media społecznościowe w strategii public relations miast, „Polityki Euro- pejskie, Finanse i Marketing” 2013 nr 10(59)

Krawiec J., Wyrwisz J., Facebook.com jako efektywne narzędzie komunikacji marketingowej,

„Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania i Marketingu”

2013 nr 32

Kuźniar W., Aktywność marketingowa gmin i jej oddziaływanie na rozwój turystyki wiejskiej,

„Prace Naukowe Wydziału Ekonomii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Monogra ie i Opraco- wania” 2013 nr 16

Laskowski M., Problematyka budowy serwisu społecznościowego na przykładzie projektu lokal- nego portalu kulturalnego-studium przypadku, „Scienti ic Bulletin of Chełm. Section of Mathematics and Computer Science” 2008 nr 1

Or in K., Krala J., Kreowanie wizerunku produktu turystycznego -obiekt za pomocą stron inter- netowych na przykładzie Szczecińskiej Bazyliki Metropolitalnej, „Zeszyty Naukowe Uni- wersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług” 2011 nr 65

Or in K., Kreowanie wizerunku turystycznego za pomocą internetu na przykładzie wybranych miast Polski, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu” 2012 nr 27

Panasiuk A., (red.), Informacja turystyczna, Warszawa 2010

Panasiuk A., Ocena zaangażowania gmin w pozyskiwanie środków Unii Europejskiej w zakresie gospodarki turystycznej, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”

2013 nr 303

Papińska-Kacperek J., Polańska K., Obecność administracji publicznej w mediach społecznościo- wych, „Roczniki Kolegium Analiz Ekonomicznych” 2014 nr 33

Rak B., 21 sposobów na pozyskanie fanów w serwisie Facebook, „Marketer+” 2012 nr 3 Sułkowski Ł., Kaczorowska-Spychalska D., Communication of Polish Cities in Social Media,

“International Journal of Contemporary Management” 2014 nr 13(4)

Stopczyńska K., Rola social media w kreowaniu wizerunku miasta na przykładzie miasta Łodzi,

„Handel Wewnętrzny” 2014 nr 5(352)

Ślusarski P., Ranking miast w social mediach, „Press” 2010 nr 11

Turek T., Analiza wykorzystania portali społecznościowych w promocji wybranych miast Polski,

„Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług” 2014 nr 113(2)

www.smmeasure.eu www.statista.com

Zmyślony P., Identi ication of leadership in emerging tourist destinations, “Tourism Review”

2014 nr 69(3)