Obuwnik, R. 2 (1935), nr 1

Organ Związku Cechów Obuwniczych Woj. Śląskiego

Wychodzi co miesiąc.

Redakcja i administracja: Katowice, ul. Młyńska 4. Redaktor: Fr. Żołna, Katowice.

Wydawca: Związek Cechów Obuwniczych Woj. Śląskiego.

Abonament 1/4 rocz. 1,00 zł., 1/2 rocz. 2,00 zł., 1 rocz. 4,00 zł.

Odezwa!

Szanowni Koledzy!

W Imię Boże rozpoczynamy znów raz podjętą pracę.

Wydawać będziemy pismo, które jest Organem Związku Cechów Obuwniczych. Jest ono łącznikiem pomiędzy zarządem Zw. Cechów Obuwn. a każdym poszczególnym członkiem. Poruszać będziemy sprawy aktualne naszego zawodu. Bo w łączności tylko Siła.

Prace nasze sformować nam trzeba w dwuch kierunkach. Wytężyć swe zdolności tak zawodowe jak kupieckie, ażeby temsamem roz­

wijać się indywidualnie. Drugi kierunek to praca zbiorowa ...

Musimy tę zbiorową akcję dobrze ująć, dobrze umieć do niej podejść tak pod względem zakupu i sprzedaży jak również produkcji sprzedaży i naszych wyrobów. Pismo to ma także być organem, gdzie może nastąpić również wymiana zdań. Koledzy mają swoje myśli wypowiadać. Czasy dzisiejsze to nie te, w których egoizm i samolubstwo ma miejsce. Nie — to czasy ofiarności i poświęcenia dla wspólnego dobra i wspólnego celu.

Każdy powinien złożyć cegiełkę swej dobrej woli a całość złoży się sama.

Str. 2, OBUWNIK Nr. 1

Być albo nie być

Szanowni Koledzy!

Walka o byt w szewstwie rozegrała się na do­

bre. Strony walczą w nierównej sile. Po jednej stronie kapitał wielki zorganizowany i nie zorgani­

zowany, mający do swej dyspozycji świetnie urzą­

dzone warsztaty, wyposażone w wielkie zdobycze najnowszej techniki jak maszyny i gruntowny po­

dział pracy. Z drugiej strony rzemieślnik wykony- wujący swą produkcję ręcznie częściowo niezorga- nizowany i nierozporządzający wyżej wymienionemi środkami, biedny, nieuświadomiony i często źle kwa­

lifikowany pod względem fachowym i kupieckim.

Walka taka z natury rzeczy musiałaby się skończyć klęską i całkowitą przegraną tych ostatnich. Szew­

stwo by musiało dzielić los wielu innych rzemiosł, które przez proces ulepszonej mechanizacji i złączo­

nych z nią metod pracy zostało by z życia gospo­

darczego usunięte.

Cóż się dzieje? Zauważył ktoś z najwybit­

niejszych ekonomików, że stan taki jak obecny na­

zwać można „anarchją gospodarczą“. Gdyby pro­

ces taki jak obecny stosunek wielkiego przemysłu obuwianego do szewstwa ręcznego odbył się w cza­

sie dobrej koniunktury gospodarczej a nie w czasie ogólnej depresji, nikt by nie poświęcił zagadnieniu temu wielkiej uwagi, w następstwie której uledz by musiał słabszy, co jest zupełnie zrozumiale i natu­

ralne. Rządy i społeczeństwo przeszły do porząd­

ku nad tak drobnemi sprawami. Armja szewców znalazła by zajęcie jako pracownicy fabryczni względnie innych by się chwytali prac. Stało się inaczej.

Obserwujemy zjawisko całkiem inne. Sprawa wybujałej kapitalistyczno-liberalnej gospodarki i związanej z nią spraw bezrobocia i rzesz bezrobot­

nych oraz świadczeń które z tytułu zapomogi tym pierwszym udzielać muszą, musiała siłą faktu zareagować w formie rewizji swojego stosunku jako opiekuna wszystkich obywateli do producenta wielkiego i małego jak również do konsumenta.

Zjawisko takie obserwujemy prawie w wszyst­

kich państwach europejskich. Na ustach wszyst­

kich ludzi dziś słowo kryzys „Kryzys Ekonomiczny"...

Lecz ażeby dobrze go określić, trzeba powie­

dzieć, że kryzys ekonomiczny jest tylko częścią kry­

zysu ogólnego jaki ludzkość doby obecnej prze­

żywa. Kryzys naszych czasów leży głębiej, leży on głęboko w sumieniu i w sercu ludzi naszych cza­

sów. Tę dziedzinę rozbierać i nad nią się zasta­

nawiać zostawmy innym.

Szanowni Koledzy! W naszem państwie calem od Katowic, po Wilno, od Gdyni aż po Lwów coś zawrzało. Jakby w czasie ogólnej mobilizacji...

Szewcy się ruszają... Czego żądają? Żądają nie wiele, tylko pracy i chleba. Rząd nasz słucha. Różni mówcy z trybuny sejmowej gromkie rzucają słowa, rodzime rzemiosło ginie! Szewstwo nasze głoduje...

