PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR, wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn Warszawa 2012

(1)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego

PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU

TECHNIK SPEDYTOR, 333108

wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn. 14.05.2012

Warszawa 2012

(2)

SPIS TREŚCI

1. TYP PROGRAMU: PRZEDMIOTOWY ... 2

2. RODZAJ PROGRAMU: LINIOWY ... 2

3. AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA: ... 2

4. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO ... 2

5. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO ... 3

6. PRZEDMIOTY ROZSZERZONE W TECHNIKUM ... 4

7. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO ... 4

8. INFORMACJA O ZAWODZIE TECHNIK SPEDYTOR ... 5

9. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK SPEDYTOR ... 6

10. POWIĄZANIA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR Z INNYMI ZAWODAMI ... 6

11. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK SPEDYTOR ... 6

12. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR ... 8

1. Podstawy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego ... 12

2. Podstawy transportu i spedycji ... 20

3. Przewóz ładunku ... 24

4. Podstawy prawa transportowego ... 29

5. Język obcy w działalności spedycyjnej ... 37

6. Organizacja transportu i spedycji ... 41

7. Obsługa działalności spedycyjnej ... 47

8. Statystyka ... 54

9. Technika biurowa ... 58

10. Praktyki zawodowe ... 62

ZAŁĄCZNIKI: ... 71

(3)

TYP SZKOŁY: Technikum

1. TYP PROGRAMU: PRZEDMIOTOWY 2. RODZAJ PROGRAMU: LINIOWY

3. AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA:

Autorzy: mgr Ewelina Gorczyca, mgr inż. Artur Gontarz Recenzenci: …

Konsultanci: mgr inż. Teresa Jaszczyk

4. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Program nauczania dla zawodu technik spedytor opracowany jest zgodnie z poniższymi aktami prawnymi:

− Ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw

− Rozporządzeniem w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego z dnia 23 grudnia 2011 r.

− Rozporządzeniem w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach z dnia 7 lutego 2012 r.

− Rozporządzeniem w sprawie ramowych planów nauczania z dnia 7 lutego 2012 r.

− Rozporządzeniem zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 z późn. zmianami.

− Rozporządzeniem w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dnia 17 listopada 2010 r.

− Rozporządzeniem w sprawie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników (projekt)

− Rozporządzeniem w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r. z późn. zm.

− Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U., Nr 92, poz. 879 z późno zm.).

− Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz.U., Nr 130, poz. 1112 z późno zm.).

− Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz.U. z 2002 r., Nr 199, poz. 1671 z późno zm.),

− Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r., Nr 204, poz. 2088 z późno zm.),

(4)

− Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r.,. Nr 58, poz. 515 z późno zm.).

− Ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (Dz.U. z 2001 r., Nr 75, poz. 802 z późno zm.).

− Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r., Nr 50, poz. 601 z późno zm.).

− Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U., Nr 16, poz. 93 z późno zm.).

− Międzynarodowa konwencja celna TIR (Dz.U. z 1984 r. Nr 17 poz. 76). Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) (Dz.U. z 1985 r. Nr 34, poz.158 z późno zm.).

− Konwencja dotycząca przewozu szybko psujących się towarów. Konwencja ATP (Dz.U. z 1984 r., Nr 49, poz. 254).

− Konwencja celna w sprawie karnetu A.T.A dla odprawy warunkowej towarów (Konwencja AT.A) (Dz.U. z 1969 r., Nr 30, poz. 242).

− Konwencja CMR - International Consignment Not (Dz.U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238).

− Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (Reglement concernant le transport international ferroviare des marchandises dangere uses RID). Regulamin ten stanowi aneks I do Przepisów Ujednoliconych o umowie międzynarodowego przewozu towarów kolejami (CIM) będących załącznikiem B do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) z dnia 9.05.1980 r. (Dz.U. z 1985 r., Nr 34, poz. 15), wprowadzona w życie Rozporządzeniem Ministra Komunikacji z dnia 6.10.1987 r.

− Międzynarodowe przepisy dotyczące transportu morskiego materiałów niebezpiecznych International Maritime Dangerous Goods (IMDG). Są to przepisy Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) obowiązujące we wszystkich krajach należących do tej organizacji.

− Przepisy dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych w międzynarodowym transporcie lotniczym IA T A - DGR (International Air Transport Association IA T A Dangerous Goods Regulations). Są to przepisy obowiązujące we wszystkich krajach członkowskich Międzynarodowego Zrzeszenia Transportu Lotniczego – IATA.

5. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO

Opracowany program nauczania pozwoli na osiągnięcie co najmniej następujących celów ogólnych kształcenia zawodowego:

Celem kształcenia zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy.

Zadania szkoły i innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i umiejętności pracowników.

W procesie kształcenia zawodowego ważne jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego, w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą zawodową

(5)

przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku pracy.

W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu nauki.

Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.

6. PRZEDMIOTY ROZSZERZONE W TECHNIKUM

W programie nauczania dla zawodu technik spedytor uwzględniono przedmioty ogólnokształcące: geografię i matematykę których nauka odbywać się będzie na poziomie rozszerzonym oraz historię i społeczeństwo jako przedmiot uzupełniający.

7. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO

Program nauczania dla zawodu technik architektury krajobrazu uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie stosowane w zawodzie oraz współczesne koncepcje nauczania i uczenia się.

Program uwzględnia także zapisy zadań ogólnych szkoły i umiejętności zdobywanych w trakcie kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach programowych kształcenia ogólnego, w tym:

1) umiejętność zrozumienia, wykorzystania i refleksyjnego przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów, rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa;

2) umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu matematycznym;

3) umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także formułowania wniosków opartych na obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub społeczeństwa;

4) umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i w językach obcych;

5) umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technologiami informacyjnymi i komunikacyjnymi;

6) umiejętność wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji;

7) umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz uczenia się;

8) umiejętność pracy zespołowej.

