Aktywność podmiotów otoczenia w zakresie wsparcia psychologiczno-

i wychowania

Pomoc psychologiczna i wychowawcza jest – w odbiorze dyrektorów szkół – szczególnie istot-nym wymiarem działalności podmiotów otoczenia i odpowiedzią na potrzeby uczniów oraz ich rodzin. Jednostkami zorientowanymi na świadczenie wsparcia psychopedagogicznego są po-radnie psychologiczno-pedagogiczne. W ich przypadku organem prowadzącym jest starostwo powiatowe.

Badana Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna organizuje głownie zajęcia psychoedukacyjne dla dzieci, konkursy profilaktyczne na terenie powiatu, szkolenia dla nauczycieli (płatne), zajmuje się wczesnym wspomaganiem, oceną dojrzałości szkolnej oraz diagnozą trudności edukacyjnych dzieci i specjalnych potrzeb edukacyjnych, prowadzeniem terapii i szkoleń.

Tabela 7.

Kształcenie w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w 2011/2012

i 2012/2013 roku.

Konsultacje indywidualne i poradnictwo

zawodowe ^{231 490}

Źródło: Badanie placówek pozaszkolnych, kwestionariusz dyrektora placówki pozaszkolnej, N=1.

Kierunek działań placówki uzależniony jest od zasobów kadrowych (ich umiejętności, kompe-tencji), zapotrzebowania zgłaszanego przez szkoły, rodziców oraz szereg instytucji wspierających funkcjonowanie szkoły i rodziny. Poradnia ściśle współpracuje ze szkołami oraz przedszkolami, kierując swoją ofertę do uczniów i dzieci w wieku przedszkolnym. Zdaniem jej przedstawiciela, współpraca ta jest niezbędna dla obu stron. Rozmówca ocenia ją bardzo dobrze.

(…) są to placówki, które bez siebie istnieć nie mogą tak naprawdę i tutaj my jesteśmy po-trzebni szkole, szkoły są potrzebne nam, bo z kimś musimy pracować, tak? (Przedstawiciel

jednostek otoczenia)

We współpracy między szkołami a poradnią pojawiają się sporadycznie pewne utrudnienia, wyni-kające – zdaniem przedstawiciela placówki – z nastawienia pracowników szkoły. Respondent skarży się na nierespektowanie zaleceń placówki przez nauczycieli. Trudności wypływają również z postawy niektórych rodziców, który są partnerami szkoły we współpracy z poradnią. Zdarza się, że rodzice ze środowisk wiejskich nie chcą korzystać z usług poradni z obawy przed zaklasyfikowaniem ich dziecka jako „gorszego”. Aby przezwyciężyć te trudności, placówka otwiera punkty konsultacyjne w szkołach.

To znaczy, wie pani, bariery tego typu, że często rodzice w tych środowiskach małych, wiej-skich, myślą jeszcze, że jak dziecko jest kierowane do poradni, to znaczy, że jest głupie. Albo że wstyd przed sąsiadami, bo moje dziecko jest skierowane do poradni. Czyli to tutaj jest taka główna bariera (…). (Przedstawiciel jednostek otoczenia)

Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna jest finansowana ze środków samorządowych, w tym z subwencji oświatowej. Subwencja zależy od liczby uczniów na terenie powiatu. W związku z ma-lejącą ostatnio liczbą uczniów budżet placówki również uległ zmniejszeniu. Aby zdobyć dodatkowe środki, badana placówka aktywnie uczestniczy w projektach unijnych i stara się o innego rodzaju granty, jak również prowadzi kursy odpłatne, a pozyskane fundusze przeznacza na wymianę bazy materialnej i zakup wyposażenia. Szkoły, uczniowie i rodzice korzystają z pomocy poradni nieodpłat-nie. Środki pozyskiwane są jedynie z działalności szkoleniowej, wykraczającej poza zadania placówki. Baza materialna poradni jest w dobrym stanie. Kadra reprezentuje bardzo wysoki poziom pod względem kwalifikacji i umiejętności. Brakuje jednak niektórych specjalistów (m.in. psychologa, psy-chiatry, rehabilitanta), co utrudnia działalność placówki i wymaga współpracy z innymi podmiotami.