To szewstwo z którego nasza stolica chlubą boha­

terstwa okryta. Która wydała nam takiego Kiliń­

skiego. Lec? nie sentymentami żyjemy ale twar- dem życiem, życiem sza rem, codziennem. Nasta­

wienie i zastosowanie gospodarki względnie zwal­

czanie kryzysu gospodarczego musi być dostoso­

wane do warunków swoistych. Rząd nasz zrozu­

miał to i zareagował w formie nadania rzemiosłu (którego rolę społeczną i gospodarczą choć spóźnio­

no zaczęto rozumieć) potrzebę, dając mu formy organizacyjne objęte prawem przemysłowem.

Ostatnio przeprowadzono nowelizację tego prawa.

Izby rzem. połączone zostały w związek, którego siedzibą słusznie jest stolica. Dał nam szkielet albo jakby można powiedzieć, białą kartę na której treść my rzemieślnicy mamy sami wpisać. Ale dał nam, co z wielkiem uznaniem podkreślić należy. Izby na­

sze rzemieślnicze świadome również swego zadania roli jako te jednostki terytorialne, gdzie mają wprost ścisły kontakt z życiem rzemiosła mają zasilać in­

formacjami swoją naczelną reprezentantkę, a ta mając wprost kontakt z Ministerstwem może sku­

tecznie interweniować. Jest to jak na nasze sto­

sunki swoista sprężysta i celowa org. stojąca na usługach życia gospodarczego i ustawodawczego rzemiosła.

Fakty.

Szanowni Koledzy 1

W dniu 4 lutego z inicjatywy właśnie Zw. Izb odbyła się w lokalu tejże Instytucji Konferencja Obuwnicza z udziałem przedstawicieli Wszystkich Izb całej Rzeczp. Tematem obrad na tejże konfe­

rencji były dwie zasadnicze sprawy. Mianowicie jak złagodzić bezrobocie w naszym zawodzie, jak obronić legalnie prowadzony warsztat przed szew­

stwem ukryłem anonimowem, które nie ponosi ża­

dnych ciężarów społecznych. Robi kolosalne inte- resa okrada skarb Państwa, wyzyskuje biednego szewca i społeczeństwo temsamem i oszukuje swe- mi tandetnemi wyrobami i naraża takowe na straty.

Na podstawie obszernie opracowanego referatu je­

dnego z głównych ref. Zw. Izb. dowiedzieliśmy się że maksymalna zdolność konsumcyjna obuwia w Polsce wynosić by miała 38000000 par rocznie.

Jednak faktyczny stan konsumcji obuwia przedsta­

wia się około 15000000 par. Stwierdza się również wzrost produkcji mechanicznej obuwia w Polsce jak również powiększenia zakładów mechanicznych.

Cyfrowo przedstawia się tak że w roku 1924 ma­

my takich zakładów 20, zaś na rok 1934 przypa­

dają 52 zakłady. Zdolność produkcyjna w obecnej chwili wynosi 2165000 par rocznie. Wartość obu­

wia wyprodukowanego sposobem mechanicznym przedstawia się na około 23000000 zł. Przywóz obu- buwia zagranicznego do Polski 1972000 pary plus opłaty celne czyli 19 zł za parę obuwia nieskórza- nego 5890000 czyli przeciętnie 5 zł. za parę. Prze­

mysł ręczny t. j. warsztaty rzemieślnicze wyprodu­

kowały za około 230000000 zł. obuwia wartość re­

paracji przedstawia się na około 100000000 zł. Je­

żeli chodzi o liczby zatrudnionych w szewstwie sił to przedstawiają się tak:

zakładów 112,300

właścicieli zatrudnionych około 112,300 czeladników i uczni 62.700 Razem zatrudnionych 175,000 Stosunek konsumcji krajowej 2/3 proc.

Podczas gdy stosunek fabryk mech. 1/3 proc.

Stosunek zatrudnienia na nowe obuwie wynosi 35000 sił czyli 20 proc. Zaś 400001. j. 23 proc. przy reperacjach. Przeciętnie zatrudnienie wynosi 2 i pół dnia w tygodniu więc 100000 szewców t.j. 57 proc.

stanowi nadmiar siły osobczej. Stwierdza się bo-

wiem ogromne bezrobocie w Polsce wśród szew­

ców.Nie będziemy się Szanowni Koledzy zastana­

wiali nad sprawami handlowemi u nas bo by to za daleko prowadziło. Jedno podkreślić trzeba to Jest byt szewca polskiego Jak on się przedstawia. War­

sztatów gdzie sam właśc. pracuje jest 83,4 proc. w miastach a 97,7 proc. w gminach wiejskich czyli że około 90 proc. szewców właścicieli warsztatu pra­

cują sami, zaś około 10 proc. z ludźmi. Wytworzył się na terenach byłej Kongresówki specjalny typ wytwórcy obuwia sposobem chałupniczym tak zwa­

ni nakładcy. Jest to największa bolączka polskiego szewca jak również Polskiego Państwa i Społeczeń­

stwa szkodnik. Z jakich ludzi oni ci nakładcy się rekrutują ujawnił w pewnym stopniu w swem piś­

mie wydawanem w Poznaniu p. Czesław Nejman dając charakterystyczne ilustracje. Dziesiątki szew­

ców głoduje. Ci właśnie nakładcy znając katastro­

falne położenie tego szewca w nielitościwy sposób wyzyskują go. Płacą mu za wykonanie pary obu­

wia l zł. albo nawet mniej. Postulaty Związku Izb idą w tym kierunku ażeby właśnie ten typ ująć i postawić go prawnie jako warsztat, który pod­

lega wszelkim rygorom prawa przemysłowego t. jest wykupienia świadectwa przemysłowego i ponosze­

nia wszelkich ciężarów społecznych. Następny po­

stulat jako środek zaradczy przeciw wszelkiemu bezrobociu jest pewne status quo w szewstwie t.j.

