Liniowy wzrost, spadek a może plateau ?
(liniowa funkcja regresji w chemii)
Dr Mariola Tkaczyk
Katedra Chemii Fizycznej
Wprowadzenie, czyli kilka słów o liniowej funkcji regresji.
Równanie prostej w opisie:
Plan wykładu:
1. oddziaływań w gazach,
2. oddziaływań w cieczy (lepkość cieczy),
3. oddziaływań na granicy faz ciecz/para (napięcie powierzchniowe),
4. procesu równowagi reakcji, 5. równowagi ciecz – para, 6. zjawiska adsorpcji,
7. kinetyki reakcji.
Materiał do przemyślenia.
b ax
y = +
0 lub
0
0 > <
> i b b
a
y
dx a dy =
a y ′ =
b
− b
x
0
dx = a
b ax
y = +
0 lub
0
0 > <
< i b b
a
y
b
dx a
dy = −
− b
x
0
b
b ax
y = +
a
0 0
lub
0 < =
> a i b
a
y
− a
x
0
b ax
y = +
0 lub
0
0 > <
= i b b
a
y
plateau (z fr. – równina)płaski obszar przebiegu krzywej
b
− b
x
0
y2
1 2
1 2
x x
y y
x tg y
a −
= −
=
= α ∆ ∆
b ax
y = +
y
Jak wyznacza się graficznie współczynniki równania prostej typu:
0 0 >
> i b
a
x2 x x1
y1
α
b
Współczynnik a mówi o ile wzrośnie y jeżeli x wzrośnie o 1.
( )
(
x 1)
b (ax b) aa y y
b 1 x a y
b ax y
1 2 2 1
= +
− + +
=
−
+ +
= +
=
y2
α
tg a =
b ax
y = +
b y
Jak wyznacza się graficznie współczynniki równania prostej typu:
( 180 ) tg a
tg
tg α = − β = − β = 0
0 >
< i b
a
x2 x x1
y1
β α
1 2
1 2
x x
y y
x tg y
a −
= −
∆
= ∆
=
−
β
p
[Pa]V1
T const
p = ⋅
1. Równanie prostej - oddziaływania w gazach
W stałej objętości, ciśnienie danej masy gazu jest wprost proporcjonalne do temperatury.
2
1
V
V i
const
V = <
Załóżmy, że
T
[K]T1 T2
V2
T const
p = ⋅
ax y =
z ang. constant - stała
∆p
∆p
p
V
1Załóżmy, że
b ax
y = +
p
oOgrzewania gazu doskonałego w warunkach stałej objętości,
powoduje wzrost jego ciśnienia.
2
1
V
V i
const
V = <
o o
t
p t p
p = ⋅ +
273
273 p= po
∆
p 273 t
pt = po ⋅ + o
t [
oC]
0 -273
V
2p
oWzrost temperatury gazu o 1 stopień powoduje wzrost ciśnienia o 1/273 tego, jakie ten gaz
wywierał w 0oC.
t t+1
( )
273 p p
p
p 1 273 t
p p
273
o t
1 t
o o
1 t
=
−
+ +
=
+ +
Charakteryzującą siły tarcia wewnętrznego istniejące w cieczy.
ƒ
2. Równanie prostej - oddziaływania w cieczach.
Lepkość cieczy, a linia prosta.
W stanie ciekłym decydującą rolę odgrywają wiązania wodorowe i oddziaływania typu:
dx S d
F = η ⋅ ⋅ υ
• dipol – dipol
• dipol – dipol indukowany
• dyspersyjne
dx S d
F = η ⋅ ⋅ υ → F S = η ⋅ d dx υ
τ γ
1. Ciecze newtonowskie
naprężenie styczne
(ścinające)
τ
szybkość ścinaniaγ
γ η
τ = ⋅
równanie krzywej płynięciax a
y =
τ Krzywa płynięcia τ = f ( ) γ
γ η
τ = ⋅ x a
y = ⋅
0
α γ
η α = a = tg
const
=
= γ
η τ
α
1τ
const
≠
= γ η τ
2. Płyny nienewtonowskie (zazwyczaj zawiesiny i emulsje) (np. zawiesina 100 g mąki kukurydzianej + 70 g wody)
γ η τ γ
η
τ = ⋅ ⇒ =
η τ = α = d tg
0
α
1γ
α
22 1
2
1
α η η
α < tg ⇒ <
tg
1
1
η
γ α
τ = =
d tg d
2
2
η
γ α
τ
= =d tg d
1/T
E
∗1
∆
Molowa energia aktywacji lepkiego przepływu to bariera energetyczna jaką musi pokonać 1 mol cząsteczek, ażeby przemieściły się one do najbliższej ‘dziury’
znajdującej się w strukturze cieczy.
