Opowiadanie Granica możliwości jest pierwszym w drugim zbiorze opowiadań Andrze-ja Sapkowskiego [1997, ss. 5–78] i stanowi nieliniową kontynuację opowiadań ze zbioru Ostatnie życzenie (chronologiczna luka została w niewielkim stopniu wypełniona przez powieść Sezon burz z 2013 roku), a także jest wprowadzeniem do cyklu powieści, tzw. pięcioksięgu wiedźmińskiego. Cechą charakterystyczną tego opowiadania jest bardzo intensywne nawiązywanie do tytułowego sformułowania, które pojawia się w kilkuna-stu odmiennych kontekstach, podczas gdy standardem dla opowiadań o wiedźminie jest pojedyncze nawiązanie zawarte zazwyczaj w puencie. Ponadto główny bohater przyj-muje tutaj rolę biernego bohatera, który przez większość czasu jedynie obserwuje, re-aguje i komentuje zdarzenia, a nie jest ich inicjatorem. Wspólnym motywem, zgodnym z innymi opowiadaniami, jest nawiązanie do popularnej baśni (tutaj do podania o smo-ku wawelskim i szewczysmo-ku Dratewce) w sposób bardzo naturalistyczny. Ponadto charak-terystyczne dla opowiadań Sapkowskiego jest przedstawienie silnych konfliktów inte-resów i wielowymiarowych postaci, przy jednoczesnym traktowaniu wielu elementów świata przedstawionego jedynie w kategorii sztafażu.
Katalizatorem zdarzeń i głównym wątkiem analizowanego opowiadania jest polo-wanie na smoka, który po wybudzeniu się z letargu, zaczął plądrować okolicę i po nie-udanej próbie otrucia, uciekł w okoliczne góry w celu regeneracji sił. To wydarzenie pro-wadzi do zorganizowanego przez lokalne władze pościgu za smokiem, co skupia w jed-nym miejscu szereg postaci o odmienjed-nym nastawieniu do zaistniałej sytuacji. Cechą charakterystyczną opowiadań cyklu wiedźmińskiego jest wyraźnie zarysowany konflikt interesów pomiędzy poszczególnymi postaciami, grupami i stronnictwami, co przeja-wia się konfrontacją rożnych postaw i poglądów wobec głównego tematu oraz wątków pobocznych. W analizowanym opowiadaniu podstawowym źródłem konfliktu jest po-lowanie na smoka oraz związane z tym różnorodne motywacje oraz konflikty społeczne i klasowe, których charakterystyka została zebrana w tabeli 1.
Tabela 1. Charakterystyka postaci i konfliktów interesów z opowiadania Granica możliwości
Postać Charakterystyka postaci Motywy postaci
Rycerz Borh Trzy Kawki
Honorowy, ale niestroniący od roz-rywki szlachcic, który w rzeczywi-stości jest ludzką forma legendar-nego złotego smoka Villentreten-mertha.
Ochrona zagrożonej polowaniem smoczycy Myrgtabrakke. Poznanie ludzkiej natury.
42
Postać Charakterystyka postaci Motywy postaci
Wiedźmin Geralt
Profesjonalny zabójca potworów, który podczas poszukiwania zle-ceń na tzw. wiedźmińskim szlaku musi mierzyć się z ostracyzmem społecznym oraz mrocznymi stro-nami ludzkiej natury. Ponadto jego celem i ambicją jest ochrona ludzi tylko przed realnymi, a nie wyima-ginowanymi zagrożeniami.
Poszukiwanie wiedźmińskich zleceń. Integracja z kastą wojowników. Pojednanie z czarodziejką Yennefer.
Bard Jaskier
Przyjaciel wiedźmina Geralta i na-czelny artysta całego cyklu, wyso-ce egowyso-centryczny, hedonistyczny i elokwentny.
Poszukiwanie inspiracji do twórczo-ści artystycznej.
Wspieranie wiedźmina Geralta.
