• Nie Znaleziono Wyników

w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej"

Copied!
13
0
0

Pełen tekst

(1)

Foliacje symetralnymi

w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej

Maciej Czarnecki

Uniwersytet L´odzki

8 Forum Matematyk´ow Polskich Lublin, 21 wrze´snia 2017 r.

(2)

Forma hermitowska na Cn+1

hX|Y i = X1Y1 + . . . + XnYn − Xn+1Yn+1

Zespolona przestrze´n hiperboliczna wymiaru (zespolonego) n jest zespolon¸a projektywizacj¸a podzbioru wektor´ow z Cn,1 ujem- nych wzgl¸edem formy hermitowskiej

CHn = {X ∈ Cn,1 | hX|Xi < 0}/C

W przypadku rzeczywistej przestrzeni hiperbolicznej te ˙z mo ˙zna pisa´c Hn = {x ∈ Rn,1 | hx|xi = −1, xn+1 > 0} = {X ∈ Rn,1 | hX|Xi < 0}/R dla formy Lorentza.

(3)

Metryka riemannowska na CH — metryka Bergmana gx(u, v) = hU |V ihX|Xi − hU |XihX|V i

hX|Xi

Odleg lo´s´c w CHn

cosh2 d(x, y) 2

!

= hX|Y ihY |Xi hX|XihY |Y i

(4)

CHn jest 2n–wymiarow¸a rozmaito´sci¸a Hadamarda (widzialn¸a) o ujemnej krzywi´znie sekcyjnej zawartej pomi¸edzy −1 a −14. Jej brzegiem idealnym jest projektywizacja wektor´ow izotropowych

∂ CHn = {X ∈ Cn,1 | hX|Xi = 0}/C

Dowolne dwa r´o ˙zne punkty w CHn = CHn ∪ ∂ CHn mo ˙zna jed- noznacznie po l¸aczy´c geodezyjn¸a.

Przez takie punkty x, y przechodzi tak ˙ze dok ladnie jedna geodezyjna zespolona lin (X, Y )/C.

(5)

W CH jedynymi podrozmaito´sciami cakowicie geodezyjnymi s¸a projektywizacje wektor´ow ujemnych zawartych w zespolnych pod- przestrzeniach liniowych Cn,1 lub w ca lkowcie rzeczywistych pod- przestrzeni liniowych Cn,1R .

Zatem podrozmaito´sci cakowicie geodezyjne w CHn s¸a izome- tryczne z CHk lub Hk dla k = 1, . . . , k.

Tym samym nie ma rzeczywistych hiperpowierzchni ca lkowicie geodezyjnych.

(6)

Hiperpaszczyzna zespolona w CHn jest izometryczna z ze- spolon¸a przestrzeni¸a hiperboliczn¸a i pochodzi od zespolonej hiper- p laszczyny liniowej w Cn,1. Jest wi¸ec opisana jednoznacznie przez dodatni wektor (wektor biegunowy) U taki, ˙ze hU |U i = 1.

Geodezyjna zespolona jest izometryczna z H2 ' CH1.

Na geodezyjn¸a zespolon¸a Σ jako na podzbir wypuk ly i domkni¸ety w przestrzeni Hadamarda mo ˙zemy rzutowa´c ortogonalnie bior¸ac za ΠΣ(x) punkt z Σ najbli ˙zszy x.

(7)

Symetraln¸a w CH nazywamy zbi´or punkt´ow r´owno odleg lych od pary punkt´ow

E(x1, x2) = {y ∈ CHn | d(x1, y) = d(x2, y)}

Zespolony kr¸egos lup symetralnej E(x1, x2) to geodezyjna ze- spolona Σ zawieraj¸aca punkty x1, x2, a kr¸egos lup jest podzbiorem Σ zawartym w symetralnej σ = E ∩ Σ.

(8)

W lasno´sci symetralnej

 Symetralne s¸a we wzajemnie jednoznacznej odpowiednio´sci z prostymi geodezyjnymi

 Symetralne s¸a we wzajemnie jednoznacznej odpowiednio´sci z nieuporz¸adkowanymi parami punkt´ow z brzegu idealnego (wierzcho lki symetralnej)

 Symetralna E jest r´owno odleg la od punktu x wtedy i tylko wtedy, gdy x ∈ Σ \ σ

(9)

W lasno´sci symetralnej cd.

 Symetralna jest rozmaito´sci¸a Hadamarda o ujemnej krzywi´znie i brzegu idealnym (sferze kr¸egos lupowej) homeomorficznym z S2n−2.