par
lep E
E ≅ ∆
∆ 3
* 1
RT Elep
e C
*
1
−∆⋅
=
= ϕ η
η ln
α R
tg E
lep∆
*α =
T B 1 R
ln = ∆ E
lep∗⋅ + η
b ax
y = +
[ N ⋅ m ]
σ
Środki powierzchniowo czynne.
W swojej strukturze zawierają jednocześnie grupy hydrofilowe (skierowane w głąb wody) i grupy
3. Oddziaływania na granicy faz ciecz/para nasycona
(napięcie powierzchniowe)
1
1
x b
a
y = +
COONa H
C
17 35część hydrofobowa część hydrofilowa
C [mol/l]
(skierowane w głąb wody) i grupy hydrofobowe pozostające na powierzchni, obniżając napięcie powierzchniowewody.
CMC
2 2
1 1
b x
a y
b x
a y
+
=
+
=
krytyczne stężenie micelizacji
1500 2000 2500 3000
Przewodnictwa układu { tenzyd + woda}
y = 212584.01x + 16.83
y = 97659.70x + 903.25
Λ [µS]
Na OSO H
C12 25 3
0 500 1000 1500
0 0,002 0,004 0,006 0,008 0,01 0,012 0,014 0,016 y = 212584.01x + 16.83
CMC = 0,00771 mol · dm-3
] dm mol
cm[ ⋅ −3
T C R
K H
o r
a
= − ∆ ⋅ 1 +
ln
y = A x + B 4. Regresja liniowa w opisie równowagi reakcji (procesu)
K
aln
1/T
α R
tg H
o
∆
r− α =
Dla reakcji endotermicznej:
∆
rH
o> 0 ⇒ K
a↑ gdy T ↑
↑
↓
< ⇒
∆
rH
o0 K
agdy T
Dla reakcji egzotermicznej:
α
Prężność pary nasyconej nad cieczą rośnie wraz ze wzrostem temperatury (liniowo tylko jeżeli zakres temperatur jest stosunkowo wąski).
CIECZ p
1 atm A
B
T p T
p
tg tg
T tg p
∆
> ∆
∆
∆
<
∆ >
= ∆ β α
α 0
B
5. Regresja liniowa w opisie równowagi ciecz - para
α
β
PARA
T
Wniosek:
oddziaływania
międzycząsteczkowe w cieczy A są silniejsze.