Czarodziej Dorregaray
Mistrz magii o poglądach ekolo-gicznych, dumny i bezkompromi-sowy.
Ochrona zagrożonej polowaniem smoczycy Myrgtabrakke.
Wykazanie wyższości magii i czaro-dziejów nad innymi klasami społecz-nymi.
Rębacze z Crinfried
Najemni zabójcy potworów, dum-ni i dum-niezależdum-ni profesjonaliści, któ-rych celem jest zdobycie kapitału na przyszłość.
Wzbogacenie się poprzez zdoby-cie jak największej części smoczego skarbca po fizycznej likwidacji wszel-kich przeszkód.
Krasnolud Yarpen Zigrin
Najemny wojownik, który wraz ze swoją drużyną poluje na smoki w celu zdobycia ich skarbców. Życie najemnika utrudniają mu dodatko-wo konflikty rasowe. Postać cechu-je się znaczącą rubasznością i pro-stolinijnością.
Wzbogacenie się poprzez zdoby-cie jak największej części smoczego skarbca po fizycznej likwidacji wszel-kich przeszkód.
Czarodziejka Yennefer
Władcza, bezkompromisowa i ego-istyczna mistrzyni magii. Ponadto jest ona obiektem uczuć wiedźmi-na Geralta, z którym jest silnie skłó-cona z powodu porzucenia.
Wzbogacenie się poprzez zdoby-cie jak największej części smoczego skarbca po fizycznej likwidacji wszel-kich przeszkód.
Z powodu silnego powiązania z Gil-dią Jubilerów nie chce dopuścić do zbyt szerokiego dopływu drogich ka-mieni na rynek.
Kanclerz Gyllenstiern
Naczelny urzędnik króla Niedamira, organizator polowania na smoka, który nadużywa swojej władzy.
Powiększenie władzy swojej i swoje-go króla poprzez wypełnienie prze-powiedni z sąsiedniego księstwa o zabiciu smoka.
Szewc Kozojed
Lojalny poddany króla Niedamira, drobny karierowicz z niższej war-stwy społecznej, stawiający efek-tywność ponad honor i etykę za-wodowa.
Wzbogacenie się poprzez zdobycie uznania króla Niedamira.
43
Postać Charakterystyka postaci Motywy postaci
Błędny rycerz Eyck z Denesle
Dumny i bezkompromisowy obrońca rasy ludzkiej przed wszel-kimi przejawami odmienności, któ-re postrzega jako zagrożenie i ob-razę bogów. Fanatyk religijny, asce-tyczny i arogancki.
Zabicie smoka dla chwały bogów. Piętnowanie wszelkich odstępstw od zasad ludzkiej wiary.
Źródło: opracowanie własne.
Jak widać z powyższej tabeli, w analizowanym opowiadaniu znalazło się 10 charak-terystycznych postaci o odmiennych i niejednokrotnie złożonych motywacjach, przez co nawet konflikty na osi zabić/chronić smoka są bardzo zróżnicowane, a także pojawia-ją się w obrębie tego samego stronnictwa. Identyfikacja charakterystyk poszczególnych grup interesów, postaci oraz motywów i źródeł konfliktu jest o tyle istotna, że pozwa-la czytelniej określić postać i jej rolę lub nastawienie, z czym odbiorca artefaktów języ-kowych będzie mógł się łatwiej utożsamiać. Daje to również możliwość większej różno-rodności w tworzenie podpisów dla poszczególnych cytatów, gdzie oprócz standardo-wego oznaczenia autorstwa, np. A. Sapkowski, Granica możliwości, s. 7 można powiązać poszczególne teksty z wypowiadającymi je postaciami i tym samym nadać im większe-go kolorytu lub czytelności i rozpoznawalności. W oznaczeniu cytatów może korzystać z oficjalnych nazw postaci lub charakterystyki ich roli w opowiadaniu albo przyświecają-cego im głównego motywu. Zestawienie oznaczeń cytatów dla poszczególnych posta-ci zostało zebrane w tabeli 2.
