Podstawowe założenia obiektowego podejścia do informatyzacji organizacji (systemu)
Przy ustalaniu wymagań na SI dla organizacji stosować będziemy podejście obiektowe.
Co to oznacza?
Podejścia obiektowe do modelowania funkcjonowania organizacji w celu określenia wymagań na SI oznacza sposób identyfikacji informatyzowanej organizacji, tzn. jej :
- zadań, - granic,
- struktury organizacyjnej,
- zadań wyróżnionych elementów składowych organizacji, - technologii realizacji zadań przez te elementy,
- potrzeb danych tych elementów do realizacji przypisanych im zadań, - zewnętrznych i wewnętrznych przepływów danych niezbędnych do
realizacji zadań,
- zawartości i struktury bazy danych organizacji, w celu ustalenia:
• wymagań na tworzony SI ;
•harmonogramu realizacji wymagań;
Podstawowe założenia obiektowego podejścia do informatyzacji organizacji (systemu)
Ustalanie wymagań na opracowywany dla organizacji SI będziemy realizować w dwóch etapach:
•opracowujemy model biznesowy organizacji – środowiska funkcjonowania SI;
•opracowujemy model systemowy SI, na który składają się:
+ model struktury SI,
+ model dynamiki SI.
Wyznaczanie granic systemu informatyzowanego
• Granice informatyzowanej organizacji identyfikuje się za pomocą
przypadków użycia jej przez aktorów
.
• Aktorzy- dowolne byty będące w interakcji z rozpatrywaną organizacją, np. ludzie, urządzenia, inne systemy.
• Aktor - zawsze istnieje poza organizacją (systemem),
nigdy nie jest jej częścią składową.
• Przykładowe pytania pozwalające zidentyfikować aktora:
• kto korzysta z systemu?
• kto uruchamia system?
• kto wyłącza system?
• kto zasila system ?
• kto korzysta z jego funkcjonowania?
Klient Firma
Kurierska Pracownik Przedstawiciel Handlowy
Wyznaczanie granic systemu informatyzowanego
cd.Przykłady aktorów w systemie zamówieńAktor – to spójny zbiór ról odgrywanych przez użytkowników systemu: + osobowych – osoba, zespół, dział, instytucja itp. ; +
nieosobowych – urządzenia, czas, baza danych itp.
Odkrywanie przypadków użycia systemu
Przypadek użycia systemu praktycznie jest inicjowany przez aktora. Przypadki użycia określają czynności, które aktor chce aby system wykonywał, np. aktor klient – ma możliwość realizacji „ Zamów towar”.
Przypadki użycia- określają sposoby (przedstawione za pomocą diagramów czynności) w jaki aktorzy korzystają z systemu.
Przypadek użycia powinien być całością wyodrębnionego zadania
(widzianego z perspektywy aktora) wykonywanego przez system na rzecz aktora.
Przypadki użycia są środkami komunikacji. Model przypadków użycia systemu jest użyteczny tylko wtedy, gdy dostarcza adresatowi informacji jak działa system.
