DOKUMENTU, ORAZ SPOSOBY, W JAKICH TE CELE I INNE PROBLEMY ŚRODOWISKA ZOSTAŁY UWZGLĘDNIONE PODCZAS OPRACOWYWANIA DOKUMENTU
W projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Chełmek powinny zostać uwzględnione priorytety w zakresie ochrony środowiska wynikające z dokumentów ustanowionych na szczeblu rządowym, samorządowym, porozumień międzynarodowych oraz projektów dokumentów i dyrektyw Unii Europejskiej.
Podstawą formułowania ustaleń projektu planu była zasada zrównoważonego rozwoju, która zakłada m.in. ochronę i racjonalne kształtowanie cennych zasobów środowiska przyrodniczego poprzez kształtowanie struktur przestrzennych nie naruszających jego walorów oraz umożliwiających aktywną ochronę jego wartości prowadzących do realizacji ekorozwoju.
1.4 USTALENIA I GŁÓWNE CELE PROJEKTU MIEJSCOWEGO PLANU ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO
Miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego objęto południowo-wschodnią część sołectwa Gorzów w gminie Chełmek. Mpzp dla tego terenu wykonywany jest na podstawie Uchwały Nr XXVIII/283/2017 Rady Miejskiej w Chełmku z dnia 25 maja 2017 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla południowo - wschodnich terenów Gorzowa. Na części terenu, w rejonie ul. Smugowej i ul. Oświęcimskiej obowiązują dwa mpzp z 1997 r. Plany te wskazują tereny zabudowy mieszkaniowej, jednak są one całkowicie nieaktualne w stosunku do obecnego stanu prawnego. Na pozostałym obszarze brak jest mpzp. Celem planu jest wskazanie rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych uwzględniających aktualny stan zagospodarowania terenu i potrzeb jego rozwoju, a także uwzględnienia uwarunkowań środowiskowych i kulturowych, zasad funkcjonowania docelowego systemu obsługi komunikacyjnej oraz obsługi siecią infrastruktury technicznej oraz ochronę interesów publicznych ponadlokalnych i lokalnych w zakresie zaspokojenia potrzeb społeczności.
W projekcie planu z 2018 r. ustalono następujące przeznaczenia terenu:
MU - tereny zabudowy mieszkaniowo - usługowej;
MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej;
RM - tereny zabudowy zagrodowej;
R - tereny otwarte i rolne;
ZŁ - tereny zieleni łęgowej i niskiej;
ZL - tereny lasów i zadrzewień;
WS - tereny wód powierzchniowych;
IT/OZE - tereny infrastruktury technicznej/urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii w instalacjach fotowoltaicznych;
KDZ - tereny publicznych dróg zbiorczych;
KDL - tereny publicznych dróg lokalnych;
KDD - tereny publicznych dróg dojazdowych;
KDW - tereny dróg wewnętrznych.
Projekt planu wskazuje głównie rozległe tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Na południe od ul. Szkolnej i ul. Nowowiejskiej zabudowa tego typu już występuje w mniejszym lub większym rozproszeniu, projekt planu wskazuje tu uzupełnienie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Na wschód od ul. Oświęcimskiej wskazano pas terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Tereny te już w zdecydowanej mierze są zabudowane, ale istnieje tu także jeszcze wiele luk w zabudowie. Na wschód od terenów MN projekt planu wskazuje tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej głównie na obszarach gruntów ornych lub nieużytków. Tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej wskazano również w południowo-wschodniej części obszaru, na południe od ul.
Nowowiejskiej. Tereny zabudowy zagrodowej wskazano tylko w jednym miejscu, w rejonie istniejącej tego typu zabudowy w północnej części obszaru. Dla obsługi nowych terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i mieszkaniowo-usługowej wskazano kilka nowych dróg klasy dojazdowa, prowadzą one po gruntach ornych lub nieużytkach. W części wschodniej, na gruntach rolnych wskazuje się tereny IT/OZE - tereny infrastruktury technicznej/urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii w instalacjach fotowoltaicznych. Za pozytywne należy uznać, że tereny w dolinie Przemszy, a także część terenów gruntów ornych w części wschodniej obszaru, oraz tereny leśne pozostawiono w bieżącym, wolnym od urbanizacji, zagospodarowaniu.