Tabela 2. Identyfikacja artefaktów językowych postaci
Oficjalna nazwa postaci Odniesienie do charakterystyki Odniesienie do motywów Rycerz Borh Trzy Kawki Szlachetny rycerz Obrońca smoków
Wiedźmin Geralt Wiedźmin pełen skrupułów Łowca prawdziwych potworów
Bard Jaskier Artysta hedonista Kronikarz lokalnych atrakcji
Czarodziej Dorregaray Czarodziej ekolog Obrońca zagrożonych gatunków Rębacze z Crinfried Zgrana banda wyszkolonych najemników Najemni poszukiwacze skarbów Krasnolud Yarpen Zigrin Kompania rubasznych krasnoludz-kich najemników Najemni poszukiwacze skarbów Czarodziejka Yennefer Wredna mistrzyni magii Agentka Gildii Jubilerów Kanclerz Gyllenstiern Prawa ręka króla Niedamira Organizator polowania na smoka
44
Oficjalna nazwa postaci Odniesienie do charakterystyki Odniesienie do motywów Szewc Kozojed Mężny truciciel Karierowicz u boku króla Niedamira Błędny rycerz Eyck
z Denesle Rycerski mistyk Fanatyczny obrońca ludzkości
Źródło: opracowanie własne.
Jak wynika z powyższej tabeli, opcji czytelnego powiązania artefaktów językowych z charakterem i motywami postaci jest bardzo dużo, do tego możliwe jest tworzenie kombinacji wszystkich trzech elementów, np. rycerz Borh Trzy Kawki – szlachetny obroń-ca smoków. Może to pozytywnie wpływać na rozpoznawalność i ocenę poszczególnych cytatów zarówno przez zagorzałych fanów literatury autorstwa Andrzeja Sapkowskie-go, jak i odbiorców, którym jego twórczość jest całkowicie obca.
Z powodu rozmiaru materiału do analizy ogół artefaktów językowych poszczegól-nych postaci został zebrany w serii tabel uporządkowaposzczegól-nych wg. chronologicznej kolej-ności pojawiania się postaci w opowiadaniu. Ich zawartość została ponadto scharakte-ryzowana pod kątem zawartych w nich motywów: rozważań filozoficznych (F), związ-ków uczuciowych (ZU), konfliktów społecznych (KS) oraz problemów danej profesji (P). Tabela 3. Artefakty językowe rycerza Borha Trzy Kawki
Nr Cytat Motywy
1 To, co reprezentuje chaos, jest zagrożeniem, jest stroną agresywną. Ład zaś to strona zagrożona, potrzebująca obrony. F 2 Jest, kochasiu, różnica pomiędzy podkuwaniem koni a zabijaniem bazyliszków. F 3 Wśród wszystkich potworów smok jest chyba najwredniejszy, najokrut-niejszy i najbardziej zajadły. Najbardziej wstrętny gad. Napada na ludzi,
ogniem zieje i porywa te, no, dziewice. F
4 W naturze każda istota ma swoją kontynuację i przetrwa, takim czy in-nym sposobem. Koniec jednego to początek drugiego, nie ma granic możliwości, przynajmniej natura nie zna takich. F 5 Picie na stojąco, szybko i bez należytego namaszczenia nie przystoi szlachcie. P
6 Cel jest na końcu każdej drogi. F
7 To jest sprawa tego, w co wierzysz i czemu się poświęcisz. F
8 Walka do pełnej kapitulacji jednej ze stron. P
45
Nr Cytat Motywy
9 Mężnego Eycka z Denesle można zabrać z pola, jest niezdolny do dalszej walki. Następny, proszę. P 10 Chaos to agresja, Ład to obrona przed nią. Warto pędzić na koniec świata, by przeciwstawić się agresji i złu. F 11 Dla smoków nie ma niczego bardziej odrażającego niż człowiek. Czło-wiek budzi w smokach instynktowny, nieracjonalny wstręt. F, KS Źródło: opracowanie własne.
