Bolesław Kumor
Obsada metropolii lwowskiej
grecko-katolickiej w 1900 roku
Studia Theologica Varsaviensia 26/2, 245-252S tu d ia T h e o l. V a rs. 2 6 (1988) n r 2
BO LESŁA W KUM OR
OBSADA METROPOLII LWOWSKIEJ GRECKO-KATOLICKIEJ W 1900 ROKU
Rok 1900 zaznaczył się w dziejach kościelnych G alicji licz nym i zgonam i katolickich biskupów . W dn iu 2 m arca zm arł bisku p przem y sk i ob. łac. Ł ukasz Solecki (1881— 1900), 15 kw ietn ia ■— biskup tarn o w sk i Ignacy Łobos (1886— 1900), 2 m aja — m etro p o lita lw ow ski ob. łac. S ew ery n M oraw ski (1885— 1900), a 4 m aja J u lia n K uiłow ski (1899— 1900) m etro p o lita lw ow ski oh. grjk at., w reszcie 28 k w ietn ia n astępnego ro k u poszedł za ich przy k ład em m etro p o lita lw ow ski ob. orm .kat. Izaak M ikołaj Izakow icz (1882— 1901).1 W śród żyw ych o rd y n a riu sz y łacińskich pozostał ty lk o książę biskup k rak ow ski J a n kniaź z K ozielska P u z y n a (1895— 1911),2 zaś w śró d o rd y n a riu szy g r.k at. — m łody, zaledw o 35-letni b isk u p stanisław ow ski A n drzej h rab ia S zeptycki (1899— 1900), oraz b isku p przem yski g r.k at. K o n sta n ty Czechowicz (1896— 1915).3
M etrópolita grecko -k atolick i J u lia n K uiłow ski h e rb u Sas, niegdyś u czestnik p ow stania w ęgierskiego (1848/49), w czasie studiów teologicznych w P a ry ż u zapoznał się z A dam em Mic kiew iczem , po am nestiow an iu osiadł w G alicji, a 26 VI 1890 r. pap. Leon X III bu llą A p o sto la tu s o fficiu m zam ianow ał go b i skupem h efn esteń sk im i pom ocniczym przem yskim . T en sam papież w dniu 22 w rześnia 1891 r. prekonizow ał go na biskupa stanisław ow skiego gr.kat., a bu llą Rom ani P ontificis z dnia 30 sierpn ia 1899 r. — n a m etro p o litę lw ow skiego ob .g r.k at.4 Był on „człow iekiem p rzesiąk n ięty m k u ltu rą
zachodnioeur-t-1 H ie ra r c h ia c a th o lic a (R. R i t z i e r , P. S e f r i n : H ie ra r c h ia c a th o li
ca m e d ii e t r e c e n tio r is a e v i. V ol. V III (1864— 1903), P a ta v i i 1979 s.
339— 340 (L w ów ), 469 (P rz e m y śl), 536 (T a rn ó w ). 2 J . K r a c i k , P u z y n a J a n D u k la n M a u r y c y P a w e ł (1842— 1911) b is k u p k r a k o w s k i , k a r d y n a ł. P o l. S lo w . Bdogr. t. 20 (1Θ86) s. Φ38—400. 3 H ie ra r c h ia c a th o lic a V III, s. 527. 4 D o c u m e n ta P o n tific u m R o m a n o r u m r e s g e s ta s U cra in a e il lu s tr a n tia , E d. A. G. W e 1 у к y j, R o m a e 1954, V ol. II n r 1009, s. 470— 471, n r 1011 s. 472—473, n r 1029, s. 487— 488.
p e jsk ą i polską” (Cz. Lechicki), ale też n a jm n ie j p o p u larn y m w śró d U kraińców i zw alczanym przez nich jeszcze przed no m in acją n a m etro p o litę.5 Toteż po jego śm ierci p roblem zna lezienia odpow iedniego n a stę p c y u ra s ta ł do ro li w ielkiego p ro blem u kościelnego i politycznego.