Na rysunku planu zostały wprowadzone oznaczenia obowiązujące określające granicę opracowania mpzp, linie rozgraniczające terenów o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania, nieprzekraczalne linie zabudowy, ujawniono również występowanie złóż kopalin oraz zagrożeń powodziowych. Na obszarze objętym opracowaniem nie występują cenne pod względem przyrodniczym tereny. Brak jest tu
obowiązujących form ochrony przyrody, nie wskazywano też tu nowych terenów do objęcia ochroną. Na obszarach przewidzianych w planie do urbanizacji nie występują stanowiska roślin chronionych czy cenne siedliska przyrodnicze, a ustalenia planu nie przyczynią się do znaczącego pogorszenia stanu środowiska przyrodniczego.
2. CHARAKTERYSTYKA ŚRODOWISKA 2.1 POŁOŻENIE FIZYCZNO-GEOGRAFICZNE
Chełmek stanowi gminę miejsko-wiejską, która składa się z miasta Chełmek oraz sołectw Bobrek i Gorzów. Teren objęty opracowaniem stanowi część sołectwa Gorzów, które usytuowane jest w zachodniej części gminy. Granicę zachodnią wyznacza ul. Oświęcimska, zaś granicę południowo-zachodnią rzeka Przemsza, która jednocześnie stanowi granicę z miastem Bieruń. Granicę zachodnią wyznacza ul. Szkolna, zaś granicę północno-wschodnią granica Lasu Bobrek. Granica południowo-wschodnia przebiega linią kolejową nr 93 relacji Trzebinia – Zebrzydowice. Powierzchnia obszaru objętego planem to ok. 135 ha, zaś powierzchnia całej gminy to ok. 2719 ha.
W ujęciu regionalizacji fizyczno-geograficznej J. Kondrackiego1 (1998) północna część obszaru objętego planem znajduje się w obrębie: prowincji – Wyżyny Polskie (34), w podprowincji Wyżyna Śląsko-Krakowska (341), w makroregionie Wyżyna Śląska (341.1), w mezoregionie Pagóry Jaworznickie (341.14). Część centralna i południowa znajduje się w obrębie prowincji – Karpaty i Podkarpacie (51/52), podprowincji – Północne Podkarpacie (512), makroregionie Kotlina Oświęcimska (512.2), mezoregionie – Dolina Górnej Wisły (512.22).
2.2 BUDOWA GEOLOGICZNA
Na rozpatrywanym terenie można wyróżnić dwa piętra strukturalne: waryscyjskie i alpejskie. Piętro waryscyjskie, które tworzą utwory karbonu, ma charakter fałdowo - blokowy. Piętro to w całości jest stosunkowo słabo zbadane i trudno jest wydzielić w jego obrębie jednostki tektoniczne. Dobry stopień rozpoznania cechuje tylko warstwy przypowierzchniowe karbonu górnego, w których występują eksploatowane pokłady węgla kamiennego.
Osady mezozoiczne należą do alpejskiego piętra strukturalnego i reprezentowane są przez utwory triasu. Piętro to ma charakter pokrywowy, pokrywając wyspowo najwyższe wzniesienia. Osady mezozoiczne zostały pocięte licznymi uskokami w czasie trwania orogenezy alpejskiej. Tektonika tych pokryw jest prawdopodobnie odzwierciedleniem struktur zrębowo-uskokowych starszego podłoża. Pod względem tektonicznym obszar miasta Chełmek znajduje się w obrębie Zapadliska Przedkarpackiego, które oddzielone stopniami uskoków przechodzi ku północy w Zapadlisko Górnośląskie. Występowanie obszaru w obrębie Zapadliska Przedkarpackiego powoduje powszechność występowania w obniżeniach utworów trzeciorzędowych. Według Mapy Geologicznej Polski w skali 1:200000 ark. Kraków2 są to iły, mułki, piaski i piaskowce zaliczane do warstw skawińskich, wielickich i grabowieckich. Wiek tych warstw to miocen. Pokrywają one zwartą pokrywą cały teren objęty opracowaniem i przykryte są osadami czwartorzędowymi. Powierzchniową budowę geologiczną analizowanego obszaru opisuje Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski ark.
