Załącznik nr 11
Dobra szkoła to nie taka, w której nic złego się nie dzieje.
Dobra szkoła to taka, która nie zamyka oczu na problemy.
Procedury postępowania nauczycieli i metody współpracy szkoły z policją w sytuacjach zagrożenia młodzieży przestępczością i demoralizacją
W dniu 26 października 1982 roku doszło do uchwalenia Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (dalej: u.p.n.), która weszła w życie z dniem 13 maja 1983 roku.
Ustawa oparta jest przede wszystkim na dwóch naczelnych zasadach: zasadzie kie- rowania się dobrem dziecka oraz zasadzie indywidualizacji.
Jednakże nawet najlepsze rozwiązania ustawodawcze nie będą skutecznym środ- kiem w walce z przestępczością i demoralizacją nieletnich, o ile całe społeczeństwo, w szczególności rodzina nieletniego i szkoła, nie wskażą mu odpowiednich zasad moralnych. W zakresie oddziaływania wychowawczego dużą rolę ma do odegrania szkoła. Zasadnicze znaczenie ma tutaj art. 4 u.p.n., który stanowi:
§1. Każdy, kto stwierdził istnienie okoliczności świadczących o demoralizacji nielet- niego, w szczególności naruszenie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, używanie alkoholu lub innych środków, w celu wprowadzenia się w stan odurzenia, uprawianie nierządu, włóczęgostwo, udział w grupach przestępczych, ma społeczny obowiązek odpowiedniego przeciw- działania temu, a przede wszystkim zawiadomienia o tym rodziców lub opieku- na nieletniego, szkoły, sądu rodzinnego, Policji lub innego właściwego organu.
§2. Każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję.
§3. Instytucje państwowe i organizacje społeczne, które w związku ze swą działal- nością dowiedziały się o popełnieniu przez nieletniego czynu karalnego ściga-
nego z urzędu, są obowiązane niezwłocznie zawiadomić o tym sąd rodziny lub Policję oraz przedsięwziąć czynności nie cierpiące zwłoki, aby nie dopuścić do zatarcia śladów i dowodów popełnienia czynu.
Art. 4 § 1 u.p.n. nakłada więc na każdego, kto stwierdził istnienie okoliczności świad- czących o demoralizacji nieletniego, społeczny obowiązek zawiadomienia o tym rodziców lub opiekuna nieletniego albo właściwe organy (instytucje). Każdy, kto dowiedział się o popełnieniu czynu karalnego przez nieletniego, ma społeczny obo- wiązek zawiadomić o tym sąd rodzinny lub Policję, a więc organy upoważnione do podjęcia określonych czynności przewidzianych ustawą. Obowiązek niezwłocznego zawiadomienia sądu rodzinnego lub Policji spoczywa na kierownictwie danej instytu- cji państwowej czy organizacji. W przypadku szkoły będzie to przede wszystkim dy- rektor.
Szczególny obowiązek reagowania na niepokojące sygnały zachowania uczniów spoczywa na nauczycielach. Szkoła z racji powszechnego charakteru i funkcji jest miejscem, gdzie występują nieomal wszystkie nurtujące młodzież problemy i związa- ne z tym zagrożenia.
Dlatego też szkoła zobowiązana jest do wczesnego rozpoznania niedostosowania społecznego i podejmowania stosownych działań profilaktycznych, wychowaw- czych, a w przypadkach uczniów niedostosowanych – działań resocjalizacyjnych.
Do podejmowania działań interwencyjnych przez szkołę w sytuacjach kryzysowych zobowiązuje Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 roku w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegaw- czej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniami.
Właściwa, adekwatna do sytuacji reakcja nauczyciela, wychowawcy, pedagoga, dyrektora na zaistniałe sytuacje zagrożenia oraz powiadomienie w razie potrzeby stosownych instytucji mogą w istotnym stopniu zwiększyć skuteczność oddziaływań.
Bardzo ważne jest umiejętne, w pełni profesjonalne przeprowadzenie interwencji z zachowaniem wszelkich praw zarówno dla dzieci uczestniczących w zdarzeniu, jak i ich rodziców.
W zależności od okoliczności zdarzeń, kategorii popełnionego czynu oraz wieku sprawców – postępowanie wobec ucznia będzie różne.
