Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krynica-Zdrój dostosowuje możliwości rozwoju przestrzennego gminy zarówno do warunków środowiskowych, jak i społecznych i gospodarczych. W sposób oszczędny dokonuje zmian przeznaczenia nowych terenów na cele nierolnicze i nieleśne. Charakter proponowanych w studium zmian polega na wprowadzeniu korekt w zakresie rozwoju zabudowy, w stosunku do ustalonej w 1997 r. polityki przestrzennej.
Prognoza oddziaływania na środowisko opracowana do studium jest pierwszą prognozą, w której w sposób całościowy poddano ocenie zmiany zachodzące w całej przestrzeni gminy Krynica-Zdrój.
Rozdział ten opisuje aktualny stan środowiska, będący wynikiem istniejącego na terenie gminy zagospodarowania przestrzennego. Jednocześnie wskazać należy, że niska dynamika zmian zachodzących w przestrzeni powoduje, że aktualne zagospodarowanie i jakość środowiska pozostaną bez zmian w przypadku braku realizacji ustaleń studium.
4.1 ŚRODOWISKO ABIOTYCZNE 4.1.1 Rzeźba terenu
Według podziału geomorfologicznego Starkla gmina Krynica-Zdrój położona jest na pograniczu Beskidu Sądeckiego w Paśmie Jaworzyny Krynickiej i Beskidu Niskiego w Górach Grybowskich, w dorzeczu potoków:
Muszynka, Mochnaczka, Kryniczanka, Mostysza, Bereścianka i in. Grzbiety górskie masywów Pasma Jaworzyny Krynickiej i Gór Grybowskich są zaokrąglone, przeważnie wąskie, rzadziej szerokie, przy czym wierzchołki mają charakter kopulasty i kopiasty, sporadycznie stożkowy. W obrębie Beskidu Niskiego zaznaczają się wyraźne spłaszczenia o wysokości 720–770 m n.p.m., które można wiązać ze śródgórskim poziomem zrównania. Natomiast na obszarze Beskidu Sądeckiego spotykane są rumosze skalne i gołoborza.
Stoki górskie są niesymetryczne, ze stromymi stokami północnymi i łagodniejszymi, dłuższymi stokami południowymi. Charakteryzują się często schodkowym profilem i licznymi stromiznami na stoku.
Na obszarze gminy występują liczne głębokie doliny wciosowe o stromych zboczach, obejmujące źródłowe i górne odcinki dolin. W dolnych odcinkach większe z nich mają charakter dolin skrzynkowych i płaskodennych ponadto większe doliny tj. Muszynki, Kryniczanki, Mochnaczki, wytworzyły dwa lub trzy systemy stopni tarasowych.
W rzeźbie terenu dominują wydłużone pasma wzgórz o kierunku NW-SE. Najwyższe szczyty to:
Przysłop, Wierch, Jaworzynka, Wysokie Bereście, Huzary, Szalone, Bystry Wierch, Góra Krzyżowa, Jawor, Palenica, Szwarcowa, Bradowiec, Szczawna Góra, Wierszek, Góra Parkowa. Pasma górskie porozdzielane są wąskimi i głęboko wcinającymi się dolinami potoków.
Najwyżej położonym punktem na terenie gminy są wschodnie stoki Góry Jaworzyny o wysokości 1075 m n.p.m. Sam szczyt o wysokości 1114 m n.p.m. znajduje się już poza granicami gminy. Natomiast najniższym punktem, który osiąga wysokość 450 m n.p.m., jest ujście Kamiennej do Mostysza, w okolicach przysiółka Polany.
W budowie geologicznej rejonu Krynicy biorą udział utwory fliszu karpackiego oraz czwartorzędowe utwory powierzchniowe, które tworzą nieciągłą pokrywę o zmiennej miąższości. Utwory fliszowe należą do płaszczowiny magurskiej budującej Gorce, Beskid Sądecki i część Beskidu Niskiego. W rejonie Krynicy utwory fliszu karpackiego reprezentowane są przez pstre łupki eoceńskie, warstwy beloweskie oraz piaskowce magurskie.