B ulla In universalis Ecclesiae z 24 II 1807 r. pap. P iusa V II, k tó ra przyw ró ciła do życia daw ną m etropolię h alicką ob. gr.kat. i połączyła ją z arcy b isk u p stw em lw ow skim ob. gr.kat., posta naw iała, że praw o nom inacji każdego m etro p o lity będzie p rzy sługiw ało cesarzow i au striack iem u , prek on izacja zaś n om in ata i in sty tu c ja , a także udzielenie m u św ięceń biskupich w w y padku, g d y b y no m inat ich nie posiadał, w spom niana bu lla re zerw ow ała dla papieża.6 K o n k o rd a t au stria c k i z 18 sierpnia 1855 r. p rzy zn aw ał cesarzow i praw o m ianow ania m etrop olitó w i biskupów w szystkich trz e ch obrządków z ty m w szakże w a ru n k ie m , że w w y k o n y w an iu tego p raw a m iał on korzy stać z ra d y biskupów , należących do te j sam ej p ro w in cji kościel n e j.7 Do ty ch przepisów p raw ny ch , k tó re norm ow ały obsadę m etropolii, lw ow ski synod p ro w in cjaln y grecko-katolicki z 1891 r. dodał jeszcze jed en przepis: w yłączył on od te j godno ści kap łanó w wdowców, a zalecił w yłącznie celebsów .8
G łów na rolę w form ow aniu b s ty k an dy d atów na biskunstw a galicyjskie trzech obrządków o d g ry w ał n am iestn ik cesarski w G alicji. Był nim w ów czas Leon J a n P in iń sk i (31 III 1898— 8 VI 1903). B ył to uczony i ceniony h isto ry k praw a, profesor i re k to r U n iw e rsy te tu Lw owskiego, jed en z przyw ódców K oła pol skiego i członek R ady P ań stw a, a tak że członek T ry b u n a łu P a ń stw a w W iedniu.9 Ja k o n am iestn ik G alicji zaproponow ał w spaniały ch , n ajlep szy ch k an d y d ató w n a bisk u pstw a galicyj skie, k tó rz y zasłynęli później jako w zorow i i w ielce gorliw i duszpasterze, a obecnie p raw ie w szyscy są w śród kan d y d ató w n a ołtarze. T ak m etropolię lw ow ską ob. łac. otrzy m ał re k to r U n iw e rsy te tu Lw ow skiego ks. Jó zef Bilczewski (30 X 1900), m etropolię lw ow ską gr.kat. dotychczasow y bisku p stanisław o w
2 4 g BOLESŁAW KUMOR J2]
5 Cz. L e c h i c k i . K u iło w s k i J u lia n . P o l. S lo w . B io g r. t. 16 1971 s. 109— 110; I. I. N a z a r к o, K i j w s k i i g a lic k i m e tr o p o lity . B io g r a fic z n i
n a r is , R im 1962, s. 214— 220.
* D o c u m e n ta P o n tific u m II n r 871 s. 313—319.
7 T. W ł o d a r c z y k , K o n k o r d a ty , W a rs z a w a 1974, s. 137; I. K o r z e n i o w s k i , Z b ió r p r z e p is ó w o d n o sz ą c y c h się d o K o śc io ła i d u c h o w ie ń s tw a k a to lic k ie g o , L w ó w 1900, s 95.
8 A c ta e t d e c r e ta s y n o d i p r o v in c ia lis R u th e n o r u m G a licia e h a b ita e
L e o p o li an. 1891, L e o p o li 1895, s. 181.