1 Kondracki J., 1998: Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa;
2 Kaziuk H., Lewandowski J., Mapa Geologiczna Polski w skali 1:200000 ark. Kraków, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa, 1979 r.;
Oświęcim.3 Na powierzchni terenu odsłaniają się głównie osady czwartorzędowe, które niemal w całości reprezentowane są przez piaski i żwiry lodowcowe i wodnolodowcowe, były one tu deponowane w okresie Zlodowacenia Środkowopolskiego. Zajmują one niemal całą powierzchnię obszaru. Na wschód od ul. Oświęcimskiej rozciąga się pole piasków eolicznych w wydmach, które przykrywa piaski i żwiry wodnolodowcowe. W dolinie Przemszy, w południowej części sołectwa występują osady rzeczne deponowane w holocenie, a więc także współcześnie.
2.3 WODY POWIERZCHNIOWE Wody płynące
Przez teren objęty opracowaniem przepływa tylko jeden ciek posiadający hydronim, jest to rzeka Przemsza. Przepływa ona przez zachodnią i południową część terenu i stanowi jednocześnie granicę opracowania.
Rzeka Przemsza – jest graniczną rzeką dla Chełmka i województwa małopolskiego, a zarazem bezpośrednim dopływem Wisły, do której wpływa w sołectwie Gorzyce, tuż poza granicami opracowania. Jest to największy lewostronny dopływ tzw. Małej Wisły, stanowi też granicę wydzielenia odcinka Małej Wisły od źródeł w Beskidzie Śląskim. Średni roczny przepływ (SSQ) w Przemszy na stacji wodowskazowej w Jeleniu z wielolecia 1951-2010, wynosi 18,7 m3/s.
Przepływ średni niski (SNQ) z tego samego wielolecia wynosi 13,1 m3/s, przepływ średni wysoki (SWQ) równy jest 50,5 m3/h, a najwyższy (WWQ) 130 m3/h. Według zestawienia wartości przepływów o określonym prawdopodobieństwie przewyższenia w Jeleniu poziom rzeki Przemszy przy przewyższeniu 10% (raz na 10 lat) wynosi H10% = 333 cm, a przepływ Q10%
= 71,2 m3/s; przy przewyższeniu 1% (raz na 100 lat) poziom w Przemszy H1% = 397 cm, a przepływ Q1% = 110 m3/s.; przy przewyższeniu 0,2% (raz na 500 lat) poziom ten wynosi H0,2%
= 445 cm, a przepływ Q0,2% = 144 m3/h. Przemsza jest rzeką uregulowaną i obwałowaną, ze względu na duży stopień zanieczyszczenia nie zasila ona Zbiornika Dziećkowice, lecz opływa go od strony wschodniej.
Prócz Przemszy przez teren objęty opracowaniem przepływa kilka drobnych cieków bez nazw. Wskazać tu należy niewielki ciek, który płynie na zachód od ul. Oświęcimskiej (poza granicami opracowania), a następnie płynie pomiędzy ul. Źródlaną i ul. Smugową oraz ciek, który płynie we wschodniej części obszaru, w sąsiedztwie terenów leśnych. Poza tymi dwoma niewielkimi ciekami, prowadzącymi wody nieregularnie brak jest większej ilości cieków czy rowów melioracyjnych.
Wody stojące
Na terenie objętym opracowaniem praktycznie brak jest jakichkolwiek zbiorników wód stojących. Jedno niewielkie oczko wodne (0,03 ha) znajduje się w północno-wschodniej części obszaru, pod linią energetyczną, nie ma ono jednak żadnego znaczenia dla hydrografii terenu.