Pstre łupki są najstarszymi znanymi tu utworami i występują na powierzchni w postaci dwóch wąskich smug, ciągnących się z północnego zachodu na południowy wschód, tj. od źródeł potoku na południowo-wschodnich stokach Góry Krzyżowej poprzez teren Zdroju i dalej przez trzy odwierty Zuber usytuowane na południowo-zachodnich stokach Góry Parkowej. Ich miąższość jest zmienna i wynosi od 30 do 60 m. Pstre łupki z Krynicy stanowią najprawdopodobniej górną część pstrych łupków eoceńskich.
Warstwy beloweskie stanowią duży kompleks piaskowcowo-łupkowy, rozdzielony piaskowcem krynickim o charakterze zlepieńca. Warstwy te ciągną się dwoma szerokimi, równoległymi pasami z południowego wschodu na północny zachód. Jeden z nich, południowo-zachodni biegnie przez Krynicę, drugi północno-wschodni przez wieś Mochnaczkę. Wykształcenie warstw beloweskich w obu pasach jest różne, co pozwoliło wydzielić w tym rejonie dwie odrębne strefy facjalne: krynicką na południowym zachodzie i sądecką na północnym wschodzie.
W strefie facjalnej krynickiej wydzielono:
− warstwy beloweskie dolne – są silnie pofałdowane i znajdują się zazwyczaj w kontakcie tektonicznym z pstrymi łupkami. W przybliżeniu ocenia się ich miąższość na około 400 m. Stanowią one zespół łupkowo-piaskowcowy, w którym oba typy skalne znajdują się mniej więcej w równowadze. Piaskowce te wykształcone są jako drobnoziarniste i dość twarde, przeważnie cienkoławicowe, a ławice grubsze niż 0,5 m należą do rzadkości;
− piaskowce i zlepieńce krynickie – stanowią zespół gruboławicowych piaskowców gruboziarnistych z wkładkami zlepieńców. Wykazują one dużą zmienność miąższości. Rozpadają się na szereg oddzielnych ławic lub łączą w jeden czy dwa wielkie kompleksy. W Krynicy występują one na prawym zboczu poniżej deptaka ciągną się aż do Krynicy Wsi. Najlepiej rozwinięte są w dolinie Szczawnicznych Potoków, gdzie tworzą dwa kompleksy po 60 i 150 m (górny), z wkładkami zlepieńców;
− warstwy beloweskie górne – nie różnią się w istotnym stopniu od dolnych, jednakże w niektórych miejscach zawierają wkładki gruboławicowych piaskowców, mniej lub więcej zbliżonych do magurskich.
Utwory zaliczone do drugiej strefy tzw. strefy sądeckiej pojawiają się dopiero na terenie Mochnaczki, gdzie wykazują odmienne wykształcenie. Występują tam pstre łupki i warstwy beloweskie. Te ostatnie nie mają wyraźnego wkładu piaskowców krynickich, natomiast w górnej części występują wkłady piaskowców gruboławicowych, ale zazwyczaj drobno- oraz średnioziarnistych i stopniowo przechodzą w warstwy podmagurskie i piaskowce magurskie. Piaskowce magurskie stanowią najmłodsze ogniwo płaszczowiny magurskiej i reprezentowane są przez kilkusetmetrowej miąższości kompleks o przewadze gruboławicowych piaskowców. Jako skały najbardziej odporne na tym terenie, budują one wszystkie większe wzniesienia.
Występują zazwyczaj w ławicach o miąższości 0,5÷2 m. rzadko grubszej, tworząc wówczas progi i grzbiety skalne.
Utwory czwartorzędowe, pokrywające skały starsze, reprezentowane są przez zwietrzeliny i rumosze miejscowe oraz żwiry i materiał tarasów dolin rzecznych. Zwietrzeliny i rumosze miejscowe pokrywają
powierzchnię terenu warstwą o bardzo zmiennej grubości, na ogół jednak niewiele przekraczającą 0,5 m i tylko miejscami osiągającą kilka metrów. Na wierzchołkach wzgórz, na grzbietach i stromych zboczach warstwa ta znacznie maleje i skały lite często przebijają spod gleby. Na podłożu warstw beloweskich i pstrych łupków zwietrzelina jest ilasta i usiana drobnymi, ostrokrawędzistymi okruchami piaskowców.
