• Nie Znaleziono Wyników

Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich : (próba charakterystyki)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich : (próba charakterystyki)"

Copied!
10
0
0

Pełen tekst

(1)

Józef Łapiński

Kodeks Kanonów Kościołów

Wschodnich : (próba

charakterystyki)

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 35/1-2, 247-255

1992

(2)

Prawo Kanoniczne 35 (1992) nr 1— 2

O. JÓZEF ŁA PIŃ SK I OFMConv.

KODEKS KANONÓW KOŚCIOŁÓW WSCHODNICH

(Próba charakterystyki) *

T r e ść : W stęp. 1. Historia Kodeksu Kanonów Kościołów W schodnich. 2. Budowa Kodeksu — CCEO. 3. Idee przewodnie Kodeksu. Zakończenie.

W stęp

Codex C anonum Ecclesiarum O rientalium — ta k b rzm i oficjalna nazw a

tego zbioru p raw o d aw stw a w schodniego w jęz. łaciń sk im — z o stał ogło­ szo n y przez p ap ież a J a n a P aw ła II K o n s ty tu c ją A p o sto lsk ą S acri Canones d n ia 18 p a ź d z ie rn ik a 1990 ro k u — w litu rg iczn e św ięto św. Ł u k a sz a E w an g elisty . Z kolei 25 p aź d ziern ik a 1990 ro k u p ap ież p rze d staw ił n ow y K odeks W schodni b isk u p o m zg ro m ad zo n y m n a 28 sesji p le n arn ej 8 zw y­ czajnego zg ro m ad zen ia ogólnego S ynodu generalnego, pośw ięconego

F orm acji K a p ła ń sk ie j w świecie współczesnym . W sp o m n ia n y K odeks

zaczął obow iązyw ać w szy stk ich w iern y ch K ościołów W schodnich K a to ­ lickich od 1 p aź d ziern ik a 1991 r. — od liturgicznego św ię ta O pieki M atki Bożej. P re z e n tu ją c K odeks W sch o d n i b isk u p o m , ja k o przedstaw icielom całego K olegium biskupiego z g ro m a d zo n y m n a S ynodzie, pap ież stw ie r­ dził expresis verbis, że te n K odeks n ależy u w ażać za in te g ra ln ą część całego p raw o d aw stw a K ościoła K atolick ieg o , ja k o je d en Corpus Iu ris

Canonici. J e s t on — pow iedział O jciec św. — o s ta tn im z trze ch z a sa d n i­

czych d o k u m e n tó w kościelnych, ogłoszonych w okresie o sta tn ic h siedm iu la t, k tó re k o d y fik u ją całkow icie sy stem p ra w n y obow iązu jący w K ościele pow szechnym . P ierw szym z ty c h d o k u m e n tó w był K odeks P ra w a K an o ­ nicznego o b rzą d k u łacińskiego ogłoszony w ro k u 1983, n a s tę p n y m K o n ­ s ty tu c ja A p o sto lsk a P astor P o n u s z 28 czerw ca 1988 r., w p ro w a d za jąc a now ą s tr u k tu r ę K urii R zym skiej o raz trze ci, a zarazem o s ta tn i d o k u m e n t z a m y k a ją c y k o d y fik ac ję całego sy stem u praw nego w K ościele pow szech­ n y m , je s t K odeks K anonów K ościołów W sch o d n ich . N ależy stw ierdzić, że prom ulgow anie K odeksu W schodniego je s t epokow ym w yd arzen iem ,

* Artykuł opracowano na podstawie: Codex Canonum Ecclesiarum Orienta­ lium, w: AAS, an. et vol. L X X X II, 18 Octobris 1990, nr 11; Richard P ö t z , Die K odifikation des Katholischen Ostkirchenrechts, w: Handbuch des Katholischen

Kirchenrechts, Regensburg 1983, s. 57— 65; E. E id , Prezentacja Kodeksu K a ­

nonów Kościołów Wschodnich, w: L’osservatore Romano, 27. X. 1990, s. 7;

J a n P a w e ł II, Przemówienie z racji promulgacji Kodeksu Kanonów Kościołów

(3)

o znacza bow iem w prow adzenie po raz pierw szy w h istorii K ościoła, jednego integ raln eg o sy stem u praw n eg o , a zarazem w spólnego dla w sz y s t­

kich w iern y c h K atolickich Kościołów E schodnich.