W programie nauczania dla zawodu technik spedytor korelację treści z kształceniem ogólnym polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich przedmiotów jak: geografia, matematyka, a także podstawy przedsiębiorczości i edukacja dla bezpieczeństwa:

(6)

− matematyka, pozwoli na efektywniejszą realizację efektów kształcenia związanych z matematyczną obsługą procesów transportowo-spedycyjnych m.in.

zasadami statystyki;

− geografia, ułatwi realizację zagadnień związanych z geograficznymi aspektami realizacji usług transportowo-spedycyjnych, np. planowanie tras przewozów;

− podstawy przedsiębiorczości, pozwolą efektywniej realizować zagadnienia dotyczące podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie transportu i spedycji;

− edukacja dla bezpieczeństwa, pozwoli na efektywniejsze realizowanie efektów kształcenia dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w działalności transportowo-spedycyjnej.

8. INFORMACJA O ZAWODZIE TECHNIK SPEDYTOR

Celem pracy spedytora jest organizowanie przewozu towarów w kraju i za granicą. Spedytorem może być tylko ten, kto zawodowo i za wynagrodzeniem, w imieniu własnym albo w imieniu dającego zlecenie, na rachunek zleceniodawcy, podejmuje się wysyłania lub odbioru przesyłki oraz innych czynności związanych z jej przewozem. W obszarze działania spedytora znajduje się transport samochodowy, kolejowy, morski, wodny śródlądowy, lotniczy i intermodalny. Organizowanie przewozów polega na szukaniu klienta, ustalaniu szczegółów dotyczących transportu, negocjowaniu ceny za usługę oraz rozliczaniu usługi. Do zadań spedytora należy także poszukiwanie dodatkowych klientów, aby zapewnić optymalne wykorzystanie środka transportu na całej, planowanej trasie przewozu. W przypadku eksportu oraz importu towarów spedytor odpowiedzialny jest za wypełnianie druków celnych oraz organizację odpraw celnych. Spedytor w swojej pracy doradza w sprawach wyboru gestii transportowej, środka transportu i drogi przewozu, przygotowania ładunku do przewozu. Planuje potrzeby spedycyjne placówki transportowej, co związane jest z określaniem i ustalaniem niezbędnej liczby środków transportu do wykonania zadania przewozowego.

Do zadań spedytora należy zaliczyć również ubezpieczenie towaru, opracowanie instrukcji wysyłkowych i materiałów informacyjnych dla klientów, zawieranie umów z klientami krajowymi i zagranicznymi biorącymi udział w usłudze przemieszczania ładunku, sporządzanie i kompletowanie dokumentów przewozowych i innych wymaganych przepisami importera, eksportera oraz państw tranzytowych. Spedytor organizuje załadunek i wyładunek towarów oraz nadzoruje i monitoruje cały proces przewozowy i operacje przeładunkowe. Na spedytorze spoczywa także obowiązek uzgodnienia każdorazowo sposobów i miejsca dostarczenia ładunku.

W szczególnych sytuacjach na zlecenie klienta organizuje czasowe przechowywanie i magazynowanie ładunków. Z przewozami międzynarodowymi związane są zadania dotyczące organizowania odprawy celnej.

W sytuacjach zakłóceń w realizacji dostawy towaru zadaniem spedytora jest natychmiastowe likwidowanie wynikłych przeszkód i zakłóceń.

Miejscem pracy spedytora są pomieszczenia biurowe oraz miejsca załadunku, rozładunku lub przeładunku towarów. W niektórych sytuacjach spedytor bierze również udział w przewozie.

Podstawowymi narzędziami pracy spedytora są komputer, fax oraz telefon.

Spedytor powinien biegle posługiwać się przynajmniej jednym językiem obcym oraz umieć wykorzystywać zalety Internetu. Spedytor może pełnić funkcje kierow- nika i podwładnego. Czas pracy uzależniony jest od liczby i rodzaju spraw wymagających załatwienia. Do podstawowych cech, jakie powinien posiadać spedytor,

(7)

należy zdolność organizacji i negocjacji, łatwość w nawiązywaniu kontaktów z ludźmi oraz samodzielność w pracy, zwłaszcza w zakresie podejmowania decyzji.

Spedytora powinna także cechować aktywność przejawiająca się w samodzielnym podejmowaniu działań, bez czekania na wydanie polecenia.¹

9. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK SPEDYTOR

Transport i spedycja należy do rozwijającej się gałęzi gospodarki w naszym kraju. Technicy spedytorzy należą do grupy poszukiwanych pracowników. Spedytor może pracować w przedsiębiorstwach logistycznych, spedycyjnych, transportowych, agencjach obsługi portów morskich, lotniczych oraz we wszystkich przedsiębiorstwach spedytujących wyprodukowane towary oraz w hurtowniach zaopatrujących placówki handlowe.²

10. POWIĄZANIA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR Z INNYMI ZAWODAMI

Podział zawodów na kwalifikacje czyni system kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i ambicji.

Zawód technik spedytor nie ma wspólnych kwalifikacji z innymi zawodami. Posiada efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno- usługowego określone kodem PKZ(A.m) stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodach: technik spedytor, technik logistyk, technik ekonomista, technik rachunkowości, technik administracji, technik handlowiec, technik księgarstwa.

11. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE TECHNIK SPEDYTOR

Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie technik spedytor powinien być przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1) planowania i organizowania prac związanych z przewozem ładunków;

2) prowadzenia dokumentacji związanej z realizacją zadań transportowo-spedycyjnych;

3) prowadzenia dokumentacji dotyczącej rozliczeń z klientami i kontrahentami krajowymi oraz zagranicznymi;

4) wykonywania prac związanych z monitorowaniem przebiegu procesu transportowego.

1 Krajowy standard kwalifikacji zawodowych – Spedytor (zawód szkolny: Technik spedytor), Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Departament Rynku Pracy, 2006

2 Krajowy standard kwalifikacji zawodowych – Spedytor (zawód szkolny: Technik spedytor), Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Departament Rynku Pracy, 2006

(8)

Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie technik spedytor:

−

efekty kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BHP, PDG, JOZ, KPS, OMZ);

−

efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru administracyjno-usługowego stanowiące podbudowę do kształcenia w zawodzie PKZ(A.m);

−

efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji wyodrębnionych w zawodzie: A.28. Organizacja i nadzorowanie transportu i A.29. Obsługa klientów i kontrahentów.