4.1.2 Gleby
Analiza gleb w gminie Krynica-Zdrój przeprowadzona została w dwóch aspektach: przyrodniczym i gospodarczym. Aspekt przyrodniczy obejmuje opis i rozmieszczenie typów gleb. Bezpośrednio z przyrodniczych właściwości gleb wynika ich przydatność do funkcji produkcyjnej związanej z rolnictwem i leśnictwem. Powszechnie wykorzystywane do opisu przydatności gleb do produkcji są kompleksy glebowo rolnicze, ustalone w oparciu o metodę ich delimitacji wypracowaną w Instytucie Upraw Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach. Innym powszechnie stosowanym sposobem opisu warunków glebowych jest odwołanie się do gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
Typy gleb
Gleby występujące na terenie gminy Krynica-Zdrój utworzone zostały na zwietrzelinie skał fliszowych, na pokrywach soliflukcyjno-deluwialnych oraz na aluwiach rzecznych, stąd ich znaczne zróżnicowanie. Są to gleby typowe dla terenów górzystych – szkieletowe o niewykształconym profilu. Najlepsze gleby należą do IV klasy bonitacyjnej, przy czym zajmują one niewielką powierzchnię gminy. Najczęściej występują gleby wytworzone na zwietrzelinie. Są to gleby brunatne wyługowane, brunatne kwaśne, rzadko pseudobielicowe.
Wytworzone są z glin pylastych, pyłów i iłów pokrywających zbocza i stoki. Na zboczach o dużym nachyleniu rozpoczyna się proces erozji gleb, nasilający się wraz ze wzrostem spadku. Na stokach o bardzo dużych spadkach, w dodatku wylesionych, zachodzi bardzo silna erozja prowadząca do ruchów masowych. Jakość gleb na ogół jest lepsza u podnóża zboczy i stoków. W obrębie płaskodennych dolin występują gleby glejowe, glejowe deluwialne oraz mady.
Na zboczach o dużym nachyleniu rozpoczyna się proces erozji gleb, nasilający się wraz ze wzrostem spadku. Na stokach o bardzo dużych spadkach, w dodatku wylesionych, zachodzi bardzo silna erozja prowadząca do ruchów masowych. Jakość gleb na ogół jest lepsza u podnóża zboczy i stoków.
Typowymi dla obszaru Gminy kompleksami przydatności rolniczej gleb są owsiano-ziemniaczany górski oraz owsiano-pastewny górski. Część gleb ornych kwalifikuje się do przeznaczenia pod użytki zielone zakwalifikowane do grupy użytków zielonych średnich oraz użytków zielonych słabych.
Niska jakość gleb na terenie gminy przekłada się na wartość wskaźnika rolniczej przestrzeni produkcyjnej, który dla Krynicy wynosi 37,1 pkt (w skali od 0 do 100 pkt), podczas gdy dla Małopolski wynosi 69,3, a dla kraju 66,6 (dane IUNG w Puławach).
Gleby w gminie podlegają degradacji chemicznej, jak i fizycznej, poprzez niewłaściwe rolnicze użytkowanie lub zasklepianie będące skutkiem rozwoju osadnictwa. Głównymi czynnikami wywołującymi w ostatnich dziesięcioleciach degradację gleb, a więc walorów przyrodniczych rolniczej przestrzeni produkcyjnej są m.in.:
− nadmierne zużycie środków ochrony roślin i nawozów,
− przeznaczanie na cele nierolnicze gleb przydatnych dla rolnictwa,
− erozja gleb nasilająca się wraz ze wzrostem spadku terenu,
− niewłaściwe zagospodarowanie terenów podatnych na osuwanie się mas ziemnych (brak zadrzewień, niewłaściwa orka).
