Wierzenia związane ze śmiercią i pogrzebem - Janina Woch - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

JANINA WOCH

ur. 1925; Abramów

Miejsce i czas wydarzeń Wólka Kątna, współczesność

Słowa kluczowe Projekt Etnografia Lubelszczyzny, Wólka Kątna, obrzędowość rodzinna, śmierć, pogrzeb, wierzenia o śmierci, procesja

Wierzenia związane ze śmiercią i pogrzebem

Tylko wie pan, u nas to taka była mowa, że jak pro, jak szła procesja z ciałem do kościoła i ktoś jechał z tej wioski z tamtej strony, to o Jezu! Już będzie pogrzeb zaraz bo wrócił śmierć. […] I tak była prawda, to była też prawda. Mnie to zimno po plecach się robi, wie pan, jak tak, bo, bo ja już się boję tego, tak. Ale to była prawda. Albo znów co. Tego nie wolno znów mówić, wie pan. Taka młoda dziewczynka, szesnaście lat, i szliśmy z … z czuwania, bo u nas jest czuwanie takie w wieczór jak w tym domu coś, ktoś umrze, to różaniec się odmawia, pieśni się śpiewa. I później szliśmy, ale ona tak mówi do, no całą taką grupą dużą szliśmy, i mówi tak: „Nie wiadomo kto pierwszy teraz będzie”. A tak jedna taka kobieta tak ją szturchnęła i mówi: „Nie mów, bo tak nie wolno mówić, bo możesz ty być pierwsza”. I ona była pierwsza. To teraz jo ludzie wspominają. Mówią: „Andzia powiedziała kto”. Nie wolno tego mówić, kto będzie pierwszy. Pan Bóg jest od tego. Kogo powoła niech powoła, ale ludziom nie wolno decydować, kto będzie pierwszy. Bo odeszła ona i już.

Data i miejsce nagrania 2011-05-11, Wólka Kątna

Rozmawiał/a Piotr Lasota

Transkrypcja Rafał Czekaj

Redakcja Piotr Lasota