1. Historia Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich

Chcąc lepiej zrozum ieć d u ch a K odeksu K anonów K ościołów W sch o d ­ nich , n ależy bliżej zapoznać się z jego h isto rią . H isto ria tego K odeksu b y ła b ard z o długa. J u ż podczas S oboru W a t. I — p ara leln ie do d y sk u sji n ad k o d y fik a c ją p raw a dla K ościoła łacińskiego — d y sk u to w an o rów nież sp raw ę k o d y fik ac ji p raw a K ato lick ich K ościołów W schodnich (w ty m czasie — K atolickiego K ościoła W schodniego). P ro je k t te n je d n a k nie b y ł k o n ty n u o w a n y . D opiero po p ro m u lg a cji CIC w 1917 r. — p o d ję to tę ideę na nowo. Z asadniczą rolę odegrało tu zainteresow anie K ato lick ich K ościołów W schodnich kodeksem łacińskim , oraz p o trz e b a opraco w an ia p o d o b n y ch norm p raw n y ch do ty c h , k tó re z o stały w y d an e dla K ościoła o b rzą d k u łacińskiego. H isto ria zaś k o d y fik ac ji om aw ianego zb io ru — K odeksu K anonów Kościołów W sch o d n ich trw a ła k o n k re tn ie aż 63 la ta . Z ap o c zą tk o w ał ją papież P ius X I d n ia 3 sie rp n ia 1927 r., podczas a u ­ d iencji, k tó re j udzielił kard y n ało w i Luigi Sincero. W roku 1929 z o stała u tw o rzo n a K om isja K ard y n ałó w pod przew odnictw em k a rd y n a ła P io tra G asparriego, k tó ra w sposób k ry ty c z n y opraco w ała m a te ria ły źródłow e oraz zaczęła od ro k u 1930 w y d aw ać Fontes C odificationis O rientalis. K o m isja ta w roku 1935 zo stała p rze m ian o w a n a na P ap ie sk ą K om isję do red a k cji K odeksu W schodniego P ra w a K anonicznego (P o n tific ia

C om m issio ad redigendum Codicem Iu r is C anonici O rientalis), przez со

w kroczono w fazę o p racow yw ania sc h e m a tu . J u ż w m arcu 1948 r. w yżej w y m ie n io n a K o m isja p rze d sta w iła P iusow i X II k o m p le tn y sc h em a t K odeksu W schodniego, k tó ry zaw ierał 2666 kanonów . J e d n a k S ch em at te n p o d d a n o k ry ty c e , poniew aż zauw ażono w nim niebezpieczeństw o la ty n iz a c ji w nowej form ie. W k ońcu doszło do kom prom isu. P apież P iu s X I I prom ulgow ał ty lk o c z te ry d ziały p ra w a , a m ianow icie te , k tó re b u d ziły n ajm n ie j k o n tro w ersji. I ta k w roku 1949 przez m o tu p ro p rio

Crebrae A llatae su n t — praw o m ałżeńskie, w 1950 r. przez m o tu p ro p rio So llicitu d in em nostram — praw o procesow e, w roku 1952 przez m o tu

p ro p rio Postquam A postolicis L itte ris — praw o zakonne i m a ją tk o w e oraz w 1957 r. przez m o tu p ro p rio Cleri Sa n ctita ti — praw o osobow e. O głoszone c z te ry d ziały p ra w a przez P iu sa X I I sta n o w iły około 60% całości p ro jek to w a n eg o K odeksu W schodniego. N a 2666 k anonów zo stało p ro m u lg o w an y c h 1590. N a stę p n y papież J a n X X I I I w swej encyklice

A d P etri Cathedram w roku 1959 za p o w iad a odnow ę Vaggiornamento

d y sc y p lin y całego K ościoła, w ty m i K ościoła W schodniego. Zaś d e k re t S oboru W a t. II O rientalium E cclesiarum z roku 1964 p o d k reśla ją c po ­ trz e b ę rozw oju K ościołów W sch o d n ich , zaw iera niejako ogólny zary s przyszłego K odeksu K ato lick ich Kościołów W sch o d n ic h ” . N astęp n y m e ta p e m om aw ianej k o d y fik acji b y ła d ziałalność pap ieaż P aw ła V I, k tó ry

(4)

w roku 1972 u sta n o w ił P ap ie sk ą K om isję ao sp raw Rew izji K odeksu W schodniego P ra w a K anonicznego (P o n tific ia Com m issio Codicis I u r is

C anonici O rientalis recognoscendo), k tó re j za d a n ie m było p rzeprow adzenie

refo rm y całego p raw o d aw stw a W schodniego doty czczas opublikow anego, ja k te ż nieopublikow anego w op arciu o n a u k ę V at. II, zw łaszcza d e k re tu soborow ego O rientalium Ecclesiarum . R eform a t a m iała uw zględniać z je d n ej s tro n y a u te n ty c z n e tra d y c je w schodnie, a z d rugiej zaś stro n y d o trz y m a ć w ierności nauce Soboru W a t. II.

W roku 1980 K o m isja o p racow ała p ro je k t now ego K odeksu d la K a to ­ lickich K ościołów W schodnich, k tó r y sk ła d ał się z 28 ty tu łó w , do k tó ry c h d o dano n a stę p n e dw a, ta k że w sum ie p r o je k t sk ła d ał się z 30 ty tu łó w . T ak o p rac o w a n y p ro je k t w raz ze szczególnie drażliw ą K o n s ty tu c ją A po­ sto lsk ą Constitutio hierarchica Ecclesiarum O rientalium w 1982 r. w k ro ­ czył w e ta p denua recognitio, k tó ry trw a ł do k o ń ca 1985 ro k u . Po szerokich k o n su lta c ja c h m . in. z p rzedstaw icielam i całej h ierarch ii K ato lick ich Kościołów W sch o d n ich , a n aw e t i K ościoła P raw osław nego, p rz y g o to ­ w a n y sc h em a t z o stał d o k ła d n ie p rz e d y sk u to w a n y przez K om isję w d n iu

17 p aź d ziern ik a 1986 r. O sta tec zn y sc h em a t ju ż z niezm ienionym ty tu łe m

Codex C anonum Ecclesiarum O rientalium ja k o Schem a novissim u m iu xta placite p a tru m com m issionis em endatum atque S u m m o P o n tifici presenta- tu m u k az ał się w sty c zn iu 1989 ro k u . T en n ajn o w szy sc h em a t papież

J a n P aw eł II, po d o k ład n ej analizie, z a tw ie rd z ił d n ia 14 w rześnia 1990 ro ­ ku — w litu rg iczn e św ięto P odw yższenia K rz y ża św., a 18 p aź d ziern ik a tegoż sam ego roku uroczyście go p rom ulgow ał, ja k o K odeks K anonów K ościołów W sch o d n ich — CCEO.