Zapisy studium wskazują rolnictwo jako główną obok leśnictwa funkcję w gminie, we wszystkich miejscowościach prócz Krynicy-Zdroju i Tylicza. Wprowadzono ochronę gruntów rolnych o najkorzystniejszych warunkach glebowych. Ochronie podlegają także zadrzewienia śródpolne, a także dopuszczono zamienne przeznaczenie gruntów rolnych pod gospodarkę leśną w przypadku zgłoszenia takiego wniosku przez właściciela i spełnienia warunków określonych w przepisach odrębnych.
4.1.3 Woda
Wody powierzchniowe
Dobrze rozwinięta sieć rzeczna na terenie gminy wynika z typowo górskiej rzeźby terenu. Sieć wód powierzchniowych tworzą w większości cieki o charakterze potoków górskich charakteryzujących się wysokimi spadkami, dużym udziałem zasilania opadowego oraz spływów powierzchniowych, a także dużymi wahaniami poziomu wód. Ukształtowanie terenu wpływa na małe możliwości retencyjne oraz znikomy udział zbiorników wód stojących. Największym pod względem powierzchni zlewni i najdłuższym powierzchniowym ciekiem na terenie gminy Krynica-Zdrój jest Muszynka. Przez obszar gminy przepływa większość dopływów Muszynki, do największych zalicza się Mochnaczkę i Kryniczankę, wśród mniejszych potoków wymienić należy Szczawnik, Błatnik, Potok Zimne i Pusta (lewobrzeżna zlewnia Muszynki) oraz Bradowiec (zlewnia prawobrzeżna).
W granicach gminy Krynica-Zdrój znajdują się wydzielone trzy jednolite części wód powierzchniowych, które obejmują w całości lub częściowo zlewnie trzech głównych rzek gminy. Są to:
− JCWP Muszynka – obejmuje południową i środkową część gminy Krynica-Zdrój;
− JCWP Biała do Mostyszy, bez Mostyszy– w granicach gminy Krynica-Zdrój odpowiada zlewni Czyrnianki;
− JCWP Biała od Mostyszy do Binczarówki z Mostyszą i Binczarówką – w granicach gminy Krynica Zdrój odpowiada zlewni Mostyszy.
Prowadzony przez wojewódzkie inspektoraty ochrony środowiska monitoring jednolitych części wód powierzchniowych jest elementem wdrażania wymagań Ramowej Dyrektywy Wodnej. W roku 2009 monitoring obejmował dwa stanowiska w obrębie JCWP Muszynka: stanowisko na Mochnaczce w Tyliczu, gdzie oceniany był potencjał ekologiczny oraz stanowisko na Muszynce w Powroźniku w gminie Muszyna gdzie oceniano potencjał ekologiczny, a także stan chemiczny. Na stanowisku w Tyliczu potencjał ekologiczny oceniono jako umiarkowany (III klasa), natomiast na stanowisku w Powroźniku potencjał ekologiczny jako dobry (II klasa), a stan chemiczny poniżej dobrego. W tym samym roku, na ujęciu wód powierzchniowych w Czarnym Potoku, dokonano oceny jakości wód powierzchniowych wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia. Jakość wód zakwalifikowano do kategorii A2 (woda wymagająca typowego uzdatniania fizycznego i chemicznego). W 2010 r. sieć stanowisk pomiarowo-kontrolnych nie obejmowała terenu gminy Krynica-Zdrój, monitoring nie obejmował również jednolitych części wód położonych w granicach gminy. Teren gminy Krynica-Zdrój został natomiast pośrednio objęty oceną jakości wód powierzchniowych wykorzystywanych do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia, która dokonywana była dla JCWP Muszynka na stanowisku w Powroźniku w gminie Muszyna - z uwagi na funkcjonujące tam ujęcie wód powierzchniowych zasilające Zakład Uzdatniania Wody, który jest źródłem zaopatrzenia w wodę dla miasta Krynica-Zdrój. Na podstawie wyników badań jakość wód zakwalifikowano do kategorii A2.