3 Wilanowski S., Szczegółowa Mapa Geologiczna Polski, 1 : 50000, ark. Oświęcim, PIG 2001 r.;
Zagrożenie powodziowe
Zgodnie z mapami obszarów szczególnego zagrożenia powodzią opublikowanych w kwietniu 2015 r. przez Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej jako obszary szczególnego zagrożenia powodzią wydzielono tereny w dolinie Przemszy. Wały przeciwpowodziowe są tu wysokie, i wszystkie wyznaczone wody powodziowe (Q=1%, Q=10%, Q=0,2%) mieszczą się w nich. Jedynym niebezpieczeństwem jest zalanie w wyniku przerwania się wałów przeciwpowodziowych. W takim wypadku wody powodziowe zajęłyby znaczne powierzchnie sołectwa. W całości zalane byłyby tereny na zachód i południe od ul. Oświęcimskiej i ul.
Szkolnej. Zalewy powodziowe objęłyby również część terenów położonych na północny wschód od ul. Oświęcimskiej i ul. Nowowiejskiej oraz pomiędzy ul. Nowowiejską i ul. Świnną.
Jednolite części wód powierzchniowych
Na analizowanym terenie wydzielono jeden ciek jako JCWP, rzeka Przemsza to JCWP Przemsza od Białej Przemszy do ujścia PLRW200010212999. Analizowany teren znajduje się natomiast w zlewniach dwóch JCWP Przemsza od Białej Przemszy do ujścia PLRW200010212999 oraz JCWP Wisła od Przemszy bez Przemszy do Skawy nr PLRW20001921339, jednak sam ten JCWP (czyli rzeka Wisła) znajduje się poza granicami opracowania. Granica pomiędzy tymi zlewniami przebiega mniej więcej po wschodniej stronie ul. Oświęcimskiej.
2.4 WODY PODZIEMNE Regionalizacja Hydrogeologiczna
Według Mapy Hydrogeologicznej w skali 1:200000 ark. Kraków4 część północna i centralna leży w Regionie Górnośląskim, w podregionie Łaziskim XVI 3. Główny poziom użytkowy stanowią tu utwory karbonu, ale znaczenie mają również utwory czwartorzędowe.
Część południowa wchodzi w skład przedkarpackiego regionu hydrogeologicznego XXII, podregion przedkarpacko – śląski XXII7, w którym główny poziom użytkowy wód podziemnych znajduje się w utworach czwartorzędowych.
Użytkowe piętra wodonośne
Użytkowe piętra wodonośne analizowanego terenu opisuje Mapa Hydrogeologiczna Polski w skali 1:50000: ark. Oświęcim.5 Według tej Mapy Hydrogeologicznej w podłożu analizowanego terenu znajdują się użytkowe poziomy wodonośne w utworach karbońskich (część centralna i północna) oraz w utworach czwartorzędowych (część południowa).
Karbońskie piętro wodonośne
W profilu hydrogeologicznym karbonu górnego występują zespoły oddzielnych poziomów wodonośnych zbudowanych z piaskowców i mułowców. Poziomy te, o miąższościach od kilku do kilkudziesięciu metrów, są od siebie izolowane wkładkami nieprzepuszczalnych iłowców. W obszarach sedymentacyjnych wyklinowań warstw
4 Jóźwiak A., Kowalczewska G., Mapa Hydrogeologiczna Polski w skali 1:200000, ark. Kraków, WG, Warszawa, 1984 r.;
5 Gatlik J., Mapa Hydrogeologiczna Polski ark. Oświęcim, PIG, Warszawa, 1997 r.
izolujących, w strefach uskokowych oraz w zasięgu obszarów eksploatacji górniczej obserwuje się łączność hydrauliczną między poszczególnymi poziomami. Karbońskie poziomy wodonośne charakteryzują się zróżnicowanymi właściwościami i parametrami hydrogeologicznymi. Zasilanie karbońskich poziomów wodonośnych następuje na ich bezpośrednich wychodniach lub poprzez przepuszczalne utwory czwartorzędu, trzeciorzędu i triasu. Intensywność zasilania jest zależna od warunków przykrycia i przepuszczalności utworów nadległych. Maksymalne zasilanie zachodzi poprzez silnie wodonośne utwory czwartorzędu występujące w dolinach rzecznych rzek współczesnych i dolinach kopalnych.