(9)

12. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK SPEDYTOR

Tabela 3. Plan nauczania dla programu o strukturze przedmiotowej Lp. Obowiązkowe zajęcia edukacyjne

Klasa Liczba godzin

tygodniowo w czteroletnim okres nauczania

Liczba godzin w czteroletnim okresie nauczania

I II III IV

I II I II I II I II

Przedmioty w kształceniu zawodowym teoretycznym

1 Podstawy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego 2 2 2 2 1 1 5 150

2 Podstawy transportu i spedycji 3 3 3 90

3 Przewóz ładunków 2 2 4 4 6 180

4 Podstawy prawa transportowego 3 3 2 2 5 150

5 Język obcy w działalności spedycyjnej 2 2 2 2 4 6 180

Łączna liczba godzin 10 10 3 2 25 750

Przedmioty w kształceniu zawodowym praktycznym*

6 Organizacja transportu i spedycji 4 4 4 4 8 240

7 Obsługa działalności spedycyjnej 3 3 3 3 8 10 300

8 Statystyka 2 2 2 3 90

9 Technika biurowa 2 2 2 2 4 120

Łączna liczba godzin 0 9 11 5 25 750

Łączna liczba godzin kształcenia zawodowego 10 19 14 7 45 1500

Praktyki zawodowe 4 tygodnie w III klasie

*zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy.

Egzamin potwierdzający pierwszą kwalifikację (K1) odbywa się pod koniec klasy trzeciej.

Egzamin potwierdzający trzecią kwalifikację (K2) odbywa się pod koniec pierwszego semestru klasy czwartej.

(10)

Wykaz działów programowych dla zawodu technik spedytor Nazwa przedmiotu/działu programowego

1. Podstawy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego 1.1. Bezpieczne wykonywanie prac spedytora

1.2. Elementy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego 1.3. Marketing i negocjacje w spedycji

2. Podstawy transportu i spedycji

2.1. Podstawowe elementy procesów transportowych 2.2. Odpowiedzialność spedytora

3. Przewóz ładunków

3.1. Ładunki i jednostki transportowe

3.2. Opakowania transportowe, oznaczenia i zabezpieczanie ładunków 3.3. Dokumentacja środków technicznych

4 Podstawy prawa transportowego

4.1. Prawne aspekty obsługi procesów transportowych

4.2. Prawne aspekty dotyczące technicznych środków transportu

4.3. Dokumentacja transportowa zgodna z obowiązującymi przepisami prawa

4.4. Nadzorowanie procesów transportowych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa 5 Język obcy w działalności spedycyjnej

5.1. Posługiwanie się językiem obcym w działalności spedytora 5.2. Dokumentacja transportowo-spedycyjna w języku obcym 6 Organizacja transportu i spedycji

6.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy w organizacji transportu i spedycji 6.2. Realizacja usług transportowych

6.3. Obsługa i nadzór procesów transportowych

(11)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego 7 Obsługa działalności spedycyjnej

7.1. Oferty usług spedycyjnych

7.2. Rozrachunkowa obsługa usług spedycyjnych 7.3. Obsługa klienta w działalności spedycyjnej 8. Statystyka

8.1. Statystyka – narzędzie wspomagające proces podejmowania decyzji 8.2. Badania statystyczne w działalności spedycyjnej

9. Technika biurowa

9.1. Organizacja prac biurowych

9.2. Środki techniczne wykorzystywane w pracy biurowej 10. Praktyki zawodowe

10.1. Bezpieczeństwo i higiena pracy na stanowisku spedytora 10.2. Podstawy prowadzenie działalności transportowo-spedycyjnej 10.3. Obsługa procesów transportowych

10.4. Obsługa klientów i kontrahentów przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego

(12)

13. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW

W programie nauczania dla zawodu technik spedytor zastosowano taksonomię celów ABC B. Niemierko.

1. Podstawy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego 150 godzin

2. Podstawy transportu i spedycji 90 godzin

3. Przewóz ładunków 180 godzin

4. Podstawy prawa transportowego 150 godzin

5. Język obcy w działalności spedycyjnej 180 godzin

6. Organizacja transportu i spedycji 240 godzin

7. Obsługa działalności spedycyjnej 300 godzin

8. Statystyka 90 godzin

9. Technika biurowa 120 godzin

10. Praktyki zawodowe 160 godzin

(13)

1. Podstawy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego

1.1 Bezpieczne wykonywanie prac spedytora Uszczegółowione efekty kształcenia

Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

Poziom wymagań programowych (P lub PP) Kategoria taksonomiczna

Materiał kształcenia

BHP(1)1. wyjaśnić zasady ochrony przeciwpożarowej w przedsiębiorstwie

transportowo-spedycyjnym; P B − Zasady ochrony przeciwpożarowej.

− Zasady ochrony środowiska w przedsiębiorstwie.

− Zasady ergonomii pracy.

− Instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce.

− Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.

− Rodzaje czynników szkodliwych.

− Zasady udzielania pierwszej pomocy.

BHP(1)2. wyjaśnić zasady ochrony środowiska w przedsiębiorstwie transportowo-

spedycyjnym; P B

BHP(1)3. wyjaśnić zasady ergonomii w pracy spedytora; P B

BHP(2)1. wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy i

ochrony środowiska w Polsce; P B

BHP(2)2. charakteryzować zadania i uprawnienia instytucji oraz służb działających

w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce; P C

BHP(2)3. zidentyfikować podstawowe przepisy dotyczące prawnej ochrony pracy; P A BHP(3)1. rozpoznać prawa i obowiązki pracownika w zakresie bezpieczeństwa i

higieny pracy; P A

BHP(3)2. rozpoznać obowiązki pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny

pracy; P A

BHP(3)3. opracować procedurę postępowania w zakresie bezpieczeństwa i

higieny pracy w przedsiębiorstwie transportowo-spedycyjnym; P C

BHP(4)1. rozpoznać źródła i czynniki szkodliwe w środowisku pracy spedytora; P A

(14)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego BHP(4)2. scharakteryzować sposoby zapobiegania zagrożeniom zdrowia i życia w

miejscu pracy spedytora; P C

BHP(4)3. ustalić sposoby zapobiegania zagrożeniom zdrowia związanych z pracą

spedytora; P C

BHP(5)1. ustalić rodzaje czynników szkodliwych występujących w środowisku

pracy spedytora; P C

BHP(5)2. dokonać charakterystyki czynników szkodliwych występujących w

środowisku pracy spedytora; P C

BHP(5)3. określić sposoby zabezpieczania się przed czynnikami szkodliwymi w

pracy spedytora; P B

BHP(6)1. rozróżnić czynniki szkodliwe dla organizmu człowieka występujące w

środowisku pracy spedytora; P A

BHP(6)2. wyjaśnić działanie czynników szkodliwych w środowisku pracy spedytora

na organizm człowieka; P B

BHP(10)1. powiadomić system pomocy medycznej w przypadku sytuacji stanowiącej zagrożenie zdrowia i życia przy wykonywaniu zadań zawodowych spedytora;