Wody podziemne
W ramach Dyrektywy Wodnej obszar Polski podzielono na jednolite części wód podziemnych. Gmina Krynica-Zdrój znajduje się w obrębie dwóch jednolitych części wód podziemnych:
− JCWPd 153 obejmującej północną część gminy. W jej obrębie występują dwa piętra wodonośne tj. piętro czwartorzędowe (posiada jeden poziom wodonośny) oraz piętro paleogeńsko-kredowe (posiada jeden, a miejscami kilka poziomów wodonośnych);
− JCWPd 154 obejmującej rejon południowy, środkowy i częściowo północno-zachodni. W jej obrębie występują również dwa piętra wodonośne tj. piętro czwartorzędowe (z jednym poziomem wodonośnym) oraz piętro paleogeńskie (posiada jeden, lokalnie dwa poziomy wodonośne).
Podstawowym narzędziem służącym ocenie stanu ilościowego i jakościowego jednolitych części wód podziemnych jest monitoring wód podziemnych. Na terenie gminy Krynica-Zdrój brak jest punktów monitoringu wód podziemnych. Najbliższe stanowiska monitoringu krajowego wód podziemnych znajdują się w Żegiestowie w gminie Muszyna oraz w Wierchomli Wielkiej i w Piwnicznej-Zdroju. Na podstawie wyników monitoringu z 2010 r. oceniono:
− dla JCWPd 153 - stan ilościowy piętra czwartorzędowego jako dobry, natomiast stan jakościowy jako zadowalający. Z kolei piętro paleogeńsko-kredowe charakteryzuje słaby stan ilościowy i bardzo dobry stan jakościowy;
− dla JCWPd 154 - stan ilościowy jak i jakościowy piętra czwartorzędowego jako dobry. W przypadku piętra paleogeńskiego stan ilościowy oceniono jako słaby natomiast stan jakościowy jako bardzo dobry.
Gmina Krynica-Zdrój leży w zasięgu Głównego Zbiornika Wód Podziemnych (GZWP) nr 438 Magura-Nowy Sącz, który obejmuje południowo-zachodnią część gminy. W niewielkiej odległości (około 2 km) od północnej granicy gminy znajduje się również GZWP nr 434 Dolina rzeki Biała Tarnowska. Dla żadnego z wymienionych zbiorników nie została opracowana dokumentacja hydrogeologiczna. Nie mają one zatem ustanowionych obszarów szczególnej ochrony.
Na terenie gminy Krynica-Zdrój występują wody mineralne, w tym zasoby wód leczniczych, które w większości występują w postaci udokumentowanych złóż. Według systematyki regionalnej wód mineralnych są to złoża subregionu sądecko-gorlickiego, wchodzącego w skład Prowincji Karpackiej. Głównie są to szczawy wodorowęglanowe, zmineralizowane i słabozmineralizowane. Dokumentacja wskazuje na 6 złóż objętych koncesją na wydobywanie, znajdujących się na terenie gminy Krynica-Zdrój oraz częściowo gminy Muszyna.
Wody lecznicze wykorzystywane na potrzeby lecznictwa uzdrowiskowego są pozyskiwane przez Uzdrowisko Krynica-Żegiestów S.A. Pozostałe 5 złóż eksploatowane są przez podmioty działające w branży rozlewniczej.
Gmina Krynica – Zdrój ze względu na swoją funkcję uzdrowiskową posiada wartościowe złoża wód podziemnych. Zlokalizowane są tu następujące złoża wód leczniczych:
− złoże „Krynica Dolna” – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin kwasowęglowych;
− złoże „Krynica-Zdrój I” – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin kwasowęglowych i wodorowęglanowych szczawów;
− złoże Muszynianka III – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin kwasowęglowych i wodorowęglanowych szczawów;
− złoże „Powroźnik – Krynica-Zdrój” – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin wodorowęglanowych szczawów;
− złoże „Szczawiczne II” – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin wodorowęglanowych szczawów;
− złoże „Tylicz I” – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin wodorowęglanowych szczawów. Głębokość spągu przyjmuje wartości od 14 do 135 m. Złoże eksploatowane od 1993 roku.