utrzymanie obecnego stanu jaki jest, nieprzyjmo- wanie nowych sił do rzemiosła, Na przeciąg choć­

by 6 lat t. j. na dwie gen. uczniowskie. Wielkie­

mu znaczeniu regionalnemu t j. dla nas szewców śląskich jest postulat że reperacja obuwia jest częś­

cią integralną Rzemiosła t.j. jego sprawa wewnętrz­

na należąca się Rzemiosłu. Ażeby mocą ustawy zakazać otwierania firmie Bata nowych warsztatów naprawy obuwia jak istniejące już skasować. Stwier­

dzono również że inne sklepy obuwia po­

szły w ślad za nią a więc ostry zakaz przyjmo­

wania i pośredniczenia w odbieraniu takowego przez wyżej wymienione firmy. Dalszy postulat Zw.

Izb domaga się zakazania przywozu obuwia w dro­

dze kompensacyjnej wymiany towarów. Reasumu­

jąc powyższe, referent podnosi że trzeba koniecz­

nie podnieść uzdolnienie i zawodowe i kupieckie

w zawodzie naszym. Zaleca się tworzenie Związ­

ków gospodarczych czyli celowych. Cel i zadanie takich związków już jest u nas zaprojektowane, Sz. Koledzy to były sprawy, które były tematem obrad delegatów Izb Rzemieślniczych naszego za­

wodu. Wszystko to co się tam mówiło i dyskuto­

wało było głęboką troską tak ważnego zjazdu.

Stwierdzamy przeto że Związek Izb pracuje, że głę­

boko wnika w treść i położenie naszego zawodu, co z uznaniem podkreślamy. W toku dyskusji nad powyższym referatem odbyła się szeroko zakrojona wymiana zdań która podkreśliła wielki samokry­

tycyzm a więc braki organizacyjne albo pewne nie­

dociągnięcia w pracy w istniejących już organiza­

cjach. Byłoby błędnem Sz. Koledzy gdybyśmy nie brali tak ważnych spraw jak walki z bezrobociem wśród szewców i obrony legalnie prowadzonych warsztatów obiektywnie. Otóż rzecz się ma tak że tak się stało nie polega wina na nas samych. Je­

żeli dzisiaj w tak wielkiej depresji gospodarczej re­

widujemy nasze wewnętrzne sprawy jak organiza­

cyjne, strukturalne tö jednak sprawy prawne i usta­

wodawcze, regulować powinny powołane ku temu Instytucje. Miarodajne czynniki rządowe po do- kładnem zbadaniu naszych postulatów z pomocą nam przyjść muszą a mam nadzieję że przyjdą.

Jesteśmy na terenie naszym na dobrej drodze tak pod względem org. gospodarczych jak stosunku koleżeńskim. Jeżeli na tej drodze pójdziemy prosto bez wszelkich zboczeń to cel nasz osiągniemy. Za­

leżeć to będzie w dużej mierze od jednostek wpły­

wowych wśród kolegów jeżeli wobec tak rozsza­

lałej walki okażą się mężni i godni piastowania po­

wierzonych im urzędów. Jeżeli w ich sercach za­

pali się ogień miłości wielkiej idei nietylko utrzy­

mania dorobku organizacyjnego jak miłości do ko­

legi i uznania w nim swego brata i współwojow- nika ó lepsze jutro w naszym zawodzie. Sz. Ko­

ledzy to cośmy dotychczas zdziałali to dopiero po­

czątek tego wielkiego zadania jakie nas czeka a które spełnić musimy, bo od spełnienia tegoż zależy wogóle byt nasz i naszych dzieci. A więc do pra­

cy w Imię Boże.

Cześć szewstwu!

Ludwik Skrzypek.

Podatki i ustawodawstwo podatkowe

Komisje i Sekcje Odwoławcze

Skasowanie Komisji Szacunkowych przy urzę­

dach Skarbowych zwiększa odpowiedzialność urzę­

dów skarbowych za prawidłowy wymiar podatku przemysłowego od obrotu i podatku dochodowego.

Odpowiedzialność, o której wyżej mowa, została jaknajdobitniej podkreślona przez Pana Ministra Skarbu w okólniku z dnia 29 stycznia 1935 r. LDV 3817/1/35 (Dziennik Urzędowy Ministra Skarbu Nr.