(…) po prostu nie mam tego typu specjalistów […] Radzimy, no próbujemy nawiązywać kon-takty, gdzieś tam z innymi placówkami, które dysponują, co wcale nie oznacza, że problemy rozwiązujemy, ponieważ są po prostu bardzo długie kolejki, ludzie czekają miesiącami na po-moc dzieciom i mamy świadomość, że tak naprawdę to, co oferujemy, jest w dużym stopniu pozostawia dużo do życzenia. Tu trzeba byłoby natychmiastowej i takiej systemowej inter-wencji, a my po prostu nie mamy takiej możliwości. (Przedstawiciel jednostek otoczenia)

Działania o charakterze psychopedagogicznym i profilaktycznym podejmują również wspomnia-ne już organizacje pozarządowe o charakterze dobroczynnym. Organizacje te działając na polu edukacyjnym, wypełniają lukę nie tylko w działalności szkół, ale także poradni psychologiczno-pedagogicznych. W takim przypadku jest to edukacja pozaszkolna pełniąca również funkcje profi-laktyczne, obejmująca zajęcia organizowane zarówno w trakcie roku szkolnego, jak i podczas ferii, często również z zakresu kształcenia specjalnego.

W przypadku biedniejszych i gorzej skomunikowanych gmin wiejskich powiatu giżyckiego, orga-nizacje dobroczynne trzeciego sektora świadczą szkołom wsparcie w zakresie opieki. Responden-ci deklarują przekazywanie na rzecz szkół i przedszkoli darowizn, np. nagród w konkursów. Zdarza się, że NGO korzystają ze szkolnej infrastruktury, z reguły jednak odpłatnie.

Kolejnymi instytucjami wspierającymi działania szkoły w zakresie pomocy psychopedagogicznej i profilaktyki, jak również sprawowania opieki, są ośrodki pomocy społecznej. Pracownicy MOPS -ów i GOPS-ów prowadzą wywiady środowiskowe i w razie takiej potrzeby przydzielają asystenta potrzebującym tego rodzinom.

Często bywa tak, że osoba, która trafia do nas, potrzebuje pomocy finansowej, a tak na-prawdę jak się zaczyna pracować z tą rodziną, wychodzi po drodze mnóstwo innych pro-blemów, które staramy się rozwiązywać. Często bywają problemy, przemoc w rodzinie, różnego rodzaju nałogi, brak wykształcenia. I to tak naprawę spowodowane taką nieumie-jętnością radzenia sobie (…). Także w momencie, kiedy trafia do nas rodzina i okazuje się, że te problemy są złożone, a przede wszystkim są w tej rodzinie dzieci, to przydzielamy takiej rodzinie asystenta rodziny, pracujemy z tą rodziną. (Przedstawiciel jednostek otoczenia)

Ośrodki oferują swoim podopiecznym szeroko zakrojoną pomoc materialną i finansową. Pracow-nicy starają się dotrzeć do potrzebujących dzieci i ich rodzin poprzez szkołę. Organizują dożywia-nie uczniów. Podmioty pomocy społecznej współpracują ze szkołami przede wszystkim w zakresie pozyskiwania informacji o uczniach i ich rodzinach oraz diagnozowania sytuacji problemowych (m.in. w ramach prac interdyscyplinarnych zespołów roboczych). Poza tym współpraca zachodzi również w ramach transferu środków materialnych (np. dożywianie uczniów). Ma ona charakter stały i odbywa się z dużą częstotliwością, rozwijając się zarówno na drodze formalnej, jak też po-przez relacje nieformalne między pracownikami ośrodków i szkół.

Współpraca dobrze rozwija się w przypadku szkół i przedszkoli, które mają ten sam organ pro-wadzący co ośrodki, a to pozwala na lepszy przepływ informacji. Innym czynnikiem, sprzyjają-cym bliskiej współpracy, są nieformalne relacje między pracownikami obu typów instytucji oraz

funkcjonowanie ośrodków w małej społeczności (szczególnie w przypadku gmin wiejskich) o wysokim poziomie kontroli społecznej, która pozwala odpowiednio wcześniej wykryć poja-wiające się w rodzinach problemy. Jeden z pracowników jakość współpracy między szkołami a GOPS-em uzależnia od samych pracowników i relacji między nimi. Jako pewne utrudnienie we współpracy pracownicy ośrodków pomocy wskazują brak czasu i nadmiar zadań na nich spoczywających. Dodatkową przeszkodą w udzielaniu adekwatnego do potrzeb wsparcia są deficyty finansowe jednostek.