P rzew idziane je s t rów nież o pracow anie p ra w a specjalnego i ty m c z a so ­ wego ( iu s speciale et ad tem p u s) dla ty c h w iern y c h K ościołów E sch o d n ich , k tó rz y p o z o s ta ją poza te ry to riu m ich w łasnej ju ry sd y k c ji.

O m aw iany K odeks je s t w sp ó ln y dla w szy stk ich 21 K ościołów W sch o d ­ nich, k tó re za ch o w u ją p ełn ą k o m u n ię ze S to licą A p o sto lsk ą. W szy stk ie te K ościoły w y w odzą się z pięciu K ościołów M atek , czyli z pięciu głów nych tra d y c ji o b rzą d k o w y c h : a le k sa n d ry jsk ie j, a n tio ch e ń sk ie j, orm iań sk iej, ch aldejskiej i b iz a n ty jsk ie j czyli k o n sta n ty n o p o lita ń sk ie j.

A te ra z k ilk a uw ag o sta n ie poszczególnych grup o b rząd k o w y ch . N a pozór m oże się w yd aw ać, że te in fo rm acje o poszczególnych tra d y c ja c h o b rzą d k o w y c h w ty m a rty k u le są zbędne, poniew aż w ja k iś sposób o dcho­ d zą od głów nego te m a tu , to je d n a k dla całości p ro b le m a ty k i zw iązanej z now ym kodeksem , a zw łaszcza z jego p o d m io tem , k tó ry m są ży w o tn ie d ziałające K ościoły W schodnie, w y d aje się, że czym ś p o ży tec zn y m będzie zap o zn an ie się bliżej z a k tu a ln y m s ta n e m ty c h Kościołów .

O tóż spośród 21 K ato lick ich Kościołów W schodnich do tra d y c ji a lek ­ sa n d ry jsk iej należą dw a: k o p ty jsk i i etio p sk i; do tr a d y c ji antio ch eń sk iej w chodzą trz y : sy ry jsk i, m aronicki i m a la n k a rs k i; do tra d y c ji orm iańskiej należy ty lk o o b rzą d ek o rm iań sk i; do tr a d y c ji ch aldejskiej rów nież dw a: chald ejsk i i m a la b a rsk i; zaś do tra d y c ji najm łodszej — b iz an ty jsk iej n ależy 13 K ościołów, m ianow icie: m elchicki, u k ra iń sk i, ru m u ń sk i, italo

(5)

--alb a ń sk i, słow acki, białoruski, b u łg a rsk i, w ęgierski, grecki, ru te ń sk i, jugosłow iański, ro sy jsk i i alb ań sk i.

Z w yżej w ym ien io n y ch 21 K ato lick ich K ościołów W schodnich, 6 z nich sta n o w ią p a tr ia tc h a ty . I ta k : p a tria r c h a t k o p ty js k i z siedzibą w K airze, p a tr ia r c h a t m elchicki z siedzibą w D am a sz k u , p a tria r c h a t chald ejsk i z siedzibą w B agdadzie oraz tr z y p a tr ia r c h a ty z siedzibą w B ejrucie: p a tr ia r c h a t sy ry jsk i, m aronicki oraz o rm ia ń sk i. N a to m ia s t K ościół u k ra iń sk i stan o w i a rc y b isk u p stw o w iększe. K aż d y z ty c h Kościołów p o sia d a w łasne praw o, a jednocześnie w szy stk ie m a ją w spólne p o d s ta ­ w owe dziedzictw o praw ne, o p a rte n a k a n o n a c h u chw alonych przez pierw szych sześć soborów pow szechnych.

S ta n liczbow y w iern y ch zg ru p o w an y c h w pięciu głów nych tra d y c ja c h o b rząd k o w y ch p rze d sta w ia się n a s tę p u ją c o : do o b rzą d k u a le k s a n d ry j­ skiego n ależ y w sum ie około 270 ty s. w iern y c h , do o b rzą d k u a n tio c h e ń ­ skiego około 4 m in 350 ty s. w iern y c h , do o b rz ą d k u orm iańskiego 160 ty s. w iern y ch , do o b rz ą d k u chaldejskiego 3 m in 100 ty s., do o b rz ą d k u b iz a n ­ ty jsk ieg o około 4 m in, ale bez w iern y ch K ościoła U nickiego na U krainie, ży ją c y c h do n ied aw n a w u k ry ciu . W sum ie w szystkich w iernych K a to ­ lickich K ościołów W schodnich je s t około 12 m ilionów — bez unitó w , k ie d y do o b rzą d k u łacińskiego (w a rto tu p rzy p o m n ieć) w K ościele p rz y ­ należy p o n a d 850 m in w iernych. N ależy tu podkreślić, że w ierni K a to li­ ckich K ościołów W schodnich w całym K ościele K ato lick im sta n o w ią niew ielki p ro ce n t, d lateg o słusznie d e k re t soborow y Ecclesiarum O rienta­