A
B
T
T
∆
>
∆
A
T C R
p ∆ H
par⋅ +
−
= 1
ln
równanie AugustaEnergetyka procesu parowania
p
ln
y = A x + B1/T
β α
R tg ∆ H
par− α =
R tg ∆ H
parβ =
( β ) β
α tg tg
tg = 180 − = −
p
ln
y = A x + Ba=f(c)
1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5
a[mol/kg]
lg a = f (lg c)
0.00 0.10 0.20 0.30 0.40 0.50 0.60
lg a
6. Regresja liniowa - zjawisko adsorpcji z roztworu
0.0 0.5
0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 1.2 1.4
c[mol/dm3]
-0.30 -0.20 -0.10 0.00
-1.00 -0.80 -0.60 -0.40 -0.20 0.00 0.20
lg c
n c k
a 1 log
log
log = +
stężenie adsorbatu masa adsorbenta
c
nk
a = ⋅
1/m a = x
Oczyszczanie i rozdzielanie związków np..:
•pochłanianie substancji szkodliwych,
•oczyszczanie ścieków,
•rozdzielanie mieszanin (chromatografia)
α1
c
sub [mol/dm3]x
prod [mol/dm3]t x t
V c
∆
= ∆
∆
− ∆
=
7. Regresja liniowa w kinetyce reakcji
t [s]
α20
2
2 tgα
t Vo x =
∆
= ∆
t [s]
szybkość początkowa – dla t=0
1 1
1 tg
α
tgβ
t
Vo c = = −
∆
− ∆
= β1
Określenie rzędowości reakcji
t c k
c
o⋅
= ln
t [sek]
c co ln
k tg α =
α
t k c
c = ln
o− ⋅
c ln
ln
k tg
k tg
tg
=
−
=
−
=
β β α
t [sek]
co
ln n=1
α
t [sek]
k tg α =
c o
1 c 1
c
ot c k
1 1 = ⋅ +
y = A x + B
t [sek] t [sek]
n=2
ln k ln A
T A R
k E
a1 ln ln = − ⋅ +
y = A x + B Wyznaczania energii aktywacji reakcji
Energia aktywacji (Ea) jest to najmniejsza ilość energii, jaką muszą posiadać cząsteczki substratów, aby ulec przekształceniu w produkty.
1/T
β α
( )
R tg E
tg
tg α = 180 − β = − β = −
ay = A x + B
A - jest miarą szybkości zachodzenia zderzeń pomiędzy cząsteczkami (niezależnie od ich energii).
z
Metoda prostej wzorowej wyznaczania stężenia
1. przygotowujemy kilka roztworów wzorcowych, o znanym stężeniu (c) substancji badanej,
2. mierzymy wybraną wielkość fizykochemiczną (z), 3. wykreślamy zależność z = f(c),
4. mierzymy (z) dla roztworu o nieznanym stężeniu (cx), 5. z prostej wzorcowej odczytujemy cx.
z
xc
xc
W 1973 roku brytyjski statystyk Anscombe opracował cztery zestawy danych o identycznych cechach statystycznych
takich jak:
• średnia arytmetyczna,
• wariancja,
Materiał do przemyślenia
• wariancja,
• współczynnik korelacji,
• równanie regresji liniowej.
Zestawienie graficzne tych danych jest bardzo zróżnicowane.
I II III IV
x y x y x y x y
10,0 8,04 10,0 9,14 10,0 7,46 8,0 6,58
8,0 6,95 8,0 8,14 8,0 6,77 8,0 5,76
13,0 7,58 13,0 8,74 13,0 12,74 8,0 7,71
9,0 8,81 9,0 8,77 9,0 7,11 8,0 8,84
11,0 8,33 11,0 9,26 11,0 7,81 8,0 8,47 11,0 8,33 11,0 9,26 11,0 7,81 8,0 8,47 14,0 9,96 14,0 8,10 14,0 8,84 8,0 7,04
6,0 7,24 6,0 6,13 6,0 6,08 8,0 5,25
4,0 4,26 4,0 3,10 4,0 5,39 19,0 12,50 12,0 10,84 12,0 9,13 12,0 8,15 8,0 5,56
7,0 4,82 7,0 7,26 7,0 6,42 8,0 7,91
5,0 5,68 5,0 4,74 5,0 5,73 8,0 6,89
Cecha Wartość Średnia arytmetyczna
zmiennej x 9
Wariancja zmiennej x 11
Średnia arytmetyczna zmiennej y
7,50 (identyczna do dwóch cyfr po przecinku)
Wariancja zmiennej y 4,122 lub 4,127 (identyczna do trzech cyfr po przecinku) Współczynnik korelacji
pomiędzy zmiennymi
0,816 (identyczny do trzech cyfr po przecinku)
Równanie regresji liniowej
y = 3,00 + 0,5x
(identyczne do kolejno: dwóch i trzech miejsc po przecinku) Powinniśmy zachować dużą ostrożność poddając analizie statystycznej dane !!!