 Symetralna E posiada naturaln¸a foliacj¸e (rozk lad plastrowy) na hiperp laszczyzny zespolone

E = [

x∈σ

Π−1Σ (x)

 Je ˙zeli hiperp laszczyzny zespolone H1 i H2 s¸a nadr´ownoleg le, to istnieje dok ladnie jedna symetralna zawieraj¸aca H1 i H2 jako plastry.

(10)

Opis plastr´ow przez wierzcho lki

Je ˙zeli Q± reprezentuj¸a wierzcho lki q± symetralnej i s¸a takie, ˙ze hQ|Q+i = 2, to wektory

S(t) = 1 2



tQ + 1

t Q+



, t > 0 s¸a wektorami biegunowymi plastr´ow symetralnej.

(11)

Foliacj¸a wsp´o lkr¸egos lupow¸a przestrzeni CH nazywamy foli- acj¸e symetralnymi o wsp´olnym kr¸egos lupie zespolonym.

Stwierdzenie Je ˙zeli Σ jest wsp´olnym kr¸egos lupem li´sci foliacji klasy C2 symetralnymi, to istnieje ortogonalna transwersala o krzywi´znie geodezyjnej nie przekraczaj¸acej 1. Ponadto ka ˙zda foliacja geodezyjna p laszczyzny hiperbolicznej Σ generuje foliacj¸e wsp´o lkr¸egos lupow¸a.

Wniosek Brzeg foliacji wsp´o lkr¸egos lupowej jest produktem D2 × S2n−3.

(12)

Roz l¸aczno´s´c hiperp laszczyzn zespolonych

Niech Ui b¸edzie wektorem biegunowym hiperp laszczyzny zespolonej Hi, i = 1, 2. W´owczas H1 ∩ H2 = ∅ wtedy i tylko wtedy, gdy

RehU1|U2i ≤ −1

Roz l¸aczno´s´c symetralnych

Niech q b¸edd¸a wierzcho lkami symetralnej Ei, i = 1, 2. W´owczas E1 ∩ E2 = ∅ wtedy i tylko wtedy, gdy istniej¸a takie wektory Q

reprezentuj¸ace q, ˙ze

Re hQ|Qi = −1 o ile i 6= j, ε, η ∈ {+, −}

(13)

Plastry li´sci foliacji symetralnymi przestrzeni CH s¸a li´scmi fo- liacji ca lkowicie geodezyjnej kowymiaru 2 czyli maksymalnego mo ˙zliwego.

Ze wzgl¸edu na wyr´o ˙znion¸a geodezyjn¸a na symetralnej nawet struktura foliacji symetralnymi (a tym bardziej pochodz¸acych od nich foliacji ca lkowicie geodezyjnych) mo ˙ze by´c skomplikowana w przypadku, kt´ory w Hn trywializuje si¸e: symetralne ortogonalne do danej geodezyjnej w punktach swoich kr¸egos lup´ow.

Foliacje ca lkowicie geodezyjne w CHn nie musz¸a te ˙z pochodzi´c od foliacji symetralnymi.

Cytaty

Powiązane dokumenty

13:00-13:45 Adam Pietraszko (Instytut Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN we Wrocławiu), Oznaczanie lokalnego uporządkowania w oparciu o rozpraszanie

Ka˙zda transformacja unitarna w (B) ⊗k mo˙ze by´ c zapisana jako iloczyn jednokubitowych transformacji unitarnych i dwukubitowych transformacji postaci CNOT zastosowanych

W og´olnym przypadku mo˙ze nie by´c jednak latwe okre´slenie takiej warto´sci, a jej niedoszacowanie grozi oczywi´scie pora˙zk a ֒ algorytmu i nieznalezieniem rozwi azania,

W og´olnym przypadku mo˙ze nie by´c jednak latwe okre´slenie takiej warto´sci, a jej niedoszacowanie grozi oczywi´scie pora˙zk a ֒ algorytmu i nieznalezieniem rozwi azania,

zastosowaniach, ze wzgl edu na wielko´s´c grafu, algorytm Dijkstry musi by´c ֒ wspomagany przez dodatkowe techniki.. Przeszukiwanie przestrzeni stan´ow mo˙zna prowadzi´c

sieciowe protoko ly trasowania (routing ), takie jak OSPF, oraz znajdowanie drogi na mapie w nawigacjach GPS. W tych ostatnich zastosowaniach, ze wzgl edu na wielko´s´c grafu,

˙ze je˙zeli wyprostowany palec wskazuj acy prawej d loni wskazuje kierunek i zwrot wektora α, a , palec ´ srodkowy kierunek i zwrot wektora β, w´ owczas kciuk pokazuje kierunek i

Lista nr 6 Elektrotechnika sem.III, studia niestacjonarne, 2019/20. Całkowanie funkcji zespolonej