3/35 r., poz. 55 — patrz „Rzemiosło" Nr. 6/35 r.) w którym, między innemi powiedziano, że ordynacja podatkowa wymaga oparcia wymiarów na ma­

teriale faktycznym zgodnie z prawdą materialną.

Poruszamy dziś to nader ważne zagadnienie z uwagi na zbliżający się termin wymiaru państwo­

wego podatku przemysłowego od obrotu za rók

1934, który powinien być ukończony w dniu 1 maja 1934 r.

Dlatego też przy tej okazji przytaczamy jeden z ustępów powołanego wyżej okólnika, w którym Pan Minister Skarbu podkreślił, że rok 1935 będzie pierwszym rokiem wymiarów, opartych na nowych zasadach — pierwszym zaś wymiarem —wymiar podatku przemysłowego od obrotu za rok 1935.

Z tego założenia wychodząc — uznajemy za konieczne poinformować naszych czytelników o za­

daniach, uprawnieniach i kompetencji Komisyj Od­

woławczych Odpowiednie postanowienia w tej materji zawierają przepisy Ordynacji podatkowej (art. art. 23 —37 oraz rozporządzenia wykona­

wczego Ministra Skarbu o wykonaniu Ordynacji

Str. 4 OBUWNIK Nr. 1

podatkowej (§§ 7—18). — Najważniejsze postano­

wienia ordynacji podatkowej:

art. 23 § 1. W okręgu każdej Izby Skarbowej tworzy się Komisje Odwoławcze do roztrzygania odwołań od wymiaru podatku od placów budow­

lanych, przemysłowego od obrotu i dochodowego.

art. 24 § 1. Komisje Odwoławcze powołuje się na okres dwuletni. Minister Skarbu może tę ka­

dencję przedłużyć na następne dwa lata.

§ 2. Minister Skarbu może rozwiązać Komisję Odwoławczą przed upływem kadencji i zarządzić ponowne jej skompletowanie.

§ 3. Komisja składa się z przewodniczącego oraz z 24 lub 36 członków i tylu ich zastępców — Przewodniczącym Komisji Odwoławczej jest mia­

nowany przez Ministra Skarbu urzędnik Ministerstwa Skarbu I kategorii, posiadający przynajmniej pięcio­

letnią służbę w dziale podatków bezpośrednich.

§ 5. Minister Skarbu mianuje na wniosek dy­

rektora izby skarbowej 12 lub 18 członków i tyluż ich zastępców z grona płatników podatku od pla­

ców budowlanych, przemysłowego od obrotu i do­

chodowego (Dział I) w okręgu izby oraz powołuje 12 lub 18 członków i tyluż zastępców z pośród kandydatów, przedstawionych za pośrednictwem dyrektora izby skarbowej z grona płatników po­

datku od placów budowlanych, przemysłowego od obrotu i dochodowego (Dział I) w podwójnej ilości:

l) przez organizacje samorządu gospodarczego, 2) przez organizacje samorządu wolnych zawodów (Rady Adwokackie, Izby Lekarskie).

Uwaga:

§ 8 rozporządzenia wyjaśnia, że do przedsta­

wienia kandydatów na członków i zastępców członków Komisyj Odwoławczych uprawnione są izby rolnicze, przemysłowo-handlowe, rzemieślnicze, lekarskie oraz rady adwokackie.

Ilość kandydatów, przypadająca na poszcze­

gólne organizacje samorządu gospodarczego i za­

wodowego, ustala na każdą kadencję dyrektor właściwej izby skarbowej po zasięgnięciu opinji tych organizacyj.

art. 25 § 1 Przy mianowaniu i powołaniu człon­

ków i ich zastępców należy mieć na uwadze, by wszystkie kategorie płatników były, o ile możności, równomiernie reprezentowane.

§ 2. Jeżeli związki i organizacje, o których mo­

wa wyżej, nie przedstawią ‘kandydatów na człon­

ków i ich zastępców w wyznaczonym conajmniej jednomiesięcznym terminie, wówczas także i po­

zostałych członków i zastępców zamianuje Minister .Skarbu na wniosek dyrektora izby skarbowej.

Art. 26. Członkami i zastępcami członków ko­

misji odwoławczej mogą być jedynie obywatele Rzeczypospolitej, którzy ukończyli trzydziesty rok życia, korzystają z pełni praw cywilnych i obywa­

telskich i nie byli karani za przestępstwa na szkodę Skarbu Państwa.

Art. 28 § 1. Mandat członka komisji i zastępcy członka jest honorowy.

§ 2. Członkom i zastępcom zwraca się ponie­

sione koszty podróży i wypłaca djety według norm przewidzianych dla radców we władzach i urzę­

dach bezpośrednio podległych władzy naczelnej.—

Prawo do dj'et mają również członkowie i zastępcy, zamieszkali w siedzibie Komisji Odwoławczej.

Art. 29 § 4. Minister Skarbu może z ważnych przyczyn zwolnić członka (zastępcę członka) Ko­

misji Owoławczej przed .upływem czasu, na który był powołany.

Art. 31 § 1. Komisja Odwoławcza obraduje i orzeka bądź w pełnym składzie (art. 24), bądź w sekcjach, złożonych z przewodniczącego, oraz z 6 członków, w tern 3 z grupy mianowanych.