OBSADA METROPOLII LWOWSKIEJ
ski A n d rzej S zeptycki (31 X 1900), m etropolię lw ow ską ob. o rm .k at. głośny kaznodzieja i uczony ks. Józef Teodorowicz (30 V 1901), biskupstw o przem y sk ie ob. łac. — b y ły re k to r U n iw e rsy te tu Jagiellońskiego w K rakow ie, biskup Józef Se b a stia n P elczar (17 X II 1900), zaś biskupstw o tarn o w sk ie — p ro feso r U n iw e rsy te tu Lw ow skiego ks. Leon W ałęga (19 I 1901).10 N am iestnik P in iń sk i p od jął energiczną w alkę z u k ra iń skim ru ch em narodow ym , zw iązał się z Ligą N arodow ą i w ram a ch te j po lity ki w ysuw ał n a stanow iska i k a te d ry b isk u pie grecko-katolickie i łacińskie w G alicji k an dy dató w o cha ra k te rz e pojednaw czym i p o p ierających w spółpracę obydw u narodów polskiego i u k raiń sk ieg o w G alicji. W szak ten sam nam iestn ik odrzucił k a n d y d a tu rę ks. Leona W ałęgi na m e tro polię lw ow ską ob. łac. w 1900 r., a to „ze w zględu na jego kon fliktow e stosunki z k lere m ru sk im ” i „w in teresie pokoju m iędzy obydw om a ob rządk am i”. P o p a rł go nato m iast na sto licę biskupią w T arnow ie, gdzie p ro b lem te n p raw ie nie ist n iał.11 K a n d y d a tu rę ks. Józefa Bilczewskiego n a m etro p o litę lw ow skiego ob. łac. n am iestn ik p ostaw ił m .in. dlatego, iż spo dziew ał się, że „na przyszłość będzie on mógł rozw iązać cały szereg tru d n y c h zagadnień” 12. M ożna się było spodziewać, że po śm ierci m etro p o lity K uiłow skiego n am iestn ik poprze k a n d y d a ta o podobnych w alorach.
W ażna rola w w yznaczaniu k a n d y d ató w na katolickie stoli ce b-skupie w G alicji p rzy p ad ła rów nież biskupom galicyjskim . Do n ich bowiem , zgodnie z p raw em k o n k o rd atu z 1855 r., m iał zw racać się nam iestn ik o w ysunięcie kan d y d ató w na w ak ujace biskup stw a. W w y p ad k u obsadzania b isk up stw grecko-katolic- kich n am iestn ik zw racał się w yłącznie do biskupów tego ob rząd k u . P rz y obsadzaniu u rzęd u m etro p o lity lwowskiego gr.kat. odpow iednich k an d y d ató w m ieli w ysuw ać b isk up przem yski g r.k at. i biskup stanisław ow ski tegoż obrządku.
Po śm ierci m etro p o lity Ju lia n a K uiłow skiego K a p itu ła m e tro p o lita ln a gr.kat., k tó re j przew odniczył a rc h ip re z b ite r i p re po zy t ks. A nd rzej Bielecki (Bileckij), pow iadom iła o ty m te le graficznie M inisterstw o WR i O P w W iedniu, n am iestn ik a P i- n ińskiego w e Lw owie i, rzecz dziw na, cesarza niem ieckiego
io H ie ra r c h ia c a th o lic a V III, s. 339— 340, 469, 536.
u B. K u m o r, O b s a d a m e tro p o lii lw o w s k ie j o b r z ą d k u ła c iń s k ie g o w la t a c h 1772— 1918, ..A n a le c ta G ra o v ie n s ia ” t. 9: 1977, s. 466 B. K u m o r , D ie c e zja T a r n o w s k a . D z ie je u s t r o ju i o rg a n jza c jt 1786— 1985,
K r a k ó w 1985, s. 286.
2 4 8 BOLESŁAW KUMOR { 4 }
W ilhelm a II w B erlin ie.13 Po uroczystościach pogrzebow ych m e tro p o lity K uiłow skiego, k tó re odbyły się dopiero 8 m a ja tegoż ro k u p rz y udziale m etro p o lity lw ow skiego ob. orm .kat. I. M. Izakow icza i dwóch biskupów g r.k at. K. Czechowicza z P rz e m yśla i A. Szeptyckiego ze Stanisław ow a, nam iestn ik P in iń sk i zw rócił się do obydw óch h ierarch ó w ru sk ich o zaproponow anie odpow iednich k an d y d ató w n a osieroconą stolicę m etro p o lita l n ą w e Lwowie.