Podstawę drenażu karbońskich poziomów wodonośnych w warunkach naturalnego środowiska stanowiły doliny rzek, głównie Przemszy i jej dopływów. Głębokość drenażu nie przekraczała 150 m. Obecnie podstawę drenażu stanowią wyrobiska górnicze kopalń węgla kamiennego. Utwory karbońskie zawierają wody zwykłe o typie szczelinowo-porowym.
Wody te występują głównie w piaskowcach, rzadziej w zlepieńcach. Poziomy wodonośne, z uwagi na przewarstwienia piaskowca utworami nieprzepuszczalnymi, występują wielowarstwowo.
Czwartorzędowe piętro wodonośne
Czwartorzędowe piętro wodonośne jest tu ściśle związane z dolinami Przemszy i Wisły. Na całym rozpatrywanym obszarze utwory czwartorzędowe wykazują znaczną zmienność wykształcenia litologicznego w profilu poziomym i pionowym. Osady czwartorzędowe plejstocenu to na ogół osady piaszczysto-żwirowe, pochodzenia fluwioglacjalnego, zalegające na glinach zwałowych. Z utworami piaszczysto-żwirowymi związane jest występowanie piętra wodonośnego w czwartorzędzie. Ze względu na swoje położenie w szerokich dolinach rzecznych utwory młodsze, holocenu, występują na znacznych obszarach, ale w większości wykształcone są głównie jako grunty spoiste. Dlatego w profilu czwartorzędowego piętra wodonośnego występuje na ogół jedna, rzadziej kilka warstw wodonośnych, lokalnie rozdzielonych od siebie soczewkami glin lub iłów (nie ma podziału na wodnolodowcowe poziomy plejstocenu i holoceńskich dolin rzecznych). Poziom zwierciadła wody utworów czwartorzędowego piętra wodonośnego jest wypadkową zasilania wynikającego z opadów atmosferycznych, a wielkością parowania, spływu naturalnego i zasilania utworów starszego podłoża, w rejonach okien hydrogeologicznych występujących w nieprzepuszczalnych dla wody, ilastych utworach trzeciorzędu. Warstwę izolująca od spągu stanowią morskie osady miocenu. Zwierciadło wody ma charakter swobodny i zalega na niewielkiej głębokości, najczęściej poniżej 1 m (w dolinach rzecznych) bądź 1-2 m.
Mapa Hydrogeologiczna Polski ark. Oświęcim wydziela na analizowanym terenie dwie jednostki hydrogeologiczne: 3cC3II w piętrze karbońskim i 6aQIV w piętrze czwartorzędowym. W jednostce hydrogeologicznej 3cC3II potencjalna wydajność studni wierconej wynosi 10 - 30 m3/h, a w części północnej < 10. Zasoby dyspozycyjne jednostkowe zostały określone w przedziale 100 - 200 m3/24h/km2. Stopień zagrożenia tych wód został określony jako bardzo niski, co uwarunkowane jest występowaniem dobrej izolacji od
powierzchni w postaci warstw mioceńskich. Jakość wód jest określona jako średnia II, wymagają one prostego uzdatnienia.
W jednostce hydrogeologicznej 6aQIV potencjalna wydajność studni wierconej wynosi 30 – 50 m3/h, a w części zachodniej 10 - 30 m3/h. Zasoby dyspozycyjne jednostkowe zostały określone w przedziale 300 - 400 m3/24h/km2. Stopień zagrożenia tych wód został określony jako średni, co uwarunkowane jest możliwością migracji zanieczyszczeń bezpośrednio z Przemszy. Jakość wód jest określona jako średnia II, wymagają one prostego uzdatnienia.
Główne Zbiorniki Wód Podziemnych
Według Mapy wstępnej waloryzacji głównych zbiorników wód podziemnych (Skrzypczak [red], 2003), materiałów Państwowej Służby Hydrogeologicznej oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2006 r. w sprawie przebiegu granic obszarów dorzeczy i regionów wodnych (Dz. U. 2006 nr 126 poz. 878) na analizowanym terenie nie wydzielono Głównych Zbiorników Wód Podziemnych.