W artefaktach językowych tej postaci dominują wątki o charakterze filozoficznym i uniwersalnym (konflikty sił natury, cele życiowe, poświęcenie) oraz problemy stanu szlacheckiego (etykieta picia alkoholu oraz honorowa walka). Może to ułatwiać odbiór tych cytatów przez odbiorców niebędących fanami twórczości A. Sapkowskiego, z dru-giej strony ich niewielki ładunek emocjonalny może wywoływać efekt wręcz odwrot-ny. Dla fanów uniwersum wiedźmińskiego problem w postrzeganiu tego typu tekstów może wynikać z jednorazowej ekspozycji tej postaci w kanonie.
Tabela 4. Artefakty językowe wiedźmina Geralta
Nr Cytat Motywy
1 Oto bazyliszek. Zgodnie z umową. Moje dwieście lintarów, jeśli łaska. Uczciwych lintarów, mało oberżniętych. Sprawdzę, uprzedzam. KS, P 2 Jak zawsze. Nadstawiam dla was karku za marny pieniądz, a wy tymczasem dobieracie się do moich rzeczy. Nigdy się, zaraza z wami, nie zmienicie. KS, P 3 I dlatego, bratku, ty też nie będziesz ruszony. Odejdź w pokoju. Ale odejdź prędko. KS 4 Piękne uderzenie zerrikańskiej szabli. Czoło chylę przed wprawą i urodą wolnych wojowniczek. ZU, P 5 Nie chciałbym, żeby jakieś niejasności wkradły się pomiędzy nas. Jestem wiedźminem. KS 6 Są tacy, którzy przedkładają kompanię trędowatych nad towarzystwo wiedźminów. KS 7 Wszystko drożeje, a żyć trzeba, jak mawiała jedna moja znajoma czarodziejka. F, ZU
8 Siły Ładu, siły Chaosu. Strasznie szumne słowa. F
9 Smoków, które bez wątpienia reprezentują Chaos, nie zabijam. P 10 Nie poluję na smoki. Na widłogony, owszem. Na oszluzgi. Na latawce. Ale nie na smoki właściwe, zielone, czarne i czerwone. Przyjmij to do
46
Nr Cytat Motywy
11 Złoty smok to stworzenie mityczne. Legendarne. Jak feniks, dajmy na to. Feniksów i złotych smoków nie ma. F 12 Tylko w legendach może przetrwać to, co w naturze przetrwać nie może. F
13 Nie zwykłem kumać się z czarodziejami. KS
14 Przejdź się kiedyś do matki, której dziecko pożarł bazyliszek, i powiedz jej, że powinna się cieszyć, bo dzięki temu rasa ludzka ocalała przed
degenera-cją. Zobaczysz, co ci odpowie. F, KS
15 Smoki nie są wrogami człowieka. P
16 Gdyby smoki nie miały skarbców, to pies z kulawą nogą nie interesowałby się nimi, a już na pewno nie czarodzieje. KS 17 Jestem plugawy odmieniec, a moja nieurodziwa twarz nie rokuje żadnych nadziei na poprawę. KS
18 Miecz to jest miecz. Gdy się go już dobędzie... P
Źródło: opracowanie własne.
Pomijając bierną postawę bohatera, artefakty językowe zawarte w analizowanym opowiadaniu są doskonałym zobrazowaniem charakteru wiedźmina Geralta z Rivii, któ-ry często przeplata wątki filozoficzne z trudami życia wiedźminów (ostracyzm społecz-ny, niewdzięczność, próby wyzysku, zagrożenie dla życia, ale również wysoce wyspecja-lizowana wiedza oraz doskonałe umiejętności walki wręcz) oraz aspektami trudnej rela-cji łączącej go z czarodziejką Yennefer oraz innymi kobietami.