liu m , a za nim K odeks K anonów K ościołów W schodnich p o d k reśla p o ­

trz e b ę szczególnej tro sk i całego K ościoła o rozw ój ty c h o brządków . J e d n y m z zasadniczych celów om aw ianego K odeksu je s t zapew nienie w aru n k ó w p raw n y ch , a b y K ościoły W schodnie m ogły w całej pełni z a ­ chow yw ać i rozw ijać sw oją specyficzną tożsam ość. W zw iązku z ty m — m iędzy in n y m i — stw orzono now e je d n o stk i a d m in istra c y jn e i d u sz­ p a ste rsk ie d la ty c h w iernych, k tó rz y m ie sz k ają poza te ry to ria m i p o zo sta­ ją cy m i p o d ju ry s d y k c ją ich rodzim ych Kościołów .

K odeks ja k o w spólny dla w szy stk ich K ościołów W sch o d n ich , stan o w i sp e c ja ln ą w a rto ść w zoru w życiu i d ziałalności nie ty lk o K ato lick ich K ościołów W schodnich, lecz dla całego K ościoła K atolickiego. O dnosi się to szczególnie do sp raw y zjednoczenia ch rześcijan i ca ło k sz tałtu p ra c y apostolskiej K ościoła. B ędąc je d n y m i w spólnym , b ardziej u w y d a tn ia w sp ó ln o tę w szy stk ich Kościołów W sch o d n ich , przez co u ła tw ia p a s to ra ln ą ich działalność, zm ierza ją cą do d o b ra duchow ego w iernych, p rzy rów no­ czesnym p rze strzeg a n iu p raw a p a rty k u la rn e g o , tw orzonego przez sy n o d y poszczególnych Kościołów. K odeks K anonów Kościołów W schodnich obow iązuje w szy stk ich kato lik ó w w schodnich, gdziekolw iek oni p rz e b y ­ w a ją n a świecie, p odobnie ja k K odeks łaciń sk i, o bow iązujący w szy stk ich łacin n ik ó w .

W K odeksie dla Kościołów W sch o d n ic h z o sta ła p o d k reślo n a m e n ta l­ ność o raz k u ltu r a poszczególnych naro d ó w chrześcijańskiego W sch o d u , k tó re w y m a g a ją często in n y c h sfo rm u ło w ań , aniżeli te , k tó re z n a jd u ją się

(6)

w za ch o d n im K odeksie. K ażd y k an o n i p a ra g ra f tego K odeksu z o stał s ta ra n n ie p rz e d y sk u to w a n y i o sta te czn ie sfo rm u ło w an y p rz y w spółpracy h ierarch ó w K ato lick ich K ościołów W schodnich w św ietle n au k i S oboru W a t. I I. W d y sk u sji z o stały rów nież uw zględnione w ielowiekow e dośw iad­ czenia chrześcijańskiego W schodu.

2. Budowa Kodeksu — С С E O

O sta te c z n y t y t u ł tego zbioru Codex C anonum Ecclesiarum O rientalium — K odeks K ano n ó w K ościołów W schodnich z a m ia st ty tu łu w y stę p u jąc eg o w pierw szym schem acie Codex Iu r is C anonici O rientalis, n aw ią zu je bez­ pośrednio do tra d y c ji w schodniej i soborow ej. T y tu ł te n w sk azu je n a k o n k re tn y p rze d m io t K odeksu, a ty m p rze d m io te m są k an o n y oraz n a jego ż y ją c y i d z ia ła ją c y p o d m io t, k tó ry m są K ościoły W schodnie. N ależy podkreślić, że t a nazw a w y stę p u je ju ż w p ra c a c h kom isji k o d y fik ac y jn ej z ro k u 1930. O becna nazw a zb io ru , p o d k re śla ją c a bezpośrednio jego p rze d m io t II C anoni w yraźniej n aw ią zu je do w szy stk ich zbiorów w schod­ n ich p ra w a k anonicznego, k tó re są ta k b ard z o c h a ra k te ry sty c z n e dla ch rześcijańskiego W schodu. K odeks K an o n ó w K ościołów W schodnich m a zupełnie in n ą budow ę, aniżeli K odeks łaciń sk i. Dzieli się bow iem na ty tu ły , a nie n a księgi. P od ział n a ty tu ły był z a le ca n y przez p ap ież y od p o c z ą tk u p ra c k o d y fik a c y jn y c h , ja k o coś co je s t w łaściw e dla Kościołów W sch o d n ich . Zw łaszcza papież P ius X I na au d ien c ji udzielonej K om isji K o d y fik ac y jn ej d n ia 8. I I. 1937 ro k u , p o d k reśla ł p o trze b ę podziału K odeksu W schodniego n a ty tu ły , a nie n a księgi. O sta tec zn ie w skład K odeksu K anonów Kościołów W schodnich w chodzi 1546 kanonów , k tó re dzielą się n a 30 ty tu ły . T y tu ły zaś z o sta ły ułożone w edług isto tn e j w ażności m a te ria łu . W te n sposób o m a w ian y k odeks nie z a cz y n a się od norm g e n e raln y c h p raw a, ja k to m a m iejsce w obu kod ek sach łaciń sk ich (z ro k u 1917 i 1983), ale po p rzy to c ze n iu 6-ciu kanonów w stę p n y ch (ca­ nones p rae lim in a res), przechodzi do k o d y fik ac ji zasadniczego m a te ria łu p raw nego, u ję teg o w n a stę p u ją c y c h po sobie ty tu ła c h . O to su m a ry c z n a tre ść poszczególnych ty tu łó w k o deksu:

T y tu ł I — W ie rn i oraz ich praw a i obowiązki (k an . 7— 26). T y tu ł II —

K ościoły s u i iu ris i obrządki (k an . 27— 41). T y tu ł I II — N ajw yższa władza Kościoła (k a n . 42— 54). T y tu ł IV — K ościoły Patriarchalne (k an . 55—

150). T y tu ł V — K ościoły A rc y b isk u p ie W iększe (k an . 151— 154). T y ­ tu ł VI — K ościoły M etropołitalne i in n e K ościoły su i iu ris (k an . 155— 176). T y tu ł V I I — E parchie i b isk u p i (k an . 177— 310). T y tu ł V III — E xar-

chaty i egzarchowie (k an . 311— 321). T y tu ł IX — K onferencje hierarchów różnych Kościołów su i iu ris (k an . 322). T y tu ł X — D uchow ni (k an . 323—

398). T y tu ł X I — Św ieccy (k an . 399— 409). T y tu ł X I I — M n is i, za ko n ­

n icy i in n e in sty tu ty życia konsekrowaneeo (k an . 410— 572). T y tu ł X I I I — Stow arzyszenia wiernych (k an . 573— 583). T y tu ł X IV — Ewangelizacja narodów (k an . 584— 594). T y tu ł X V — N a u c za n ie Kościoła (k a n . 595—

(7)

T y tu ł X V II — Ochrzczeni akatolicy, którzy n aw iązali pełną jedność z K o ­

ściołem K a to lickim (k an . 896— 901). T y tu ł X V III — E ku m e n izm (кап.

902— 908). T y tu ł X I X — Osoby i a kty praw ne (k an . 909— 935). T y ­ tu ł X X — U rzędy (k an . 936— 978). T y tu ł X X I — W ładza rządzenia k an . 979— 995). T y tu ł X X I I — R e k u rsy przeciw dekretom ad m in istra ­

c y jn y m (k a n . 996— 1006). T y tu ł X X I I I — Dobra doczesne Kościoła

(k an . 1007— 1054). T y tu ł X X IV — S ą d y w ogólności (k an . 1055— 1184). T y tu ł X X V — Proces sporny (k an . 1185— 1356). T y tu ł X X V I — N ie ­

które procesy szczegółowe (k an . 1357— 1400). T y tu ł X X V I I — S a n kc je karne w Kościele (k an . 1401— 1467). T y tu ł X X V I I I — Proces k a r n y

(k an . 1468— 1487). T y tu ł X X I X — U staw a, zw yczaj i a kty a d m in istra ­

cyjne (k a n . 1488—-1539). T y tu ł X X X — P rzedaw nienie i obliczanie czasu

(k an . 1540— 1546).

3. Idee przewodnie Kodeksu

O m aw ian y K odeks po d k reśla s ta n odrębności p raw a w łasnego — su i

iu ris poszczególnych Kościołów W sch o d n ich , k tó re ró żn ią się m iędzy

so b ą o d rę b n ą litu rg ią oraz w łasn ą h ie ra rc h ią . D latego sz a n u ją c ich le­ g a ln ą ró żnorodność w y n ik a ją c ą z tr a d y c ji oraz p o d y k to w a n ą w a ru n k a m i w spółczesnym i, o dsyła często do p ra w a p a rty k u la rn e g o , stanow ionego przez sy n o d y poszczególnych K ościołów (por. k a n . 64, 70, 71). W te n sposób K odeks p ra g n ie podkreślić w ielką rolę synodów n a płaszczyźnie sta n o w ie n ia p raw a p a rty k u la rn e g o poszczególnych obrząd k ó w . P o n a d to K odeks p rzez w łączenie kanonów d o ty c z ą c y c h B iskupa R zym u, K olegium B iskupiego, a ta k ż e u p raw n ie ń i obow iązków w iern y c h ch rz eśc ija n

(C h ristifid e le s), co było p rze d m io te m p rac g ru p y m ieszanej coetus m ix tu s —

k o n su lto ró w obu kom isji do rew izji ko d ek su łacińskiego i w schodniego, z a w arł L e x Ecclesiae fu n d a m en ta lis. Z godnie z tr a d y c ją K ościołów W sch o d ­ nich zachow uje podział na d u ch o w n y c h (k a n . 323), zakonników (k a n . 410) i św ieckich (k an . 399). K odeks n aw ią zu je tu do K o n sty tu c ji D o g m aty czn ej o K ościele L um en G entium n r 31, gdzie w y stę p u je w y ra ź n a w zm ian k a 0 trze ch sta n a c h w K ościele.