Jednolite Części Wód Podziemnych
Według podziału Polski na jednolite części wód podziemnych część zachodnia analizowanego terenu znajduje się w JCWPd nr 146,6 natomiast część wschodnia obszaru znajduje się w obrębie JCWPd nr 147.
Ujęcia wód powierzchniowych i podziemnych
Na analizowanym terenie, ani w jego pobliżu nie występują ujęcia wód podziemnych lub powierzchniowych, nie występują również ich strefy ochronne.
2.5 KLIMAT
Według podziału Polski na dzielnice rolniczo – klimatyczne analizowany obszar leży w obrębie dzielnicy częstochowsko-kieleckiej, gdzie średnioroczna temperatura powietrza wynosi 8C, czas zalegania pokrywy śnieżnej dochodzi do 100 dni, a długość okresu wegetacyjnego waha się od 200 do 210 dni. Roczne sumy opadów kształtują się na poziomie 750 - 850 mm. W ciągu roku przeważają wiatry zgodne z ogólną cyrkulacją atmosferyczną, a ich kierunek jest dodatkowo modyfikowany przez rzeźbę terenu. Wskutek tego zaznacza się przewaga wiatrów zachodnich, południowo-zachodnich i wschodnich o średnich prędkościach od 3 do 4 m/s.7
2.6 POWIERZCHNIA ZIEMI
2.6.1 UKSZTAŁTOWANIE TERENU, ZAGROŻENIE OSUWISKOWE Ukształtowanie terenu
Niemal cały teren objęty opracowaniem położony jest na płaskim tarasie akumulacyjnym rzeki Przemszy. Brak jest tu bardziej znaczących naturalnych form morfologicznych. Nieznaczne wzniesienie zaznacza się na wschód od ul. Oświęcimskiej, jest
6 http://www.psh.gov.pl
7 Absalon i in. Mapa Hydrograficzna Polski w skali 1:50000, ark. Chrzanów, GGK, Warszawa, 2002
to forma eoliczna, dawna wydma, która jednak w terenie nie jest zbyt dobrze widoczna.
Przemsza na analizowanym obszarze płynie szeroką doliną, co obecnie jest maskowane istnieniem wałów przeciwpowodziowych. Przed pojawieniem się człowieka praktycznie cały teren sołectwa stanowił pradolinę Przemszy. Występującą tu lewobrzeżną część doliny zajmują tarasy akumulacyjne w dolinach rzecznych (zalewowe): niższy 2,0 – 3,0 m n.p. rzeki i wyższy 3,0–5,0 m n.p. rzeki. Dolina Przemszy na tym obszarze dochodzi nawet do 1,5 km szerokości i łączy się z równie szeroką doliną Wisły, która rozciąga się na południe od granic opracowania. Wały przeciwpowodziowe są jedyną znaczącą formą morfologiczną i ich wysokość dochodzi do 4 – 5 metrów, stanowią one znakomity punkt obserwacyjny.
Zjawiska osuwiskowe
Na podstawie analizy danych kartograficznych, wizji terenowej i danych Systemu Ochrony Przeciwosuwiskowej (PIG), a także suikzp gminy Chełmek na analizowanym terenie nie stwierdzono zjawisk osuwiskowych – aktualnych lub historycznych.8
Osiadania terenu na skutek eksploatacji górniczej
Analizowany teren znajduje się w obrębie terenów górniczych „Bieruń II”
(eksploatacja prowadzona przez KWK Piast) oraz „Libiąż IV” (eksploatacja prowadzona przez KWK Janina). Teren górniczy „Bieruń II” obejmuje zachodnią część obszaru objętego opracowaniem, zgodnie z pismem KWK Piast nie przewiduje się tu wystąpienia jakichkolwiek negatywnych oddziaływań. Natomiast teren górniczy „Libiąż IV” obejmuje praktycznie całą część obszaru objętego opracowaniem. Zgodnie z informacjami przekazanymi przez KWK Janina cały ten teren (za wyjątkiem bezpośredniej doliny Przemszy) może zostać objęty wpływami eksploatacji. Największe szkody górnicze wystąpią na terenie lasu Bobrek, a więc już poza wschodnią granicą opracowania. Na terenie objętym opracowaniem, w jego części północno-wschodniej KWK Janina wskazuje możliwość wystąpienia osiadań w okresie do 2040 r. Wskazuje się tu na osiadania od ok. 0,5 metra w rejonie ul. Oświęcimskiej do 6 metrów w rejonie granicy lasu. Kategoria terenu górniczego została tu wyznaczona od I w rejonie ul. Oświęcimskiej do kategorii IV w rejonie wschodniej granicy planu, w pobliżu lasu.