Działania w zakresie wsparcia rodziny o charakterze psychopedagogicznym, profilaktycznym i po-mocowym podejmuje również Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie. Do głównych kompeten-cji instytukompeten-cji należy opieka nad osobami potrzebującymi, wykluczonymi społeczne, uzależniony-mi i niepełnosprawnyuzależniony-mi oraz pomoc terapeutyczna i psychologiczna. Centrum kontaktuje się ze szkołą w ramach przeprowadzania okresowej oceny funkcjonowania dzieci w rodzinach zastęp-czych. Współpraca ma charakter stały, zarówno formalny, jak i nieformalny. W jednym z wywiadów pracownik ocenił współpracę ze szkołami bardzo pozytywnie.

Instytucje odpowiedzialne za politykę społeczną najczęściej finansowane są przez właściwe mi-nisterstwo oraz przez samorząd. Pracownicy ośrodków pomocy społecznej skarżą się na znaczne niedofinansowanie. Brakuje środków na podstawowe działania, takie jak utrzymanie placówki czy pomoc dla podopiecznych. Badania pokazały również znaczne niedofinansowanie Powiatowe-go Centrum Pomocy Rodzinie. Pracownicy poszukują dodatkowych środków w ramach różnePowiatowe-go typu projektów – Centrum skutecznie aplikuje o fundusze unijne. Można zauważyć, że instytucje odpowiedzialne za politykę społeczną w powiecie giżyckim cierpią przede wszystkim na deficyty finansowe i kadrowe. Zgodnie z opinią badanych w ostatnich latach sytuacja systematycznie się pogarsza.

Reasumując, w powiecie giżyckim działa wiele podmiotów wspierających szkoły i przedszkola w zakresie ich zadań ustawowych. Właściwe instytucje publiczne są w wielu wymiarach wspie-rane przez podmioty niepubliczne oraz organizacje trzeciego sektora. Wstępny przegląd aktyw-ności podmiotów otoczenia pozwala zauważyć niesystemowość znacznej części działań w wy-różnionych obszarach. Ponadto wydaje się, że współpraca instytucji i organizacji ze szkołą ma charakter ograniczony i dotyczy tylko niektórych z nich. Tym samym bogata oferta działań nie jest w pełni wykorzystana.

Należy zauważyć, że, z nielicznymi wyjątkami, badane instytucje otoczenia edukacji borykają się z problemami finansowymi, duża część również z kadrowymi (które zazwyczaj wynikają z tych pierwszych). Utrudniają one nie tylko rozwój badanych placówek i organizacji, a przez to spro-stanie wyzwaniom związanym z przekształceniami rynku pracy, ale często wpływają także nega-tywnie na bieżące funkcjonowanie tych podmiotów. Deficyty przekładają się również na zakres

i jakość współpracy ze szkołami i placówkami pozaszkolnymi. Jak pokazują badania, w związku z ograniczeniami finansowymi relacje między poszczególnymi podmiotami tworzącymi daną sieć opierają się przede wszystkim na transferach ludzkich, rozumianych jako świadczenie usług, przekazywanie informacji, wspólne prowadzenie projektów czy organizacja przedsięwzięć. Rza-dziej relacje oparte są na transferach zasobów materialnych polegających na użyczaniu lokali, sprzętu czy wsparciu rzeczowym.

Funkcjonująca w powiecie giżyckim stosunkowo rozbudowana sieć relacji, z elementami współ-pracy dwukierunkowej, może wynikać z wysokiego kapitału społecznego. Niewykorzystanym w pełni potencjałem wydaje się działalność organizacji pozarządowych oraz przedsiębiorstw.

9. Rodzina i uczeń – zasoby, aspiracje i działania

gospodarstwa domowego w sferze edukacji

Badanie BECKER swoim zasięgiem objęło także rodziny i gospodarstwa domowe uczniów jako kluczowe podmioty prywatne czyniące nakłady na edukację – zarówno nakłady finansowe, jak i nakłady czasu. Nakłady te zaś są związane z zasobami gospodarstwa, w tym również tymi nie-materialnymi, jak np. kapitał ludzki. W rozdziale 9 omówione zostaną wybrane aspekty zasobów i nakładów gospodarstw domowych na edukację, a także motywacje i aspiracje, jakimi kierują się rodzice i uczniowie. Warto przypomnieć, że wykorzystana w badaniu gospodarstw domowych próba miała charakter reprezentatywny dla gospodarstw z dziećmi w wieku 3-19 lat, co oznacza, że wnioski z badania mogą być z dużym prawdopodobieństwem przekładane na ogół gospo-darstw z dziećmi w badanym powiecie.

9.1 Obowiązki i oczekiwania wobec rodziny w kontekście edukacji