P C

BHP(10)2. zapobiegać zagrożeniom życia i zdrowia

w miejscu wykonywania czynności zawodowych spedytora; P C

BHP(10)3. zidentyfikować stany zagrożenia zdrowia i życia; P A

BHP(10)4. udzielić pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia. P C Planowane zadania

Otrzymałeś zadanie zorganizowania miejsca pracy spedytora z pod kątem spełniania wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony środowiska, ergonomii, przepisów ppoż.

Zadanie wykonujesz w grupach 5-osobowych przygotowując analizę wymagań dla stanowiska pracy spedytora dla jednego z obszarów: bezpieczeństwo pracy, higiena pracy, ochrona środowiska, ergonomia, przepisy ppoż., itp. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu oraz dostępne w pracowni wzory pism, dokumentów, formularzy.

Sporządzone zadanie będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: wzory pism, dokumentów, formularzy.

Środki dydaktyczne

Znaki BHP, PPOŻ, piktogramy, instrukcje BHP, PPOŻ, apteczki pierwszej pomocy. Prezentacje multimedialne dotyczące bezpieczeństwa pracy spedytora.

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty pracy uczniów. Komputer z dostępem do Internetu, urządzenia biurowe, urządzenia multimedialne.

Zalecane metody dydaktyczne

Dominującą metodą będą ćwiczenia oraz metoda tekstu przewodniego. Metoda ćwiczeń oraz przewodniego tekstu umożliwia łączenie teorii z praktyką i przygotowanie uczniów do

(15)

pracy zespołowej. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności prowadzących do sporządzenia dokumentacji. Ćwiczenia będą poprzedzane pokazem z objaśnieniem.

Formy organizacyjne

Zajęcia powinny być prowadzone w grupach do 30 osób. Dominująca forma organizacyjna pracy uczniów: indywidualnie, lub praca w grupie.

Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz sporządzonego opisu wymagań dla stanowiska pracy spedytora dla jednego z obszarów:

bezpieczeństwo pracy, higiena pracy, ochrona środowiska, ergonomia, przepisy ppoż., itp. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczną (odwołanie do zasad i przepisów, propozycje poprawy warunków pracy), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające:

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia.

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(16)

1.2 Elementy organizacji przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego Uszczegółowione efekty kształcenia

Poziom wymagań programowych (P lub PP) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia

PDG(1)1. rozróżnić pojęcia z obszaru funkcjonowania gospodarki rynkowej; P A − Pojęcia z obszaru gospodarki rynkowej.

− Funkcje polityki gospodarczej.

− Przepisy prawa pracy, przepisy o ochronie danych osobowych i prawa autorskiego.

− Przepisy prawa podatkowego.

− Przepisy dotyczące prowadzenie działalności gospodarczej.

− Formy organizacyjno-prawne działalności gospodarczej.

− Formy opodatkowania działalności handlowej.

− Zasady biznesplanu.

PDG(1)2. wyjaśnić funkcje polityki gospodarczej; P B

PDG(1)3. wyjaśnić rolę państwa w funkcjonowaniu gospodarki; P B

PDG(2)1. zidentyfikować przepisy prawa pracy, przepisy o ochronie danych

osobowych i prawa autorskiego; P B

PDG(2)2. zidentyfikować przepisy prawa podatkowego; P B

PDG(2)3. analizować przepisy prawa pracy, przepisy o ochronie danych

osobowych oraz przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego; PP D

PDG(2)4. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych oraz przepisy prawa podatkowego i prawa autorskiego;

P B

PDG(3)1. zidentyfikować przepisy dotyczące prowadzenia działalności

gospodarczej; P B

PDG(3)2. analizować przepisy dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej; PP D PDG(3)3. przewidywać konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania przepisów z

zakresu prowadzenia działalności gospodarczej; PP D

PDG(3)4. korzystać z przepisów dotyczących prowadzenia działalności

gospodarczej handlowej; P C

PDG(4)1. wymienić przedsiębiorstwa i instytucje występujące w handlu i

powiązania między nimi; P A

PDG(4)2. zidentyfikować przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjne na rynku

usług transportowych; P B

PDG(4)3. określić powiązania przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego z

otoczeniem; P B

(17)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego PDG(7)1. opracować procedurę postępowania przy założeniu własnej działalności

gospodarczej handlowej; P C

PDG(7)2. wybrać właściwą formę organizacyjno-prawną planowanej działalności

gospodarczej; P B

PDG(7)3.sporządzić dokumenty niezbędne do uruchomienia i prowadzenia

działalności handlowej; P C

PDG(7)4. wybrać formę opodatkowania działalności handlowej; P B

PDG(7)5. sporządzić biznesplan dla wybranej działalności handlowej. P C Planowane zadania

Otrzymałeś zlecenie sporządzenia biznesplanu dla działalności spedycyjnej i opracowania procedury postępowania przy założeniu działalności spedycyjnej. Zadanie wykonujesz w grupie 5 osobowej korzystając z dostępnych w pracowni programów komputerowych, wzorów pism, dokumentów i formularzy. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe. Sporządzony biznesplan i opracowaną procedurę postępowania przy założeniu działalności będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: wzory pism, dokumentów, formularzy, blankiety korespondencyjne.

Akty normatywne i materiały źródłowe. Wzory pism, dokumentów, formularzy. Prezentacje multimedialne. Filmy dydaktyczne dotyczące przedsiębiorstwa transportowo-spedycyjnego.

Dominującą metodą będą ćwiczenia. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności prowadzących do sporządzenia dokumentacji.