W o p arc iu o ro d zim ą tr a d y c ję w sch o d n ią oraz o d y re k ty w y S oboru W a t. II K odeks u sta n a w ia spraw iedliw ą rów now agę m iędzy w ład zą w łasn ą — o so b istą, a kolegialną p a tria rc h y . N ależy podkreślić, że K odeks z je d n ej stro n y g w a ra n tu je p a tria rsz e p e łn ą w ładzę osobistą, ja k o z n a k 1 czy n n ik jedności w z a rząd z an iu K ościołem P a tria rsz y m , to je d n a k z d r u ­ giej s tr o n y zabezpiecza sk u teczn o ść w ład z y sy n o d a ln ej. P rzedsięw zięcia p a tria r c h y n a synodzie są przedsięw zięciam i sy n o d u , k tó re m u p a tria rc h a zaw dzięcza sw oją szczególną rolę. W te n sposób sy n o d a ln a k o n s ty tu c y j­ ność, k tó ra stanow i zasa d n icz ą s tr u k tu r ę Kościołów W sch o d n ich , z n a ­ lazła swe odbicie w K odeksie. K od ek s K anonów K ato lick ich K ościołów W schodnich zdecydow anie p o d k reślił i zabezpieczył in s ty tu c ję sy n o d u , k tó r a je s t i p o zo stan ie nierozerw alnie złączona z in s ty tu c ją p a tria r c h a tu , a k tó ra zarazem stanow i ta k b ardzo c h a ra k te ry s ty c z n ą cechę o rien

(8)

stycznego sposobu za rz ą d z a n ia K ościołem . W p ra w d z ie ju ż S obór W a t. II w sw ych d e k re ta c h : O K atolickich Kościołach W schodnich i O E ku m e n iźm ie p o d k reśla p o trz e b ę p o w ro tu , a zarazem um ocnienia tra d y c ji o rien tali- stycznej we w szy stk ich K ościołach W schodnich, to je d n a k uw ażne s t u ­ d ium obydw u d ek re tó w sp raw ia w rażenie, że sy n o d a ln a k o n sty tu c y jn o ść ty c h Kościołów zeszła niejako na drugi plan , a m ianow icie na korzyść ak c en to w a n ia in s ty tu c ji p a tria rsz e j. D opiero now y K odeks, o czym była m ow a w yżej, w p ro w ad za t ę rów now agę p o m ięd zy w ład z ą o so b istą w ko le­ g ialn ą p a tria rc h y . W ta k im ujęciu u w idacznia się p o zy ty w n a treść w ład zy p a tria rc h y , ja k o Pater et C aput swego p a tria rc h a ln e g o K ościoła (por. kan . 55).

P ap ież J a n Paw eł 11 podczas swego p rzem ów ienia z racji prom ulgacji K odeksu K ano n ó w K ościołów W schodnich stw ierdził, że p ragnie „ p rz e d ­ sta w ić ” now y K odeks ta k ż e w szy stk im K ościołom praw o sław n y m . P o d ­ kreślił, że z o sta ł on o p rac o w a n y z w uzględnieniem w szy stk ich zasad e k u ­ m enizm u, z n ależ n y m szacunkiem do p raw a i że nie m a w nim żadnego przepisu, k tó r y s ta łb y n a przeszkodzie w spólnem u dążeniu „K ościołów s io strz a n y c h ” ku jedności (por. k an . 903). K od ek s pośw ięca te m u z a g a d ­ nieniu o d rę b n y ty tu ł — X V I I I , za w ierając y 7 kanonów , od kan. 902 do k an . 908. C h a ra k te r ek u m en iczn y K odeksu w pełni odp o w iad a założeniu Soboru W a t. II, k tó r y w swoim dekrecie O E. n r 1 i 24 stw ie rd z a, a b y W schodnie K ościoły K atolickie „ro z w ijały się i z now ą siłą a p o sto lsk ą sp ełniały pow ierzone sobie za d an ie zarów no d la d o b ra dusz, ja k też ze w zględu n a szczególny obow iązek p o p ie ra n ia jedności w szy stk ich ch rze­ ścijan, szczególnie w schodnich” . K odeks p o d a je rów nież dyspozycje dotyczące rozw oju d o b ry ch sto su n k ó w w y znaniow ych z braćm i a k a to li­ kam i, zw łaszcza w schodnim i.

W now ym K odeksie K anonów K ościołów W schodnich zo stał ta k ż e p o d k reślo n y c h a ra k te r m isy jn y ty c h K ościołów . W k a z a n ia d o ty czące a p o sto lstw a m isyjnego, o p a rte na tra d y c ji różn y ch K ościołów W sch o d ­ nich, m ogą w yw rzeć sk u te c z n y w pływ na ew angelizację ty c h ludów i n a ­ r o d ó w — niechrześcijan, z k tó ry m i w spólnie z a m ie szk u ją te sam e te r y to ­ ria. K odeks p o d k reśla c z y n n y u dział la ik a tu w życiu K ościoła, np. św ieccy m ogą m ieć u d ział w sądow nictw ie kościelnym w c h a ra k te rz e sędziów , ad w o k ató w , n o ta riu sz y , obrońców w ęzła i p ro m o to ra spraw iedliw ości k an . 253, 262— 263, 1141, 1099).