Art. 32 § 1. Komisja Odwoławcza w pełnym składzie obraduje i orzeka:

a) w przedmiocie ustalenia norm szacunkowych i orientacyjnych dla podatków;

Uwaga. Nr.12/35 „Rzemiosło"—opinja Związ­

ku Izb Rzemieślniczych R. P. w sprawie projektu rozporządzenia Ministra Skarbu o normach szacun­

kowych i orientacyjnych dla podatków.

b) w przypadkach, wskazanych w art. 33 § 2 i c) w innych sprawach, mających zasadnicze znaczenie dla wymiaru podatków.

§ 2. Bliższe postanowienia w tym względzie wyda Minister Skarbu.

Art. 33 § 1. Przewodniczący Komisji Odwoław­

czej wyłania ze składu komisji poszczególne sekcje w ten sposób, by w skład danej sekcji wchodziła 0 ile możności połowa członków z tej kategorii płatników, których odwołania będą przedmiotem obrad sekcji.

§ 2. Zasadniczo sekcje rozstrzygają odwoła­

nia ostatecznie. Jeżeli jednak przewodniczący Ko­

misji Odwoławczej uzna, że uchwała sekcji narusza przepisy ustaw podatkowych lub rażąco odbiega od danych, zawartych w aktach wymiarowych, powinien przekazać sprawę Komisji Odwoławczej, która orzeka ostatecznie.

Uwaga. — Sekcje Rzemieślnicze przy Komi­

sjach Odwoławczych — patrz „Rzemiosło" Nr.

15/35 r.

Art. 34. Komisja i sekcja jest zdolna do po­

wzięcia uchwał, jeżeli na posiedzeniu komisji obec­

nych jest przynajmniej 8, a na posiedzeniu Sekcji, przynajmniej 2 członków, oprócz przewodniczącego.

§ 16. l) rozporządzenia. Członkowie Komisji (Sekcji), zaproszeni na posiedzenie, obowiązani są przybyć punktualnie; niemożność przybycia należy bezzwłocznie usprawiedliwić.

2) Przewodniczący, o ile powstało dość czasu, wysyła zaproszenie zastępcy członka możliwie z tej samej kategorji płatników.

PRZEWODNICZĄCY KOMISYJ ODWOŁAWCZYCH

Pan Minister Skarbu — zgodnie z postanowie­

niami art. 24 § 3 Ordynacji podatkowej — miano­

wał na Przewodniczących Komisy) Odwoławczych następujących urzędników I kategorji —- z tytuła­

mi inspektorów w Ministerstwie Skarbu:

Komisje Odwoławcze przy Izbach Skarbowych:

1) w Białymstoku i 2) w Brześciu n/B — p. Józef Tworzydło, 3) w Grudziądzu — p. Czesław Za- brzycki, 4) w Kielcach — p. Aleksander Kitnowski, 5) w Krakowie — p. Stanisław Pijaś, 6) w Lublinie 1 7) w Łucku — p. Eugeniusz Rusin, 8), 9, i 10) — we Lwowie (województwo lwowskie, stanisławow­

skie i tarnopolskie) — Władysław Runcewicz, 11) i

12) w Łodzi (osobno m. Łódź! osobno i wojewódz­

two łódzkie prócz Łodzi) p. Alfred Bogdaszewski, 13) w Nowogródku i Wilnie — p. Władysław Ma­

linowski, 15) w Poznaniu— p. Stanisław Tustanow- ski, 16) w Warszawie (Izba Grodzka) — p. Włady­

sław Bromberger, 17) w Warszawie (Izba Okręgo­

wa) p. Jan Grabski i 18) przy Wydziale Skarbo­

wym Urzędu Wojewódzkiego Śląskiego w Katowi­

cach p. Antoni Dziubiński.

UPRAWNIENIA URZĘDÓW SKARBOWYCH DO ROZSTRZYGANIA ODWOŁAŃ

W związku z podanemi wyżej informacjami o Komisjach Odwoławczych — czujemy się w obo­

wiązku podać do wiadomości naszych czytelników o uprawnieniach urzędów skarbowych do rozstrzy­

gania odwołań. Informujemy w tej intencji, że szyb­

kie rozpatrzenie odwołania jest nietylko wskazane, lecz i konieczne, leży ono bowiem zarówno w in­

teresie Skarbu Państwa jak i samego płatnika.

Płatnicy-rzemieślnicy, którzy składają odwoła­

nia należą z reguły do liczby płatników, z uwagi na ich niewielkie naogół warsztaty pracy, dla któ­

rych wymierzają przeważnie się podatki w setkach złotych.

Ze względu na przytoczone wyżej uprawnienia urzędów skarbowych — odwołanie płatnika-rze­

mieślnika może być przy dobrych chęciach — roz­

patrzone w ciągu najdalej 4—6 tygodni.

Art. 118 Ordynacji podatkowej postanawia:

§ 1. Urzędom Skarbowym służy prawo wła­

sną władzą rozstrzygać odwołania od wymiarów podatków w przypadkach, gdy w wyniku uznania odwołania w całości lub w części na zasadzie zmniej­

szenie podatku nie przekroczy zł. 300.