Ćwiczenia będą poprzedzane pokazem z objaśnieniem.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz sporządzonego biznesplanu i dokumentacji potrzebnej do założenia działalności spedycyjnej. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (struktura biznesplanu, sposób wypełnienie dokumentacji), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

(18)

1.3 Marketing i negocjacje w spedycji Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

PDG(5)1. dokonać analizy działalności handlowej na rynku; P D − Czynniki kształtujące popyt na usługi.

− Procedury sprzedaży usług.

− Elementy marketingu mix.

− Rola marketingu.

− Działania marketingowe.

− Podstawowe pojęcia z zakresu mikro- i makroekonomii.

− Mechanizmy zachowania producenta i konsumenta na rynku.

− Metody negocjowania.

− Strategia cen.

− Badania marketingowe.

− Potrzeby klientów.

− Znaczenie promocji.

PDG(5)2. dokonać analizy czynników kształtujących popyt na usługi transportowe; P D PDG(5)3. porównać działania prowadzone przez przedsiębiorstwa konkurencyjne; P C PDG(6)1. zidentyfikować procedury sprzedaży usług w przedsiębiorstwach

transportowo-spedycyjnych funkcjonujących na rynku; P B

PDG(6)2. zorganizować współpracę z kontrahentami w zakresie transportu; PP D PDG(6)3.ustalić zakres i zasady współpracy z przedsiębiorstwami transportowo-

spedycyjnymi; P C

PDG(6)4.zaplanować wspólne przedsięwzięcia dotyczące promowania usług

transportowych; PP D

PDG(10)1. rozróżniać elementy marketingu mix; P A

PDG(10)2. określić rolę i znaczenie marketingu w gospodarce rynkowej; P B PDG(10)3. przedstawić system zależności między działaniami marketingowymi a

rynkiem, P B

PGD(10)4. określić podstawową rolę działań marketingowych

w przedsiębiorstwie transportowo-spedycyjnym; P B

PDG(10)5. dobierać działania marketingowe do prowadzonej działalności

handlowej; P A

PKZ(A.m)(1)1. dokonać interpretacji podstawowych pojęć z zakresu

mikroekonomii: dobra, rynek, popyt, podaż, równowaga rynkowa, elastyczność popytu i podaży, rynek pracy, rynek finansowy;

P A

PKZ(A.m)(1)2. dokonać interpretacji podstawowych pojęć z zakresu

makroekonomii: konsumenci, producenci, produkt krajowy brutto, produkt P A

(19)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego narodowy brutto;

PKZ(A.m)(1)3. wyjaśnić mechanizmy zachowania producenta i konsumenta na

rynku; P B

PKZ(A.m)(1)4. wyjaśnić mechanizmy oddziaływania na gospodarkę; P B

A.29.1(6)1. scharakteryzować metody negocjowania; P C

A.29.1(6)2. opracować scenariusz przebiegu negocjacji dotyczących sprzedaży

usług spedycyjnych; PP D

A.29.1(6)3. określić znaczenie umiejętności komunikowania się w prowadzeniu

negocjacji; P B

A.29.1 (7)1. zastosować wybrane metody i techniki badań marketingowych; P C A.29.1 (7)2. opracować kwestionariusz badania marketingowego dotyczącego

potrzeb klientów; PP D

A.29.1 (7)3. analizować potrzeby klientów na podstawie przeprowadzonych

badań marketingowych; PP D

A.29.1 (7)4. wyjaśnić strategię cen w marketingu; P B

A.29.1 (7)5. analizować potrzeby klientów na podstawie przeprowadzonych

badań marketingowych; PP D

A.29.1 (7)6. określić znaczenie promocji w usługach transportowo-spedycyjnych. P B Planowane zadania

Otrzymałeś zadanie przygotowania planu promocji usług transportowych. Opracowany plan powinien uwzględnić następujące czynniki: określenie odbiorców przekazu promocyjnego, wyznaczenie celów promocji, przeprowadzenie badań marketingowych, wybór kanałów promocji. Zadanie wykonujesz w grupie 5 osobowej korzystając z dostępnych w pracowni:

formularzy ankiet do badań marketingowych i materiałów reklamowych,. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Sporządzony plan będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: wzory pism, dokumentów, formularzy.

Środki techniczne: Filmy dydaktyczne dotyczące metod negocjacji. Formularze ankiet do badań marketingowych. Materiały reklamowe. Prezentacje multimedialne dotyczące marketingu. Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty pracy uczniów. Komputer z dostępem do Internetu, urządzenia biurowe, urządzenia multimedialne.

Dominującą metodą będą ćwiczenia i metoda projektów. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności sporządzenia planu promocji usług transportowych. Ćwiczenia będą poprzedzane pokazem z objaśnieniem.

(20)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Formy organizacyjne

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz sporządzonego planu promocji usług transportowych. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (strukturę planu, dobranie odpowiednich środków do realizacji usługi), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

(21)

2. Podstawy transportu i spedycji

2.1 Podstawowe elementy procesów transportowych Uszczegółowione efekty kształcenia

Poziom wymagań programowych (P lub PP) Kategoria taksonomiczna Materiał kształcenia A.28.1(1) 1. określić znaczenie transportu dla gospodarki narodowej; P B

−

Struktura transportu.

−

Uczestnicy rynku transportowego.

−

Zadania transportowe.

−

Klasyfikacja usług transportowych.

−

Międzynarodowe standardy identyfikacji i wymiany danych.

−

Zasady zarządzania jakością w transporcie.