Tabela 5. Artefakty językowe barda Jaskra
Nr Cytat Motywy
1 Jaskier, zwany Niezrównanym. Przez niektóre dziewczęta. ZU, P
2 Jak wolicie, mową wiązaną czy normalnie? P
3 Smok spikował na gromadę bab piorących bieliznę nad brzegiem Braa. Ale wiały, człowieku! W życiu się tak nie uśmiałem. KS 4 Nie minął czas, jaki wprawnemu mężczyźnie zajmuje rozsznurowanie dam-skiego gorsetu. F, ZU
5 Nie łżę, tylko ubarwiam, a to jest różnica. P
6 Trzeba być blisko wydarzeń i atrakcji. P
7 Oczy sobie również mandragorą zakraplają, żeby błyszczały. Jak to baby. KS
47
Nr Cytat Motywy
8 Mistrz Jaskier. Poeta. P
9 Bądźcie cicho. Staram się to zapamiętać, może da się wykorzystać, gdy się dobierze rymy. P Źródło: opracowanie własne.
Postać stanowiąca jaskrawy kontrast do charakteru głównego bohatera, przez co stwarzająca możliwości ukazania wielu sytuacji z odmiennej, często humorystycznej perspektywy, a także okazji do twórczych konfliktów i różnic zdań w dialogach. Tabela 6. Artefakty językowe czarodzieja Dorregaraya
Nr Cytat Motywy
1 Twój rozkaz, żołnierzu tyczy się tedy motłochu, mogącego zawadzać, dzie-wek, mogących szerzyć rozpustę i paskudną niemoc, złodziei, szumowin
i hultajstwa. Ale nie mnie. KS
2 Aż tak potrzebna ci gotówka, czy też dla czystej przyjemności mordujesz stworzenia zagrożone wymarciem? KS 3 Obaj prowadzicie podobną działalność. Tyle że Eyck jest idealistą, a ty profesjonałem. Mała różnica, zwłaszcza dla tych, których zabijacie. KS 4 Nasz świat jest w równowadze. Unicestwienie, mordowanie jakichkolwiek stworzeń, które ten świat zamieszkują, rozchwiewa tę równowagę. F 5 Brak równowagi zbliża zagładę, zagładę i koniec świata, takiego, jakim go znamy. F 6 Wyniszczenie naturalnych wrogów człowieka grozi degeneracją rasy. F 7 To bród i wszy, nie smoki, zagrażają waszym wspaniałym miastom. F
8 Nie zabija się legendy. F
9 Ja jestem mistrz Dorregaray i nie będzie mi rozkazywał ktoś, kogo królestwo obejmuje obszar widoczny z wysokości ostrokołu parszywej,
brudnej i zasmrodzonych warowni. KS
10 Dalej, hultaje, za królem, jak za panią matką. Ostrzegam, kto zrobi jeden niewłaściwy ruch, z tego zostanie swąd i szkliwo na piasku. KS Źródło: opracowanie własne.
Postać czarodzieja wiele cech dzieli z innymi przedstawicielami swojej profesji (duma, egoizm, pewność siebie, pogarda dla przekonań innych ludzi), ale wyznaje filo-zofię równowagi w naturze, przez co jest skonfliktowana z wszystkimi innymi postacia-mi. Teksty tej postaci cechują się przez to istotnymi rozterkami filozoficznymi oraz kon-fliktami społecznymi przybierającymi często charakter wygłaszania kazań lub innego
48
typu pouczania. Kontrast z postawami innych postaci sprawia, że filozofia przejawiana w jego wypowiedziach ma zabarwienie lekko humorystyczne.