§ 2. Uprawnienie to nie dotyczy odwołań w sprawie świadectw przemysłowych.

§ 3. Od wydanego w myśl § 1 orzeczenia urzędu służy płatnikowi prawo wniesienia odwo­

łania w ciągu 14 dni po otrzymaniu orzeczenia do władzy odwoławczej II instancji.

§ 4. Minister Skarbu może zmieniać granice uprawnień urzędów skarbowych w postępowaniu odwoławczem ,w odniesieniu do wszystkich lub nie­

których tylko podatków oraz ustanawiać dla po­

szczególnych okręgów wymiarowych szerszy lub węższy zakres tych uprawnień.

Art. 119 Ordynacji podatkowej.

Władza wymiarowa bada konkretne zarzuty podniesione w odwołaniu i ocenia przedstawione dowody, przesłuchuje powołanych przez płatnika świadków i biegłych, przeprowadza uzupełniające dochodzenia, jak również usuwa istotne wątpliwości postępowania, następnie, o ile nie ma zastosowania przepis art. 118 § 1, przesyła odwołanie do instan­

cji odwoławczej ze swoim wnioskiem, dołączając akta wymiarowe.

Podatek przemysłowy

musi być gruntowa ie zreformowany,

W wyniku badań, przeprowadzonych przez or­

ganizacje gospodarcze, cechy rzemieślnicze i sa­

morząd gospodarczy co do reformy ustawy o pań­

stwowym podatku przemysłowym, wręczony zo­

stanie w najbliższych dniach p. ministrowi skarbu wyczerpujący memorjał w tej sprawie.

W memorjale tym podkreślona zostanie ko­

nieczność przeprowadzenia gruntownej reformy- obowiązującej obecnie ustawy o państwowym po­

datku przemysłowym, a zwłaszcza taryfy świadectw przemysłowych.

W szczególności zaznaczone zostanie w me­

morjale, że dochody w roku budżetowym 1935/36, które z tytułu podatku przemysłowego wynoszą:

na rzecz skarbu państwa 214,000 000 zł, t j. 10.7 proc. ogólnych wpływów budżetowych, dodatki na rzecz skarbu państwa, związków komunalnych szkolnictwa zawodowego i samorządu gospodar­

czego, wynoszą 56,800 000 zł., razem więc wpływ z podatku przemysłowego wynosi bardzo poważną sumę 270,800.000 zł.

W memorjale podkreślona jest konieczność zmiany przestarzałej już taryfy świadectw prze­

mysłowych, przyczem ustalono, że wpływ z tego źródła przynosi skarbowi państwa 27,600.000 zł., t.j. 16 proc. ogólnego wpływu, uzyskanego z po­

datku przemysłowego.

Przy opracowaniu tego zagadnienia brano pod uwagę formę pobieranego podatku przemysłowego od obrotu; indywidualny wymiar (85 proc. wpływu), zryczałtowany podatek od obrotu (9 proc) i sca­

lony podatek (6 proc), tytoń, spirytus, sól, losy loterji państwowej, cukier, cement i zapałki, staw­

ki podatkowe, które są obecnie zbyt zróżniczko­

wane (od 0,5 do 4 proc. na rzecz skarbu państwa) i kwestję stawek podatkowych przy prowadzeniu ksiąg handlowych, przyczem uznano, iż rzemiosło winno z tego tytułu mieć pewne ulgi, analogicznie do innych większych przedsiębiorstw.

Urządzenia gospodarcze przy cechach

Nowela do prawa przemysłowego przewiduje jak wiadomo, zniesienie Związków Cechów a równo­

cześnie różnych urządzeń gospodarczych przy ce­

chach. Wobec dużej wagi i aktualności zagadnie­

nia, Związek Izb wystąpił do Rady Spółdzielczej przy Min. Skarbu z poniższym memoriałem, w któ­

rym precyzuje swe stanowisko w tej sprawie:

„Korzystając z uprawnień z art. 19 ust. 1 pkt.

3g Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 roku o Izbach Rzemie­

ślniczych i ich Związku (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz.

638), Związek Izb Rzemieślniczych R. P. przedkła­

da niniejszem swój pogląd na sprawę racjonalne­

go zorganizowania ruchu spółdzielczego wśród rze­

miosła, co stało się obecnie aktualne z uwagi na znowelizowanie ostatnio prawa przemysłowego.

Art. 160 i 71 pkt. 3 Rozporządzenia Prezyden­

ta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemy słowem (Dz. U. R P. Nr. 53 ex 1927 poz. 468) przewidywał działalność cechów rzemie­

ślniczych w kierunku popierania gospodarczego przemysłowej pracy członków przez utrzymywanie wspólnych warsztatów pracy, składów surowców, półfabrykatów i wzorów, wspólnych magazynów sprzedaży, zakładania kas zaliczkowych i t. p.

15tr. 6 OBUWNIK Nr. 1

Art. 167 i 100 wyżej wymienionego rozporzą­

dzenia przewidywał tworzenie przez Związki Ce­

chów Rzemieślniczych — has zapomogowych.