A.28.1(1)2. scharakteryzować strukturę transportu w Polsce; P C

A.28.1(1)3. określić cechy i uczestników rynku transportowego; P B

A.28.1(1)4. określić zakres zadań transportowych; P B

A.28.1(2)1. scharakteryzować kierunki zmian i warunki działania rynku usług

transportowych; P C

A.28.1(2)2. określić podaż i popyt na rynku usług transportowych; P B

A.28.1(2)3. określić formy usług transportowych; P B

A.28.1(2)4. dokonać klasyfikacji usług spedycyjnych; P C

A.28.5(4)1. scharakteryzować międzynarodowe standardy identyfikacji i wymiany

danych; P C

A.28.5(4)2. wyjaśnić rolę międzynarodowych standardów identyfikacji i wymiany

danych; P B

A.28.5(5)1. stosować zasady zarządzania jakością usług transportowo-

spedycyjnych; P C

A.28.5(5)2. zastosować normy jakości podczas świadczenia usług transportowo-

spedycyjnych; P C

A.28.5(5)3. uzasadnić potrzebę mierzenia i monitorowania poziomu jakości usług; P C

A.28.5(5)4. dokonać pomiaru jakości usług. P C

(22)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Planowane zadania

Otrzymałeś zadanie sporządzenia charakterystyki struktury transportu. W zadaniu należy: podać uczestników rynku transportowego z przykładami, określić znaczenie transportu na rynku, dokonać analizy czynników determinujących popyt i podać usług transportowych. Zadanie wykonujesz w grupie 5 osobowej korzystając z dostępnych w pracowni: dokumentów, formularzy, czasopism branżowych, aktów prawnych dotyczących transportu i usług transportowych. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu.

Sporządzoną charakterystykę struktury transportu będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

Zajęcia powinny odbywać się w pracowni spedycji. W pracowni powinny się znajdować: wzory pism, dokumentów, formularzy, czasopisma branżowe.

Akty prawne dotyczące transportu i usług transportowych. Tablice, foliogramy i plansze przedstawiające klasyfikację środków transportu i usług transportowych. Mapy drogowe.

Stanowiska komputerowe z dostępem do Internetu (jedno stanowisko na 1 ucznia), urządzenia biurowe.

Zestawy ćwiczeń, instrukcje do ćwiczeń, karty pracy uczniów.

Dominującą metodą będą ćwiczenia i dyskusja. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności sporządzenia charakterystyki struktury transportu. Ćwiczenia będą poprzedzane dyskusją.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz sporządzonej charakterystyki struktury transportu. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (podania uczestników rynku transportowego z przykładami, określenie znaczenia transportu na rynku, dokonanie analizy czynników determinujących popyt i podać usług transportowych), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

(23)

2.2 Odpowiedzialność spedytora Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

A.28.4(3)1. określić prawa i obowiązki przewoźnika; P B − Przepisy Unii Europejskiej dotyczące transportu.

− Zakres odpowiedzialności w działalności spedycyjnej.

− Rynek ubezpieczeń.

− Zasady ubezpieczenia ładunku.

A.28.4(3)2. scharakteryzować przepisy Unii Europejskiej dotyczące transportu; P C A.28.4(3)3. wyjaśnić zakres odpowiedzialności w działalności spedycyjnej; P B

A.28.4(5)1. scharakteryzować rynek ubezpieczeń; P C

A.28.4(5)2. wyjaśnić rolę ubezpieczeń w działalności spedycyjnej; P B

A.28.4(5)3. określić zasady ubezpieczenia ładunku; P B

A.28.4(5)4. dobrać ubezpieczenie do rodzaju ładunku. P A

Planowane zadania

Otrzymałeś zadanie porównania warunków ubezpieczenia w transporcie krajowym i międzynarodowym z uwzględnieniem zakresu odpowiedzialności prawnej spedytora. W zadaniu należy: dokonać charakterystyki warunków ubezpieczenia w transporcie krajowym i międzynarodowym oraz przeanalizować odpowiedzialność prawną spedytora. Zadanie wykonujesz w grupie 5 osobowej korzystając z dostępnych w pracowni: dokumentów, formularzy, czasopism branżowych, aktów prawnych dotyczących transportu i usług transportowych, druków i wzorów umów ubezpieczeniowych, druków i materiałów dotyczących roszczeń, reklamacji, utraty, uszkodzenia, zaginięcia. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Sporządzone zadanie porównania warunków ubezpieczenia w transporcie krajowym i międzynarodowym będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

Zajęcia powinny odbywać się w pracowni spedycji. W pracowni powinny się znajdować: wzory pism, dokumentów, formularzy, czasopisma branżowe.

Akty prawne dotyczące transportu i usług transportowych. Tablice, foliogramy i plansze przedstawiające klasyfikację środków transportu i usług transportowych. Druki i wzory umów ubezpieczeniowych. Druki i materiały dotyczące roszczeń, reklamacji, utraty, uszkodzenia, zaginięcia.

(24)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Zalecane metody dydaktyczne

Dominującą metodą będą aktywizujące metody kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji dydaktycznej, metody sytuacyjnej oraz metody przypadków. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności porównania warunków ubezpieczenia w transporcie krajowym i międzynarodowym z uwzględnieniem zakresu odpowiedzialności prawnej spedytora. Ćwiczenia będą poprzedzane dyskusją.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz wykonanego zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (dokonanie charakterystyki warunków ubezpieczenia w transporcie krajowym i międzynarodowym oraz przeanalizowanie odpowiedzialności prawnej spedytora), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

(25)

3. Przewóz ładunku

3.1. Ładunki i jednostki transportowe Uszczegółowione efekty kształcenia Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:

A.28.2(1)1. definiować pojęcie ładunku transportowego; P A

−

Pojęcie ładunek transportowy.

−

Rodzaje ładunków transportowych.

−

Pojęcie ładunek niebezpieczny i ładunek ponadnormatywny.

−

Zasady transportu ładunków niebezpiecznych.

−

Zasady transportu ładunków ponadnormatywnych.

−

Pojęcie jednostka ładunkowa i ładunkowa jednostka logistyczna.

−

Rodzaje jednostek ładunkowych.

−

Zasady formowania jednostek ładunkowych:

paletowych i pakietowych.