§ 1
Algorytm postępowania dyrektora w przypadku
gdy policja dokonuje zatrzymania nieletniego sprawcy czynu karalnego przebywającego na zajęciach w szkole
1. Funkcjonariusz policji przedstawia dyrektorowi powód przybycia i okazuje się legitymacją służbową.
2. Dyrektor zapisuje dane osobowe i numer legitymacji służbowej policjanta celem sporządzenia własnej dokumentacji.
3. Policjant informuje dyrektora o przyczynie zatrzymania ucznia.
4. Pedagog szkolny sprowadza nieletniego do gabinetu dyrektora, gdzie policjant informuje wymienionego o przyczynach przybycia i czynnościach, jakie zostaną wykonane w związku ze sprawą, np. przesłuchanie, okazanie.
5. Policja informuje rodziców (opiekunów prawnych) nieletniego o wykonanych czynnościach i zobowiązuje ich do przybycia do szkoły, komendy lub komisariatu policji, celem uczestniczenia w czynnościach.
6. Dyrektor szkoły informuje telefonicznie rodziców (opiekunów prawnych) o podjętych działaniach względem ich dziecka przez policję. W przypadku braku kontaktu telefonicznego sporządza pisemną informację i przesyła do miejsca ich zamieszkania.
7. W przypadku niemożności uczestnictwa rodziców w przesłuchaniu nieletniego, dyrektor wyznacza nauczyciela, pedagoga szkolnego do uczestnictwa w czynnościach, które są przeprowadzone w szkole lub jednostce policji.
8. Po wykonaniu czynności policjant za pisemnym potwierdzeniem odbioru przekazuje nieletniego rodzicom (opiekunom prawnym). W przypadku, gdy czynności wykonane są w obecności nauczyciela, pedagoga szkolnego, po ich zakończeniu policja odwozi ich do szkoły lub miejsca zamieszkania.
9. W przypadku zaistnienia przesłanek do zatrzymania nieletniego w Policyjnej Izbie Dziecka, policjant informuje o tym rodziców (opiekunów prawnych), pedagoga szkolnego.
10. Przy realizacji czynności związanych z zatrzymaniem nieletniego – ucznia na terenie szkoły należy zachować dyskrecję nie nagłaśniając sprawy.
11. Do podejmowania działań na terenie szkoły policję uprawniają niżej wymienione przepisy:
1) art. 4 § 1 i 2, art. 37 § 1 i 2, art. 40 § 1-7 u.p.n.,
2) art. 20 kodeksu postępowania karnego w zakresie zbierania, utrwalania i przeprowadzania dowodów, ze zmianami przewidzianymi w u.p.n.,
3) art. 14 ust. 1 Ustawy o Policji.
§ 2
Algorytm postępowania w sytuacji ujawnienia ucznia zagrożonego demoralizacją (naruszenia zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematycznego uchylania się od obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki,
włóczęgostwa, udziału w działalności grup przestępczych)
1. Przekazać uzyskaną informację wychowawcy klasy.
2. Wychowawca informuje o fakcie pedagoga szkolnego i dyrektora szkoły.
3. Wychowawca (pedagog szkolny) wzywa do szkoły rodziców (opiekunów prawnych) ucznia i informuje ich o problemach wynikających z zachowania ucznia.
4. W obecności ucznia i rodziców (opiekunów prawnych) wychowawca (pedagog szkolny) przeprowadza rozmowę wychowawczą, zobowiązuje ucznia do poprawnego zachowania, a rodziców (opiekunów prawnych) do szczególnego nadzoru nad dzieckiem. W toku rozmowy wychowawczej może zaproponować rodzicom (opiekunom prawnym) skierowanie dziecka do specjalistycznej placówki i udziału dziecka w programie terapeutycznym.
5. W przypadku braku zainteresowania ze strony rodziców (opiekunów prawnych) do współpracy ze szkołą na rzecz ich dziecka i brakiem poprawy w zachowaniu ucznia, szkoła pisemnie powiadamia o zaistniałej sytuacji sąd rodzinny lub policję.
6. Podobnie, szkoła powiadamia sąd lub policję, jeżeli wykorzysta wszystkie dostępne jej środki oddziaływań wychowawczych (rozmowa z rodzicami – opiekunami prawnymi, ostrzeżenie ucznia, spotkanie z pedagogiem, psychologiem, itp.), a ich zastosowanie nie przynosi oczekiwanych rezultatów.
Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tych instytucji.
7. Jeżeli zachowania świadczące o demoralizacji przejawia uczeń, który ukończył 18 lat, a nie jest to udział w działalności grup przestępczych czy popełnienie przestępstwa, to postępowanie sprowadza się do treści zawartych w rozdz. 5 ust. 11 statutu szkoły.
§ 3
Algorytm postępowania w przypadku uzyskania informacji o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu
(np. kradzież, kradzież z włamaniem, rozbój, kradzież rozbójnicza,
wymuszanie rozbójnicze, udział w bójce lub pobiciu, przywłaszczenie, oszustwo, znęcanie się, podrabianie dokumentów) na terenie szkoły
1. Przyjąć do wiadomości informację o przestępstwie (wykroczeniu).
2. Zapewnić dyskrecję przekazującemu informację poprzez wysłuchanie go bez świadków, o ile to możliwe w pomieszczeniu zamkniętym.
3. Odnotować godzinę zgłoszenia oraz zapytać o przyczynę ewentualnej zwłoki w podaniu tej informacji.
4. Zapewnić, w miarę potrzeby, niezbędną pomoc lekarską pokrzywdzonym.
5. Bez zbędnej zwłoki sprawdzić w dostępny sposób wiarygodność informacji:
a) jeżeli uczeń podaje świadków, to w rozmowie z jak najmniejszą ilością świadków uwiarygodnić informację,
b) sprawdzić, czy zdarzenie zaistniało na terenie szkoły oraz czy miało miejsce w trakcie zajęć szkolnych jego uczestników,
c) w rozmowie z pokrzywdzonym ustalić liczbę sprawców i ich dane personalne,
d) nie nagłaśniać zdarzenia.
6. W przypadku braku wątpliwości, co do faktu zaistnienia zdarzenia, o ile jest to konieczne i możliwe, zatrzymać do czasu przybycia policji ofiarę przestępstwa i jego sprawcę (sprawców):
a) konieczność zatrzymania może wynikać z faktu zakończenia przez nich zajęć szkolnych bądź próby ucieczki, ukrycia skradzionych przedmiotów. W przypadku zakończenia zajęć, o fakcie zatrzymania bezwzględnie należy powiadomić rodziców lub opiekunów prawnych. W trakcie prowadzenia zajęć szkolnych z powiadomieniem należy zaczekać do przyjazdu policji.
Nie należy zatrzymywać na „siłę” sprawcy czynu, ale w ramach swojego autorytetu spowodować, by pozostał pod opieką pedagoga szkolnego, w oddzielnym pomieszczeniu do chwili przybycia policji,
b) jeżeli sprawców jest kilku, w miarę możliwości należy umieścić ich w oddzielnych pomieszczeniach,
c) ofiarę należy odizolować od sprawców,
d) udzielić wsparcia psychologicznego osobom pokrzywdzonym w zdarzeniu, jeśli sytuacja tego wymaga.
7. W przypadku odnalezienia rzeczy pochodzących z przestępstwa lub służących do popełnienia przestępstwa należy je zabezpieczyć:
a) pozostawić w miejscu znalezienia, zabezpieczając przed przemieszczeniem, zniszczeniem, nakrywając je czymś i pilnując,
b) zapewnić, by przedmioty te nie były dotykane, a gdy istnieje potrzeba ich przemieszczenia, starać się chwytać je w jednym miejscu (jak najmniej typowym) i zapamiętać miejsce uchwycenia.
8. Odnotować personalia uczestników i ewentualnych świadków zdarzenia.
9. Powiadomić o zdarzeniu policję.
10. Wykonać ewentualne czynności zlecone przez przyjmującego zgłoszenie policjanta.
11. Nie należy „na własną rękę” wyjaśniać przebiegu zdarzenia, a zwłaszcza konfrontować uczestników zdarzenia, dążyć do pojednania itp.
12. Bezwzględnie nie należy dokonywać przeszukania teczek, toreb, kieszeni.
13. W przypadku stwierdzenia, że pokrzywdzonym w wyniku przestępstwa jest uczeń szkoły przebywający na jej terenie, a sprawcą zdarzenia jest osoba dorosła, należy bezwzględnie i niezwłocznie powiadomić policję oraz rodziców (opiekunów prawnych).
