Przydatność środowiska dla realizacji funkcji społeczno-gospodarczych

określana jest na podstawie informacji o cechach i funkcjonowaniu środowiska, istniejących barierach prawnych i fizjograficznych oraz dotychczasowym zagospodarowaniu terenu.

Obszar opracowania to zasadniczo teren niezabudowany, stanowi jedną z największych zielonych enklaw w granicach administracyjnych miasta Krakowa, o dużej wartości przyrodniczej i krajobrazowej. Wg Studium [1] obszar położony jest w całości w strefie kształtowania środowiska przyrodniczego oraz praktycznie w całości jako obszar wymiany powietrza. Przeważająco zaklasyfikowany, jako obszar o najwyższych i wysokich walorach przyrodniczych. Znaczenie tego obszaru dla systemu przyrodniczego miasta jest niepodważalne i często podkreślane (również w innych źródłach ), a także, jak wspominano w poprzednich rozdziałach, niejednokrotnie w ostatnich latach sugerowano by znaczną część omawianego obszaru objąć ochroną. Proponowane granice obiektu „przedstawiono na mapie Ekofizjografii oraz na ryc. 28, 29 w rozdziale 5.2. Wartość przyrodnicza tego obszaru zadecydowała o objęciu przeważającej jego części ochroną prawną, jako Obszar Natura 2000.

Dla zagadnienia ważnymi pozostają, poza cechami stricte obszaru, relacje z terenami sąsiednimi oraz ich wartość i potencjał tkwiący w strukturze przyrodniczej i funkcjonalno-przestrzennej. Innymi słowy nie sposób analizować obszaru opracowania, określając jego predyspozycje, w oderwaniu od pozostałych terenów. W tym kontekście obszar stanowi ważne ogniwo całości, warunkujące funkcjonowanie systemu przyrodniczego miasta (ale i znaczeniu ponadlokalnym – patrz rozdz. 2.3) i powinien spełniać kluczową rolę w zapewnieniu terenów o funkcji przyrodniczej Krakowa i funkcji z nią powiązanych.

W obliczu procesu dość szybko postępującego rozszerzania się terenów zabudowy miejskiej, należy zaznaczyć, że szczególnie niepożądanym jest rozwój zabudowy na terenach, na których zachowały się wysokie wartości przyrodniczo – krajobrazowe, jak również nie

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO obszaru „OBSZAR ŁĄKOWY – REJON ULICY TYNIECKIEJ”

OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE

posiadają wystarczającej infrastruktury. Należy też zwrócić uwagę na wspomniane walory (powiązania ekologiczne, cenne siedliska, tereny leśne, występowanie chronionych gatunków zwierząt, krajobraz), w związku z czym obszar jest również ważny dla edukacji przyrodniczej, krajoznawczej. Wziąć pod uwagę należy występowanie licznych cieków wodnych oraz wiążące się z tym zagrożenie podtopieniami lub powodzią, które z kolei stanowią uwarunkowania niesprzyjające dla realizacji innych funkcji, np. mieszkaniowej, przemysłowej.

Zasadniczo środowisko obszaru opracowania charakteryzuje się zatem wysoką przydatnością przede wszystkim do pełnienia funkcji przyrodniczej. Może ona następować w szczególności w kierunku: ochronnym (w tym pożądana ochrona czynna) i dydaktyczno – naukowym. Najistotniejsze jest utrzymanie łąk Dębnicko-Tynieckiego Obszaru Łąkowego w należytym stanie ochrony. Biorąc powyższe pod uwagę, obszar predysponowany przede wszystkim do pełnienia szeroko rozumianej funkcji przyrodniczej i związany z tym charakter przyszłego zagospodarowania przestrzennego powinien mieć znaczenie priorytetowe.

Obszar opracowania stanowi również bazę do rozwoju funkcji rekreacyjno-wypoczynkowej, przy uwzględnieniu uwarunkowań przyrodniczych. W szczególności ważne jest właściwe zagospodarowanie, w tym wyznaczenie ścieżek spacerowych oraz rowerowych omijając najcenniejsze siedliska – np. wilgotne oraz zmiennowilgotne łąki oraz tereny podmokłe, jak również eliminacja nieakceptowalnych form rekreacji, jak quady oraz motory.

Idealne połączenie funkcji przyrodniczej oraz rekreacyjno-wypoczynkowej stanowi wykorzystanie obszaru jako miejsca wypoczynku, połączonego z obcowaniem i poznawaniem natury.