A.28.2(1)2. scharakteryzować poszczególne rodzaje ładunków transportowych klasyfikowane według różnych kryteriów (naturalnej podatności, technicznej podatności, ekonomicznej podatności, sposobów załadunku, wielkości);

P C

A.28.2(1)3. definiować pojęcia: ładunek niebezpieczny, ładunek

ponadnormatywny; P A

A.28.2(1)4. scharakteryzować podstawowe zasady transportu ładunków

niebezpiecznych; P C

A.28.2(1)5. scharakteryzować podstawowe zasady transportu ładunków

ponadnormatywnych; P C

A.28.2(2)1. definiować pojęcie jednostki ładunkowej; P A

A.28.2(2)2. definiować pojęcie ładunkowej jednostki logistycznej; P A

A.28.2(2)3. scharakteryzować rodzaje jednostek ładunkowych; P B

A.28.2(3)1. wymienić sposoby formowania jednostek ładunkowych; P A

A.28.2(3)2. scharakteryzować zasady formowania paletowych jednostek

ładunkowych; P C

A.28.2(3)3. scharakteryzować zasady formowania pakietowych jednostek

ładunkowych; P C

A.28.2(3)4. ocenić prawidłowość sformowania jednostki ładunkowej. PP D Planowane zadania

Otrzymałeś zadanie zaplanowania formowania jednostki ładunkowej oraz opracowania charakterystyki zasad transporty ładunku. Zadanie wykonujesz w grupie 5 osobowej (każda

(26)

z grup dostaje inne zadanie dotyczące zaplanowania: sposobu formowania jednostki ładunkowej o określonych parametrach oraz scharakteryzowania zasad transportu wybranego ładunku), korzystając z dostępnych w pracowni: aktów prawnych dotyczących transportu i usług transportowych, w tym dotyczących transportu ładunków niebezpiecznych i ponadnormatywnych. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe. Sporządzone zadanie zaplanowania formowania jednostki ładunkowej oraz opracowania charakterystyki zasad transporty ładunku będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

Zajęcia powinny odbywać się w pracowni środków transportu. W pracowni powinny się znajdować: stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, z drukarką, ze skanerem i z projektorem multimedialnym, makiety środków transportu wewnętrznego i zewnętrznego, plansze poglądowe, czasopisma branżowe, filmy dydaktyczne.

Akty prawne dotyczące transportu ładunków niebezpiecznych i ponadnormatywnych. Tablice, foliogramy i plansze przedstawiające rodzaje ładunków transportowych i jednostek transportowych oraz zasady formowania jednostek transportowych. Prezentacje multimedialne dotyczące ładunków transportowych.

Dominującą metodą będą aktywizujące metody kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń i tekstu przewodniego. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności zaplanowania formowania jednostki ładunkowej oraz opracowania charakterystyki zasad transporty ładunku. Ćwiczenia będą poprzedzane zastosowaniem na wstępie podających metod nauczania, tj. mini wykładu, pogadanki.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz wykonanego zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (sposób formowania jednostki ładunkowej o określonych parametrach, charakterystyka zasad transportu określonego ładunku), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

– Dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(27)

3.2 Opakowania transportowe, oznaczenia i zabezpieczanie ładunków Uszczegółowione efekty kształcenia

A.28.2(4)1. definiować pojęcie opakowania transportowego; P A

−

Pojęcie opakowanie transportowe.

−

Rodzaje opakowań transportowych.

−

Funkcje opakowań transportowych.

−

Zasady oznaczeń ładunków i środków transportu.

−

Znaki dotyczące przemieszczania ładunków w opakowaniu transportowym oraz znaki dotyczące przechowywania ładunków w opakowaniu

transportowym.

−

Techniki mocowania ładunków.

−

Czynniki wpływające na sposób zabezpieczenia ładunku.

A.28.2(4)2. opisać poszczególne rodzaje opakowań transportowych; P B

A.28.2(4)3. scharakteryzować funkcje opakowania transportowego; P C

A.28.2(4)4. dobrać odpowiednie opakowanie do rodzaju ładunku, lub potrzeb

klienta; P C

A.28.2(5)1. charakteryzować zasady oznaczeń ładunków i środków transportu; P C A.28.2(5)2. rozróżnić znaki dotyczące przemieszczania ładunków w opakowaniu

transportowym; P B

A.28.2(5)3. rozróżnić znaki dotyczące przechowywania ładunków w opakowaniu

transportowym; P B

A.28.2(5)4. dobrać oznaczenie ładunku i środka transportu; P C

A.28.2(8)1. charakteryzować techniki mocowania ładunku; P C

A.28.2(8)2. opisać czynniki mające wpływ na sposób zabezpieczenia ładunku; P C

A.28.2(8)3. dobrać sposób zabezpieczenia typowego ładunku; PP C

A.28.2(8)4. zanalizować poprawność zabezpieczenia ładunku. PP D

Otrzymałeś zadanie zaplanowania doboru opakowania transportowego oraz oznaczenia i zabezpieczenia ładunku. Zadanie wykonujesz w grupie 5 osobowej. Dla każdej z grup zostaje określony rodzaj ładunku transportowego, dla którego należy przeanalizować możliwe sposoby opakowania, oznaczenia i zabezpieczenia oraz zaproponować wykonanie z uwzględnieniem potrzeb klienta. Zadanie wykonujesz, korzystając z dostępnych w pracowni: aktów prawnych dotyczących zasad oznaczeń ładunków i środków transportu, tablic i plansz przedstawiających znaki dotyczące przemieszczania ładunków w opakowaniu transportowym, znaki dotyczące przechowywania ładunków w opakowaniu transportowym, techniki mocowania oraz zabezpieczania ładunków. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Sporządzone zadanie zaplanowania doboru opakowania transportowego oraz oznaczenia i zabezpieczenia ładunku będziesz prezentować na forum grupy (15 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

(28)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne

Zajęcia powinny odbywać się w pracowni środków transportu. W pracowni powinny się znajdować: stanowisko komputerowe dla nauczyciela podłączone do sieci lokalnej z dostępem do Internetu, z drukarką, ze skanerem i z projektorem multimedialnym, makiety środków transportu wewnętrznego i zewnętrznego, plansze poglądowe, czasopisma branżowe, filmy dydaktyczne.

Akty prawne dotyczące zasad oznaczeń ładunków i środków transportu. Tablice, foliogramy i plansze przedstawiające znaki dotyczące przemieszczania ładunków w opakowaniu transportowym, znaki dotyczące przechowywania ładunków w opakowaniu transportowym, techniki mocowania oraz zabezpieczania ładunków. Prezentacje multimedialne dotyczące opakowań, oznaczania i zabezpieczania ładunków.

Dominującą metodą będą aktywizujące metody kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń i projektów. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności doboru opakowania transportowego oraz oznaczenia i zabezpieczenia ładunku. Ćwiczenia będą poprzedzane zastosowaniem na wstępie podających metod nauczania, tj. mini wykładu, pogadanki.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz wykonanego zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (sposób opakowania, oznaczenia i zabezpieczenia, w tym uwzględnienie potrzeb klienta), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).