Tabela 7. Artefakty językowe rębaczy z Crienfried
Nr Cytat Motywy
1 Nie nam, chudopachołkom, kwestionować królewskie decyzje. KS, P 2 To już nie wyprawa, a kondukt na żalnik. Jak tam w tłoku bić się nie lubię. P 3 Zawsze za smokiem ćma ludu ciągnie, jarmark cały, istny zamtuz na kółkach. P 4 Gdy się gad pokaże, to wiesz, kto w polu zostaje. My, nie kto inny. P 5 Praktyka pokazuje, iż nieraz dopiero po zabiciu smoka zaczyna się uciecha i rzeźba, i lecą głowy niczym gruchy. Dopiero gdy skarbiec się dzieli, myśliwi
skaczą sobie do oczu. P
6 A my cośmy jedli? Świstaka. A świstak, pytam, co to jest? Szczur, nic innego. To co my jedli? Szczura! KS, P 7 Niedobrze będzie, jak chamstwo nabierze przekonania, że gdy się smok w okolicy pokaże, to zamiast słać po zawodowców, można mu mimochodem
trutkę zadać i dalej z dziwkami gzić się we zbożu. KS, P 8 Jak się taki proceder rozpowszechni, to chyba na żebry przyjdzie nam pójść. P 9 My nie jesteśmy najemnicy ani żadne tam płatne pachołki. KS, P 10 U nas, w Crinfrid trzyma się takich w obórce, na łańcuchu, i daje kawałek wę-gla, wtedy oni na ścianach cudności malują. KS 11 Ale dość tu będzie o bliźnich plotkować, o interesach gadajmy. KS, P 12 Nam albo łup, albo w zimie pod płotem zamarznąć. A gospody kosztują. I piwo. I dziewki wszeteczne. P 13 Mądrość to między innymi umiejętność puszczania mimo uszu głupich lub nieszczerych rad. KS 14 Byle bałwan widzi, że to złoty smok. A co to, proszę waszmości, za różnica, złoty, siny, sraczkowaty czy w kratkę? P 15 To nie jest smok, którego tropimy. Nie ten, podtruty pod Hołopolem, który siedzi w jamie, na kruszcu i klejnotach. A ten to siedzi na rzyci jedynie. To po
cholerę nam on? P
16 Do roboty, bo nam gad w końcu ucieknie. P
17 Co on, zgłupiał ze szczętem, czy jak? Honorowy pojedynek? Z głupim ga-dem? A takiego! Idziemy na niego kupą! W kupie siła! KS, P Źródło: opracowanie własne.
Bohater zbiorowy, złożony z trzech postaci, ale połączonych wspólnym celem, cha-rakterem i nastawieniem. Ich wypowiedzi koncentrują się wokół życia profesjonalnych
49 wojowników, którzy traktują swoje zadania jako przedsięwzięcie, a nie służbę, przez co w ich tekstach dominują wątki profesjonalizmu w walce, pogardy dla innych klas spo-łecznych i profesji oraz efektów prowadzonych przez nich interesów (likwidacji zagro-żenia ze strony innych, ustalenie możliwości współpracy oraz wykorzystanie spodziewa-nych dochodów). Podobnie jak postać rycerza Borha Trzy Kawki, nie pojawili się już ni-gdy w żadnym z dzieł kanonicznych.