14. W przypadku uzyskania informacji o popełnieniu przez ucznia, który ukończy 17 lat, przestępstwa ściganego z urzędu lub jego udziału w działalności grup prze- stępczych zgodnie z art. 304 § 2 kodeksu postępowania karnego, szkoła jako in- stytucja jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić o tym prokuraturę lub poli- cję.
§ 4
Algorytm postępowania w przypadku ujawnienia przestępstwa ściganego na wniosek pokrzywdzonego
(np. zniszczenie lub uszkodzenie cudzej rzeczy, groźba karalna, zgwałcenie) na terenie szkoły
1. Przyjąć do wiadomości informację o przestępstwie (wykroczeniu)
2. Zapewnić dyskrecję przekazującemu informację poprzez wysłuchanie go bez świadków (o ile to możliwe w pomieszczeniu zamkniętym)
3. Odnotować godzinę zgłoszenia oraz zapytać o przyczynę ewentualnej zwłoki w podaniu tej informacji.
4. Zapewnić w miarę potrzeby, niezbędną pomoc lekarską pokrzywdzonym.
5. Bez zbędnej zwłoki sprawdzić w dostępny sposób wiarygodność informacji, w tym:
a) jeżeli uczeń podaje świadków, to w rozmowie z jak najmniejszą ilością świadków uwiarygodnić informację,
b) sprawdzić, czy zdarzenie zaistniało na terenie szkoły oraz czy miało miejsce w trakcie zajęć szkolnych jego uczestników,
c) nie nagłaśniać zdarzenia.
6. Powiadomić rodziców (opiekunów prawnych) dziecka pokrzywdzonego, zrelacjonować im zdarzenie i uzgodnić z nimi, czy będą chcieli zgłosić sprawę policji.
7. W przypadku odmowy złożenia wniosku o ściganie sprawców przez rodziców (opiekunów prawnych) należy ich poinformować, jakie środki podejmie szkoła w stosunku do sprawców zdarzenia.
8. Środki, jakie należy przedsięwziąć to między innymi:
a) W ramach uprawnień statutowych należy stosować względem sprawcy zdarzenia środki przewidziane regulaminem szkolnym,
b) W przypadku, gdy sprawca zdarzenia sprawiał wcześniej problemy i łamał normy społecznego zachowania, a zdarzenie którego się dopuścił nosi cechy postępującej demoralizacji, należy sporządzić na tę okoliczność wy- stąpienie do sądu rodzinnego lub policji.
§ 5
Algorytm postępowania nauczyciela w przypadku ujawnienia na terenie szkoły ucznia będącego pod wpływem alkoholu
1. Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę klasy.
2. Odizolować ucznia od klasy, pamiętając, aby nie zostawić go samego.
3. W przypadku, gdy swoim zachowaniem i stanem zdrowia stwarza zagrożenie dla swojego życia lub zdrowia innych osób należy wezwać lekarza w celu stwierdzenia stanu trzeźwości lub odurzenia oraz udzielenia pomocy medycznej.
4. Powiadomić telefonicznie rodziców (opiekunów prawnych) i zobligować ich do odebrania dziecka ze szkoły.
5. Ustalić źródło pochodzenia alkoholu.
6. Ustalić świadków mających związek ze zdarzeniem.
7. Szkoła zawiadamia najbliższą jednostkę policji, gdy rodzice ucznia będącego pod wpływem alkoholu odmawiają przyjścia do szkoły, a jest on agresywny, bądź swoim zachowaniem daje powód do zagrożenia albo zagraża życiu bądź zdrowiu innych osób. W przypadku stwierdzenia stanu nietrzeźwości, policja ma możliwość przewiezienia ucznia do izby wytrzeźwień, albo do policyjnych pomieszczeń dla osób zatrzymanych na czas niezbędny do wytrzeźwienia (maksymalnie do 24 godzin). O fakcie umieszczenia zawiadamia się rodziców (opiekunów prawnych) oraz sąd rodzinny jeśli uczeń nie ukończył 18 lat.
8. Jeżeli powtarzają się przypadki, w których uczeń (przed ukończeniem 18 lat) znajduje się pod wpływem alkoholu lub narkotyków na terenie szkoły, to szkoła ma obowiązek powiadomienia o tym policji (specjalisty ds. nieletnich) lub sądu rodzinnego.