(29)

3.3 Dokumentacja środków technicznych Uszczegółowione efekty kształcenia

A.28.3(4)1. opisać w języku polskim właściwości techniczne przedmiotów; P C − Właściwości techniczne przedmiotów.

− Słownictwo techniczne przedmiotów.

− Dokumentacja środków technicznych.

− Terminologia dotycząca spedycji i transportu podczas sporządzania dokumentów i wypełniania druków.

A.28.3(4)2. skorzystać z norm, katalogów i poradników; P C

A.28.3(4)3. przeczytać ze zrozumieniem dokumentację środków technicznych; P C A.28.3(4)4. zastosować terminologię dotyczącą środków technicznych podczas

sporządzania dokumentów. P C

Otrzymałeś zadanie sporządzenia dokumentacji środków technicznych. Zadanie wykonujesz w grupie 6 osobowej. Pracę poprzedza wybór lidera grupy, który podzieli grupę na pary oraz w drodze losowania rozdzieli poszczególne dokumenty dotyczące środków technicznych do wypełnienia. Zadanie wykonujesz, korzystając z dostępnych w pracowni: wzorów pism, dokumentów, formularzy, czasopism branżowych. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Sporządzone zadanie przekażesz w wersji elektronicznej i/lub drukowanej do oceny.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: wzory pism, dokumentów, formularzy, czasopisma branżowe.

Prasa specjalistyczna, normy, katalogi, poradniki.

Dominującą metodą będą aktywizujące metody kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń i tekstu przewodniego. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności sporządzenia dokumentacji środków technicznych.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie porównania wykonanego zadania z otrzymanym wzorcem i w procesie samooceny prawidłowości wykonania zadania.

– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia oraz dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.

(30)

4. Podstawy prawa transportowego

4.1. Prawne aspekty obsługi procesów transportowych Uszczegółowione efekty kształcenia

Poziom wymagań programowych (P lub PP) Kategoria taksonomiczna

Materiał kształcenia

PKZ(A.m)(5)1. wskazać przepisy prawa dotyczące tajemnicy służbowej i przepisy o

ochronie danych; P A − Podstawowe pojęcia dotyczące prawa.

− Charakterystyka głównych przepisów prawa i ustaw dotyczących procesów transportowych.

− Podstawy prawne w działalności spedycyjnej.

− Podział przepisów prawa wg obowiązujących gałęzi transportu.

− Cechy obsługi procesów transportowych zgodnej z obowiązującymi przepisami prawa.

− Charakterystyka konwencji, umów i regulaminów obowiązujących w danej dziedzinie transportu.

PKZ(A.m)(5)2. analizować przepisy prawa dotyczące tajemnicy służbowej i

przepisy o ochronie danych osobowych; PP D

PKZ(A.m)(5)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania przepisów o

ochronie danych osobowych oraz przepisów o tajemnicy służbowej; P B

A.28.1(5)1. dokonać interpretacji pojęć: prawo, norma prawna, stosunek prawny,

zdarzenie prawne, wykładnia prawa, akty prawne, ustawa; P A

A.28.1(5)2. scharakteryzować podział i zakres prawa; P C

A.28.1(5)3. określić rodzaje norm i przepisów prawnych; P B

A.28.1(5)4. określić podstawy prawne w działalności spedycyjnej; P B

A.28.1(5)5. wskazać przepisy prawa przewozowego, Incoterms, ustawy o czasie

pracy kierowców; P A

A.28.2(9)1. dokonać interpretacji pojęć: konwencje, umowy, regulaminy; P A A.28.2(9)2. scharakteryzować konwencje, umowy, regulaminy i przepisów

obowiązujących w transporcie drogowym; P C

A.28.2(9)3. scharakteryzować konwencje, umowy, regulaminy i przepisów

obowiązujących w transporcie kolejowym; P C

(31)

Doskonalenie podstaw programowych kluczem do modernizacji kształcenia zawodowego A.28.2(9)4. scharakteryzować konwencje, umowy, regulaminy i przepisów

obowiązujących w transporcie morskim; P C

obowiązujących w transporcie śródlądowym; P C

obowiązujących w transporcie lotniczym. P C

Otrzymałeś zadanie zastosowania konwencji, umów, regulaminów i przepisów do danej dziedziny transportu. Zadanie wykonujesz w grupie 4 osobowej. Pracę poprzedza wybór lidera grupy, który podzieli grupę na pary oraz w drodze losowania rozdzieli poszczególne konwencje i umowy, dla których będziesz opracowywał charakterystykę. Na podstawie dokonanej charakterystyki dopasujesz konwencje i umowy do danej dziedziny transportu i podasz przykłady zastosowania. Zadanie wykonujesz, korzystając z dostępnych w pracowni: kodeksu cywilnego, kodeksu handlowego, kodeksu pracy, dzienników urzędowych, wzorów pism, wzorów umów spedycyjnych. Do dyspozycji masz stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu. Sporządzone zadanie zastosowania konwencji, umów, regulaminów i przepisów do danej dziedziny transportu będziesz prezentować na forum grupy (10 minut), oraz przekażesz w wersji elektronicznej i drukowanej do oceny.

W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia edukacyjne, powinny się znajdować: kodeksy: cywilny, handlowy, pracy, dzienniki urzędowe, wzory pism, wzory umów spedycyjnych.

Kodeks pracy, cywilny, handlowy, dzienniki urzędowe, wzory umów spedycyjnych, wzory umów handlowych, wzory pism urzędowych.

Dominującą metodą będą aktywizujące metody kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń i tekstu przewodniego. Uczniowie będą otrzymywać zróżnicowane pomoce dydaktyczne do ćwiczenia umiejętności zastosowania konwencji, umów, regulaminów i przepisów do danej dziedziny transportu.

Sprawdzanie efektów kształcenia będzie przeprowadzone na podstawie prezentacji oraz wykonanego zadania. W ocenie należy uwzględnić następujące kryteria ogólne: zawartość merytoryczna (dobranie konwencji i umowy do danej dziedziny transportu, podanie przykładów zastosowania), sposób prezentacji (układ, czytelność, czas), wydruk dokumentacji (układ, bezbłędny edycyjnie).