− kwasowęglowych;
− złoże „Krynica Zdrój I” – jest to złoże z paleogenu – eocenu z podtypem kopalin kwasowęglowych i wodorowęglanowych szczawów;
− złoże „Powroźnik – Krynica Zdrój” – złoże wód mineralnych z podtypem kopalin wodorowęglanowych szczawów;
4.1.4 Powietrze
O jakości powietrza atmosferycznego na obszarze gminy decydują przede wszystkim emisje zanieczyszczeń. Główne źródła powstawania zanieczyszczeń powietrza to:
źródła punktowe: związane są z występowaniem skupisk niskich emitorów (głównie palenisk gospodarstw domowych, kotłowni indywidualnych, niewielkich zakładów usługowych i produkcyjnych). Emisja z tego rodzaju źródeł jest w znacznym stopniu emisją niezorganizowaną. Zanieczyszczenie utrzymuje się na obszarze zainwestowanym i w jego najbliższej okolicy. Wielkość tego rodzaju emisji jest trudna do oszacowania, wynosi od kilku do kilkunastu procent na terenach o rozwiniętej sieci ciepłowniczej (obszar miasta) do kilkudziesięciu procent na obszarach, których nie obejmują centralne systemy ciepłownicze (obszary wiejskie). Emisja niska charakteryzuje się dużą uciążliwością, zwłaszcza w okresach bezwietrznych znacznie pogarsza warunki fitosanitarne. Emisja zanieczyszczeń z tych obiektów powoduje zwiększenie obecności w powietrzu SO2, NO2 i pyłu opadającego. Wzrost zanieczyszczenia notuje się w okresie grzewczym. Wysoka
emisja zanieczyszczeń gazowych i pyłowych z tych źródeł jest wynikiem spalania węgli niskiej jakości, o dużej zawartości siarki i pyłów oraz niską sprawnością energetyczną palenisk. Na terenie gminy nie istnieją duże zakłady produkcyjne uciążliwe dla środowiska, które stanowiłyby źródła emisji zanieczyszczeń do atmosfery;
źródła liniowe: zaliczane są do nich trasy komunikacyjne związane z ruchem samochodowym. Wielkość emisji związanej z transportem zależy przede wszystkim od kategorii drogi, ilości poruszających się pojazdów oraz ich stanu technicznego. Ruch samochodowy znacznie się zwiększa w okresie wakacyjnym oraz w sezonie zimowym. Duże natężenie ruchu może powodować wzrost emisji zanieczyszczeń obejmującą tlenki azotu, węglowodory (szczególnie benzen), pyły, tlenek węgla, dwutlenek siarki. Szlaki komunikacyjne znacząco wpływają na stan zanieczyszczenia powietrza z uwagi na fakt, iż źródło emisji znajduje się na niewielkiej wysokości, tym samym warunki do rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń są niekorzystne. W związku z powyższym wzdłuż istniejących dróg notowane są podwyższone stężenia substancji zanieczyszczających, przy czym zasięg oddziaływania ograniczony jest do pasa terenu bezpośrednio sąsiadującego z drogą.
Ponadto na obszarze gminy źródłem zanieczyszczeń atmosfery jest również emisja napływowa. Wpływ na jakość powietrza ma emisja z terenu sąsiednich gmin oraz ze Słowacji.
Oceny jakości powietrza atmosferycznego w województwie małopolskim za rok 2016 dokonano z uwzględnieniem dwóch grup kryteriów :
− ustanowionych ze względu na ochronę zdrowia ludzi (uwzględnione zanieczyszczenia: SO2, NO2, CO, C6H6, O3, pyłu zawieszonego PM10, pyłu PM2,5 oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w pyle PM10);
− ustanowionych ze względu na ochronę roślin (uwzględnione zanieczyszczenia: SO2, NOx i ozonu).