9. Spożywanie alkoholu na terenie szkoły przez ucznia, który ukończył 17 lat, stanowi wykroczenie z art. 43 ust. 1 Ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Należy o tym fakcie powiadomić policję. Dalszy tok postępowania leży w kompetencji tej instytucji.
10. W porozumieniu z policjantem (specjalistą ds. nieletnich) ustalić sposób zała- twienia sprawy.
§ 6
Algorytm postępowania w przypadku ujawnienia na terenie szkoły ucznia, którego zachowanie wskazuje na użycie środka odurzającego
1. Powiadamia o swoich przypuszczeniach wychowawcę klasy.
2. Odizolować ucznia od klasy, pamiętając, aby nie zostawić go samego.
3. Zapewnić w razie potrzeby pomoc lekarską.
4. Powiadomić rodziców (opiekunów prawnych) i zobligować ich do niezwłocznego odebrania dziecka ze szkoły.
5. Zawiadomić policję w przypadku niemożności kontaktu z rodzicami (opiekunami prawnymi) lub ze względu na zachowanie i stan zdrowia ucznia.
6. Z zachowaniem bezpieczeństwa zabezpieczyć ewentualne komponenty, narzędzia i miejsce zdarzenie.
7. Ustalić świadków mających związek ze zdarzeniem.
8. W porozumieniu z policjantem (specjalistą ds. nieletnich) ustalić sposób załatwienia sprawy.
9. W przypadku ujawnienia na terenie szkoły osób zajmujących się sprzedażą środków narkotycznych należy niezwłocznie powiadomić policję, bez nagłaśniania tego w środowisku szkolnym.
10. Zgodnie z przepisami Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 24 kwietnia 1997 roku w Polsce karalne jest:
a) posiadanie każdej ilości środka odurzającego lub substancji psychotropowej,
b) wprowadzanie do obrotu,
c) udzielanie innej osobie, ułatwianie lub umożliwianie ich użycia oraz nakłanianie do ich użycia,
d) wytwarzanie i przetwarzanie środków odurzających.
§ 7
W przypadku gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą narkotyk, powinien podjąć następujące kroki:
1. Nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca, dyrektor, pedagog itp.) ma prawo żądać, aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby szkolnej oraz kieszeni (we własnej odzieży), ewentualnie innych przedmiotów budzących podejrzenie co do ich związku z poszukiwaną substancją. Nauczyciel nie ma prawa samodzielnie wykonywać czynności przeszukania odzieży ani teczki ucznia – jest to czynność zastrzeżona wyłącznie dla policji.
2. O swoich spostrzeżeniach powiadamia dyrektor szkoły rodziców (opiekunów prawnych) ucznia i wzywa ich do natychmiastowego stawienia się.
3. W przypadku, gdy uczeń, mimo wezwania, odmawia przekazania nauczycielowi substancji i pokazania zawartości teczki, szkoła wzywa policję, która przeszukuję odzież i przedmioty należące do ucznia oraz zabezpiecza znalezioną substancję i zabiera ją do ekspertyzy.
4. Jeżeli uczeń wyda substancję dobrowolnie, nauczyciel po odpowiednim zabezpieczeniu, zobowiązany jest bezzwłocznie przekazać ją do jednostki policji. Wcześniej próbuje ustalić, w jaki sposób i od kogo uczeń nabył substancję. Całe zdarzenie nauczyciel dokumentuje, sporządzając możliwie dokładną notatkę z ustaleń wraz ze swoimi spostrzeżeniami.
5. Jeżeli przestępstwo ma miejsce na terenie szkoły, należy wezwać policję.
6. W każdym przypadku popełnienia czynu karalnego przez ucznia, który nie ukończył 17 lat, należy zawiadomić policję lub sąd rodzinny, a w przypadku po- pełnienia przestępstwa przez ucznia, który ukończył 17 rok prokuratora lub poli- cję (art. 4 u.p.n. i art. 304 k.p.k.)
§ 8
W przypadku gdy nauczyciel znajduje na terenie szkoły substancję przypominającą wyglądem narkotyk powinien podjąć następujące kroki:
1. Nauczyciel zachowując środki ostrożności zabezpiecza substancje przed dostępem do niej osób niepowołanych oraz ewentualnym jej zniszczeniem do czasu przybycia policji, próbuje (o ile to możliwe w zakresie działań pedagogicznych) ustalić do kogo znaleziona substancja należy.