B iskup p rzem yski g r.k at. K o n sta n ty Czechowicz (1847— 1915), k tó ry sam dopiero od 3 la t b y ł biskupem , w y staw ił 3 k a n d y d a tu ry :
1° bisku p stanisław ow ski g r.k at. A n d rzej h ra b ia Szeptycki; 2° ks. Leon T urkiew icz, arch id iak o n i dziekan k a p itu ły m e
tro p o lita ln e j gr.kat. w e Lwowie;
3° ks. A n d rzej Bielecki, a rc h ip re z b ite r i p rep o zy t k a p itu ły m etro p o lita ln ej i a d m in istra to r archidiecezji lw o w skiej g r.k a t.14
P rz y p a trz m y się bliżej ty m k an d yd ato m . B iskup stanisław ow ski g r.k at. A nd rzej Rom an S zeptycki (im iona ze ch rztu: Rom an M aria A leksander) urodził się w rodzinie polskiego h rab io - stw a z ojca J a n a i Zofii F re d ro w P rzy łb icach w d niu 29 lipca 1865 r. O chrzczony w o b rząd ku łacińskim , w ty m ob rząd ku p rz y ją ł rów nież pierw sze s a k ra m e n ty św. in icjacji ch rześcijań skiej. Po stu d iach praw niczych n a u n iw e rsy te ta c h w e W rocła w iu i K rakow ie o trzy m ał stopień d o k to ra p ra w (19 V 1888). Za zgodą pap. Leona X III w 22 ro k u życia zm ienił o brządek ła ciński n a grecko-katolicki (22 VI 1888), n a stęp n ie w stą p ił do bazylianów w D obrom ilu (28 V 1888). Po stu d iach teologicz ny ch u jezuitów w K rakow ie w d n iu 25 sierp n ia 1892 r. o trz y m ał św ięcenia subd iak o n atu, 27 sierp n ia t.r. diak o n atu i 28 sie r p nia t.r. p re z b ite ra tu z r ą k b isk u p a przem yskiego g r.kat. J u lian a P ałesza. Po dalszych stu d iach teologicznych w dniu 20 stycznia 1894 r. otrzy m ał d o k to ra t z teologii na U n iw e rsy te cie G regoriańskim w R zym ie.15
W dniu 20 czerw ca 1896 r. został ihu m en em (przeorem ) k la szto ru św. O nufrego w e Lw ow ie i profesorem teologii w stu
-13 H H S t. W ie n (H of- H a u s - u n d S ta a ts a r c h iv . W ien ) 7 K .Z . 1900. N r 12/6 1900 p ra e s . 5 V e x p . 8 V (T e le g ra m y ).
14 H H S t. 17 K .Z 1900. N r 29/0. V o r tr a g M i a C u ltu s u n d U n te r r ic h t R it t e r v o n H a r te i v o n 25 X 1900.
