Gleby

Zróżnicowanie gleb w obszarze opracowania wynika m.in. z cech podłoża geologicznego, działania czynników morfogenetycznych, stosunków wodnych i rodzaju roślinności.

Wg opracowania „Charakterystyka pokrywy glebowej na obszarze miasta Krakowa”

w analizowanym terenie występują następujące jednostki glebowe (Ryc. 7) [3, 16]:

 rędziny właściwe (Rendzic Leptosols) i rędziny brunatne (Rendzic Calcaric Leptosols) (1) – w obszarze miasta Krakowa rędziny występują na wychodniach skał wapiennych, które tworzą niewielkie powierzchnie. Rędziny wytworzone są ze zwietrzeliny wapiennej zazwyczaj wymieszanej np. z piaskami plejstoceńskimi lub z lessem i takie utwory zaliczane są do tzw. rędzin mieszanych (Calcaric Leptosols).

Rędziny tzw. czyste (Rendzic Leptosols) wykształcone są na zwietrzelinach skał węglanowych (wapieniach i dolomitach) bez znaczących domieszek materiału niewęglanowego. Gleby te są utworami płytkimi i zawierają w masie glebowej znaczące ilości wapiennych okruchów zwietrzelinowych (ponad 50%). W obszarze opracowania związane są z wapiennymi wyniesieniami (Górka Pychowicka).

 gleby brunatne kwaśne (Dystric Cambisols) (4)– najczęściej występują na utworach piaszczystych, a ich odczyn w całym profilu glebowym nie przekracza pH 5,0.

W analizowanym obszarze gleby te występują w rejonie przebiegu ul. Tynieckiej, w rejonie podnóża Górki Pychowickiej oraz na północny zachód od Skotnik.

 gleby brunatne właściwe oglejone (Eutri-Gleyic Cambisols) (6) – wytworzone są zazwyczaj na glinach lub iłach, gdzie stagnująca woda gruntowa wywołuje procesy redukcyjne (oglejenie). Gleby te występują fragmentarycznie w rejonie południowej granicy obszaru opracowania.

 czarne ziemie (Mollic Gleysols) (10)– podobnie jak czarnoziemy, charakteryzują się miąższym poziomem próchnicznym (mollic). Różnią się natomiast występowaniem w profilu glebowym poziomów glejowych (plamiste przebarwienia sino rdzawe), świadczących o niedawnej podmokłości tych terenów. Wg mapy Gleb [3]

fragmentarycznie czarne ziemie występują w rejonie południowo-wschodniej granicy obszaru opracowania.

Czarne ziemie, jako mineralne utwory pobagienne, występują w miejscach, gdzie w ramach odwodnień obniżono poziom wód gruntowych w ramach ekspansji budowlanej poza historyczne mury Krakowa. Uziarnienie tych gleb jest najczęściej piaszczysto-gliniaste lub gliniaste, a odczyn w całym profilu jest słabo kwaśny lub obojętny (pH 5,5-7,5). Podobne gleby tworzą się na współcześnie osuszanych obszarach, np. w rejonie Ruczaju (Kampus UJ) i Zakrzówka. Proces ten stanowi konsekwencję rozwoju miasta w ramach pozyskiwania terenów pod zabudowę.

 gleby glejowe (Eutric Gleysols) (11) – należą do podmokłych, ale mineralnych utworów glebowych. Występują one na niewielkich powierzchniach w obniżeniach terenu, gdzie woda gruntowa zalega blisko stropu pokrywy glebowej. Towarzyszą one z reguły glebom organicznym, chociaż występują również wyspowo wśród innych gleb mineralnych, np. mad, gleb brunatnych lub gleb płowych. Gleby glejowe tworzą siedliska naturalne dla roślinności hydrofilnej nietorfiejącej, np. turzyce, sitowia.

W analizowanym obszarze stanowią znacznej powierzchni płat rozciągający się od centrum obszaru w kierunku południowo-wschodniej granicy.