W wyniku rocznej oceny jakości powietrza za rok 2016 obszar gminy (wg kryterium ochrony zdrowia) został zaliczony do klasy A jakości powietrza (poziom stężeń zanieczyszczenia nie przekracza poziomu dopuszczalnego) dla substancji SO2, NO2, CO, C6H6, O3 oraz ołowiu, arsenu, kadmu, niklu. Dla pyłu zawieszonego PM10, pyłu PM2,5 oraz benzo(a)pirenu w pyle PM10 obszar został zaliczony do klasy C (poziom stężeń zanieczyszczenia przekracza poziom dopuszczalny/docelowy). Ponadto gmina Krynica-Zdrój jakość powietrza odnośnie O3 została zaliczona do klasy D2 (poziom stężeń zanieczyszczenia przekracza poziomu celu długoterminowego) Najwyższe wartości stężeń benzo/a/piranu odnotowano na terenach gdzie emisja niska z indywidualnego ogrzewania budynków jest dominująca. Według kryterium ochrony roślin dla substancji SO2, NOx oraz ozonu gmina Krynica-Zdrój została zaliczona do klasy A dla ozonu mieści się w klasie A dla poziomu docelowego oraz w klasie D2 dla poziomu celu długoterminowego.
4.1.5 Warunki klimatyczne
Charakterystyczną cechą klimatu dolin podkarpackich jest występowanie pięter klimatycznych. Obszar gminy mieści się w zasięgu dwóch pięter klimatycznych, rozróżnianych na podstawie warunków termicznych panujących w ciągu roku. Rozkład temperatur na omawianym terenie jest uzależniony od wysokości nad poziomem morza, ukształtowania terenu oraz ekspozycji. Najsurowsze warunki klimatyczne występują w szczytowych partach gór na wysokościach ponad 1100 m n.p.m. Ponadto obszar cechuje się występowaniem inwersji termicznych.
Liczba dni z opadami oraz suma opadów atmosferycznych wzrasta wraz z wysokością nad poziomem morza. Średnia roczna suma opadów dla gminy wynosi ok. 890 mm, a średnia roczna ilość dni z opadem wynosi 171. Od listopada do marca przeważają opady w postaci śniegu. Długość zalegania pokrywy śnieżnej wynosi ok.
120 dni, a jej średnia grubość wynosi ok. 30-35 cm.
Masy powietrza napływają głównie z kierunków zachodnich, towarzyszą im fronty atmosferyczne, w głównej mierze są to fronty chłodne.
Okres wegetacyjny na terenie Gminy trwa średnio 170-185 dni i okres trwa on od po-łowy kwietnia do połowy października. Na terenach położonych na wysokości ok. 550 m n.p.m. długość okresu wegetacyjnego wynosi ok. 200-210 dni, przy czym czas jego trwania skraca się o ok. 6 dni na 100 m wzrostu wysokości.
Pierwsze przymrozki występują już z początkiem października, a ostatnie w połowie maja. Długość okresu bez przymrozków wynosi średnio 140 dni.
Klimat miasta Krynica-Zdrój ma właściwości lecznicze. Klimat stref uzdrowiskowych, w szczególności strefy „A”, kształtowany przez klimat górski, spełnia wymogi do prowadzenia klimatoterapii w zakresie:
helioterapii, aeroterapii i kinezyterapii, a jego cechy określa.
4.1.6 Klimat akustyczny
Klimat akustyczny jest jednym z podstawowych czynników wpływających na jakość środowiska, bezpośrednio odczuwalnym przez człowieka. Istnieje wiele rodzajów hałasu m.in.: komunikacyjny, komunalny i przemysłowy. Ze względu na brak zakładów przemysłowych na terenie gminy Krynica-Zdrój, hałas przemysłowy nie ma znaczenia dla stanu środowiska gminy. Największy problem dla obszaru gminy stanowi hałas komunikacyjny. Głównymi jego źródłami są drogi, w szczególności droga krajowa nr 75 oraz drogi wojewódzkie nr 981 i nr 971, a także linia kolejowa. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Krakowie
Klimat akustyczny jest jednym z podstawowych czynników wpływających na jakość środowiska, bezpośrednio odczuwalnym przez człowieka. Istnieje wiele rodzajów hałasu m.in.: komunikacyjny, komunalny i przemysłowy. Ze względu na brak zakładów przemysłowych na terenie gminy Krynica-Zdrój, hałas przemysłowy nie ma znaczenia dla stanu środowiska gminy. Największy problem dla obszaru gminy stanowi hałas komunikacyjny. Głównymi jego źródłami są drogi, w szczególności droga krajowa nr 75 oraz drogi wojewódzkie nr 981 i nr 971, a także linia kolejowa. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Krakowie