15 H ie ra rc h ia c a th o lic a V III, s. 527; E. P r u s , W ła d y k a ś w ię t o ju r s k i* W a rs z a w a 1985, s. 25 n a
.[5 ] OBSADA METROPOLII LWOWSKIEJ 2 4 9
dium bazy liańskim w K ry ty n o p o lu . Po śm ierci k ard. S ylw e stra Sem bratow icza, m etro p o lity lw ow skiego g r.k at. (f 4 V III 1898), biskup p rzem yski g r.k at. K. Czechowicz i b isk u p sta n i sław ow ski g r.kat. w y su n ęli ks. A. Szeptyckiego jako p ierw szego k a n d y d a ta n a stolicę m etro p o lita ln ą gr.kat. w e Lw ow ie, „ale ty lk o w zgląd n a m łode la ta spowodow ał, że m etro p olitą w ów czas nie zo stał” 16. M iał bow iem w ów czas ukończone za ledw ie 33 lata. P raw o kanoniczne w ym agało od k a n d y d a ta n a biskupa ukończonego 34 ro k u życia.17 N ie przekreśliło to w szakże jego zaw ro tn ej k a rie ry kościelnej. W praw dzie m e tro politą nie został, ale po p rzesunięciu b isk u p a Ju lia n a K uiłow skiego n a stolicę m etro p o lita ln ą g r.k at. w e Lw ow ie (19 VI 1899), n a w niosek n am iestn ik a P inińskiego ces. Fran ciszek Jó zef I zam ianow ał go b iskupem g r.kat. w S tanisław ow ie (12 II 1899), co potw ierdził pap. Leon X III bu llą A po stola tus o fficiu m z dnia 19 czerw ca 1899 r. W d n iu 17 w rześnia 1899 r. p rz y ją ł św ięcenia biskupie w e Lw owie z rą k m etro p o lity J u lia n a K u i łowskiego, a w dniu 20 tegoż m iesiąca i ro k u odbył uroczysty in g res do k a te d ry w S tanisław ow ie.18 G dy zaw akow ała bardzo ry ch ło stolica m etro p o litaln a w e Lwowie, b isku p A. Szeptycki, pierw szy i głów ny k a n d y d a t n a nią, liczył 34 la ta i 8 m ie sięcy.
D rugim k a n d y d a te m b iskupa Czechowicza b ył ks. Leon T u r kiew icz, arch id iako n i dziekan k a p itu ły m etro p o lita ln ej gr.kat. w e Lw owie. Urodzooay w 1846 r. i w yśw ięcony w 1872 r., był re k to re m S em in arium Duchow nego w e Lw owie, papieskim p ra łate m dom ow ym (1896), re fe re n te m K onsystorza M etrop o lital nego, egzam inatorem synodalnym , b y ł odznaczony o rderem pa pieskim „P ro Ecclesia et P o n tifice ”, a tak że o rd erem św. Leo polda. M iał więc 64 la ta i 28 la t k ap łań stw a, b y ł w dow cem i m iał w łasną rodzinę.19
N a trzecim m iejscu b isk u p K . Czechowicz w y su n ął k a n d y d a tu rę ks. A n d rzeja Bieleckiego (Bileckij), a d m in istra to ra i w i k ariu sza k ap itu ln ego archidiecezji lw ow skiej ob. gr.kat. U ro dził się on w 1847 r., św ięcenia k ap łań sk ie p rz y ją ł w 1872 r. 18 R e la c ja n a m ie s tn ik a P in iń s k ie g o — H H S t. W ie n . 17 K .Z . N r 29/0. V o r tr a g M in . C u ltu s u n d U n te r r ic h t R i t t e r v o n H a r te i v o n 25 X 1900. 17 W. M. P 1 ö с h 1, G e s c h ic h te d e s K ir c h e n r e c h ts , B d 3, W ie n 1959, s. 257— 267. 18 D o c u m e n ta P o n tific u m R o m a n o r u m I I n r 1028 s. 487; H ie ra r c h ia c a th o lic a V III, s. 529 η.