N o rm y K od ek su p o tw ie rd z a ją rów nież to , co n a u k a K ościoła k a to ­ lickiego o tw arcie głosi n a te m a t pod staw o w y ch praw każdej osoby lu d z­ kiej i każdego ochrzczonego. P ra w d o ty c zą cy c h nie ty lk o istn ie n ia osoby ludzkiej, ale ta k ż e jej rozw oju. M ając na uw adze szczególną s tr u k tu r ę K ościołów W sch o d n ich , K odeks u w y d a tn ia te ż za sa d ę pom ocniczości w życiu i działalności poszczególnych K ościołów . Z godnie z tr a d y c ją w schodnią K odeks w zakresie p ra w a karn eg o nie przew id u je k a r latae

sententiae.

K odeks K anonów Kościołów W sch o d n ich szczególną tr o s k ą o ta cz a ty c h w iern y ch , k tó rz y z n a jd u ją się cho ciażb y czasowo p o za te ry to riu m

(9)

w łasn y ch p a tria rc h a tó w , a rc y b isk u p stw w iększych, czy te ż po za g ra n i­ cam i w łasnej m etropolii. D la nich pow ołano do życia nowe je d n o stk i a d m in istra c y jn e , a m ianow icie ep a rch ie i e z g a rc h a ty podległe b isk u p o m lu b in n y m h ierarch o m m ian o w an y m bezpośrednio przez S tolię A p o sto l­ sk ą. S p ra w u ją oni sw o ją w ładzę p a s te rs k ą n a m ocy p ra w a specjalnego, z atw ierdzonego przez najw y ższy a u to r y te t K ościoła, ja k im je s t sam p ap ież (por. k a n . 174— 176, k an . 148 § 1— 3). J e s t to p ra k ty c z n a rea liza cja d y sp o ­ zycji z a w a rty c h w num erze 4 d e k re tu soborow ego O rientalium Ecclesia­

rum , k tó ra b rzm i: „T o też na ca ły m świecie n ależy tro szczy ć się o za ch o ­

w anie oraz o rozw ój w szystkich K ościołów p a rty k u la rn y c h , i d lateg o należy tw o rzy ć nowe p ara fie i w łasn ą h ierarch ię, gdzie tego d o m a g a się dobro duchow e w iern y c h ” . N a to m ia s t ta m , gdzie nie m o żn a z pow odu ja k ie jś w ażnej p rzy c zy n y , często n a tu ry p o lity cz n ej, u sta n o w ić je d n o ­ s te k d u sz p a ste rsk ic h i a d m in istra c y jn y c h , w ierni ty c h te re n ó w są p o d d an i tro sce d u sz p aste rsk iej m iejscow ych o rd y n a riu sz y łacińskich, ja k to m iało m iejsce jeszcze do n ie d aw n a w Polsce, gdzie po 11 w ojnie św iatow ej w ierni o b rzą d k u b iz a n ty jsk o -u k raiń sk ie g o byli pod p o rząd k o w an i o rd y n a ­ riuszow i łaciń sk iem u , ja k im b y ł zm a rły p ry m a s P olski k a rd . S tefan W y szy ń sk i, a po nim k ard . J ó z e f G lem p. N a to m ia s t w ierni o b rzą d k u o rm iańskiego w Polsce po dzień dzisiejszy są pod p o rząd k o w an i prym asow i P olski.

W K odeksie K anonów K ościołów W schodnich w y stę p u je szereg in n y c h in s ty tu c ji p raw n y ch c h a ra k te ry sty c z n y c h d la chrześcijańskiego W sch o d u , cho ciażb y in s ty tu c je sy n o d aln e, a zw łaszcza synod sta ły , k tó ry zupełnie je s t o bcy k a n o n isty c e łaciń sk iej.

Z asugerow ane tu fig u ry p raw n e oraz in n e w y stę p u ją c e w o m a w ian y m K odeksie, cz ek a ją n a d alszą pogłęb io n ą an alizę kan o n iczn ą. Ze zro z u ­ m iałych w zględów , je s t rzeczą niem osliw ą p rze d staw ić je w y czerp u jąco w ra m a c h jednego ogólnego a rty k u łu .

Zakończenie

P ro m u lg a c ja K odeksu K ano n ó w K ościołów W schodnich po ogłoszeniu w 1983 r. K odeksu P ra w a K anonicznego K ościoła łacińskiego oraz po przep ro w ad zen iu refo rm y K urii R zym skiej przez K o n sty tu c ję A p o sto lsk ą

P astor O onus z d n ia 28 VI 1988 r., za k o ń cz y ła d efin ity w n ie odnow ę

p raw o d aw stw a całego K ościoła K atolickiego. J e s t to całkow icie zgodne z p o stu la ta m i S oboru W a t. II oraz z d ąż en iam i o sta tn ic h pap ieży , a m ia­ nowicie J a n a X X I I I , P aw ła VI oraz J a n a P aw ła II. Dzięki K odeksow i K anonów K ościołów W schodnich poszczególne K ościoły W schodnie b ęd ą m ogły odnow ić nie ty lk o znajom ość sw oich tra d y c ji i d y sc y p lin y , ale p rze d e w szy stk im b ęd ą m ogły d o strze c w łaściw ą sw ą rolę i m isję b u d o w y K ró lestw a C h ry stu sa w K ościele pow szechnym . K odeks te n m oże b y ć p raw dziw ym vehiculum caritatis w służbie całego K ościoła, w nosząc swój w kład w budow ę św ia ta o p a rte g o n a spraw iedliw ości, p o koju i w olności, a przede w szy stk im n a m iłości. O jciec św. J a n P aw eł II w czasie