Na skutek tego Ministerstwo Przemysłu i Han­

dlu wydało statuty wzorowe dla następujących urządzeń:

a) składnicy surowcowej cechu, b) wytwórni cechu,

c) magazynu sprzedaży cechu, d) kasy zaliczkowej cechu,

e) basy zapomogowej przy Związku Cechów.

Ustrój powyższych urządzeń gospodarczych przy cechach, względnie przy Związkach Cechów, jest zbliżony do ustroju spółdzielczego, a cechą charakterystyczną jest, że urządzenia te nie posia­

dają oddzielnej osobowości prawnej, a reprezentan­

tem, mającym prawo nabywać majątek ruchomy i nieruchomy, zawierać obowiązujące umowy, za­

ciągać zobowiązania, pozywać i być pozywanym, jest Zarząd Cechu, względnie Związku Cechów.

Tymczasem ustawa z dnia 10-go marca 1934 r.

o zmianie rozporządzenia Prezydent Rzeczypospo­

litej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemy- słowem (Dz. U. R. P. Nr, 40 ex 1934 poz. 350) zmie­

niła brzmienie art. 71, 160 i 167, a skreśliła całko­

wicie art. 100.

Cechom rzemieślniczym nowela wyżej wspom­

niana odebrała całkowicie zakres objęty poprze­

dnio art. 71 pkt. 3, wskutek czego urządzenia ce­

chów, jak: składnice surowcowe, wytwórnie, maga­

zyny sprzedaży i basy zaliczkowe będą musiały ulec likwidacji w ciągu sześciu miesięcy od wyda­

nia przez Ministra Przemysłu i Handlu rozporzą­

dzenia wykonawczego, co jeszcze nie nastąpiło.

Natomiast Związki Cechów ulegają likwidacji z mocy ustawy z dniem 16 sierpnia 1935 r., a więc z tym samym dniem muszą ulec likwidacji również kasy zapomogowe przy Związkach Cechów.

Władzą zatwierdzającą statuty urządzeń cecho­

wych, jest władza przemysłowa wojewódzka (Urząd Wojewódzki) — (art. 75 prawa przemysłowego z dnia 7. VI. 1927 r.), przyczem istnieje obowiązek zasięgania opinji właściwej Izby Rzemieślniczej. Od­

nośnie urządzeń Związków Cechów, o ile okręg nie rozciąga się poza okręg województwa, statut zatwierdza władza przemysłowa wojewódzka, a w przeciwnym wypadku Minister Przemysłu i Handlu (art. 104 wyżej wymienionego prawa).

Z chwilą ukazania się noweli do prawa prze­

mysłowego, wytworzył się w praktyce taki stan rzeczy, że władze przemysłowe wojewódzkie nie zatwierdzają i to zupełnie słusznie — statutów no­

wych urządzeń cechowych, skoro ich dalsze istnie­

nie w tej formie prawnej zostało negatywnie prze­

sądzone. Z drugiej zaś strony istniejące już legal­

nie urządzenia cechów i związków cechów stają przed alternatywą albo zlikwidowania się, albo też przekształcenia się w inną formę prawną. Zdaniem Związku Izb Rzemieślniczych R. P. zarówno likwi­

dacja istniejących, jak i zahamowanie powstawania nowych urządzeń, odbije się niekorzystnie na dal­

szym rozwoju życia gospodarczego rzemiosła, wsku­

tek czego szybkie uregulowanie stosunków w tej dziedzinie jest nieodzowne.

Należy dalej wziąć pod uwagę, że przewidzia­

ne w noweli do prawa przemysłowego powstanie Rzemieślniczych Związków Gospodarczych tego

problemu nie rozwiązuje, gdyż według art. 167-a prawa przemysłowego w brzmieniu znowelizowa- nem, zadaniem Rzemieślniczego Związku Gospo­

darczego nie będzie zakładanie urządzeń własnych, lecz tylko tworzenie dobrowolnych organizacyi rze­

mieślniczych o charakterze zarobkowym, podczas gdy sam Rzemieślniczy Związek Gospodarczy bę­

dzie posiadał charakter organizacji niezarobkowej.

Wobec powyższego Związek Izb Rzemieślni­

czych R. P. wyraża opinię, że:

1) istniejące urządzenia cechów i związków ce­

chów winny się przekształcić w samodzielne osoby prawne,

2) najwłaściwszą formą prawną zarówno dla istniejących urządzeń, jak i dla powstać mających organizacyi rzemieślniczych zarobkowych — będzie forma spółdzielcza.

Związek Izb Rzemieślniczych R. P. wyraża przekonanie, że byłoby pożądanem zachować w Praktyce;

1) aby przed wydaniem oświadczenia o celo­

wości założenia spółdzielni rzemieślniczej, zasięga­

no z reguły opinii właściwej Izby Rzemieślniczej oraz

2) aby spółdzielnie rzemieślnicze posiadały, jednolite ramowo statuty.

W taki bowiem sposób stworzyłoby się odpo­

wiednie przejście z formy prawnej, ustalonej po­

przednio przez prawo przemysłowe, na formę pra­

wną. ustaloną przez ustawę o spółdzielniach.