i* S z c m a tiz m w s ie c z e s tn e h o k ly r a gr. k a t. M itr o p o lita ln o j A r c h id ie -
B ył rów nież żonaty, w ów czas w dow cem . I on b y ł p ra ła te m do m ow ym papieskim , re fe re n te m K onsystorza M etropolitalnego, egzam in atorem synodalnym , oficjałem sądu kościelnego, kom i sarzem M etro p o lity do sp ra w nauczan ia religii w szkołach śre dnich Lw owa, a także członkiem zarządu F u n d u szu w dów 1 siero t po księżach g recko-katolickich.20
B iskup stanisław ow ski gr.kat. A. R. S zeptycki w y su n ął ty lk o 2 k a n d y d a tu ry . N a p ierw szym m iejscu postaw ił biskupa p rze m yskiego g r.k at. K o nstantego Czechowicza. U rodził się on 15 paźd ziern ik a 1847 r. w rodzinie księdza ruskiego Józefa i A n to n in y z P asław skich. P o stu d iach teologicznych w e Lw o w ie ożenił się z M arią Sinkiew icz (f 22 V II 1873), a następ n ie o trzy m ał św ięcenia kap łań sk ie w d n iu 5 stycznia 1873 r. Po w ielo letn iej p rac y d u szp astersk iej i k atech ety czn ej w szkolni ctw ie został w 1887 r. kan o nik iem g rem ialnym k a p itu ły p rze m yskiej gr.kat., egzam inatorem prosynodalnym , re fe re n te m i rad cą konsystorza, n a stęp n ie re k to re m sem inarium duchow nego g r.k at. dla p asto ralistów w Przem yślu, a rc h ip re z b ite re m i prep o zy tem k a p itu ły k a te d ra ln e j g r.kat. przem ysk iej (1896). Po śm ierci biskupa Ju lia n a P ełesza ( | 29 IV 1896) został w ik a riuszem k a p itu ln y m i a d m in istra to re m diecezji p rzem y skiej g r.k at. N a w niosek n am iestn ik a księcia Eustachego Sanguszki ces. F ran ciszek Jó zef I zam ianow ał go biskupem przem yskim gr.k at. (17 X I 1896), a po o trzy m an iu k on firm acji ze stro n y m e tro p o lity k ard . S y lw estra Sem bratow icza p rz y ją ł z jego rą k św ięcenia biskupie w P rzem y ślu w dniu 21 lutego 1897 r. Ju ż w pierw szych lata ch pasterzo w an ia dał się poznać jako o rg ani zato r synodu diecezjalnego (1898) i gorliw y pasterz. 21
N a d ru g im m iejscu w y su n ął bisku p Szeptycki k a n d y d a tu rę ks. Izydora Dolnickiego, ojca duchow nego w sem inarium d u chow nym g r.k at. w e Lw owie. U rodził się on 21 lutego 1830 r. w Zaliczu S tarym , a po stu d iach teologicznych w Rzym ie w Ko legium G reckim (1845— 1855) otrzy m ał w r. 1855 św ięcenia k a płań sk ie. Od 1877 r. p ełn ił fu n k cje ojca duchownego. W 1896 r. został papieskim p ra ła te m dom owym . Był to człow iek głębokiej pobożności, znaw ca i a u to r p rac z zakresu litu rg ik i i śpiew u kościelnego C erkw i g r.k at. M iał w ów czas 69 la t życia i 45 la t k a p ła ń stw a .22 2 5 0 BOLESŁAW KUMOR 20 T a m ż e , s. X I. 21 J. S k r u t e ń , C z e c h o w ic z K o n s ta n ty , P o l. S lo w . B io g r. t. 4, 1938, s. 311— 312. 22 D o c u m e n ta P o n tific u m R o m a n o r u m I I n r 1023, s. 483.
A jak ustosunkow ał się do ty ch propozycji n am iestn ik P i niński? P rzy g o to w u jąc listę zgłoszonych kan d y d ató w n a w a k u jącą stolicę m etro p o litaln ą g r.k at. w e Lw owie dla M in ister stw a WR i O P stw ierdził, że „na m ocy uchw ał ruskiego syno du prow incjalnego w 1891 r., zatw ierdzonego n astęp n ie przez Stolicę A postolską, biskupów należy w y b ierać w yłącznie z k r ę gów k apłanów celib atariu szy i że w dow cy są w yłączeni od u rzędu biskupiego” 23. Rzeczywiście, jak w spom niano u p rzed nio. p ro w in cja ln y synod lwowski z 1891 r. dla C erkw i g r.k at. w yklu czył w dow ców od u rzęd u biskupiego („nulla am plius dis p en satio ne p e tita ”), bez możliwości zabiegania o odpow iednią dyspensę.24 W n astęp stw ie ty ch postanow ień n am iestn ik stw ie r dzał, że k a n d y d a tu ry : b isk u p a K. Czechowicza, ks. L. T u r kiew icza i ks. A. Bieleckiego — wdow ców, „nie m ogą być b ran e pod uw agę n a przyszłość, poniew aż w szyscy byli żonatym i; d w aj ostatn i nad to nie posiadają an i odpow iednich zalet, ani p o trzeb n y ch w pływ ów w śród duchow ieństw a, jakim i w in ien odznaczać się p rzyszły b isk u p ” 25.