(10)

swego przem ów ienia z racji p rom ulgacji K odeksu m ocno zachęcał, a b y w szystkie f a k u lte ty P ra w a K anonicznego p o d ję ły rzeteln e stu d iu m 0 c h a ra k te rz e porów naw czym obydw u K odeksów ut in F acultatibus

iu ris C anonici idoneum provehatur stu d iu m com parativum amborum Codicum. W y d z ia ły P ra w a K anonicznego w ża d en sposób nie m ogą

czuć się zw olnione z tego ro d za ju p oszukiw ań. K ap ła n i zaś p ra c u ją c y w d u sz p a ste rstw ie w inni być d o k sz tałcan i w ty m przedm iocie p o d ­ czas kursów d u sz p aste rsk ich , dni sk u p ie n ia i p rz y inn y ch sposobnych o k az ja ch . P ap ie ż w ezwał, a b y w szyscy chrześcijanie przy jęli te n K odeks w d u ch u w ia ry z w ielką u fnością i p rze k o n an ie m , że jego p ra k ty c z n e zastosow anie w życiu przyniesie całem u K ościołow i wiele p o ż y tk u 1 sa ty sfa k c ji. D o ty cz y to szczególnie norm , k tó re odnoszą się do d o b ra całego K ościoła. W śród ty c h norm z n a jd u ją się p rzepisy określające zak res w ład zy h ierarch ó w Kościołów W schodnich su i iu ris, ograniczo­ nej do p ew nych te ry to rió w oraz kanonów reg u lu ją c y c h sp ra w ę p rzy n a leż­ ności o brządkow ej dzieci, pochodzących z rodziców , k tó rz y p rzy n a leż ą do różnych obrząd k ó w . K odeks K anonów K ościołów W schodnich w kan . 34 w y m ag a w te j sy tu a c ji zgodnej decyzji obo jg a rodziców . J e d n a k przep isy te m ogą b y ć u zu p e łn ia n e lub m o dyfikow ane w oparciu o iu s speciale i ad tem pus, zgodnie z praw em p a rty k u la rn y m sta n o w io n y m przez sy n o d y poszczególnych o brządków . K onferencje B iskupów ja k o k o m p e te n tn a w ładza na d a n y m te ry to riu m m a zapew nić nie ty lk o pokojow e w spół­ życie m iędzy w iernym i różnych obrząd k ó w , co w ięcej, m a stw o rzy ć z wielości fo rm obrząd k o w y ch je d n ą ro dzinę B ożą, k tó ra m iłuje się w za­ jem n ie w C hrystucie.

N ao czn y m zastosow aniem tego p o s tu la tu w życie je s t p rze k aza n ie przez K o n feren cję E p isk o p a tu Polski kościoła w P rzem y ślu , będącego w łasnością o b rz ą d k u łacińskiego, dla w iern y c h o b rzą d k u b iz a n ty jsk o - -ukraiń sk ieg o , k tó ry m w zm ian k o w an y kościół przez k ilk a la t będzie służył ja k o k a te d ra .

Wnioski końcowe

1. W y d z ia ły P ra w a K anonicznego w in n y pow ołać w spólną k om isję specjalistów do p rze k ład u K odeksu, om aw ianego w ty m a rty k u le , na ję zy k polski (ja k to m iało m iejsce p rz y p rzek ład zie K odeksu łacińskiego). 2. P iln a p o trz e b a pogłębionego stu d iu m porów naw czego obu kodeksów oraz in s ty tu c ji p raw n y ch , c h a ra k te ry s ty c z n y c h dla K odeksu W sch o d ­ niego. 3. W se m in a ria ch d u chow nych w Polsce, zarów no diecezjalnych ja k i za k o n n y c h , poszerzyć w y k ład p raw a kanonicznego o K odeks K a n o ­ nów K ościołów W schodnich (chociażby w ja k im ś ogólnym zarysie). Рог. O E. n r 5.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Szlakiem tym kroczyła stale historja; przecież i epika nasza z innych części Polski zwracała się stale przedewszystkiem w te strony К Pisarz tych ziem

In the North Sea, at location 1 in Figure 7 and Figure 8, the differences in wave heights and spectra are mainly caused by the differences in boundary conditions,

Z podziwem patrzym y w końcu na te trzy wiśniowe, piękne tom y, dru­ kowane na wspaniałym papierze, gdzie oprócz tekstów znalazło się aż 570 ilustracyj, w

1909 stała się głośna sprawa uczczenia setnej rocznicy urodzin Juliusza Sło­ wackiego i sprowadzenia jego prochów do kraju.. Uczest­ niczył najpierw w

We derive the autocorrelation of the infection state of each node and the fraction of infected nodes both in the steady and transient states as functions of the infection

For easy comparison, we plotted ratios of sail area (SA) to wetted area (WA) and displacement against boat speeds for various particular wind speeds. As we have used different

As fór vibratory forces and moments acting on propeller shaft, they are not so affected, by the tangential component except.for the mean values of bearing forçes and mòments,

Ów ślad to przede wszystkim upostaciowanie Syna Ziemi, pach­ nące genezyjską reinkarnacją duchów — bohater jest spadkobiercą grzechów zarówno tyranii jak i