Zasadniczo teren opracowania, z uwagi przede wszystkim na istniejące zasoby przyrodnicze oraz niekorzystne warunki budowlane nie wykazuje przydatności do lokalizacji funkcji inwestycyjnych (mieszkaniowych oraz usługowych). Do utrzymania funkcji mieszkaniowej wskazane są tereny istniejącej zabudowy mieszkaniowej. Funkcja usługowa na tym obszarze ma uzasadnienie w przypadku usług nieuciążliwych dla otoczenia, drobnych usług związanych z istniejącą zabudową mieszkaniową lub usług związanych z rekreacją.

Z uwagi na wzmocnienie rangi funkcji przyrodniczej, pewnemu osłabieniu podlega przydatność środowiska do wykorzystania na cele rolnicze. Na części terenów pożądane jest kontynuowanie użytkowania rolniczego, jednakże z ukierunkowaniem na gospodarkę ekstensywną [14].

O przydatności terenów dla realizacji określonych funkcji decydują również inne czynniki, niewymienione wyżej, a wynikające z uwarunkowań fizjograficznych i środowiskowych. Zidentyfikowane uwarunkowania (sprzyjające i niesprzyjające), które wpływają na przydatność terenów dla wytypowanych dla obszaru funkcji, wymienione są w poniższej tabeli.

Tab. 14 Przydatność obszaru opracowania dla rozwoju poszczególnych funkcji społeczno-gospodarczych.

Funkcja Uwarunkowania sprzyjające Uwarunkowania niesprzyjające

przyrodnicza

 walory przyrodnicze obszaru – bogata fauna i flora (liczne gatunki

 walory krajobrazowe (łąki kwietne, punkty i otwarcia z widokiem m.

 znikomy ruch pojazdów na drogach położonych w obszarze;

 przeważająco teren znajduje się poza zasięgiem znaczących

 odczuwalny szum od autostrady;

 zagrożenie powodziowe, zagrożenie

 dogodny dojazd od centrum miasta

 większość terenu znajduje się poza chronionych: obszar Natura 2000, użytek ekologiczny; niekorzystne

 przeważająco niekorzystne warunki klimatyczne i aerosanitarne;

MIEJSCOWY PLAN ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO obszaru „OBSZAR ŁĄKOWY – REJON ULICY TYNIECKIEJ”

OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE

Funkcja Uwarunkowania sprzyjające Uwarunkowania niesprzyjające

rolnicza

 większość obszaru opracowania pozostaje niezainwestowana;

 sprzyjające ukształtowanie terenu (z wyłączeniem rejonu Górki Pychowickiej);

 odchodzenie od upraw polowych na terenie miasta, zarastanie części dawnych terenów rolnych w granicach obszaru

 zarastanie dawnych terenów rolnych na skutek odchodzenia od chronionych: obszar Natura 2000, użytek ekologiczny; Państwowego Monitoringu Środowiska. Aglomeracja Krakowska jest jedną z trzech stref, na które na potrzeby oceny podzielone jest województwo małopolskie. Celem corocznej oceny jakości powietrza (wg Ocena jakości powietrza w województwie małopolskim w 2016 roku [51]) jest uzyskanie informacji o stężeniach zanieczyszczeń na obszarze poszczególnych stref, w zakresie umożliwiającym:

 Dokonanie klasyfikacji stref w oparciu o przyjęte kryteria: dopuszczalny poziom substancji w powietrzu, poziom dopuszczalny powiększony o margines tolerancji, poziom docelowy, poziom celu długoterminowego, których wartości zostały określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 24 sierpnia 2012 r. w sprawie poziomu niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. z 2012r., poz. 1031). Są to wartości zgodne z Dyrektywami 2008/50/WE i 2004/107/WE. Wynik klasyfikacji jest podstawą do określenia potrzeby podjęcia i prowadzenia działań na rzecz poprawy jakości powietrza w danej strefie (w tym opracowywania programów ochrony powietrza POP).

 Uzyskanie informacji o przestrzennych rozkładach stężeń zanieczyszczeń na obszarze aglomeracji lub innej strefy, w zakresie umożliwiającym wskazanie obszarów przekroczeń wartości kryterialnych oraz określenie poziomów stężeń występujących na tych obszarach. Informacje te są niezbędne do określenia obszarów wymagających podjęcia działań na rzecz poprawy jakości powietrza (redukcji stężeń zanieczyszczeń) lub w przypadku uznania posiadanych informacji za niewystarczające – do przeprowadzenia dodatkowych badań we wskazanych rejonach.