Pozostały więc do rozw ażenia tylk o 2 k a n d y d a tu ry : ks. Izy dor D olnicki i biskup A. R. Szeptycki. N am iestn ik P in iń sk i w y d ał ks. D olnickiem u bardzo dobrą opinię. P isał więc, że „ je st m ężem w ielk iej pobożności, głęboko u form ow anym teo logicznie k apłanem , ale ze w zględu na jego poglądy i działal ność dotychczasow ą, nie będzie on m ógł w iele zrobić w sp ra w ach polityczno-społecznych” . Z resztą od w ielu la t m a bardzo słabe zdrow ie i liczy już 69 lat. U chylał więc i tę k a n d y d a tu rę. K s. D olnicki m iał pozostać n ad al ojcem duchow nym w sem i n a riu m g r.k at. w e Lw owie i b isk u p stw a n ig d y się nie doczekał ( t 22 III 1924).26
Pozostała więc ty lk o k a n d y d a tu ra m łodego bisku pa sta n i sław ow skiego g r.k at. A. R. Szeptyckiego. Je m u też nam iestn ik P in iń sk i nie szczędził pochw ał i zaleceń. B ył w ięc bisku p Szep tyck i „g o rliw y ”, „dobrze uform ow any teologicznie”, „głęboko p obożny”, „m iał głęboki w gląd w p o trzeb y b isk u p stw a” i „m iał duże wzięcie w śród duchow ieństw a i w ie rn y c h ” . Nie om ieszkał też nam iestn ik przypom nieć, że już w 1898 r. biskup J. K u i- łow ski i biskup K. Czechowicz w y su n ęli jego k a n d y d a tu rę na m etro p o litę lwowskiego gr.kat., a ty lk o w zgląd na jego m łode
[ 7 ] OBSADA METROPOLII LWOWSKIEJ 2 5 1
28 Z ob. p rz y p . 16. 24 Z ob. p rz y p . 8. 25 Z ob. p rz y p . 16.
la ta spow odow ał, że w y su n ięto jego k a n d y d a tu rę n a S tan isła w ów ” 27.
Te pochw ały i zalecenia n am iestn ik a P inińskiego pow tórzył m in is te r W R i O P von H a rte l w e wtniosku do ces. F ranciszka Jó zefą I z dnia 25 paźd ziern ik a 1900 r. W n astęp stw ie tego ce sarz w d n iu 31 paźd ziern ik a t.r. podpisał nom inację b isk up a S zeptyckiego n a m etro p o litę lw ow skiego gr.kat., a pap. L e on X III bu llą R om ani P on tificis z dnia 17 g ru d n ia 1900 r. do konał jego prekonizacji. W d niu 17 stycznia 1901 r. m etro p o lita A n d rzej Rom an S zeptycki odbył u ro czy sty in g res do arc h ik a te d r y św. Je rzeg o w e Lw ow ie i rozpoczął 44-letnie rząd y a rc y p a ste rsk ie w arch id iecezji i m etropolii lw ow skiej ob. g r.k a t.28 2 5 2 B O L E S Ł A W K U M O R ,£ g j 27 H H S t. W ie n 17 К .Z. 1900. N r 29/0. V o rtr a g M in . C u ltu s u n d U n te r r ic h t R i t t e r v o n H a r te l v o n 25 X 1900 (D e k re t n o m in a c y jn y c e s a r z a — 31 X 1900); D o c u m e n ta P o n tif ic u m R o m a n o ru m I I n r 1031 s. 488— 490 (B u lla p a p . L e o n a X III) ; I. J. N a z a r k o , dz. cy t., s. 222— 240. 28 J a k w y ż e j