2.6.2 GLEBY
Na terenie objętym opracowaniem spośród kompleksów rolniczej przydatności gleb wyróżnia się następujące kompleksy: 3z użytki zielone słabe i bardzo słabe, 2z użytki zielone średnie, 6 kompleks żytni słaby, 7 kompleks żytni bardzo słaby oraz 9 kompleks zbożowo-pastewny słaby. Spośród typów gleb zdecydowanie dominują gleby bielicowe i pseudobielicowe (A) w części północno-wschodniej oraz gleby murszowo-mineralne i murszowate (M) i mady (F) w części centralnej i południowej. Duży udział tych gleb związany jest z położeniem w dolinie akumulacyjnej Przemszy.
Z klasoużytków na analizowanym terenie przeważają gleby średniej jakości (gleby klas IVa i IVb) oraz gleby klas słabych i najsłabszych (gleby klas V i VI) w części
8 Uchwała Nr XXXV/307/2014 Rady Miejskiej w Chełmku z dnia 16 stycznia 2014 r. w sprawie uchwalenia nowej edycji studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Chełmek
wschodniej i gleby wysokich klas (III, IIIa i IIIb) w części centralnej i południowej (na południe od ciągu ul. Szkolnej i ul. Nowowiejskiej). Duży udział jest użytków rolnych R, mniejszy natomiast pastwisk i łąk. Gleby klasy III zajmują powierzchnię łącznie ok. 12,3 ha, występują one w południowej części obszaru. Duża część gleb analizowanego terenu ciągle pozostaje w użytkowaniu.
2.7 ZASOBY NATURALNE
W głębokim podłożu analizowanego terenu występują dwa udokumentowane złoża węgla kamiennego: Piast (ID Midas 299) i Janina (ID Midas 306). Dla eksploatacji węgla wyznaczono tu obszary i tereny górnicze „Libiąż IV” i „Bieruń II”, użytkowane odpowiednio przez KWK Janina i KWK Piast.
Tabela 1 Udokumentowane złoża na analizowanym obszarze ID Midas Kopalina Złoże/Powierzchnia
306 Węgiel kamienny Janina/5983 ha/
Razem: 1567996 tys. złożowej wynosi 550 m, natomiast sumaryczna miąższość pokładów przemysłowych waha się
9 Bilans zasobów kopalin i wód podziemnych w Polsce wg stanu 31.XII.2015 r. MŚ, PIG, Warszawa 2016 r.;
10 Informacje dotyczące złóż na podstawie: Strzemińska K, Formowicz R., Mapa Geośrodowiskowa Polski, 1 : 50 000, ark.
Oświęcim, PIG 2002 r. oraz Lasoń K.: Mapa Geośrodowiskowa Polski, 1 : 50 000, ark. Chrzanów, PIG 2002 r.;
od 20 do 50 m. Należą one do warstw łaziskich i orzeskich. Występują w nich węgle energetyczne typu 31 i 32. Zawartość siarki całkowitej w węglu mieści się w przedziale od 0,4 do 5,0 %, średnio 1,20%, zawartość popiołu w przedziale od 6,0 do 38,0%, średnio 15,0%, a wartość opałowa w przedziale od 16800 do 29800 kJ/kg, średnio 24173 kJ/kg.
Janina ID Midas 306 - Złoża węgla kamiennego na omawianym terenie występują przede
Janina ID Midas 306 - Złoża węgla kamiennego na omawianym terenie występują przede