Tabela 8. Artefakty językowe krasnoluda Yarpena Zigrina
Nr Cytat Motywy
1 Myślałem, że każę go swoim chłopakom obalić na ziemię i obszczam mu płaszcz, alem poniechał. KS 2 Znowu by hyr poszedł, że krasnoludy złośliwe, że agresywne, że sukinsyny, że niemożliwa jest, ta... Jak jej tam... Kołoegzystencja. KS 3 Jaskier zawsze się przyplącze, gdzie się coś ciekawego dzieje i wszyscy wie-dzą, że nie przeszkodzi, nie pomoże i marszu nie opóźni. Coś, jakby rzep na
psim chwoście. KS
4 Tego szewca coś niedobrego powinno przypadkowo spotkać, zanim, chę-dorzony, do legendy trafi. KS 5 Padlina będzie dla was, czarodziejów, nikt wam jej nie zabierze. Chyba że inne sępy. KS 6 Za moich czasów czarodzieje siedzieli w wieżach, czytali uczone księgi i mieszali kopyścia w tyglach. Nie plątali się wojownikom pod nogami, nie
wtrącali się w nasze sprawy. I nie kręcili tyłkiem przed oczami chłopów. KS 7 Nie myśl Jaskier, że dam ci za twoje beczenie choć szeląga. Tu, chłopie, nie królewski dwór. KS 8 Zjeżdżaj stąd, ciżmopsuju, niech oczy moje na ciebie nie patrzą. KS
9 Czy ktoś wie, co to jest broń konfesjonalna? P
10 No i masz – kopia i miecz Niedamira. Załatwił nas caingorski królik. KS 11 Nie uczcie mnie jak gadać. Chodziłem w poselstwa już wtedy, kiedy wy jeszcze na chleb mówili: „bep”, a na muchy: „tapty”. KS, P
12 Hej, ty tam! Smoku chędożony! KS, P
13 Ziać ogniem nie lza, a jeno konfesjonalnie łupić jeden drugiego, dopóki ten drugi ducha nie wyzionie albo nie zemrze! P Źródło: opracowanie własne.
Postać bardzo podobna w założeniach do grupy Rębaczy z Crienfried, ale będąca przedstawicielem innej rasy, przez co możliwe było eksponowanie różnic kulturowych (trudności w wymowie wielu słów oraz wysoce prostolinijne maniery). Postać została znacząco rozwinięta w dalszych częściach kanonicznych dzieł „uniwersum wiedźmińskiego”.
50
Tabela 9. Artefakty językowe czarodziejki Yennefer
Nr Cytat Motywy
1 Jeszcze jedno słowo i z ciebie zostanie zepsute powietrze. I czarna plama na trawie. KS 2 Mężczyźni lubią spotkania ze swoimi dawnymi kochankami, lubią ożywiać wspomnienia. Lubią wyobrażać sobie, że niegdysiejsze miłosne uniesienia
dają im coś w rodzaju dożywotniego prawa własności do partnerki. ZU 3 Ja nie jestem dziwką ani przygodnie nadybaną w lesie elfką, którą można pewnego ranka porzucić, odejść, nie budząc, zostawiając na stole
bukie-cik fiołków. ZU
4 Żeby przetrwać, trzeba rozprawić się z wrogami, z tymi, którzy mogą to przetrwanie uniemożliwić. F
5 Wiedźmin nie jest od oceniania. Jest od roboty. KS
6 Może ja po prostu nie lubię się dzielić? KS
Źródło: opracowanie własne.
Bezwzględna i wyrachowana czarodziejka Yennefer stanowi obiekt uczyć wiedźmi-na Geralta, co stwarza wiele możliwości do twórczych i emocjowiedźmi-nalnych konfliktów. Po-mimo niewielu rozbudowanych wypowiedzi w analizowanym opowiadaniu stanowią one dość dobre podsumowanie charakteru i motywów tej postaci.
Tabela 10. Artefakty językowe kanclerza Gyllenstierna
Nr Cytat Motywy
1 Za moich czasów wiedźmini nie śmierdzieli groszem, a wyłącznie onucami. KS 2 Wiedźmin pełen skrupułów niczym lisie futro pcheł. KS 3 Najbardziej zagadkowe problemy znajdują, jak dowodzi praktyka, najprost-sze rozwiązania. Nie zmuszaj mnie, żebym po nie sięgnął. P Źródło: opracowanie własne.
Postać stanowiąca swojego rodzaju stereotyp urzędnika lub przywódcy naduży-wającego swojej pozycji, przez co jest skonfliktowana z wszystkimi innymi postaciami i wyraża to w niewybredny sposób. Szczególnie interesujące są komentarze odnoszące się do postaci i motywów wiedźmina Geralta.
51 Tabela 11. Artefakty językowe szewca Kozojeda
Nr Cytat Motywy
1 Wygląda go jak kania dżdżownic. F