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO obszaru „OBSZAR ŁĄKOWY – REJON ULICY TYNIECKIEJ”

OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE

 gleby murszaste (Histic Arenosols) (12) – stanowią ewolucyjne ogniwo pomiędzy glebami organicznymi a glebami mineralnymi. Powstały one z utworów organicznych, które po obniżeniu lustra wody gruntowej uległy mineralizacji w warunkach pełnej aeracji materiału piaszczystego. Poziom próchniczny w tych glebach mierzy niekiedy 0,5-1 m, ale zawiera ok. 1-3% materii organicznej występującej w postaci fragmencików niezmineralizowanej masy murszu. Utwór glebowy przeważający w analizowanym obszarze, porozdzielany płatami innych gleb.

 gleby torfowe i murszowe (Histosols) (13) – są to gleby organiczne, na obszarze Krakowa podlegające obecnie zmianom na skutek odwadniania – torfowy poziom organiczny mierzy jeszcze niekiedy od 0,5 do 1 m, ale masa torfowa, z racji obniżenia lustra wód gruntowych, podlega procesom decesji. Rzadko spotyka się klasyczne utwory torfowe, częściej natomiast występuje w stropowej części warstwa rozłożonego torfu w postaci murszu, a pod nim występuje czarno-brunatny torf z wyraźnymi fragmentami tkanek. Na obszarze opracowania gleby organiczne stanowią rozległy kompleks obejmujący zbiorowiska szuwarów właściwych i łąk podmokłych oraz mniejszy płat pod fragmentem łęgu w południowej części obszaru.

Ryc. 7 Granice obszaru opracowania na tle mapy Gleb [3, 16].

Objaśnienia jednostek glebowych: 1 – rędziny właściwe i rędziny brunatne, 4 – gleby brunatne kwaśne,6 – gleby brunatne właściwe oglejone, 10 – czarne ziemie, 11 – gleby glejowe, 12 – gleby murszaste, 13 – gleby organiczne (torfowe, murszowe), 14 – mady właściwe, 16 – tereny zabudowane oraz gleby urbanoziemne i gleby ogrodowe, 17 – gleby zmienione przez przemysł.

 tereny zabudowane oraz gleby urbanoziemne i gleby ogrodowe (Urbisols, Hortisols) (16) Urbanoziemy są utworami glebowymi obszarów zabudowanych oraz terenów wolnych od zabudowy, gdzie wyburzono stare budynki lub dawne urządzenia fortyfikacyjne. Gleby ogrodowe są utworami wzbogacanymi w materię organiczną pochodzącą z tzw. ziem ogrodniczych m.in. z kompostów. Kształtowane są przez właścicieli pod kątem wymagań uprawianych tam krzewów i warzyw. Wg mapy Gleb [3] stanowią praktycznie zaniedbywalny (mogący się jednak powiększać) fragment od

strony Pychowic, ich występowanie związane jest z istniejącą na danym obszarze zabudową.

 gleby zmienione przez przemysł/technosole (Technosols) (17) – należą do utworów glebowych zniekształconych przez działalność przemysłową i transportową. Nie posiadają one wykształconego profilu glebowego, natomiast w całym profilu, a szczególnie w jego części stropowej obserwuje się odpady przemysłowe.

W obszarze opracowania stanowią zaniedbywalnie małą powierzchnię.

Zaznacza się, że Mapa Gleb Miasta Krakowa [16] została opracowana w skali 1:20 000 i ma charakter przeglądowy. Ogranicza to możliwość zastosowania tego materiału kartograficznego do szczegółowego przedstawienia rozmieszczenia przestrzennego gleb.

Struktura użytków gruntowych

 pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,

 grunty rolne zabudowane – Br,

 grunty pod rowami, oznaczone symbolem - W, grunty leśne:

 lasy, oznaczone symbolem - Ls, grunty zabudowane i zurbanizowane:

 tereny mieszkaniowe, oznaczone symbolem - B,

 tereny przemysłowe, oznaczone symbolem - Ba,

 inne tereny zabudowane, oznaczone symbolem - Bi,

 zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy, oznaczone symbolem -

 tereny rekreacyjno-wypoczynkowe, oznaczone symbolem - Bz, Bp,

 tereny komunikacyjne: drogi, oznaczone symbolem - dr, nieużytki, oznaczone symbolem – N.

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO obszaru „OBSZAR ŁĄKOWY – REJON ULICY TYNIECKIEJ”

OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE

Przeważającą część obszaru planu zajmują użytki rolne (118 ha), które stanowią aż 73 % jego powierzchni. Znaczący udział mają również grunty leśne (35,8 ha), które zajmują 22 % powierzchni planu. Zaledwie 3,5 % powierzchni sporządzanego planu (5,7 ha) stanowią grunty zabudowane i zurbanizowane.

W obszarze występują grunty leśne - lasy, oznaczone symbolem Ls. W przypadku wyznaczenia terenów inwestycyjnych teren będzie wymagał zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne.

Ryc. 8 Struktura użytków gruntowych wg ewidencji gruntów

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO obszaru „OBSZAR ŁĄKOWY – REJON ULICY TYNIECKIEJ”

OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE

2.2.5. Klimat lokalny