2. Powiadamia o zaistniałym zdarzeniu dyrektora szkoły i wzywa policję.
3. Po przyjeździe policji niezwłocznie przekazuje zabezpieczoną substancję i prze- kazuje informacje dotyczące szczegółów zdarzenia.
§ 9
Metody współpracy szkoły z policją
1. W ramach długofalowej pracy profilaktyczno – wychowawczej szkoła i policja utrzymują stałą, bieżącą współpracę w zakresie profilaktyki zagrożeń.
2. Koordynatorem współpracy, z ramienia szkoły, jest pedagog szkolny lub koordynator d’ s bezpieczeństwa.
3. Pracownik szkoły, wyznaczony do współpracy z policją, powinien ustalić wzajemne zasady kontaktu, by móc na bieżąco wymieniać informacje i rozwiązywać problemy związane z bezpieczeństwem i dobrem uczniów.
4. W ramach współpracy policji ze szkołą organizuje się:
a) spotkania pracowników szkoły z zaproszonymi specjalistami ds. nieletnich i patologii podejmujące tematykę zagrożeń przestępczością oraz demoralizacją dzieci i młodzieży w środowisku lokalnym,
b) spotkania tematyczne młodzieży szkolnej z udziałem policjantów m.in. na temat odpowiedzialności nieletnich za popełniane czyny karalne, prawnych aspektów narkomanii, wychowania w trzeźwości itp. oraz z młodszymi uczniami na temat zasad bezpieczeństwa, zachowań ryzykownych oraz sposobów unikania zagrożeń.
c) informowanie policji o zdarzeniach na terenie szkoły wypełniających znamiona przestępstwa, stanowiących zagrożenie dla życia i zdrowia uczniów oraz przejawach demoralizacji dzieci i młodzieży,
d) udzielanie przez policję pomocy szkole w rozwiązywaniu trudnych, mogących mieć podłoże przestępcze problemów, które zaistniały na terenie szkoły,
e) wspólny – szkoły i policji – udział w lokalnych programach profilaktycznych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom oraz zapobieganiem demoralizacji i przestępczości nieletnich.
5. Policja powinna być wzywana do szkoły w sytuacjach, o których mowa w
„Procedurach postępowania nauczycieli i metodach współpracy szkoły z policją w sytuacjach zagrożenia młodzieży przestępczością i demoralizacją”
albo gdy wyczerpane zostaną środki możliwe do zastosowania przez szkołę w określonej sytuacji, w których obecność policji jest konieczna.
6. Każda, dotycząca uczniów wizyta policjanta w szkole, powinna być wcześniej zasygnalizowana dyrektorowi, lub uzgodniona z innym pracownikiem szkoły.
7. Dyrektor szkoły na prośbę policji obowiązany jest udostępnić dane osobowe ucznia zagrożonego demoralizacją lub przestępczością.
8. Dyrektor szkoły może skierować pisemne wystąpienie do policji informując o okolicznościach lub problemach mających związek z przejawami demoralizacji lub przestępczości na terenie szkoły.
§ 10
Podstawy prawne stosowanych procedur
1. Ustawa z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 roku Nr 11, poz. 109 z późn. zm.)
2. Ustawa z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 roku Nr 67, poz. 329 z późn. zm.)
3. Ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 roku Nr 147, poz. 1231 z późn. zm.)
4. Ustawa z dnia 24 kwietnia 1997 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2003 roku Nr 24, poz. 198 z późn. zm.)
5. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2002 Nr 7, poz. 58 z późn.
zm.)
6. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 stycznia 2003 roku w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (Dz. U. Nr 26, poz. 226)
7. Procedury postępowania nauczycieli i metody współpracy szkół z policją w sy- tuacjach zagrożenia dzieci i młodzieży przestępczością i demoralizacją, w szczególności narkomanią, alkoholizmem i prostytucją (jeden z modułów Krajo- wego Programu Zapobiegania Niedostosowaniu Społecznemu i Przestępczości wśród Dzieci i Młodzieży przyjętego przez Radę Ministrów w dniu 13 stycznia 2004 roku)
Dyrektor
II Liceum Ogólnokształcącego w Lubinie Jolanta Dubińska