O ile Ministerstwo Skarbu — Rada Spółdziel­

cza uzna w zasadzie słuszność powyższych wy­

wodów, Związek Izb Rzemieślniczych R. P. gotów jest przedstawić do zatwierdzającej opinji Rady Spółdzielczej wzory statutów ramowych,które po­

tem stanowiłyby podstawę do przekształcenia i- stniejących i zakładania nowych spółek celowych rzemiosła".

Wiadomości bieżące.

Straszliwy wybuch granatu wyłowionego z rzeki przez dzieci

WILNO Donoszą ze Smorgoń o wstrząsa­

jącym wypadku, jaki zdarzył się we wsi Świdry - nowicze. Grupka chłopców znalazła w rzeczce pocisk artyleryjski, pochodzący najprawdopodob­

niej z czasów wojny. Dzieci wydobyły pocisk na brzeg, poczem zabrały się do rozbierania go. W czasie rozbierania pocisku nastąpił wybuch. Skut­

ki były straszliwe. Jedno dziecko zostało zabite na miejscu, 6 innych zaś odniosło ciężkie rany.

W liczbie rannych znalazł się również pasterz, oddalony od miejsca wybuchu o 400 metrów. Od­

głos eksplozji i jęki zaalarmowały wieśniaków,, którzy przywieźli żyjące jeszcze ofiary wypadku do Smorgoń Jeden z rannych zmarł w drodze, trzecia ofiara wypadku zmarła w czasie przewoże­

nia ze Smorgoń do szpitala w Oszmianie. W cza­

sie operacji zmarły jeszcze dwie ofiary wypadku.

Antysemityzm w Niemczech.

Systematyczna akcja w kierunku gruntowne­

go przeprowadzenia paragrafu aryjskiego prowa­

dzona jest ostatnio ze wzmożoną siłą, m. in. w

/

stosunku od periodycznych wydawnictw praso­

wych oraz niemieckich biur korespondencyjnych.

Niearyjscy właściciele tych biur otrzymali wezwa­

nie do przeprowadzenia „czystki", pod groźbą wykryślenia z listy zawodowej. Równolegle do tej akcji przeprowadza na obszarze Berlina kam­

panię propagandową znany tygodnik antysemicki

„Der Stürmer“, wydawany przez Juliusza Strei- chera w Norymberdze W różnych punktach Ber­

lina otwarto specjalne biura sprzedaży tego pisma, przyczem wywieszane są w oknach biur fotomon­

taże „Stürmera“ o charakterze wybitnie antyży­

dowskim.

r UWAGA OBUWNICY!

FISZER i RECHNIC

Hurtowy skład skór

Katowice

ul. Kochanowskiego 11. Tel, 330 26,

Papież ukończył 78 lat

Ojciec święty, Pius XI, ukończył w dniu 31.

V. 78 lat. Papież przyjął kardynałów, którzy skła­

dali mu życzenia. Uroczystość nie posiadała cha­

rakteru oficjalnego.

Maszyna płaska

do szycia cholewek

tanio do sprzedania.

Wiadomości udzieli

K. P., Chorzów III.

mistrz szewski, Plac św. Jana 37

jako wyłączni zastępcy najstarszej na Górnym Śląsku Fabryki Skór „SALUS”, Sp. z o. o. w Rybniku poleca Szan. swoim Odbiorcom, znane ze swej pierwszorzęd­

nej jakości wszelkiego rodzaju skóry po- deszwowe marki „Salus“.

Posiadamy stale na składzie: krupony podeszwowe, pasowe, dębowe i wa- szledrowe; boki podeszwowe, brandz- lowe i faledrowe; karki podeszwowe, zakładkowe, brandzlowe, blankowe i faledrowe.

Uprasza się zatem Szan. Odbiorców o łask. skierowywanie wszelkich Swych zleceń do wyżej wymienionej firmy, gdzie takowe zostaną wykonane z największą skrupulatnością.

v_ _ _ _ _ _ _ _ _ /

SZCZYT DOSKONAŁOŚCI

osiągnęły jedynie

CZERNIDŁO GLAZURA

SMOŁA SZEWSKA WOSK SZEWSKI

ĆWIEKI DREWNIANE KREMY DO OBUWIA

ORION

i

Str. 8 OBUWNIK ^{Nr. 1}

OBUWNIK

Spółdzielnia li audi.-przemysł, z ogr. odp.

w KATOWICACH, ul. Młyńska 4, tel. 34624

oraz w wielkim wyborze skóry twarde jak i wierzchnie.

Krupony, karki, boki, juchty, bukaty, chromy, lakiery, szewry i futrówki po cenach bezkonkurencyjnych.

Wytwórnia cholewek pierwszorzędnychoraz wserjach,

Najlepsza

marka jakościowa przy najniż­

szej cenie podwyższa obrót.

Jakość Gersona znana jest nietylko szewcowi i publiczności, lecz także i Panu.

Sprzedawać BERSONA jest równoznacz- nem z zadowoleniem swoich odbiorców i podwyższeniu obrotów.

BERSON

podwyższa pański zarobek

iiiiilWtlUimuiiiMIlliniiittlliWlIiniiiiillWltlkiuiiilil^iiiiiiillWllniMiiillWÜhhiiiiilliWIüiniiiii^^ imilWłllim

'